Alphabétiquement     [«   »]
τεχνίτου 1
τῇ 18
τηκομένης 1
τὴν 77
τηρεῖν 1
τῆς 86
Τί 3
Fréquences     [«    »]
53
63 τὸ
56 τὸν
77 τὴν
79 τοῦ
81 δὲ
84 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Sur le mépris du monde

τὴν


Chapitre
[3]   ἀλλήλαις εἰς δρόμον ἀμείβοντες, καὶ  τὴν   ἀεὶ προτέραν ἐπὶ τῆς γῆς
[12]   πυρὸς ἀναλάμψαντες, καὶ τῷ δυσμενεῖ  τὴν   αἰσχύνην αὐξήσετε μᾶλλον, ὡς οὐδὲ
[4]   μένει διηνεκῶς, μόνην ἡμῖν ἐναποματτόμενα  τὴν   αἰσχύνην, ταῦτα ἀθροίζειν ἐπιχειροῦμεν, μοχθοῦντες
[5]   ταλαιπώρου ταύτης σαρκὸς ἑλκόμενοι πρὸς  τὴν   ἀναγκαῖαν ὁδὸν, πυκνὰ μεταστρεφόμενοι πρὸς
[10]   περιπεσεῖν ἡμᾶς ἐξορκῶν συνεχῶς, δύναται  τὴν   ἀνελεῆ κάμψαι προαίρεσιν. Διὰ ταῦτα
[3]   καινῶν ὀνομάτων γίνεσθαι ποιητὴν, ὅτι  τὴν   ἀνθρωπίνην ζωὴν ὁδὸν ἐκάλεσα νῦν,
[10]   ἀνήμερον ἐκεῖνον ζηλώσαντες πλούσιον, πρὸς  τὴν   αὐτὴν ἐκείνῳ τῆς γεέννης φλόγα
[1]   τοῦτο, ἀδελφοὶ, καὶ νῦν ἐπὶ  τὴν   αὐτὴν ἥκω παραίνεσιν, ὅπηπερ ἂν
[3]   ῥεύμασιν ἐνδεθεὶς ὑποσύρεται, κατόπιν ἀεὶ  τὴν   βεβιωμένην ἡμέραν ἐῶν, καὶ πρὸς
[13]   ἀλλοιῶν εἰς ἀφρὸν τῶν κυμάτων  τὴν   βίαν, καὶ τὴν εὐγνώμονα πρὸς
[15]   τὸ βλέμμα πληρώσας, καὶ πρὸς  τὴν   γυναῖκα καθάπερ πρὸς πολεμίαν ἀποστραφεὶς,
[10]   τοῖς δεομένοις τὰς ἀκοάς· ἀλλὰ  τὴν   δαπάνην μετατιθέντες ἐπὶ τοῖς χείροσι,
[12]   ἀφῆκε μὲν, ἀντέστραπται δὲ ἐπὶ  τὴν   ἑαυτοῦ κεφαλήν. Αὐτὸς ἀπολαύει τῶν
[12]   κοινὴν ἐκείνοις προθῶμεν τὴν εὐπορίαν  τὴν   ἑαυτῶν. Ἐναγκαλισώμεθα τοὺς περισωθέντας μόλις
[1]   σύσκιον, εἰς τοῦτο καταδυόμενοι, καὶ  τὴν   ἐκ πολλοῦ πρόοψιν τῶν ὁδοιπορούντων
[2]   ποτε, προσδραμόντες ἀφυλάκτως αὐτοῖς, καὶ  τὴν   ἐκ τῆς ἀπολαύσεως τέρψιν οὐδὲν
[16]   δαιμόνων ἐπιβουλῆς, τοῦτο καρτέρησον, καὶ  τὴν   ἐκ τοῦ πάθους ἀνίαν κρείττοσι
[16]   κριτὴς τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς συναγάγῃ  τὴν   Ἐκκλησίαν τὴν πάνδημον· ὅταν
[15]   λέγεις ὑβρίζεις ζωήν; Ἐψεύσω καὶ  τὴν   ἐμὴν, ὡς οὐκ ηὐχόμην, ἀναστροφὴν,
[9]   πολὺ τοῦ βάρους ἀποσκευάζουσι, καὶ  τὴν   ἐμπορίαν ἀφειδῶς ἀντλοῦσιν εἰς θάλασσαν,
[5]   καὶ ζώων ἀγέλας παντοδαπῶν, καὶ  τὴν   ἐν ἀνθρώποις ἅπασαν περιβάλοιτο δυναστείαν,
[7]   τὸν πλάστην εἰς δύναμιν, καὶ  τὴν   ἐν οὐρανοῖς εὐταξίαν σκιαγραφεῖν ἐπὶ
[16]   διπλοῦν. Οἱ μὲν γὰρ παρῆσαν  τὴν   ἐν τῷ βίῳ τοῖς γεννήσασιν
