Chapitre |
[2] |
χόρτου·
ἐξηράνθη
ὁ
χόρτος,
καὶ
|
τὸ |
ἄνθος
ἐξέπεσε)
Τούτοις
γὰρ
δὴ |
[10] |
δὲ
μετὰ
παῤῥησίας
προσβλέψοι
διὰ
|
τὸ |
βαρὺ
τοῦ
λιμοῦ
κέντρον
ἡμᾶς, |
[6] |
τῆς
σαρκὸς
οἶστρος
ἀπομαρανθῇ,
πρὸς
|
τὸ |
βδελυρὸν
δὲ
ὧν
ἐνεχείρησε
πέρας |
[12] |
ηὐτρέπισεν
ὁ
πολέμιος·
ἀφεῖναι
δὲ
|
τὸ |
βέλος
κεκώλυται·
μᾶλλον
δὲ
ἀφῆκε |
[1] |
ποιούμενος,
καὶ
παρ´
ἡμῶν
εἰς
|
τὸ |
βλάπτειν
ἡμᾶς
ἀεὶ
λαμβάνων
ἰσχύν. |
[15] |
τῶν
προτέρων
κακῶν,
καὶ
θυμοῦ
|
τὸ |
βλέμμα
πληρώσας,
καὶ
πρὸς
τὴν |
[16] |
κρείττοσι
κατεύνασον
λογισμοῖς·
καὶ
κατὰ
|
τὸ |
γεγραμμένον,
Ἐπίῤῥιψον
ἐπὶ
Κύριον
τὴν |
[1] |
οὐκ
εἴασεν
εἰς
ἅπαξ
ὁρμήσαντα
|
τὸ |
γένος
ἐκτρῖψαι
τῆς
γῆς,
κλέπτει
|
[14] |
ταῖς
εὐσεβέσιν
ἐκείναις
φωναῖς
κοσμῶν
|
τὸ |
γινόμενον,
ἔλεγεν·
Ὁ
Κύριος
ἔδωκεν, |
[15] |
μὲν
γὰρ
αὐτοῦ
προέῤῥευσεν
ἤδη,
|
τὸ
|
δὲ
ἔτι
πορεύεται·
καὶ
τὸ |
[15] |
μὲν
ἄρτι
προέκυψε
τῶν
πηγῶν,
|
τὸ |
δὲ
μέλλει·
καὶ
πρὸς
τὴν |
[16] |
μὲν
ὡς
μηδὲν
ἀπολωλεκὼς
ἔχῃ,
|
τὸ |
δὲ
ὑπάρξῃ
τῆς
καρτερίας
τῷ |
[15] |
πτωχεύεις,
ἀλλ´
ἐπλούτησας
πρότερον.
Ἔπιες
|
τὸ
|
διειδὲς
νᾶμα
τοῦ
βίου,
καὶ |
[8] |
ψυχῇ,
καὶ
συνεργοῦντος
αὐτῇ
πρὸς
|
τὸ |
ζῇν
ἐπὶ
γῆς,
μικρὰ
πρὸς |
[3] |
τέρμα
χωροῦσιν·
οὕτως
οἱ
πρὸς
|
τὸ |
ζῇν
παραχθέντες
ὑπὸ
τοῦ
κτίσαντος, |
[15] |
διειδὲς
νᾶμα
τοῦ
βίου,
καὶ
|
τὸ |
θολερὸν
τοῦτο
πίνουσα
καρτέρησον.
Οὐδὲ |
[1] |
ἀγαπητοὶ,
σφοδρότερον
ἑκάστοτε
τοῦ
λόγου
|
τὸ |
κέντρον
προσάγων,
λυπηρός
τις
εἶναι |
[2] |
δρομέας
στειλαμένους
ἡμᾶς,
καὶ
πανταχόθεν
|
τὸ |
κοῦφον
ταῖς
ψυχαῖς
πρὸς
τὸν |
[15] |
ἡμᾶς.
Σοφὸς
δέ
ἐστι,
καὶ
|
τὸ |
λυσιτελοῦν
ἐπιμετρεῖ
τοῖς
οἰκέταις.
Μὴ |
[15] |
τὸ
δὲ
ἔτι
πορεύεται·
καὶ
|
τὸ |
μὲν
ἄρτι
προέκυψε
τῶν
πηγῶν, |
[10] |
ἐπαίνοις
ἀπατῶντες
αὐτόν.
Καὶ
οὐ
|
τὸ |
μὲν
οὕτως
ἑστιαθῆναι
λαμπρῶς
μόνον |
[12] |
εἰς
ἑαυτὸν
πάλιν
προσέταξε.
