Chapitre |
[6] |
ἐθέλοιεν
στεφανωθῆναι
τὴν
κεφαλὴν,
ὡς
|
τῆς |
ἀκρασίας
γέλωτα
ἀγούσης
ἐν
τῷ |
[10] |
βλέμμασί
τε
καὶ
σχήμασι
τὸ
|
τῆς |
ἀκρασίας
ἐκκαίοντες
πῦρ·
οἱ
δὲ |
[6] |
λάβοι
σχολὴν,
σφοδρός
τις
εἰσέρχεται
|
τῆς |
ἀκρασίας
μετάμελος.
Ἀδρανεστέρου
τε
γὰρ |
[1] |
ποικίλον
ἐφ´
ἡμέραν
ἡμῖν
ὁ
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐχθρὸς
προσάγει
τὸν
πόλεμον. |
[3] |
δευτέραν
ἀποδεικνύντες
τῇ
ταχείᾳ
μεταθέσει
|
τῆς |
ἄλλης,
ῥᾳδίως
ἐπὶ
τὸ
τῆς |
[16] |
τὸν
Ἰὼβ,
ὅταν
ὁ
κριτὴς
|
τῆς |
ἀνθρωπίνης
ζωῆς
συναγάγῃ
τὴν
Ἐκκλησίαν |
[2] |
ἀφυλάκτως
αὐτοῖς,
καὶ
τὴν
ἐκ
|
τῆς |
ἀπολαύσεως
τέρψιν
οὐδὲν
ἡγησάμενοι
βλαβερὸν, |
[1] |
ποιῆσαι
λαθεῖν,
ἐντεῦθεν
ἀπροόπτως
τὰς
|
τῆς |
ἀπωλείας
ὑποσπείρει
παγίδας
ἡμῖν.
~Δεῖ |
[15] |
λοιπὸν
ὁ
πολέμιος,
ἐπὶ
τὴν
|
τῆς |
ἀρχαίας
ἐπιβουλῆς
ἔρχεται
μνήμην,
καὶ |
[5] |
μὲν
πάλαι
δουλεύοντες
ἐπὶ
τὸν
|
τῆς |
ἀρχῆς
θρόνον
ἀνέβησαν,
οἱ
δὲ |
[15] |
κρίσιν.
Ἀγάπα
μόνον
τὰ
παρὰ
|
τῆς |
αὐτοῦ
σοφίας
οἰκονομούμενα.
Ὅπερ
ἂν |
[5] |
πλοῦτος
ὑβρίζων
ἐμηχανήσατο
πρὸς
θεραπείαν
|
τῆς |
ἀχαρίστου
καὶ
μηδὲν
στεγούσης
γαστρὸς, |
[14] |
ἐξ
αὐτοῦ
παρεσκεύασε·
καὶ
τῶν
|
τῆς
|
βασιλείας
θρόνων
τὸν
ἄνδρα
καταγαγὼν, |
[10] |
οὐδὲν
δὲ
ἔσται
κέρδος
ἡμῖν
|
τῆς |
βοῆς·
Ἀδελφὸς
γὰρ
οὐ
λυτροῦται, |
[10] |
προαίρεσιν.
Διὰ
ταῦτα
ὑφορῶμαι
βαρύτερον
|
τῆς
|
γεέννης
τὸ
πῦρ
ἤπερ
ἐκεῖνος |
[10] |
πλούσιον,
πρὸς
τὴν
αὐτὴν
ἐκείνῳ
|
τῆς |
γεέννης
φλόγα
μετέλθωμεν.
Ἐπεὶ
πολλὰ |
[15] |
χρήσιμον,
ἀσεβέσι
χρησάμενον
ῥήμασιν
ἑαυτὸν
|
τῆς |
γῆς
ἐκτεμεῖν,
τὸ
τῆς
τοῦ |
[3] |
καὶ
τὴν
ἀεὶ
προτέραν
ἐπὶ
|
τῆς
|
γῆς
ἐρεισθεῖσαν
δευτέραν
ἀποδεικνύντες
τῇ |
[1] |
ἅπαξ
ὁρμήσαντα
τὸ
γένος
ἐκτρῖψαι
|
τῆς |
γῆς,
κλέπτει
τὴν
καθ´
ἡμῶν |
[1] |
εὔνοιαν
ἠρεθίσθητε,
καὶ
τὰς
ἀπὸ
|
τῆς |
γλώττης
πληγὰς
ὑπέκκαυμα
πόθου
πεποίησθε
|
[6] |
σώματος
ἐν
ταῖς
μίξεσι,
καὶ
|
τῆς |
γνησιωτάτης
καὶ
συνεκτικωτάτης
τῶν
μελῶν |
[14] |
χρόνον.
