Livre, Chap.
[2, 30]	τοὺς εὐπορωτάτους καὶ προσέταττεν αὐτοῖς	ἃ	δεῖ παρασκευάζειν. Ὁρῶν δ´ αὐτοὺς
[2, 20]	τῶν μισθῶν ἕως ἐκεῖνος διῳκήσατο	ἃ	ἐβούλετο. Σάμον δὲ πολιορκῶν τοὺς
[2, 20]	τὰ χρήματα αὐτοὺς ἐκέλευσεν ἀποσταλέντας,	ἃ	ἐδανείζετο παρ´ αὐτῶν, κομίσασθαι. Μέντωρ
[2, 10]	δὲ τοῖς ἑτέροις πάλιν ἔδειξεν	ἃ	εἰληφὼς εἴη παρὰ τῶν ἑτέρων·
[2, 20]	ἱεροσυλίας ἔσεσθαι. Ἀνενεγκάντων δὲ πάντων	ἃ	εἶχον διά τε τὴν θεὸν
[2, 30]	τῆς πόλεως μικρὸν καὶ ἐρευνήσας	ἃ	εἶχον, ἔλαβεν ὅσων ἐδεῖτο, ἐκείνους
[2, 20]	εἶχον, συλλαβὼν αὐτοὺς πάντα παρείλετο	ἃ	εἶχον. ~(Μέμνων Ῥόδιος κυριεύσας Λαμψάκου
[2, 20]	παρὰ τῶν ξένων δανειζόμενοι ἐπόρισαν	ἃ	ἐκέλευσε χρήματα. Λαβὼν δὲ ταῦτα
[2, 30]	κήρυγμα μάτην αὐτὸν πεποιῆσθαι, εἶχον	ἃ	ἔτυχον ἕκαστοι κεκτημένοι κατὰ χώραν.
[2, 1]	ἂν πραγματευώμεθα, ἢ πόλις, πότερον	ἃ	πάντα ἄρτι διειλόμεθα ἢ τὰ
[2, 30]	ἐπὶ τῶν ἰδίων εἶναι ἔδωκαν	ἃ	προσέταξεν. Ἀντιμένης· τούς τε θησαυροὺς
[2, 20]	ἧττον ἀπέδοτο τά τε σκεύη,	ἃ	τότε ἦν ἀποκεκρυμμένα, ἐμφανῆ ἅπαντα
[2, 1]	εἴ τε〉 τεχνικῶς τι διῴκησαν,	ἃ	ὑπελαμβάνομεν ἀξιόλογα αὐτῶν εἶναι, συναγηόχαμεν.
[2, 30]	(οὐ) προσέξειν· καὶ ἅμα τὴν	ἀβελτερίαν	αὐτοῦ ἐλοιδόρει μετ´ ὀργῆς προσποιητοῦ.
[2, 10]	ἣν ἐδόκει καλῶς ἔχειν αὐτοῖς.	Ἀβυδηνοὶ	δέ, διὰ στασιασμὸν τῆς χώρας
[2, 40]	ἴδοι παρακειμένην χρυσῆν ἢ ἀργυρᾶν,	ἀγαθοῦ	δαίμονος κελεύσας ἐγχέαι ἐκέλευεν ἀφαιρεῖν·
[2, 40]	(καὶ τοὺς στεφάνους) περιῄρει τῶν	ἀγαλμάτων	φάσκων αὐτὸς καὶ κουφότερα καὶ
[2, 40]	ἐκέλευεν ἀφαιρεῖν· ὅσα δὲ τῶν	ἀγαλμάτων	φιάλην εἶχε προτετακότα, εἴπας ἂν
[2, 20]	ἐπέβαλε τέλος. Οἱ οὖν πολῖται	ἀγανακτήσαντες	ἐπὶ τῷ ἐξηπατῆσθαι, σφάζοντες ἐπώλουν.
[2, 20]	κόψας χαλκὸν διεδίδου τοῖς στρατιώταις.	Ἀγανακτούντων	δὲ τῶν στρατιωτῶν ἔφη αὐτοῖς
[2, 2]	Χρόνου δὲ γενομένου τῶν ἐμπόρων	ἀγανακτούντων,	ἐτέλουν αὐτοῖς τόκους ἐπιδεκάτους, τοῖς
[2, 10]	στρατιώτης. Τούς τε Λυκίους ὁρῶν	ἀγαπῶντας	τὸ τρίχωμα φορεῖν, ἔφησε γράμματα
[2, 2]	χρημάτων, εἰθισμένων δὲ αὐτῶν λαμπρῶς	ἄγειν	Διονύσια, ἐν οἷς ἄλλα τε
[2, 30]	δεηθεὶς χρημάτων Διονύσια ἔφασκε μέλλειν	ἄγειν	καὶ χοραγοὺς (προέγραψε τῶν Καρῶν
[2, 20]	νομίσαντες ἅπαντα εἶναι ἄργυρον τὰ	ἀγόμενα,	ἐθάρρησαν ὡς κομιούμενοι τὸν μισθόν.
[2, 20]	καὶ τὰ ἐκ τῶν λειῶν	ἀγόμενα·	ὃς δ´ ἂν περιλειφθῇ αὐτοῖς
[2, 30]	καὶ τεχνίτας κλητοὺς ἄλλους τοὺς	ἄγοντας†	καὶ ἰδίᾳ ἀποδημοῦντας, καὶ δῶρα
[2, 2]	οὐθεὶς ἠθέλησεν ἀλλ´ ἢ βραχέος	ἀγοράζειν,	αὐτοῖς τοῖς φυγάσιν ἀπέδοτο· τά
[2, 20]	τις λάβῃ χαλκόν, τούτου πάλιν	ἀγοράζειν	τά τ´ ἐκ τῆς χώρας
[2, 20]	οὖν ταξίαρχοί τε καὶ λοχαγοὶ	ἀγοράζοντες	ἁθρόα διεδίδοσαν τοῖς στρατιώταις, οἱ
[2, 20]	δὴ δι´ ἀπορίαν τοῦτο ποιῶν·	ἀγοραζόντων	δὲ Συρακουσίων, ἀπεγράφετο τί ἕκαστος
[2, 2]	τῶν ἀλφίτων τετραδράχμου, προσέταξαν τοῖς	ἀγοραίοις	πωλεῖν ἑξάδραχμον, καὶ τοῦ ἐλαίου
[2, 20]	αὐτοῖς τοὺς ἐμπόρους τε καὶ	ἀγοραίους	ἅπαντα ὡσαύτως πωλήσειν. Τοῖς δ´
[2, 2]	λιμένα· τούς τε τόπους τοὺς	ἀγοραίους	ἐν οἷς ἐπώλει τίς τι·
[2, 1]	τῶν κατὰ γῆν τε καὶ	ἀγοραίων	τελῶν γινομένη. Πέμπτη δὲ ἡ
[2, 2]	διμήνου μισθὸν παρῆγον (ἀλλὰ) τὴν	ἀγορὰν	ἐν ὁλκάσιν, ἄνδρα τε〉 ταμίαν
[2, 2]	περὶ τὸ γυμνάσιον ἢ τὴν	ἀγορὰν	ἢ τὸν λιμένα· τούς τε
[2, 2]	τὸν οἶνον καὶ τὴν ἄλλην	ἀγοράν,	χρόνου διισταμένου ἐν ᾧ ἔμελλον
[2, 20]	δὲ Συρακουσίων, ἀπεγράφετο τί ἕκαστος	ἀγοράσειεν·	ἐπεὶ δὲ τὴν τιμὴν κατέβαλον,
[2, 30]	ἔλεγεν ὅτι ἀκηκοὼς εἴη τὰ	ἀγοράσματα	αὐτὸν ὑπερτίμια ἠγορακέναι· αὐτὸς οὖν
[2, 30]	αὐτούς. Ἀποστείλας τέ τινα ἐπ´	ἀγοράσματα	καὶ αἰσθόμενος ὅτι εὐώνων ἐπιτετύχηκεν,
[2, 30]	αὐτῷ δῷ. Ἀφικομένου δὲ τοῦ	ἀγοραστοῦ	ἀπήγγειλαν αὐτῷ τὰ παρὰ τοῦ
[2, 30]	λογίζεσθαι, πρὸς τοὺς συνήθεις τοῦ	ἀγοραστοῦ	ἔλεγεν ὅτι ἀκηκοὼς εἴη τὰ
[2, 20]	εἶτ´ ἐπισκευάσας τὰς ἡμιόνους ὡς	ἀγούσας	ἀργύριον παραφαινούσας τε ταῦτα ἐβάδιζεν.
[2, 20]	καρποὺς καὶ τὰ ἐπὶ τῶν	ἀγρῶν	ἀπεδίδοτο αὐτοῖς τοῖς Σαμίοις, ὥστε
[2, 20]	τὰ ἡμίσεα τὰ κατάλοιπα ἔχειν,	ἀδεῶς	ἀνήνεγκαν· ὃ δ´ ἐπείπερ ἐκεῖνα
[2, 30]	οὖν τοὺς ἱερεῖς ἔφη πρότερος	ἀδικηθεὶς	ἀμύνεσθαι τοὺς κροκοδείλους, καὶ προσέταξε
[2, 10]	καὶ μεγάλας, ἐκ πολλοῦ χρόνου	ἀδικίας	οὔσης διὰ πολέμου, δικαστήριον καθίσας
[2, 2]	τε νόμισμα τὸ ὂν Ἀθηναίοις	ἀδόκιμον	ἐποίησε, τάξας δὲ τιμὴν ἐκέλευσε
[2, 10]	τοῦ μὲν ἀρχαίου ἀπέκοπτον οὐθέν,	ἀεὶ	δὲ μάτην ἐδαπάνων, νόμισμα ἔκοψαν
[2, 20]	κατιδὼν γὰρ ὠνουμένους τοὺς εὐπορωτέρους	ἀεὶ	διὰ τὸ δεῖν ταλαντιαίους καθιστάναι
[2, 10]	τόν τε τόκον ὃν〉 κατέφερον	ἀεὶ	διαιροῦντες ἑκάστῳ πρὸς μέρος διεδίδοσαν,
[2, 40]	παρὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἀφῄρει μισθὸν	ἀεὶ	μηνός. Σταβέλβιος ὁ Μυσῶν στρατιώταις
[2, 2]	χρόνον τινά, τὰ δὲ ἄκαρπα	ἀεννάως·	τά τε θιασωτικὰ καὶ τὰ
[2, 2]	παιδάριον γένηται, τὸ αὐτὸ τοῦτο.	Ἀθηναῖοι	δὲ οἱ ἐν Ποτιδαίᾳ οἰκοῦντες
[2, 2]	Τό τε νόμισμα τὸ ὂν	Ἀθηναίοις	ἀδόκιμον ἐποίησε, τάξας δὲ τιμὴν
[2, 30]	πολλαπλάσια αὐτὸς ἐλάμβανεν. Πυθοκλῆς Ἀθηναῖος	Ἀθηναίοις	συνεβούλευσε τὸν μόλυβδον τὸν ἐκ
[2, 30]	δὲ πολλαπλάσια αὐτὸς ἐλάμβανεν. Πυθοκλῆς	Ἀθηναῖος	Ἀθηναίοις συνεβούλευσε τὸν μόλυβδον τὸν
[2, 20]	ἐκδανεῖσαι τοὺς ἰδιώτας χρήματα. Καλλίστρατος	Ἀθηναῖος〉	ἐν Μακεδονίᾳ πωλουμένου τοῦ ἐλλιμενίου
[2, 20]	τῶν φόρων αὐτοῖς ἀποδοῦναι. Ἰφικράτης	Ἀθηναῖος,	Κότυος συναγαγόντος στρατιώτας, ἐπόρισεν αὐτῷ
[2, 20]	ὁπόσον ἕκαστος δύνηται πείθειν. Τιμόθεος	Ἀθηναῖος	πολεμῶν πρὸς Ὀλυνθίους καὶ ἀπορούμενος
[2, 2]	κυρίως ἔχειν τὸ κτῆμα. Ἱππίας	Ἀθηναῖος	τὰ ὑπερέχοντα τῶν ὑπερῴων εἰς
[2, 20]	οὐθενὶ οὐθὲν τούτων ποιεῖν. Χαβρίας	Ἀθηναῖος	Ταῲ τῷ Αἰγυπτίων βασιλεῖ ἐκστρατεύοντι
[2, 2]	Τῇ τε ἱερείᾳ τῇ τῆς	Ἀθηνᾶς	τῆς ἐν ἀκροπόλει ὑπὲρ τοῦ
[2, 30]	ἐπιμελητὴν εἰς τὸν νομὸν τὸν	Ἀθριβίτην,	ἐπεὶ προσελθόντες αὐτῷ οἱ νομάρχαι
[2, 20]	ταξίαρχοί τε καὶ λοχαγοὶ ἀγοράζοντες	ἁθρόα	διεδίδοσαν τοῖς στρατιώταις, οἱ δὲ
[2, 2]	καλῶς εἶχε μὴ κοτυλίζειν, ἀλλ´	ἁθρόα	τὰ φορτία πεπρᾶσθαι. Ἐκεῖνοί τε
[2, 2]	ἅπασι συνέταξαν τὰς οὐσίας, μὴ	ἁθρόας	εἰς τὸν αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον,
[2, 30]	τῆς κομιδῆς. Ἐπεὶ δὲ καὶ	αἱ	καταβολαὶ τῶν προσόδων παρῆσαν, ἔφησεν
[2, 20]	ποιεῖν. Χαβρίας Ἀθηναῖος Ταῲ τῷ	Αἰγυπτίων	βασιλεῖ ἐκστρατεύοντι καὶ δεομένῳ χρημάτων
[2, 30]	προσόν. παρ´ ἑκάστης Εὐαίσης Σύρος	Αἰγύπτου	σατραπεύων, ἀφίστασθαι μελλόντων τῶν νομαρχῶν
[2, 30]	ἑκάστοις τὸν νεκρόν. Κλεομένης Ἀλεξανδρεὺς	Αἰγύπτου	σατραπεύων, λιμοῦ γενομένου ἐν μὲν
[2, 30]	τοῖς ἄλλοις τόποις σφόδρα, ἐν	Αἰγύπτῳ	δὲ μετρίως, ἀπέκλεισε τὴν ἐξαγωγὴν
[2, 30]	ἦλθεν. Χαρίδημος Ὠρείτης ἔχων τῆς	Αἰολίδος	τινὰ χωρία, ἐπιστρατεύοντος ἐπ´ αὐτὸν
[2, 30]	μελλόντων τῶν νομαρχῶν ἀπ´ αὐτοῦ	αἰσθόμενος,	καλέσας αὐτοὺς εἰς τὰ βασίλεια
[2, 30]	τέ τινα ἐπ´ ἀγοράσματα καὶ	αἰσθόμενος	ὅτι εὐώνων ἐπιτετύχηκεν, αὐτῷ δὲ
[2, 10]	πραξάντων, οἱ εὐπορώτεροι τὰ μὲν	αἰσχυνόμενοι,	τὰ δὲ φοβούμενοι πολλῷ τούτων
[2, 10]	χώρᾳ ἔλεγεν ὅτι ὁ βασιλεὺς	αἰτεῖ	τοὺς φόρους, αὐτὸς δὲ οὐκ
[2, 20]	ἀπόρως διακείμενος καὶ τῶν στρατιωτῶν	αἰτούντων	τοὺς μισθοὺς καὶ ἀπειθούντων αὐτῷ
[2, 2]	κάρπιμα χρόνον τινά, τὰ δὲ	ἄκαρπα	ἀεννάως· τά τε θιασωτικὰ καὶ
[2, 30]	συνήθεις τοῦ ἀγοραστοῦ ἔλεγεν ὅτι	ἀκηκοὼς	εἴη τὰ ἀγοράσματα αὐτὸν ὑπερτίμια
[2, 30]	ὀργῆς προσποιητοῦ. Οἳ δὲ ταῦτα	ἀκούοντες	οὐκ ἔφασαν δεῖν πιστεύειν αὐτὸν
[2, 20]	δεῖν παραλυθῆναι διὰ τὴν δαπάνην.	Ἀκούσαντες	δὲ (οἱ ἱερεῖς καὶ τὸ
[2, 10]	τὴν πόλιν τούτοις διοικεῖν παραδοῦναι.	Ἀκούσαντες	δὲ ταῦτα εὐθέως τὰ χρήματα
[2, 2]	τῇ τῆς Ἀθηνᾶς τῆς ἐν	ἀκροπόλει	ὑπὲρ τοῦ ἀποθανόντος φέρειν χοίνικα
[2, 2]	ἁλιείαν· καὶ τὴν τῶν ἁλῶν	ἁλατοπωλίαν·	τῶν τ´ ἐργαζομένων θαυματοποιῶν καὶ
[2, 30]	ἀπέδωκεν ἑκάστοις τὸν νεκρόν. Κλεομένης	Ἀλεξανδρεὺς	Αἰγύπτου σατραπεύων, λιμοῦ γενομένου ἐν
[2, 30]	ἱερεύς. Ἀντιμένης Ῥόδιος ἡμιόλιος, γενομένου	Ἀλεξάνδρου	περὶ Βαβυλῶνα, ἐπόρισε χρήματα ὧδε.
