HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοιοῦτον 1
τοιοῦτος 1
τοῖς 47
τὸν 56
τόνδε 1
τὸνἐπιβουλεύοντα 1
τόξον 1

Fréquences [« »]
53 ὁ
45 πρὸς
47 τοῖς
56 τὸν
63 τὸ
77 τὴν
79 τοῦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Sur le mépris du monde

τὸν

Chapitre

[10]   Δάκρυε νῦν, ἐπειδὴ τότε δακρύοντα τὸν ἀδελφὸν ὁρῶν οὐκ ἠλέησας. Ταῦτα

[12]   ὑπερεχεῖτο τῶν ὑποκειμένων αὐτῇ, καὶ τὸν ἀέρα τὸν ἐγγὺς ἐπενέμετο, ψαῦσαι

[13]   Δεσπότου καὶ κρίσεως· ἀλλ´ εἰς τὸν ἀθλητὴν ἐκεῖνον ὁράτω, κἀκεῖνον σύμβουλον

[15]   βλάσφημον, δι´ ἐκείνης σαλεύειν ἐπειρᾶτο τὸν ἀθλητήν. Καὶ ἡ μὲν πρὸς

[16]   δημιουργῷ. Διὰ τοῦτο, οἶμαι, διπλοῦν τὸν ἄλλον πλοῦτον ἐπιμετρήσας αὐτῷ, τοῖς

[12]   συμφορᾶς. Ὁ Σωτὴρ δὲ ἐπὶ τὸν ἀνάψαντα ταύτην ῥυῆναι πεποίηκε, καὶ

[14]   καὶ τῶν τῆς βασιλείας θρόνων τὸν ἄνδρα καταγαγὼν, ἐπὶ κοπρίας ἐκάθισεν.

[10]   αὐτοῖς εἰς κόρον βασκήνωμεν· μηδὲ, τὸν ἀνήμερον ἐκεῖνον ζηλώσαντες πλούσιον, πρὸς

[3]   αὐτῆς· καὶ οὐκ ἔστιν, ἀγαπητοὶ, τὸν ἅπαξ ὑπεκδραμόντα τὴν ἐπὶ τόνδε

[7]   ἀνοίας αὐξανόμενος, οὔτε συμπροῆλθε πρὸς τὸν βίον ἡμῖν, οὔτε συναπῆλθέ τισιν,

[7]   τὸ ταύτῃ δοθὲν ὄχημα πρὸς τὸν βίον παρὰ τοῦ κτίσαντος. Τοῦτο

[3]   ἅπαξ ὑπεκδραμόντα τὴν ἐπὶ τόνδε τὸν βίον φέρουσαν πύλην, καὶ τῆς

[3]   καὶ Δαβὶδ ὁ προφήτης οὕτω τὸν βίον ὠνόμασε· νῦν μὲν ὧδέ

[8]   κείσεται στένων ἀνόνητα. Καὶ πρὸς τὸν Δεσπότην ἀχθεὶς, καὶ τῆς ἐπὶ

[13]   βίαν, καὶ τὴν εὐγνώμονα πρὸς τὸν Δεσπότην ἠφίει φωνήν· Ὁ Κύριος

[15]   πράγματα δι´ αἰῶνος ἡμῖν; Διδάσκομεν τὸν Δεσπότην, ὅπως χρὴ διεξάγειν τὸν

[14]   ἣν οὐ δύναμαι λύειν; Τοιούτοις τὸν διάβολον ὁ δίκαιος κατηκόντιζε ῥήμασιν.

[3]   δὲ, κἂν ἡμεῖς ἀναβάλλεσθαι βουληθῶμεν τὸν δρόμον, περιλαβοῦσα πρὸς βίαν, ἐπὶ

[2]   τὸ κοῦφον ταῖς ψυχαῖς πρὸς τὸν δρόμον τοῦτον ἐπινοήσαντας, ἀμεταστρέπτως ἐπὶ

