Livre, Chap.
[1, 70]	ἑαυτῷ. ἕωθεν μὲν γὰρ ἐγερθέντα	λαβεῖν	αὐτὸν ἔδει πρῶτον τὰς πανταχόθεν
[1, 22]	τὸ μηδένα τῶν συνεργησάντων αὐτὸ	λαβεῖν	βουληθῆναι, ὑπὸ δὲ τῆς Ἴσιδος
[1, 7]	τὸν ἥλιον πυρὸς καταλάμψαντος πῆξιν	λαβεῖν,	ἔπειτα διὰ τὴν θερμασίαν ἀναζυμουμένης
[1, 20]	τὸ μέγεθος τῶν εὐεργεσιῶν συμπεφωνημένην	λαβεῖν	παρὰ πᾶσι τὴν ἀθανασίαν καὶ
[1, 64]	πρὶν ἢ τὸ πᾶν ἔργον	λαβεῖν	συντέλειαν. τῆς μὲν γὰρ βάσεως
[1, 97]	τὸ γὰρ νηπενθὲς φάρμακον, ὃ	λαβεῖν	φησιν ὁ ποιητὴς τὴν Ἑλένην
[1, 65]	τῆς μὲν οὖν ἐπιεικείας αὐτοῦ	λάβοι	τις ἂν τεκμήριον τὸ τῶν
[1, 75]	τῆς βλάβης, τὸν ἀπολογούμενον δὲ	λαβόντα	τὸ χρηματισθὲν ὑπὸ τῶν ἀντιδίκων
[1, 30]	πονηρᾷ παρακρούεται, μέχρι ἂν ὅτου	λαβόντες	ὑπόνοιαν τοῦ συμβησομένου βοηθήσωσιν ἑαυτοῖς,
[1, 60]	αὐτόν, τότε τοῦ μίσους καιρὸν	λαβόντος	ἀπέστησαν οἱ πλεῖστοι. διόπερ ῥᾳδίως
[1, 7]	τῶν κυοφορουμένων τὴν τελείαν αὔξησιν	λαβόντων,	καὶ τῶν ὑμένων διακαυθέντων τε
[1, 79]	παρὰ κυρίου τινὸς ἐν δωρεαῖς	λαβόντων,	τὰ δὲ σώματα τῶν πόλεων,
[1, 89]	καὶ τὸν θαυμαζόμενον παρὰ πολλοῖς	λαβύρινθον	οἰκοδομῆσαι. Παραπλήσια δὲ καὶ περὶ
[1, 61]	τῷ βασιλεύοντι τῆς Κρήτης Μίνῳ	λαβύρινθον	ὅμοιον τῷ κατ´ Αἴγυπτον, ἐν
[1, 61]	δ´ αὑτῷ κατεσκεύασε τὸν ὀνομαζόμενον	λαβύρινθον,	οὐχ οὕτω κατὰ τὸ μέγεθος
[1, 97]	Δαίδαλον λέγουσιν ἀπομιμήσασθαι τὴν τοῦ	λαβυρίνθου	πλοκὴν τοῦ διαμένοντος μὲν μέχρι
[1, 7]	διάπυρος ὁ ἀὴρ γένηται, μὴ	λαβὼν	τὴν μεταβολὴν ἐκ τοῦ κατ´
[1, 36]	οὗτος μόνος τότε τὴν ἀρχὴν	λαβὼν	τῆς πληρώσεως ἐπὶ τοσοῦτον αὔξεται
[1, 91]	χαμαὶ τοῦ σώματος ἐπὶ τὴν	λαγόνα	περιγράφει τὴν εὐώνυμον ὅσον δεῖ
[1, 46]	βασιλικούς· εἰς δὲ Πτολεμαῖον τὸν	Λάγου	διαμεῖναί φασιν ἑπτακαίδεκα μόνον, ὧν
[1, 84]	τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτήν, Πτολεμαίου τοῦ	Λάγου	παρειληφότος ἄρτι τὴν Αἴγυπτον, ἔτυχεν
[1, 31]	κατακεχωρισμένον, ἐπὶ δὲ Πτολεμαίου τοῦ	Λάγου	πλείους τῶν τρισμυρίων ἠριθμήθησαν, ὧν
[1, 46]	τὰς Θήβας ἐπὶ Πτολεμαίου τοῦ	Λάγου,	συνταξαμένων δὲ τὰς Αἰγυπτιακὰς ἱστορίας,
[1, 64]	προσήκουσιν ἐν ἀσήμῳ τόπῳ καὶ	λάθρᾳ	θάψαι τὸ σῶμα. Μετὰ δὲ
[1, 5]	τοὺς χρόνους ἀπὸ τῶν ἐν	Λακεδαίμονι	βασιλευσάντων, ἀπὸ δὲ τῆς πρώτης
[1, 75]	Ἀθήνησιν Ἀρεοπαγιτῶν ἢ τῶν παρὰ	Λακεδαιμονίοις	γερόντων. ἐπεὶ δὲ συνέλθοιεν οἱ
[1, 94]	τῇ Κρήτῃ Μίνωα, παρὰ δὲ	Λακεδαιμονίοις	Λυκοῦργον, τὸν μὲν παρὰ Διός,
[1, 30]	κατ´ ὀλίγον πατουμένη τὴν ἔνδοσιν	λαμβάνει,	καὶ τοὺς ἐπιβάλλοντας ὥσπερ προνοίᾳ
[1, 37]	καὶ τὸν τόπον ἐξ οὗ	λαμβάνει	τὴν ἀρχὴν τοῦ ῥεύματος, ἑορακέναι
[1, 40]	ἐκ τῆς καθ´ ἡμᾶς ζώνης	λαμβάνει	τὴν ἐπίρρυσιν διὰ τὸ περὶ
[1, 7]	εἰρημένον τρόπον τὰς μὲν νύκτας	λαμβάνειν	αὐτίκα τὴν τροφὴν ἐκ τῆς
[1, 78]	μὲν ἄνδρα ῥάβδοις χιλίας πληγὰς	λαμβάνειν	ἐκέλευον, τῆς δὲ γυναικὸς τὴν
[1, 40]	παρέχεσθαι μαρτυροῦσαν ἢ τὰς ἀποδείξεις	λαμβάνειν	ἐξ ἀρχῆς συγκεχωρημένας. πῶς δὲ
[1, 3]	τῷ πλείστας καὶ ποικιλωτάτας περιστάσεις	λαμβάνειν,	οἱ πλεῖστοι μὲν ἑνὸς ἔθνους
[1, 24]	τὰς ἀποδείξεις παρὰ τῶν Ἑλλήνων	λαμβάνειν.	ὁμολογουμένου γὰρ ὄντος παρὰ πᾶσιν
[1, 41]	θέρος διὰ τοὺς ἐκχεομένους ὄμβρους	λαμβάνειν	τὴν αὔξησιν. εἰ δὲ τὰς
[1, 10]	ἐμπροσθίων ποδῶν διατετυπῶσθαι καὶ κίνησιν	λαμβάνειν,	τὸ δὲ λοιπὸν τοῦ σώματος
[1, 77]	παρανομήματος ἑνὸς γενομένου παρὰ δυοῖν	λαμβάνειν	τὸ πρόστιμον, πρὸς δὲ τούτοις
[1, 3]	πρὸς τὴν ἰδίαν ὑπόστασιν ἑτοίμως	λαμβάνειν	τὸ χρήσιμον, ὥσπερ ἐκ μεγάλης
[1, 48]	τοὺς μὲν δικαστὰς οὐδὲν δεῖ	λαμβάνειν,	τὸν ἀρχιδικαστὴν δὲ πρὸς μόνην
[1, 37]	ὠκεανοῦ φασιν αὐτὸν τὴν σύστασιν	λαμβάνειν,	ὑγιὲς μὲν οὐδὲν λέγοντες, ἀπορίᾳ
[1, 79]	ἄλλα τῶν ἀναγκαιοτάτων ἐκώλυσαν ἐνέχυρα	λαμβάνεσθαι	πρὸς δάνειον, τοὺς δὲ τούτοις
[1, 98]	τῶν ἐλαχίστων ἐπὶ τὰ μέγιστα	λαμβάνεσθαι·	τοῦ γὰρ παντὸς σώματος τὴν
[1, 37]	καί φησιν ἔκ τινος λίμνης	λαμβάνοντα	τὴν ἀρχὴν τὸν Νεῖλον φέρεσθαι
[1, 43]	θεοὺς βαδίζωσι, τῇ χειρὶ ταύτης	λαμβάνοντας	προσεύχεσθαι· οἴονται γὰρ τὸν ἄνθρωπον
[1, 43]	πεῖραν διὰ τῆς γεύσεως ἑκάστου	λαμβάνοντας,	πρώτην δὲ καὶ μάλιστα προσενέγκασθαι
[1, 32]	μέν τινες κατὰ τοῦ καταράκτου	λαμβάνοντες	ἐναντίους τοὺς ἀνέμους, ἀναπλεῦσαι δὲ
[1, 76]	ἱκανὸν χρόνον ἐκ τῶν νόμων	λαμβανόντων	τῶν μὲν ἀντιδίκων ἐξετάσαι τὰ
[1, 63]	δ´ ἐκ τοῦ κατ´ ὀλίγον	λαμβάνουσα	μέχρι τῆς κορυφῆς ἑκάστην πλευρὰν
[1, 82]	μὲν τροφὰς ἐκ τοῦ κοινοῦ	λαμβάνουσι,	τὰς δὲ θεραπείας προσάγουσι κατὰ
[1, 38]	τὴν αὔξησιν ἐν τῷ χειμῶνι	λαμβάνουσιν	οὐ διὰ τὸ μακρότερον ἀφίστασθαι
[1, 32]	πρὸς τὴν μεσημβρίαν, εἰς τοὐπίσω	λαμβάνων	τὴν παλίρροιαν. ὄρη γὰρ ἐξ
[1, 55]	εὐπορίαν κτησαμένη τὴν ἐπάνοδον ἐποιήσατο	λαμπράν,	ἀλλὰ καὶ τὴν Αἴγυπτον ἅπασαν
