Chapitre
[4]	δὲ ὑπερορᾷν προσήκει, ταῦτα συλλέγομεν·	καὶ	ἃ μὲν ἡμῖν ἑνωθῆναι, καὶ
[1]	τοῦ πνεύματος. Ἔλεγχε δὲ σοφὸν,	καὶ	ἀγαπήσει σε, φησί που τῶν
[13]	τὰς τοῦ χειμῶνος ὑποδεχόμενος προσβολὰς,	καὶ	ἀλλοιῶν εἰς ἀφρὸν τῶν κυμάτων
[12]	πρὸς ἕκαστον ἕκαστος· Νεκρὸς ἦν,	καὶ	ἀνέζησεν· ἀπολωλὼς, καὶ εὑρέθη· καὶ
[7]	ἐκ κοιλίας μητρός μου, γυμνὸς	καὶ	ἀπελεύσομαι. ~Ὁ μὲν οὖν ἄριστα
[16]	ἐπὶ Κύριον τὴν μέριμνάν σου,	καὶ	αὐτός σε διαθρέψει. Αὐτῷ πρέπει
[6]	γεγένηται πρόξενος. Κοῖται δὲ ἀσελγεῖς,	καὶ	βέβηλοι συμπλοκαὶ, καὶ πάντα ὅσα
[9]	τὸν πονηρὸν ἐξαντλήσωμεν φόρτον, πλείονα	καὶ	βελτίονα ταῖς ψυχαῖς πλοῦτον ἐπισωρεύσομεν.
[10]	κέντρον ἡμᾶς, ἀναιδῆ πάλιν καλοῦμεν	καὶ	βίαιον. Καὶ, εἰ μὲν τύχοι
[6]	πρόδηλος πάντη ζημία τῇ φύσει,	καὶ	βλάβη περιφανὴς, καὶ τῶν ἰδίων
[12]	ἐπηρείαις τὴν ἡμετέραν παράκλησιν, ἵνα	καὶ	βλάπτων ἐκεῖνος μηδὲν μέγα βλάψαι
[15]	διάνοιαν ὑποσύρας εἰς ἀσεβῆ γνώμην	καὶ	βλάσφημον, δι´ ἐκείνης σαλεύειν ἐπειρᾶτο
[8]	μὲν γὰρ ἐπᾴδων αὐτῷ συνεχῶς	καὶ	βοῶν, εὐήνιόν τε αὐτὸ καὶ
[15]	πάντα ἄνδρα δυνάμενα, καὶ περιτρέψαι	καὶ	γενναίαν διάνοιαν· πλανῆτις γὰρ καὶ
[16]	ἡμιόνους, καὶ καμήλους, καὶ πρόβατα,	καὶ	γεώργια, καὶ πᾶσαν τὴν τῆς
[11]	παραλελοίπαμεν δι´ ἀσθένειαν ἐννοίας ἅμα	καὶ	γλώττης, ἑαυτοῖς ἀναπλάττοντες, ὥσπερ τινὰ
[8]	πάντων πειράσεται σώζειν εἰλικρινές τε	καὶ	γνήσιον· τῆς σαρκὸς δὲ ἢ
[3]	ζωὴν ὁδὸν ἐκάλεσα νῦν, ἐπεὶ	καὶ	Δαβὶδ ὁ προφήτης οὕτω τὸν
[5]	θρόνον ἀνέβησαν, οἱ δὲ κύριοι	καὶ	δεσπόται καλούμενοι στῆναι μετὰ τῶν
[9]	λυθέντα τοῖς δάκρυσιν· ἁγιότης δὲ	καὶ	δικαιοσύνη λοιπὸν εἰς τὸν ἐκείνων
[10]	ὁρῶν οὐκ ἠλέησας. Ταῦτα ἐροῦσι,	καὶ	δικαίως, ἡμῖν. Δέδοικα δὲ ἐγὼ,
[16]	βίος πάλιν πᾶσι τοῖς ἀγαθοῖς,	καὶ	διπλασίων ἐπὶ τὸν οἶκον (πανταχόθεν
[2]	μηδὲ εἰ δυναστεῖαι καὶ τυραννίδες,	καὶ	δορυφόρων ἢ κολάκων ἐσμοί· μηδὲ
[7]	τοῦ κτίσαντος ὀφθαλμοῖς. Πλοῦτος δὲ,	καὶ	δυναστεία, καὶ περιφάνεια, καὶ τρυφὴ,
[4]	κτησαμένων γινόμενα· ποῖα δὲ βαρέα	καὶ	δυσχερῆ καὶ προσηλωμένα τῇ γῇ,
[13]	ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω	καὶ	ἐγένετο. Καὶ μηδεὶς ἐξ ὧν
[13]	ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω	καὶ	ἐγένετο· ~καὶ οὐδὲν τῶν συμβαινόντων
[14]	ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω	καὶ	ἐγένετο, μονονουχὶ τοιαῦτα βοῶν· Ἐκλήθην
[3]	Θεὸς ὁ περιζωννύων με δύναμιν,	καὶ	ἔθετο ἄμωμον τὴν ὁδόν μου·
[1]	βιάζεσθαι, ταῖς ὁδοῖς ἐφεδρεύειν εἰώθασι·	καὶ	εἰ ἴδωσί τι χωρίον περὶ
[12]	Νεκρὸς ἦν, καὶ ἀνέζησεν· ἀπολωλὼς,	καὶ	εὑρέθη· καὶ τὸ συγγενὲς σῶμα
[5]	πόσα δὲ ἔθνη καὶ πόλεις,	καὶ	ζώντων ἔτι τῶν κτησαμένων, ἑτέρων
[5]	τις μυρία, καὶ μεγαλοπρεπεῖς οἰκίας,	καὶ	ζώων ἀγέλας παντοδαπῶν, καὶ τὴν
[16]	Διὰ τί δὲ ἵππους μὲν,	καὶ	ἡμιόνους, καὶ καμήλους, καὶ πρόβατα,
[8]	ἢ λιμῷ τηκομένης, ἢ κρυμῷ	καὶ	θάλπει προσπαλαιούσης, ἢ νόσοις ἀλγυνομένης,