[3]   νόμῳ Κυρίου· νῦν δὲ πρὸς τὸν ἑαυτοῦ Δεσπότην βοῶν· Ὁδὸν ἀδικίας

[12]   ὑποκειμένων αὐτῇ, καὶ τὸν ἀέρα τὸν ἐγγὺς ἐπενέμετο, ψαῦσαι τῶν ἀνακτόρων

[14]   ποιήσας ἐβούλετο χρόνον. Περιελεῖν μου τὸν ἐκ τῆς γονῆς στέφανον ἐβουλεύσατο

[4]   συμμεθίστασθαι δύναται τοῖς συλλέξασι, καὶ τὸν ἐκεῖ περιχαρῆ ποιεῖ βίον ἡμῖν,

[2]   εὐθείας ἐκτραπῶμεν ὁδοῦ, πρὸς δὲ τὸν ἐκείνου λόχον ἑαυτοὺς ἀποκλίνωμεν. Καὶ

[9]   δὲ καὶ δικαιοσύνη λοιπὸν εἰς τὸν ἐκείνων μεθίσταται χῶρον, πράγματα κοῦφα,

[15]   διέβαλες ἐν οἷς ἐλάλησας καὶ τὸν ἐμὸν βίον. Ἐξ ἡμισείας ἠσεβηκέναι

[15]   ἢ διακαρτεροῦντα πρὸς τὰ δεινὰ, τὸν ἐν τοῖς ἀγῶσι μόχθον ἑαυτῷ

[5]   ἑτέρων χεῖρας ὁρᾷ, μόνον ἐκείνοις τὸν ἐπὶ τῇ συλλογῇ μόχθον καὶ

[10]   τράπεζαν! οἱ μὲν αἰσχροῖς ῥήμασι τὸν ἑστιάτορα θέλγοντες, οἱ δὲ ἀτόποις

[15]   τὸν Δεσπότην, ὅπως χρὴ διεξάγειν τὸν ἡμέτερον βίον; Αὐτὸς τῶν οἰκείων

[2]   τὸ φοβερὸν τοῦ λῃστοῦ καταγώγιον τὸν θάνατον λάθωμεν ἑλκυσθέντες ὑπὸ τῶν

[16]   τὸν φυτεύσαντα· τότε πάντες περιστησόμενοι τὸν Ἰὼβ, ὅταν ὁ κριτὴς τῆς

[8]   γῆς πορείας τῆς ἐνδοθείσης αὐτῷ τὸν καρπὸν ἀπαιτούμενος, εἶτα οὐκ ἔχων

[12]   νικώμενος. Ὑμεῖς δὲ οἱ διαφυγόντες τὸν κίνδυνον, ἀδελφοὶ, μὴ σφόδρα ἄχθεσθε

[12]   ψυχῇ καὶ τῷ σώματι διαφυγόντες τὸν κίνδυνον. Ἡμεῖς τοίνυν ὅσοι τῆς

[8]   Παύλου νομοθετῶν· Οὐδὲν (εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον· δῆλον, ὅτι οὐδὲ

[15]   τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; Ἀναγκάζομεν τὸν κριτὴν ὅμοια χορηγεῖν πράγματα δι´

[7]   ἐπειγομένων προτρέχουσι, καὶ τοῖς ἀγγέλοις τὸν κτησάμενον συντάττουσι, καὶ λάμπουσι δι´

[4]   καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ

[12]   λιμένας ἡμῖν, ὡς ὁρᾶτε, καταχθέντα τὸν λόγον, εἰς τὸν τῆς συμβουλῆς

[8]   παρά τινων βίαιον, ὀλίγον ποιήσεται τὸν λόγον, τὸ τοῦ Παύλου φωνῶν

[15]   ἀθλητήν. Καὶ ἡ μὲν πρὸς τὸν μακρὸν χρόνον ἀπαγορεύσασα, τῷ δικαίῳ

[3]   ἔστιν ἐκκλῖναι, καὶ μὴ ὁδεῦσαι τὸν μὴ βουλόμενον· αὕτη δὲ, κἂν

[9]   ἀδικίας ἐφ´ ἑαυτὸν συνεφόρησε, καὶ τὸν νοῦν ταῖς τούτου μερίμναις κατέδησεν,

[16]   τοῖς ἀγαθοῖς, καὶ διπλασίων ἐπὶ τὸν οἶκον (πανταχόθεν ὁ πλοῦτος συνέῤῥευσεν,