[2, 30]	ἔδοσαν αὐτῷ καὶ οὕτως ἐπαύσατο.	Ἀλεξάνδρου	τε〉 τοῦ βασιλέως ἐντειλαμένου αὐτῷ
[2, 20]	Τιμόθεον αὐτοῖς εἰ μὴ τῇ	ἀληθείᾳ	προσδόκιμα ἦν τὰ χρήματα πρὸς
[2, 30]	ἐδίδοσαν, οἰόμενοί τε αὐτὸν τῇ	ἀληθείᾳ	τοῦτο ποιεῖν, καὶ ἕκαστος βουλόμενος
[2, 20]	εἰσαφικνουμένους, ἀπηγόρευσε μὴ πωλεῖν σῖτον	ἀληλεσμένον	μηδὲ μέτρον ἔλαττον ἢ μέδιμνον,
[2, 2]	τι· καὶ τῆς θαλάττης τὴν	ἁλιείαν·	καὶ τὴν τῶν ἁλῶν ἁλατοπωλίαν·
[2, 2]	ἐμπόροις καλῶς εἶχε μὴ κοτυλίζειν,	ἀλλ´	ἁθρόα τὰ φορτία πεπρᾶσθαι. Ἐκεῖνοί
[2, 20]	καὶ οἰκιῶν τέλη οὐκ ἔπραττον,	ἀλλ´	ἀνέγραφον τοὺς ἔχοντας· ὁπότε δὲ
[2, 20]	συναγαγὼν ἔφη οὐκ ἀπορεῖσθαι χρημάτων,	ἀλλ´	εἶναι αὑτῷ ἐν χωρίῳ τινί,
[2, 2]	τὰ κτήματα αὐτῶν οὐθεὶς ἠθέλησεν	ἀλλ´	ἢ βραχέος ἀγοράζειν, αὐτοῖς τοῖς
[2, 2]	εἰς τὸν αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον,	ἀλλὰ	κατὰ κτῆμα ἐν ᾧ τόπῳ
[2, 20]	ἂν εἵλετο ἔχειν ὡς ἀργυροῦν	ἀλλὰ	μὴ καττιτέρινον. Πάλιν τε (δεηθεὶς
[2, 2]	τε διαδόντες διμήνου μισθὸν παρῆγον	(ἀλλὰ)	τὴν ἀγορὰν ἐν ὁλκάσιν, ἄνδρα
[2, 10]	ἐψηφίσαντο μὴ θανατῶσαι τοὺς συνειλημμένους,	ἀλλὰ	χρήματα πραξαμένους φυγαδεῦσαι. Χῖοι δέ,
[2, 20]	ἑκάστῳ θήλεος καὶ ἄρρενος τὰ	ἄλλα	ἀποδόσθαι τῇ πόλει ὡς ἐκδανεῖσαι
[2, 2]	λαμπρῶς ἄγειν Διονύσια, ἐν οἷς	ἄλλα	τε πολλὰ ἀνήλισκον ἐξ ἐνιαυτοῦ
[2, 1]	ἐν τύπῳ διελέσθαι (τὰς γὰρ	ἄλλας	εἰς τοῦτο ἐμπιπτούσας εὑρήσομεν) βασιλική,
[2, 1]	ἰδιωτική. Ἐπικοινωνεῖν μὲν τὰ πολλὰ	ἀλλήλαις	ἀναγκαῖόν ἐστιν· ὅσα δὲ μάλιστα
[2, 10]	ἀπεδίδου. Κυζικηνοὶ δὲ στασιάσαντες πρὸς	ἀλλήλους,	ἐπικρατήσαντος τοῦ δήμου, τῶν δὲ
[2, 10]	παρ´ ἀμφοτέρων κατήλλαξεν αὐτοὺς πρὸς	ἀλλήλους.	Τοῖς τε πολίταις κατιδὼν οὔσας
[2, 2]	καὶ τὸν οἶνον καὶ τὴν	ἄλλην	ἀγοράν, χρόνου διισταμένου ἐν ᾧ
[2, 20]	πλοίων καὶ ἐργαστηρίων καὶ τῶν	ἄλλην	τινὰ ἐργασίαν παρεχόντων τῆς ἐργασίας
[2, 2]	πολλοῦ ὧν ἦν καὶ τὸ	ἄλλο	κτῆμα· τοῖς δὲ θιασώταις ἕτερα
[2, 30]	τι νόμισμα ἔχουσιν ἤ τι	ἄλλο	σκεῦος ἀξιόλογον, εἰς ἕτερον χωρίον
[2, 30]	πολιτῶν ἔφησεν. Ἐπεὶ δὲ οἱ	ἄλλοι	πολῖται εἰσήνεγκαν, ἐκέλευσε καὶ ταῦτα
[2, 30]	αὑτῷ παραδιδόναι ὅσουπερ ἐπώλουν τοῖς	ἄλλοις,	αὐτὸς δὲ τάξας τριάκοντα καὶ
[2, 10]	ἐκ τοῦ καρποῦ, τοῖς δὲ	ἄλλοις	ἐκ τῶν λειπομένων. ~Ἐφέσιοι δεηθέντες
[2, 30]	λιμοῦ γενομένου ἐν μὲν τοῖς	ἄλλοις	τόποις σφόδρα, ἐν Αἰγύπτῳ δὲ
[2, 20]	καὶ ἀργύριον πολὺ καὶ τὸν	ἄλλον	κόσμον οὐκ ὀλίγον. Εἰδὼς δὲ
[2, 20]	πεποιηκέναι, ἠξίου δὲ καὶ τοὺς	ἄλλους,	μή τι μήνιμα παρὰ τῆς
[2, 30]	καὶ πρέσβεις καὶ τεχνίτας κλητοὺς	ἄλλους	τοὺς ἄγοντας† καὶ ἰδίᾳ ἀποδημοῦντας,
[2, 20]	τοὺς καπήλους τοὺς μεταβαλλομένους τι·	ἄλλῳ	δὲ οὐκ ἦν οὐθενὶ οὐθὲν
[2, 1]	τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων, ἀπὸ τῶν	ἄλλων)	Αὐτῶν δὲ τούτων πρώτη μὲν
[2, 1]	Δευτέρα δὲ ἡ ἀπὸ τῶν	ἄλλων	ἐγκυκλημάτων. Τρίτη δὲ ἡ ἀπὸ
[2, 30]	τὴν κομιδὴν ἔσεσθαι παρὰ τῶν	ἄλλων	πολιτῶν ἔφησεν. Ἐπεὶ δὲ οἱ
[2, 20]	οἶκοί εἰσιν ὀρφανικοί. Ἀπογραψαμένων δὲ	ἄλλων	τὰ τούτων χρήματα ἀπεχρᾶτο ἕως
[2, 20]	μὲν ἀπὸ λιμένων καὶ τῶν	ἄλλων	τελῶν αὐτοῖς προσπορευόμενα (ἐχρῶντο) εἰς
[2, 2]	τοῖς τε φυγάσι καὶ τῶν	ἄλλων	τῷ βουλομένῳ ὥστ´ ἐπιγραφῆναι τὸ
[2, 2]	μάντεων καὶ φαρμακοπωλῶν καὶ τῶν	ἄλλων	τῶν τοιουτοτρόπων τὸ τρίτον δὲ
[2, 2]	τοῦ τε οἴνου καὶ τῶν	ἄλλων	ὡσαύτως. Τὴν μὲν οὖν (ἀρχαίαν
[2, 2]	αὐτούς, ὄντος τοῦ〉 μεδίμνου τῶν	ἀλφίτων	τετραδράχμου, προσέταξαν τοῖς ἀγοραίοις πωλεῖν
[2, 2]	τὴν ἁλιείαν· καὶ τὴν τῶν	ἁλῶν	ἁλατοπωλίαν· τῶν τ´ ἐργαζομένων θαυματοποιῶν
[2, 30]	χωρίον ἀποστέλλειν, παραπομπὴν δὲ δώσειν·	ἅμα	δὲ καὶ αὐτὸς τοῦτο ποιῶν
[2, 10]	οὖν ἐντεῦθεν καὶ ἀργύριον ἐλάμβανεν,	ἅμα	τε οἱ ἡγεμόνες οὐ παρεκρούοντο
[2, 10]	διαπύλιον ἀπῄτει δραχμὴν τοῦ σώματος·	ἅμα	τε οὖν ἐντεῦθεν καὶ ἀργύριον
[2, 30]	αὐτὸς οὖν (οὐ) προσέξειν· καὶ	ἅμα	τὴν ἀβελτερίαν αὐτοῦ ἐλοιδόρει μετ´
[2, 20]	Ὃ δὲ ἔφη δεῖν εἰς	Ἀμισὸν	ἐλθόντας ἐπισημήνασθαι· ἦν δ´ εἰς
[2, 20]	ἐπισημήνασθαι· ἦν δ´ εἰς τὴν	Ἀμισὸν	ὁδὸς πολλῶν τε ἡμερῶν καὶ
[2, 30]	τοὺς ἱερεῖς ἔφη πρότερος ἀδικηθεὶς	ἀμύνεσθαι	τοὺς κροκοδείλους, καὶ προσέταξε θηρεύειν
[2, 2]	ὃς ἂν μὴ ἐξ ἀστῶν	ἀμφοτέρων	ᾖ, χρημάτων δεηθέντες ἐψηφίσαντο τὸν
[2, 10]	ἐλάττω δώσειν. Λαβὼν δὲ παρ´	ἀμφοτέρων	κατήλλαξεν αὐτοὺς πρὸς ἀλλήλους. Τοῖς
[2, 20]	διδόναι· οἳ (δὲ ὑπολαβόντες οὐκ	ἄν	ποτε προέσθαι τοσαῦτα χρήματα τὸν
[2, 20]	Τοῖς δ´ ἐμπόροις προεῖπεν ὃν	ἄν	τις λάβῃ χαλκόν, τούτου πάλιν
[2, 1]	καὶ δίκαιον· ὅ τι γὰρ	ἂν	ἀπῇ τούτων τῶν μερῶν, πολλὰ
[2, 1]	ὅτε τούτων ἐφαρμόσει τι οἷς	ἂν	αὐτὸς πραγματεύῃ. ~Κύψελος (ὁ) Κορίνθιος
[2, 30]	τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀκτὼ δραχμάς ἀποτίσαι†	ἂν	δὲ ἀποδρᾷ τὸ ἀνδράποδον, κομίζεσθαι
[2, 20]	καὶ μὴ βουλόμενοι ἕκαστος ὃ	ἂν	εἵλετο ἔχειν ὡς ἀργυροῦν ἀλλὰ
[2, 20]	συναγαγὼν εἶπε διότι δικαίως μὲν	ἂν	ἐξανδραποδισθεῖεν ὑπ´ αὐτοῦ, νῦν μέντοι
[2, 10]	εἰς οἶκον ἐκέλευε τρέφειν ἕως	ἂν	ἐπανέλθοι· ὁπότε δὲ δοκοίη χρόνος
[2, 30]	μὴ ἐκεῖ. Ἐπεὶ δ´ οὐκ	ἂν	ἔφασαν δύνασθαι δοῦναι, μετῴκισεν αὐτούς.
