Chapitre |
[8] |
καὶ
~πάλαι
λέγεται,
πολὺ
ἄμεινον
|
τοῖς |
ἀγαθοῖς
ἢ
τοῖς
κακοῖς.
~Τί |
[13] |
εἰμι
ἐν
τῇ
ἀπολογίᾳ
ἢ
|
τοῖς |
Ἀθηναίων
δικασταῖς,
εὖ
ἂν
ἔχοι. |
[41] |
καὶ
ἐν
γεωμετρίᾳ
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἅπασιν.
Ὁ
δὲ
περὶ |
[59] |
χρυσῷ
τε
καὶ
ἀργύρῳ
καὶ
|
(τοῖς |
ἄλλοις
αὖ
τοῖς
τοιούτοις.
~Ἐκφανῆ |
[45] |
ἠπιστάμην,
ὥς
γε
ἐμαυτῷ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἐδόκουν,
τότε
~ὑπὸ
ταύτης |
[59] |
καὶ
λίθοις
καὶ
γῇ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ζῴοις
τε
καὶ
φυτοῖς |
[40] |
~ἔχειν,
σοὶ
μὲν
οὖν
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
καὶ
τοῦ
ἔπειτα
βίου |
[49] |
~χαίρειν
ἐῶ,
ταράττομαι
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
ἄλλοις
πᾶσι
τοῦτο
δὲ
ἁπλῶς |
[45] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
τὰ
~αὐτῶν
οἰκεῖα
ἑκάστοις |
[39] |
μὲν
οὐχ
ὅμοιοι
οἱ
λόγοι
|
τοῖς |
ἀνθρώποις,
ἀλλὰ
~σοῦ
νυνδὴ
προάγοντος |
[39] |
τἀνθρώπεια
ὁ
~τοιοῦτος
χρῆσθαι
ἐπεχείρει
|
τοῖς |
ἀνθρώποις;
Εἰ
γάρ
που
μετὰ |
[10] |
τινα
ὄψις
τε
καὶ
ἀκοὴ
|
τοῖς |
~ἀνθρώποις,
ἢ
τά
γε
τοιαῦτα |
[14] |
τῆς
~ψυχῆς
πολλὴν
ἀπιστίαν
παρέχει
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
μή,
ἐπειδὰν
ἀπαλλαγῇ
τοῦ |
[6] |
ἴσως
σοι
~φαίνεται
εἰ
τούτοις
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
μὴ
ὅσιον
αὐτοὺς
ἑαυτοὺς |
[49] |
ἔδοξεν.
~(Ἐχεκράτης)
~Καὶ
γὰρ
ἡμῖν
|
τοῖς |
ἀποῦσι,
νῦν
δὲ
ἀκούουσιν.
Ἀλλὰ |
[42] |
φθέγξασθαι
ἤ
τι
ἄλλο
~ἐναντιωθῆναι
|
τοῖς |
αὑτῆς
μέρεσιν.
~Πολλοῦ
μέντοι,
ἔφη. |
[39] |
τὸ
~παραγίγνεσθαι
τοιούτοις
τισὶ
λόγοις,
|
τοῖς |
αὐτοῖς
τοτὲ
μὲν
δοκοῦσιν
~ἀληθέσιν |
[33] |
τοῦ
ὁμοδοξεῖν
τῷ
σώματι
καὶ
|
τοῖς |
~αὐτοῖς
χαίρειν
ἀναγκάζεται
οἶμαι
ὁμότροπός |
[11] |
τούτων
παρίστασθαι
δόξαν
~τοιάνδε
τινὰ
|
τοῖς |
γνησίως
φιλοσόφοις,
ὥστε
καὶ
πρὸς |
[45] |
ταῖς
μὲν
σαρξὶ
σάρκες
προσγένωνται,
|
~τοῖς |
δὲ
ὀστοῖς
ὀστᾶ,
καὶ
οὕτω |
[13] |
τε
ἀγαθοῖς
~ἐντεύξεσθαι
καὶ
ἑταίροις·
|
(τοῖς |
δὲ
πολλοῖς
ἀπιστίαν
παρέχει)
εἴ |
[41] |
πολλοῖς
~δοκεῖ
ἀνθρώποις·
ἐγὼ
δὲ
|
τοῖς |
διὰ
τῶν
εἰκότων
τὰς
ἀποδείξεις |
[8] |
αὐτόν,
ἔφη.
Ἀλλ᾽
ὑμῖν
δὴ
|
τοῖς |
δικασταῖς
βούλομαι
ἤδη
τὸν
λόγον |
[64] |
~ἐπιμελούμενοι
ὑμεῖς
καὶ
ἐμοὶ
καὶ
|
τοῖς |
ἐμοῖς
καὶ
ὑμῖν
αὐτοῖς
ἐν |
[51] |
ἀτεχνῶς
αὕτη
εἶναι
ἡ
γένεσις
|
τοῖς |
ἐναντίοις,
ἐκ
τῶν
~ἐναντίων;
Νῦν |
[48] |
μᾶλλον
σκοπεῖν
ἢ
τὸν
ἐν
|
(τοῖς) |
ἔργοις.
