Chapitre |
[6] |
~δὲ
περὶ
αὐτῶν
οὐδενὸς
πώποτε
|
οὐδὲν |
ἀκήκοα.
~(Ἀλλὰ
προθυμεῖσθαι
χρή,
ἔφη· |
[20] |
ἢ
ὕστερον,
οὕς
φαμεν
μανθάνειν,
|
οὐδὲν |
ἀλλ᾽
ἢ
ἀναμιμνῄσκονται
~οὗτοι,
καὶ |
[9] |
φιλοσοφίας
~λεληθέναι
τοὺς
ἄλλους
ὅτι
|
οὐδὲν |
ἄλλο
αὐτοὶ
ἐπιτηδεύουσιν
ἢ
ἀποθνῄσκειν |
[29] |
μελετῶσα
ἀεὶ
τοῦτο
τὸ
δὲ
|
οὐδὲν |
ἄλλο
~ἐστὶν
ἢ
ὀρθῶς
φιλοσοφοῦσα |
[49] |
διαμαρτύροιο
ἂν
~ὅτι
σὺ
μὲν
|
οὐδὲν |
ἄλλο
λέγεις
ἢ
ὅτι
τὸ |
[11] |
πολέμους
καὶ
στάσεις
~καὶ
μάχας
|
οὐδὲν |
ἄλλο
παρέχει
ἢ
τὸ
σῶμα |
[46] |
δὲ
δὴ
τοῦ
λόγου
~τούτου
|
οὐδὲν |
ἄλλο
σκοπεῖν
προσήκειν
ἀνθρώπῳ
καὶ |
[13] |
ἐγὼ
κατά
γε
τὸ
δυνατὸν
|
οὐδὲν |
ἀπέλιπον
ἐν
τῷ
βίῳ
ἀλλὰ |
[38] |
ἔχειν
ὅτι
λέγοι
ἐκεῖνος
ἴσως
|
~οὐδὲν |
ἄτοπον·
ἀλλὰ
ἔγωγε
μάλιστα
ἐθαύμασα |
[65] |
ἔγωγε
ταῦτα
~εἰκότως
οὐ
ποιήσω·
|
οὐδὲν |
γὰρ
(οἶμαι
κερδανεῖν
ὀλίγον
ὕστερον |
[55] |
~ἄλλου
ἂν
δέοι
λόγου.
~Ἀλλ᾽
|
οὐδὲν |
δεῖ,
ἔφη,
τούτου
γε
ἕνεκα· |
[34] |
Εκ
δὴ
τῆς
τοιαύτης
τροφῆς
|
οὐδὲν |
δεινὸν
μὴ
φοβηθῇ,
~(ταῦτα
δ᾽ |
[44] |
ἀφέλῃς.
~Καὶ
ὁ
Κέβης,
ἀλλ᾽
|
οὐδὲν |
ἔγωγε
ἐν
τῷ
παρόντι,
ἔφη, |
[21] |
ὦ
Σώκρατες,
ἀλλὰ
ἔλαθον
ἐμαυτὸν
|
οὐδὲν |
εἰπών.
~Ἆρ᾽
οὖν
οὕτως
ἔχει, |
[44] |
ἀπολλύοιτο.
Διαφέρειν
~δὲ
δὴ
φῂς
|
οὐδὲν |
εἴτε
ἅπαξ
εἰς
σῶμα
ἔρχεται |
[1] |
πιὼν
ἀποθάνοι·
τῶν
δὲ
ἄλλων
|
οὐδὲν |
εἶχεν
φράζειν.
~(Φαίδων)
~οὐδὲ
τὰ |
[58] |
καὶ
οὔτε
φύεται
ἄξιον
λόγου
|
οὐδὲν |
ἐν
τῇ
θαλάττῃ,
οὔτε
τέλειον |
[45] |
ἔτι
πείθω
ἐμαυτόν,
οὐδ᾽
~ἄλλο
|
οὐδὲν |
ἑνὶ
λόγῳ
δι᾽
ὅτι
γίγνεται |
[66] |
καὶ
ἐν
τῷ
ἔμπροσθεν
χρόνῳ
|
~οὐδὲν |
ἐπαύετο
δακρύων,
καὶ
δὴ
καὶ |
[66] |
ἄλλο
λέγεις.