[16]	Κοσμηθεὶς οὖν αὖθις ἑτέροις υἱοῖς	καὶ	θυγατράσιν ὑπὸ τοῦ κτίσαντος, καὶ
[15]	ἐπ´ οὐδενὶ τῶν προτέρων κακῶν,	καὶ	θυμοῦ τὸ βλέμμα πληρώσας, καὶ
[9]	ζέων ἐκ τοῦ πελάγους αὐτοῖς,	καὶ	καλύπτειν ἀπειλήσῃ πεπιεσμένην τῷ φόρτῳ
[16]	δὲ ἵππους μὲν, καὶ ἡμιόνους,	καὶ	καμήλους, καὶ πρόβατα, καὶ γεώργια,
[16]	πάθους ἀνίαν κρείττοσι κατεύνασον λογισμοῖς·	καὶ	κατὰ τὸ γεγραμμένον, Ἐπίῤῥιψον ἐπὶ
[15]	τῆς εὐσεβείας αὐτῷ καρποὺς ὀνειδίζουσα,	καὶ	καταλέγουσα μὲν τὴν παλαιὰν εὐθηνίαν
[2]	χορεῖαι, καὶ κῶμοι, καὶ μέθαι,	καὶ	καταυλούμεναι τράπεζαι (Ματαιότης γὰρ, φησὶν,
[4]	καὶ ἃ μὲν ἡμῖν ἑνωθῆναι,	καὶ	κόσμος ὄντως γενέσθαι δύναται συμφυὴς
[8]	καὶ βοῶν, εὐήνιόν τε αὐτὸ	καὶ	κοῦφον ἀεὶ πρὸς τὴν οὐράνιον
[7]	ῥηθὲν ἐπὶ παντὸς ἀνθρώπου πέπηγε	καὶ	κρατεῖ· Γυμνὸς ἐξῆλθον ἐκ κοιλίας
[13]	κατηγορείτω τῆς οἰκονομίας τοῦ Δεσπότου	καὶ	κρίσεως· ἀλλ´ εἰς τὸν ἀθλητὴν
[4]	ἐκ τῶν γάμων, ἵνα, ἐλθόντος	καὶ	κρούσαντος, εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ. Οὐδὲ
[15]	ὁ βίος ἡμῶν, ῥέων ἐνδελεχῶς	καὶ	κύμασιν ἀλλεπαλλήλοις πληρούμενος. Τὸ μὲν
[2]	ἀπεκδεχόμεθα Χριστόν) μηδὲ εἰ χορεῖαι,	καὶ	κῶμοι, καὶ μέθαι, καὶ καταυλούμεναι
[7]	τοῖς ἀγγέλοις τὸν κτησάμενον συντάττουσι,	καὶ	λάμπουσι δι´ αἰῶνος ὑπὸ τοῖς
[2]	ἐσμοί· μηδὲ εἰ θρόνος ὑψηλὸς	καὶ	λαμπρὸς, ὑποζεύξας ἔθνη καὶ πόλεις
[15]	καὶ γενναίαν διάνοιαν· πλανῆτις γὰρ	καὶ	λάτρις περιέρχομαι, ἡ βασιλὶς δουλεύω,
[13]	ὧν ἔπαθεν ἀναπεισθῇ λογίσασθαί τε	καὶ	λέγειν, ὡς ἄρα οὐδεμία πρόνοια
[2]	ὑπὸ τῶν ἡδονῶν. (Ὥστε ἀναγκαῖον	καὶ	λυσιτελὲς ἅπασιν, ἀδελφοὶ, καθάπερ ὁδοιπόρους
[4]	ἀμείβοντες, ὥς τι προσλαμβάνοντες, χαίρομεν·	καὶ	μακάριον κρίνομεν, ὅταν ἐκ παιδὸς
[8]	πρὸς τὴν οὐράνιον ὁδοιπορίαν ἐργάσεται,	καὶ	μᾶλλον εἰς τὰ προκείμενα κτήσεται
[10]	χεῖρας πεπληρωμένας πολυτελῶν δώρων κατάγουσι,	καὶ	μανθάνουσι παρ´ ἡμῶν, ὅτι λυσιτελεῖ
[5]	γῆς πλέθρα κτήσαιτό τις μυρία,	καὶ	μεγαλοπρεπεῖς οἰκίας, καὶ ζώων ἀγέλας
[2]	μηδὲ εἰ χορεῖαι, καὶ κῶμοι,	καὶ	μέθαι, καὶ καταυλούμεναι τράπεζαι (Ματαιότης
[6]	ὄντως ἑκάστου μᾶλλον ἀλλοτρίωσίς τε	καὶ	μείωσις, ἐλαττουμένου τοῦ σώματος ἐν
[14]	χρὴ δοῦλον ὄντα δυσχεραίνειν ἀνόνητα,	καὶ	μέμφεσθαι ψῆφον ἣν οὐ δύναμαι
[6]	ὡς ὀχληρὰ καὶ περιττὰ δυσχεραίνομεν,	καὶ	μετὰ σπουδῆς ἔξω ποι βάλλομεν,
[14]	καὶ τότε ταῖς λύπαις ὅρον	καὶ	μέτρον ἐπιτιθεὶς, καὶ ταῖς εὐσεβέσιν
[3]	ἐκ πόλεως ἄγουσιν, ἔστιν ἐκκλῖναι,	καὶ	μὴ ὁδεῦσαι τὸν μὴ βουλόμενον·
[12]	πυρὸς ἀναρπασθέντες ὑπὸ τοῦ κτίσαντος,	καὶ	μηδεμίαν ἔχοντες περιλελειμμένην αὐτοῖς βίου
[16]	νόσος αὐτὸν, ὡς εἰκῆ προσελθοῦσα,	καὶ	μηδὲν ἀνύσασα πλέον. Ἀνέθαλεν εἰς
[5]	ἐμηχανήσατο πρὸς θεραπείαν τῆς ἀχαρίστου	καὶ	μηδὲν στεγούσης γαστρὸς, πότ´ ἂν
[2]	ὅσα τερπνὰ, καὶ παρατρέχειν εὐθὺς,	καὶ	μηδενὶ προσερείδειν τὴν ἔννοιαν, μηδὲ
[9]	ἀγωγίμων, ἃ μὴ δεόντως συνέλεξε,	καὶ	μιμησάσθω τοὺς τῆς θαλάττης ἐργάτας.
