HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
δαπάνην 1
δαπανωμένου 1
δέ 2
δὲ 81
δεδιὼς 1
Δέδοικα 1
δεδοικότες 1

Fréquences [« »]
77 τὴν
63 τὸ
79 τοῦ
81 δὲ
84 τῶν
86 τῆς
256 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Sur le mépris du monde

δὲ

Chapitre

[2]   τούτου τὰ μὲν ἑκόντες, τὰ δὲ ἄκοντες, προσδεθῶμεν αὐτοῖς, καὶ πρὸς

[4]   σώματι, τούτοις οὐδὲ προσέχομεν· ἃ δὲ ἀλλότρια μένει διηνεκῶς, μόνην ἡμῖν

[4]   ἐκ παιδὸς μὲν ἀνὴρ, ἐκ (δὲ ἀνδρὸς γένηταί τις πρεσβύτης· ἀγνοοῦμεν

[5]   (δι´ αἰῶνος αὐτῶν· ἐπ´ ὀλίγον δὲ ἀπὸ τούτων· ὀνομασθεὶς, ἄλλοις πάλιν

[4]   ἀνδρὸς γένηταί τις πρεσβύτης· ἀγνοοῦμεν δὲ ἄρα, τοσοῦτον ἀπολλύντες ἑκάστοτε τῆς

[16]   διπλασίονος ὑπεδέξατο, ὁ τῶν παίδων δὲ ἀριθμὸς ἴσος τοῖς ἀποθανοῦσιν ἐβλάστησεν;

[6]   ἀπολαύειν ἔτι γεγένηται πρόξενος. Κοῖται δὲ ἀσελγεῖς, καὶ βέβηλοι συμπλοκαὶ, καὶ

[10]   ῥήμασι τὸν ἑστιάτορα θέλγοντες, οἱ δὲ ἀτόποις βλέμμασί τε καὶ σχήμασι

[14]   ὁ δίκαιος κατηκόντιζε ῥήμασιν. Ἐπειδὴ δὲ αὐτὸν νικῶντα εἶδε πάλιν ὁ

[13]   τὴν εὐπραγίαν τῶν οἰκείων, καταχῶσαι δὲ αὐτὸν ταῖς ἐπαλλήλοις τῶν κακῶν

[12]   δὲ τὸ βέλος κεκώλυται· μᾶλλον δὲ ἀφῆκε μὲν, ἀντέστραπται δὲ ἐπὶ

[12]   λύττης ἔστησεν ὁ Σωτήρ· δοῦναι δὲ ἀφορμὴν τῶν τῆς ὑμνῳδίας σκιρτημάτων

[4]   ἴδια τῶν κτησαμένων γινόμενα· ποῖα δὲ βαρέα καὶ δυσχερῆ καὶ προσηλωμένα

[3]   ἄγουσα, τοὺς μὲν θᾶττον, τοὺς δὲ βραδύτερον, καὶ τοὺς μὲν διὰ

[8]   οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα. Ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα.

[10]   ἐροῦσι, καὶ δικαίως, ἡμῖν. Δέδοικα δὲ ἐγὼ, μὴ καὶ πικροτέροις ἡμᾶς

[5]   ἀγροὶ, πόσαι δὲ οἰκίαι, πόσα δὲ ἔθνη καὶ πόλεις, καὶ ζώντων

[11]   ὥρα διαφεῖναι πεπονηκότας ὑμᾶς. Αὐτοὶ δὲ εἰ καί τι παραλελοίπαμεν δι´

[15]   εὖ πράττειν μόνου Θεοῦ· Σὺ δὲ, εἰ τοῖς παροῦσιν ἀλγεῖς, ἀπὸ

[15]   ἡμᾶς ὁ γάμος ἐποίησε, σὺ δὲ εἰς βλασφημίαν κατέπεσες. Εἰ τὰ

[5]   αὐτοῖς ἱδρῶτας ἀποδακρύουσιν· ὁ πλοῦτος δὲ εἰς ἑτέρων χεῖρας ὁρᾷ, μόνον

[8]   τῆς σωτηρίας ἐσυλήθη καιρόν· οὐδὲν δὲ ἐκ τῶν δακρύων ἔτι κερδαίνων.

