HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ν  =  133 formes différentes pour 319 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 96]   κατ´ ἀσφοδελὸν λειμῶνα, ἔνθα τε  ναίουσι   ψυχαί, εἴδωλα καμόντων. Ὠκεανὸν μὲν
[1, 45]   τετταράκοντα, οἰκοδομήμασι δὲ μεγάλοις καὶ  ναοῖς   ἐκπρεπέσι καὶ τοῖς ἄλλοις ἀναθήμασι
[1, 45]   γράμμασιν εἰς τὸν τοῦ Διὸς  ναὸν   ἐν Θήβαις· δὴ δοκεῖ
[1, 15]   χώραν, ἀγάλματά τε καὶ χρυσοῦς  ναοὺς   κατασκευάσασθαι τῶν θεῶν διαπρεπεῖς. γενέσθαι
[1, 15]   καὶ τῇ λοιπῇ πολυτελείᾳ, καὶ  ναοὺς   χρυσοῦς δύο Διός, τὸν μὲν
[1, 15]   τῶν ἄλλων θεῶν τῶν προειρημένων  ναοὺς   χρυσοῦς, ὧν ἑκάστῳ τιμὰς ἀπονεῖμαι
[1, 37]   Ἡρόδοτος ἀνατίθησι Λίβυσι τοῖς ὀνομαζομένοις  Νασαμῶσι   τὴν ἀκριβῆ θεωρίαν τοῦ ῥείθρου,
[1, 31]   ἐξαίφνης ἐποκελλόντων τῶν σκαφῶν ἀνελπίστως  ναυαγοῦσιν·   ἔνιοι δὲ διὰ τὴν ταπεινότητα
[1, 68]   καταπληξάμενος προσηγάγετο· ἐνίκησε δὲ καὶ  ναυμαχίᾳ   μεγάλῃ Φοίνικάς τε καὶ Κυπρίους,
[1, 85]   ἡμέρας τετταράκοντα, ἔπειτ´ εἰς θαλαμηγὸν  ναῦν   οἴκημα κεχρυσωμένον ἔχουσαν ἐμβιβάσαντες ὡς
[1, 55]   πρῶτος τῶν ἐγχωρίων μακρὰ σκάφη  ναυπηγησάμενος,   καὶ τάς τε νήσους τὰς
[1, 68]   δυνάμεσιν ἁδραῖς πεζαῖς τε καὶ  ναυτικαῖς   ἐπὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην Σιδῶνα
[1, 67]   ἕω προπύλαιον κατεσκεύασε καὶ τῷ  ναῷ   τὸν περίβολον, κολοττοὺς ὑποστήσας ἀντὶ
[1, 97]   τούτων, ἐν ταῖς πανηγύρεσι τῶν  ναῶν   ἀνακομιζομένων ἀμφοτέρων εἰς ὄρος ἄνθεσι
[1, 42]   ἀθανάτων τιμῆς καὶ τῆς τῶν  ναῶν   κατασκευῆς, ἑξῆς δὲ περὶ τῆς
[1, 0]   ἀθανάτων τιμῆς καὶ τῆς τῶν  ναῶν   κατασκευῆς. Περὶ τῆς τοποθεσίας τῆς
[1, 36]   τῆς μετοπωρινῆς, ἐπάγων δ´ ἀεὶ  νέαν   ἰλὺν βρέχει τὴν γῆν ὁμοίως
[1, 34]   διὰ τὴν κατ´ ἔτος ἀνάβασιν  νεαρὰν   ἰλὺν ἀεὶ καταχέοντος, τῶν δ´
[1, 19]   στῆσα δ´ ἐν Αἰγύπτῳ ποταμῷ  νέας   ἀμφιελίσσας. κατὰ γὰρ τὴν καλουμένην
[1, 11]   τὸ ἔναμμα αὐτῷ τὸ τῆς  νεβρίδος   ἀπὸ τῆς τῶν ἄστρων ποικιλίας
[1, 63]   ἱστορίας ἀξία παραδέδοται πλὴν ἑνὸς  Νειλέως,   ἀφ´ οὗ συμβαίνει τὸν ποταμὸν
[1, 19]   ἔχει προσηγορίας ἀπὸ τοῦ βασιλεύσαντος  Νειλέως.   τὸν δ´ οὖν Ὄσιριν παραγενόμενον
[1, 38]   παχύνεται. Ἡρόδοτος δέ φησι τὸν  Νεῖλον   εἶναι μὲν φύσει τηλικοῦτον ἡλίκος
[1, 41]   μετοπωρινῆς ἰσημερίας· εὐλόγως οὖν τὸν  Νεῖλον   ἐν μὲν τῷ χειμῶνι συστέλλεσθαι,
[1, 41]   ὑγρὸν ἀναφέρεσθαι. διὸ καὶ τὸν  Νεῖλον   εὐλόγως κατὰ μὲν τὸν χειμῶνα
[1, 96]   ἰδίαν διάλεκτον Ὠκεανὸν λέγειν τὸν  Νεῖλον,   Ἡλίου δὲ πύλας τὴν πόλιν
[1, 67]   προαγόντων δ´ αὐτῶν παρὰ τὸν  Νεῖλον   καὶ τοὺς ὅρους ὑπερβαλλόντων τῆς
[1, 38]   ἀέρα παχύνει· περὶ δὲ τὸν  Νεῖλον   μόνον τῶν ποταμῶν οὔτε νέφους
[1, 51]   δὲ μυθολογοῦσιν ἐρασθῆναι τὸν ποταμὸν  Νεῖλον   ὁμοιωθέντα ταύρῳ, καὶ γεννῆσαι τὸν
[1, 38]   παράδοξον τὸ γινόμενον περὶ τὸν  Νεῖλον·   οὐ γὰρ ἐν τοῖς καύμασιν
[1, 0]   χώρας καὶ τῶν περὶ τὸν  Νεῖλον   ποταμὸν παραδοξολογουμένων, τῆς τε τούτου
[1, 42]   χώρας καὶ τῶν περὶ τὸν  Νεῖλον   ποταμὸν παραδοξολογουμένων, τῆς τε τούτου
[1, 12]   εἶναι τὸν παρ´ αὐτοῖς ποταμὸν  Νεῖλον,   πρὸς καὶ τὰς τῶν
[1, 63]   οὗ συμβαίνει τὸν ποταμὸν ὀνομασθῆναι  Νεῖλον,   τὸ πρὸ τοῦ καλούμενον Αἴγυπτον·