[9]	ποιῆσαι τὴν ναῦν τοῦ κύματος,	καὶ	μόναις ταῖς ψυχαῖς, εἴπερ οἷόν
[5]	~Τοῦτο γὰρ δήπου γνώριμον οἶμαι	καὶ	νηπίοις πᾶσιν, ὡς οὐδὲν τῶν
[10]	ἡμᾶς τούτων βάλωσι ῥήμασιν, ἐπειδὴ	καὶ	νικῶμεν ἐκεῖνον, ὡς ἴστε, τῇ
[7]	ᾗ ζῶμεν, λεπτή τις οὖσα	καὶ	νοερὰ, καὶ οὐδὲν δεομένη τῶν
[1]	ὁ Σολομών. Διὰ τοῦτο, ἀδελφοὶ,	καὶ	νῦν ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἥκω
[10]	τοὺς ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν ἔτι	καὶ	νῦν κειμένους Λαζάρους, μηδὲ τῶν
[12]	ἑαυτοῦ ποίμνης ᾠκοδόμησε μάνδραν. Ἐτάχθη	καὶ	νῦν μεθ´ ἡμῶν ὁ καὶ
[8]	τῶν δυσχερῶν, καὶ φθεγγόμενος· Εἰ	καὶ	ὁ ἔξωθεν ἡμῶν ἄνθρωπος φθείρεται,
[4]	φησὶν, αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι,	καὶ	οἱ λύχνοι καιόμενοι· καὶ ὑμεῖς
[16]	τῶν σωμάτων ἀπαιτήσῃ παρακαταθήκην. Τότε	καὶ	οἱ νῦν εἶναι δοκοῦντες νεκροὶ
[15]	ὑποδεικνύουσα δὲ τὰ παρόντα κακὰ,	καὶ	οἷον ἐξ οἵων ἔλαχε βίον,
[10]	δεδωκότος τινὸς, ὡς ἄπληστον ἀπελαύνομεν,	καὶ	ὀμνύμεθα προσποιεῖσθαι πενίαν αὐτόν· εἰ
[9]	πλοῦτον ἐπισωρεύσομεν. Πορνεία μὲν γὰρ,	καὶ	ὅσα τοιαῦτα, ῥιφέντα διόλλυται, καὶ
[4]	ἀνοίξει τῆς εἰσόδου τὰς πύλας,	καὶ	ὅτι δεῖ παρεσκευασμένους ἐφ´ ἡμέραν
[15]	ἐκ τῶν ἀλλοτρίων παρατρέφομαι νῦν·	καὶ	ὅτι καλὸν εἴη καὶ χρήσιμον,
[14]	τὸ τῆς φύσεως ἐπιδεικνύμενος συμπαθὲς,	καὶ	ὅτι πατὴρ εἴη φιλόστοργος οἷς
[4]	δυσχερῆ καὶ προσηλωμένα τῇ γῇ,	καὶ	οὐ πεφυκότα τοῖς ἀνθρώποις οἰκειοῦσθαι
[7]	λεπτή τις οὖσα καὶ νοερὰ,	καὶ	οὐδὲν δεομένη τῶν βαρυνόντων· καὶ
[14]	Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καὶ ἐγένετο·	~καὶ	οὐδὲν τῶν συμβαινόντων δακρύων ἠξίωσεν.
[12]	τῷ πολεμίῳ περιέτρεψε τὸ μηχάνημα,	καὶ	οὐδὲν ὑπῆρξεν αὐτῷ πλὴν τοῦ
[14]	νικῶντα εἶδε πάλιν ὁ δυσμενὴς,	καὶ	οὐδενὶ τούτων τιναχθῆναι δυνάμενον, αὐτῇ
[7]	ὡς ἀλλότρια πάντη καὶ περιττὰ,	καὶ	οὐδενὸς ἴδια γενέσθαι δυνάμενα, παρατρέχειν
[4]	ἑκάστοτε τῆς ζωῆς, ὅσον ἐζήσαμεν,	καὶ	οὐκ αἰσθανόμεθα δαπανωμένου τοῦ βίου,
[5]	τῷ θανάτῳ γεγενημένους ἤδη καταλιμπάνει,	καὶ	οὐκ ἐθέλει τοῖς κτησαμένοις συνεκδημεῖν.
[1]	ὁ Δεσπότης νόμοις ἀλύτοις κατέδησε,	καὶ	οὐκ εἴασεν εἰς ἅπαξ ὁρμήσαντα
[9]	ἐκείνων μεθίσταται χῶρον, πράγματα κοῦφα,	καὶ	οὐκ εἰδότα κύμασι καλυφθῆναί τισι.