[1]   ἀνδρὶ κατειλημμένῳ παραπλησίοις ἐγκλήμασιν· ὑμεῖς δὲ ἐκ τῶν ἐλέγχων εἰς εὔνοιαν

[10]   οὐ λυτροῦται, λυτρώσεται ἄνθρωπος; Ἐρεῖ δὲ ἕκαστος ἐκείνων ἡμῖν κεκραγώς· Μὴ

[10]   τοῦ Ἀβραὰμ δεηθησόμεθα τότε, πολλὰ δὲ ἑκάστου τῶν βεβιωκότων καλῶς· οὐδὲν

[9]   τοῦ κινδύνου δοῦναι φυγήν. Πολλῷ δὲ ἐκείνων δήπου μᾶλλον ταῦτα ἡμᾶς

[9]   τῆς νηὸς ἄγοντες τύχοιεν, κλύδων δὲ ἐπαναστῇ ζέων ἐκ τοῦ πελάγους

[12]   μᾶλλον δὲ ἀφῆκε μὲν, ἀντέστραπται δὲ ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ κεφαλήν. Αὐτὸς

[12]   καθέλκουσα τῆς συμφορᾶς. Ὁ Σωτὴρ δὲ ἐπὶ τὸν ἀνάψαντα ταύτην ῥυῆναι

[15]   καὶ τῇ συνοικούσῃ μηκύνειν. Ὁ δὲ, ἐπὶ τούτοις τοῖς ῥήμασιν ἀχθεσθεὶς,

[10]   ἑκάστου τῶν βεβιωκότων καλῶς· οὐδὲν δὲ ἔσται κέρδος ἡμῖν τῆς βοῆς·

[15]   γὰρ αὐτοῦ προέῤῥευσεν ἤδη, τὸ δὲ ἔτι πορεύεται· καὶ τὸ μὲν

[9]   λοιπὸν βία πενίας αὐτοῖς· ἡμεῖς δὲ ἐφ´ ὅσον ἂν τὸν πονηρὸν

[10]   τῷ κεκληκότι κατασκευάζειν ἐθέλοντες· ἄλλοι δὲ ἐψευσμένοις ἐπαίνοις ἀπατῶντες αὐτόν. Καὶ

[8]   τε καὶ γνήσιον· τῆς σαρκὸς δὲ ἢ λιμῷ τηκομένης, ἢ κρυμῷ

[12]   τῆς Ἐκκλησίας σηκοῖς ἐπεστράτευσε. Πάλιν δὲ ἡ κοινὴ μήτηρ ἐνίκησε, καὶ

[4]   οὐδέποτε, κἂν θελήσοι, δυνάμενος. ~Ἡμεῖς δὲ ἡδόμεθα μὲν ἐπὶ τὰ πρόσω

[14]   τῶν συμβαινόντων δακρύων ἠξίωσεν. Ἐπειδὴ δὲ ἧκέ τις ἀγγέλλων, ὡς τοῖς

[7]   πεπολιτευμένων ἀντίδοσιν. Καὶ τὰς ἀρετὰς δὲ ἡμέτερα κτήματα γινόμενα εὕροι τις

[3]   τὸ τέλος ταύτης ἐλθεῖν· ἕκαστος δὲ ἡμῶν, μετὰ τὸ τοὺς μητρῴους

[8]   ἐπιτρέπειν ὑπὸ κόρου σκιρτᾷν. Εἰ δὲ ἴδοι ποτὲ ταῖς τοῦ πλείονος

[16]   τῷ δικαίῳ μισθός. Διὰ τί δὲ ἵππους μὲν, καὶ ἡμιόνους, καὶ

[9]   χωρεῖ, λυθέντα τοῖς δάκρυσιν· ἁγιότης δὲ καὶ δικαιοσύνη λοιπὸν εἰς τὸν

[7]   τοῖς τοῦ κτίσαντος ὀφθαλμοῖς. Πλοῦτος δὲ, καὶ δυναστεία, καὶ περιφάνεια, καὶ

