Chapitre |
[8] |
τοῦ
λυσιτελοῦντος
ἐπιθυμίαις
φλεγόμενον,
βοήσει
|
πρὸς |
αὐτὸ
τὸ
τοῦ
Παύλου
νομοθετῶν· |
[7] |
ἡμᾶς
ἀπολιμπάνειν
ἐθέλουσιν,
ἢν
μὴ
|
πρὸς |
βίαν
αὐτὰς
ἑκόντες
ἀποδιώξωμεν
ταῖς
|
[3] |
ἀναβάλλεσθαι
βουληθῶμεν
τὸν
δρόμον,
περιλαβοῦσα
|
πρὸς |
βίαν,
ἐπὶ
τὸ
τεταγμένον
ὑπὸ |
[5] |
Ἀλλ´
οἱ
μὲν
ὑπὸ
τοῦ
|
πρὸς |
βίαν
χωρίζοντος
τὰς
ψυχὰς
τῆς
|
[8] |
ἀνήμερον,
ὕστερον
ταῖς
βιαίοις
αὐτοῦ
|
πρὸς |
γῆν
ἀνθολκαῖς
συνεπισπασθεὶς,
κείσεται
στένων |
[2] |
τῆς
μὲν
εὐθείας
ἐκτραπῶμεν
ὁδοῦ,
|
πρὸς |
δὲ
τὸν
ἐκείνου
λόχον
ἑαυτοὺς |
[13] |
τοῦ
Ἰὼβ
ἑαυτοὺς
καρτερίας.
Εἴπατε
|
πρὸς |
ἑαυτοὺς
ἅπερ
ἐκεῖνος·
Ὁ
Κύριος |
[12] |
περισωθέντας
μόλις
τῶν
ἀδελφῶν,
εἴπωμεν
|
πρὸς
|
ἕκαστον
ἕκαστος·
Νεκρὸς
ἦν,
καὶ |
[3] |
τὰς
τῶν
τάφων
σκηνὰς,
καὶ
|
πρὸς |
ἐκείνας
ἅπαντας
ἄγουσα,
τοὺς
μὲν
|
[5] |
χρείας
ὁ
πλοῦτος
ὑβρίζων
ἐμηχανήσατο
|
πρὸς |
θεραπείαν
τῆς
ἀχαρίστου
καὶ
μηδὲν |
[12] |
ψαῦσαι
τῶν
ἀνακτόρων
ἀναγκαζομένη,
καὶ
|
πρὸς |
κοινωνίαν
ἡμᾶς
καθέλκουσα
τῆς
συμφορᾶς. |
[9] |
μετατεθέντα
γαστέρας,
διασώζεται
καὶ
φθάνει
|
πρὸς |
λιμένας
ἐλθόντα,
καὶ
φυλάττεται
τοῖς
|
[12] |
ἔργον
ἀγαθόν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ἤδη
|
πρὸς |
λιμένας
ἡμῖν,
ὡς
ὁρᾶτε,
καταχθέντα |
[15] |
καὶ
πρὸς
τὴν
γυναῖκα
καθάπερ
|
πρὸς
|
πολεμίαν
ἀποστραφεὶς,
τί
φησιν;
Ἵνα |
[3] |
μὲν
οὖν
ἄλλας
ὁδοὺς,
ὅσαι
|
πρὸς |
πόλιν
ἐκ
πόλεως
ἄγουσιν,
ἔστιν |
[15] |
ὀργῆς
ἀκονήσαντα
ξίφος,
ἢ
διακαρτεροῦντα
|
πρὸς |
τὰ
δεινὰ,
τὸν
ἐν
τοῖς |
[5] |
τὴν
ἀναγκαῖαν
ὁδὸν,
πυκνὰ
μεταστρεφόμενοι
|
πρὸς |
τὰ
χρήματα,
τοὺς
ἐκ
νεότητος |
[8] |
τὸ
ζῇν
ἐπὶ
γῆς,
μικρὰ
|
πρὸς |
τὰς
τούτου
χρείας
ἐπιστραφήσεται,
καὶ |
[15] |
περιέρχομαι,
ἡ
βασιλὶς
δουλεύω,
καὶ
|
πρὸς |
τὰς
τῶν
ἐμῶν
οἰκετῶν
χεῖρας |
[5] |
τῆς
ταλαιπώρου
ταύτης
σαρκὸς
ἑλκόμενοι
|
πρὸς |
τὴν
ἀναγκαῖαν
ὁδὸν,
πυκνὰ
μεταστρεφόμενοι |
[10] |
τὸν
ἀνήμερον
ἐκεῖνον
ζηλώσαντες
πλούσιον,
|
πρὸς |
τὴν
αὐτὴν
ἐκείνῳ
τῆς
γεέννης |
[15] |
θυμοῦ
τὸ
βλέμμα
πληρώσας,
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
γυναῖκα
καθάπερ
πρὸς
πολεμίαν |
[4] |
δεῖ
παρεσκευασμένους
ἐφ´
ἡμέραν
εἶναι
|
πρὸς |
τὴν
ἐντεῦθεν
ἀποδημίαν
ἡμᾶς,