[1, 70]	τῆς ἀρχῆς συσσήμοις μετ´ ἐσθῆτος	λαμπρᾶς	κοσμήσαντα τὸ σῶμα θῦσαι τοῖς
[1, 91]	τροφῆς ἀξιολόγου μεταλαμβάνουσιν, οὔτε ἐσθῆτας	λαμπρὰς	περιβάλλονται. τῶν δὲ ταφῶν τρεῖς
[1, 73]	χορηγοῦσι καὶ τὴν περὶ αὑτοὺς	λαμπρότητα	διαφυλάττουσι, καὶ τοὺς μὲν ἀνδραγαθήσαντας
[1, 72]	τῷ χρόνῳ τὰ πρὸς ταφὴν	λαμπρῶς	παρεσκευασμένοι, καὶ τῇ τελευταίᾳ τῶν
[1, 31]	οὐ δυνάμενοι προϊδέσθαι τὴν γῆν	λανθάνουσιν	ἑαυτοὺς ἐκπίπτοντες οἱ μὲν εἰς
[1, 60]	πρὸς τοὺς ἄλλους ἐπιμιξίας ἀγνοούμενοι	λανθάνωσιν.	ἀλλ´ ὅμως ἐκριφέντες εἰς χώραν
[1, 45]	Αἰγύπτου Μηνᾶν, καὶ καταδεῖξαι τοῖς	λαοῖς	θεούς τε σέβεσθαι καὶ θυσίας
[1, 36]	μὲν ἀγωνίας ἀπολύεται πᾶς ὁ	λαός,	πυθόμενος τὴν τῆς αὐξήσεως εἰς
[1, 31]	ἡμᾶς χρόνων. τοῦ δὲ σύμπαντος	λαοῦ	τὸ μὲν παλαιόν φασι γεγονέναι
[1, 92]	τῶν τοίχων ὀρθὴν ἱστᾶσι τὴν	λάρνακα.	καὶ τοὺς κωλυομένους δὲ διὰ
[1, 72]	θέντες τὴν τὸ σῶμα ἔχουσαν	λάρνακα	πρὸ τῆς εἰς τὸν τάφον
[1, 92]	λίμνην καθελκυσθείσης, πρὶν ἢ τὴν	λάρνακα	τὴν τὸν νεκρὸν ἔχουσαν εἰς
[1, 68]	Φοίνικάς τε καὶ Κυπρίους, καὶ	λαφύρων	ἀθροίσας πλῆθος ἐπανῆλθεν εἰς Αἴγυπτον.
[1, 55]	αἰχμαλώτων τε καὶ τῶν ἄλλων	λαφύρων	πλῆθος ἀνυπέρβλητον ἐπανῆλθεν εἰς τὴν
[1, 64]	τῶν ἀναλωθέντων χρημάτων, ὡς εἰς	λάχανα	καὶ συρμαίαν τοῖς ἐργάταις μηνύεται
[1, 57]	ταῖς δὲ πρὸς ἀλλήλους τῶν	λαῶν	ἐπιμιξίαις καὶ πᾶσι τοῖς τόποις
[1, 38]	ποιητὴς Εὐριπίδης μαθητὴς ὢν ἠκολούθηκε·	λέγει	γοῦν Νείλου λιπὼν κάλλιστον ἐκ
[1, 15]	τὴν Αἴγυπτον γέγονεν, ἐν οἷς	λέγει	ἔστι δέ τις Νύση, ὕπατον
[1, 45]	ποιητὴν αὐτῆς φασιν ἐν οἷς	λέγει	οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας, ὅθι
[1, 65]	μὲν γὰρ κατὰ τὸν ὕπνον	λέγειν	αὐτῷ τὸν ἐν Θήβαις θεὸν
[1, 9]	πρώτους ὑπάρξαντας βασιλεῖς οὔτ´ αὐτοὶ	λέγειν	ἔχομεν οὔτε τῶν ἱστορικῶν τοῖς
[1, 53]	ὕπνον δόξαι τὸν Ἥφαιστον αὐτῷ	λέγειν	ὅτι πάσης τῆς οἰκουμένης ὁ
[1, 26]	πλήθους τῶν ἐτῶν, ἐπιχειροῦσί τινες	λέγειν	ὅτι τὸ παλαιόν, οὔπω τῆς
[1, 96]	μετὰ χερσίν. εἶτα πάλιν ὑποβάντα	λέγειν	πὰρ δ´ ἴσαν Ὠκεανοῦ τε
[1, 62]	τούτοις συμβαίνει καὶ τοὺς ἱερεῖς	λέγειν	περὶ αὐτοῦ. ἐκ μὲν γὰρ
[1, 37]	τοῦ τυχόντος, τινὲς δ´ ἐπιβαλόμενοι	λέγειν	περὶ τῶν ἐπιζητουμένων πολὺ τῆς
[1, 11]	θάλατταν. καὶ τὸν ποιητὴν δὲ	λέγειν	σύμφωνα τούτοις ἠέλιός θ´, ὃς
[1, 37]	ἔγγιστα κειμένοις, τοσοῦτον ἀπέχουσι τοῦ	λέγειν	τι περὶ τούτων ἀκριβῶς ὥστε
[1, 96]	κατὰ τὴν ἰδίαν διάλεκτον Ὠκεανὸν	λέγειν	τὸν Νεῖλον, Ἡλίου δὲ πύλας
[1, 76]	Αἰγυπτίους, νομίζοντας ἐκ μὲν τοῦ	λέγειν	τοὺς συνηγόρους πολλὰ τοῖς δικαίοις
[1, 12]	περὶ οὗ καὶ τὸν ποιητὴν	λέγειν	Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ
[1, 39]	τῶν ἐτησίων προσηγορίας. τό τε	λέγειν	ὡς μέγιστα συμβαίνει τῶν ὀρῶν
[1, 12]	ἔαρος καὶ θέρους καὶ χειμῶνος.	λέγεσθαι	δ´ αὐτὴν καὶ Γλαυκῶπιν, οὐχ
[1, 63]	τὴν ὅλην κατασκευὴν ἄσηπτον διαφυλάττοντες.	λέγεται	δὲ τὸν μὲν λίθον ἐκ
[1, 77]	ἐπιτελοῦντα θανάτῳ περιπίπτειν ἦν ἀναγκαῖον.	λέγεται	δὲ τοῦτον τὸν νόμον ὑπὸ
[1, 56]	οὐδεὶς ἐγχώριος εἰς αὐτὰ μεμόχθηκε.	λέγεται	δὲ τῶν αἰχμαλώτων τοὺς ἐκ
[1, 21]	καὶ λειτουργίας. τοὺς δ´ ἱερεῖς	λέγεται,	μνημονεύοντας τῶν Ὀσίριδος εὐεργεσιῶν καὶ
[1, 27]	ἐπὶ δὲ τῆς Ὀσίριδος ἐπιγεγράφθαι	λέγεται	„Πατὴρ μέν ἐστί μοι Κρόνος
[1, 66]	μεγέθει τὴν ὑπόστασιν τοῦ τάφου	λέγεται	ποιήσασθαι τοὺς βασιλεῖς, ὥστ´ εἰ
[1, 95]	καταπλέουσι ξένοις, τὸ μὲν πρῶτον	λέγεται	πρεσβευτὰς ἀποστείλαντα παρακαλεῖν αὐτὸν ἐπὶ
[1, 95]	ἀποβῆναι τὰ ῥηθέντα. ἕκτον δὲ	λέγεται	τὸν Ξέρξου πατέρα Δαρεῖον τοῖς
[1, 45]	ὕστερον χρόνους. ἑξῆς δ´ ἄρξαι	λέγεται	τοῦ προειρημένου βασιλέως τοὺς ἀπογόνους
[1, 29]	μαρτυροῦντος, οὐκ ἐκρίναμεν ὑπάρχειν τὰ	λεγόμενα	γραφῆς ἄξια. καὶ περὶ μὲν
[1, 42]	ὅλης τῆς πραγματείας καὶ τὰ	λεγόμενα	παρ´ Αἰγυπτίοις περὶ τῆς τοῦ
[1, 9]	οὐκ ἂν διορισαίμεθα, τὰ δὲ	λεγόμενα	παρ´ ἑκάστοις περὶ τῆς ἀρχαιότητος
[1, 41]	ἡμῖν γινομένοις ἐναντίαν ἔχει τὰ	λεγόμενα	φύσιν, οὐ διὰ τοῦτ´ ἀπιστητέον·
[1, 24]	συμφωνεῖν δὲ τοῖς ὑφ´ ἑαυτῶν	λεγομένοις	καὶ τὴν παρὰ τοῖς Ἕλλησιν
[1, 41]	μαρτυρεῖν δὲ τοῖς ὑφ´ ἑαυτοῦ	λεγομένοις	καὶ τὸ γινόμενον περί τινας
[1, 39]	δὲ πίστιν τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ	λεγομένοις	οὐ δοτέον. παρίημι γὰρ καὶ
[1, 55]	εἶχον Αἰγυπτίοις γράμμασι τοῖς ἱεροῖς	λεγομένοις,	„Τήνδε τὴν χώραν ὅπλοις κατεστρέψατο
[1, 61]	ἐν ᾧ γενέσθαι μυθολογοῦσι τὸν	λεγόμενον	Μινώταυρον. ἀλλ´ ὁ μὲν κατὰ
[1, 91]	δεῖ διατεμεῖν· ἔπειτα δ´ ὁ	λεγόμενος	παρασχίστης λίθον ἔχων Αἰθιοπικὸν καὶ
[1, 91]	καὶ πρῶτος μὲν ὁ γραμματεὺς	λεγόμενος	τεθέντος χαμαὶ τοῦ σώματος ἐπὶ
[1, 0]	πραγματείας. Περὶ τῶν παρ´ Αἰγυπτίοις	λεγομένων	περὶ τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως.