[1, 56]   {καὶ} νῦν οὖσαν παρὰ τὸν  Νεῖλον·   τὸν μὲν γὰρ Μενέλαον ἐξ
[1, 40]   τῆς γλυκύτητος τοῦ κατὰ τὸν  Νεῖλον   ὕδατος· διὰ γὰρ τῆς κατακεκαυμένης
[1, 19]   δ´ ὄντων περὶ ταῦτα, τὸν  Νεῖλόν   φασι κατὰ τὴν τοῦ σειρίου
[1, 37]   λίμνης λαμβάνοντα τὴν ἀρχὴν τὸν  Νεῖλον   φέρεσθαι διὰ χώρας Αἰθιοπικῆς ἀμυθήτου·
[1, 89]   Λιβύης μὴ τολμᾶν διανήχεσθαι τὸν  Νεῖλον,   φοβουμένους τὸ πλῆθος τῶν θηρίων·
[1, 40]   ἀοίκητον. εἰ μὲν οὖν  Νεῖλος   ἀνέβαινε κατὰ τὸν τοῦ χειμῶνος
[1, 39]   αὐξήσεως ἀκριβῶς ἐξετάζοντα· γὰρ  Νεῖλος   ἄρχεται μὲν πληροῦσθαι κατὰ τὰς
[1, 50]   τῆς χώρας, ὅπου σχιζόμενος  Νεῖλος   εἰς πλείονα μέρη ποιεῖ τὸ
[1, 40]   συγκεχωρημένας. πῶς δὲ μόνος  Νεῖλος   ἐξ ἐκείνης τῆς οἰκουμένης φέρεται
[1, 36]   δὲ τῶν εἰρημένων θηρίων  Νεῖλος   ἔχει παντοῖα γένη ἰχθύων καὶ
[1, 33]   τοῖς ἀνθρώποις. δ´ οὖν  Νεῖλος   κατὰ τὴν Αἴγυπτον εἰς πλείω
[1, 52]   ἀξίως. ~Ἐπειδὴ γὰρ μὲν  Νεῖλος   οὐχ ὡρισμένας ἐποιεῖτο τὰς ἀναβάσεις,
[1, 39]   ἐξ αὐτῆς τῆς Αἰγύπτου  Νεῖλος   τὴν αὔξησιν ἐλάμβανεν, οὐκ ἂν
[1, 35]   εἴη γράφειν. ~Θηρία δ´  Νεῖλος   τρέφει πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα
[1, 32]   ἰδιωμάτων νῦν διέξιμεν. ~Ὁ γὰρ  Νεῖλος   φέρεται μὲν ἀπὸ μεσημβρίας ἐπὶ
[1, 36]   ἀναβάσεως τοῦ ποταμοῦ γινομένην κατεσκεύασται  Νειλοσκοπεῖον   ὑπὸ τῶν βασιλέων ἐν τῇ
[1, 37]   ἀθροιζομένων συνίσταται τὸ ῥεῦμα τοῦ  Νείλου·   διὸ καὶ πολυγονώτατον αὐτὸν ὑπάρχειν
[1, 41]   περὶ μὲν τῆς πληρώσεως τοῦ  Νείλου,   δυνάμενοι ποικιλώτερον ἀντειπεῖν πρὸς ἅπαντας,
[1, 38]   μάλιστα περὶ τὴν ἀνάβασιν τοῦ  Νείλου.   εἰ δέ τις καὶ συγχωρήσαι
[1, 38]   ἑαυτὸν πολλὴν ὑγρασίαν ἐκ τοῦ  Νείλου,   καὶ διὰ τοῦτο περὶ τοὺς
[1, 37]   γενέσθαι· τὰς δὲ πηγὰς τοῦ  Νείλου,   καὶ τὸν τόπον ἐξ οὗ
[1, 29]   δὲ τῆς χώρας καὶ τοῦ  Νείλου   καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀκοῆς
[1, 30]   μερῶν οἵ τε καταράκται τοῦ  Νείλου   καὶ τῶν ὀρῶν τὰ συνορίζοντα
[1, 37]   γὰρ ὑπὲρ τῆς ἀναβάσεως τοῦ  Νείλου   καὶ τῶν πηγῶν, ἔτι δὲ
[1, 97]   γὰρ Ἀκανθῶν πόλει, πέραν τοῦ  Νείλου   κατὰ τὴν Λιβύην ἀπὸ σταδίων
[1, 83]   τῶν ἰχθύων τῶν ἐκ τοῦ  Νείλου   κατατέμνοντες ὠμῶς σιτίζουσιν· ὡσαύτως δὲ
[1, 38]   μαθητὴς ὢν ἠκολούθηκε· λέγει γοῦν  Νείλου   λιπὼν κάλλιστον ἐκ γαίας ὕδωρ,
[1, 40]   καὶ πρὸς τὰς πηγὰς τοῦ  Νείλου   μηδένα δύνασθαι παρελθεῖν, ὡς ἂν
[1, 40]   παρεισαγομένῃ καθεψήσει τῆς φύσεως τοῦ  Νείλου   παντάπασιν ἐναντιουμένης ψευδεῖς τὰς εἰρημένας
[1, 63]   ἑκατὸν καὶ εἴκοσι, τοῦ δὲ  Νείλου   πέντε πρὸς τοῖς τετταράκοντα, τῷ
[1, 50]   τρόπῳ κατασκευάσας. ῥέοντος γὰρ τοῦ  Νείλου   περὶ τὴν πόλιν καὶ κατὰ
[1, 85]   μόσχον τὸ μὲν πρῶτον εἰς  Νείλου   πόλιν, ἐν τρέφουσιν αὐτὸν
[1, 39]   εἰ μὲν τὸ ῥεῦμα τοῦ  Νείλου   ταπεινότερον ἦν τῶν κατὰ τὴν
[1, 97]   φέρειν εἰς αὐτὸν ἐκ τοῦ  Νείλου·   τὴν δὲ περὶ τὸν Ὄκνον
[1, 34]   σχήματος κοχλίας. πραεῖαν δὲ τοῦ  Νείλου   τὴν ῥύσιν ποιουμένου, καὶ γῆν
[1, 38]   καθῆκον ἦν, ὥσπερ ἀπὸ τοῦ  Νείλου   τὴν ὑγρασίαν ἥλιος ἐφ´
[1, 39]   συμβαινόντων περὶ τὴν ἀναπλήρωσιν τοῦ  Νείλου   τὸ σύνολον οὐδὲν θεωρεῖται γινόμενον.