[5]   βραχεῖαν γῆν αὐτὸς ὑποδὺς, πολλάκις δὲ καὶ πρὸ τοῦ τάφου, καὶ

[16]   τελείαν ἦλθεν ἀπώλειαν· οἱ παῖδες δὲ, καὶ τεθνεῶτες, ἔζων τῷ καλλίστῳ

[14]   καταγαγὼν, ἐπὶ κοπρίας ἐκάθισεν. Ὁ δὲ, καὶ τοιούτοις βαλλόμενος πάθεσιν, ἀκίνητος

[3]   ὁδεῦσαι τὸν μὴ βουλόμενον· αὕτη δὲ, κἂν ἡμεῖς ἀναβάλλεσθαι βουληθῶμεν τὸν

[5]   τῆς ἀρχῆς θρόνον ἀνέβησαν, οἱ δὲ κύριοι καὶ δεσπόται καλούμενοι στῆναι

[15]   ἄρτι προέκυψε τῶν πηγῶν, τὸ δὲ μέλλει· καὶ πρὸς τὴν κοινὴν

[10]   εἶναι λέγομεν ἐργάτην αὐτόν· εἰ δὲ μετὰ παῤῥησίας προσβλέψοι διὰ τὸ

[11]   ἔσται, φησὶν ἡ Γραφή. Δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι

[12]   ἡμετέρας φιλοτιμίας φανείη νικώμενος. Ὑμεῖς δὲ οἱ διαφυγόντες τὸν κίνδυνον, ἀδελφοὶ,

[5]   ἴσμεν ὁπόσοι μὲν ἀγροὶ, πόσαι δὲ οἰκίαι, πόσα δὲ ἔθνη καὶ

[7]   πρόνοιαν προσήκει ποιεῖσθαι πολλήν. Τί δὲ ὄντως (ἡμέτερον; Ψυχή τε, ᾗ

[7]   καλὸν, τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπιμύσαντας· τῶν δὲ ὄντως ἡμετέρων πρόνοιαν προσήκει ποιεῖσθαι

[12]   ἐπιτείνωμεν τὸ πένθος αὐτοῦ. Τὸ δὲ ὅπως, λέξω μὲν ἐγὼ, πράξατε

[14]   ὁ πλάστης τοῦ γένους, ἐγὼ δὲ ὄργανον. Τί με χρὴ δοῦλον

[1]   (ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πλουτεῖν, δύναμις δὲ οὐ πάρεστιν ὥστε μετὰ παῤῥησίας

[3]   τοῦ χρόνου διαστημάτων ὁδεύσαντας, τοὺς δὲ οὐδὲ τοῖς πρώτοις ἐναυλισθέντας τοῦ

[15]   γυναικῶν ὀλιγοψυχίας (ἄξια ῥήματα, ταράξαι δὲ πάντα ἄνδρα δυνάμενα, καὶ περιτρέψαι

[10]   μετιέναι καὶ πράττειν αὐτοῖς. Εἰ δὲ παρασταίη πένης ἡμῖν, (μόλις ὑπὸ

[16]   τοῖς γεννήσασιν εὐφροσύνην παρέχοντες, οἱ δὲ προοδεύσαντες ἀνέμενον τὸν φυτεύσαντα· τότε

[3]   πορευόμενοι ἐν νόμῳ Κυρίου· νῦν δὲ πρὸς τὸν ἑαυτοῦ Δεσπότην βοῶν·

[10]   ὀμνύμεθα προσποιεῖσθαι πενίαν αὐτόν· εἰ δὲ σκεπάζοιτο σεσηπόσι ῥακίοις, ὡς ὀδωδότα

[1]   σοφοὶ τὰ τοῦ πνεύματος. Ἔλεγχε δὲ σοφὸν, καὶ ἀγαπήσει σε, φησί

[15]   παλαιὰν εὐθηνίαν τῶν οἰκείων, ὑποδεικνύουσα δὲ τὰ παρόντα κακὰ, καὶ οἷον

[12]   τόξον ηὐτρέπισεν ὁ πολέμιος· ἀφεῖναι δὲ τὸ βέλος κεκώλυται· μᾶλλον δὲ

[10]   τῆς ἀκρασίας ἐκκαίοντες πῦρ· οἱ δὲ τοῖς εἰς ἀλλήλους σκώμμασι γέλωτα

[2]   μὲν εὐθείας ἐκτραπῶμεν ὁδοῦ, πρὸς δὲ τὸν ἐκείνου λόχον ἑαυτοὺς ἀποκλίνωμεν.