[10]   τοῦ λιμοῦ καὶ φθεγγόμενος, ἀποστρεφόμεθα τὸν ὁμοφυῆ, βδελυττόμεθα, μετὰ σπουδῆς ἀποτρέχομεν,

[7]   ὑφήπλωται. Τούτῳ κεῖται νόμος, μιμεῖσθαι τὸν πλάστην εἰς δύναμιν, καὶ τὴν

[10]   ἐκεῖνον, ὡς ἴστε, τῇ πονηρίᾳ τὸν πλούσιον. Οὐδὲ γὰρ φειδόμενοι καθάπαξ

[1]   ὁ τῆς ἀληθείας ἐχθρὸς προσάγει τὸν πόλεμον. Προσάγει δὲ, ὡς ἴστε,

[9]   ἡμεῖς δὲ ἐφ´ ὅσον ἂν τὸν πονηρὸν ἐξαντλήσωμεν φόρτον, πλείονα καὶ

[5]   οἱ μὲν πάλαι δουλεύοντες ἐπὶ τὸν τῆς ἀρχῆς θρόνον ἀνέβησαν, οἱ

[14]   σπαραττομένου τοῦ σώματος, ἄσυλον ἐφύλαττε τὸν τῆς εὐσεβείας θησαυρὸν ἐν τῷ

[12]   ὁρᾶτε, καταχθέντα τὸν λόγον, εἰς τὸν τῆς συμβουλῆς δρόμον αὖθις ἀδελφοί

[8]   ταύτης πλάνῃ μεμφόμενος, ὑφ´ ἧς τὸν τῆς σωτηρίας ἐσυλήθη καιρόν· οὐδὲν

[4]   ποῖα μὲν κοῦφα φορτία πρὸς τὸν τοιοῦτον δρόμον ἡμῖν καὶ συμμεθίστασθαι

[16]   παρέχοντες, οἱ δὲ προοδεύσαντες ἀνέμενον τὸν φυτεύσαντα· τότε πάντες περιστησόμενοι τὸν