[1, 94]	ὑπεροχὴν καὶ δύναμιν τῶν εὑρεῖν	λεγομένων	τοὺς νόμους ἀποβλέψαντα τὸν ὄχλον
[1, 12]	καθάπερ καὶ τὸν Ὀρφέα προσμαρτυρεῖν	λέγοντα	Γῆ μήτηρ πάντων, Δημήτηρ πλουτοδότειρα.
[1, 70]	τὰς κατὰ μέρος ἀρετὰς αὐτοῦ,	λέγοντα	διότι πρός τε τοὺς θεοὺς
[1, 12]	ποιητῶν ἐπὶ τοῦ θεοῦ τούτου	λέγοντα	πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε.
[1, 19]	μαρτυρεῖν δὲ καὶ τὸν ποιητὴν	λέγοντα	στῆσα δ´ ἐν Αἰγύπτῳ ποταμῷ
[1, 9]	τῶν ἄστρων ἀρχαιόταται παρατηρήσεις εὑρῆσθαι	λέγονται,	πρὸς δὲ τούτοις πράξεις ἀξιόλογοι
[1, 23]	δισμυρίων καὶ τρισχιλίων. τοὺς δὲ	λέγοντας	ἐν Θήβαις τῆς Βοιωτίας γεγονέναι
[1, 19]	τῶν Ἰνδῶν ἀμφισβητῆσαι τοῦ θεοῦ,	λέγοντας	Ἰνδὸν εἶναι τὸ γένος. ~Γενέσθαι
[1, 37]	σύστασιν λαμβάνειν, ὑγιὲς μὲν οὐδὲν	λέγοντες,	ἀπορίᾳ δὲ τὴν ἀπορίαν λύοντες
[1, 9]	πολλοὶ τῶν βαρβάρων, ἑαυτοὺς αὐτόχθονας	λέγοντες	καὶ πρώτους τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων
[1, 85]	τούτου τιμῆς αἰτίαν ἔνιοι φέρουσι	λέγοντες	ὅτι τελευτήσαντος Ὀσίριδος εἰς τοῦτον
[1, 92]	ὅτι διαβαίνειν μέλλει τὴν λίμνην,	λέγοντες	τοὔνομα τοῦ μετηλλαχότος. ἔπειτα παραγενομένων
[1, 29]	δὲ καὶ ἄλλα τούτοις παραπλήσια	λέγοντες	φιλοτιμότερον ἤπερ ἀληθινώτερον, ὥς γ´
[1, 63]	τῶν Αἰγυπτίων τερατολογεῖν ὑπὲρ τούτων,	λέγοντες	ὡς ἐξ ἁλῶν καὶ νίτρου
[1, 37]	οὔτε τῷ συγγραφεῖ προσεκτέον ἀναπόδεικτα	λέγοντι.	~Ἐπειδὴ δὲ περὶ τῶν πηγῶν
[1, 2]	τοιοῦτον ὁποῖον ἂν ἡ τοῦ	λέγοντος	δύναμις παραστήσῃ, καὶ τοὺς ἀγαθοὺς
[1, 94]	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς χρόνων.	λέγουσι	δ´ αὐτὸν ὑπάρξαι τῷ μὲν
[1, 28]	καὶ φυσικούς, ἔτι δὲ ἀστρολόγους.	λέγουσι	δὲ καὶ τοὺς περὶ τὸν
[1, 25]	δὲ Πᾶνα τὸν αὐτὸν νενομίκασι·	λέγουσι	δέ τινες Σάραπιν εἶναι τὸν
[1, 88]	διάλεκτον. τοὺς δὲ λύκους τιμᾶσθαι	λέγουσι	διὰ τὴν πρὸς τοὺς κύνας
[1, 22]	Τυφῶνος εἰς τὸν ποταμὸν ῥιφῆναι	λέγουσι	διὰ τὸ μηδένα τῶν συνεργησάντων
[1, 97]	γυναῖκας τῇ προειρημένῃ δυνάμει χρῆσθαι	λέγουσι,	καὶ παρὰ μόναις ταῖς Διοσπολίτισιν
[1, 26]	ἑκατὸν ἔτη ζῆν. παραπλήσια δὲ	λέγουσι	καὶ περὶ τῶν τριακόσια ἔτη
[1, 24]	Τρωικῶν, ἀλλὰ μᾶλλον, ὡς αὐτοὶ	λέγουσι,	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς γένεσιν
[1, 98]	ἑαυτῷ πάντοθεν· εἶναι δ´ αὐτὸ	λέγουσι	κατὰ τὸ πλεῖστον παρεμφερὲς τοῖς
[1, 96]	ἐγχώριον διάλεκτον χάρωνι. εἶναι δὲ	λέγουσι	πλησίον τῶν τόπων τούτων καὶ
[1, 18]	αὐτῷ περὶ τὴν Αἰθιοπίαν ἀχθῆναι	λέγουσι	πρὸς αὐτὸν τὸ τῶν Σατύρων
[1, 64]	τρίτην Ἰναρῶν. ταύτην δ´ ἔνιοι	λέγουσι	Ῥοδώπιδος τάφον εἶναι τῆς ἑταίρας,
[1, 94]	διδάξαι τοὺς ἐγχωρίους. τρίτον δὲ	λέγουσι	Σεσόωσιν τὸν βασιλέα μὴ μόνον
[1, 33]	μὲν γὰρ μῆκος αὐτῆς εἶναι	λέγουσι	σταδίων τρισχιλίων, τὸ δὲ πλάτος
[1, 26]	τῆς γῆς ὑπαρχούσης, ἔνιοι δὲ	λέγουσι	σώματος ῥώμῃ διενεγκόντας καὶ πολλὰς
[1, 85]	πρὸς τοὺς μεταγενεστέρους· ἔνιοι δὲ	λέγουσι	τελευτήσαντος Ὀσίριδος ὑπὸ Τυφῶνος τὰ
[1, 87]	τοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦντα. ἔνιοι δὲ	λέγουσι	τιμᾶσθαι τὸ ζῷον τοῦτο διὰ
[1, 29]	δὲ τούτῳ καὶ τὸν Ἐρεχθέα	λέγουσι	τὸ γένος Αἰγύπτιον ὄντα βασιλεῦσαι
[1, 69]	ἔτι δὲ Σόλων ὁ νομοθέτης.	λέγουσι	τοίνυν Αἰγύπτιοι παρ´ αὑτοῖς τήν
[1, 95]	φιλοχρηματώτατον. ~μετὰ δὲ τοῦτον προσελθεῖν	λέγουσι	τοῖς νόμοις Ἄμασιν τὸν βασιλέα,
[1, 88]	καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησι τετιμῆσθαι	λέγουσι	τὸν Πρίαπον, διὰ τὸ γεννητικὸν
[1, 12]	πλουτοδότειρα. τὸ δ´ ὑγρὸν ὀνομάσαι	λέγουσι	τοὺς παλαιοὺς Ὠκεάνην, ὃ μεθερμηνευόμενον
[1, 88]	τὸ νικᾶν ἐπηκολούθησεν. ἔνιοι δὲ	λέγουσι,	τῶν Αἰθιόπων στρατευσάντων ἐπὶ τὴν
[1, 12]	καὶ γένεσιν ἀίδιον ἐσχηκότων τοσαῦτα	λέγουσιν	Αἰγύπτιοι. ~Ἄλλους δ´ ἐκ τούτων
[1, 86]	θάπτειν δὲ τελευτήσαντα. δευτέραν δὲ	λέγουσιν	αἰτίαν, ὅτι τὸ παλαιὸν οἱ
[1, 97]	θεῶν ἱστορίαν. τὸν δὲ Δαίδαλον	λέγουσιν	ἀπομιμήσασθαι τὴν τοῦ λαβυρίνθου πλοκὴν
[1, 64]	οἷον τὴν μὲν μεγίστην ποιῆσαι	λέγουσιν	Ἀρμαῖον, τὴν δὲ δευτέραν Ἄμωσιν,
[1, 21]	τρόπῳ. ἑκάστῳ τῶν μερῶν περιπλάσαι	λέγουσιν	αὐτὴν τύπον ἀνθρωποειδῆ, παραπλήσιον Ὀσίριδι
