Chapitre |
[10] |
φλόγα
μετέλθωμεν.
Ἐπεὶ
πολλὰ
μὲν
|
τοῦ |
Ἀβραὰμ
δεηθησόμεθα
τότε,
πολλὰ
δὲ
|
[9] |
ὅπως
ἔχουσι
τάχους,
τὸ
πολὺ
|
τοῦ |
βάρους
ἀποσκευάζουσι,
καὶ
τὴν
ἐμπορίαν |
[16] |
ὅταν
ἡ
σάλπιγξ,
ἡ
τὴν
|
τοῦ |
βασιλέως
ἐπιδημίαν
σημαίνουσα,
τοῖς
τάφοις |
[2] |
ἐθέλοιμεν
ἀσφαλῶς
τὴν
ὑποκειμένην
ὁδὸν
|
τοῦ |
βίου
διαδραμεῖν,
καὶ
παραστῆσαι
Χριστῷ |
[15] |
πρότερον.
Ἔπιες
τὸ
διειδὲς
νᾶμα
|
τοῦ |
βίου,
καὶ
τὸ
θολερὸν
τοῦτο |
[4] |
ἐζήσαμεν,
καὶ
οὐκ
αἰσθανόμεθα
δαπανωμένου
|
τοῦ |
βίου,
καίτοιγε
ἀεὶ
μετροῦντες
αὐτὸν |
[3] |
δὲ
οὐδὲ
τοῖς
πρώτοις
ἐναυλισθέντας
|
τοῦ |
βίου
σταθμοῖς;
Τὰς
μὲν
οὖν |
[1] |
σκιὰς,
αἳ
περὶ
τὴν
ὁδὸν
|
τοῦ |
βίου
τούτου
πεφύκασι
δειναὶ
κρῦψαι |
[0] |
προσηλῶσθαι
τοῖς
βιωτικοῖς,
καὶ
περὶ
|
τοῦ |
γενομένου
ἐμπρησμοῦ
ἔξωθεν
τῆς
Ἐκκλησίας. |
[14] |
δοκοῦν·
αὐτός
ἐστιν
ὁ
πλάστης
|
τοῦ |
γένους,
ἐγὼ
δὲ
ὄργανον.
Τί |
[15] |
ἐπιβουλῆς
ἔρχεται
μνήμην,
καὶ
τὴν
|
τοῦ |
γυναίου
διάνοιαν
ὑποσύρας
εἰς
ἀσεβῆ |
[12] |
μὴ
παραδραμεῖν
τὰ
χθὲς
ὑπὸ
|
τοῦ |
Δεσπότου
θαυματουργηθέντα
κελεύοντες,
μηδὲ
σιγῆσαι |
[13] |
ἡμᾶς,
μηδὲ
κατηγορείτω
τῆς
οἰκονομίας
|
τοῦ |
Δεσπότου
καὶ
κρίσεως·
ἀλλ´
εἰς |
[10] |
τε
αὐτὸ
περιχαρῶς,
καὶ
τοῖς
|
τοῦ |
Δεσπότου
κόλποις,
ἀσύλοις
ταμείοις,
ἐναποκλείσουσιν, |
[15] |
τῶν
πολλῶν
θυσιῶν
ἐδέξατο
παρὰ
|
τοῦ |
Δεσπότου
μισθὸν,
ἔλεγέ
τε
ἀεὶ |
[4] |
ἐντεῦθεν
ἀποδημίαν
ἡμᾶς,
καὶ
τὸ
|
τοῦ
|
Δεσπότου
νεῦμα
περιμένειν
ἑστῶσι
τοῖς |
[3] |
βίαν,
ἐπὶ
τὸ
τεταγμένον
ὑπὸ
|
τοῦ |
Δεσπότου
πέρας
ἕλκει
τοὺς
ἐπ´ |
[15] |
ἐπιμετρεῖ
τοῖς
οἰκέταις.
Μὴ
περιεργάζου
|
τοῦ |
Δεσπότου
τὴν
κρίσιν.
Ἀγάπα
μόνον |
[12] |
καὶ
οὐδὲν
ὑπῆρξεν
αὐτῷ
πλὴν
|
τοῦ |
δημοσιεῦσαι
τὴν
ἔχθραν.