~Ἀλλ᾽
οὖν
δὴ
ταύτῃ |
[17] |
μὴ
ἀεὶ
ἀνταποδιδοίη
τὰ
(ἕτερα
|
τοῖς |
ἑτέροις
γιγνόμενα,
~ὡσπερεὶ
κύκλῳ
περιιόντα, |
[6] |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἓν
τῶν
κτημάτων
|
τοῖς |
θεοῖς
~εἶναι.
Ἢ
σοὶ
οὐ |
[66] |
ὅς·
ἀλλ᾽
εὔχεσθαί
γέ
που
|
τοῖς |
θεοῖς
ἔξεστί
τε
καὶ
χρή, |
[4] |
τε
(καὶ
ἐπικελεύειν,
ὥσπερ
οἱ
|
~τοῖς |
θέουσι
διακελευόμενοι,
καὶ
ἐμοὶ
οὕτω |
[19] |
τε
καὶ
οἷς
νυνδὴ
~ἐλέγομεν
|
τοῖς |
ἴσοις;
Ἆρα
φαίνεται
ἡμῖν
οὕτως |
[57] |
παντὸς
~ἀπαλλαγή,
ἕρμαιον
ἂν
ἦν
|
τοῖς |
κακοῖς
ἀποθανοῦσι
τοῦ
τε
σώματος |
[8] |
πολὺ
ἄμεινον
τοῖς
ἀγαθοῖς
ἢ
|
τοῖς |
κακοῖς.
~Τί
οὖν,
ἔφη
ὁ |
[60] |
τόπον
τὸν
δὴ
κάτω
καλούμενον,
|
τοῖς |
κατ᾽
~ἐκεῖνα
τὰ
ῥεύματα
(διὰ) |
[43] |
~που
ὁρῶμεν
(ἐναντιουμένην
τὴν
ψυχὴν
|
τοῖς |
κατὰ
τὸ
σῶμα·
ἢ
οὔ; |
[43] |
φρόνιμον;
~Οὐκ
ἔγωγε.
~Πότερον
συγχωροῦσαν
|
τοῖς |
κατὰ
τὸ
σῶμα
πάθεσιν
ἢ |
[58] |
γῆς.
Εμᾶς
~οὖν
οἰκοῦντας
ἐν
|
τοῖς |
κοίλοις
αὐτῆς
λεληθέναι
καὶ
οἴεσθαι |
[56] |
τι
λέγειν
οὐδέ
πῃ
~ἀπιστεῖν
|
τοῖς |
λόγοις.
Ἀλλ᾽
εἰ
δή
τι |
[22] |
ἀνθρώπων
~ἐστὶν
πρὸς
τὸ
ἀπιστεῖν
|
τοῖς |
λόγοις.
Ἀλλ᾽
οἶμαι
οὐκ
ἐνδεῶς |
[48] |
γὰρ
πάνυ
συγχωρῶ
τὸν
ἐν
|
(τοῖς) |
~λόγοις
σκοπούμενον
τὰ
ὄντα
ἐν |
[13] |
ἆρ᾽
οὐ
~τούτοις
μόνοις
προσήκει,
|
τοῖς |
μάλιστα
τοῦ
σώματος
ὀλιγωροῦσίν
τε |
[19] |
τι
τοιοῦτον
περὶ
τὰ
ἐν
|
τοῖς |
ξύλοις
τε
καὶ
οἷς
νυνδὴ |
[48] |
~τυφλωθείην
βλέπων
πρὸς
τὰ
πράγματα
|
τοῖς |
ὄμμασι
καὶ
ἑκάστῃ
τῶν
~αἰσθήσεων |
[30] |
τὰ
ἀφροδίσια
χρήσαιτο,
τὸ
δὲ
|
τοῖς |
ὄμμασι
~σκοτῶδες
καὶ
ἀιδές,
νοητὸν |
[15] |
οὕτω,
κἂν
εἰ
μὴ
χρώμεθα
|
τοῖς |
ὀνόμασιν
ἐνιαχοῦ,
~ἀλλ᾽
ἔργῳ
γοῦν |
[65] |
Σώκρατες,
ἔτι
ἥλιον
εἶναι
ἐπὶ
|
~τοῖς |
ὄρεσιν
καὶ
οὔπω
δεδυκέναι.