Περιελεῖν
μου
τὸν
ἐκ
|
τῆς
|
γονῆς
στέφανον
ἐβουλεύσατο
πάλιν,
οὐ |
[10] |
ἀποτρέχομεν,
ὥσπερ
δεδοικότες
μὴ
καὶ
|
τῆς |
δυσπραγίας
αὐτῆς
ἐκ
τοῦ
σχολαίτερον |
[12] |
ἐφ´
ἧς
ὁ
Χριστὸς
τὴν
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
ποίμνης
ᾠκοδόμησε
μάνδραν.
Ἐτάχθη |
[12] |
οὐκ
ἀπολαύσας
ἐφ´
ᾧπερ
ἠβουλήθη
|
τῆς |
ἐγχειρήσεως;
Γείτονα
μὲν
γὰρ
τῆς
|
[4] |
πότε
ἑκάστῳ
τῶν
δρομέων
ἀνοίξει
|
τῆς |
εἰσόδου
τὰς
πύλας,
καὶ
ὅτι |
[2] |
τε
ὁμοῦ
καὶ
τὸ
σῶμα
|
τῆς |
ἐκ
τῶν
τραυμάτων
αἰσχύνης
ἐλεύθερα, |
[1] |
ἰσχύν.
Ἐπειδὴ
γὰρ
τὸ
πολὺ
|
τῆς |
ἐκείνου
δυνάμεως
ὁ
Δεσπότης
νόμοις |
[0] |
περὶ
τοῦ
γενομένου
ἐμπρησμοῦ
ἔξωθεν
|
τῆς |
Ἐκκλησίας.
~Ἐγὼ
μὲν
ᾤμην,
ἀγαπητοὶ, |
[12] |
τῆς
ἐγχειρήσεως;
Γείτονα
μὲν
γὰρ
|
τῆς
|
Ἐκκλησίας
ὁ
δυσμενὴς
ἀνῆψε
πυρὰν, |
[12] |
φλογὶ
πυρὸς
ὁπλίσας
ἑαυτὸν,
τοῖς
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
σηκοῖς
ἐπεστράτευσε.
Πάλιν
δὲ |
[8] |
καὶ
τῆς
ἐπὶ
γῆς
πορείας
|
τῆς |
ἐνδοθείσης
αὐτῷ
τὸν
καρπὸν
ἀπαιτούμενος, |
[5] |
πρὸ
τοῦ
τάφου,
καὶ
πρὸ
|
τῆς |
ἐντεῦθεν
ἀπαναστάσεως,
εἰς
ἑτέρους,
καὶ |
[8] |
πρὸς
τὸν
Δεσπότην
ἀχθεὶς,
καὶ
|
τῆς |
ἐπὶ
γῆς
πορείας
τῆς
ἐνδοθείσης |
[12] |
πάλιν
προσέταξε.
Καὶ
τὸ
μὲν
|
τῆς
|
ἐπιβουλῆς
τόξον
ηὐτρέπισεν
ὁ
πολέμιος· |
[12] |
δὲ
ὑμεῖς.
Εἰσί
τινες
ἐκ
|
τῆς |
ἐπικρατείας
τοῦ
πυρὸς
ἀναρπασθέντες
ὑπὸ |
[10] |
ἑαυτούς
τι
φιλάνθρωπον,
καὶ
τὸ
|
τῆς |
εὐπορίας
ἄχθος,
εἴπερ
ὅλως
ἐθέλοιμεν |
[5] |
ἀπὸ
τούτων·
ὀνομασθεὶς,
ἄλλοις
πάλιν
|
τῆς |
εὐπορίας
ἐκστήσεται,
βραχεῖαν
γῆν
αὐτὸς |
[15] |
τοῖς
ὁρωμένοις
συγκρούουσα,
καὶ
τοὺς
|
τῆς |
εὐσεβείας
αὐτῷ
καρποὺς
ὀνειδίζουσα,
καὶ |
[14] |
τοῦ
σώματος,
ἄσυλον
ἐφύλαττε
τὸν
|
τῆς |
εὐσεβείας
θησαυρὸν
ἐν
τῷ
κρυπτῷ |
[15] |
ἐν
τοῖς
ἀλγεινοῖς,
ὡς
καὶ
|
τῆς |
εὐφροσύνης
ἀξία
τῆς
πρόσθεν
ἐτύγχανες. |
[14] |
ἐπετίναξε
πνεῦμά
τι
βίαιον
τὸ
|
τῆς |
εὐφροσύνης
δωμάτιον,
τότε
μόνον
τὴν |
[3] |
ὕστερον,
ἐπὶ
τὸ
πέρας
φθάνουσι
|
τῆς |
ζωῆς.