Καὶ
|
τὸ |
μὲν
τῆς
ἐπιβουλῆς
τόξον
ηὐτρέπισεν |
[16] |
(πανταχόθεν
ὁ
πλοῦτος
συνέῤῥευσεν,
ἵνα
|
τὸ |
μὲν
ὡς
μηδὲν
ἀπολωλεκὼς
ἔχῃ, |
[10] |
ταῖς
ἱκετηρίαις
ἐκεῖνος
ἀναμιγνὺς,
οὔτε
|
τὸ |
μὴ
τοιούτοις
πάθεσι
περιπεσεῖν
ἡμᾶς |
[9] |
τοιαῦτα,
ῥιφέντα
διόλλυται,
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
μηδὲ
εἶναι
χωρεῖ,
λυθέντα
τοῖς |
[12] |
ἐνίκησε,
καὶ
τῷ
πολεμίῳ
περιέτρεψε
|
τὸ |
μηχάνημα,
καὶ
οὐδὲν
ὑπῆρξεν
αὐτῷ |
[12] |
τραῦμα
τῷ
δυσμενεῖ
φορτικώτερον,
ἐπιτείνωμεν
|
τὸ |
πένθος
αὐτοῦ.
Τὸ
δὲ
ὅπως, |
[3] |
πρότερον
ἀεὶ
καταλιμπάνοντες
ὕστερον,
ἐπὶ
|
τὸ |
πέρας
φθάνουσι
τῆς
ζωῆς.
Ἢ |
[2] |
πολυτελεῖς
δεικνύουσα
σκηνὰς
(Ἡμῶν
γὰρ
|
τὸ |
πολίτευμα
ἐν
οὐρανῷ,
ἐξ
οὗ |
[1] |
ἀεὶ
λαμβάνων
ἰσχύν.
Ἐπειδὴ
γὰρ
|
τὸ |
πολὺ
τῆς
ἐκείνου
δυνάμεως
ὁ |
[9] |
τὴν
ναῦν,
ὅπως
ἔχουσι
τάχους,
|
τὸ |
πολὺ
τοῦ
βάρους
ἀποσκευάζουσι,
καὶ |
[3] |
τοῦ
χρόνου
τμήμασιν
ἐπεμβαίνοντες,
καὶ
|
τὸ |
πρότερον
ἀεὶ
καταλιμπάνοντες
ὕστερον,
ἐπὶ |
[13] |
συμφοραὶ,
καὶ
πρὶν
ἢ
παυθῆναι
|
τὸ |
πρότερον
δάκρυον,
ἑτέρου
προσήγετο
πρόφασις. |
[10] |
ταῦτα
ὑφορῶμαι
βαρύτερον
τῆς
γεέννης
|
τὸ |
πῦρ
ἤπερ
ἐκεῖνος
ὁ
πλούσιος. |
[9] |
πλείονα,
καὶ
πρὶν
ὑποβρύχιον
γενέσθαι
|
τὸ |
σκάφος,
ἐκβολὴν
ποιησάσθω
τῶν
ἀγωγίμων, |
[12] |
ἀνέζησεν·
ἀπολωλὼς,
καὶ
εὑρέθη·
καὶ
|
τὸ |
συγγενὲς
σῶμα
σκεπάσωμεν.
Ἀντιστήσωμεν
ταῖς |
[12] |
ἀναῤῥώσατε
λογισμοῖς
ἀνδρειοτέροις
χρησάμενοι,
καὶ
|
τὸ |
συμβεβηκὸς
στεφάνων
ποιήσασθε
πρόφασιν.
Ἂν |
[14] |
τῆς
πείρας
προσῆγε
μηχάνημα,
καὶ
|
τὸ |
σῶμα
μαστίξας
ἀῤῥήτοις
πληγαῖς,
σκωλήκων |
[2] |
τὴν
ψυχήν
τε
ὁμοῦ
καὶ
|
τὸ |
σῶμα
τῆς
ἐκ
τῶν
τραυμάτων |
[7] |
δεομένη
τῶν
βαρυνόντων·
καὶ
σῶμα,
|
τὸ |
ταύτῃ
δοθὲν
ὄχημα
πρὸς
τὸν |
[3] |
ταύτης
ἐπιβάντα,
μὴ
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
τέλος
ταύτης
ἐλθεῖν·
ἕκαστος
δὲ |
[3] |
δρόμον,
περιλαβοῦσα
πρὸς
βίαν,
ἐπὶ
|
τὸ |
τεταγμένον
ὑπὸ
τοῦ
Δεσπότου
πέρας |
[10] |
ἀτόποις
βλέμμασί
τε
καὶ
σχήμασι
|
τὸ |
τῆς
ἀκρασίας
ἐκκαίοντες
πῦρ·
οἱ |
[10] |
περὶ
ἑαυτούς
τι
φιλάνθρωπον,
καὶ
|
τὸ |
τῆς
εὐπορίας
ἄχθος,
εἴπερ
ὅλως |
[14] |
εὐωχουμένοις
ἐπετίναξε
πνεῦμά
τι
βίαιον
|
τὸ |
τῆς
εὐφροσύνης
δωμάτιον,
τότε
μόνον |
[2] |
δρόμον
τοῦτον
ἐπινοήσαντας,
ἀμεταστρέπτως
ἐπὶ
|
τὸ |
τῆς
ὁδοῦ
πέρας
ἐπείγεσθαι.
