Chapitre |
[47] |
τί
ἐστι
τὸ
αἴτιον
τῷ
|
~ὄντι, |
ἄλλο
δὲ
ἐκεῖνο
ἄνευ
οὗ |
[13] |
ἡ
τοιαύτη
ἀρετὴ
καὶ
~τῷ
|
ὄντι |
ἀνδραποδώδης
τε
καὶ
οὐδὲν
ὑγιὲς |
[12] |
~Γελοῖον·
πῶς
δ᾽
οὔ;
~Τῷ
|
ὄντι |
ἄρα,
ἔφη,
ὦ
Σιμμία,
οἱ |
[12] |
Οἴεσθαί
γε
χρή,
ἐὰν
τῷ
|
ὄντι |
γε
~ᾖ,
ὦ
ἑταῖρε,
φιλόσοφος· |
[8] |
μοι
φαίνεται
εἰκότως
ἀνὴρ
τῷ
|
ὄντι |
ἐν
φιλοσοφίᾳ
διατρίψας
~τὸν
βίον |
[12] |
φρονήσεως
δὲ
ἄρα
τις
τῷ
|
ὄντι |
~ἐρῶν,
καὶ
λαβὼν
σφόδρα
τὴν |
[56] |
ἀθάνατον
καὶ
(ἀνώλεθρον,
~καὶ
τῷ
|
ὄντι |
ἔσονται
ἡμῶν
αἱ
ψυχαὶ
ἐν |
[13] |
ἔχῃ,
τὸ
δ᾽
ἀληθὲς
τῷ
|
~ὄντι |
ᾖ
(κάθαρσίς
τις
τῶν
τοιούτων |
[13] |
(ὠνούμενά
τε
καὶ
πιπρασκόμενa
τῷ
|
ὄντι |
ᾖ
καὶ
~ἀνδρεία
καὶ
σωφροσύνη |
[11] |
αὐτοῦ
~καθορᾶν
τἀληθές.
Ἀλλὰ
τῷ
|
ὄντι |
ἡμῖν
δέδεικται
ὅτι,
εἰ
μέλλομέν |
[17] |
ἐξαπατώμενοι
ὁμολογοῦμεν,
ἀλλ᾽
ἔστι
τῷ
|
ὄντι |
καὶ
τὸ
~ἀναβιώσκεσθαι
καὶ
ἐκ |
[9] |
ἀνθρώπους
καὶ
πάνυ
ὅτι
τῷ
|
ὄντι |
οἱ
~φιλοσοφοῦντες
θανατῶσι,
καὶ
σφᾶς |
[59] |
αὐτοῖς
εἶναι,
ἐν
~οἷς
τῷ
|
ὄντι |
οἰκητὰς
θεοὺς
εἶναι,
καὶ
φήμας |
[13] |
φαῦλοί
τινες
~εἶναι,
ἀλλὰ
τῷ
|
ὄντι |
πάλαι
αἰνίττεσθαι
ὅτι
ὃς
ἂν |
[29] |
ἢ
ὀρθῶς
φιλοσοφοῦσα
καὶ
τῷ
|
ὄντι |
(τεθνάναι
μελετῶσα
ῥᾳδίως·
ἢ
~οὐ |
[11] |
τὸ
λεγόμενον
ὡς
ἀληθῶς
τῷ
|
ὄντι |
ὑπ᾽
αὐτοῦ
οὐδὲ
~φρονῆσαι
ἡμῖν |
[15] |
τοῦ
ταῦτ᾽
εἶναι,
εἰ
τῷ
|
ὄντι |
φανερὸν
γίγνοιτο
ὅτι
οὐδαμόθεν
~ἄλλοθεν |
[25] |
μὲν
συντεθέντι
τε
καὶ
συνθέτῳ
|
ὄντι |
φύσει
προσήκει
τοῦτο
~πάσχειν,
διαιρεθῆναι |