Ἢ
οὐχὶ
καὶ
ὑμῖν |
[4] |
δὲ
ἄρα,
τοσοῦτον
ἀπολλύντες
ἑκάστοτε
|
τῆς |
ζωῆς,
ὅσον
ἐζήσαμεν,
καὶ
οὐκ |
[7] |
ὄχλος,
ὁ
καθ´
ἡμέραν
ἐκ
|
τῆς |
ἡμετέρας
ἀνοίας
αὐξανόμενος,
οὔτε
συμπροῆλθε |
[1] |
καθ´
ἡμῶν
νίκην
λοιπὸν
ἐκ
|
τῆς |
ἡμετέρας
ἀνοίας
ὁ
βάσκανος.
Καὶ |
[10] |
κειμένους
Λαζάρους,
μηδὲ
τῶν
ψιχίων
|
τῆς |
ἡμετέρας
τραπέζης
ἀρκούντων
αὐτοῖς
εἰς |
[12] |
τὴν
εὐπορίαν
τῶν
ἀδελφῶν,
ὑπὸ
|
τῆς |
ἡμετέρας
φιλοτιμίας
φανείη
νικώμενος.
Ὑμεῖς |
[15] |
τὴν
προσβολὴν,
καὶ
τελείαν
αὐτῷ
|
τῆς |
ἥττης
αἰσχύνην
ἐπήγαγε.
~Τί
οὖν |
[9] |
δεόντως
συνέλεξε,
καὶ
μιμησάσθω
τοὺς
|
τῆς |
θαλάττης
ἐργάτας.
Ἐκεῖνοι
γὰρ,
εἰ |
[16] |
ἀπολωλεκὼς
ἔχῃ,
τὸ
δὲ
ὑπάρξῃ
|
τῆς |
καρτερίας
τῷ
δικαίῳ
μισθός.
Διὰ |
[12] |
τὴν
ἔννοιαν,
ἀλλ´
ἀποτινάξασθε
τὴν
|
τῆς |
λύπης
ἀχλὺν,
καὶ
τὰς
ψυχὰς |
[2] |
εἴ
ποτε,
τοῖς
ὁρωμένοις
δελεασθέντες,
|
τῆς |
μὲν
εὐθείας
ἐκτραπῶμεν
ὁδοῦ,
πρὸς |
[15] |
Δεσπότου
μισθὸν,
ἔλεγέ
τε
ἀεὶ
|
τῆς |
μὲν
τῶν
γυναικῶν
ὀλιγοψυχίας
(ἄξια |
[9] |
καί
τι
τῶν
ἀναγκαίων
ἐπὶ
|
τῆς |
νηὸς
ἄγοντες
τύχοιεν,
κλύδων
δὲ |
[3] |
καθάπερ
σταθμοῖς,
ἀρχὴν
μὲν
ἑκάστῳ
|
τῆς |
ὁδοιπορίας
παρέχουσα
τὰς
τῶν
μητρῶν |
[2] |
τοῦτον
ἐπινοήσαντας,
ἀμεταστρέπτως
ἐπὶ
τὸ
|
τῆς |
ὁδοῦ
πέρας
ἐπείγεσθαι.
~Καί
με |
[3] |
τὸν
βίον
φέρουσαν
πύλην,
καὶ
|
τῆς |
ὁδοῦ
ταύτης
ἐπιβάντα,
μὴ
καὶ |
[3] |
τῆς
ἄλλης,
ῥᾳδίως
ἐπὶ
τὸ
|
τῆς |
ὁδοῦ
τέρμα
χωροῦσιν·
οὕτως
οἱ |
[13] |
τὰ
καθ´
ἡμᾶς,
μηδὲ
κατηγορείτω
|
τῆς |
οἰκονομίας
τοῦ
Δεσπότου
καὶ
κρίσεως· |
[14] |
δυνάμενον,
αὐτῇ
τῇ
σαρκὶ
τὸ
|
τῆς |
πείρας
προσῆγε
μηχάνημα,
καὶ
τὸ |
[16] |
καὶ
γεώργια,
καὶ
πᾶσαν
τὴν
|
τῆς |
περιουσίας
τρυφὴν
ἐκ
τοῦ
διπλασίονος |
[5] |
τῇ
συλλογῇ
μόχθον
καὶ
τὸ
|
τῆς
|
πλεονεξίας
ἔγκλημα
προστριψάμενος.
Οὔτε
εἰ |
[15] |
ὡς
καὶ
τῆς
εὐφροσύνης
ἀξία
|
τῆς |
πρόσθεν
ἐτύγχανες.