[6]	τοῖς νεανίσκοις φυλάττων τὰ σώματα,	καὶ	οὐκ ἐπιτρέπων ἀγωνιζομένοις αὐτοῖς, οὐδὲ
[3]	πέρας ἕλκει τοὺς ἐπ´ αὐτῆς·	καὶ	οὐκ ἔστιν, ἀγαπητοὶ, τὸν ἅπαξ
[7]	ἐξ ἐπιμελείας συνυφανθῶσι τῇ φύσει·	καὶ	οὔτε ἐπὶ γῆς μοχθοῦντας ἡμᾶς
[1]	ὡς περιττήν τινα παῤῥησίαν ἐπιδεικνύμενος,	καὶ	οὔτε ξένῳ πρέπουσαν, οὔτε ἀνδρὶ
[10]	ῥακίοις, ὡς ὀδωδότα πάλιν διώκομεν,	καὶ	οὔτε τὸ τοῦ κτίσαντος ὄνομα
[9]	συμπνίξωμεν. Εἰ δ´ ἄρα τις	καὶ	πάλαι δελεασθεὶς, ἢ πλούτου κόνιν
[12]	καὶ νῦν μεθ´ ἡμῶν ὁ	καὶ	πάλαι σβέσας ἐν Βαβυλῶνι τὴν
[6]	δὲ ἀσελγεῖς, καὶ βέβηλοι συμπλοκαὶ,	καὶ	πάντα ὅσα λυττώσης ἔργα καὶ
[5]	βρῶσιν ἡμῖν ἐπινενοημένα καὶ πόσιν,	καὶ	πάντα, ὅσα πέρα τῆς χρείας
[2]	πανταχόσε τοὺς τῆς ψυχῆς ὀφθαλμοὺς	καὶ	πάντα ὑποπιεύειν ὅσα τερπνὰ, καὶ
[6]	τὴν τῶν ἀναγκαίων ἐργασίαν νωθροῦ,	καὶ	παντάπασιν ἀσθενοῦς. Τοῦτο δὴ ἄρα
[12]	ἵνα ταῖς ἡμετέραις εὐπραγίαις λυμήνηται·	καὶ	πανταχόθεν ἡ (φλὸξ ἀναῤῥιπιζομένη ταῖς
[2]	ὁδοιπόρους ἢ δρομέας στειλαμένους ἡμᾶς,	καὶ	πανταχόθεν τὸ κοῦφον ταῖς ψυχαῖς
[8]	εἰ δὲ ὑβρίζειν αὐτὸ συγχωρήσοι,	καὶ	πάντων ἐφ´ ἡμέραν ἐμπίπλασθαι, καθάπερ
[1]	ἐπιθυμίας καθ´ ἡμῶν βέλη ποιούμενος,	καὶ	παρ´ ἡμῶν εἰς τὸ βλάπτειν
[4]	μετροῦντες αὐτὸν ἀπὸ τοῦ παραδραμόντος	καὶ	παραῤῥεύσαντος, οὐδὲ ἐννοοῦμεν, ὡς ἄρα
[2]	ὑποκειμένην ὁδὸν τοῦ βίου διαδραμεῖν,	καὶ	παραστῆσαι Χριστῷ τὴν ψυχήν τε
[2]	καὶ πάντα ὑποπιεύειν ὅσα τερπνὰ,	καὶ	παρατρέχειν εὐθὺς, καὶ μηδενὶ προσερείδειν
[6]	καὶ πάντα ὅσα λυττώσης ἔργα	καὶ	παραφόρου ψυχῆς, οὐχὶ πρόδηλος πάντη
[16]	Ὅτι τὰ μὲν ἄλογα κτήνη,	καὶ	πᾶς ὁ πλοῦτος διαφθειρόμενος, εἰς
[7]	δυναστεία, καὶ περιφάνεια, καὶ τρυφὴ,	καὶ	πᾶς ὁ τοιοῦτος ὄχλος, ὁ
[2]	(Πᾶσα γὰρ σὰρξ ὡς χόρτος,	καὶ	πᾶσα δόξα ἀνθρώπου ὡς ἄνθος
[16]	καμήλους, καὶ πρόβατα, καὶ γεώργια,	καὶ	πᾶσαν τὴν τῆς περιουσίας τρυφὴν
[8]	ἴδοι ποτὲ ταῖς τοῦ πλείονος	καὶ	πέρα τοῦ λυσιτελοῦντος ἐπιθυμίαις φλεγόμενον,
[0]	τοῦ μὴ προσηλῶσθαι τοῖς βιωτικοῖς,	καὶ	περὶ τοῦ γενομένου ἐμπρησμοῦ ἔξωθεν
[12]	καὶ πολεμήσας, μηδένα δεῖξαι νενικημένον,	καὶ	περιελὼν τὴν εὐπορίαν τῶν ἀδελφῶν,
[9]	ὅπερ ἂν ἀποῤῥίψωσιν, εὐθέως ἀπώλεσαν,	καὶ	περιίσταται λοιπὸν βία πενίας αὐτοῖς·
[15]	ταράξαι δὲ πάντα ἄνδρα δυνάμενα,	καὶ	περιτρέψαι καὶ γενναίαν διάνοιαν· πλανῆτις
[6]	πάροδον ἡδονὴν, εὐθὺς ὡς ὀχληρὰ	καὶ	περιττὰ δυσχεραίνομεν, καὶ μετὰ σπουδῆς
[7]	~Ταῦτα μὲν ὡς ἀλλότρια πάντη	καὶ	περιττὰ, καὶ οὐδενὸς ἴδια γενέσθαι
[7]	ὀφθαλμοῖς. Πλοῦτος δὲ, καὶ δυναστεία,	καὶ	περιφάνεια, καὶ τρυφὴ, καὶ πᾶς
[10]	ἡμῖν. Δέδοικα δὲ ἐγὼ, μὴ	καὶ	πικροτέροις ἡμᾶς τούτων βάλωσι ῥήμασιν,
[1]	βάσκανος. Καὶ καθάπερ οἱ πονηροὶ	καὶ	πλεονεκτικοὶ τῶν ἀνθρώπων, οἷς ἔργον
[1]	ἀπάγειν βουλόμενος. Πολὺν γὰρ, ἀγαπητοὶ,	καὶ	ποικίλον ἐφ´ ἡμέραν ἡμῖν ὁ
[2]	ὑψηλὸς καὶ λαμπρὸς, ὑποζεύξας ἔθνη	καὶ	πόλεις εἰς δουλείαν ἑκούσιον (Πᾶσα