[1, 36]   γινόμενον περὶ τὴν ἀνάβασιν τοῦ  Νείλου   τοῖς μὲν ἰδοῦσι θαυμαστὸν φαίνεται,
[1, 10]   καὶ διὰ τὴν φύσιν τοῦ  Νείλου.   τοῦτον γὰρ πολύγονον ὄντα καὶ
[1, 32]   κατὰ δὲ τὴν πλήρωσιν τοῦ  Νείλου,   τῶν σκοπέλων κατακλυζομένων καὶ παντὸς
[1, 63]   πολλὰ περὶ τὴν εὐχρηστίαν τοῦ  Νείλου   φιλοτιμηθεὶς αἴτιος κατέστη τῷ ποταμῷ
[1, 22]   Αἰγύπτου κατὰ τὴν ἐν τῷ  Νείλῳ   νῆσον, κειμένην μὲν πρὸς ταῖς
[1, 37]   ὕδωρ. οὗτοι μὲν οὖν τῷ  Νείλῳ   τῆς ἐν τοῖς τόποις ἀθεωρησίας
[1, 41]   ἀνάβασιν οὐκ ἔχουσιν ἀνάλογον τῷ  Νείλῳ·   τοὐναντίον γὰρ ἐν μὲν τῷ
[1, 25]   ὑπὸ τῶν Τιτάνων ἐπιβουλευθέντα καὶ  νεκρὸν   εὑρεθέντα καθ´ ὕδατος, μὴ μόνον
[1, 92]   τὴν λάρνακα τὴν τὸν  νεκρὸν   ἔχουσαν εἰς αὐτὴν τίθεσθαι, τῷ
[1, 91]   δὲ περὶ πάντων καὶ τὸν  νεκρὸν   παραλαβόντες, τοῖς τεταγμένοις ἐπὶ τὴν
[1, 77]   συνεχῶς ἦν ἀναγκαῖον περιειληφότας τὸν  νεκρὸν   ὑπομένειν φυλακῆς παρεδρευούσης δημοσίας· οὐ
[1, 91]   τὴν χεῖρα διὰ τῆς τοῦ  νεκροῦ   τομῆς εἰς τὸν θώρακα καὶ
[1, 87]   ἐξιέναι, τοὺς δὲ τοῦτο παθόντας  νεκροὺς   ποιεῖν παραχρῆμα. τῶν δ´ ὀρνέων
[1, 96]   ἐνταῦθα γίνεσθαι, διαπορθμευομένων μὲν τῶν  νεκρῶν   διά τε τοῦ ποταμοῦ καὶ
[1, 33]   ταύτην δ´ ἐπεβάλετο πρῶτος κατασκευάζειν  Νεκῶς   Ψαμμητίχου, μετὰ δὲ τοῦτον
[1, 25]   πολλοὶ δὲ Πᾶνα τὸν αὐτὸν  νενομίκασι·   λέγουσι δέ τινες Σάραπιν εἶναι
[1, 44]   Αἴγυπτον, ἐβασίλευε δὲ Πτολεμαῖος  νέος   Διόνυσος χρηματίζων. τούτων δὲ τὰ
[1, 53]   τῆς Λιβύης ὑπήκοον ἐποιήσατο, παντελῶς  νέος   ὢν τὴν ἡλικίαν. τοῦ δὲ
[1, 81]   ἐν τῇ παλαίστρᾳ γυμνασίων τοὺς  νέους   οὐχ ὑγίειαν ἕξειν, ἀλλὰ ῥώμην
[1, 30]   τῶν δὲ πρὸς τὴν ἀνατολὴν  νευόντων   μερῶν τὰ μὲν ποταμὸς
[1, 57]   δὲ καὶ τὴν πρὸς ἀνατολὰς  νεύουσαν   πλευρὰν τῆς Αἰγύπτου πρὸς τὰς
[1, 16]   πρεπούσης πλάσεως ἐπιμεληθῆναι. λύραν τε  νευρίνην   ποιῆσαι τρίχορδον, μιμησάμενον τὰς κατ´
[1, 39]   τοῦτο πολλὰ γεννᾶσθαι καὶ παχέα  νέφη   περὶ τοὺς μετεωροτέρους τῶν τόπων,
[1, 38]   Νεῖλον μόνον τῶν ποταμῶν οὔτε  νέφους   ὑποστάσεις ὑπάρχουσιν οὔτ´ αὖραι ψυχραὶ
[1, 91]   θώρακα καὶ πάντα ἐξαιρεῖ χωρὶς  νεφρῶν   καὶ καρδίας, ἕτερος δὲ καθαίρει
[1, 55]   τὴν Ἐρυθρὰν θάλατταν ἀπέστειλε στόλον  νεῶν   τετρακοσίων, πρῶτος τῶν ἐγχωρίων μακρὰ
[1, 97]   γὰρ παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις τὸν  νεὼν   τοῦ Διὸς περαιοῦσθαι τὸν ποταμὸν
[1, 50]   γὰρ βασιλείοις μεγαλοπρεπέσιν, οἱ δὲ  νεωρίοις   καὶ λιμέσιν, οἱ δ´ ἑτέροις
[1, 9]   τῶν ἱστοριογράφων γένος παντελῶς φαίνεται  νεωστὶ   τῷ κοινῷ βίῳ συνεσταμένον. περὶ
[1, 27]   „Πατὴρ μέν ἐστί μοι Κρόνος  νεώτατος   θεῶν ἁπάντων, εἰμὶ δὲ Ὄσιρις
[1, 27]   λῦσαι. ἐγώ εἰμι τοῦ  νεωτάτου   Κρόνου θεοῦ θυγάτηρ πρεσβυτάτη· ἐγώ
[1, 54]   ἀπολειπομένους ἐπὶ τῶν πατρίδων μηδὲν  νεωτερίζειν,   εἰ μέλλει τὴν προαίρεσιν ἐπὶ
[1, 1]   ταύτης ἀνάληψιν. τοῖς μὲν γὰρ  νεωτέροις   τὴν τῶν γεγηρακότων περιποιεῖ σύνεσιν,
[1, 23]   τοῦ παλαιοῦ γένεσιν ἐπὶ τοὺς  νεωτέρους   χρόνους, χαριζόμενον δὲ τοῖς Καδμείοις
[1, 1]   πρεσβυτάτους ταῖς ἡλικίαις ἅπαντες τῶν  νεωτέρων   προκρίνουσιν ἐν ταῖς συμβουλίαις διὰ
[1, 18]   δι´ ἣν αἰτίαν μέχρι τῶν  νεωτέρων   χρόνων ἐνισχῦσαι τὸ περὶ τῆς
[1, 46]   οὖν οἰκοδομὰς διαμεμενηκέναι μέχρι τῶν  νεωτέρων   χρόνων, τὸν δ´ ἄργυρον καὶ
[1, 97]   τῶν συμβεβηκότων κακῶν. τὸ γὰρ  νηπενθὲς   φάρμακον, λαβεῖν φησιν
[1, 74]   ἐργασίαν ὄντες τῆς χώρας· ἐκ  νηπίου   δὲ συντρεφόμενοι ταῖς γεωργικαῖς ἐπιμελείαις
[1, 36]   πρόσοψις ὁμοία γίνεται ταῖς Κυκλάσι  νήσοις.   τῶν δὲ χερσαίων θηρίων τὰ
[1, 22]   κατὰ τὴν ἐν τῷ Νείλῳ  νῆσον,   κειμένην μὲν πρὸς ταῖς καλουμέναις
[1, 22]   δὲ τὴν αἰτίαν καὶ τὴν  νῆσον   ταύτην ἄβατον εἶναι τοῖς παριοῦσι.