Ἀντέπνευσεν
ἡ |
[13] |
ἠρίστευσε·
καὶ
πόσοις
βέλεσιν
ὑπὸ
|
τοῦ |
διαβόλου
βληθεὶς,
οὐκ
ἐδέξατο
καιρίαν |
[1] |
ἂν
οἷός
τε
ὦ,
τῶν
|
τοῦ |
διαβόλου
δικτύων
ὑμᾶς
ἀπάγειν
βουλόμενος. |
[12] |
τὸ
τρόπαιον,
ὃ
κατὰ
τῆς
|
τοῦ |
διαβόλου
λύττης
ἔστησεν
ὁ
Σωτήρ· |
[15] |
Ἰὼβ
λέγων,
ἀπεκρούσατο
καὶ
ταύτην
|
τοῦ |
διαβόλου
τὴν
προσβολὴν,
καὶ
τελείαν |
[16] |
τὴν
τῆς
περιουσίας
τρυφὴν
ἐκ
|
τοῦ |
διπλασίονος
ὑπεδέξατο,
ὁ
τῶν
παίδων |
[2] |
ἐγκεκρυμμένον
τῇ
πρώτῃ
γεύσει
τὸ
|
τοῦ |
δόλου
καταπίωμεν
ἄγκιστρον·
εἶτα
ὑπὸ |
[3] |
μητρῶν
ὠδῖνας,
τέρμα
δὲ
ὑποδεικνῦσα
|
τοῦ |
δρόμου
τὰς
τῶν
τάφων
σκηνὰς, |
[12] |
συγγενὲς
σῶμα
σκεπάσωμεν.
Ἀντιστήσωμεν
ταῖς
|
τοῦ |
δυσμενοῦς
ἐπηρείαις
τὴν
ἡμετέραν
παράκλησιν, |
[6] |
σπλάγχνοις
ἐγχρονίσοι,
τὰ
μέγιστα
περὶ
|
τοῦ |
ζῇν
κινδυνεύσοντες.
Πολλοῖς
γοῦν
ὁ |
[8] |
ἡμέραν.
Καὶ
οὔτε
τοὺς
ὑπὲρ
|
τοῦ |
ζῇν
κινδύνους
προϊόντας
ὁρῶν,
φανήσεται |
[15] |
καὶ
πρὸς
τὴν
κοινὴν
ἅπαντες
|
τοῦ |
θανάτου
σπεύδομεν
θάλατταν.
Εἰ
τὰ |
[3] |
ἡδονῆς,
Καὶ
τίς
Θεὸς
πλὴν
|
τοῦ |
Θεοῦ
ἡμῶν;
ἔλεγεν·
Ὁ
Θεὸς |
[3] |
Ποτὲ
δὲ
ὑμνῶν
τὴν
ὀξεῖαν
|
τοῦ |
Θεοῦ
κατὰ
τῶν
ἐπηρεαζόντων
βοήθειαν, |
[13] |
δι´
ὧν
ἐπεβούλευσεν.
~Ἀναμνήσατε
τῆς
|
τοῦ |
Ἰὼβ
ἑαυτοὺς
καρτερίας.
Εἴπατε
πρὸς |
[1] |
μὴ
πρότερον
δυνηθῆναί
τινα
τοὺς
|
τοῦ |
κινδύνου
βρόχους
ἰδεῖν
πρὶν
εἰς |
[9] |
τε,
καὶ
τοῖς
σώμασιν
ἐκ
|
τοῦ |
κινδύνου
δοῦναι
φυγήν.
Πολλῷ
δὲ |
[13] |
ἐκεῖνον
ὁράτω,
κἀκεῖνον
σύμβουλον
ποιείσθω
|
τοῦ |
κρείττονος.
Ἀναλογιζέσθω
τοὺς
ἀγῶνας
ἅπαντας |
[3] |
πρὸς
τὸ
ζῇν
παραχθέντες
ὑπὸ
|
τοῦ |
κτίσαντος,
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ
τοῖς |
[12] |
ἐπικρατείας
τοῦ
πυρὸς
ἀναρπασθέντες
ὑπὸ
|
τοῦ |
κτίσαντος,
καὶ
μηδεμίαν
ἔχοντες
περιλελειμμένην |
[16] |
ἑτέροις
υἱοῖς
καὶ
θυγατράσιν
ὑπὸ
|
τοῦ |
κτίσαντος,
καὶ
τοῦτο
εἶχε
κτῆμα |
[10] |
πάλιν
διώκομεν,
καὶ
οὔτε
τὸ
|
τοῦ |
κτίσαντος
ὄνομα
ταῖς
ἱκετηρίαις
ἐκεῖνος
|
[15] |
τῆς
γῆς
ἐκτεμεῖν,
τὸ
τῆς
|
τοῦ |
κτίσαντος
ὀργῆς
ἀκονήσαντα
ξίφος,
ἢ |
[7] |
λάμπουσι
δι´
αἰῶνος
ὑπὸ
τοῖς
|
τοῦ
|
κτίσαντος
ὀφθαλμοῖς.