[5]	δὲ οἰκίαι, πόσα δὲ ἔθνη	καὶ	πόλεις, καὶ ζώντων ἔτι τῶν
[12]	ἐκεῖνος μηδὲν μέγα βλάψαι δοκῇ,	καὶ	πολεμήσας, μηδένα δεῖξαι νενικημένον, καὶ
[1]	οὕτως ὁ δυσμενὴς ἄνωθεν ἡμῖν	καὶ	πολέμιος τὰς τῶν κοσμικῶν τέρψεων
[5]	τῆς ἐντεῦθεν ἀπαναστάσεως, εἰς ἑτέρους,	καὶ	πολεμίους τυχὸν, τὴν εὐπραγίαν ὄψεται
[2]	εἰ γῆ βλαστάνουσα πᾶσαν τρυφὴν,	καὶ	πολυτελεῖς δεικνύουσα σκηνὰς (Ἡμῶν γὰρ
[4]	ταῦτα ἀθροίζειν ἐπιχειροῦμεν, μοχθοῦντες διακενῆς,	καὶ	πονοῦντες πόνον, οἱονεί τις ἑαυτὸν
[3]	ὁδὸς ὑφηπλῶσθαι ἡ παροῦσα ζωὴ,	καὶ	πορεία διειλημμένη ταῖς ἡλικίαις καθάπερ
[5]	μὴν εἰς βρῶσιν ἡμῖν ἐπινενοημένα	καὶ	πόσιν, καὶ πάντα, ὅσα πέρα
[13]	ἐφεξῆς, ἐφ´ οἷς ἐκεῖνος ἠρίστευσε·	καὶ	πόσοις βέλεσιν ὑπὸ τοῦ διαβόλου
[4]	ἐνδοῦναι τῷ δρόμῳ χρόνον βουλήσεται,	καὶ	πότε ἑκάστῳ τῶν δρομέων ἀνοίξει
[10]	τῶν ἀρετῶν τὰ τοιαῦτα μετιέναι	καὶ	πράττειν αὐτοῖς. Εἰ δὲ παρασταίη
[9]	ταῦτα ἡμᾶς βουλεύεσθαί τε προσήκει	καὶ	πράττειν. Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ὅπερ
[7]	γὰρ ἄνθρωπος· νοῦς ἐνδεδεμένος προσφόρῳ	καὶ	πρεπούσῃ σαρκί. Τοῦτο ὑπὸ τοῦ
[13]	κυμάτων ἐπιδρομὴν ἐζήλουν αἱ συμφοραὶ,	καὶ	πρὶν ἢ παυθῆναι τὸ πρότερον
[9]	ἀποθέσθω τῶν φορτίων τὰ πλείονα,	καὶ	πρὶν ὑποβρύχιον γενέσθαι τὸ σκάφος,
[5]	δὲ καὶ πρὸ τοῦ τάφου,	καὶ	πρὸ τῆς ἐντεῦθεν ἀπαναστάσεως, εἰς
[5]	γῆν αὐτὸς ὑποδὺς, πολλάκις δὲ	καὶ	πρὸ τοῦ τάφου, καὶ πρὸ
[1]	ἀνθρώπων, οἷς ἔργον μέν ἐστι	καὶ	προαίρεσις (ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πλουτεῖν,
[16]	μὲν, καὶ ἡμιόνους, καὶ καμήλους,	καὶ	πρόβατα, καὶ γεώργια, καὶ πᾶσαν
[3]	δρόμου τὰς τῶν τάφων σκηνὰς,	καὶ	πρὸς ἐκείνας ἅπαντας ἄγουσα, τοὺς
[12]	ἐπενέμετο, ψαῦσαι τῶν ἀνακτόρων ἀναγκαζομένη,	καὶ	πρὸς κοινωνίαν ἡμᾶς καθέλκουσα τῆς
[15]	λάτρις περιέρχομαι, ἡ βασιλὶς δουλεύω,	καὶ	πρὸς τὰς τῶν ἐμῶν οἰκετῶν
[15]	καὶ θυμοῦ τὸ βλέμμα πληρώσας,	καὶ	πρὸς τὴν γυναῖκα καθάπερ πρὸς
[15]	τῶν πηγῶν, τὸ δὲ μέλλει·	καὶ	πρὸς τὴν κοινὴν ἅπαντες τοῦ
[6]	γὰρ αἰσθάνεται γεγενημένου τοῦ σώματος,	καὶ	πρὸς τὴν τῶν ἀναγκαίων ἐργασίαν
[3]	ἀεὶ τὴν βεβιωμένην ἡμέραν ἐῶν,	καὶ	πρὸς τὴν χθὲς ἐπανελθεῖν οὐδέποτε,
[9]	καὶ ὅσα τοιαῦτα, ῥιφέντα διόλλυται,	καὶ	πρὸς τὸ μηδὲ εἶναι χωρεῖ,
[3]	τῆς ὁδοῦ ταύτης ἐπιβάντα, μὴ	καὶ	πρὸς τὸ τέλος ταύτης ἐλθεῖν·
[2]	τὰ δὲ ἄκοντες, προσδεθῶμεν αὐτοῖς,	καὶ	πρὸς τὸ φοβερὸν τοῦ λῃστοῦ
[4]	ποῖα δὲ βαρέα καὶ δυσχερῆ	καὶ	προσηλωμένα τῇ γῇ, καὶ οὐ
[9]	καλῶς, οὔτε ἀπόλλυται τοῖς ἐκβαλοῦσι	καὶ	ῥίψασιν· ἀλλ´, ὥσπερ εἰς ὁλκάδας
[8]	τι δυνάμεθα. Ἔχοντες δὲ διατροφὰς	καὶ	σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα. Ταῦτα μὲν
[8]	οὐκ ἔχων δοῦναι, θρηνήσει μακρὰ,	καὶ	σκότος οἰκήσει διηνεκὲς, πολλὰ τῇ
[11]	τραύμασι. Δίδου γὰρ σοφῷ ἀφορμὴν,	καὶ	σοφώτερος ἔσται, φησὶν ἡ Γραφή.