[2, 40]	δεῖ ἐκείνοις δοῦναι, τοῖς ἡγεμόσιν	ἂν	ἥδιον διδόναι· ἐκέλευσεν οὖν αὐτοὺς
[2, 10]	τόκους τοῖς δεδανεικόσι καταφέρειν, ἕως	ἂν	καὶ τὸ ἀρχαῖον εὐπορήσωσιν. Μαύσωλος
[2, 10]	πολέμου, δικαστήριον καθίσας προεῖπεν, ὅσοι	ἂν	μὴ δικάσωνται χρόνον ὃν προέθηκε,
[2, 2]	αὐτοῖς μὴ εἶναι πολίτην ὃς	ἂν	μὴ ἐξ ἀστῶν ἀμφοτέρων ᾖ,
[2, 40]	ἀγαλμάτων φιάλην εἶχε προτετακότα, εἴπας	ἂν	ὅτι δέχομαι, ἐξαιρεῖν ἐκέλευε, (τὰ
[2, 2]	ἑτέραν καὶ ὀβολόν, καὶ ὅτῳ	ἂν	παιδάριον γένηται, τὸ αὐτὸ τοῦτο.
[2, 20]	τῶν λειῶν ἀγόμενα· ὃς δ´	ἂν	περιλειφθῇ αὐτοῖς χαλκός, πρὸς αὐτὸν
[2, 1]	τῶν τε τόπων, περὶ οὓς	ἂν	πραγματεύηται, μὴ ἀπείρως ἔχειν, καὶ
[2, 1]	ἡμῖν ἡ σατραπεία, περὶ ἣν	ἂν	πραγματευώμεθα, ἢ πόλις, πότερον ἃ
[2, 30]	δ´ ἔφασαν ἐλάττονος ἢ ὅσου	ἂν	τοῖς ἐμπόροις ἐπώλουν. Ὃ δ´
[2, 2]	τὰς δημοσίας ὁδοὺς καὶ τοὺς	ἀναβαθμοὺς	καὶ τὰ προφράγματα καὶ τὰς
[2, 1]	Ἐπικοινωνεῖν μὲν τὰ πολλὰ ἀλλήλαις	ἀναγκαῖόν	ἐστιν· ὅσα δὲ μάλιστα δι´
[2, 30]	ἰδίᾳ ἀποδημοῦντας, καὶ δῶρα πολλὰ	ἀναγόμενα,	τὴν δεκάτην ἔπραττε κατὰ τὸν
[2, 20]	λέγων ἐν ᾧ εἴη, καὶ	ἀναζεύξας	ἐβάδιζεν ἐπ´ αὐτό. Εἶτα, ὡς
[2, 2]	τοῖς φυγάσιν ἀπέδοτο· τά τε	ἀναθήματα,	ὅσα ἦν αὐτῶν ἔν τισιν
[2, 2]	πόλεως, τὰ ὄντα Κορινθίοις πάντα	ἀναθήσειν,	(ἐκέλευσεν αὐτοὺς ἀπογράψασθαι. Ἀπογραψαμένων δὲ
[2, 2]	αὐτῶν ἔν τισιν ἐργαστηρίοις ἡμίεργα	ἀνακείμενα,	ἐπώλει τοῖς τε φυγάσι καὶ
[2, 2]	δὲ τιμὴν ἐκέλευσε πρὸς αὑτὸν	ἀνακομίζειν.	Συνελθόντων δὲ ἐπὶ τῷ κόψαι
[2, 10]	εἰς τὰς καθ´ ἡμέραν χρείας	ἀναλίσκειν	καὶ ἡ πόλις τοῦ χρέους
[2, 1]	ἢ τῶν ἀναλωμάτων τῶν νῦν	ἀναλουμένων	τίνα τε καὶ πόσα περιαιρεθέντα
[2, 30]	ἱερεῖς καλέσας ἔφησε πολὺ τὸ	ἀνάλωμα	ἐν τῇ χώρᾳ γίνεσθαι εἰς
[2, 1]	καὶ τὰς προσόδους καὶ τὰ	ἀναλώματα	βραχέα γίνεσθαι. Αὐτῆς δὲ ταύτης
[2, 1]	λυσιτελήσει διατίθεσθαι· περὶ δὲ τὰ	ἀναλώματα	τίνα περιαιρετέον καὶ πότε, καὶ
[2, 1]	περὶ τὰ εἰσαγώγιμα, περὶ τὰ	ἀναλώματα.	Τούτων δὲ ἕκαστον. Περὶ μὲν
[2, 1]	(τινες) τε〉 κατασκευασθῆναι, ἢ τῶν	ἀναλωμάτων	τῶν νῦν ἀναλουμένων τίνα τε
[2, 30]	πολλῷ πλέον ἢ ὅσον ᾤοντο	ἀναλώσειν	ἔφασαν δώσειν τοῦ μὴ ὀχλεῖσθαι
[2, 40]	ἐξεπίτηδες· προπορευομένου δὲ τοῦ μηνὸς	ἀναπλεύσας	διέδωκε τὴν σιταρχίαν, εἶτα τοῦ
[2, 30]	παρὰ τὰς ὁδοὺς τὰς βασιλικὰς	ἀναπληροῦν	ἐκέλευε τοὺς σατράπας κατὰ τὸν
[2, 30]	ἐν ᾗ ἐστι τὸ στρατόπεδον,	ἀνασῴζειν	ἢ〉 τὴν τιμὴν τῷ κυρίῳ
[2, 20]	τοῦ δόντος τὸ ἀργύριον ὡς	ἀνατεθεικότος.	Διονύσιος Συρακούσιος βουλόμενος χρήματα συναγαγεῖν,
[2, 20]	τὴν βουλομένην χρυσοφορεῖν τάγμα τι	ἀνατιθέναι	ἐν τῷ ἱερῷ. Τριηρεῖς τε
[2, 20]	τιμὴν κατέβαλον, ἐκέλευσε τὸ σκεῦος	ἀναφέρειν	ἕκαστον ὃ ἠγόρασεν. Τῶν τε
[2, 20]	ἔλαβεν, ἐκέλευσε πάλιν τὰ ἡμίσεα	ἀναφέρειν.	Μενδαῖοι δὲ τὰ μὲν ἀπὸ
[2, 20]	ἀποδόσει, ὡς ἀπῄτουν αὐτόν, ἐκέλευσεν	ἀναφέρειν	ὅσον ἔχει τις ἀργύριον πρὸς
[2, 20]	τὰ ἡμίσεα (ὧν ἔχει ἕκαστος	ἀναφέρειν	πρὸς αὑτόν, τὰ δ´ ἡμίσεα
[2, 20]	περιλειφθῇ αὐτοῖς χαλκός, πρὸς αὐτὸν	ἀναφέροντας	ἀργύριον λαμβάνειν. Περὶ Κέρκυραν δὲ
[2, 2]	(ἀλλὰ) τὴν ἀγορὰν ἐν ὁλκάσιν,	ἄνδρα	τε〉 ταμίαν ἐπέστησαν ἐφ´ ἑκάστῃ
[2, 30]	ἀργύριον. Εἰ δέ τι ἀποδραίη	ἀνδράποδον,	ἐκέλευε τὸν σατράπην τῆς ἐν
[2, 30]	ἀποτίσαι† ἂν δὲ ἀποδρᾷ τὸ	ἀνδράποδον,	κομίζεσθαι τὴν τιμὴν (ἧς ἀνεγράψατο.
[2, 20]	καὶ δεόμενοι χρημάτων, ὄντων αὐτοῖς	ἀνδραπόδων,	ἐψηφίσαντο καταλειπομένου ἑνὶ ἑκάστῳ θήλεος
[2, 30]	(ἧς ἀνεγράψατο. Ἀπογραφέντων οὖν πολλῶν	ἀνδραπόδων	οὐκ ὀλίγον συνετέλει ἀργύριον. Εἰ
[2, 20]	ἐδίδοσαν αὐτῷ. Ἠξίωσεν οὖν αὐτοὺς	ἄνδρας	γε τῶν πολιτῶν φρουροὺς δοῦναι
[2, 10]	δὲ οὐκ εὐπορεῖται. Κατασκευαστοὶ δ´	ἄνδρες	αὐτῷ εὐθέως ἐπηγγέλλοντο ὅσον εἰσοίσει
[2, 20]	οἰκιῶν τέλη οὐκ ἔπραττον, ἀλλ´	ἀνέγραφον	τοὺς ἔχοντας· ὁπότε δὲ δεηθεῖεν
[2, 30]	ἀνδράποδον, κομίζεσθαι τὴν τιμὴν (ἧς	ἀνεγράψατο.	Ἀπογραφέντων οὖν πολλῶν ἀνδραπόδων οὐκ
[2, 20]	ὃ εἰσήνεγκαν. Ποιήσας δὲ τοῦτο	ἀνεκτήσατο	τοὺς πολίτας. Εἶτα πάλιν, οἰόμενοι
[2, 20]	τὸν λαβόντα· τῷ δὲ μὴ	ἀνενέγκαντι	θάνατον ἔταξε τὸ ἐπιτίμιον. Ὑπολαβόντες
[2, 20]	ποιήσαντα ἔνοχον ἔφησεν ἱεροσυλίας ἔσεσθαι.	Ἀνενεγκάντων	δὲ πάντων ἃ εἶχον διά
[2, 20]	ἐπιτίμιον. Ὑπολαβόντες δὲ οἱ ναῦται	ἀνενεγκόντες	τὰ ἡμίσεα τὰ κατάλοιπα ἔχειν,
[2, 20]	μή, θάνατον ἔταξε τὸ ἐπιτίμιον.	Ἀνενεχθέντος	δὲ τοῦ ἀργυρίου, ἐπικόψας χαρακτῆρα
[2, 40]	αὐλητὴν ἄνευ χοροῦ οὔτε ἡγεμόνας	ἄνευ	ἰδιωτῶν οὐδὲν ἔφη χρησίμους εἶναι·
[2, 30]	διαπορεύοιτο στρατόπεδον ἢ ἕτερος ὄχλος	ἄνευ	τοῦ βασιλέως, πέμψας τινὰ παρ´
[2, 40]	καὶ συναγαγὼν αὐτοὺς οὔτε αὐλητὴν	ἄνευ	χοροῦ οὔτε ἡγεμόνας ἄνευ ἰδιωτῶν
[2, 10]	αὐτοῖς μισθὸν οὐκ ἠδύναντο διαλῦσαι.	Ἀνήγγειλαν	οὖν, εἴ τις τῶν πολιτῶν
[2, 2]	ἐν οἷς ἄλλα τε πολλὰ	ἀνήλισκον	ἐξ ἐνιαυτοῦ παρασκευάζοντες καὶ ἱερεῖα
[2, 20]	μέντοι τὰ εἰς τὸν πόλεμον	ἀνηλωμένα	χρήματα κομισάμενος καὶ ὑπὲρ ἑκάστου
[2, 20]	ἡμίσεα τὰ κατάλοιπα ἔχειν, ἀδεῶς	ἀνήνεγκαν·	ὃ δ´ ἐπείπερ ἐκεῖνα ἔλαβεν,
[2, 20]	καὶ τό τε ὀφειλόμενον πρότερον	ἀνήνεγκαν	πρὸς αὐτόν. Εἰς Τυρρηνίαν τε
[2, 30]	βουλόμενος ἐνδείξασθαι καὶ τῷ Κλεομένει,	ἀνήνεγκε	τὰς τιμὰς ὧνπερ ἦν ἠγορακώς.
[2, 1]	Ἕκτη δὲ ἡ ἀπὸ τῶν	ἀνθρώπων,	ἐπικεφάλαιόν τε καὶ χειρωνάξιον προσαγορευομένη.
[2, 30]	οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν ἐποιεῖτο. Τῶν δὲ	ἀνθρώπων	οἰομένων τὸ κήρυγμα μάτην αὐτὸν
[2, 30]	φανερὸς ἦν. Πεισθέντων δὲ τῶν	ἀνθρώπων,	προαγαγὼν αὐτοὺς τῆς πόλεως μικρὸν
[2, 20]	χρήματα τρόπον τοιοῦτον. Ἐκέλευσε τῶν	ἀνθρώπων	ὧν ἦρχε προστάξαι κατασπεῖραι αὐτῷ
[2, 2]	κεῖνόν τε ἅπαντα ἔχειν ἅπερ	ἀνιέρωσε,	τούς τε Κορινθίους ἕτερα κεκτῆσθαι.