[1, 53]	τὴν οἰκουμένην κατακτήσασθαι. ἔνιοι δὲ	λέγουσιν	αὐτὸν ὑπὸ τῆς ἰδίας θυγατρὸς
[1, 18]	τούτων δ´ ἡγεῖσθαι τὸν Ἀπόλλωνα	λέγουσιν,	ἀφ´ οὗ καὶ Μουσηγέτην αὐτὸν
[1, 45]	τὸν Βοκχόριδος τοῦ σοφοῦ πατέρα	λέγουσιν	εἰς τὴν Ἀραβίαν στρατεύσαντα, τῶν
[1, 10]	ἐμψύχων παραδόξως ζωογονούμενα. καθόλου δὲ	λέγουσιν,	εἴτε κατὰ τὸν ἐπὶ Δευκαλίωνος
[1, 37]	διὰ καῦμα, προσαγορευόμενοι δὲ Βόλγιοι,	λέγουσιν	ἐμφάσεις τινὰς εἶναι περὶ τοὺς
[1, 21]	κώμης καλουμένης, ἣν κεῖσθαι μὲν	λέγουσιν	ἐν τῷ κατὰ τὴν Ἀραβίαν
[1, 43]	ἢ τῆς ξηρᾶς. δευτέραν δὲ	λέγουσιν	ἔχειν διαγωγὴν τοὺς Αἰγυπτίους τὴν
[1, 53]	ᾠδῆς αὐτὸν ἐγκωμιάζοντες οὐχ ὁμολογούμενα	λέγουσιν,	ἡμεῖς πειρασόμεθα τὰ πιθανώτατα καὶ
[1, 91]	παντελῶς ὀλίγον τι δαπάνημα γίνεσθαι	λέγουσιν.	οἱ μὲν οὖν τὰ σώματα
[1, 18]	δ´ οὖν Ὀσίριδι συνεστρατεῦσθαι δύο	λέγουσιν	υἱοὺς Ἄνουβίν τε καὶ Μακεδόνα,
[1, 89]	δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων	λέγουσιν,	ὑπὲρ ὧν τὰ καθ´ ἕκαστον
[1, 97]	ὑπὸ Μένδητος, ὡς δ´ ἔνιοι	λέγουσιν,	ὑπὸ Μάρρου τοῦ βασιλέως, πολλοῖς
[1, 17]	Ἕλληνές φασι. ~Τὸν δὲ Ὄσιριν	λέγουσιν,	ὥσπερ εὐεργετικὸν ὄντα καὶ φιλόδοξον,
[1, 92]	περὶ μὲν τοῦ γένους οὐδὲν	λέγουσιν,	ὥσπερ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν, ὑπολαμβάνοντες
[1, 65]	νομίμων προστίμων ἆραι τὸ μέγιστον,	λέγω	δὲ τὴν τοῦ ζῆν στέρησιν·
[1, 88]	τοὺς δὲ ταύρους τοὺς ἱερούς,	λέγω	δὲ τόν τε Ἆπιν καὶ
[1, 96]	τὴν πόλιν τὴν τῶν Ἡλιοπολιτῶν,	λειμῶνα	δ´ ὀνομάζειν, τὴν μυθολογουμένην οἴκησιν
[1, 96]	αἶψα δ´ ἵκοντο κατ´ ἀσφοδελὸν	λειμῶνα,	ἔνθα τε ναίουσι ψυχαί, εἴδωλα
[1, 96]	τιμωρίας καὶ τοὺς τῶν εὐσεβῶν	λειμῶνας	καὶ τὰς παρὰ τοῖς πολλοῖς
[1, 96]	τῆς Μέμφεως, ὄντων περὶ αὐτὴν	λειμώνων	καλλίστων, ἕλους καὶ λωτοῦ καὶ
[1, 43]	εἶναι ζῷον, ἀπό τε τῆς	λειότητος	τεκμαιρόμενοι καὶ τῆς φυσικῆς ποιότητος,
[1, 31]	δὲ οὐδενὸς τῶν ἄλλων δοκεῖ	λείπεσθαι·	ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἀρχαίων
[1, 75]	τοῦτο τὸ συνέδριον οὐκ ἐδόκει	λείπεσθαι	τῶν Ἀθήνησιν Ἀρεοπαγιτῶν ἢ τῶν
[1, 89]	τὰ προειρημένα τυχεῖν τῆς τιμῆς.	~Λείπεται	δ´ ἡμῖν εἰπεῖν περὶ τῆς
[1, 51]	μὲν παρὰ τοῖς ἄλλοις οὐ	λειπόμενα,	τῆς δὲ τῶν προβασιλευσάντων μεγαλοψυχίας
[1, 85]	~Προσθετέον δὲ τοῖς εἰρημένοις τὰ	λειπόμενα	τῶν γινομένων περὶ τὸν ἱερὸν
[1, 64]	προειρημένῃ, τῷ δὲ μεγέθει πολὺ	λειπομένην,	ὡς ἂν τῆς ἐν τῇ
[1, 31]	διήλθομεν, προσθήσομεν τοῖς εἰρημένοις τὸ	λειπόμενον.	ἡ τετάρτη τοίνυν πλευρὰ πᾶσα
[1, 34]	ἐκ τῶν κριθῶν Αἰγύπτιοι πόμα	λειπόμενον	οὐ πολὺ τῆς περὶ τὸν
[1, 20]	ἐκ τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα,	λειπόμενον	οὐ πολὺ τῆς περὶ τὸν
[1, 64]	ἄλλαις πυραμίσιν. τῷ δὲ μεγέθει	λειπόμενον	τοῦτο τὸ ἔργον τῶν προειρημένων
[1, 47]	θυγατρὸς καὶ μητρός, τῷ μεγέθει	λειπομένους	τοῦ προειρημένου. τὸ δ´ ἔργον
[1, 90]	δὲ ταῦτα τοὺς τῇ ῥώμῃ	λειπομένους	ὑπὸ τοῦ συμφέροντος διδαχθέντας ἀθροίζεσθαι
[1, 23]	ὡς δ´ ἔνιοι γράφουσι, βραχὺ	λείποντα	τῶν δισμυρίων καὶ τρισχιλίων. τοὺς
[1, 44]	διαστήματος, ἔτη τὰ πάντα βραχὺ	λείποντα	τῶν ἓξ καὶ τριάκοντα· Πέρσας
[1, 44]	θεοὺς καὶ ἥρωας ἔτη βραχὺ	λείποντα	τῶν μυρίων καὶ ὀκτακισχιλίων, καὶ
[1, 44]	φασιν {ἀπὸ Μοίριδος} ἔτη βραχὺ	λείποντα	τῶν πεντακισχιλίων μέχρι τῆς ἑκατοστῆς
[1, 5]	ἐπὶ τὴν πρώτην ὀλυμπιάδα δυσὶ	λείποντα	τῶν τριακοσίων καὶ τριάκοντα, συλλογιζόμενοι
[1, 5]	βίβλων οὖσαν περιέχειν ἔτη δυσὶ	λείποντα	τῶν χιλίων ἑκατὸν τετταράκοντα χωρὶς
[1, 65]	τοῦ θανάτου τοὺς καταδικασθέντας ἠνάγκαζε	λειτουργεῖν	ταῖς πόλεσι δεδεμένους, καὶ διὰ
[1, 84]	θεραπεύουσι ταῖς μεγίσταις δαπάναις καὶ	λειτουργίαις.	ἐὰν δὲ τελευτήσῃ τι, πενθοῦσι
[1, 63]	ὥς φασι, ταῖς τῶν ἔργων	λειτουργίαις	προσήδρευσαν, τὸ δὲ πᾶν κατασκεύασμα
[1, 28]	κατ´ Αἴγυπτον ἀτελεῖς καὶ πάσης	λειτουργίας	ἀπολελυμένους, οὓς Βαβυλώνιοι καλοῦσι Χαλδαίους,
[1, 79]	τῶν πόλεων, ἵνα τὰς καθηκούσας	λειτουργίας	ἔχωσιν αἱ πόλεις καὶ κατὰ
[1, 83]	τὰς δὲ γινομένας περὶ ταῦτα	λειτουργίας	οὐχ οἷον ἐκκλίνουσιν ἢ τοῖς
[1, 73]	μάχιμοι καλούμενοι καὶ πρὸς τὰς	λειτουργίας	τὰς εἰς τὴν στρατείαν ὑπακούοντες,