Πλοῦτος
δὲ,
καὶ |
[7] |
ὄχημα
πρὸς
τὸν
βίον
παρὰ
|
τοῦ |
κτίσαντος.
Τοῦτο
γὰρ
ἄνθρωπος·
νοῦς |
[9] |
ὥστε
ὑψηλοτέραν
ποιῆσαι
τὴν
ναῦν
|
τοῦ |
κύματος,
καὶ
μόναις
ταῖς
ψυχαῖς, |
[2] |
αὐτοῖς,
καὶ
πρὸς
τὸ
φοβερὸν
|
τοῦ |
λῃστοῦ
καταγώγιον
τὸν
θάνατον
λάθωμεν
|
[10] |
παρασταίη
πένης
ἡμῖν,
(μόλις
ὑπὸ
|
τοῦ |
λιμοῦ
καὶ
φθεγγόμενος,
ἀποστρεφόμεθα
τὸν |
[10] |
παῤῥησίας
προσβλέψοι
διὰ
τὸ
βαρὺ
|
τοῦ |
λιμοῦ
κέντρον
ἡμᾶς,
ἀναιδῆ
πάλιν |
[6] |
ἐκ
μέθης
ἢ
χειμῶνός
τινος,
|
τοῦ |
λογίσασθαι,
ποῖ
ποτέ
ἐστι,
λάβοι |
[1] |
μὲν
ᾤμην,
ἀγαπητοὶ,
σφοδρότερον
ἑκάστοτε
|
τοῦ |
λόγου
τὸ
κέντρον
προσάγων,
λυπηρός |
[8] |
ταῖς
τοῦ
πλείονος
καὶ
πέρα
|
τοῦ |
λυσιτελοῦντος
ἐπιθυμίαις
φλεγόμενον,
βοήσει
πρὸς |
[0] |
~ΟΜΙΛΙΑ
ΚΑʹ
(Περὶ
|
τοῦ |
μὴ
προσηλῶσθαι
τοῖς
βιωτικοῖς,
καὶ
|
[6] |
ὁ
κόρος
ἤγαγε
θάνατον,
καὶ
|
τοῦ |
μηδενὸς
ἀπολαύειν
ἔτι
γεγένηται
πρόξενος. |
[16] |
τοῦτο
καρτέρησον,
καὶ
τὴν
ἐκ
|
τοῦ |
πάθους
ἀνίαν
κρείττοσι
κατεύνασον
λογισμοῖς· |
[7] |
καὶ
πρεπούσῃ
σαρκί.
Τοῦτο
ὑπὸ
|
τοῦ |
πανσόφου
τεχνίτου
τῶν
ὅλων
ἐν |
[4] |
καίτοιγε
ἀεὶ
μετροῦντες
αὐτὸν
ἀπὸ
|
τοῦ |
παραδραμόντος
καὶ
παραῤῥεύσαντος,
οὐδὲ
ἐννοοῦμεν, |
[8] |
φλεγόμενον,
βοήσει
πρὸς
αὐτὸ
τὸ
|
τοῦ |
Παύλου
νομοθετῶν·
Οὐδὲν
(εἰσηνέγκαμεν
εἰς |
[8] |
ὀλίγον
ποιήσεται
τὸν
λόγον,
τὸ
|
τοῦ |
Παύλου
φωνῶν
ἐφ´
ἑκάστου
τῶν |
[9] |
κλύδων
δὲ
ἐπαναστῇ
ζέων
ἐκ
|
τοῦ |
πελάγους
αὐτοῖς,
καὶ
καλύπτειν
ἀπειλήσῃ |
[7] |
ἐντεῦθεν
καλούμενον,
ἀπανίσταται.
Τοῦτο
τῷ
|
τοῦ |
πέμψαντος
Θεοῦ
παρίσταται
βήματι.