~Καί |
[3] |
μεταθέσει
τῆς
ἄλλης,
ῥᾳδίως
ἐπὶ
|
τὸ |
τῆς
ὁδοῦ
τέρμα
χωροῦσιν·
οὕτως |
[14] |
τιναχθῆναι
δυνάμενον,
αὐτῇ
τῇ
σαρκὶ
|
τὸ |
τῆς
πείρας
προσῆγε
μηχάνημα,
καὶ
|
[5] |
ἐπὶ
τῇ
συλλογῇ
μόχθον
καὶ
|
τὸ |
τῆς
πλεονεξίας
ἔγκλημα
προστριψάμενος.
Οὔτε |
[15] |
ῥήμασιν
ἑαυτὸν
τῆς
γῆς
ἐκτεμεῖν,
|
τὸ |
τῆς
τοῦ
κτίσαντος
ὀργῆς
ἀκονήσαντα |
[14] |
τότε
μόνον
τὴν
ἐσθῆτα
διέῤῥηξε,
|
τὸ |
τῆς
φύσεως
ἐπιδεικνύμενος
συμπαθὲς,
καὶ |
[4] |
τὴν
ἐντεῦθεν
ἀποδημίαν
ἡμᾶς,
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
Δεσπότου
νεῦμα
περιμένειν
ἑστῶσι |
[2] |
βλαβερὸν,
ἐγκεκρυμμένον
τῇ
πρώτῃ
γεύσει
|
τὸ |
τοῦ
δόλου
καταπίωμεν
ἄγκιστρον·
εἶτα |
[10] |
ὀδωδότα
πάλιν
διώκομεν,
καὶ
οὔτε
|
τὸ |
τοῦ
κτίσαντος
ὄνομα
ταῖς
ἱκετηρίαις |
[8] |
ἐπιθυμίαις
φλεγόμενον,
βοήσει
πρὸς
αὐτὸ
|
τὸ |
τοῦ
Παύλου
νομοθετῶν·
Οὐδὲν
(εἰσηνέγκαμεν |
[8] |
βίαιον,
ὀλίγον
ποιήσεται
τὸν
λόγον,
|
τὸ |
τοῦ
Παύλου
φωνῶν
ἐφ´
ἑκάστου |
[3] |
ἐλθεῖν·
ἕκαστος
δὲ
ἡμῶν,
μετὰ
|
τὸ |
τοὺς
μητρῴους
κόλπους
ἀποφυγεῖν,
εὐθὺς |
[12] |
ἡμῖν
παρεσκεύασεν.
Ἀλλὰ
ποιήσωμεν,
ἀδελφοὶ,
|
τὸ |
τραῦμα
τῷ
δυσμενεῖ
φορτικώτερον,
ἐπιτείνωμεν |
[12] |
Δεσπότου
θαυματουργηθέντα
κελεύοντες,
μηδὲ
σιγῆσαι
|
τὸ |
τρόπαιον,
ὃ
κατὰ
τῆς
τοῦ |
[14] |
περὶ
τῶν
ἰδίων
αὐτῷ.
Κρατείτω
|
τὸ |
τῷ
Δεσπότῃ
δοκοῦν·
αὐτός
ἐστιν |
[7] |
ἡμῖν,
οὔτε
συναπῆλθέ
τισιν,
ἀλλὰ
|
τὸ |
τῷ
δικαίῳ
πάλαι
ῥηθὲν
ἐπὶ
|
[10] |
μετατιθέντες
ἐπὶ
τοῖς
χείροσι,
καὶ
|
τὸ |
φιλότιμον
ἀκόνην
πονηρίας
ποιούμενοι
τοῖς |
[2] |
ἄκοντες,
προσδεθῶμεν
αὐτοῖς,
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
φοβερὸν
τοῦ
λῃστοῦ
καταγώγιον
τὸν |