[1, 28]	τὰς βαναύσους τέχνας μεταχειριζομένων καὶ	λειτουργίας	τελούντων τὰς ἀναγκαιοτάτας, τὸ παραπλήσιον
[1, 21]	τῶν θεῶν θεραπείας τε καὶ	λειτουργίας.	τοὺς δ´ ἱερεῖς λέγεται, μνημονεύοντας
[1, 58]	ἔφησεν ὅπως κατὰ μηδὲν ἐκείνου	λειφθείη	βιώσας τὸν ἴσον χρόνον, καὶ
[1, 52]	συμφέροντος τὴν πλήρωσιν ποιούμενος τῇ	λειψυδρίᾳ	τοὺς καρποὺς λυμαίνηται. καὶ διώρυχα
[1, 8]	ἑκάστων ὡς ἔτυχε συνταξάντων τὰς	λέξεις·	διὸ καὶ παντοίους τε ὑπάρξαι
[1, 8]	τοῦ κατ´ ὀλίγον διαρθροῦν τὰς	λέξεις,	καὶ πρὸς ἀλλήλους τιθέντας σύμβολα
[1, 12]	προσαγορεῦσαί φασιν Ἀθηνᾶν μεθερμηνευομένης τῆς	λέξεως,	καὶ Διὸς θυγατέρα νομίσαι ταύτην,
[1, 12]	πνεῦμα Δία προσαγορεῦσαι μεθερμηνευομένης τῆς	λέξεως,	ὃν αἴτιον ὄντα τοῦ ψυχικοῦ
[1, 12]	μετατεθείσης διὰ τὸν χρόνον τῆς	λέξεως·	τὸ γὰρ παλαιὸν ὀνομάζεσθαι γῆν
[1, 84]	τὴν Μοίριδος λίμνην καὶ τὸν	λέοντα	τὸν τρεφόμενον ἐν τῇ καλουμένῃ
[1, 48]	μὲν ἔφασαν πρὸς ἀλήθειαν χειροήθη	λέοντα	τρεφόμενον ὑπὸ τοῦ βασιλέως συγκινδυνεύειν
[1, 24]	τό τε ῥόπαλον καὶ τὴν	λεοντῆν	τῷ παλαιῷ πρέπειν Ἡρακλεῖ διὰ
[1, 48]	ἐγκωμιάζειν βουλόμενος, διὰ τῆς τοῦ	λέοντος	εἰκόνος τὴν διάθεσιν ἑαυτοῦ τῆς
[1, 48]	προκινδυνεύοντα πρός τινας ἀντιτεταγμένους μετὰ	λέοντος,	συναγωνιζομένου τοῦ θηρίου καταπληκτικῶς· ὑπὲρ
[1, 62]	δυνάσταις περιτίθεσθαι περὶ τὴν κεφαλὴν	λεόντων	καὶ ταύρων καὶ δρακόντων προτομάς,
[1, 84]	τὸν τρεφόμενον ἐν τῇ καλουμένῃ	Λεόντων	πόλει, καὶ πολλὰ τοιαῦθ´ ἕτερα,
[1, 7]	γενέσθαι περὶ αὐτὰ σηπεδόνας ὑμέσι	λεπτοῖς	περιεχομένας· ὅπερ ἐν τοῖς ἕλεσι
[1, 96]	ἴσαν Ὠκεανοῦ τε ῥοὰς καὶ	Λευκάδα	πέτρην, ἠδὲ παρ´ Ἠελίοιο πύλας
[1, 39]	τροπάς, οὔπω τῶν ἐτησίων πνεόντων,	λήγει	δ´ ὕστερον ἰσημερίας φθινοπωρινῆς, πάλαι
[1, 41]	πληρούμενοι, κατὰ δὲ τὸ θέρος	λήγοντες	ἐλέγχουσι τὸ ψεῦδος τοῦ πειρωμένου
[1, 13]	ἡσθῆναι διαφερόντως ἐπὶ τῇ θερμασίᾳ,	λήγοντος	δὲ τοῦ πυρὸς ἀεὶ τῆς
[1, 97]	παρὰ Μενελάῳ Τηλεμάχου φαρμακείαν καὶ	λήθην	τῶν συμβεβηκότων κακῶν. τὸ γὰρ
[1, 96]	ἱερὸν καὶ πύλας Κωκυτοῦ καὶ	Λήθης	διειλημμένας χαλκοῖς ὀχεῦσιν. ὑπάρχειν δὲ
[1, 77]	μηνῦσαί γε πάντως ὤφειλε τοὺς	λῃστὰς	καὶ ἐπεξιέναι τὴν παρανομίαν· τὸν
[1, 60]	συνετέλεσεν ἴδιόν τι περὶ τοὺς	λῃστάς,	οὔτε θανατώσας τοὺς ἐνόχους οὔτε
[1, 89]	αὐτῷ κροκοδείλους· διὸ καὶ τοὺς	λῃστὰς	τούς τε ἀπὸ τῆς Ἀραβίας
[1, 66]	τὴν Μοίριδος λίμνην ἐν τῇ	Λιβύῃ	κατεσκεύαζον τὸν τάφον ἐκ τῶν
[1, 17]	δὲ κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν καὶ	Λιβύην	Ἀνταῖον, αὐτὸν δ´ ἐκ τῆς
[1, 97]	πέραν τοῦ Νείλου κατὰ τὴν	Λιβύην	ἀπὸ σταδίων ἑκατὸν καὶ εἴκοσι
[1, 37]	τούτου καὶ τὴν πρὸς ἑσπέραν	Λιβύην	ἀφορίζων Ἡρόδοτος ἀνατίθησι Λίβυσι τοῖς
[1, 45]	ἄχρι Θηβῶν τῶν κατὰ τὴν	Λιβύην,	ἑκάστου δεχομένου ἀνὰ διακοσίους ἵππους,
[1, 66]	μάχην ἀνῃρέθησαν, οἱ δ´ εἰς	Λιβύην	ἐκδιωχθέντες οὐκέτι περὶ τῆς ἀρχῆς
[1, 32]	μερῶν τὸ μὲν εἰς τὴν	Λιβύην	ἐκκλῖνον ὑφ´ ἅμμου καταπίνεται τὸ
[1, 32]	ἐπὶ τὴν δύσιν καὶ τὴν	Λιβύην	ἐκκλίνων· φέρεται γὰρ ἀπὸ τῶν
[1, 97]	περαιοῦσθαι τὸν ποταμὸν εἰς τὴν	Λιβύην,	καὶ μεθ´ ἡμέρας τινὰς πάλιν
[1, 41]	πολλοὶ ποταμοὶ τῶν κατὰ τὴν	Λιβύην	ὁμοίως μὲν κείμενοι τοῖς στόμασι,
[1, 38]	τῶν ἄλλων τῶν κατὰ τὴν	Λιβύην	ὄντων ποταμῶν ἀναλαμβάνειν τι τῶν
[1, 63]	αὗται δὲ κείμεναι κατὰ τὴν	Λιβύην	τῆς Μέμφεως ἀπέχουσι σταδίους ἑκατὸν
[1, 38]	χειμῶνι τὸν ἥλιον κατὰ τὴν	Λιβύην	φερόμενον ἐπισπᾶσθαι πρὸς ἑαυτὸν πολλὴν
[1, 30]	ἡ ἔρημος καὶ θηριώδης τῆς	Λιβύης,	ἐπὶ πολὺ μὲν παρεκτείνουσα, διὰ
[1, 31]	δυσπροσόρμιστον· ἀπὸ γὰρ Παραιτονίου τῆς	Λιβύης	ἕως Ἰόπης τῆς ἐν τῇ
[1, 24]	οἰκουμένης, καὶ τὴν ἐπὶ τῆς	Λιβύης	θέσθαι στήλην· ὑπὲρ οὗ πειρῶνται
[1, 33]	πάντα τόπον ἀπὸ μὲν τῆς	Λιβύης	θῖνας ἔχοντας ἅμμου μέγεθος ἀέριον,
[1, 89]	τε ἀπὸ τῆς Ἀραβίας καὶ	Λιβύης	μὴ τολμᾶν διανήχεσθαι τὸν Νεῖλον,
[1, 28]	τὸν νομιζόμενον Ποσειδῶνος εἶναι καὶ	Λιβύης·	ὃν παρὰ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν
[1, 38]	ῥεύματα. ἐπεὶ δ´ οὐδαμοῦ τῆς	Λιβύης	οὐδὲν τοιοῦτον γινόμενον θεωρεῖται, περιφανῶς