~Ταῦτα
ἐρομένου
αὐτοῦ
|
οὐδὲν |
ἔτι
ἀπεκρίνατο,
ἀλλ᾽
ὀλίγον
χρόνον |
[14] |
καπνὸς
διασκεδασθεῖσα
οἴχηται
~διαπτομένη
καὶ
|
οὐδὲν |
ἔτι
οὐδαμοῦ
ᾖ.
Ἐπεί,
εἴπερ |
[34] |
διαφυσηθεῖσα
καὶ
διαπτομένη
~οἴχηται
καὶ
|
οὐδὲν |
ἔτι
οὐδαμοῦ
ᾖ.
~(Σιγὴ
οὖν |
[56] |
κἂν
τοῦτο
~αὐτὸ
σαφὲς
γένηται,
|
οὐδὲν |
ζητήσετε
περαιτέρω.
~Ἀληθῆ,
ἔφη,
λέγεις. |
[23] |
~προσαποδεῖξαι
ὅτι
καὶ
ἐπειδὰν
ἀποθάνωμεν
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἔσται
ἢ
πρὶν
~γενέσθαι, |
[13] |
φέρω
οὐδ᾽
~ἀγανακτῶ,
ἡγούμενος
κἀκεῖ
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἢ
ἐνθάδε
δεσπόταις
τε |
[16] |
ζῶντας
ἐκ
τῶν
τεθνεώτων
γεγονέναι
|
~οὐδὲν |
ἧττον
ἢ
τοὺς
τεθνεῶτας
ἐκ |
[49] |
ἦ
δ᾽
ὅς,
ὧδε
λέγω,
|
οὐδὲν |
καινόν,
ἀλλ᾽
ἅπερ
ἀεί
τε |
[64] |
ἀεὶ
λέγω,
ἔφη,
ὦ
Κρίτων,
|
οὐδὲν |
καινότερον·
ὅτι
ὑμῶν
αὐτῶν
~ἐπιμελούμενοι |
[29] |
μηδὲν
τοῦ
σώματος
συνεφέλκουσα,
ἅτε
|
οὐδὲν |
~κοινωνοῦσα
αὐτῷ
ἐν
τῷ
βίῳ |
[44] |
πρότερον,
~πρὶν
ἡμᾶς
ἀνθρώπους
γενέσθαι,
|
οὐδὲν |
κωλύειν
φῂς
πάντα
ταῦτα
μηνύειν |
[35] |
μὲν
οὖν
τι
ἄλλο
~σκοπεῖσθον,
|
οὐδὲν |
λέγω·
εἰ
δέ
τι
περὶ |
[42] |
~Τὸ
ἴσον.
~Οὐκοῦν
ψυχὴ
ἐπειδὴ
|
οὐδὲν |
μᾶλλον
οὐδ᾽
ἧττον
ἄλλη
(ἄλλης |
[18] |
λέγειν
ἤδη
μέμνημαι
καὶ
πείθομαι·
|
οὐδὲν |
μεντἂν
ἧττον
ἀκούοιμι
~νῦν
πῇ |
[47] |
καὶ
δέον
συνδεῖν
καὶ
συνέχειν
|
οὐδὲν |
~οἴονται.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν
τῆς |
[35] |
ἐξᾴδειν,
καὶ
οὐ
λογίζονται
ὅτι
|
οὐδὲν |
ὄρνεον
ᾄδει
ὅταν
~πεινῇ
ἢ |
[59] |
πάντα
τὰ
τοιαῦτα·
~ἐκεῖ
δὲ
|
οὐδὲν |
ὅτι
οὐ
τοιοῦτον
εἶναι
καὶ |
[10] |
θρυλοῦσιν,
ὅτι
οὔτ᾽
~ἀκούομεν
ἀκριβὲς
|
οὐδὲν |
οὔτε
ὁρῶμεν;
Καίτοι
εἰ
αὗται |
[22] |
λέγεις.