[2, 2]	προφράγματα καὶ τὰς θύρας τὰς	ἀνοιγομένας	ἔξω ἐπώλησεν· ὠνοῦντο οὖν ὧν
[2, 1]	νόμισμα εἰς τὰς δαπάνας ἢ	ἀντὶ	νομίσματος ὤνια. Δεύτερον δὲ τὴν
[2, 30]	εἶναι κατὰ χώραν καὐτὸς ἱερεύς.	Ἀντιμένης	Ῥόδιος ἡμιόλιος, γενομένου Ἀλεξάνδρου περὶ
[2, 30]	ἰδίων εἶναι ἔδωκαν ἃ προσέταξεν.	Ἀντιμένης·	τούς τε θησαυροὺς τοὺς παρὰ
[2, 2]	εἰσέφερον τὸ ἐπιγραφὲν ἕκαστος. Σωσίπολις	Ἀντισσαῖος,	δεηθείσης τῆς πόλεως χρημάτων, εἰθισμένων
[2, 1]	τὴν ἰδιωτικήν. Αὕτη δέ ἐστιν	ἀνώμαλος	μὲν διὰ τὸ δεῖν μὴ
[2, 1]	τεχνικῶς τι διῴκησαν, ἃ ὑπελαμβάνομεν	ἀξιόλογα	αὐτῶν εἶναι, συναγηόχαμεν. Οὐδὲ γὰρ
[2, 30]	ἔχουσιν ἤ τι ἄλλο σκεῦος	ἀξιόλογον,	εἰς ἕτερον χωρίον ἀποστέλλειν, παραπομπὴν
[2, 30]	σατραπεύων, ἀφίστασθαι μελλόντων τῶν νομαρχῶν	ἀπ´	αὐτοῦ αἰσθόμενος, καλέσας αὐτοὺς εἰς
[2, 20]	πόλεμος ὁ πρὸς βασιλέα διαλυθῇ.	Ἀπ´	οἰκίας δὲ ἑκάστης κελεῦσαι ἅπαντας
[2, 10]	τὸν δόντα καὶ τὸν χρόνον,	ἀπαγαγόντα	εἰς οἶκον ἐκέλευε τρέφειν ἕως
[2, 20]	νόμισμα δὲ οὐκ ἔχων διδόναι,	ἀπαιτούμενος	δὲ χρόνου γενομένου οὗ ὤφειλε,
[2, 30]	τινὰς ἠρώτα τί βούλονται δόντες	ἀπαλλαγῆναι	τῆς λειτουργίας. Οἳ δὲ πολλῷ
[2, 30]	δ´ ἐπιμελητὴν τὸν νῦν καθεστηκότα	ἀπαλλάξαι	αὐτὸν ἠξίουν, ἐπερωτήσας αὐτοὺς εἰ
[2, 40]	χρησίμους εἶναι· ἐκέλευεν οὖν αὐτοὺς	ἀπαλλάττεσθαι	ἐκ τῆς χώρας. Διονύσιος· τά
[2, 20]	αὑτοῖς τὰ ἐπιτήδεια· ὁπότε δὲ	ἀπαλλάττοιντο,	εἴ τι περίλοιπον εἴη αὐτοῖς,
[2, 20]	δὲ οἱ στρατιῶται καὶ νομίσαντες	ἅπαντα	εἶναι ἄργυρον τὰ ἀγόμενα, ἐθάρρησαν
[2, 20]	ἃ τότε ἦν ἀποκεκρυμμένα, ἐμφανῆ	ἅπαντα	ἔλαβε. Δανεισάμενός τε παρὰ τῶν
[2, 2]	ἐν δέκα ἔτεσι κεῖνόν τε	ἅπαντα	ἔχειν ἅπερ ἀνιέρωσε, τούς τε
[2, 2]	ἠγόραζον οἱ στρατιῶται παρὰ τούτων	ἅπαντα.	Πρότερον οὖν〉 συλλεγέντι ἀργυρίῳ ἐδίδοσαν
[2, 20]	τοὺς ἐμπόρους τε καὶ ἀγοραίους	ἅπαντα	ὡσαύτως πωλήσειν. Τοῖς δ´ ἐμπόροις
[2, 20]	Ἀπ´ οἰκίας δὲ ἑκάστης κελεῦσαι	ἅπαντας	εἰσενέγκαι τάξαντα ὃ δεῖ, καὶ
[2, 30]	αὐτοὺς εἰς τὰ βασίλεια ἐκρέμασεν	ἅπαντας,	πρὸς δὲ τοὺς οἰκείους ἐκέλευσε
[2, 30]	οὐθενός, τηρήσας τούς τε σατράπας	ἅπαντας	προσδοκίμους ὄντας καὶ στρατιώτας οὐκ
[2, 20]	καθεστηκότας. Ἐπεὶ δὲ ἐθάρρησάν τε	ἅπαντες	καί, εἴ τί ποτ´ ἦν
[2, 2]	χρημάτων εἰς τὸν πόλεμον ἀπογράψασθαι	ἅπασι	συνέταξαν τὰς οὐσίας, μὴ ἁθρόας
[2, 20]	τοῦτο ποιῶν· ἀγοραζόντων δὲ Συρακουσίων,	ἀπεγράφετο	τί ἕκαστος ἀγοράσειεν· ἐπεὶ δὲ
[2, 20]	ἔχοντας· ὁπότε δὲ δεηθεῖεν χρημάτων,	ἀπεδίδοσαν	ὡς〉 ὀφείλοντες· ἐκέρδαινον οὖν τὸν
[2, 20]	καὶ τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν	ἀπεδίδοτο	αὐτοῖς τοῖς Σαμίοις, ὥστε εὐπόρησε
[2, 10]	ἡ πόλις ἀπὸ τῶν προσόδων	ἀπεδίδου.	Κυζικηνοὶ δὲ στασιάσαντες πρὸς ἀλλήλους,
[2, 2]	τῶν τε νομισμάτων τὴν καταλλαγὴν	ἀπέδοντο	μιᾷ τραπέζῃ, ἑτέρῳ δὲ οὐκ
[2, 2]	χρημάτων τὰ τεμένη τὰ δημόσια	ἀπέδοντο,	τὰ μὲν κάρπιμα χρόνον τινά,
[2, 20]	Καταγαγὼν οὖν ἐπὶ τὰ ἐμπόρια	ἀπέδοτο	καὶ εὐπόρησε χρημάτων. Κότυς Θρᾷξ
[2, 2]	βραχέος ἀγοράζειν, αὐτοῖς τοῖς φυγάσιν	ἀπέδοτο·	τά τε ἀναθήματα, ὅσα ἦν
[2, 20]	τε σώματα πάντα οὐδὲν ἧττον	ἀπέδοτο	τά τε σκεύη, ἃ τότε
[2, 30]	ἑκάστου καὶ λαβὼν τὰ ὁμολογηθέντα	ἀπέδωκεν	ἑκάστοις τὸν νεκρόν. Κλεομένης Ἀλεξανδρεὺς
[2, 20]	διημαρτηκὼς τῆς πράξεως, ἐπαινέσας αὐτοὺς	ἀπέδωκεν	ἑκάστῳ ὃ εἰσήνεγκαν. Ποιήσας δὲ
[2, 20]	στρατιωτῶν αἰτούντων τοὺς μισθοὺς καὶ	ἀπειθούντων	αὐτῷ καὶ πρὸς τοὺς ὑπεναντίους
[2, 30]	ὀχλεῖσθαι καὶ ἀπὸ τῶν ἰδίων	ἀπεῖναι.	Ὃ δὲ παρὰ τούτων λαβὼν
[2, 20]	πάλιν ἱερόθυτα ἐποίουν· ὃ δὲ	ἀπεῖπε	θῆλυ μὴ θύειν. Πάλιν τε
[2, 1]	περὶ οὓς ἂν πραγματεύηται, μὴ	ἀπείρως	ἔχειν, καὶ τῇ φύσει εὐφυῆ
[2, 30]	σφόδρα, ἐν Αἰγύπτῳ δὲ μετρίως,	ἀπέκλεισε	τὴν ἐξαγωγὴν τοῦ σίτου. Τῶν
[2, 10]	ἐπεὶ δὲ τοῦ μὲν ἀρχαίου	ἀπέκοπτον	οὐθέν, ἀεὶ δὲ μάτην ἐδαπάνων,
[2, 2]	ἔτεσι κεῖνόν τε ἅπαντα ἔχειν	ἅπερ	ἀνιέρωσε, τούς τε Κορινθίους ἕτερα
[2, 30]	ἐπερωτήσας αὐτοὺς εἰ δυνήσονται συντελεῖν	ἅπερ	ἐπαγγέλλονται, φησάντων αὐτῶν, τὸν μὲν
[2, 10]	αὐτῶν. Δανεισάντων δὲ μισθωσάμενοι πλοῖα	ἀπέστειλαν	εἰς τὰ ἐμπόρια, ὅθεν αὐτοῖς
[2, 40]	ἡγεμόνων ὑπολαβόντων χρηματισμὸν αὑτοῖς ἔσεσθαι,	ἀπέστειλαν	τοὺς στρατιώτας, καθάπερ ἐκεῖνος προσέταξε.
[2, 20]	δὲ ἄλλων τὰ τούτων χρήματα	ἀπεχρᾶτο	ἕως ἕκαστος εἰς ἡλικίαν ἔλθοι.
[2, 20]	χειμέριος. Τὸν δὴ χρόνον τοῦτον	ἀπεχρᾶτο	τῷ στρατοπέδῳ τὰ ἐπιτήδεια μόνον
[2, 1]	δίκαιον· ὅ τι γὰρ ἂν	ἀπῇ	τούτων τῶν μερῶν, πολλὰ διαμαρτήσεται
[2, 30]	δῷ. Ἀφικομένου δὲ τοῦ ἀγοραστοῦ	ἀπήγγειλαν	αὐτῷ τὰ παρὰ τοῦ Κλεομένους·
[2, 30]	δὲ πάλιν εἰς τὸ χωρίον	ἀπῆγεν.	Κήρυγμά τε ποιησάμενος ἐν ταῖς
[2, 20]	τῷ στρατοπέδῳ διὰ τοὺς εἰσαφικνουμένους,	ἀπηγόρευσε	μὴ πωλεῖν σῖτον ἀληλεσμένον μηδὲ
[2, 2]	ἀργύριον δίδοσθαι ἕως εἰς οἶκον	ἀπῆλθον.	~Λακεδαιμόνιοι Σαμίων δεηθέντων χρήματα αὐτοῖς
[2, 10]	καὶ ἡ πόλις τοῦ χρέους	ἀπηλλάγη.	Δεύτερον δὲ ἐκ τῶν προσόδων
[2, 30]	Ὃ δὲ λαβὼν τότε μὲν	ἀπηλλάγη,	εἶτα δὲ καταπλεύσας, ἐπεὶ ἦν
[2, 10]	χρημάτων συχνῶν, τοὺς μὲν στρατιώτας	ἀπήλλαξαν,	ὑπὲρ δὲ τῶν σύλων διεδικάσαντο.
[2, 20]	θύσας τῇ θεῷ τὸν κόσμον	ἀπηνέγκατο	ὡς παρὰ τῆς θεοῦ δεδανεισμένος.
[2, 10]	στρατιωτῶν εἴ τις τελευτήσειε, διαπύλιον	ἀπῄτει	δραχμὴν τοῦ σώματος· ἅμα τε
[2, 10]	τραφὲν καὶ τὴν ἐπικαρπίαν λογισάμενος	ἀπῄτει.	Τῶν τε δένδρων τὰ ὑπερέχοντα
[2, 20]	πολιτῶν χρήματα ἐπ´ ἀποδόσει, ὡς	ἀπῄτουν	αὐτόν, ἐκέλευσεν ἀναφέρειν ὅσον ἔχει
[2, 1]	Τούτων δὲ μεγίστη μὲν καὶ	ἁπλουστάτη	ἡ βασιλική, ποικιλωτάτη δὲ καὶ
[2, 1]	ἄλλων ἐγκυκλημάτων. Τρίτη δὲ ἡ	ἀπὸ	ἀργυρίου. Χωρὶς δὲ τούτων ὃ
[2, 1]	γινομένων, ἀπὸ ἐμπόρων, ἀπὸ τελῶν,	ἀπὸ	βοσκημάτων, ἀπὸ τῶν ἄλλων) Αὐτῶν
[2, 1]	ταύτης εἴδη ἓξ τῶν προσόδων	(ἀπὸ	γῆς, ἀπὸ τῶν ἐν τῇ
[2, 1]	ταύτης κρατίστη μὲν πρόσοδος ἡ	ἀπὸ	γῆς γινομένη. Δευτέρα δὲ ἡ
[2, 1]	ἐν τῇ χώρᾳ ἰδίων γινομένων,	ἀπὸ	ἐμπόρων, ἀπὸ τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων,
[2, 20]	ἀναφέρειν. Μενδαῖοι δὲ τὰ μὲν	ἀπὸ	λιμένων καὶ τῶν ἄλλων τελῶν
[2, 10]	ᾔτει, καὶ συνελέγη χρήματα πολλὰ	ἀπὸ	ὄχλου πολλοῦ. Ἀριστοτέλης Ῥόδιος ἄρχων
[2, 20]	ἀπὸ τῆς ἀρτάβης τὸν ὀβολόν.	Ἀπό	τε〉 τῶν πλοίων καὶ ἐργαστηρίων
[2, 1]	χώρᾳ ἰδίων γινομένων, ἀπὸ ἐμπόρων,	ἀπὸ	τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων, ἀπὸ τῶν
[2, 20]	διδόναι τὸν πωλοῦντα καὶ ὠνούμενον	ἀπὸ	τῆς ἀρτάβης τὸν ὀβολόν. Ἀπό
[2, 1]	πρώτη μὲν καὶ κρατίστη ἡ	ἀπὸ	τῆς γῆς· αὕτη δέ ἐστιν
[2, 20]	διοίκησιν τῆς πόλεως, τὰ δὲ	ἀπὸ	τῆς γῆς καὶ οἰκιῶν τέλη
[2, 20]	εἰσενέγκαι τάξαντα ὃ δεῖ, καὶ	ἀπὸ	τοῦ σώματος ὡσαύτως. Τοῦ δὲ〉
[2, 2]	μηθέν, τὸ σῶμα διμναῖον τιμήσασθαι.	Ἀπὸ	τούτων οὖν εἰσέφερον τὸ ἐπιγραφὲν
[2, 1]	ἐμπόρων, ἀπὸ τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων,	ἀπὸ	τῶν ἄλλων) Αὐτῶν δὲ τούτων