[14]	τοιούτοις βαλλόμενος πάθεσιν, ἀκίνητος ἔμεινε·	καὶ	σπαραττομένου τοῦ σώματος, ἄσυλον ἐφύλαττε
[4]	πρὸς τὸν τοιοῦτον δρόμον ἡμῖν	καὶ	συμμεθίστασθαι δύναται τοῖς συλλέξασι, καὶ
[6]	ταῖς μίξεσι, καὶ τῆς γνησιωτάτης	καὶ	συνεκτικωτάτης τῶν μελῶν ἀποσυλωμένου τροφῆς;
[8]	ὡς μόνου κτήματος ἀναγκαίου ψυχῇ,	καὶ	συνεργοῦντος αὐτῇ πρὸς τὸ ζῇν
[12]	τὸν ἀνάψαντα ταύτην ῥυῆναι πεποίηκε,	καὶ	συστεῖλαι τὴν μανίαν αὐτοῦ εἰς
[10]	οἱ δὲ ἀτόποις βλέμμασί τε	καὶ	σχήμασι τὸ τῆς ἀκρασίας ἐκκαίοντες
[7]	καὶ οὐδὲν δεομένη τῶν βαρυνόντων·	καὶ	σῶμα, τὸ ταύτῃ δοθὲν ὄχημα
[4]	γενέσθαι δύναται συμφυὴς ψυχῇ τε	καὶ	σώματι, τούτοις οὐδὲ προσέχομεν· ἃ
[2]	πολίτευμα ἐν οὐρανῷ, ἐξ οὗ	καὶ	Σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Χριστόν) μηδὲ εἰ
[14]	λύπαις ὅρον καὶ μέτρον ἐπιτιθεὶς,	καὶ	ταῖς εὐσεβέσιν ἐκείναις φωναῖς κοσμῶν
[14]	τις ἀγγέλλων, ὡς τοῖς παισὶ	καὶ	ταῖς θυγατράσιν εὐωχουμένοις ἐπετίναξε πνεῦμά
[1]	τῶν ἐλέγχων εἰς εὔνοιαν ἠρεθίσθητε,	καὶ	τὰς ἀπὸ τῆς γλώττης πληγὰς
[4]	μὲν ἐπὶ τὰ πρόσω φερόμενοι,	καὶ	τὰς ἡλικίας ἀμείβοντες, ὥς τι
[15]	τῷ δικαίῳ παρίστατο, κάτω νενευκυῖα,	καὶ	τὰς χεῖρας ἐπὶ τοῖς ὁρωμένοις
[10]	ἑστιαθῆναι λαμπρῶς μόνον κερδαίνουσιν, ἀλλὰ	καὶ	τὰς χεῖρας πεπληρωμένας πολυτελῶν δώρων
[12]	ἀποτινάξασθε τὴν τῆς λύπης ἀχλὺν,	καὶ	τὰς ψυχὰς ἀναῤῥώσατε λογισμοῖς ἀνδρειοτέροις
[15]	Ταῦτα ὁ Ἰὼβ λέγων, ἀπεκρούσατο	καὶ	ταύτην τοῦ διαβόλου τὴν προσβολὴν,
[16]	ἦλθεν ἀπώλειαν· οἱ παῖδες δὲ,	καὶ	τεθνεῶτες, ἔζων τῷ καλλίστῳ μέρει
[15]	ταύτην τοῦ διαβόλου τὴν προσβολὴν,	καὶ	τελείαν αὐτῷ τῆς ἥττης αἰσχύνην
[3]	Θεοῦ κατὰ τῶν ἐπηρεαζόντων βοήθειαν,	καὶ	τῇ λύρᾳ προσάγων μεθ´ ἡδονῆς,
[12]	πρόφασιν. Ἂν γὰρ ἀκατάσειστοι μείνητε,	καὶ	τῇ πίστει φανήσεσθε δοκιμώτεροι, καθάπερ
[15]	ἐν τοῖς ἀγῶσι μόχθον ἑαυτῷ	καὶ	τῇ συνοικούσῃ μηκύνειν. Ὁ δὲ,
[8]	οἰκήσει διηνεκὲς, πολλὰ τῇ τρυφῇ	καὶ	τῇ ταύτης πλάνῃ μεμφόμενος, ὑφ´
[8]	καὶ ὥστε συνέχειν μόνον αὐτὸ,	καὶ	τῇ τῆς ψυχῆς ὑπηρεσίᾳ διὰ
[3]	ἁμιλλωμένας ἀλλήλαις εἰς δρόμον ἀμείβοντες,	καὶ	τὴν ἀεὶ προτέραν ἐπὶ τῆς