Ταῦτα
ὁ
Ἰὼβ |
[8] |
σώζειν
εἰλικρινές
τε
καὶ
γνήσιον·
|
τῆς |
σαρκὸς
δὲ
ἢ
λιμῷ
τηκομένης, |
[6] |
πρᾶξιν
εὐθὺς,
ὅταν
ὁ
μὲν
|
τῆς |
σαρκὸς
οἶστρος
ἀπομαρανθῇ,
πρὸς
τὸ |
[4] |
οἰκειοῦσθαι
καθάπαξ,
οὐδὲ
συγχωρούμενα
διὰ
|
τῆς |
στενῆς
ἐκείνης
πύλης
ἀκολουθῆσαι
τοῖς |
[12] |
καταχθέντα
τὸν
λόγον,
εἰς
τὸν
|
τῆς |
συμβουλῆς
δρόμον
αὖθις
ἀδελφοί
τινες |
[12] |
καὶ
πρὸς
κοινωνίαν
ἡμᾶς
καθέλκουσα
|
τῆς |
συμφορᾶς.
Ὁ
Σωτὴρ
δὲ
ἐπὶ |
[8] |
πλάνῃ
μεμφόμενος,
ὑφ´
ἧς
τὸν
|
τῆς |
σωτηρίας
ἐσυλήθη
καιρόν·
οὐδὲν
δὲ |
[6] |
καὶ
τοῖς
παιδοτρίβαις
κατανοήσασιν
ὁ
|
τῆς
|
σωφροσύνης
ἐν
ταῖς
παλαίστραις
γέγραπται |
[5] |
πρὸς
βίαν
χωρίζοντος
τὰς
ψυχὰς
|
τῆς
|
ταλαιπώρου
ταύτης
σαρκὸς
ἑλκόμενοι
πρὸς |
[12] |
σιγῆσαι
τὸ
τρόπαιον,
ὃ
κατὰ
|
τῆς
|
τοῦ
διαβόλου
λύττης
ἔστησεν
ὁ |
[13] |
κινῆσαι,
δι´
ὧν
ἐπεβούλευσεν.
~Ἀναμνήσατε
|
τῆς |
τοῦ
Ἰὼβ
ἑαυτοὺς
καρτερίας.
Εἴπατε |
[15] |
ἑαυτὸν
τῆς
γῆς
ἐκτεμεῖν,
τὸ
|
τῆς |
τοῦ
κτίσαντος
ὀργῆς
ἀκονήσαντα
ξίφος, |
[16] |
τοῦ
χθὲς
ἀναφθέντος
πυρὸς
ἐκ
|
τῆς |
τῶν
δαιμόνων
ἐπιβουλῆς,
τοῦτο
καρτέρησον, |
[12] |
τὸν
κίνδυνον.
Ἡμεῖς
τοίνυν
ὅσοι
|
τῆς |
τῶν
δυσχερῶν
ἄγευστοι
πείρας
ἐμείναμεν, |
[12] |
Σωτήρ·
δοῦναι
δὲ
ἀφορμὴν
τῶν
|
τῆς |
ὑμνῳδίας
σκιρτημάτων
ὑμῖν.
Πάλιν
μὲν |
[16] |
ὁπόσα
ὁ
δίκαιος
Ἰὼβ
ἐκ
|
τῆς |
ὑπομονῆς
ἑαυτῷ
συνέλεξεν
ἀγαθά;
Καὶ |
[14] |
μόνον
τὴν
ἐσθῆτα
διέῤῥηξε,
τὸ
|
τῆς |
φύσεως
ἐπιδεικνύμενος
συμπαθὲς,
καὶ
ὅτι |
[16] |
τεθνεῶτες,
ἔζων
τῷ
καλλίστῳ
μέρει
|
τῆς |
φύσεως.
Κοσμηθεὶς
οὖν
αὖθις
ἑτέροις |
[5] |
πόσιν,
καὶ
πάντα,
ὅσα
πέρα
|
τῆς |
χρείας
ὁ
πλοῦτος
ὑβρίζων
ἐμηχανήσατο |
[8] |
~Ὁ
μὲν
οὖν
ἄριστα
βουλευόμενος,
|
τῆς |
ψυχῆς
ὅτι
μάλιστα
φροντίσει,
καὶ |
[14] |
εὐσεβείας
θησαυρὸν
ἐν
τῷ
κρυπτῷ
|
τῆς |
ψυχῆς.
~Οὐκ
ἔχων
τοίνυν
ὅ |
[2] |
ἐγρηγορότας
περιάγειν
ἀεὶ
πανταχόσε
τοὺς
|
τῆς |
ψυχῆς
ὀφθαλμοὺς
καὶ
πάντα
ὑποπιεύειν |
[8] |
συνέχειν
μόνον
αὐτὸ,
καὶ
τῇ
|
τῆς |
ψυχῆς
ὑπηρεσίᾳ
διὰ
μετρίας
ἐπιμελείας |