[12]   τοῖς συμβεβηκόσι κακοῖς, μηδὲ κατασεισθῆτε  τὴν   ἔννοιαν, ἀλλ´ ἀποτινάξασθε τὴν τῆς
[2]   παρατρέχειν εὐθὺς, καὶ μηδενὶ προσερείδειν  τὴν   ἔννοιαν, μηδὲ εἰ χρυσὸς φαίνοιτο
[4]   παρεσκευασμένους ἐφ´ ἡμέραν εἶναι πρὸς  τὴν   ἐντεῦθεν ἀποδημίαν ἡμᾶς, καὶ τὸ
[15]   Αὐτὸς τῶν οἰκείων ψήφων ἔχει  τὴν   ἐξουσίαν. Ὅπως βούλεται τάττει τὰ
[3]   ἄμωμον τὴν ὁδόν μου· πανταχοῦ  τὴν   ἐπὶ γῆς τῶν ἀνθρώπων διατριβὴν,
[3]   ἔστιν, ἀγαπητοὶ, τὸν ἅπαξ ὑπεκδραμόντα  τὴν   ἐπὶ τόνδε τὸν βίον φέρουσαν
[11]   ἔδειξεν Βίβλος, ἐπεξελθὼν ἀπέδωκα  τὴν   ἐργασίαν τῶν λόγων· νῦν δὲ
[14]   τῆς εὐφροσύνης δωμάτιον, τότε μόνον  τὴν   ἐσθῆτα διέῤῥηξε, τὸ τῆς φύσεως
[13]   τῶν κυμάτων τὴν βίαν, καὶ  τὴν   εὐγνώμονα πρὸς τὸν Δεσπότην ἠφίει
[12]   πείρας ἐμείναμεν, κοινὴν ἐκείνοις προθῶμεν  τὴν   εὐπορίαν τὴν ἑαυτῶν. Ἐναγκαλισώμεθα τοὺς
[12]   μηδένα δεῖξαι νενικημένον, καὶ περιελὼν  τὴν   εὐπορίαν τῶν ἀδελφῶν, ὑπὸ τῆς
[10]   παισὶν τοῖς ἄλλοις οἰκείοις  τὴν   εὐπορίαν φυλάττοντες, ἀποκλείομεν τοῖς δεομένοις
[5]   εἰς ἑτέρους, καὶ πολεμίους τυχὸν,  τὴν   εὐπραγίαν ὄψεται μεταβαίνουσαν. οὐκ
[13]   πληγήν. Περιεῖλε μὲν γὰρ αὐτοῦ  τὴν   εὐπραγίαν τῶν οἰκείων, καταχῶσαι δὲ
[12]   ὑπῆρξεν αὐτῷ πλὴν τοῦ δημοσιεῦσαι  τὴν   ἔχθραν. Ἀντέπνευσεν χάρις ταῖς
[12]   Ἀντιστήσωμεν ταῖς τοῦ δυσμενοῦς ἐπηρείαις  τὴν   ἡμετέραν παράκλησιν, ἵνα καὶ βλάπτων
[1]   γένος ἐκτρῖψαι τῆς γῆς, κλέπτει  τὴν   καθ´ ἡμῶν νίκην λοιπὸν ἐκ
[12]   καὶ πάλαι σβέσας ἐν Βαβυλῶνι  τὴν   κάμινον. Πῶς οἴεσθε στένει σήμερον
[6]   λαμπούσαις μορφαῖς, εἴγε ἐθέλοιεν στεφανωθῆναι  τὴν   κεφαλὴν, ὡς τῆς ἀκρασίας γέλωτα
[15]   τὸ δὲ μέλλει· καὶ πρὸς  τὴν   κοινὴν ἅπαντες τοῦ θανάτου σπεύδομεν
[15]   γύναι, τὴν συμβουλήν. Μέχρι τίνος  τὴν   κοινὴν ἐν οἷς λέγεις ὑβρίζεις
[15]   οἰκέταις. Μὴ περιεργάζου τοῦ Δεσπότου  τὴν   κρίσιν. Ἀγάπα μόνον τὰ παρὰ
[12]   ταύτην ῥυῆναι πεποίηκε, καὶ συστεῖλαι  τὴν   μανίαν αὐτοῦ εἰς ἑαυτὸν πάλιν
[16]   τὸ γεγραμμένον, Ἐπίῤῥιψον ἐπὶ Κύριον  τὴν   μέριμνάν σου, καὶ αὐτός σε
[9]   καλύπτειν ἀπειλήσῃ πεπιεσμένην τῷ φόρτῳ  τὴν   ναῦν, ὅπως ἔχουσι τάχους, τὸ
[9]   εἰς θάλασσαν, ὥστε ὑψηλοτέραν ποιῆσαι  τὴν   ναῦν τοῦ κύματος, καὶ μόναις
[4]   ἄρα ἄδηλον ὁπόσον πρὸς  τὴν   ὁδοιπορίαν ταύτην ἐκπέμψας ἡμᾶς ἐνδοῦναι