καὶ |
[15] |
πηγῶν,
τὸ
δὲ
μέλλει·
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
κοινὴν
ἅπαντες
τοῦ
θανάτου |
[4] |
ὡς
ἄρα
ἄδηλον
ὁπόσον
ὁ
|
πρὸς |
τὴν
ὁδοιπορίαν
ταύτην
ἐκπέμψας
ἡμᾶς |
[8] |
τε
αὐτὸ
καὶ
κοῦφον
ἀεὶ
|
πρὸς |
τὴν
οὐράνιον
ὁδοιπορίαν
ἐργάσεται,
καὶ |
[6] |
αἰσθάνεται
γεγενημένου
τοῦ
σώματος,
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
τῶν
ἀναγκαίων
ἐργασίαν
νωθροῦ, |
[3] |
τὴν
βεβιωμένην
ἡμέραν
ἐῶν,
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
χθὲς
ἐπανελθεῖν
οὐδέποτε,
κἂν |
[6] |
μὲν
τῆς
σαρκὸς
οἶστρος
ἀπομαρανθῇ,
|
πρὸς |
τὸ
βδελυρὸν
δὲ
ὧν
ἐνεχείρησε |
[8] |
ἀναγκαίου
ψυχῇ,
καὶ
συνεργοῦντος
αὐτῇ
|
πρὸς |
τὸ
ζῇν
ἐπὶ
γῆς,
μικρὰ |
[3] |
ὁδοῦ
τέρμα
χωροῦσιν·
οὕτως
οἱ
|
πρὸς |
τὸ
ζῇν
παραχθέντες
ὑπὸ
τοῦ |
[9] |
ὅσα
τοιαῦτα,
ῥιφέντα
διόλλυται,
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
μηδὲ
εἶναι
χωρεῖ,
λυθέντα |
[3] |
ὁδοῦ
ταύτης
ἐπιβάντα,
μὴ
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
τέλος
ταύτης
ἐλθεῖν·
ἕκαστος |
[2] |
δὲ
ἄκοντες,
προσδεθῶμεν
αὐτοῖς,
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
φοβερὸν
τοῦ
λῃστοῦ
καταγώγιον |
[7] |
ἡμετέρας
ἀνοίας
αὐξανόμενος,
οὔτε
συμπροῆλθε
|
πρὸς |
τὸν
βίον
ἡμῖν,
οὔτε
συναπῆλθέ |
[7] |
σῶμα,
τὸ
ταύτῃ
δοθὲν
ὄχημα
|
πρὸς |
τὸν
βίον
παρὰ
τοῦ
κτίσαντος. |
[8] |
συνεπισπασθεὶς,
κείσεται
στένων
ἀνόνητα.
Καὶ
|
πρὸς |
τὸν
Δεσπότην
ἀχθεὶς,
καὶ
τῆς |
[13] |
τὴν
βίαν,
καὶ
τὴν
εὐγνώμονα
|
πρὸς
|
τὸν
Δεσπότην
ἠφίει
φωνήν·
Ὁ |
[2] |
πανταχόθεν
τὸ
κοῦφον
ταῖς
ψυχαῖς
|
πρὸς |
τὸν
δρόμον
τοῦτον
ἐπινοήσαντας,
ἀμεταστρέπτως |
[3] |
ἐν
νόμῳ
Κυρίου·
νῦν
δὲ
|
πρὸς |
τὸν
ἑαυτοῦ
Δεσπότην
βοῶν·
Ὁδὸν |
[15] |
τὸν
ἀθλητήν.
Καὶ
ἡ
μὲν
|
πρὸς |
τὸν
μακρὸν
χρόνον
ἀπαγορεύσασα,
τῷ
|
[4] |
ἀκριβῶς,
ποῖα
μὲν
κοῦφα
φορτία
|
πρὸς |
τὸν
τοιοῦτον
δρόμον
ἡμῖν
καὶ |
[10] |
κλέπτουσι.
Δῶμεν
ἐξουσίαν
ὑπερχυθῆναι
βουλομένῳ
|
πρὸς |
τοὺς
δεομένους
τῷ
πλούτῳ.
Μὴ |
[5] |
ἔτι
πανταχόθεν
αὐτὸν
περισφίγγοντας
ἀποδιδράσκει,
|
πρὸς |
τοὺς
δυνατωτέρους
μεταῤῥυεὶς,
ἢ
πρὸς |
[5] |
πρὸς
τοὺς
δυνατωτέρους
μεταῤῥυεὶς,
ἢ
|
πρὸς |
τῷ
θανάτῳ
γεγενημένους
ἤδη
καταλιμπάνει, |