[2, 1]	γῆς γινομένη. Δευτέρα δὲ ἡ	ἀπὸ	τῶν ἄλλων ἐγκυκλημάτων. Τρίτη δὲ
[2, 1]	δεκάτη καλουμένη. Ἕκτη δὲ ἡ	ἀπὸ	τῶν ἀνθρώπων, ἐπικεφάλαιόν τε καὶ
[2, 1]	τελῶν γινομένη. Πέμπτη δὲ ἡ	ἀπὸ	τῶν βοσκημάτων, ἐπικαρπία τε καὶ
[2, 1]	ἐμπορίων καὶ διαγωγῶν. Εἶτα ἡ	ἀπὸ	τῶν ἐγκυκλίων. Τέταρτον δὲ καὶ
[2, 1]	τῇ χώρᾳ γινομένη. Εἶτα ἡ	ἀπὸ	τῶν ἐμπορίων καὶ διαγωγῶν. Εἶτα
[2, 1]	γίνεσθαι. Τρίτη δὲ καὶ ἡ	ἀπὸ	(τῶν ἐμπορίων. Τετάρτη δὲ καὶ
[2, 1]	ἓξ τῶν προσόδων (ἀπὸ γῆς,	ἀπὸ	τῶν ἐν τῇ χώρᾳ ἰδίων
[2, 30]	δώσειν τοῦ μὴ ὀχλεῖσθαι καὶ	ἀπὸ	τῶν ἰδίων ἀπεῖναι. Ὃ δὲ
[2, 1]	δεκάτην προσαγορεύουσιν. Δευτέρα δὲ ἡ	ἀπὸ	τῶν ἰδίων γινομένη, οὗ μὲν
[2, 1]	δὲ κρατίστη μὲν πρόσοδος ἡ	ἀπὸ	τῶν ἰδίων ἐν τῇ χώρᾳ
[2, 1]	ἐμπορίων. Τετάρτη δὲ καὶ ἡ	ἀπὸ	τῶν κατὰ γῆν τε καὶ
[2, 10]	μὴ δικαίως συληθεῖσιν ἡ πόλις	ἀπὸ	τῶν προσόδων ἀπεδίδου. Κυζικηνοὶ δὲ
[2, 30]	κομίζεσθαι τὴν τιμὴν (ἧς ἀνεγράψατο.	Ἀπογραφέντων	οὖν πολλῶν ἀνδραπόδων οὐκ ὀλίγον
[2, 30]	στρατοπέδῳ ὄντα ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον	ἀπογράφεσθαι	ὁπόσου θέλει, τελεῖν δὲ τοῦ
[2, 10]	πρόβατον ἢ ὗν ἢ μόσχον,	ἀπογραψάμενος	τὸν δόντα καὶ τὸν χρόνον,
[2, 20]	αὑτὸν ὅσοι οἶκοί εἰσιν ὀρφανικοί.	Ἀπογραψαμένων	δὲ ἄλλων τὰ τούτων χρήματα
[2, 10]	ἰδιώτου καὶ βούλεται λαβεῖν, ἀπογράψασθαι.	Ἀπογραψαμένων	δὲ συχνῶν, τὰ πλοῖα τὰ
[2, 2]	πάντα ἀναθήσειν, (ἐκέλευσεν αὐτοὺς ἀπογράψασθαι.	Ἀπογραψαμένων	δὲ τούτων τὸ δέκατον μέρος
[2, 2]	δεόμενοι χρημάτων εἰς τὸν πόλεμον	ἀπογράψασθαι	ἅπασι συνέταξαν τὰς οὐσίας, μὴ
[2, 10]	ἢ ἰδιώτου καὶ βούλεται λαβεῖν,	ἀπογράψασθαι.	Ἀπογραψαμένων δὲ συχνῶν, τὰ πλοῖα
[2, 2]	Κορινθίοις πάντα ἀναθήσειν, (ἐκέλευσεν αὐτοὺς	ἀπογράψασθαι.	Ἀπογραψαμένων δὲ τούτων τὸ δέκατον
[2, 10]	Χῖοι δέ, νόμου ὄντος αὐτοῖς	ἀπογράψασθαι	τὰ χρέα εἰς τὸ δημόσιον,
[2, 20]	Πάλιν τε δεηθεὶς χρημάτων ἐκέλευσεν	ἀπογράψασθαι	(χρημάτων) πρὸς αὑτὸν ὅσοι οἶκοί
[2, 30]	ἄλλους τοὺς ἄγοντας† καὶ ἰδίᾳ	ἀποδημοῦντας,	καὶ δῶρα πολλὰ ἀναγόμενα, τὴν
[2, 20]	παρὰ τῶν πολιτῶν χρήματα ἐπ´	ἀποδόσει,	ὡς ἀπῄτουν αὐτόν, ἐκέλευσεν ἀναφέρειν
[2, 2]	δὲ οὐκ ἦν οὐθενὶ οὔτε	ἀποδόσθαι	ἑτέρῳ οὔτε πρίασθαι παρ´ ἑτέρου·
[2, 2]	ἀποδώσειν διπλάσια, ταῦτα δὲ συναγαγόντας	ἀποδόσθαι.	Συνελέγη οὖν αὐτοῖς χρήματα οὐκ
[2, 20]	θήλεος καὶ ἄρρενος τὰ ἄλλα	ἀποδόσθαι	τῇ πόλει ὡς ἐκδανεῖσαι τοὺς
[2, 20]	ὥστ´ ἐκ τῶν φόρων αὐτοῖς	ἀποδοῦναι.	Ἰφικράτης Ἀθηναῖος, Κότυος συναγαγόντος στρατιώτας,
[2, 30]	ἢ〉 τὴν τιμὴν τῷ κυρίῳ	ἀποδοῦναι.	Ὀφέλας Ὀλύνθιος καταστήσας ἐπιμελητὴν εἰς
[2, 10]	χρημάτων ἐψηφίσαντο τοὺς (ὀφείλοντας μὲν	ἀποδοῦναι	τῇ πόλει τὰ δάνεια, τὴν
[2, 30]	φασκόντων οὐ δυνήσεσθαι τοὺς φόρους	ἀποδοῦναι	τῷ μὴ ἐξάγεσθαι τὸν σῖτον,
[2, 30]	ὀκτὼ δραχμάς ἀποτίσαι† ἂν δὲ	ἀποδρᾷ	τὸ ἀνδράποδον, κομίζεσθαι τὴν τιμὴν
[2, 30]	συνετέλει ἀργύριον. Εἰ δέ τι	ἀποδραίη	ἀνδράποδον, ἐκέλευε τὸν σατράπην τῆς
[2, 30]	διειπάμενος ἐν ᾧ πάλιν αὐτοῖς	ἀποδώσει.	Πάλιν τε δεηθεὶς χρημάτων ἠξίωσεν
[2, 2]	μὲν Διονύσῳ εὔξασθαι ἐς νέωτα	ἀποδώσειν	διπλάσια, ταῦτα δὲ συναγαγόντας ἀποδόσθαι.
[2, 30]	καὶ τούτων, ἐκείνοις δὲ ὕστερον	ἀποδώσειν	σὺν τόκῳ. Τῶν τε στρατευομένων
[2, 2]	χρόνου διισταμένου ἐν ᾧ ἔμελλον	ἀποδώσειν	τὴν τιμήν. Τοῖς δὲ δὴ
[2, 2]	τῆς ἐν ἀκροπόλει ὑπὲρ τοῦ	ἀποθανόντος	φέρειν χοίνικα κριθῶν καὶ πυρῶν
[2, 10]	προστετάχθαι οὖν αὐτῷ ὑπὸ Μαυσώλου	ἀποκεῖραι	αὐτούς. Ἔφησεν οὖν, εἰ βούλονται
[2, 20]	τε σκεύη, ἃ τότε ἦν	ἀποκεκρυμμένα,	ἐμφανῆ ἅπαντα ἔλαβε. Δανεισάμενός τε
[2, 20]	Ῥηγῖνοι ὅσα ποτ´ ἦν αὐτοῖς	ἀποκεκρυμμένα	ἐμφανῆ ἐποίουν καὶ οἱ ἄποροι
[2, 20]	εἴ τί ποτ´ ἦν αὐτοῖς	ἀποκεκρυμμένον	ἢ ὑπεκκείμενον, μεθ´ αὑτῶν εἶχον,
[2, 20]	παρεληλυθότα χρόνον ἀτόκοις τοῖς χρήμασιν	ἀποκεχρημένοι.	Πολεμοῦντες δὲ〉 πρὸς Ὀλυνθίους καὶ
[2, 20]	γυναικῶν κόσμον εἰς τὸ ἱερὸν	ἀποκομίζειν·	αὐτὸς μὲν οὖν τῶν παρ´
[2, 20]	τοὺς πολίτας. Εἶτα πάλιν, οἰόμενοι	ἀπολήψεσθαι,	εἰσήνεγκαν· ὃ δὲ λαβὼν εἶχεν
[2, 20]	καὶ πρὸς τοὺς ὑπεναντίους φασκόντων	ἀποπορεύεσθαι,	ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔφησεν οὐ δύνασθαι
[2, 20]	τοιόνδε. Ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔφη οὐκ	ἀπορεῖσθαι	χρημάτων, ἀλλ´ εἶναι αὑτῷ ἐν
[2, 20]	αὑτοῦ ἐπώλει, ὡς δὴ δι´	ἀπορίαν	τοῦτο ποιῶν· ἀγοραζόντων δὲ Συρακουσίων,
[2, 20]	ἀποκεκρυμμένα ἐμφανῆ ἐποίουν καὶ οἱ	ἄποροι	παρὰ τῶν εὐπορωτέρων καὶ παρὰ
[2, 20]	Ἀθηναῖος πολεμῶν πρὸς Ὀλυνθίους καὶ	ἀπορούμενος	ἀργυρίου, κόψας χαλκὸν διεδίδου τοῖς
[2, 10]	ἐν σιτοδείᾳ ὄντες χρημάτων τε	ἀποροῦντες	ἐψηφίσαντο παρ´ οἷς ἔλαιόν ἐστι
[2, 2]	Ἐν σιτοδείᾳ δὲ γενόμενοι καὶ	ἀποροῦντες	χρημάτων κατήγαγον τὰ πλοῖα τὰ
[2, 10]	(πρὸς τὴν ἑτέραν στάσιν ἐν	ἀπορρήτοις,	φάσκων αὑτῷ διδόναι χρήματα τοὺς
[2, 10]	πολλοῦ. Ἀριστοτέλης Ῥόδιος ἄρχων Φωκαίας,	ἀπορῶν	χρημάτων, ὁρῶν στάσεις οὔσας δύο
[2, 20]	Περὶ Κέρκυραν δὲ πολεμῶν καὶ	ἀπόρως	διακείμενος καὶ τῶν στρατιωτῶν αἰτούντων
[2, 20]	ποιήσας τὰ χρήματα αὐτοὺς ἐκέλευσεν	ἀποσταλέντας,	ἃ ἐδανείζετο παρ´ αὐτῶν, κομίσασθαι.
[2, 20]	ἔσεσθαι. Ὁ δὲ Κότυς τοὺς	ἀποσταλέντας	εἰς φυλακὴν ποιήσας τὰ χρήματα
[2, 10]	γράμματα ἥκειν παρὰ βασιλέως κόμας	ἀποστεῖλαι	εἰς προκόμια· προστετάχθαι οὖν αὐτῷ
[2, 30]	ἔφασαν δύνασθαι δοῦναι, μετῴκισεν αὐτούς.	Ἀποστείλας	τέ τινα ἐπ´ ἀγοράσματα καὶ
[2, 40]	ἥδιον διδόναι· ἐκέλευσεν οὖν αὐτοὺς	ἀποστέλλειν	ἕκαστον τοὺς αὑτῶν καταλόγους ἐκ
[2, 40]	στρατιωτῶν, ἐκείνων ἑκάστῳ δοὺς ἀργύριον	ἀποστέλλειν	ἐπὶ ξενολογίαν, τούς τε μισθοὺς
[2, 30]	σκεῦος ἀξιόλογον, εἰς ἕτερον χωρίον	ἀποστέλλειν,	παραπομπὴν δὲ δώσειν· ἅμα δὲ
[2, 2]	τάξας μέτριον ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον	ἀποτείσαντα	τοῦτο ἐγγράφεσθαι εἰς τοὺς λελειτουργηκότας.
[2, 30]	τῇ οἰκίᾳ, εἰ δὲ μή,	ἀποτείσειν	ἀργύριον ὃ ἐπεκήρυξεν, ἠμέλει καὶ
[2, 20]	ἐργασίας μέρος τὸ δέκατον κελεῦσαι	ἀποτελεῖν.	Ἐκστρατεύειν δ´ αὐτῷ μέλλοντι ἐκ
[2, 2]	τρίτον δὲ μέρος τοῦ ἐργαζομένου	ἀποτελεῖν	ἔταξαν· τῶν τε νομισμάτων τὴν
[2, 30]	δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀκτὼ δραχμάς	ἀποτίσαι†	ἂν δὲ ἀποδρᾷ τὸ ἀνδράποδον,
[2, 20]	ἐκεῖ στρατιώταις νῦν φρουροῦσι σχῇ	ἀποχρήσασθαι.	Οἱ δὲ τοῦτο ταχέως ἐποίησαν,
[2, 10]	δέ, διὰ στασιασμὸν τῆς χώρας	ἀργοῦ	γενομένης καὶ τῶν μετοίκων οὐ
[2, 40]	τράπεζαν ἴδοι παρακειμένην χρυσῆν ἢ	ἀργυρᾶν,	ἀγαθοῦ δαίμονος κελεύσας ἐγχέαι ἐκέλευεν
[2, 40]	δέηται στρατιωτῶν, ἐκείνων ἑκάστῳ δοὺς	ἀργύριον	ἀποστέλλειν ἐπὶ ξενολογίαν, τούς τε
[2, 10]	αὑτὸν ποιούμενος καὶ παρ´ ἑκατέρων	ἀργύριον	δι´ ἑτέρων λαμβάνων, συνήγαγεν οὐκ
[2, 2]	μισθόν, ὥστε συνέβαινε ταὐτὸ (τὸ)	ἀργύριον	δίδοσθαι ἕως εἰς οἶκον ἀπῆλθον.