[3]   με δύναμιν, καὶ ἔθετο ἄμωμον  τὴν   ὁδόν μου· πανταχοῦ τὴν ἐπὶ
[1]   τέρψεων ὑποτρέχων σκιὰς, αἳ περὶ  τὴν   ὁδὸν τοῦ βίου τούτου πεφύκασι
[12]   Πάλιν μὲν γὰρ, ὡς ἴστε,  τὴν   οἰκείαν διάβολος καθ´ ἡμῶν
[3]   ἐλέησόν με. Ποτὲ δὲ ὑμνῶν  τὴν   ὀξεῖαν τοῦ Θεοῦ κατὰ τῶν
[8]   αὐτὸ καὶ κοῦφον ἀεὶ πρὸς  τὴν   οὐράνιον ὁδοιπορίαν ἐργάσεται, καὶ μᾶλλον
[15]   καρποὺς ὀνειδίζουσα, καὶ καταλέγουσα μὲν  τὴν   παλαιὰν εὐθηνίαν τῶν οἰκείων, ὑποδεικνύουσα
[16]   ἀνθρωπίνης ζωῆς συναγάγῃ τὴν Ἐκκλησίαν  τὴν   πάνδημον· ὅταν σάλπιγξ,
[6]   τῇ γεύσει μόνον ἐναποθέμενα κατὰ  τὴν   πάροδον ἡδονὴν, εὐθὺς ὡς ὀχληρὰ
[12]   ὑπὸ τοῦ πολεμίου χειμὼν τινάξαι  τὴν   πέτραν ἐφ´ ἧς Χριστὸς
[6]   ταῖς ἀσελγέσιν ἐγκαλινδηθέντων εὐναῖς, μετὰ  τὴν   πρᾶξιν εὐθὺς, ὅταν μὲν
[15]   ἀπεκρούσατο καὶ ταύτην τοῦ διαβόλου  τὴν   προσβολὴν, καὶ τελείαν αὐτῷ τῆς
[15]   ἐφθέγξω; Κατάθου, φησὶν, γύναι,  τὴν   συμβουλήν. Μέχρι τίνος τὴν κοινὴν
[10]   εἰ μὲν εἰς γῆν νεύσοι,  τὴν   συμφορὰν αἰσχυνόμενος, ὑποκρίσεως εἶναι λέγομεν
[15]   ποιήσει λοιπὸν πολέμιος, ἐπὶ  τὴν   τῆς ἀρχαίας ἐπιβουλῆς ἔρχεται μνήμην,
[12]   πέτραν ἐφ´ ἧς Χριστὸς  τὴν   τῆς ἑαυτοῦ ποίμνης ᾠκοδόμησε μάνδραν.
[12]   κατασεισθῆτε τὴν ἔννοιαν, ἀλλ´ ἀποτινάξασθε  τὴν   τῆς λύπης ἀχλὺν, καὶ τὰς
[16]   πρόβατα, καὶ γεώργια, καὶ πᾶσαν  τὴν   τῆς περιουσίας τρυφὴν ἐκ τοῦ
[13]   φήμαις. Ἔτι (γὰρ τοῦ προτέρου  τὴν   τοιάνδε συμφορὰν ἐξαγγέλλοντος, ἕτερος ἄγγελος
[16]   πάνδημον· ὅταν σάλπιγξ,  τὴν   τοῦ βασιλέως ἐπιδημίαν σημαίνουσα, τοῖς
[15]   ἀρχαίας ἐπιβουλῆς ἔρχεται μνήμην, καὶ  τὴν   τοῦ γυναίου διάνοιαν ὑποσύρας εἰς
[6]   γεγενημένου τοῦ σώματος, καὶ πρὸς  τὴν   τῶν ἀναγκαίων ἐργασίαν νωθροῦ, καὶ
[7]   βήματι. Τοῦτο εὐθύνεται· τοῦτο δέχεται  τὴν   τῶν ἐνταῦθα πεπολιτευμένων ἀντίδοσιν. Καὶ
[13]   τε ἐπισυνήπτετο τὰ δεινὰ, καὶ  τὴν   τῶν κυμάτων ἐπιδρομὴν ἐζήλουν αἱ
[16]   σημαίνουσα, τοῖς τάφοις σφοδρότερον ἐμβοήσασα,  τὴν   τῶν σωμάτων ἀπαιτήσῃ παρακαταθήκην. Τότε
[2]   τοίνυν ἡμᾶς, εἴπερ ἐθέλοιμεν ἀσφαλῶς  τὴν   ὑποκειμένην ὁδὸν τοῦ βίου διαδραμεῖν,
[3]   βεβιωμένην ἡμέραν ἐῶν, καὶ πρὸς  τὴν   χθὲς ἐπανελθεῖν οὐδέποτε, κἂν θελήσοι,
[2]   βίου διαδραμεῖν, καὶ παραστῆσαι Χριστῷ  τὴν   ψυχήν τε ὁμοῦ καὶ τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/04/2009