[1]	πυκνότητι σύσκιον, εἰς τοῦτο καταδυόμενοι,	καὶ	τὴν ἐκ πολλοῦ πρόοψιν τῶν
[2]	μή ποτε, προσδραμόντες ἀφυλάκτως αὐτοῖς,	καὶ	τὴν ἐκ τῆς ἀπολαύσεως τέρψιν
[16]	τῶν δαιμόνων ἐπιβουλῆς, τοῦτο καρτέρησον,	καὶ	τὴν ἐκ τοῦ πάθους ἀνίαν
[15]	οἷς λέγεις ὑβρίζεις ζωήν; Ἐψεύσω	καὶ	τὴν ἐμὴν, ὡς οὐκ ηὐχόμην,
[9]	τὸ πολὺ τοῦ βάρους ἀποσκευάζουσι,	καὶ	τὴν ἐμπορίαν ἀφειδῶς ἀντλοῦσιν εἰς
[5]	οἰκίας, καὶ ζώων ἀγέλας παντοδαπῶν,	καὶ	τὴν ἐν ἀνθρώποις ἅπασαν περιβάλοιτο
[7]	μιμεῖσθαι τὸν πλάστην εἰς δύναμιν,	καὶ	τὴν ἐν οὐρανοῖς εὐταξίαν σκιαγραφεῖν
[13]	ἀφρὸν τῶν κυμάτων τὴν βίαν,	καὶ	τὴν εὐγνώμονα πρὸς τὸν Δεσπότην
[15]	τῆς ἀρχαίας ἐπιβουλῆς ἔρχεται μνήμην,	καὶ	τὴν τοῦ γυναίου διάνοιαν ὑποσύρας
[13]	ἀλλήλοις τε ἐπισυνήπτετο τὰ δεινὰ,	καὶ	τὴν τῶν κυμάτων ἐπιδρομὴν ἐζήλουν
[6]	τοῦ σώματος ἐν ταῖς μίξεσι,	καὶ	τῆς γνησιωτάτης καὶ συνεκτικωτάτης τῶν
[10]	σπουδῆς ἀποτρέχομεν, ὥσπερ δεδοικότες μὴ	καὶ	τῆς δυσπραγίας αὐτῆς ἐκ τοῦ
[8]	Καὶ πρὸς τὸν Δεσπότην ἀχθεὶς,	καὶ	τῆς ἐπὶ γῆς πορείας τῆς
[15]	Δεῖξον ἐν τοῖς ἀλγεινοῖς, ὡς	καὶ	τῆς εὐφροσύνης ἀξία τῆς πρόσθεν
[3]	τόνδε τὸν βίον φέρουσαν πύλην,	καὶ	τῆς ὁδοῦ ταύτης ἐπιβάντα, μὴ
[15]	οἷον ἐξ οἵων ἔλαχε βίον,	καὶ	τίνα τῶν πολλῶν θυσιῶν ἐδέξατο
[2]	ἄνθος χόρτου· ἐξηράνθη ὁ χόρτος,	καὶ	τὸ ἄνθος ἐξέπεσε) Τούτοις γὰρ
[15]	τὸ διειδὲς νᾶμα τοῦ βίου,	καὶ	τὸ θολερὸν τοῦτο πίνουσα καρτέρησον.
[15]	καθ´ ἡμᾶς. Σοφὸς δέ ἐστι,	καὶ	τὸ λυσιτελοῦν ἐπιμετρεῖ τοῖς οἰκέταις.
[15]	ἤδη, τὸ δὲ ἔτι πορεύεται·	καὶ	τὸ μὲν ἄρτι προέκυψε τῶν
[3]	τοῖς τοῦ χρόνου τμήμασιν ἐπεμβαίνοντες,	καὶ	τὸ πρότερον ἀεὶ καταλιμπάνοντες ὕστερον,
[12]	καὶ ἀνέζησεν· ἀπολωλὼς, καὶ εὑρέθη·	καὶ	τὸ συγγενὲς σῶμα σκεπάσωμεν. Ἀντιστήσωμεν
[12]	ψυχὰς ἀναῤῥώσατε λογισμοῖς ἀνδρειοτέροις χρησάμενοι,	καὶ	τὸ συμβεβηκὸς στεφάνων ποιήσασθε πρόφασιν.
[14]	τὸ τῆς πείρας προσῆγε μηχάνημα,	καὶ	τὸ σῶμα μαστίξας ἀῤῥήτοις πληγαῖς,
[2]	Χριστῷ τὴν ψυχήν τε ὁμοῦ	καὶ	τὸ σῶμα τῆς ἐκ τῶν
[10]	ἀγαπητοὶ, περὶ ἑαυτούς τι φιλάνθρωπον,	καὶ	τὸ τῆς εὐπορίας ἄχθος, εἴπερ
[5]	τὸν ἐπὶ τῇ συλλογῇ μόχθον	καὶ	τὸ τῆς πλεονεξίας ἔγκλημα προστριψάμενος.