Οὐ
γὰρ
ἔχω
ἔγωγε
|
~οὐδὲν |
οὕτω
μοι
ἐναργὲς
ὂν
ὡς |
[2] |
καὶ
ἄλλος.
Διὰ
δὴ
ταῦτα
|
οὐδὲν |
πάνυ
μοι
ἐλεινὸν
εἰσῄει,
ὡς |
[41] |
ἐπεὶ
σῶμά
γε
ἀεὶ
ἀπολλύμενον
|
οὐδὲν |
παύεται.
Ἆρα
ἄλλ᾽
ἢ
ταῦτ᾽ |
[49] |
~καὶ
ἐν
τῷ
παρεληλυθότι
λόγῳ
|
οὐδὲν |
πέπαυμαι
λέγων.
Ἔρχομαι
(γὰρ)
δὴ |
[29] |
καὶ
διαπνεῖσθαι,
οὐκ
εὐθὺς
τούτων
|
οὐδὲν |
~πέπονθεν,
ἀλλ᾽
ἐπιεικῶς
συχνὸν
ἐπιμένει |
[42] |
~Οὕτω.
~Τοῦτο
δέ
γε
πεπονθυῖα
|
οὐδὲν |
πλέον
ἀναρμοστίας
οὐδὲ
ἁρμονίας
μετέχοι |
[64] |
(ἐν
τῷ
παρόντι
~καὶ
σφόδρα,
|
οὐδὲν |
πλέον
ποιήσετε.
~Ταῦτα
μὲν
τοίνυν |
[4] |
δεῦρο
~ἦλθες,
ἐποίησας
αὐτά,
πρότερον
|
οὐδὲν |
πώποτε
ποιήσας.
Εἰ
οὖν
τί |
[8] |
θερμαίνεσθαι
μᾶλλον
διαλεγομένους,
δεῖν
δὲ
|
οὐδὲν |
τοιοῦτον
~προσφέρειν
(τῷ
φαρμάκῳ·
εἰ |
[33] |
~φοβηθῇ
(ἢ
λυπηθῇ)
ἢ
ἐπιθυμήσῃ,
|
οὐδὲν |
τοσοῦτον
κακὸν
ἔπαθεν
ἀπ᾽
~(αὐτῶν |
[66] |
καὶ
μάλα
ἵλεως,
ὦ
Ἐχέκρατες,
|
οὐδὲν |
τρέσας
οὐδὲ
διαφθείρας
~οὔτε
τοῦ |
[50] |
γίγνεσθαι
~οὐδὲ
εἶναι,
οὐδ᾽
ἄλλο
|
οὐδὲν |
τῶν
ἐναντίων,
ἔτι
ὂν
ὅπερ |
[40] |
ψυχὴν
ὡς
τῶν
λόγων
κινδυνεύει
|
οὐδὲν |
ὑγιὲς
εἶναι,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον |
[39] |
τε
πάντας
καὶ
ἡγεῖται
οὐδενὸς
|
οὐδὲν |
ὑγιὲς
εἶναι
τὸ
~παράπαν.
Ἢ |
[13] |
~τῷ
ὄντι
ἀνδραποδώδης
τε
καὶ
|
οὐδὲν |
ὑγιὲς
οὐδ᾽
ἀληθὲς
ἔχῃ,
τὸ |
[39] |
ὅτι
οὔτε
τῶν
πραγμάτων
οὐδενὸς
|
οὐδὲν |
ὑγιὲς
οὐδὲ
~βέβαιον
οὔτε
τῶν |
[45] |
τὴν
σκέψιν
~ἀφυὴς
εἶναι
ὡς
|
οὐδὲν |
χρῆμα.
Τεκμήριον
δέ
σοι
ἐρῶ |
[47] |
ὁρῶ
ἄνδρα
τῷ
μὲν
νῷ
|
οὐδὲν |
χρώμενον
οὐδέ
τινας
~αἰτίας
ἐπαιτιώμενον |