[8]   τὰ προκείμενα κτήσεται συνεργόν· εἰ δὲ ὑβρίζειν αὐτὸ συγχωρήσοι, καὶ πάντων

[12]   ὅπως, λέξω μὲν ἐγὼ, πράξατε δὲ ὑμεῖς. Εἰσί τινες ἐκ τῆς

[3]   νόμῳ σου ἐλέησόν με. Ποτὲ δὲ ὑμνῶν τὴν ὀξεῖαν τοῦ Θεοῦ

[16]   ὡς μηδὲν ἀπολωλεκὼς ἔχῃ, τὸ δὲ ὑπάρξῃ τῆς καρτερίας τῷ δικαίῳ

[4]   μὲν συλλέγειν ἐχρῆν, κατελίπομεν· ὧν δὲ ὑπερορᾷν προσήκει, ταῦτα συλλέγομεν· καὶ

[3]   τὰς τῶν μητρῶν ὠδῖνας, τέρμα δὲ ὑποδεικνῦσα τοῦ δρόμου τὰς τῶν

[6]   οἶστρος ἀπομαρανθῇ, πρὸς τὸ βδελυρὸν δὲ ὧν ἐνεχείρησε πέρας ἐλθὼν ὁ

[11]   τὴν ἐργασίαν τῶν λόγων· νῦν δὲ ὥρα διαφεῖναι πεπονηκότας ὑμᾶς. Αὐτοὶ

[1]   ἐχθρὸς προσάγει τὸν πόλεμον. Προσάγει δὲ, ὡς ἴστε, τὰς ἡμετέρας ἐπιθυμίας

[15]   ῥεύματα διόλου φαίνεται καθαρά. Ποταμὸς δὲ, ὡς οἶσθα, ὁ βίος ἡμῶν,

[13]   ἑτέρου προσήγετο πρόφασις. Ὁ δίκαιος δὲ ὥσπερ τις πρόβολος εἱστήκει, τὰς

Chapitre
[2]	τούτου τὰ μὲν ἑκόντες, τὰ	δὲ	ἄκοντες, προσδεθῶμεν αὐτοῖς, καὶ πρὸς
[4]	σώματι, τούτοις οὐδὲ προσέχομεν· ἃ	δὲ	ἀλλότρια μένει διηνεκῶς, μόνην ἡμῖν
[4]	ἐκ παιδὸς μὲν ἀνὴρ, ἐκ	(δὲ	ἀνδρὸς γένηταί τις πρεσβύτης· ἀγνοοῦμεν
[5]	(δι´ αἰῶνος αὐτῶν· ἐπ´ ὀλίγον	δὲ	ἀπὸ τούτων· ὀνομασθεὶς, ἄλλοις πάλιν
[4]	ἀνδρὸς γένηταί τις πρεσβύτης· ἀγνοοῦμεν	δὲ	ἄρα, τοσοῦτον ἀπολλύντες ἑκάστοτε τῆς
[16]	διπλασίονος ὑπεδέξατο, ὁ τῶν παίδων	δὲ	ἀριθμὸς ἴσος τοῖς ἀποθανοῦσιν ἐβλάστησεν;
[6]	ἀπολαύειν ἔτι γεγένηται πρόξενος. Κοῖται	δὲ	ἀσελγεῖς, καὶ βέβηλοι συμπλοκαὶ, καὶ
[10]	ῥήμασι τὸν ἑστιάτορα θέλγοντες, οἱ	δὲ	ἀτόποις βλέμμασί τε καὶ σχήμασι
[14]	ὁ δίκαιος κατηκόντιζε ῥήμασιν. Ἐπειδὴ	δὲ	αὐτὸν νικῶντα εἶδε πάλιν ὁ
[13]	τὴν εὐπραγίαν τῶν οἰκείων, καταχῶσαι	δὲ	αὐτὸν ταῖς ἐπαλλήλοις τῶν κακῶν
[12]	δὲ τὸ βέλος κεκώλυται· μᾶλλον	δὲ	ἀφῆκε μὲν, ἀντέστραπται δὲ ἐπὶ
[12]	λύττης ἔστησεν ὁ Σωτήρ· δοῦναι	δὲ	ἀφορμὴν τῶν τῆς ὑμνῳδίας σκιρτημάτων