[1, 37]   ποταμῶν. οἱ δὲ περιοικοῦντες τὴν  νῆσον   τὴν ὀνομαζομένην Μερόην, οἷς καὶ
[1, 34]   χιλίων καὶ τριακοσίων. δὲ  νῆσος   αὕτη πολλαῖς διώρυξι χειροποιήτοις διείληπται
[1, 33]   τὴν Μερόην. παρήκειν δὲ τῆς  νήσου   τὸν περικλυζόμενον πάντα τόπον ἀπὸ
[1, 33]   ~Περιείληφε δ´ ποταμὸς καὶ  νήσους   ἐν αὑτῷ, κατὰ μὲν τὴν
[1, 33]   καλουμένῳ Δέλτα τὰς ἄλλας εἶναι  νήσους   πλείους τῶν ἑπτακοσίων, ὧν τὰς
[1, 33]   γένη παντοδαπά. καθόλου δὲ τοσαύτας  νήσους   ποιεῖν τὸν ποταμὸν ὥστε τοὺς
[1, 55]   σκάφη ναυπηγησάμενος, καὶ τάς τε  νήσους   τὰς ἐν τοῖς τόποις κατεκτήσατο
[1, 82]   θεραπεύουσι τὰ σώματα κλυσμοῖς καὶ  νηστείαις   καὶ ἐμέτοις, ἐνίοτε μὲν καθ´
[1, 33]   πόλις ἐστὶν ἀξιόλογος ὁμώνυμος τῇ  νήσῳ,   κτίσαντος αὐτὴν Καμβύσου καὶ θεμένου
[1, 4]   τὴν ἐπιμιξίαν τοῖς ἐν τῇ  νήσῳ   πολλὴν ἐμπειρίαν τῆς Ῥωμαίων διαλέκτου
[1, 22]   δὲ τούτου δεικνύουσιν ἐν τῇ  νήσῳ   ταύτῃ διαμένοντα τόν τε τάφον
[1, 97]   μίαν τῶν πρὸς τῇ Μέμφει  νήσων   ἔτι καὶ νῦν ἱερὸν εἶναι
[1, 55]   ὑπήκοον ἐποιήσατο καὶ τῶν Κυκλάδων  νήσων   τὰς πλείους. διαβὰς δ´ εἰς
[1, 4]   τῆς Ῥώμης μέχρι τῶν Βρεττανικῶν  νήσων·   τούτου δ´ αἱ πρῶται πράξεις
[1, 33]   μεγέθει πολὺ προέχειν τῶν ἄλλων  νήσων   τῶν ἐν τούτοις τοῖς τόποις·
[1, 30]   ὑπὸ τοῦ τέλματος καταπινόμενος οὔτε  νήχεσθαι   δύναται, παραιρουμένης τῆς ἰλύος τὴν
[1, 59]   ἐν Ἡλιουπόλει καὶ γυναικὸς οὔρῳ  νίζεσθαι   τὸ πρόσωπον ἥτις ἑτέρου πεῖραν
[1, 88]   οὗ τῆς ὄψεως ἐπιφανείσης τὸ  νικᾶν   ἐπηκολούθησεν. ἔνιοι δὲ λέγουσι, τῶν
[1, 47]   πηλίκος εἰμὶ καὶ ποῦ κεῖμαι,  νικάτω   τι τῶν ἐμῶν ἔργων. εἶναι
[1, 86]   διὰ τούτων εὐταξίας πρὸς τὴν  νίκην,   δόξαι τῆς σωτηρίας αἴτια γεγονέναι
[1, 32]   ἀνέμους, ἀναπλεῦσαι δὲ οὐδεὶς δύναται,  νικώσης   τῆς τοῦ ποταμοῦ βίας πᾶσαν
[1, 63]   λέγοντες ὡς ἐξ ἁλῶν καὶ  νίτρου   τῶν χωμάτων γεγονότων ἐπαφεθεὶς
[1, 41]   τοῦ χειμῶνος, καθ´ ἕκαστον ἔτος  νιφετοὺς   ἐξαισίους γίνεσθαι συνεχῶς ἐπὶ πολλὰς
[1, 80]   εὐδαιμονίαν χώρας τε καὶ πόλεων,  νόθον   δ´ οὐδένα τῶν γεννηθέντων νομίζουσιν,
[1, 95]   ὃν ἱστοροῦσι τὰ περὶ τοὺς  νομάρχας   διατάξαι καὶ τὰ περὶ τὴν
[1, 54]   καλοῦσιν Αἰγύπτιοι νομούς, ἐπέστησεν ἅπασι  νομάρχας   τοὺς ἐπιμελησομένους τῶν τε προσόδων
[1, 73]   ὀνομάζεται νομός, ἐφ´ ἑκάστῳ τέτακται  νομάρχης   τὴν ἁπάντων ἔχων ἐπιμέλειάν
[1, 64]   τῆς ἑταίρας, ἧς φασι τῶν  νομαρχῶν   τινας ἐραστὰς γενομένους διὰ φιλοστοργίαν
[1, 8]   βίῳ καθεστῶτας σποράδην ἐπὶ τὰς  νομὰς   ἐξιέναι, καὶ προσφέρεσθαι τῆς τε
[1, 43]   δὲ τούτων διαμένειν παρὰ τοῖς  νομεῦσι   τοῖς κατ´ Αἴγυπτον, οὓς ἅπαντάς
[1, 74]   πολιτείας τρία, τό τε τῶν  νομέων   καὶ τὸ τῶν γεωργῶν, ἔτι
[1, 74]   λόγος ἐστὶ καὶ περὶ τῶν  νομέων,   οἳ τὴν τῶν θρεμμάτων ἐπιμέλειαν
[1, 36]   μηλόβοτον διὰ τὸ πλῆθος τῆς  νομῆς   δὶς τεκόντα καὶ δὶς ἀποκαρέντα
[1, 23]   τὸ βούλεσθαι τὸν θεὸν Ἕλληνα  νομίζεσθαι,   προσδέξασθαι προσηνῶς τὰς τελετὰς καὶ
[1, 77]   ἀνοίκειον εἶναι τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας  νομίζομεν   ἐκθέσθαι τῶν νόμων ὅσοι παρὰ
[1, 97]   μετενεγκεῖν ἐξ Αἰγύπτου τὰ Διονύσῳ  νομιζόμενα   τελεῖσθαι παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ
[1, 23]   ἡδέως προσδεχομένους τὸν θεὸν Ἕλληνα  νομιζόμενον,   καθάπερ προείρηται, χρήσασθαι ταῖς τελεταῖς.
