Chapitre |
[5] |
ζώων
ἀγέλας
παντοδαπῶν,
καὶ
τὴν
|
ἐν |
ἀνθρώποις
ἅπασαν
περιβάλοιτο
δυναστείαν,
ἀπολαύει |
[3] |
παραχθέντες
ὑπὸ
τοῦ
κτίσαντος,
εὐθὺς
|
ἐν |
ἀρχῇ
τοῖς
τοῦ
χρόνου
τμήμασιν |
[12] |
ἡμῶν
ὁ
καὶ
πάλαι
σβέσας
|
ἐν |
Βαβυλῶνι
τὴν
κάμινον.
Πῶς
οἴεσθε |
[5] |
τοῖς
ἑαυτῶν
δούλοις
ὑπέκυψαν,
ὥσπερ
|
ἐν
|
κύβων
περιτροπαῖς,
μεταχθέντων
ἄφνω
τῶν
|
[3] |
ἄμωμοι
ἐν
ὁδῷ,
οἱ
πορευόμενοι
|
ἐν |
νόμῳ
Κυρίου·
νῦν
δὲ
πρὸς |
[3] |
πη
λέγων·
Μακάριοι
οἱ
ἄμωμοι
|
ἐν |
ὁδῷ,
οἱ
πορευόμενοι
ἐν
νόμῳ |
[15] |
ὡς
οὐκ
ηὐχόμην,
ἀναστροφὴν,
διέβαλες
|
ἐν |
οἷς
ἐλάλησας
καὶ
τὸν
ἐμὸν |
[15] |
συμβουλήν.
Μέχρι
τίνος
τὴν
κοινὴν
|
ἐν |
οἷς
λέγεις
ὑβρίζεις
ζωήν;
Ἐψεύσω |
[7] |
πλάστην
εἰς
δύναμιν,
καὶ
τὴν
|
ἐν |
οὐρανοῖς
εὐταξίαν
σκιαγραφεῖν
ἐπὶ
γῆς. |
[2] |
σκηνὰς
(Ἡμῶν
γὰρ
τὸ
πολίτευμα
|
ἐν |
οὐρανῷ,
ἐξ
οὗ
καὶ
Σωτῆρα |
[10] |
τῷ
πλούτῳ.
Μὴ
παραδράμωμεν
τοὺς
|
ἐν
|
ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν
ἔτι
καὶ
νῦν |
[11] |
χάριν
περισσεῦσαι
εἰς
ὑμᾶς,
ἵνα,
|
ἐν |
παντὶ
πάντοτε
πᾶσαν
αὐτάρκειαν
ἔχοντες, |
[6] |
καὶ
μείωσις,
ἐλαττουμένου
τοῦ
σώματος
|
ἐν |
ταῖς
μίξεσι,
καὶ
τῆς
γνησιωτάτης |
[6] |
παιδοτρίβαις
κατανοήσασιν
ὁ
τῆς
σωφροσύνης
|
ἐν |
ταῖς
παλαίστραις
γέγραπται
νόμος,
ἄσυλα |
[15] |
διακαρτεροῦντα
πρὸς
τὰ
δεινὰ,
τὸν
|
ἐν |
τοῖς
ἀγῶσι
μόχθον
ἑαυτῷ
καὶ |
[15] |
τοῦτο
δέχου
μεθ´
ἡδονῆς.
Δεῖξον
|
ἐν |
τοῖς
ἀλγεινοῖς,
ὡς
καὶ
τῆς |
[7] |
τοῦ
πανσόφου
τεχνίτου
τῶν
ὅλων
|
ἐν |
τοῖς
μητρῴοις
ἡμῶν
πλάττεται
κόλποις. |
[8] |
Θεοῦ
ἔχομεν,
οἰκίαν
ἀχειροποίητον,
αἰώνιον
|
ἐν |
τοῖς
οὐρανοῖς.
Εἰ
δέ
τις |
[5] |
Οὐδὲ
γὰρ
εἰ
χρυσόν
τινες
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
συναγάγοιεν
ἄπλετον,
ἴδιος |
[10] |
ἐλαττόνων
φεισάμενος.
Ἀπόλαυε
τούτων
ὧν
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
συνέλεξας.
Δάκρυε
νῦν, |
[5] |
νηπίοις
πᾶσιν,
ὡς
οὐδὲν
τῶν
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
τερπνῶν,
ἐφ´
οἷς |
[16] |
Οἱ
μὲν
γὰρ
παρῆσαν
τὴν
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
τοῖς
γεννήσασιν
εὐφροσύνην |
[14] |
ἐφύλαττε
τὸν
τῆς
εὐσεβείας
θησαυρὸν
|
ἐν |
τῷ
κρυπτῷ
τῆς
ψυχῆς.
~Οὐκ |
[6] |
ὡς
τῆς
ἀκρασίας
γέλωτα
ἀγούσης
|
ἐν |
τῷ
παλαίειν,
οὐ
στέφανον.
~Ταῦτα |