[1, 53]	τόπους ἀποσταλεὶς τὴν πλείστην τῆς	Λιβύης	ὑπήκοον ἐποιήσατο, παντελῶς νέος ὢν
[1, 37]	ἑσπέραν Λιβύην ἀφορίζων Ἡρόδοτος ἀνατίθησι	Λίβυσι	τοῖς ὀνομαζομένοις Νασαμῶσι τὴν ἀκριβῆ
[1, 37]	μὴν αὐτόθεν οὔτε τοῖς εἰποῦσι	Λίβυσιν,	εἴπερ καὶ πρὸς ἀλήθειαν εἰρήκασιν,
[1, 46]	καὶ τὴν δι´ ἐλέφαντος καὶ	λιθείας	πολυτέλειαν ὑπὸ Περσῶν σεσυλῆσθαι καθ´
[1, 52]	ὕψος, ἐφ´ ὧν ἐπέστησεν εἰκόνας	λιθίνας	καθημένας ἐπὶ θρόνου, νομίζων διὰ
[1, 55]	καὶ τὴν ἑαυτοῦ κατεσκεύασεν εἰκόνα	λιθίνην,	τόξα καὶ λόγχην ἔχουσαν, τῷ
[1, 47]	πηχῶν· διελθόντι δ´ αὐτὸν εἶναι	λίθινον	περίστυλον τετράγωνον, ἑκάστης πλευρᾶς οὔσης
[1, 57]	ἐν Θήβαις τιμωμένῳ, δύο τε	λιθίνους	ὀβελίσκους ἐκ τοῦ σκληροῦ λίθου
[1, 63]	διαμένουσι μέχρι τοῦ νῦν οἱ	λίθοι	τὴν ἐξ ἀρχῆς σύνθεσιν καὶ
[1, 91]	δρόμῳ, διωκόντων τῶν συμπαρόντων καὶ	λίθοις	βαλλόντων, ἔτι δὲ καταρωμένων καὶ
[1, 63]	διαφυλάττοντες. λέγεται δὲ τὸν μὲν	λίθον	ἐκ τῆς Ἀραβίας ἀπὸ πολλοῦ
[1, 91]	ἔπειτα δ´ ὁ λεγόμενος παρασχίστης	λίθον	ἔχων Αἰθιοπικὸν καὶ διατεμὼν ὡς
[1, 63]	πηχῶν ἕξ. πᾶσα δὲ στερεοῦ	λίθου	κατεσκεύασται, τὴν μὲν ἐργασίαν ἔχοντος
[1, 47]	τρεῖς ἐξ ἑνὸς τοὺς πάντας	λίθου	μέλανος τοῦ Συηνίτου, καὶ τούτων
[1, 57]	λιθίνους ὀβελίσκους ἐκ τοῦ σκληροῦ	λίθου	πηχῶν τὸ ὕψος εἴκοσι πρὸς
[1, 47]	μὲν τὴν εἴσοδον ὑπάρχειν πυλῶνα	λίθου	ποικίλου, τὸ μὲν μῆκος δίπλεθρον,
[1, 64]	πολὺ διαλλάττει καὶ τῇ τοῦ	λίθου	πολυτελείᾳ· ἐπιγέγραπται δὲ κατὰ τὴν
[1, 48]	ὑπαίθριον βωμὸν ᾠκοδομῆσθαι τοῦ καλλίστου	λίθου	τῇ τε χειρουργίᾳ διάφορον καὶ
[1, 64]	πεντεκαίδεκα δόμους κατεσκεύασεν ἐκ μέλανος	λίθου	τῷ Θηβαϊκῷ παραπλησίου, τὸ δὲ
[1, 47]	τέχνῃ θαυμαστὸν καὶ τῇ τοῦ	λίθου	φύσει διαφέρον, ὡς ἂν ἐν
[1, 98]	τοῖς Ἕλλησιν, ἀλλ´ ἐπειδὰν τοὺς	λίθους	κατακλίνωσι καὶ μερίσαντες κατεργάσωνται, τὸ
[1, 66]	τὸν τάφον ἐκ τῶν καλλίστων	λίθων,	καὶ τῷ μὲν σχήματι τετράγωνον
[1, 63]	τοῦ χώματος οὔτε τῆς τῶν	λίθων	ξεστουργίας ἀπολείπεσθαι, ὥστε δοκεῖν μὴ
[1, 75]	ἁλύσεως ἠρτημένον ζῴδιον τῶν πολυτελῶν	λίθων,	ὃ προσηγόρευον ἀλήθειαν. τῶν δ´
[1, 64]	τὸ δὲ λοιπὸν ἀνεπλήρωσεν ἐκ	λίθων	ὁμοίων ταῖς ἄλλαις πυραμίσιν. τῷ
[1, 33]	δὲ τούτοις ἔχειν πλῆθος ἐβένου,	λίθων	τε πολυτελῶν γένη παντοδαπά. καθόλου
[1, 31]	πεντακισχιλίων, οὐκ ἔστιν εὑρεῖν ἀσφαλῆ	λιμένα	πλὴν τοῦ Φάρου. χωρὶς δὲ
[1, 50]	μεγαλοπρεπέσιν, οἱ δὲ νεωρίοις καὶ	λιμέσιν,	οἱ δ´ ἑτέροις ἀναθήμασι καὶ
[1, 19]	πλήρωσιν αὐτοῦ τὴν χώραν μὴ	λιμνάζειν	παρὰ τὸ συμφέρον, ἀλλὰ διά
[1, 31]	οἱ μὲν εἰς ἑλώδεις καὶ	λιμνάζοντας	τόπους, οἱ δ´ εἰς χώραν
[1, 34]	δὲ κατὰ τοὺς κοίλους τόπους	λιμνάζοντος,	ἕλη γίνεται πάμφορα. ῥίζαι γὰρ
[1, 7]	ἐν τοῖς ἕλεσι καὶ τοῖς	λιμνάζουσι	τῶν τόπων ἔτι καὶ νῦν
[1, 32]	εἰσχεόμενον εἰς τέλματα παμμεγέθη καὶ	λίμνας	ἐκτρέπεται μεγάλας καὶ περιοικουμένας γένεσι
[1, 52]	ἀκαίρως τὴν χώραν ἕλη καὶ	λίμνας	κατασκευάζῃ, μήτ´ ἐλάττω τοῦ συμφέροντος
[1, 35]	τὸν ποταμὸν καὶ τὰς παρακειμένας	λίμνας,	ὡς ἂν πολυγόνων τε ὄντων
[1, 52]	καλουμένη μέχρι τοῦ νῦν Μοίριδος	λίμνη.	ὁ δ´ οὖν βασιλεὺς ὀρύττων
[1, 52]	προειρημένον κατασκεύασμα· διαμεμένηκε δ´ ἡ	λίμνη	τὴν εὐχρηστίαν παρεχομένη τοῖς κατ´
[1, 30]	Κοίλης Συρίας καὶ τῆς Αἰγύπτου	λίμνη	τῷ μὲν πλάτει στενὴ παντελῶς,
[1, 89]	ταῦτα τὰ ζῷα καὶ τὴν	λίμνην	αὐτοῖς εἰς τροφὴν ἀναθεῖναι· ἐνταῦθα
[1, 66]	εἴσπλουν τὸν εἰς τὴν Μοίριδος	λίμνην	ἐν τῇ Λιβύῃ κατεσκεύαζον τὸν
[1, 89]	καταφυγεῖν εἰς τὴν Μοίριδος καλουμένην	λίμνην,	ἔπειθ´ ὑπὸ κροκοδείλου παραδόξως ἀναληφθέντα
[1, 92]	ἀλλὰ τῆς βάρεως εἰς τὴν	λίμνην	καθελκυσθείσης, πρὶν ἢ τὴν λάρνακα
[1, 84]	κροκόδειλον τὸν κατὰ τὴν Μοίριδος	λίμνην	καὶ τὸν λέοντα τὸν τρεφόμενον
[1, 92]	διαβεβαιοῦνται ὅτι διαβαίνειν μέλλει τὴν	λίμνην,	λέγοντες τοὔνομα τοῦ μετηλλαχότος. ἔπειτα
[1, 50]	τῶν ἄλλων μερῶν πανταχόθεν ὤρυξε	λίμνην	μεγάλην καὶ βαθεῖαν, ἣ τὸ
[1, 52]	τοῦ ποταμοῦ κατεσκεύασεν εἰς τὴν	λίμνην	ὀγδοήκοντα μὲν σταδίων τὸ μῆκος,
[1, 52]	τοῦ πλεονάζοντος ὕδατος ὤρυξε τὴν	λίμνην,	ὅπως μήτε διὰ τὸ πλῆθος
[1, 55]	τινὰς καταλειφθέντας περὶ τὴν Μαιῶτιν	λίμνην	συστήσασθαι τὸ τῶν Κόλχων ἔθνος.