[4]	ἴδια τῶν κτησαμένων γινόμενα· ποῖα	δὲ	βαρέα καὶ δυσχερῆ καὶ προσηλωμένα
[3]	ἄγουσα, τοὺς μὲν θᾶττον, τοὺς	δὲ	βραδύτερον, καὶ τοὺς μὲν διὰ
[8]	οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα. Ἔχοντες	δὲ	διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα.
[10]	ἐροῦσι, καὶ δικαίως, ἡμῖν. Δέδοικα	δὲ	ἐγὼ, μὴ καὶ πικροτέροις ἡμᾶς
[5]	ἀγροὶ, πόσαι δὲ οἰκίαι, πόσα	δὲ	ἔθνη καὶ πόλεις, καὶ ζώντων
[11]	ὥρα διαφεῖναι πεπονηκότας ὑμᾶς. Αὐτοὶ	δὲ	εἰ καί τι παραλελοίπαμεν δι´
[15]	εὖ πράττειν μόνου Θεοῦ· Σὺ	δὲ,	εἰ τοῖς παροῦσιν ἀλγεῖς, ἀπὸ
[15]	ἡμᾶς ὁ γάμος ἐποίησε, σὺ	δὲ	εἰς βλασφημίαν κατέπεσες. Εἰ τὰ
[5]	αὐτοῖς ἱδρῶτας ἀποδακρύουσιν· ὁ πλοῦτος	δὲ	εἰς ἑτέρων χεῖρας ὁρᾷ, μόνον
[8]	τῆς σωτηρίας ἐσυλήθη καιρόν· οὐδὲν	δὲ	ἐκ τῶν δακρύων ἔτι κερδαίνων.
[1]	ἀνδρὶ κατειλημμένῳ παραπλησίοις ἐγκλήμασιν· ὑμεῖς	δὲ	ἐκ τῶν ἐλέγχων εἰς εὔνοιαν
[10]	οὐ λυτροῦται, λυτρώσεται ἄνθρωπος; Ἐρεῖ	δὲ	ἕκαστος ἐκείνων ἡμῖν κεκραγώς· Μὴ
[10]	τοῦ Ἀβραὰμ δεηθησόμεθα τότε, πολλὰ	δὲ	ἑκάστου τῶν βεβιωκότων καλῶς· οὐδὲν
[9]	τοῦ κινδύνου δοῦναι φυγήν. Πολλῷ	δὲ	ἐκείνων δήπου μᾶλλον ταῦτα ἡμᾶς
[9]	τῆς νηὸς ἄγοντες τύχοιεν, κλύδων	δὲ	ἐπαναστῇ ζέων ἐκ τοῦ πελάγους
[12]	μᾶλλον δὲ ἀφῆκε μὲν, ἀντέστραπται	δὲ	ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ κεφαλήν. Αὐτὸς
[12]	καθέλκουσα τῆς συμφορᾶς. Ὁ Σωτὴρ	δὲ	ἐπὶ τὸν ἀνάψαντα ταύτην ῥυῆναι
[15]	καὶ τῇ συνοικούσῃ μηκύνειν. Ὁ	δὲ,	ἐπὶ τούτοις τοῖς ῥήμασιν ἀχθεσθεὶς,
[10]	ἑκάστου τῶν βεβιωκότων καλῶς· οὐδὲν	δὲ	ἔσται κέρδος ἡμῖν τῆς βοῆς·
[15]	γὰρ αὐτοῦ προέῤῥευσεν ἤδη, τὸ	δὲ	ἔτι πορεύεται· καὶ τὸ μὲν
[9]	λοιπὸν βία πενίας αὐτοῖς· ἡμεῖς	δὲ	ἐφ´ ὅσον ἂν τὸν πονηρὸν
[10]	τῷ κεκληκότι κατασκευάζειν ἐθέλοντες· ἄλλοι	δὲ	ἐψευσμένοις ἐπαίνοις ἀπατῶντες αὐτόν. Καὶ
[8]	τε καὶ γνήσιον· τῆς σαρκὸς	δὲ	ἢ λιμῷ τηκομένης, ἢ κρυμῷ