[1, 28]   γὰρ ἀγαγεῖν ἀποίκους Βῆλον τὸν  νομιζόμενον   Ποσειδῶνος εἶναι καὶ Λιβύης· ὃν
[1, 21]   τοῦ μύσους, καὶ διὰ τούτου  νομίζοντα   συναγωνιστὰς ἕξειν καὶ φύλακας τῆς
[1, 76]   κρίσεις πάσας συντελεῖν τοὺς Αἰγυπτίους,  νομίζοντας   ἐκ μὲν τοῦ λέγειν τοὺς
[1, 90]   διακεῖσθαι πρὸς πᾶν τὸ εὐεργετοῦν,  νομίζοντας   μεγίστην ἐπικουρίαν εἶναι τῷ βίῳ
[1, 90]   οὐκ ἄνευ δαιμονίου τινὸς προνοίας  νομίζοντες   αὐτοὺς τετευχέναι τῆς τῶν ὅλων
[1, 31]   τὸν ἐκ πελάγους κίνδυνον ἐκπεφευγέναι  νομίζοντες,   καὶ διὰ τὴν ἄγνοιαν ἄσμενοι
[1, 40]   ταύτῃ διαφεύξεσθαι τοὺς ἀκριβεῖς ἐλέγχους  νομίζουσι·   δίκαιον δὲ τοὺς περί τινων
[1, 23]   κατ´ Αἴγυπτον τὸν Ὄσιριν γεγονέναι  νομίζουσι·   ζωογονεῖσθαι δ´ οὐκ εἰωθέναι τὸ
[1, 51]   ζῆν χρόνον εὐτελῆ παντελῶς εἶναι  νομίζουσι,   τὸν δὲ μετὰ τὴν τελευτὴν
[1, 81]   παντελῶς ἐπικίνδυνον, τὴν δὲ μουσικὴν  νομίζουσιν   οὐ μόνον ἄχρηστον ὑπάρχειν, ἀλλὰ
[1, 80]   νόθον δ´ οὐδένα τῶν γεννηθέντων  νομίζουσιν,   οὐδ´ ἂν ἐξ ἀργυρωνήτου μητρὸς
[1, 12]   μητέρα Τηθύν. οἱ γὰρ Αἰγύπτιοι  νομίζουσιν   Ὠκεανὸν εἶναι τὸν παρ´ αὐτοῖς
[1, 52]   εἰκόνας λιθίνας καθημένας ἐπὶ θρόνου,  νομίζων   διὰ τούτων τῶν ἔργων ἀθάνατον
[1, 55]   ψυχῆς φανερωτάτην τοῖς ἐπιγινομένοις ἔσεσθαι  νομίζων.   ἐν ἐνίοις δὲ τόποις καὶ
[1, 90]   μάλιστα θαυμαζόμενα τῶν παρ´ Αἰγυπτίοις  νόμιμα   διευκρινήκαμεν. ~Οὐχ ἥκιστα δ´ ἄν
[1, 94]   τῶν οὕτως ἐξηλλαγμένα καὶ παράδοξα  νόμιμα   καταδειξάντων. μετὰ γὰρ τὴν παλαιὰν
[1, 91]   πυθόμενος τὰ περὶ τοὺς τετελευτηκότας  νόμιμα   τῶν Αἰγυπτίων θαυμάσαι τὴν ἰδιότητα
[1, 23]   ἔχοντα διατηρεῖν τὰ τῶν πατέρων  νόμιμα,   χρυσῶσαί τε τὸ βρέφος καὶ
[1, 93]   εἰς τὴν αἰώνιον οἴκησιν μεταστάντας.  νόμιμον   δ´ ἐστὶ παρ´ αὐτοῖς καὶ
[1, 29]   ποιῆσαι, μετενεγκόντα τὸ περὶ τούτων  νόμιμον   ἐξ Αἰγύπτου. καὶ τῆς θεοῦ
[1, 81]   παλαίστραν δὲ καὶ μουσικὴν οὐ  νόμιμόν   ἐστι παρ´ αὐτοῖς μανθάνειν· ὑπολαμβάνουσι
[1, 35]   μὲν γὰρ ἐγχωρίων τοῖς πλείστοις  νόμιμόν   ἐστιν ὡς θεὸν σέβεσθαι τὸν
[1, 14]   τηρούμενον παρ´ αὐτοῖς ἐξ ἀρχαίων  νόμιμον·   ἔτι γὰρ καὶ νῦν κατὰ
[1, 75]   ζημίας ἄξιός ἐστι τυχεῖν. ἔπειτα  νόμιμον   ἦν τὸν κατήγορον ἀντιγράψαι καὶ
[1, 92]   παραβαλόντα καὶ θεασάμενον τοῦτο τὸ  νόμιμον,   μυθοποιῆσαι τὰ καθ´ ᾅδου, τὰ
[1, 96]   ψυχοπομπὸν Ἑρμῆν κατὰ τὸ παλαιὸν  νόμιμον   παρ´ Αἰγυπτίοις ἀναγαγόντα τὸ τοῦ
[1, 18]   ἐνισχῦσαι τὸ περὶ τῆς κόμης  νόμιμον   παρ´ Αἰγυπτίοις, καὶ τοὺς ποιουμένους
[1, 77]   ἂν τέκωσι. καὶ τοῦτο τὸ  νόμιμον   πολλοὶ καὶ τῶν Ἑλλήνων κατέδειξαν,
[1, 87]   πομπήν, τῶν καταδειξάντων τοῦτο τὸ  νόμιμον   σημαινόντων τὴν παλαιὰν τοῦ ζῴου
[1, 28]   παῖδας, ἐξ Αἰγύπτου μετενηνεγμένου τοῦ  νομίμου.   καὶ τοὺς Ἀθηναίους δέ φασιν
[1, 55]   τοῖς κατ´ Αἴγυπτον, διαμένοντος τοῦ  νομίμου   παρὰ τοῖς ἀποίκοις, καθάπερ καὶ
[1, 72]   ἐναντίωσιν ἀπεστερήθησαν τῆς ἐμφανοῦς καὶ  νομίμου   ταφῆς· διὸ καὶ συνέβαινε τοὺς
[1, 62]   τῶν τοιούτων, ἐκ δὲ τοῦ  νομίμου   τοῦ παραδεδομένου τοῖς βασιλεῦσι τὸ
[1, 98]   Σόλωνα πολλὰ τῶν ἐξ Αἰγύπτου  νομίμων   εἰς τὰς ἑαυτῶν κατατάξαι νομοθεσίας.
[1, 96]   ἀρχαίοις χρόνοις, ἵνα τῶν ἐνταῦθα  νομίμων   καὶ τῆς παιδείας μετάσχωσιν. οἱ
[1, 65]   τις ἂν τεκμήριον τὸ τῶν  νομίμων   προστίμων ἆραι τὸ μέγιστον, λέγω
[1, 72]   οὖν περὶ τοὺς ἀρχαίους βασιλεῖς  νομίμων   τὰ μέγιστα ταῦτ´ ἔστιν. ~Τῆς
[1, 69]   οἰκείοις χρόνοις· περὶ δὲ τῶν  νομίμων   τῶν κατ´ Αἴγυπτον νῦν διέξιμεν
[1, 0]   ζῴων παρ´ Αἰγυπτίοις. Περὶ τῶν  νομίμων   τῶν περὶ τοὺς τετελευτηκότας παρ´
[1, 95]   πολλὰ τῶν καλῶς ἔχειν δοκούντων  νομίμων   φασὶ κινηθῆναι, Μακεδόνων ἐπικρατησάντων καὶ
[1, 21]   ἐξενεχθῆναι τὸ σιωπώμενον. φασὶ γὰρ  νομίμως   βασιλεύοντα τῆς Αἰγύπτου τὸν Ὄσιριν
[1, 68]   ποτ´ ἔδοξεν αὐτῷ συμφέρειν, ἦρχε  νομίμως   τῶν Αἰγυπτίων καὶ μεγάλης ἐτύγχανεν
[1, 95]   τυχεῖν ἴσων τοῖς τὸ παλαιὸν  νομιμώτατα   βασιλεύσασι κατ´ Αἴγυπτον. τὴν μὲν
[1, 22]   λοιπὸν τοῦ βίου χρόνον βασιλεύουσαν  νομιμώτατα   καὶ ταῖς εἰς τοὺς ἀρχομένους
[1, 27]   φόνον τἀνδρὸς καὶ διατελέσαι βασιλεύουσαν  νομιμώτατα,   καὶ τὸ σύνολον πλείστων καὶ
[1, 6]   διτταὶ γεγόνασιν ἀποφάσεις παρὰ τοῖς  νομιμωτάτοις   τῶν τε φυσιολόγων καὶ τῶν
[1, 12]   προειρημένων. ~τούτων δ´ ἕκαστον θεὸν  νομίσαι   καὶ προσηγορίαν ἰδίαν ἑκάστῳ θεῖναι
[1, 12]   τῆς λέξεως, καὶ Διὸς θυγατέρα  νομίσαι   ταύτην, καὶ παρθένον ὑποστήσασθαι διά
[1, 12]   δὲ πῦρ μεθερμηνευόμενον Ἥφαιστον ὀνομάσαι,  νομίσαντας   μέγαν εἶναι θεὸν καὶ πολλὰ
[1, 6]   δὲ γεννητὸν καὶ φθαρτὸν εἶναι  νομίσαντες   ἔφησαν ὁμοίως ἐκείνῳ τοὺς ἀνθρώπους
[1, 78]   ἐλευθέραν προσέταξαν ἀποκόπτεσθαι τὰ αἰδοῖα,  νομίσαντες   τὸν τοιοῦτον μιᾷ πράξει παρανόμῳ
[1, 1]   περιστάσεις χρησιμωτάτην ἄν τις εἶναι  νομίσειε   τὴν ταύτης ἀνάληψιν. τοῖς μὲν
[1, 78]   τὴν γλῶτταν, τῶν δὲ τὸ  νόμισμα   παρακοπτόντων μέτρα καὶ σταθμὰ
[1, 83]   χρυσίον στήσαντες διδόασι τὸ  νόμισμα   τοῖς ἐπιμελομένοις τῶν προειρημένων ζῴων.