[1, 96]	τῶν μετηλλαχότων, τὸν παρὰ τὴν	λίμνην	τόπον τὴν καλουμένην μὲν Ἀχερουσίαν,
[1, 51]	τῆς πόλεως ἀπὸ δέκα σχοίνων	λίμνην	ὤρυξε τῇ μὲν εὐχρηστίᾳ θαυμαστήν,
[1, 52]	μνήμην. τὴν δ´ ἐκ τῆς	λίμνης	ἀπὸ τῶν ἰχθύων γινομένην πρόσοδον
[1, 92]	τινος ἡμικυκλίου κατεσκευασμένου πέραν τῆς	λίμνης,	ἡ μὲν βᾶρις καθέλκεται, κατεσκευασμένη
[1, 51]	τὴν τοῦ χώματος καὶ τῆς	λίμνης	κατασκευὴν ᾠκοδόμησε βασίλεια τῶν μὲν
[1, 37]	ῥείθρου, καί φησιν ἔκ τινος	λίμνης	λαμβάνοντα τὴν ἀρχὴν τὸν Νεῖλον
[1, 96]	τοῦ ποταμοῦ καὶ τῆς Ἀχερουσίας	λίμνης,	τιθεμένων δὲ τῶν σωμάτων εἰς
[1, 30]	ἄσημον ποιεῖ, τὸν δὲ τῆς	λίμνης	τύπον συμφυῆ τῇ χέρσῳ καὶ
[1, 43]	γὰρ τὸν ἄνθρωπον ἕλειον καὶ	λιμνῶδες	εἶναι ζῷον, ἀπό τε τῆς
[1, 84]	φανήσεται τὰ μετὰ ταῦτα ῥηθησόμενα.	λιμῷ	γάρ ποτε πιεζομένων τῶν κατ´
[1, 60]	ὁμόρου χώρας, καὶ ταύτην σχίζοντες,	λίνα	παραμήκη κατεσκεύαζον, ταῦτα δὲ παρὰ
[1, 78]	κείμενος κατὰ τῶν τὴν τάξιν	λιπόντων	ἢ τὸ παραγγελθὲν ὑπὸ τῶν
[1, 38]	ὢν ἠκολούθηκε· λέγει γοῦν Νείλου	λιπὼν	κάλλιστον ἐκ γαίας ὕδωρ, ὃς
[1, 95]	οὐ προσέχοντος δ´ αὐτοῦ τοῖς	λόγοις	ἐπιστολὴν γράψαι τὴν φιλίαν καὶ
[1, 40]	καὶ γὰρ ἐάν τις τοῖς	λόγοις	κατατολμήσας βιάζηται τὴν ἐνάργειαν, ἥ
[1, 58]	μὲν οὖν Σεσοώσιος ἀρχεσθησόμεθα τοῖς	λόγοις	τοῖς ῥηθεῖσιν. ~Ὁ δ´ υἱὸς
[1, 49]	πλῆθος, ὃ συγκεφαλαιούμενον εἰς ἀργυρίου	λόγον	εἶναι μνῶν τρισχιλίας καὶ διακοσίας
[1, 37]	ἐπικεχείρηκε μὲν περὶ τούτων ἀποδιδόναι	λόγον,	ἠκολουθηκὼς δὲ ἀντιλεγομέναις ὑπονοίαις εὑρίσκεται·
[1, 1]	καθάπερ μιᾶς πόλεως ἀναγράψαντες ἕνα	λόγον	καὶ κοινὸν χρηματιστήριον τῶν συντετελεσμένων
[1, 98]	τε τὰ κατὰ τὸν ἱερὸν	λόγον	καὶ τὰ κατὰ γεωμετρίαν θεωρήματα
[1, 8]	ἔχοντι πρὸς ἅπαντα χεῖρας καὶ	λόγον	καὶ ψυχῆς ἀγχίνοιαν. Καὶ περὶ
[1, 10]	ὅμως καὶ κατὰ τοῦτον τὸν	λόγον	πρέπειν τὴν ἀρχηγὸν τῶν ἐμψύχων
[1, 37]	δὲ τὴν ἀπορίαν λύοντες καὶ	λόγον	φέροντες εἰς πίστιν αὐτὸν πολλῆς
[1, 29]	τούτους τοὺς χρόνους παραδεδόσθαι κατὰ	λόγον,	ὡς ἂν τῶν ἐπωνύμων ταύτης
[1, 23]	καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἐκδοθῆναι	λόγον	ὡς ἡ Κάδμου Σεμέλη τέτοκεν
[1, 74]	πείρας διδαχθέντες. ὁ δ´ αὐτὸς	λόγος	ἐστὶ καὶ περὶ τῶν νομέων,
[1, 40]	ὑγρὸν ἀπογλυκαίνοντος. οὗτος δ´ ὁ	λόγος	ἔχει μέν τινα {φανερὰν καὶ}
[1, 89]	ἀναιρεθέντων. ἔστι δὲ καὶ ἄλλος	λόγος	ἱστορούμενος περὶ τῶν θηρίων τούτων.
[1, 37]	ἡμῖν δ´ ἀληθέστατος εἶναι δοκεῖ	λόγος	ὁ πλεῖστον ἀπέχων τοῦ προσποιήματος.
[1, 2]	συμβάλλεται δ´ αὕτη καὶ πρὸς	λόγου	δύναμιν, οὗ κάλλιον ἕτερον οὐκ
[1, 2]	καὶ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἀξίους	λόγου	προσαγορεύομεν, ὡς τοῦτο τὸ πρωτεῖον
[1, 6]	τὸ τὴν ὑπόθεσιν ταύτην πολλοῦ	λόγου	προσδεῖσθαι, ὅσα δ´ ἂν ταῖς
[1, 58]	Σεσοώσιος, ὁ μὲν ἀρχιερεὺς ἀντεῖπε	λόγου	προτεθέντος ἐν ἐκκλησίᾳ τῶν ἱερέων,
[1, 38]	πεδιάδα τὴν Αἴγυπτον. τοῦ δὲ	λόγου	τούτου, καίπερ εἶναι δοκοῦντος πιθανοῦ,
[1, 55]	κατεσκεύασεν εἰκόνα λιθίνην, τόξα καὶ	λόγχην	ἔχουσαν, τῷ μεγέθει τέτταρσι παλαισταῖς
[1, 12]	παρὰ τῶν ἱερέων τῶν τοιούτων	λόγων	θεῖναί που κατὰ τὴν ποίησιν
[1, 39]	πείρας ἀκρίβεια κατισχύῃ τὴν τῶν	λόγων	πιθανότητα, τὴν μὲν ἐπίνοιαν τἀνδρὸς
[1, 2]	ἱστορίαν, συμφωνούντων ἐν αὐτῇ τῶν	λόγων	τοῖς ἔργοις, ἅπαντα τἄλλα χρήσιμα
[1, 69]	μέχρι τῆς Ἀμάσιδος τελευτῆς, τὰς	λοιπὰς	ἀναγράψομεν ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις·
[1, 4]	εἴκοσι καὶ τρισὶ βίβλοις τὰς	λοιπὰς	ἁπάσας κατετάξαμεν μέχρι τῆς ἀρχῆς
[1, 15]	τῷ τε μεγέθει καὶ τῇ	λοιπῇ	πολυτελείᾳ, καὶ ναοὺς χρυσοῦς δύο
[1, 55]	Ἰουδαίοις. ὁμοίως δὲ καὶ τὴν	λοιπὴν	Ἀσίαν ἅπασαν ὑπήκοον ἐποιήσατο καὶ
[1, 64]	τῷ Θηβαϊκῷ παραπλησίου, τὸ δὲ	λοιπὸν	ἀνεπλήρωσεν ἐκ λίθων ὁμοίων ταῖς
[1, 67]	βασιλείαν ὁ Ψαμμήτιχος τούτοις τὸ	λοιπὸν	μάλιστ´ ἐνεπίστευε τὰ κατὰ τὴν
[1, 7]	τὸν μὲν ἥλιον καὶ τὸ	λοιπὸν	πλῆθος τῶν ἄστρων ἐναποληφθῆναι τῇ
[1, 22]	συνουσίαν προσδέξεσθαι, διατελέσαι δὲ τὸν	λοιπὸν	τοῦ βίου χρόνον βασιλεύουσαν νομιμώτατα
[1, 10]	καὶ κίνησιν λαμβάνειν, τὸ δὲ	λοιπὸν	τοῦ σώματος ἔχειν ἀδιατύπωτον, μενούσης
[1, 44]	διακοσίοις καὶ ἑβδομήκοντα. τοὺς δὲ	λοιποὺς	χρόνους ἅπαντας διατελέσαι βασιλεύοντας τῆς