[4]	πρὸς τὴν ἐντεῦθεν ἀποδημίαν ἡμᾶς,	καὶ	τὸ τοῦ Δεσπότου νεῦμα περιμένειν
[10]	δαπάνην μετατιθέντες ἐπὶ τοῖς χείροσι,	καὶ	τὸ φιλότιμον ἀκόνην πονηρίας ποιούμενοι
[14]	ἐπὶ κοπρίας ἐκάθισεν. Ὁ δὲ,	καὶ	τοιούτοις βαλλόμενος πάθεσιν, ἀκίνητος ἔμεινε·
[7]	ἐπαγωγαῖς· ἐκεῖσέ τε ἐπειγομένων προτρέχουσι,	καὶ	τοῖς ἀγγέλοις τὸν κτησάμενον συντάττουσι,
[5]	στῆναι μετὰ τῶν ἀρχομένων ἠγάπησαν,	καὶ	τοῖς ἑαυτῶν δούλοις ὑπέκυψαν, ὥσπερ
[6]	παντάπασιν ἀσθενοῦς. Τοῦτο δὴ ἄρα	καὶ	τοῖς παιδοτρίβαις κατανοήσασιν ὁ τῆς
[9]	ταῖς ψυχαῖς, εἴπερ οἷόν τε,	καὶ	τοῖς σώμασιν ἐκ τοῦ κινδύνου
[10]	οἳ βαστάσουσί τε αὐτὸ περιχαρῶς,	καὶ	τοῖς τοῦ Δεσπότου κόλποις, ἀσύλοις
[12]	πνοαῖς, ὑπερεχεῖτο τῶν ὑποκειμένων αὐτῇ,	καὶ	τὸν ἀέρα τὸν ἐγγὺς ἐπενέμετο,
[4]	καὶ συμμεθίστασθαι δύναται τοῖς συλλέξασι,	καὶ	τὸν ἐκεῖ περιχαρῆ ποιεῖ βίον
[15]	ἀναστροφὴν, διέβαλες ἐν οἷς ἐλάλησας	καὶ	τὸν ἐμὸν βίον. Ἐξ ἡμισείας
[9]	ἐξ ἀδικίας ἐφ´ ἑαυτὸν συνεφόρησε,	καὶ	τὸν νοῦν ταῖς τούτου μερίμναις
[1]	τούτου πεφύκασι δειναὶ κρῦψαι λῃστὴν,	καὶ	τὸνἐπιβουλεύοντα ποιῆσαι λαθεῖν, ἐντεῦθεν ἀπροόπτως
[14]	φιλόστοργος οἷς ἔπραττε μαρτυρόμενος. Πλὴν	καὶ	τότε ταῖς λύπαις ὅρον καὶ
[6]	γοῦν ὁ κόρος ἤγαγε θάνατον,	καὶ	τοῦ μηδενὸς ἀπολαύειν ἔτι γεγένηται
[8]	Εἰ δέ τις ἐθέλοι φείδεσθαι	καὶ	τοῦ σώματος, ὡς μόνου κτήματος
[2]	ἐκ τῶν τραυμάτων αἰσχύνης ἐλεύθερα,	καὶ	τοὺς ἐπὶ τῇ νίκῃ στεφάνους
[3]	μὲν θᾶττον, τοὺς δὲ βραδύτερον,	καὶ	τοὺς μὲν διὰ πάντων τῶν
[15]	χεῖρας ἐπὶ τοῖς ὁρωμένοις συγκρούουσα,	καὶ	τοὺς τῆς εὐσεβείας αὐτῷ καρποὺς
[8]	τῆς ψυχῆς ὅτι μάλιστα φροντίσει,	καὶ	τοῦτο διὰ πάντων πειράσεται σώζειν
[16]	καὶ θυγατράσιν ὑπὸ τοῦ κτίσαντος,	καὶ	τοῦτο εἶχε κτῆμα διπλοῦν. Οἱ
[15]	ἐμῶν οἰκετῶν χεῖρας ἠνάγκασμαι βλέπειν,	καὶ	τρέφουσα πάλαι πολλοὺς, ἀγαπητῶς ἐκ
[7]	δὲ, καὶ δυναστεία, καὶ περιφάνεια,	καὶ	τρυφὴ, καὶ πᾶς ὁ τοιοῦτος
[2]	ὁ Σοφός) μηδὲ εἰ δυναστεῖαι	καὶ	τυραννίδες, καὶ δορυφόρων ἢ κολάκων
[12]	εὐγενὴς ἐκ τοῦ πυρὸς ἀναλάμψαντες,	καὶ	τῷ δυσμενεῖ τὴν αἰσχύνην αὐξήσετε
[3]	Ὁδὸν ἀδικίας ἀπόστησον ἀπ´ ἐμοῦ,	καὶ	τῷ νόμῳ σου ἐλέησόν με.
[12]	δὲ ἡ κοινὴ μήτηρ ἐνίκησε,	καὶ	τῷ πολεμίῳ περιέτρεψε τὸ μηχάνημα,
[12]	ἀφορμὴν, ἀλλὰ μόνῃ τῇ ψυχῇ	καὶ	τῷ σώματι διαφυγόντες τὸν κίνδυνον.
[6]	τῇ φύσει, καὶ βλάβη περιφανὴς,	καὶ	τῶν ἰδίων ὄντως ἑκάστου μᾶλλον
[14]	ἀναδίδοσθαι πηγὰς ἐξ αὐτοῦ παρεσκεύασε·	καὶ	τῶν τῆς βασιλείας θρόνων τὸν
[4]	περιεζωσμέναι, καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι·	καὶ	ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν
[3]	φθάνουσι τῆς ζωῆς. Ἢ οὐχὶ	καὶ	ὑμῖν δοκεῖ συνεχής τις ὁδὸς
[9]	(τῶν πενήτων μετατεθέντα γαστέρας, διασώζεται	καὶ	φθάνει πρὸς λιμένας ἐλθόντα, καὶ
[10]	ἡμῖν, (μόλις ὑπὸ τοῦ λιμοῦ	καὶ	φθεγγόμενος, ἀποστρεφόμεθα τὸν ὁμοφυῆ, βδελυττόμεθα,
[8]	φωνῶν ἐφ´ ἑκάστου τῶν δυσχερῶν,	καὶ	φθεγγόμενος· Εἰ καὶ ὁ ἔξωθεν
[12]	διάβολος καθ´ ἡμῶν ἐπεδείξατο λύτταν,	καὶ	φλογὶ πυρὸς ὁπλίσας ἑαυτὸν, τοῖς
[9]	καὶ φθάνει πρὸς λιμένας ἐλθόντα,	καὶ	φυλάττεται τοῖς ἐκβάλλουσι, κόσμος, οὐ
[15]	νῦν· καὶ ὅτι καλὸν εἴη	καὶ	χρήσιμον, ἀσεβέσι χρησάμενον ῥήμασιν ἑαυτὸν
[5]	κτησαμένων, ἑτέρων ὀνόματα μετημφιάσαντο δεσποτῶν;	καὶ	ὡς οἱ μὲν πάλαι δουλεύοντες
[8]	πρὸς τὰς τούτου χρείας ἐπιστραφήσεται,	καὶ	ὥστε συνέχειν μόνον αὐτὸ, καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/04/2009