[2, 30]	πολλῶν ἀνδραπόδων οὐκ ὀλίγον συνετέλει	ἀργύριον.	Εἰ δέ τι ἀποδραίη ἀνδράποδον,
[2, 10]	ἅμα τε οὖν ἐντεῦθεν καὶ	ἀργύριον	ἐλάμβανεν, ἅμα τε οἱ ἡγεμόνες
[2, 20]	διὰ τοὺς χειμῶνας παραγενέσθαι αὑτῷ	ἀργύριον,	ἐπεὶ τοσαύτην εἶναι περὶ αὑτὸν
[2, 20]	εἴ τίς τι ἔχει ἄσημον	ἀργύριον	ἢ χρυσίον, κελεῦσαι ἐνέγκαι πρὸς
[2, 20]	αὐτοῖς χαλκός, πρὸς αὐτὸν ἀναφέροντας	ἀργύριον	λαμβάνειν. Περὶ Κέρκυραν δὲ πολεμῶν
[2, 20]	τῶν ἐν τῷ νεῷ τάξαντες	ἀργύριον	ὃ δεῖ καταβαλεῖν εἴων ἐπιγράφεσθαι
[2, 30]	οἰκίᾳ, εἰ δὲ μή, ἀποτείσειν	ἀργύριον	ὃ ἐπεκήρυξεν, ἠμέλει καὶ οὐδεμίαν
[2, 2]	ἕτερον χαρακτῆρα, ἐξέδωκε τὸ αὐτὸ	ἀργύριον.	Ὅσοι τε τριηραρχεῖν ἢ φυλαρχεῖν
[2, 1]	οὗ μὲν χρυσίον, οὗ δὲ	ἀργύριον,	οὗ δὲ χαλκός, οὗ δὲ
[2, 10]	τῇ πόλει κατὰ λόγον ἑκάστῳ	ἀργύριον	παρ´ ἐκείνων ἔλαβον ἴσον. Οἵ
[2, 20]	ἐπισκευάσας τὰς ἡμιόνους ὡς ἀγούσας	ἀργύριον	παραφαινούσας τε ταῦτα ἐβάδιζεν. Ἰδόντες
[2, 20]	Λευκοθέας ἱεροῦ χρυσίον τε καὶ	ἀργύριον	πολὺ καὶ τὸν ἄλλον κόσμον
[2, 20]	ἐκέλευσεν ἀναφέρειν ὅσον ἔχει τις	ἀργύριον	πρὸς αὐτόν· εἰ δὲ μή,
[2, 20]	τὸ ὄνομα τοῦ δόντος τὸ	ἀργύριον	ὡς ἀνατεθεικότος. Διονύσιος Συρακούσιος βουλόμενος
[2, 20]	τὸ ἐπιτίμιον. Ἀνενεχθέντος δὲ τοῦ	ἀργυρίου,	ἐπικόψας χαρακτῆρα ἐξέδωκε τὴν δραχμὴν
[2, 20]	πολεμῶν πρὸς Ὀλυνθίους καὶ ἀπορούμενος	ἀργυρίου,	κόψας χαλκὸν διεδίδου τοῖς στρατιώταις.
[2, 10]	ἐδαπάνων, νόμισμα ἔκοψαν σιδηροῦν εἰς	ἀργυρίου	λόγον εἴκοσι ταλάντων, εἶτα διδόντες
[2, 20]	τὴν ναυπηγίαν. Οὐκ εὐπορῶν δὲ	ἀργυρίου	νόμισμα ἔκοψε καττιτέρου, καὶ συναγαγὼν
[2, 30]	τοῖς πλουσιωτάτοις αὐτῶν πλῆθός τι	ἀργυρίου,	τούτοις δὲ τὴν κομιδὴν ἔσεσθαι
[2, 1]	ἐγκυκλημάτων. Τρίτη δὲ ἡ ἀπὸ	ἀργυρίου.	Χωρὶς δὲ τούτων ὃ πάσαις
[2, 2]	τούτων ἅπαντα. Πρότερον οὖν〉 συλλεγέντι	ἀργυρίῳ	ἐδίδοσαν οἱ στρατηγοὶ πάλιν τὸν
[2, 20]	στρατιῶται καὶ νομίσαντες ἅπαντα εἶναι	ἄργυρον	τὰ ἀγόμενα, ἐθάρρησαν ὡς κομιούμενοι
[2, 20]	ἐνόντων ἱερῶν ὅσος ἐνῆν κοῖλος	ἄργυρος·	εἶτ´ ἐπισκευάσας τὰς ἡμιόνους ὡς
[2, 20]	ὃ ἂν εἵλετο ἔχειν ὡς	ἀργυροῦν	ἀλλὰ μὴ καττιτέρινον. Πάλιν τε
[2, 10]	χρήματα πολλὰ ἀπὸ ὄχλου πολλοῦ.	Ἀριστοτέλης	Ῥόδιος ἄρχων Φωκαίας, ἀπορῶν χρημάτων,
[2, 20]	καταλειπομένου ἑνὶ ἑκάστῳ θήλεος καὶ	ἄρρενος	τὰ ἄλλα ἀποδόσθαι τῇ πόλει
[2, 30]	τινὰ χωρία, ἐπιστρατεύοντος ἐπ´ αὐτὸν	Ἀρταβάζου,	χρημάτων ἐδεῖτο εἰς τοὺς στρατιώτας.
[2, 20]	πωλοῦντα καὶ ὠνούμενον ἀπὸ τῆς	ἀρτάβης	τὸν ὀβολόν. Ἀπό τε〉 τῶν
[2, 1]	ἢ πόλις, πότερον ἃ πάντα	ἄρτι	διειλόμεθα ἢ τὰ μέγιστα τούτων
[2, 2]	ἄλλων ὡσαύτως. Τὴν μὲν οὖν	(ἀρχαίαν	τιμὴν ἐλάμβανεν ὁ ἰδιώτης, τὸ
[2, 10]	καταφέρειν, ἕως ἂν καὶ τὸ	ἀρχαῖον	εὐπορήσωσιν. Μαύσωλος ὁ Καρίας τύραννος,
[2, 10]	ἐνιαυτοῦ· ἐπεὶ δὲ τοῦ μὲν	ἀρχαίου	ἀπέκοπτον οὐθέν, ἀεὶ δὲ μάτην
[2, 10]	ἀπὸ ὄχλου πολλοῦ. Ἀριστοτέλης Ῥόδιος	ἄρχων	Φωκαίας, ἀπορῶν χρημάτων, ὁρῶν στάσεις
[2, 20]	χώρας, εἴ τίς τι ἔχει	ἄσημον	ἀργύριον ἢ χρυσίον, κελεῦσαι ἐνέγκαι
[2, 10]	τῆς Ἑλλάδος κόμην· οἱ δὲ	ἀσμένως	ἔδοσαν ὃ ᾔτει, καὶ συνελέγη
[2, 2]	ἐψηφίσαντο τὸν ἐξ ἑνὸς ὄντα	ἀστοῦ	καταβαλόντα μνᾶς τριάκοντα εἶναι πολίτην.
[2, 2]	πολίτην ὃς ἂν μὴ ἐξ	ἀστῶν	ἀμφοτέρων ᾖ, χρημάτων δεηθέντες ἐψηφίσαντο
[2, 10]	οὖσα ἡ πόλις αὐτοῦ αὕτη	ἀτείχιστός	ἐστιν, ὁ δὲ βασιλεὺς ἐπ´
[2, 20]	τοὺς οὖν νῦν τι κτησαμένους	ἀτελεῖς	ἔσεσθαι. Πολλῶν δὲ ταχὺ κτησαμένων
[2, 20]	ταχὺ κτησαμένων πολλὰ βοσκήματα ὡς	ἀτελῆ	ἑξόντων, ἐπεὶ καιρὸν ᾤετο εἶναι,
[2, 30]	ὑπετιμήσαντο. Οὔτε οὖν ὃν κατέστησεν	ἀτιμάσαι	ἐδόκει οὔτ´ ἐκείνοις πλείους φόρους
[2, 20]	ἐκέρδαινον οὖν τὸν παρεληλυθότα χρόνον	ἀτόκοις	τοῖς χρήμασιν ἀποκεχρημένοι. Πολεμοῦντες δὲ〉
[2, 40]	χρόνον καὶ συναγαγὼν αὐτοὺς οὔτε	αὐλητὴν	ἄνευ χοροῦ οὔτε ἡγεμόνας ἄνευ
[2, 10]	μητρόπολις οὖσα ἡ πόλις αὐτοῦ	αὕτη	ἀτείχιστός ἐστιν, ὁ δὲ βασιλεὺς
[2, 1]	δὲ καὶ τελευταῖον τὴν ἰδιωτικήν.	Αὕτη	δέ ἐστιν ἀνώμαλος μὲν διὰ
[2, 1]	κρατίστη ἡ ἀπὸ τῆς γῆς·	αὕτη	δέ ἐστιν ἣν οἱ μὲν
[2, 1]	τὴν βασιλικὴν ἴδωμεν. Ἔστι δὲ	αὕτη	δυναμένη μὲν τὸ καθόλου, εἴδη
[2, 1]	καὶ τὰ ἀναλώματα βραχέα γίνεσθαι.	Αὐτῆς	δὲ ταύτης κρατίστη μὲν πρόσοδος
[2, 2]	κόψαι ἕτερον χαρακτῆρα, ἐξέδωκε τὸ	αὐτὸ	ἀργύριον. Ὅσοι τε τριηραρχεῖν ἢ
[2, 20]	εἴη, καὶ ἀναζεύξας ἐβάδιζεν ἐπ´	αὐτό.	Εἶτα, ὡς ἐγγὺς τοῦ χωρίου
[2, 20]	τοῦ χωρίου ἐγένετο, προελθὼν εἰς	αὐτὸ	ἔλαβεν ἐκ τῶν ἐνόντων ἱερῶν
[2, 1]	ταῖς οἰκονομίαις (καὶ προσήκει σκοπεῖν	αὐτὸ	μὴ παρέργως) μάλιστα δὲ ταύτῃ,
[2, 10]	δὲ δοκοίη χρόνος ἱκανὸς εἶναι,	αὐτό	τε τὸ τραφὲν καὶ τὴν
[2, 2]	ὅτῳ ἂν παιδάριον γένηται, τὸ	αὐτὸ	τοῦτο. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐν
[2, 2]	Περιελθόντος δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ	αὐτὸ	τοῦτο ἐποίησεν, ὥστε συνέβαινεν ἐν
[2, 30]	ἐκείνοις πλείους φόρους ἐπιβαλεῖν ἢ	αὐτοὶ	ἐτάξαντο, χρήματα δὲ πολλαπλάσια αὐτὸς
[2, 10]	τῶν ἑτέρων· οἱ δὲ καὶ	αὐτοὶ	ἔφασαν οὐκ ἐλάττω δώσειν. Λαβὼν
[2, 20]	ἕκαστοι βουλόμενοι εἶναι καὶ εἶναι	αὐτοὶ	ἱερεῖς, ἐδίδοσαν χρήματα. Ἐπεὶ δὲ
[2, 30]	τόπου τούτου ἔφασαν βούλεσθαι πλείω	αὐτοὶ	πολὺ φέρειν, τὸν δ´ ἐπιμελητὴν
[2, 30]	δὲ φόρους πράττεσθαι ἐκέλευεν οὓς	αὐτοὶ	ὑπετιμήσαντο. Οὔτε οὖν ὃν κατέστησεν
[2, 30]	Καρῶν τοὺς εὐπορωτάτους καὶ προσέταττεν	αὐτοῖς	ἃ δεῖ παρασκευάζειν. Ὁρῶν δ´
[2, 10]	τιμὴν ἣν ἐδόκει καλῶς ἔχειν	αὐτοῖς.	Ἀβυδηνοὶ δέ, διὰ στασιασμὸν τῆς
[2, 20]	Ὀλυνθίους καὶ δεόμενοι χρημάτων, ὄντων	αὐτοῖς	ἀνδραπόδων, ἐψηφίσαντο καταλειπομένου ἑνὶ ἑκάστῳ
[2, 10]	φυγαδεῦσαι. Χῖοι δέ, νόμου ὄντος	αὐτοῖς	ἀπογράψασθαι τὰ χρέα εἰς τὸ
[2, 20]	νομάρχαις ὥστ´ ἐκ τῶν φόρων	αὐτοῖς	ἀποδοῦναι. Ἰφικράτης Ἀθηναῖος, Κότυος συναγαγόντος
[2, 30]	χρόνῳ) διειπάμενος ἐν ᾧ πάλιν	αὐτοῖς	ἀποδώσει. Πάλιν τε δεηθεὶς χρημάτων
[2, 20]	δὲ Ῥηγῖνοι ὅσα ποτ´ ἦν	αὐτοῖς	ἀποκεκρυμμένα ἐμφανῆ ἐποίουν καὶ οἱ
[2, 20]	καί, εἴ τί ποτ´ ἦν	αὐτοῖς	ἀποκεκρυμμένον ἢ ὑπεκκείμενον, μεθ´ αὑτῶν
[2, 10]	ἐν τῇ πόλει συχνῶν παρ´	αὐτοῖς	γινομένων, ὀφείλοντες αὐτοῖς μισθὸν οὐκ
[2, 20]	τὴν προδεδομένην τριμήνου σιταρχίαν δωρεὰν	αὐτοῖς	διδόναι· οἳ (δὲ ὑπολαβόντες οὐκ
[2, 2]	ἐπιδεδανεικότων ἐπὶ κτήμασιν, οὐκ οὔσης	αὐτοῖς	ἐγκτήσεως, ἐψηφίσαντο τὸ τρίτον μέρος
[2, 20]	προέσθαι τοσαῦτα χρήματα τὸν Τιμόθεον	αὐτοῖς	εἰ μὴ τῇ ἀληθείᾳ προσδόκιμα
[2, 10]	ἀπῆλθον. ~Λακεδαιμόνιοι Σαμίων δεηθέντων χρήματα	αὐτοῖς	εἰς τὴν κάθοδον δοῦναι, ἐψηφίσαντο
[2, 20]	δὲ παρὰ πάντων εἰλήφει, προστάξαι	αὐτοῖς	ἐκέλευσεν εἰς μὲν τὸ ἱερὸν
[2, 20]	ἀπαλλάττοιντο, εἴ τι περίλοιπον εἴη	αὐτοῖς,	ἐπώλουν, ὥστε συνέβαινεν εὐπορεῖσθαι τοὺς
[2, 10]	δανείζειν ὡς ἐργάσωνται, ὡς πρώτοις	αὐτοῖς	ἐσομένης τῆς κομιδῆς ἐκ τοῦ
[2, 30]	δ´ εἰσήνεγκαν ὡς διὰ ταχέων	αὐτοῖς	ἐσομένης τῆς κομιδῆς. Ἐπεὶ δὲ
[2, 10]	ἀπέστειλαν εἰς τὰ ἐμπόρια, ὅθεν	αὐτοῖς	ἧκε σῖτος, ὑποθήκης γενομένης τῆς
[2, 2]	στέρησις ἦν. Ὄντος δὲ νόμου	αὐτοῖς	μὴ εἶναι πολίτην ὃς ἂν
[2, 10]	συχνῶν παρ´ αὐτοῖς γινομένων, ὀφείλοντες	αὐτοῖς	μισθὸν οὐκ ἠδύναντο διαλῦσαι. Ἀνήγγειλαν
[2, 20]	πορίζειν ἐδύνατο ἐκ τῆς πολεμίας	αὐτοῖς,	νόμισμα δὲ οὐκ ἔχων διδόναι,
[2, 30]	ταύταις ταῖς ἡμέραις οὔτε φυλακὴν	αὐτοῖς	οὐδεμίαν οὔτε πορείαν οὔτε δαπάνην