[1, 68]	στρατείαν, ὅπως ἀσφαλέστερον ἄρχῃ τῶν	λοιπῶν	Αἰγυπτίων, ἀπέστησαν. ἀποσταλεὶς δὲ πρὸς
[1, 98]	μάλιστα τὸν ἡλιακὸν κύκλον ὡς	λοξὴν	μὲν ἔχει τὴν πορείαν, ἐναντίαν
[1, 70]	κατὰ τὴν βασιλείαν συντελουμένων· ἔπειτα	λουσάμενον	καὶ τοῖς τῆς ἀρχῆς συσσήμοις
[1, 70]	ἀλλὰ καὶ τοῦ περιπατῆσαι καὶ	λούσασθαι	καὶ κοιμηθῆναι μετὰ τῆς γυναικὸς
[1, 72]	ἀπείχοντο. οὐδεὶς δ´ ἂν οὔτε	λουτροῖς	οὔτ´ ἀλείμμασιν οὔτε στρωμναῖς προείλετο
[1, 84]	εἰς τὴν πολυτέλειαν τῆς τροφῆς.	λουτροῖς	τε χλιαροῖς χρώμενοι καὶ μύροις
[1, 91]	τὸ σῶμα. οὐ μὴν οὔτε	λουτρῶν	οὔτε οἴνου οὔτε τῆς ἄλλης
[1, 88]	καὶ τόν τε νομὸν ἐκεῖνον	Λυκοπολίτην	ὀνομασθῆναι καὶ τὰ ζῷα τὰ
[1, 18]	περιθέσθαι κυνῆν, τὸν δὲ Μακεδόνα	λύκου	προτομήν· ἀφ´ ἧς αἰτίας καὶ
[1, 98]	ὑπὸ τῶν ἱερέων κατεστρωμένον. ~καὶ	Λυκοῦργον	δὲ καὶ Πλάτωνα καὶ Σόλωνα
[1, 20]	καὶ κατὰ μὲν τὴν Θρᾴκην	Λυκοῦργον	τὸν βασιλέα τῶν βαρβάρων ἐναντιούμενον
[1, 94]	Κρήτῃ Μίνωα, παρὰ δὲ Λακεδαιμονίοις	Λυκοῦργον,	τὸν μὲν παρὰ Διός, τὸν
[1, 96]	Ὅμηρόν τε τὸν ποιητὴν καὶ	Λυκοῦργον	τὸν Σπαρτιάτην, ἔτι δὲ Σόλωνα
[1, 83]	πρὸς δὲ τούτοις τούς τε	λύκους	καὶ τοὺς κροκοδείλους καὶ ἕτερα
[1, 88]	τῶν ἐγχωρίων διάλεκτον. τοὺς δὲ	λύκους	τιμᾶσθαι λέγουσι διὰ τὴν πρὸς
[1, 88]	τῷ τέκνῳ καὶ τῇ γυναικὶ	λύκῳ	τὴν ὄψιν ὁμοιωθέντα· ἀναιρεθέντος οὖν
[1, 88]	τὴν Αἴγυπτον, ἀθροισθείσας παμπληθεῖς ἀγέλας	λύκων	ἐκδιῶξαι τοὺς ἐπελθόντας ἐκ τῆς
[1, 5]	εἰωθότας τὰς βίβλους ἀποτρέψαι τοῦ	λυμαίνεσθαι	τὰς ἀλλοτρίας πραγματείας. ἡμῖν δὲ
[1, 52]	ποιούμενος τῇ λειψυδρίᾳ τοὺς καρποὺς	λυμαίνηται.	καὶ διώρυχα μὲν ἐκ τοῦ
[1, 2]	οἰκουμένην διήκουσα τὸν πάντα τἄλλα	λυμαινόμενον	χρόνον ἔχει φύλακα τῆς αἰωνίου
[1, 74]	ἐκκλησίας συντρέχοντες τὴν μὲν πολιτείαν	λυμαίνονται,	τὸ δὲ λυσιτελὲς περιποιοῦνται παρὰ
[1, 60]	ἐξ ἀρχῆς ἐπιτηδευθέντας βίους διατηροῦντες	λυμαίνωνται	τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας, μήτε κατὰ
[1, 61]	κατασκάψαντος εἴτε τοῦ χρόνου τοὖργον	λυμηναμένου·	ὁ δὲ κατ´ Αἴγυπτον ἀκέραιον
[1, 37]	λέγοντες, ἀπορίᾳ δὲ τὴν ἀπορίαν	λύοντες	καὶ λόγον φέροντες εἰς πίστιν
[1, 97]	πολλῶν δ´ ἐκ τῶν ὀπίσω	λυόντων	τὸ πλεκόμενον. Μελάμποδα δέ φασι
[1, 65]	μεταπεμψάμενος πανταχόθεν τοὺς ἱερεῖς ἔφη	λυπεῖν	τὸν θεὸν ἐν τῇ χώρᾳ
[1, 95]	αὐτὸν διαλυόμενον· οὐ γὰρ βούλεσθαι	λυπηθῆναι	συντόμως ἑαυτόν, ἀκριβῶς εἰδότα διότι
[1, 77]	παισὶ δεδωκότας, νουθετήσει δὲ μᾶλλον	λύπην	ἐχούσῃ καὶ μεταμέλειαν ἀποτρέπειν τῶν
[1, 19]	χώραν τὸν Προμηθέα διὰ τὴν	λύπην	κινδυνεύειν ἐκλιπεῖν τὸν βίον ἑκουσίως.
[1, 97]	ἐκ παλαιῶν χρόνων ὀργῆς καὶ	λύπης	φάρμακον εὑρῆσθαί φασι· τὰς δὲ
[1, 65]	ζῆν τῇ πεπρωμένῃ μᾶλλον ἢ	λυπῶν	τὸν κύριον καὶ μιάνας ἀσεβεῖ
[1, 16]	τὸ σῶμα πρεπούσης πλάσεως ἐπιμεληθῆναι.	λύραν	τε νευρίνην ποιῆσαι τρίχορδον, μιμησάμενον
[1, 27]	ἐγὼ ἐνομοθέτησα, οὐδεὶς αὐτὰ δύναται	λῦσαι.	ἐγώ εἰμι ἡ τοῦ νεωτάτου
[1, 93]	ὑποθήκην δανείου· τοῖς δὲ μὴ	λυσαμένοις	ὄνειδός τε τὸ μέγιστον ἀκολουθεῖ
[1, 21]	χαρίζεσθαι, πρὸς δὲ τούτοις τῷ	λυσιτελεῖ	προκληθέντας, πάντα πρᾶξαι κατὰ τὴν
[1, 21]	δὲ τὴν Ἶσιν καὶ τῷ	λυσιτελεῖ	προτρέψασθαι τοὺς ἱερεῖς ἐπὶ τὰς
[1, 36]	εὐκοπίαν παρέχεται, τοῖς δ´ ἀνθρώποις	λυσιτέλειαν,	ὥστε τοὺς μὲν πλείστους τῶν
[1, 74]	μὲν πολιτείαν λυμαίνονται, τὸ δὲ	λυσιτελὲς	περιποιοῦνται παρὰ τῶν μισθοδοτούντων· παρὰ
[1, 66]	τε ἐκ τῆς ἰδίας χώρας	λυσιτελῶς	διατιθέμενος καὶ τῶν παρὰ τοῖς
[1, 84]	ἄλλῃ χώρᾳ που στρατευόμενοι τύχωσι,	λυτρούμενοι	τοὺς αἰλούρους καὶ τοὺς ἱέρακας
[1, 80]	τὸ ἀπολόμενον σωθήσεται μικρῶν διδομένων	λύτρων.	Γαμοῦσι δὲ παρ´ Αἰγυπτίοις οἱ
[1, 34]	δὲ καὶ πρὸς τὴν τῶν	λύχνων	καῦσιν ἐπιχέοντες ἀντ´ ἐλαίου τὸ
[1, 58]	τοὺς ἵππους ἀπὸ τοῦ τεθρίππου	λύων	ὑπεζεύγνυεν ἀντὶ τούτων κατὰ τέτταρας
[1, 10]	τοῦ καλάμου ῥίζαν καὶ τὸν	λωτόν,	ἔτι δὲ τὸν Αἰγύπτιον κύαμον
[1, 34]	ἀναγκαίων οὐκ ὀλίγα φέρουσι βοηθήματα·	λωτός	τε γὰρ φύεται πολύς, ἐξ
[1, 43]	εἶναι καὶ τὸν ἐκ τοῦ	λωτοῦ	γινόμενον ἄρτον. καὶ τούτων τὴν
[1, 96]	αὐτὴν λειμώνων καλλίστων, ἕλους καὶ	λωτοῦ	καὶ καλάμου. ἀκολούθως δ´ εἰρῆσθαι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/03/2006