Chapitre
[10]	Δάκρυε νῦν, ἐπειδὴ τότε δακρύοντα	τὸν	ἀδελφὸν ὁρῶν οὐκ ἠλέησας. Ταῦτα
[12]	ὑπερεχεῖτο τῶν ὑποκειμένων αὐτῇ, καὶ	τὸν	ἀέρα τὸν ἐγγὺς ἐπενέμετο, ψαῦσαι
[13]	Δεσπότου καὶ κρίσεως· ἀλλ´ εἰς	τὸν	ἀθλητὴν ἐκεῖνον ὁράτω, κἀκεῖνον σύμβουλον
[15]	βλάσφημον, δι´ ἐκείνης σαλεύειν ἐπειρᾶτο	τὸν	ἀθλητήν. Καὶ ἡ μὲν πρὸς
[16]	δημιουργῷ. Διὰ τοῦτο, οἶμαι, διπλοῦν	τὸν	ἄλλον πλοῦτον ἐπιμετρήσας αὐτῷ, τοῖς
[12]	συμφορᾶς. Ὁ Σωτὴρ δὲ ἐπὶ	τὸν	ἀνάψαντα ταύτην ῥυῆναι πεποίηκε, καὶ
[14]	καὶ τῶν τῆς βασιλείας θρόνων	τὸν	ἄνδρα καταγαγὼν, ἐπὶ κοπρίας ἐκάθισεν.
[10]	αὐτοῖς εἰς κόρον βασκήνωμεν· μηδὲ,	τὸν	ἀνήμερον ἐκεῖνον ζηλώσαντες πλούσιον, πρὸς
[3]	αὐτῆς· καὶ οὐκ ἔστιν, ἀγαπητοὶ,	τὸν	ἅπαξ ὑπεκδραμόντα τὴν ἐπὶ τόνδε
[7]	ἀνοίας αὐξανόμενος, οὔτε συμπροῆλθε πρὸς	τὸν	βίον ἡμῖν, οὔτε συναπῆλθέ τισιν,
[7]	τὸ ταύτῃ δοθὲν ὄχημα πρὸς	τὸν	βίον παρὰ τοῦ κτίσαντος. Τοῦτο
[3]	ἅπαξ ὑπεκδραμόντα τὴν ἐπὶ τόνδε	τὸν	βίον φέρουσαν πύλην, καὶ τῆς
[3]	καὶ Δαβὶδ ὁ προφήτης οὕτω	τὸν	βίον ὠνόμασε· νῦν μὲν ὧδέ
[8]	κείσεται στένων ἀνόνητα. Καὶ πρὸς	τὸν	Δεσπότην ἀχθεὶς, καὶ τῆς ἐπὶ
[13]	βίαν, καὶ τὴν εὐγνώμονα πρὸς	τὸν	Δεσπότην ἠφίει φωνήν· Ὁ Κύριος
[15]	πράγματα δι´ αἰῶνος ἡμῖν; Διδάσκομεν	τὸν	Δεσπότην, ὅπως χρὴ διεξάγειν τὸν
[14]	ἣν οὐ δύναμαι λύειν; Τοιούτοις	τὸν	διάβολον ὁ δίκαιος κατηκόντιζε ῥήμασιν.
[3]	δὲ, κἂν ἡμεῖς ἀναβάλλεσθαι βουληθῶμεν	τὸν	δρόμον, περιλαβοῦσα πρὸς βίαν, ἐπὶ
[2]	τὸ κοῦφον ταῖς ψυχαῖς πρὸς	τὸν	δρόμον τοῦτον ἐπινοήσαντας, ἀμεταστρέπτως ἐπὶ
[3]	νόμῳ Κυρίου· νῦν δὲ πρὸς	τὸν	ἑαυτοῦ Δεσπότην βοῶν· Ὁδὸν ἀδικίας
[12]	ὑποκειμένων αὐτῇ, καὶ τὸν ἀέρα	τὸν	ἐγγὺς ἐπενέμετο, ψαῦσαι τῶν ἀνακτόρων
[14]	ποιήσας ἐβούλετο χρόνον. Περιελεῖν μου	τὸν	ἐκ τῆς γονῆς στέφανον ἐβουλεύσατο
[4]	συμμεθίστασθαι δύναται τοῖς συλλέξασι, καὶ	τὸν	ἐκεῖ περιχαρῆ ποιεῖ βίον ἡμῖν,
[2]	εὐθείας ἐκτραπῶμεν ὁδοῦ, πρὸς δὲ	τὸν	ἐκείνου λόχον ἑαυτοὺς ἀποκλίνωμεν. Καὶ
[9]	δὲ καὶ δικαιοσύνη λοιπὸν εἰς	τὸν	ἐκείνων μεθίσταται χῶρον, πράγματα κοῦφα,
[15]	διέβαλες ἐν οἷς ἐλάλησας καὶ	τὸν	ἐμὸν βίον. Ἐξ ἡμισείας ἠσεβηκέναι
[15]	ἢ διακαρτεροῦντα πρὸς τὰ δεινὰ,	τὸν	ἐν τοῖς ἀγῶσι μόχθον ἑαυτῷ
[5]	ἑτέρων χεῖρας ὁρᾷ, μόνον ἐκείνοις	τὸν	ἐπὶ τῇ συλλογῇ μόχθον καὶ
[10]	τράπεζαν! οἱ μὲν αἰσχροῖς ῥήμασι	τὸν	ἑστιάτορα θέλγοντες, οἱ δὲ ἀτόποις