[2, 10]	καὶ τῶν μετοίκων οὐ προϊεμένων	αὐτοῖς	οὐδὲν διὰ τὸ καὶ ἔτι
[2, 20]	λιμένων καὶ τῶν ἄλλων τελῶν	αὐτοῖς	προσπορευόμενα (ἐχρῶντο) εἰς διοίκησιν τῆς
[2, 10]	δὲ δεηθέντες χρημάτων, νόμου ὄντος	αὐτοῖς	σίτου μὴ ἐξαγωγὴν εἶναι, (ἐν)
[2, 10]	χρήματα τοὺς ἑτέρους ἐφ´ ᾧ	αὐτοῖς	τὰ πράγματα ἐγκλῖναι, αὐτὸς δὲ
[2, 30]	ἔδωκαν ἵν´ ἐᾷ κατὰ χώραν	αὐτοῖς	τὸ ἐμπόριον. Ὃ δὲ λαβὼν
[2, 20]	τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν ἀπεδίδοτο	αὐτοῖς	τοῖς Σαμίοις, ὥστε εὐπόρησε χρημάτων
[2, 2]	ἠθέλησεν ἀλλ´ ἢ βραχέος ἀγοράζειν,	αὐτοῖς	τοῖς φυγάσιν ἀπέδοτο· τά τε
[2, 2]	γενομένου τῶν ἐμπόρων ἀγανακτούντων, ἐτέλουν	αὐτοῖς	τόκους ἐπιδεκάτους, τοῖς δ´ ὠνουμένοις
[2, 20]	Ἀγανακτούντων δὲ τῶν στρατιωτῶν ἔφη	αὐτοῖς	τοὺς ἐμπόρους τε καὶ ἀγοραίους
[2, 20]	ἀγόμενα· ὃς δ´ ἂν περιλειφθῇ	αὐτοῖς	χαλκός, πρὸς αὐτὸν ἀναφέροντας ἀργύριον
[2, 2]	δὲ συναγαγόντας ἀποδόσθαι. Συνελέγη οὖν	αὐτοῖς	χρήματα οὐκ ὀλίγα πρὸς τὴν
[2, 20]	ἱερεῖς καὶ τὸ ἱερὸν παρ´	αὑτοῖς	ἕκαστοι βουλόμενοι εἶναι καὶ εἶναι
[2, 40]	Τῶν δὲ ἡγεμόνων ὑπολαβόντων χρηματισμὸν	αὑτοῖς	ἔσεσθαι, ἀπέστειλαν τοὺς στρατιώτας, καθάπερ
[2, 20]	στρατιώταις, οἱ δὲ εἰσαφικνούμενοι ἦγον	αὑτοῖς	τὰ ἐπιτήδεια· ὁπότε δὲ ἀπαλλάττοιντο,
[2, 20]	ἂν περιλειφθῇ αὐτοῖς χαλκός, πρὸς	αὐτὸν	ἀναφέροντας ἀργύριον λαμβάνειν. Περὶ Κέρκυραν
[2, 30]	Αἰολίδος τινὰ χωρία, ἐπιστρατεύοντος ἐπ´	αὐτὸν	Ἀρταβάζου, χρημάτων ἐδεῖτο εἰς τοὺς
[2, 20]	ὅσον ἔχει τις ἀργύριον πρὸς	αὐτόν·	εἰ δὲ μή, θάνατον ἔταξε
[2, 20]	τε ὀφειλόμενον πρότερον ἀνήνεγκαν πρὸς	αὐτόν.	Εἰς Τυρρηνίαν τε πλεύσας ναυσὶν
[2, 20]	χρήματα ἐπ´ ἀποδόσει, ὡς ἀπῄτουν	αὐτόν,	ἐκέλευσεν ἀναφέρειν ὅσον ἔχει τις
[2, 10]	Καρίας τύραννος, πέμποντος βασιλέως πρὸς	αὐτὸν	ἐπὶ τῷ τοὺς φόρους δοῦναι,
[2, 30]	ἐπιμελητὴν τὸν νῦν καθεστηκότα ἀπαλλάξαι	αὐτὸν	ἠξίουν, ἐπερωτήσας αὐτοὺς εἰ δυνήσονται
[2, 20]	προσδόκιμα ἦν τὰ χρήματα πρὸς	αὐτόν,	ἡσυχίαν εἶχον ὑπὲρ τῶν μισθῶν
[2, 30]	ἀνθρώπων οἰομένων τὸ κήρυγμα μάτην	αὐτὸν	πεποιῆσθαι, εἶχον ἃ ἔτυχον ἕκαστοι
[2, 10]	τε οἱ ἡγεμόνες οὐ παρεκρούοντο	αὐτόν,	πότε τετελεύτηκεν ὁ στρατιώτης. Τούς
[2, 10]	ἐστιν, ὁ δὲ βασιλεὺς ἐπ´	αὐτὸν	στρατεύει. Ἐκέλευσεν οὖν τοὺς Μυλασσεῖς
[2, 30]	ἱερὰ χρήματα ἐδίδοσαν, οἰόμενοί τε	αὐτὸν	τῇ ἀληθείᾳ τοῦτο ποιεῖν, καὶ
[2, 30]	ἀκούοντες οὐκ ἔφασαν δεῖν πιστεύειν	αὐτὸν	τοῖς λέγουσί τι κατ´ ἐκείνου,
[2, 30]	ὅτι ἀκηκοὼς εἴη τὰ ἀγοράσματα	αὐτὸν	ὑπερτίμια ἠγορακέναι· αὐτὸς οὖν (οὐ)
[2, 2]	τάξας δὲ τιμὴν ἐκέλευσε πρὸς	αὑτὸν	ἀνακομίζειν. Συνελθόντων δὲ ἐπὶ τῷ
[2, 20]	ἢ χρυσίον, κελεῦσαι ἐνέγκαι πρὸς	αὑτόν·	ἐνεγκάντων δὲ τῶν πλείστων, ἐκέλευσε
[2, 20]	ἀργύριον, ἐπεὶ τοσαύτην εἶναι περὶ	αὑτὸν	εὐπορίαν, ὥστε τὴν προδεδομένην τριμήνου
[2, 20]	χρημάτων ἐκέλευσεν ἀπογράψασθαι (χρημάτων) πρὸς	αὑτὸν	ὅσοι οἶκοί εἰσιν ὀρφανικοί. Ἀπογραψαμένων
[2, 10]	τὰς ἐκκλήτους μετ´ ἐπιτιμίων ἐφ´	αὑτὸν	ποιούμενος καὶ παρ´ ἑκατέρων ἀργύριον
[2, 20]	(ὧν ἔχει ἕκαστος ἀναφέρειν πρὸς	αὑτόν,	τὰ δ´ ἡμίσεα ἔχειν τὸν
[2, 20]	μὲν τὸ ἱερὸν καὶ εἰς	αὑτὸν	τῆς δαπάνης ἧς πρότερον ἐποιοῦντο
[2, 10]	ᾧ αὐτοῖς τὰ πράγματα ἐγκλῖναι,	αὐτὸς	δὲ μᾶλλον βούλεσθαι παρὰ τούτων
[2, 10]	ὁ βασιλεὺς αἰτεῖ τοὺς φόρους,	αὐτὸς	δὲ οὐκ εὐπορεῖται. Κατασκευαστοὶ δ´
[2, 30]	παραδιδόναι ὅσουπερ ἐπώλουν τοῖς ἄλλοις,	αὐτὸς	δὲ τάξας τριάκοντα καὶ δύο
[2, 20]	τεχνίτας τοὺς ἐν τῷ στρατοπέδῳ	αὐτὸς	εἶχε καὶ τοὺς καπήλους τοὺς
[2, 30]	αὐτοὶ ἐτάξαντο, χρήματα δὲ πολλαπλάσια	αὐτὸς	ἐλάμβανεν. Πυθοκλῆς Ἀθηναῖος Ἀθηναίοις συνεβούλευσε
[2, 40]	στεφάνους) περιῄρει τῶν ἀγαλμάτων φάσκων	αὐτὸς	καὶ κουφότερα καὶ εὐωδέστερα δοῦναι·
[2, 20]	κόσμον εἰς τὸ ἱερὸν ἀποκομίζειν·	αὐτὸς	μὲν οὖν τῶν παρ´ αὑτῷ
[2, 30]	τὰ ἀγοράσματα αὐτὸν ὑπερτίμια ἠγορακέναι·	αὐτὸς	οὖν (οὐ) προσέξειν· καὶ ἅμα
[2, 30]	λέγουσί τι κατ´ ἐκείνου, ἕως	αὐτὸς	παραγενόμενος τὸν λόγον αὐτῷ δῷ.
[2, 1]	τούτων ἐφαρμόσει τι οἷς ἂν	αὐτὸς	πραγματεύῃ. ~Κύψελος (ὁ) Κορίνθιος εὐξάμενος
[2, 30]	δὲ δώσειν· ἅμα δὲ καὶ	αὐτὸς	τοῦτο ποιῶν φανερὸς ἦν. Πεισθέντων
[2, 30]	ἀφίστασθαι μελλόντων τῶν νομαρχῶν ἀπ´	αὐτοῦ	αἰσθόμενος, καλέσας αὐτοὺς εἰς τὰ
[2, 10]	ὅτι μητρόπολις οὖσα ἡ πόλις	αὐτοῦ	αὕτη ἀτείχιστός ἐστιν, ὁ δὲ
[2, 30]	αὐτῷ τὸ διάφορον εἶναι, τὸ	αὐτοῦ	εἶναι τὸ ἐμπόριον καὶ μὴ
[2, 30]	προσέξειν· καὶ ἅμα τὴν ἀβελτερίαν	αὐτοῦ	ἐλοιδόρει μετ´ ὀργῆς προσποιητοῦ. Οἳ
[2, 30]	κροκόδειλος, ἡρπάσθη τις τῶν παίδων	αὐτοῦ.	Καλέσας οὖν τοὺς ἱερεῖς ἔφη
[2, 20]	Ἑρμείαν συλλαβὼν καὶ τὰ χωρία	αὐτοῦ	κατασχὼν τοὺς ἐπιμελητὰς εἴασε κατὰ
[2, 20]	δικαίως μὲν ἂν ἐξανδραποδισθεῖεν ὑπ´	αὐτοῦ,	νῦν μέντοι τὰ εἰς τὸν
[2, 30]	πεπαῦσθαι τῆς προφάσεως. Διαπλέοντος δ´	αὐτοῦ	τὸν νομόν, οὗ ἐστι θεὸς
[2, 30]	τοῖς ἐκ τῶν ἑξήκοντα νεῶν	αὐτοῦ	τῶν ὑπομενουσῶν τοὺς πλέοντας εἰς
[2, 2]	οὐσίας, μὴ ἁθρόας εἰς τὸν	αὑτοῦ	δῆμον ἕκαστον, ἀλλὰ κατὰ κτῆμα
[2, 30]	βουλόμενος τό τε ἱερὸν τὸ	αὑτοῦ	εἶναι κατὰ χώραν καὐτὸς ἱερεύς.
[2, 30]	τοῦ βασιλέως, πέμψας τινὰ παρ´	αὑτοῦ	ἐπώλει τὰ ἐκ τῶν θησαυρῶν.
[2, 20]	οὖν τὰ σκεύη τὰ παρ´	αὑτοῦ	ἐπώλει, ὡς δὴ δι´ ἀπορίαν
[2, 20]	οὐκ ἐδίδοσαν αὐτῷ. Ἠξίωσεν οὖν	αὐτοὺς	ἄνδρας γε τῶν πολιτῶν φρουροὺς
[2, 40]	ἔφη χρησίμους εἶναι· ἐκέλευεν οὖν	αὐτοὺς	ἀπαλλάττεσθαι ἐκ τῆς χώρας. Διονύσιος·
[2, 20]	ὡς διημαρτηκὼς τῆς πράξεως, ἐπαινέσας	αὐτοὺς	ἀπέδωκεν ἑκάστῳ ὃ εἰσήνεγκαν. Ποιήσας
[2, 2]	ὄντα Κορινθίοις πάντα ἀναθήσειν, (ἐκέλευσεν	αὐτοὺς	ἀπογράψασθαι. Ἀπογραψαμένων δὲ τούτων τὸ
[2, 30]	ἂν ἔφασαν δύνασθαι δοῦναι, μετῴκισεν	αὐτούς.	Ἀποστείλας τέ τινα ἐπ´ ἀγοράσματα
[2, 40]	ἂν ἥδιον διδόναι· ἐκέλευσεν οὖν	αὐτοὺς	ἀποστέλλειν ἕκαστον τοὺς αὑτῶν καταλόγους
[2, 30]	ἃ δεῖ παρασκευάζειν. Ὁρῶν δ´	αὐτοὺς	δυσχεραίνοντας ὑποπέμπων τινὰς ἠρώτα τί
[2, 30]	καθεστηκότα ἀπαλλάξαι αὐτὸν ἠξίουν, ἐπερωτήσας	αὐτοὺς	εἰ δυνήσονται συντελεῖν ἅπερ ἐπαγγέλλονται,
[2, 30]	νομαρχῶν ἀπ´ αὐτοῦ αἰσθόμενος, καλέσας	αὐτοὺς	εἰς τὰ βασίλεια ἐκρέμασεν ἅπαντας,
[2, 30]	Πάλιν τε δεηθεὶς χρημάτων ἠξίωσεν	αὐτοὺς	εἰσενέγκαι, κομίσασθαι δὲ ἐκ τῶν
[2, 20]	εἰς φυλακὴν ποιήσας τὰ χρήματα	αὐτοὺς	ἐκέλευσεν ἀποσταλέντας, ἃ ἐδανείζετο παρ´
[2, 10]	οὖν αὐτῷ ὑπὸ Μαυσώλου ἀποκεῖραι	αὐτούς.	Ἔφησεν οὖν, εἰ βούλονται ἐπικεφάλαιον
[2, 10]	δοῦναι, ἐψηφίσαντο μίαν ἡμέραν καὶ	αὐτοὺς	καὶ τοὺς οἰκέτας καὶ τὰ
[2, 30]	τοὺς κροκοδείλους, καὶ προσέταξε θηρεύειν	αὐτούς.	Οἱ δὲ ἱερεῖς, ἵνα μὴ
[2, 30]	τούτῳ ἥκειν ἔφη ὥστε μετοικίσαι	αὐτούς.	Οἱ δὲ〉 ἱερεῖς καὶ οἱ
[2, 20]	ἑκάστου σώματος τρεῖς μνᾶς ἀφήσειν	αὐτούς.	Οἱ δὲ Ῥηγῖνοι ὅσα ποτ´
[2, 2]	προσδοκίμων οὐσῶν τριηρῶν πολλῶν πρὸς	αὐτούς,	ὄντος τοῦ〉 μεδίμνου τῶν ἀλφίτων
[2, 40]	δὲ ὀλίγον χρόνον καὶ συναγαγὼν	αὐτοὺς	οὔτε αὐλητὴν ἄνευ χοροῦ οὔτε
[2, 20]	ὑπεκκείμενον, μεθ´ αὑτῶν εἶχον, συλλαβὼν	αὐτοὺς	πάντα παρείλετο ἃ εἶχον. ~(Μέμνων
[2, 30]	πλέοντας εἰς δίμηνον σιτηρεσιάσαι ἢ	αὐτοὺς	πλέειν. Οἳ δὲ βουλόμενοι ἐπὶ
[2, 10]	Λαβὼν δὲ παρ´ ἀμφοτέρων κατήλλαξεν	αὐτοὺς	πρὸς ἀλλήλους. Τοῖς τε πολίταις
[2, 30]	ἐξαγομένου ὀλίγου πολὺ τέλος λαμβάνειν,	αὐτούς	τε (νομάρχας) πεπαῦσθαι τῆς προφάσεως.