Τοῦτο |
[8] |
Εἰ
δὲ
ἴδοι
ποτὲ
ταῖς
|
τοῦ |
πλείονος
καὶ
πέρα
τοῦ
λυσιτελοῦντος |
[1] |
ξένον.
Ἐστὲ
γὰρ
σοφοὶ
τὰ
|
τοῦ
|
πνεύματος.
Ἔλεγχε
δὲ
σοφὸν,
καὶ |
[12] |
ἔχθραν.
Ἀντέπνευσεν
ἡ
χάρις
ταῖς
|
τοῦ |
πολεμίου
ῥοπαῖς·
ἔμεινεν
ὁ
νεὼς |
[12] |
Οὐκ
ἴσχυσεν
ὁ
προσαχθεὶς
ὑπὸ
|
τοῦ |
πολεμίου
χειμὼν
τινάξαι
τὴν
πέτραν
|
[5] |
συνεκδημεῖν.
Ἀλλ´
οἱ
μὲν
ὑπὸ
|
τοῦ |
πρὸς
βίαν
χωρίζοντος
τὰς
ψυχὰς |
[13] |
κακῶν
ἐβουλεύσατο
φήμαις.
Ἔτι
(γὰρ
|
τοῦ |
προτέρου
τὴν
τοιάνδε
συμφορὰν
ἐξαγγέλλοντος, |
[12] |
δοκιμώτεροι,
καθάπερ
χρυσὸς
εὐγενὴς
ἐκ
|
τοῦ |
πυρὸς
ἀναλάμψαντες,
καὶ
τῷ
δυσμενεῖ |
[12] |
Εἰσί
τινες
ἐκ
τῆς
ἐπικρατείας
|
τοῦ |
πυρὸς
ἀναρπασθέντες
ὑπὸ
τοῦ
κτίσαντος, |
[8] |
ἐὰν
ἡ
ἐπίγειος
ἡμῶν
οἰκία
|
τοῦ |
σκήνους
καταλυθῇ,
οἰκοδομὴν
ἐκ
Θεοῦ |
[10] |
καὶ
τῆς
δυσπραγίας
αὐτῆς
ἐκ
|
τοῦ |
σχολαίτερον
βαδίσαι
μετάσχωμεν.
Καὶ,
εἰ |
[14] |
πάθεσιν,
ἀκίνητος
ἔμεινε·
καὶ
σπαραττομένου
|
τοῦ |
σώματος,
ἄσυλον
ἐφύλαττε
τὸν
τῆς |
[6] |
ἀλλοτρίωσίς
τε
καὶ
μείωσις,
ἐλαττουμένου
|
τοῦ
|
σώματος
ἐν
ταῖς
μίξεσι,
καὶ |
[6] |
Ἀδρανεστέρου
τε
γὰρ
αἰσθάνεται
γεγενημένου
|
τοῦ |
σώματος,
καὶ
πρὸς
τὴν
τῶν |
[8] |
δέ
τις
ἐθέλοι
φείδεσθαι
καὶ
|
τοῦ |
σώματος,
ὡς
μόνου
κτήματος
ἀναγκαίου |
[5] |
ὑποδὺς,
πολλάκις
δὲ
καὶ
πρὸ
|
τοῦ |
τάφου,
καὶ
πρὸ
τῆς
ἐντεῦθεν |
[13] |
ὥσπερ
τις
πρόβολος
εἱστήκει,
τὰς
|
τοῦ |
χειμῶνος
ὑποδεχόμενος
προσβολὰς,
καὶ
ἀλλοιῶν |
[16] |
τί
σοι
προσεπέλασε
δυσχερὲς
ἀπὸ
|
τοῦ |
χθὲς
ἀναφθέντος
πυρὸς
ἐκ
τῆς |
[3] |
τοὺς
μὲν
διὰ
πάντων
τῶν
|
τοῦ |
χρόνου
διαστημάτων
ὁδεύσαντας,
τοὺς
δὲ |
[3] |
μητρῴους
κόλπους
ἀποφυγεῖν,
εὐθὺς
τοῖς
|
τοῦ |
χρόνου
ῥεύμασιν
ἐνδεθεὶς
ὑποσύρεται,
κατόπιν |
[3] |
κτίσαντος,
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ
τοῖς
|
τοῦ |
χρόνου
τμήμασιν
ἐπεμβαίνοντες,
καὶ
τὸ |