[15]	τὸν Δεσπότην, ὅπως χρὴ διεξάγειν	τὸν	ἡμέτερον βίον; Αὐτὸς τῶν οἰκείων
[2]	τὸ φοβερὸν τοῦ λῃστοῦ καταγώγιον	τὸν	θάνατον λάθωμεν ἑλκυσθέντες ὑπὸ τῶν
[16]	τὸν φυτεύσαντα· τότε πάντες περιστησόμενοι	τὸν	Ἰὼβ, ὅταν ὁ κριτὴς τῆς
[8]	γῆς πορείας τῆς ἐνδοθείσης αὐτῷ	τὸν	καρπὸν ἀπαιτούμενος, εἶτα οὐκ ἔχων
[12]	νικώμενος. Ὑμεῖς δὲ οἱ διαφυγόντες	τὸν	κίνδυνον, ἀδελφοὶ, μὴ σφόδρα ἄχθεσθε
[12]	ψυχῇ καὶ τῷ σώματι διαφυγόντες	τὸν	κίνδυνον. Ἡμεῖς τοίνυν ὅσοι τῆς
[8]	Παύλου νομοθετῶν· Οὐδὲν (εἰσηνέγκαμεν εἰς	τὸν	κόσμον τοῦτον· δῆλον, ὅτι οὐδὲ
[15]	τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; Ἀναγκάζομεν	τὸν	κριτὴν ὅμοια χορηγεῖν πράγματα δι´
[7]	ἐπειγομένων προτρέχουσι, καὶ τοῖς ἀγγέλοις	τὸν	κτησάμενον συντάττουσι, καὶ λάμπουσι δι´
[4]	καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις	τὸν	κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ
[12]	λιμένας ἡμῖν, ὡς ὁρᾶτε, καταχθέντα	τὸν	λόγον, εἰς τὸν τῆς συμβουλῆς
[8]	παρά τινων βίαιον, ὀλίγον ποιήσεται	τὸν	λόγον, τὸ τοῦ Παύλου φωνῶν
[15]	ἀθλητήν. Καὶ ἡ μὲν πρὸς	τὸν	μακρὸν χρόνον ἀπαγορεύσασα, τῷ δικαίῳ
[3]	ἔστιν ἐκκλῖναι, καὶ μὴ ὁδεῦσαι	τὸν	μὴ βουλόμενον· αὕτη δὲ, κἂν
[9]	ἀδικίας ἐφ´ ἑαυτὸν συνεφόρησε, καὶ	τὸν	νοῦν ταῖς τούτου μερίμναις κατέδησεν,
[16]	τοῖς ἀγαθοῖς, καὶ διπλασίων ἐπὶ	τὸν	οἶκον (πανταχόθεν ὁ πλοῦτος συνέῤῥευσεν,
[10]	τοῦ λιμοῦ καὶ φθεγγόμενος, ἀποστρεφόμεθα	τὸν	ὁμοφυῆ, βδελυττόμεθα, μετὰ σπουδῆς ἀποτρέχομεν,
[7]	ὑφήπλωται. Τούτῳ κεῖται νόμος, μιμεῖσθαι	τὸν	πλάστην εἰς δύναμιν, καὶ τὴν
[10]	ἐκεῖνον, ὡς ἴστε, τῇ πονηρίᾳ	τὸν	πλούσιον. Οὐδὲ γὰρ φειδόμενοι καθάπαξ
[1]	ὁ τῆς ἀληθείας ἐχθρὸς προσάγει	τὸν	πόλεμον. Προσάγει δὲ, ὡς ἴστε,
[9]	ἡμεῖς δὲ ἐφ´ ὅσον ἂν	τὸν	πονηρὸν ἐξαντλήσωμεν φόρτον, πλείονα καὶ
[5]	οἱ μὲν πάλαι δουλεύοντες ἐπὶ	τὸν	τῆς ἀρχῆς θρόνον ἀνέβησαν, οἱ
[14]	σπαραττομένου τοῦ σώματος, ἄσυλον ἐφύλαττε	τὸν	τῆς εὐσεβείας θησαυρὸν ἐν τῷ
[12]	ὁρᾶτε, καταχθέντα τὸν λόγον, εἰς	τὸν	τῆς συμβουλῆς δρόμον αὖθις ἀδελφοί
[8]	ταύτης πλάνῃ μεμφόμενος, ὑφ´ ἧς	τὸν	τῆς σωτηρίας ἐσυλήθη καιρόν· οὐδὲν
[4]	ποῖα μὲν κοῦφα φορτία πρὸς	τὸν	τοιοῦτον δρόμον ἡμῖν καὶ συμμεθίστασθαι
[16]	παρέχοντες, οἱ δὲ προοδεύσαντες ἀνέμενον	τὸν	φυτεύσαντα· τότε πάντες περιστησόμενοι τὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 6/04/2009