[1, 96]   βᾶριν καλεῖσθαι, τὸ δ´ ἐπίβαθρον  {νόμισμα   τὸν ὀβολὸν} τῷ πορθμεῖ δίδοσθαι,
[1, 2]   μᾶλλον ἤπερ ὠφελεῖν, τὴν δὲ  νομοθεσίαν   κολάζειν, οὐ διδάσκειν, παραπλησίως δὲ
[1, 95]   Αἴγυπτον. τὴν μὲν οὖν κοινὴν  νομοθεσίαν   συντελεσθῆναί φασιν ὑπὸ τῶν εἰρημένων
[1, 94]   καὶ περὶ τὸ μάχιμον ἔθνος  νομοθεσίαν   συστήσασθαι, καὶ τὰ ἀκόλουθα τὰ
[1, 77]   παρ´ ἀμφοτέρων. ~Ἐπεὶ δὲ τῆς  νομοθεσίας   ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειον εἶναι τῆς
[1, 98]   νομίμων εἰς τὰς ἑαυτῶν κατατάξαι  νομοθεσίας.   Πυθαγόραν τε τὰ κατὰ τὸν
[1, 94]   μᾶλλον ὑπακούσεσθαι διαλαβόντας. δεύτερον δὲ  νομοθέτην   Αἰγύπτιοί φασι γενέσθαι Σάσυχιν, ἄνδρα
[1, 70]   συμμέτρως διατεταγμένα ὥστε δοκεῖν μὴ  νομοθέτην,   ἀλλὰ τὸν ἄριστον τῶν ἰατρῶν
[1, 94]   στρατείαν σύμπαντα διακοσμῆσαι. τέταρτον δὲ  νομοθέτην   φασὶ γενέσθαι Βόκχοριν τὸν βασιλέα,
[1, 80]   τῆς κλοπῆς εὗρε πόρον  νομοθέτης   δι´ οὗ πᾶν τὸ ἀπολόμενον
[1, 69]   Σάμιος, ἔτι δὲ Σόλων  νομοθέτης.   λέγουσι τοίνυν Αἰγύπτιοι παρ´ αὑτοῖς
[1, 79]   τὸν ὅρκον· ἔπειθ´ ὑπελάμβανεν  νομοθέτης   τὴν ὅλην πίστιν ἐν τῇ
[1, 27]   θεοῖς πόλεμον ἐνστησάμενοι πάντες ἀνῃρέθησαν.  ~Νομοθετῆσαι   δέ φασι τοὺς Αἰγυπτίους παρὰ
[1, 78]   παρρησίαν ἀποκαθίστα, ἅμα μὲν τοῦ  νομοθέτου   δεινοτέραν τιμωρίαν ποιοῦντος τὴν ἀτιμίαν
[1, 82]   θανάτου κρίσιν ὑπομένουσιν, ἡγουμένου τοῦ  νομοθέτου   τῆς ἐκ πολλῶν χρόνων παρατετηρημένης
[1, 94]   ἡμῖν καὶ περὶ τῶν γενομένων  νομοθετῶν   κατ´ Αἴγυπτον τῶν οὕτως ἐξηλλαγμένα
[1, 79]   πλείστοις τῶν παρὰ τοῖς Ἕλλησι  νομοθετῶν,   οἵτινες ὅπλα μὲν καὶ ἄροτρον
[1, 78]   δὲ καὶ περὶ τῶν γυναικῶν  νόμοι   παρ´ αὐτοῖς ὑπῆρχον. τοῦ μὲν
[1, 77]   τὸν δοῦλον, ἀποθνήσκειν τοῦτον οἱ  νόμοι   προσέταττον, ἅμα μὲν βουλόμενοι μὴ
[1, 71]   καθάπερ οἱ περὶ ἑκάστων κείμενοι  νόμοι   προσέταττον. ταῦτα δὲ κατὰ τὸ
[1, 94]   τοῦτον δὲ πρὸς τοῖς ὑπάρχουσι  νόμοις   ἄλλα τε προσθεῖναι καὶ τὰ
[1, 95]   δὲ τοῦτον προσελθεῖν λέγουσι τοῖς  νόμοις   Ἄμασιν τὸν βασιλέα, ὃν ἱστοροῦσι
[1, 82]   τοῖς ἐκ τῆς ἱερᾶς βίβλου  νόμοις   ἀναγινωσκομένοις ἀκολουθήσαντες ἀδυνατήσωσι σῶσαι τὸν
[1, 95]   τὸν Ξέρξου πατέρα Δαρεῖον τοῖς  νόμοις   ἐπιστῆναι τοῖς τῶν Αἰγυπτίων· μισήσαντα
[1, 69]   ἀνθρώπων χρωμένων κρατίστοις ἔθεσι καὶ  νόμοις   καὶ τοῖς κατὰ πᾶσαν παιδείαν
[1, 94]   ἡρώων, πεῖσαί φασι πρῶτον ἐγγράπτοις  νόμοις   χρήσασθαι τὰ πλήθη τὸν Μνεύην,
[1, 82]   τὰς δὲ θεραπείας προσάγουσι κατὰ  νόμον   ἔγγραφον, ὑπὸ πολλῶν καὶ δεδοξασμένων
[1, 77]   ταῦτα μὴ πράξαντα κατὰ τὸν  νόμον   ἔδει μαστιγοῦσθαι τεταγμένας πληγὰς καὶ
[1, 88]   Ἐλεφαντίνην· διὸ καὶ τόν τε  νομὸν   ἐκεῖνον Λυκοπολίτην ὀνομασθῆναι καὶ τὰ
[1, 79]   δοκεῖ δὲ καὶ τοῦτον τὸν  νόμον   Σόλων εἰς τὰς Ἀθήνας
[1, 72]   τὸν τάφον εἰσόδου, προετίθεσαν κατὰ  νόμον   τῷ τετελευτηκότι κριτήριον τῶν ἐν
[1, 77]   ἀναγκαῖον. λέγεται δὲ τοῦτον τὸν  νόμον   ὑπὸ Σόλωνος παραβαλόντος εἰς Αἴγυπτον
[1, 78]   τοῖς πολεμίοις ἀπαγγειλάντων ἐπέταττεν  νόμος   ἐκτέμνεσθαι τὴν γλῶτταν, τῶν δὲ
[1, 92]   τίθεσθαι, τῷ βουλομένῳ κατηγορεῖν  νόμος   ἐξουσίαν δίδωσιν. ἐὰν μὲν οὖν
[1, 73]   κατὰ τὴν Ἑλληνικὴν διάλεκτον ὀνομάζεται  νομός,   ἐφ´ ἑκάστῳ τέτακται νομάρχης
[1, 91]   Αἰθιοπικὸν καὶ διατεμὼν ὡς  νόμος   κελεύει τὴν σάρκα, παραχρῆμα φεύγει
[1, 80]   δὲ καὶ περὶ τῶν κλεπτῶν  νόμος   παρ´ Αἰγυπτίοις ἰδιώτατος. ἐκέλευε γὰρ