[12]	τῆς Ἐκκλησίας σηκοῖς ἐπεστράτευσε. Πάλιν	δὲ	ἡ κοινὴ μήτηρ ἐνίκησε, καὶ
[4]	οὐδέποτε, κἂν θελήσοι, δυνάμενος. ~Ἡμεῖς	δὲ	ἡδόμεθα μὲν ἐπὶ τὰ πρόσω
[14]	τῶν συμβαινόντων δακρύων ἠξίωσεν. Ἐπειδὴ	δὲ	ἧκέ τις ἀγγέλλων, ὡς τοῖς
[7]	πεπολιτευμένων ἀντίδοσιν. Καὶ τὰς ἀρετὰς	δὲ	ἡμέτερα κτήματα γινόμενα εὕροι τις
[3]	τὸ τέλος ταύτης ἐλθεῖν· ἕκαστος	δὲ	ἡμῶν, μετὰ τὸ τοὺς μητρῴους
[8]	ἐπιτρέπειν ὑπὸ κόρου σκιρτᾷν. Εἰ	δὲ	ἴδοι ποτὲ ταῖς τοῦ πλείονος
[16]	τῷ δικαίῳ μισθός. Διὰ τί	δὲ	ἵππους μὲν, καὶ ἡμιόνους, καὶ
[9]	χωρεῖ, λυθέντα τοῖς δάκρυσιν· ἁγιότης	δὲ	καὶ δικαιοσύνη λοιπὸν εἰς τὸν
[7]	τοῖς τοῦ κτίσαντος ὀφθαλμοῖς. Πλοῦτος	δὲ,	καὶ δυναστεία, καὶ περιφάνεια, καὶ
[5]	βραχεῖαν γῆν αὐτὸς ὑποδὺς, πολλάκις	δὲ	καὶ πρὸ τοῦ τάφου, καὶ
[16]	τελείαν ἦλθεν ἀπώλειαν· οἱ παῖδες	δὲ,	καὶ τεθνεῶτες, ἔζων τῷ καλλίστῳ
[14]	καταγαγὼν, ἐπὶ κοπρίας ἐκάθισεν. Ὁ	δὲ,	καὶ τοιούτοις βαλλόμενος πάθεσιν, ἀκίνητος
[3]	ὁδεῦσαι τὸν μὴ βουλόμενον· αὕτη	δὲ,	κἂν ἡμεῖς ἀναβάλλεσθαι βουληθῶμεν τὸν
[5]	τῆς ἀρχῆς θρόνον ἀνέβησαν, οἱ	δὲ	κύριοι καὶ δεσπόται καλούμενοι στῆναι
[15]	ἄρτι προέκυψε τῶν πηγῶν, τὸ	δὲ	μέλλει· καὶ πρὸς τὴν κοινὴν
[10]	εἶναι λέγομεν ἐργάτην αὐτόν· εἰ	δὲ	μετὰ παῤῥησίας προσβλέψοι διὰ τὸ
[11]	ἔσται, φησὶν ἡ Γραφή. Δυνατὸς	δὲ	ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι
[12]	ἡμετέρας φιλοτιμίας φανείη νικώμενος. Ὑμεῖς	δὲ	οἱ διαφυγόντες τὸν κίνδυνον, ἀδελφοὶ,
[5]	ἴσμεν ὁπόσοι μὲν ἀγροὶ, πόσαι	δὲ	οἰκίαι, πόσα δὲ ἔθνη καὶ
[7]	πρόνοιαν προσήκει ποιεῖσθαι πολλήν. Τί	δὲ	ὄντως (ἡμέτερον; Ψυχή τε, ᾗ
[7]	καλὸν, τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπιμύσαντας· τῶν	δὲ	ὄντως ἡμετέρων πρόνοιαν προσήκει ποιεῖσθαι
[12]	ἐπιτείνωμεν τὸ πένθος αὐτοῦ. Τὸ	δὲ	ὅπως, λέξω μὲν ἐγὼ, πράξατε
[14]	ὁ πλάστης τοῦ γένους, ἐγὼ	δὲ	ὄργανον. Τί με χρὴ δοῦλον
[1]	(ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πλουτεῖν, δύναμις	δὲ	οὐ πάρεστιν ὥστε μετὰ παῤῥησίας