Καὶ |
[13] |
οὐ
καὶ
ἡ
ὀνομαζομένη
ἀνδρεία
|
τοῖς |
οὕτω
~διακειμένοις
μάλιστα
προσήκει;
~Πάντως |
[10] |
οὖν
πώποτέ
τι
τῶν
τοιούτων
|
τοῖς |
ὀφθαλμοῖς
εἶδες;
~Οὐδαμῶς,
ἦ
δ᾽ |
[40] |
ἐκείνων
διοίσειν·
οὐ
γὰρ
ὅπως
|
τοῖς |
παροῦσιν
ἃ
ἐγὼ
λέγω
δόξει |
[40] |
τὸν
πρὸ
τοῦ
θανάτου
ἧττον
|
τοῖς |
παροῦσιν
ἀηδὴς
ἔσομαι
ὀδυρόμενος,
~ἡ |
[49] |
οὖν,
ὦ
Ἐχέκρατες,
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
παροῦσιν
ἔδοξεν.
~(Ἐχεκράτης)
~Καὶ
γὰρ |
[40] |
ἃ
αὐτοὶ
ἔθεντο
ταῦτα
δόξει
|
τοῖς |
~παροῦσιν,
τοῦτο
προθυμοῦνται.
Καὶ
ἐγώ |
[4] |
ὅτι
οὐκ
ἐκείνῳ
βουλόμενος
οὐδὲ
|
~τοῖς |
ποιήμασιν
αὐτοῦ
ἀντίτεχνος
(εἶναι
ἐποίησα |
[9] |
δοκεῖ
γέ
που,
ὦ
Σιμμία,
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἀνθρώποις
ᾧ
μηδὲν
ἡδὺ |
[41] |
τινὸς
καὶ
εὐπρεπείας,
ὅθεν
καὶ
|
τοῖς |
πολλοῖς
~δοκεῖ
ἀνθρώποις·
ἐγὼ
δὲ |
[61] |
δ᾽
ἄρα
ὄντα
ἐν
τούτοις
|
τοῖς |
πολλοῖς
τέτταρ᾽
ἄττα
ῥεύματα,
ὧν |
[38] |
εἰς
ἀπιστίαν
καταβαλεῖν
~οὐ
μόνον
|
τοῖς |
προειρημένοις
λόγοις,
ἀλλὰ
καὶ
εἰς |
[52] |
δεξαμένην
τὸ
~θερμόν,
ὥσπερ
ἐν
|
τοῖς |
πρόσθεν
ἐλέγομεν,
ἔτι
ἔσεσθαι
ὅπερ |
[37] |
λόγος
εἶναι,
~καί,
ὅπερ
ἐν
|
τοῖς |
πρόσθεν
ἐλέγομεν,
(ταὐτὸν
ἔγκλημα
ἔχειν. |
[51] |
μέμνημαι
~Πρὸς
θεῶν,
οὐκ
ἐν
|
τοῖς |
πρόσθεν
ἡμῖν
λόγοις
αὐτὸ
τὸ |
[43] |
οὖν.
~Οὐκοῦν
αὖ
ὡμολογήσαμεν
ἐν
|
τοῖς |
πρόσθεν
μήποτ᾽
ἂν
αὐτήν,
ἁρμονίαν |
[60] |
δ᾽
οὔ·
ἄναντες
γὰρ
ἀμφοτέροις
|
τοῖς |
ῥεύμασι
τὸ
ἑκατέρωθεν
~γίγνεται
μέρος. |
[50] |
Σιμμίαν
ὑπερέχειν
Σωκράτους
οὐχ
ὡς
|
~τοῖς |
ῥήμασι
λέγεται
οὕτω
καὶ
τὸ |
[49] |
~ἐῴης
ἂν
χαίρειν,
παρεὶς
ἀποκρίνασθαι
|
τοῖς |
σεαυτοῦ
σοφωτέροις·
σὺ
δὲ
~δεδιὼς |
[66] |
ἕως
ἄν
σου
βάρος
(ἐν
|
τοῖς |
~σκέλεσι
γένηται,
ἔπειτα
κατακεῖσθαι·
καὶ |
[8] |
ἀλλ᾽
εὔελπίς
εἰμι
εἶναί
τι
|
τοῖς |
τετελευτηκόσι
καί,
ὥσπερ
γε
καὶ |
[9] |
~Ἆρ᾽
οὖν
πρῶτον
μὲν
ἐν
|
τοῖς |
τοιούτοις
δῆλός
ἐστιν
ὁ
(φιλόσοφος |
[59] |
ἀργύρῳ
καὶ
(τοῖς
ἄλλοις
αὖ
|
τοῖς |
τοιούτοις.
~Ἐκφανῆ
γὰρ
αὐτὰ
πεφυκέναι, |
[59] |
ἀκοῇ
καὶ
φρονήσει
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
τοιούτοις
ἡμῶν
~ἀφεστάναι
τῇ
αὐτῇ |
[36] |
ἐν
τοῖς
φθόγγοις
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
τῶν
δημιουργῶν
ἔργοις
πᾶσι,
τὰ |
[36] |
ἄλλαι
~ἁρμονίαι
αἵ
τ᾽
ἐν
|
τοῖς |
φθόγγοις
καὶ
ἐν
τοῖς
τῶν |