[1, 94]   δύναμιν τῶν εὑρεῖν λεγομένων τοὺς  νόμους   ἀποβλέψαντα τὸν ὄχλον μᾶλλον ὑπακούσεσθαι
[1, 94]   τὸν ἀγαθὸν δαίμονα προσποιήσασθαι τοὺς  νόμους   αὐτῷ διδόναι, παρὰ δὲ τοῖς
[1, 79]   ~Τοὺς δὲ περὶ τῶν συμβολαίων  νόμους   Βοκχόριδος εἶναί φασι. προστάττουσι δὲ
[1, 2]   πόλεων γενέσθαι προεκλήθησαν, οἱ δὲ  νόμους   εἰσηγήσασθαι περιέχοντας τῷ κοινῷ βίῳ
[1, 54]   μέρη διελών, καλοῦσιν Αἰγύπτιοι  νομούς,   ἐπέστησεν ἅπασι νομάρχας τοὺς ἐπιμελησομένους
[1, 69]   τῶν τεχνῶν τὰς πλείστας εὑρεθῆναι,  νόμους   τε τοὺς ἀρίστους τεθῆναι. καὶ
[1, 14]   εὑρεθέντων. θεῖναι δέ φασι καὶ  νόμους   τὴν Ἶσιν, καθ´ οὓς ἀλλήλοις
[1, 74]   ἐπιμέλειαν ἐκ πατέρων ὥσπερ κληρονομίας  νόμῳ   παραλαμβάνοντες ἐν βίῳ κτηνοτρόφῳ διατελοῦσι
[1, 76]   πολλοὺς προτρέπεσθαι παρορᾶν τὸ τῶν  νόμων   ἀπότομον καὶ τὴν τῆς ἀληθείας
[1, 75]   ἀρχιδικαστὴς πρόσθοιτο. τῶν δὲ πάντων  νόμων   ἐν βιβλίοις ὀκτὼ γεγραμμένων, καὶ
[1, 70]   ἀνυπευθύνως, ἀλλ´ ἦν ἅπαντα τεταγμένα  νόμων   ἐπιταγαῖς, οὐ μόνον τὰ περὶ
[1, 93]   ἠθῶν. κρατίστους δ´, οἶμαι, τῶν  νόμων   ἡγητέον οὐκ ἐξ ὧν εὐπορωτάτους,
[1, 0]   ἑπτὰ θαυμαζομένοις ἔργοις. Περὶ τῶν  νόμων   καὶ τῶν δικαστηρίων. Περὶ τῶν
[1, 69]   παραβαλεῖν, ἵνα μετάσχωσι τῶν τε  νόμων   καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων ὡς ἀξιολόγων
[1, 76]   δικαίων, ἱκανὸν χρόνον ἐκ τῶν  νόμων   λαμβανόντων τῶν μὲν ἀντιδίκων ἐξετάσαι
[1, 77]   συναναιροῦντας. τῶν μὲν οὖν φονικῶν  νόμων   οἱ μάλιστα δοκοῦντες ἐπιτετεῦχθαι τοιοῦτοί
[1, 77]   ὑποκειμένης ἱστορίας νομίζομεν ἐκθέσθαι τῶν  νόμων   ὅσοι παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις παλαιότητι
[1, 14]   Δήμητραν θεσμοφόρον ὀνομάζειν, ὡς τῶν  νόμων   πρῶτον ὑπὸ ταύτης τεθειμένων. ~Κτίσαι
[1, 71]   ἕως ἔμεινεν προειρημένη τῶν  νόμων   σύνταξις, πρὸς δὲ τούτοις ἐθνῶν
[1, 74]   ἐῶνται πλὴν τῆς ἐκ τῶν  νόμων   ὡρισμένης καὶ παρὰ τῶν γονέων
[1, 1]   πολλῶν ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ  νόον   ἔγνω· δὲ διὰ τῆς
[1, 25]   ἰατρῶν διὰ τὴν δυσκολίαν τοῦ  νοσήματος   ἀπελπισθέντας ὑπὸ ταύτης σώζεσθαι, συχνοὺς
[1, 82]   θεραπείαν ἀναιροῦσαν τὰς ἀρχὰς τῆς  νόσου   μάλιστ´ ἂν παρασκευάσαι τὴν ὑγίειαν.
[1, 83]   κατ´ Αἴγυπτον τῶν ἐκ τῆς  νόσου   σωθέντων· ξυρήσαντες γὰρ τὰς τρίχας
[1, 25]   τοῖς κάμνουσι βοηθήματα πρὸς τὰς  νόσους,   καὶ τοὺς ὑπακούσαντας αὐτῇ παραδόξως
[1, 81]   τοὐναντίον πολυκαρπίας, ἔτι δὲ  νόσους   κοινὰς ἀνθρώποις βοσκήμασιν ἐσομένας
[1, 82]   τῶν ἀκουόντων ψυχάς. ~Τὰς δὲ  νόσους   προκαταλαμβανόμενοι θεραπεύουσι τὰ σώματα κλυσμοῖς
[1, 82]   περιττόν, ἀφ´ οὗ γεννᾶσθαι τὰς  νόσους·   ὥστε τὴν προειρημένην θεραπείαν ἀναιροῦσαν
[1, 30]   τε μεγάλων πάντῃ περικεχυμένων, ἐπειδὰν  νότοι   συνεχεῖς πνεύσωσιν, ἐπισείεται πλῆθος ἅμμου.
[1, 30]   ἐπικίνδυνον· ἐκ δὲ τῶν πρὸς  νότον   μερῶν οἵ τε καταράκται τοῦ
[1, 41]   τοῦτ´ ἀπιστητέον· καὶ γὰρ τὸν  νότον   παρ´ ἡμῖν μὲν εἶναι χειμέριον,
[1, 50]   ἀναβάσεις ἐπικλύζοντος, ἀπὸ μὲν τοῦ  νότου   προεβάλετο χῶμα παμμέγεθες, πρὸς μὲν
[1, 77]   τὸν βίον τοῖς παισὶ δεδωκότας,  νουθετήσει   δὲ μᾶλλον λύπην ἐχούσῃ καὶ
[1, 70]   ζῆν ἐθίζων οὐ διὰ πικρᾶς  νουθετήσεως,   ἀλλὰ δι´ ἐπαίνων κεχαρισμένων καὶ
[1, 78]   ἄλλους διὰ τῆς ἰδίας τιμωρίας  νουθετῶν   ἀποτρέπῃ τῶν ὁμοίων τι πράττειν.