[3]	τοῦ χρόνου διαστημάτων ὁδεύσαντας, τοὺς	δὲ	οὐδὲ τοῖς πρώτοις ἐναυλισθέντας τοῦ
[15]	γυναικῶν ὀλιγοψυχίας (ἄξια ῥήματα, ταράξαι	δὲ	πάντα ἄνδρα δυνάμενα, καὶ περιτρέψαι
[10]	μετιέναι καὶ πράττειν αὐτοῖς. Εἰ	δὲ	παρασταίη πένης ἡμῖν, (μόλις ὑπὸ
[16]	τοῖς γεννήσασιν εὐφροσύνην παρέχοντες, οἱ	δὲ	προοδεύσαντες ἀνέμενον τὸν φυτεύσαντα· τότε
[3]	πορευόμενοι ἐν νόμῳ Κυρίου· νῦν	δὲ	πρὸς τὸν ἑαυτοῦ Δεσπότην βοῶν·
[10]	ὀμνύμεθα προσποιεῖσθαι πενίαν αὐτόν· εἰ	δὲ	σκεπάζοιτο σεσηπόσι ῥακίοις, ὡς ὀδωδότα
[1]	σοφοὶ τὰ τοῦ πνεύματος. Ἔλεγχε	δὲ	σοφὸν, καὶ ἀγαπήσει σε, φησί
[15]	παλαιὰν εὐθηνίαν τῶν οἰκείων, ὑποδεικνύουσα	δὲ	τὰ παρόντα κακὰ, καὶ οἷον
[12]	τόξον ηὐτρέπισεν ὁ πολέμιος· ἀφεῖναι	δὲ	τὸ βέλος κεκώλυται· μᾶλλον δὲ
[10]	τῆς ἀκρασίας ἐκκαίοντες πῦρ· οἱ	δὲ	τοῖς εἰς ἀλλήλους σκώμμασι γέλωτα
[2]	μὲν εὐθείας ἐκτραπῶμεν ὁδοῦ, πρὸς	δὲ	τὸν ἐκείνου λόχον ἑαυτοὺς ἀποκλίνωμεν.
[8]	τὰ προκείμενα κτήσεται συνεργόν· εἰ	δὲ	ὑβρίζειν αὐτὸ συγχωρήσοι, καὶ πάντων
[12]	ὅπως, λέξω μὲν ἐγὼ, πράξατε	δὲ	ὑμεῖς. Εἰσί τινες ἐκ τῆς
[3]	νόμῳ σου ἐλέησόν με. Ποτὲ	δὲ	ὑμνῶν τὴν ὀξεῖαν τοῦ Θεοῦ
[16]	ὡς μηδὲν ἀπολωλεκὼς ἔχῃ, τὸ	δὲ	ὑπάρξῃ τῆς καρτερίας τῷ δικαίῳ
[4]	μὲν συλλέγειν ἐχρῆν, κατελίπομεν· ὧν	δὲ	ὑπερορᾷν προσήκει, ταῦτα συλλέγομεν· καὶ
[3]	τὰς τῶν μητρῶν ὠδῖνας, τέρμα	δὲ	ὑποδεικνῦσα τοῦ δρόμου τὰς τῶν
[6]	οἶστρος ἀπομαρανθῇ, πρὸς τὸ βδελυρὸν	δὲ	ὧν ἐνεχείρησε πέρας ἐλθὼν ὁ
[11]	τὴν ἐργασίαν τῶν λόγων· νῦν	δὲ	ὥρα διαφεῖναι πεπονηκότας ὑμᾶς. Αὐτοὶ
[1]	ἐχθρὸς προσάγει τὸν πόλεμον. Προσάγει	δὲ,	ὡς ἴστε, τὰς ἡμετέρας ἐπιθυμίας
[15]	ῥεύματα διόλου φαίνεται καθαρά. Ποταμὸς	δὲ,	ὡς οἶσθα, ὁ βίος ἡμῶν,
[13]	ἑτέρου προσήγετο πρόφασις. Ὁ δίκαιος	δὲ	ὥσπερ τις πρόβολος εἱστήκει, τὰς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 6/04/2009