[1, 3]   ὑποθέσεως ζῆλον. ἐπιστήσαντες δὲ τὸν  νοῦν   τοῖς πρὸ ἡμῶν συγγραφεῦσιν ἀπεδεξάμεθα
[1, 70]   σώματος καὶ πᾶσαν ἡμέραν καὶ  νύκτα   προσεδρεύοντας βασιλεὺς ἔχων ἀρίστους
[1, 35]   γυμναζόμενον κατὰ βάθους, τὰς δὲ  νύκτας   ἐπὶ τῆς χώρας κατανέμεται τόν
[1, 77]   ὥρισαν, ἡμέρας δὲ τρεῖς καὶ  νύκτας   ἴσας συνεχῶς ἦν ἀναγκαῖον περιειληφότας
[1, 7]   τὸν εἰρημένον τρόπον τὰς μὲν  νύκτας   λαμβάνειν αὐτίκα τὴν τροφὴν ἐκ
[1, 57]   ἐκ χρόνου παρεσκευασμένον, καὶ τοῦτο  νυκτὸς   τῇ σκηνῇ περιθείς, ἐνέπρησεν. ἄφνω
[1, 70]   τε τῆς ἡμέρας καὶ τῆς  νυκτὸς   ὧραι, καθ´ ἃς ἐκ παντὸς
[1, 85]   διὰ ταῦτα διατελεῖ μέχρι τοῦ  νῦν   ἀεὶ κατὰ τὰς ἀναδείξεις αὐτοῦ
[1, 4]   αἱ βίβλοι δὲ μέχρι τοῦ  νῦν   ἀνέκδοτοι τυγχάνουσιν οὖσαι, βούλομαι βραχέα
[1, 21]   παρὰ τὸν ποταμὸν πλησίον τῆς  νῦν   Ἀνταίου κώμης καλουμένης, ἣν κεῖσθαι
[1, 96]   καθ´ ᾅδου μυθολογούμενα τοῖς ἔτι  νῦν   γινομένοις κατ´ Αἴγυπτον· τὸ μὲν
[1, 39]   πετρώδους καὶ στερεᾶς χώρας φερόμενος·  νῦν   δὲ πλείω τῶν ἑξακισχιλίων σταδίων
[1, 69]   τῶν νομίμων τῶν κατ´ Αἴγυπτον  νῦν   διέξιμεν ἐν κεφαλαίοις τά τε
[1, 31]   τῶν κατὰ τὴν χώραν ἰδιωμάτων  νῦν   διέξιμεν. ~Ὁ γὰρ Νεῖλος φέρεται
[1, 26]   χίλια καὶ διακόσια· καὶ γὰρ  νῦν   δωδεκαμήνων ὄντων τῶν ἐνιαυτῶν οὐκ
[1, 21]   ὑποθήκην. διὸ καὶ μέχρι τοῦ  νῦν   ἑκάστους τῶν ἱερέων ὑπολαμβάνειν παρ´
[1, 24]   τὴν ὑπερκειμένην χώραν μέχρι τοῦ  νῦν   ἔρημον οὖσαν καὶ θηριώδη. εἰκὸς
[1, 10]   τεκμήριον πειρῶνται φέρειν τὸ καὶ  νῦν   ἔτι τὴν ἐν Θηβαΐδι χώραν
[1, 19]   τελευταίας δὲ τυχεῖν αὐτὸν ἧς  νῦν   ἔχει προσηγορίας ἀπὸ τοῦ βασιλεύσαντος
[1, 97]   τῇ Μέμφει νήσων ἔτι καὶ  νῦν   ἱερὸν εἶναι Δαιδάλου τιμώμενον ὑπὸ
[1, 97]   τοῦ διαμένοντος μὲν μέχρι τοῦ  νῦν   καιροῦ, οἰκοδομηθέντος δέ, ὡς μέν
[1, 14]   ἀρχαίων νόμιμον· ἔτι γὰρ καὶ  νῦν   κατὰ τὸν θερισμὸν τοὺς πρώτους
[1, 43]   οὓς ἅπαντάς φασι μέχρι τοῦ  νῦν   μηδεμίαν ἄλλην οἴκησιν τὴν
[1, 52]   κατασκευάσαντος ἔχει, καλουμένη μέχρι τοῦ  νῦν   Μοίριδος λίμνη. δ´ οὖν
[1, 22]   Μέμφιν, ὅπου δείκνυται μέχρι τοῦ  νῦν   σηκός, ὑπάρχων ἐν τῷ
[1, 63]   καὶ τετρακοσίων, διαμένουσι μέχρι τοῦ  νῦν   οἱ λίθοι τὴν ἐξ ἀρχῆς
[1, 7]   λιμνάζουσι τῶν τόπων ἔτι καὶ  νῦν   ὁρᾶσθαι γινόμενον, ἐπειδὰν τῆς χώρας
[1, 43]   μνημονεύοντας τοὺς ἀνθρώπους μέχρι τοῦ  νῦν,   ὅταν πρὸς θεοὺς βαδίζωσι, τῇ
[1, 10]   κατ´ Αἴγυπτον χώρα· καὶ γὰρ  νῦν,   οὐδαμοῦ τῆς ἄλλης γῆς φυούσης
[1, 56]   τὴν Τροίαν τὴν ἔτι {καὶ}  νῦν   οὖσαν παρὰ τὸν Νεῖλον· τὸν
[1, 45]   ἀνὰ διακοσίους ἵππους, ὧν ἔτι  νῦν   τὰ θεμέλια δείκνυσθαι. ~Οὐ μόνον
[1, 97]   ἐξητακὼς φαίνεται· ἔτι γὰρ καὶ  νῦν   τὰς ἐν ταύτῃ γυναῖκας τῇ
[1, 41]   μηδεὶς ἀποδοῦναι δύναται μέχρι τοῦ  νῦν   τῆς τῶν ὑδάτων γενέσεως, οὐ
[1, 86]   κατασκευάσαντας εἰκόνας τῶν ζῴων  νῦν   τιμῶσι, καὶ πήξαντας ἐπὶ σαυνίων,
[1, 90]   μέγιστ´ εὐηργετηκός· διόπερ ἄχρι τῶν  νῦν   χρόνων τὰ τῶν Αἰγυπτίων ἔθνη
[1, 27]   τῆς Ἀραβίας, ἀφ´ ἧς καὶ  Νυσαῖον   τὸν Διόνυσον ὠνομάσθαι. εἶναι δὲ
[1, 15]   φασὶ τῆς ἀμπέλου περὶ τὴν  Νῦσαν,   καὶ τὴν κατεργασίαν τοῦ ταύτης
[1, 19]   ἐν Ἰνδοῖς, ἐν αἷς καὶ  Νῦσαν   ὀνομάσαι, βουλόμενον μνημεῖον ἀπολιπεῖν ἐκείνης
[1, 19]   κιττὸν ἐν τῇ παρ´ Ἰνδοῖς  Νύσῃ,   καὶ διαμένειν τοῦτο τὸ φυτὸν
[1, 15]   μὲν τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ἐν  Νύσῃ   πλησίον Αἰγύπτου Διὸς ὄντα παῖδα,
[1, 27]   τῶν θεῶν τούτων ὑπάρχειν ἐν  Νύσῃ   τῆς Ἀραβίας, ἀφ´ ἧς καὶ
[1, 15]   οἷς λέγει ἔστι δέ τις  Νύση,   ὕπατον ὄρος ἀνθέον ὕλῃ, τηλοῦ
[1, 15]   Διόνυσον ὀνομασθέντα. μεμνῆσθαι δὲ τῆς  Νύσης   καὶ τὸν ποιητὴν ἐν τοῖς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/03/2006