[2, 30]	Πεισθέντων δὲ τῶν ἀνθρώπων, προαγαγὼν	αὐτοὺς	τῆς πόλεως μικρὸν καὶ ἐρευνήσας
[2, 30]	ὥσπερ ἐπώλουν, δίδραχμον, εἶτα τάξαντας	αὐτοὺς	τιμὴν ἑξαδράχμου οὕτω πωλεῖν. Χαβρίας·
[2, 10]	ἕκαστον ὅτι πλεῖστα χρήματα, φάσκων	αὐτοὺς	τοῖς νῦν εἰσενεχθεῖσι καὶ τὰ
[2, 2]	οὔσης ταύτης τῆς ἑορτῆς, ἔπεισεν	αὐτοὺς	τῷ μὲν Διονύσῳ εὔξασθαι ἐς
[2, 30]	τὰ πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, (ᾔτει	αὐτοὺς	χρήματα ὑπερβάλλων τῷ πλήθει· τοῦτο
[2, 20]	ἀνθρώπων ὧν ἦρχε προστάξαι κατασπεῖραι	αὐτῷ	γῆν τριῶν μεδίμνων· τούτου δὲ
[2, 30]	καὶ αἰσθόμενος ὅτι εὐώνων ἐπιτετύχηκεν,	αὐτῷ	δὲ μέλλει ἐκτετιμημένα λογίζεσθαι, πρὸς
[2, 10]	Κόνδαλος Μαυσώλου ὕπαρχος, ὁπότε διαπορευομένῳ	αὐτῷ	διὰ τῆς χώρας προσενέγκοι τις
[2, 10]	οὖν, εἰ βούλονται ἐπικεφάλαιον τακτὸν	αὐτῷ	δοῦναι, μεταπέμψασθαι ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[2, 30]	ἕως αὐτὸς παραγενόμενος τὸν λόγον	αὐτῷ	δῷ. Ἀφικομένου δὲ τοῦ ἀγοραστοῦ
[2, 30]	τῷ σίτῳ ἐπέβαλεν, ὥστε συνέβαινεν	αὐτῷ	εἰ μὴ ἐξαγομένου ὀλίγου πολὺ
[2, 30]	Τὸ μὲν οὖν πρῶτον εἰσέφερον	αὐτῷ,	εἶτα οὐκέτι ἔφασαν ἔχειν. Ὁ
[2, 10]	οὐκ εὐπορεῖται. Κατασκευαστοὶ δ´ ἄνδρες	αὐτῷ	εὐθέως ἐπηγγέλλοντο ὅσον εἰσοίσει ἕκαστος.
[2, 20]	οἱ δὲ Περίνθιοι οὐκ ἐδίδοσαν	αὐτῷ.	Ἠξίωσεν οὖν αὐτοὺς ἄνδρας γε
[2, 30]	συναγαγόντες ὅσον ἠδύναντο χρυσίον ἔδοσαν	αὐτῷ	καὶ οὕτως ἐπαύσατο. Ἀλεξάνδρου τε〉
[2, 20]	αἰτούντων τοὺς μισθοὺς καὶ ἀπειθούντων	αὐτῷ	καὶ πρὸς τοὺς ὑπεναντίους φασκόντων
[2, 1]	σατραπῶν ἐν τῇ ταγῇ ἐκλαβόντι	αὐτῷ	λυσιτελήσει διατίθεσθαι· περὶ δὲ τὰ
[2, 20]	δέκατον κελεῦσαι ἀποτελεῖν. Ἐκστρατεύειν δ´	αὐτῷ	μέλλοντι ἐκ τῆς χώρας, εἴ
[2, 30]	νομὸν τὸν Ἀθριβίτην, ἐπεὶ προσελθόντες	αὐτῷ	οἱ νομάρχαι οἱ ἐκ τοῦ
[2, 30]	Ἀλεξάνδρου τε〉 τοῦ βασιλέως ἐντειλαμένου	αὐτῷ	οἰκίσαι πόλιν πρὸς τῇ Φάρῳ
[2, 30]	εἶναι τῶν εἰσαγομένων, χρωμένου δὲ	αὐτῷ	οὐθενός, τηρήσας τούς τε σατράπας
[2, 30]	τόκῳ. Τῶν τε στρατευομένων παρ´	αὐτῷ	παρῃρεῖτο τὰς σιταρχίας καὶ τοὺς
[2, 30]	Ἀφικομένου δὲ τοῦ ἀγοραστοῦ ἀπήγγειλαν	αὐτῷ	τὰ παρὰ τοῦ Κλεομένους· ὃ
[2, 30]	δὲ καταπλεύσας, ἐπεὶ ἦν εὐτρεπῆ	αὐτῷ	τὰ πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, (ᾔτει
[2, 30]	ὑπερβάλλων τῷ πλήθει· τοῦτο γὰρ	αὐτῷ	τὸ διάφορον εἶναι, τὸ αὐτοῦ
[2, 10]	ἀποστεῖλαι εἰς προκόμια· προστετάχθαι οὖν	αὐτῷ	ὑπὸ Μαυσώλου ἀποκεῖραι αὐτούς. Ἔφησεν
[2, 30]	τῶν προσόδων παρῆσαν, ἔφησεν ἐπ´	αὐτῷ	χρείαν εἶναι καὶ τούτων, ἐκείνοις
[2, 20]	Ἀθηναῖος, Κότυος συναγαγόντος στρατιώτας, ἐπόρισεν	αὐτῷ	χρήματα τρόπον τοιοῦτον. Ἐκέλευσε τῶν
[2, 20]	δύνασθαι διὰ τοὺς χειμῶνας παραγενέσθαι	αὑτῷ	ἀργύριον, ἐπεὶ τοσαύτην εἶναι περὶ
[2, 20]	αὐτὸς μὲν οὖν τῶν παρ´	αὑτῷ	γυναικῶν τὸν κόσμον τοῦτο πεποιηκέναι,
[2, 30]	πολῖται εἰσήνεγκαν, ἐκέλευσε καὶ ταῦτα	αὑτῷ	δανεῖσαι (ἐν χρόνῳ) διειπάμενος ἐν
[2, 20]	μέρος ποιεῖσθαι, τὰ δὲ λοιπὰ	αὑτῷ	δανεῖσαι ἕως ὁ〉 πόλεμος ὁ
[2, 10]	ἑτέραν στάσιν ἐν ἀπορρήτοις, φάσκων	αὑτῷ	διδόναι χρήματα τοὺς ἑτέρους ἐφ´
[2, 20]	οὐκ ἀπορεῖσθαι χρημάτων, ἀλλ´ εἶναι	αὑτῷ	ἐν χωρίῳ τινί, λέγων ἐν
[2, 30]	τοὺς ἐργαζομένους ἠρώτησε πῶς βούλονται	αὑτῷ	ἐργάζεσθαι· οἳ δ´ ἔφασαν ἐλάττονος
[2, 20]	χρημάτων ἠξίου τοὺς πολίτας εἰσενεγκεῖν	αὑτῷ·	οἳ δ´ οὐκ ἔφασαν ἔχειν.
[2, 30]	Ὃ δ´ ἐκείνους μὲν ἐκέλευσεν	αὑτῷ	παραδιδόναι ὅσουπερ ἐπώλουν τοῖς ἄλλοις,
[2, 20]	βοσκήματα, εἶπεν ὅτι ἱκανὰ ἦν	αὑτῷ	πρὸς τοσοῦτον· τοὺς οὖν νῦν
[2, 20]	Ἐκκλησίαν οὖν συναγαγὼν ἔφη πόλιν	αὑτῷ	τινα προδίδοσθαι, εἰς ἣν δεῖσθαι
[2, 20]	ἣν δεῖσθαι χρημάτων, ἠξίου τε	αὑτῷ	τοὺς πολίτας εἰσενέγκαι δύο στατῆρας
[2, 40]	Μυσῶν στρατιώταις μισθὸν συγκαλέσας ἔφησεν	αὑτῷ	τῶν μὲν ἰδιωτῶν οὐδεμίαν χρείαν
[2, 10]	ὁ καρπὸς ἐν τῇ χώρᾳ	αὐτῶν.	Δανεισάντων δὲ μισθωσάμενοι πλοῖα ἀπέστειλαν
[2, 1]	ἀπὸ βοσκημάτων, ἀπὸ τῶν ἄλλων)	Αὐτῶν	δὲ τούτων πρώτη μὲν καὶ
[2, 1]	τι διῴκησαν, ἃ ὑπελαμβάνομεν ἀξιόλογα	αὐτῶν	εἶναι, συναγηόχαμεν. Οὐδὲ γὰρ ταύτην
[2, 1]	ἐστιν· ὅσα δὲ μάλιστα δι´	αὐτῶν	ἑκάστῃ συμβαίνει, ταῦτα ἐπισκεπτέον ἡμῖν
[2, 2]	τά τε ἀναθήματα, ὅσα ἦν	αὐτῶν	ἔν τισιν ἐργαστηρίοις ἡμίεργα ἀνακείμενα,
[2, 10]	χρόνον ἐν ᾧ λόγον ὑπὲρ	αὐτῶν	ἔφασαν ποιήσασθαι. Συλλεγέντων δὲ χρημάτων
[2, 2]	Ἀφικομένων δ´ εἰς τὴν πολεμίαν	αὐτῶν	ἠγόραζον οἱ στρατιῶται παρὰ τούτων
[2, 30]	ἱερεῖς, ἵνα μὴ ὁ θεὸς	αὐτῶν	καταφρονηθῇ, συναγαγόντες ὅσον ἠδύναντο χρυσίον
[2, 20]	ἐκέλευσεν ἀποσταλέντας, ἃ ἐδανείζετο παρ´	αὐτῶν,	κομίσασθαι. Μέντωρ Ῥόδιος Ἑρμείαν συλλαβὼν
[2, 2]	τῆς πόλεως χρημάτων, εἰθισμένων δὲ	αὐτῶν	λαμπρῶς ἄγειν Διονύσια, ἐν οἷς
[2, 2]	ἐκβαλὼν φυγάδας, ἐπειδὴ τὰ κτήματα	αὐτῶν	οὐθεὶς ἠθέλησεν ἀλλ´ ἢ βραχέος
[2, 30]	δεηθεὶς χρημάτων ἐπέγραψε τοῖς πλουσιωτάτοις	αὐτῶν	πλῆθός τι ἀργυρίου, τούτοις δὲ
[2, 20]	χρήματα. Λαβὼν δὲ ταῦτα παρ´	αὐτῶν	τά τε σώματα πάντα οὐδὲν
[2, 30]	δυνήσονται συντελεῖν ἅπερ ἐπαγγέλλονται, φησάντων	αὐτῶν,	τὸν μὲν ἐπιμελητὴν κατὰ χώραν
[2, 20]	αὐτοῖς ἀποκεκρυμμένον ἢ ὑπεκκείμενον, μεθ´	αὑτῶν	εἶχον, συλλαβὼν αὐτοὺς πάντα παρείλετο
[2, 40]	οὖν αὐτοὺς ἀποστέλλειν ἕκαστον τοὺς	αὑτῶν	καταλόγους ἐκ τῆς χώρας. Τῶν
[2, 40]	ἀγαθοῦ δαίμονος κελεύσας ἐγχέαι ἐκέλευεν	ἀφαιρεῖν·	ὅσα δὲ τῶν ἀγαλμάτων φιάλην
[2, 40]	ἕνα μῆνα παρὰ τὸν ἐνιαυτὸν	ἀφῄρει	μισθὸν ἀεὶ μηνός. Σταβέλβιος ὁ
[2, 20]	ὑπὲρ ἑκάστου σώματος τρεῖς μνᾶς	ἀφήσειν	αὐτούς. Οἱ δὲ Ῥηγῖνοι ὅσα
[2, 30]	παραγενόμενος τὸν λόγον αὐτῷ δῷ.	Ἀφικομένου	δὲ τοῦ ἀγοραστοῦ ἀπήγγειλαν αὐτῷ
[2, 2]	ἐπέστησαν ἐφ´ ἑκάστῃ τῶν νεῶν.	Ἀφικομένων	δ´ εἰς τὴν πολεμίαν αὐτῶν
[2, 30]	ἑκάστης Εὐαίσης Σύρος Αἰγύπτου σατραπεύων,	ἀφίστασθαι	μελλόντων τῶν νομαρχῶν ἀπ´ αὐτοῦ
[2, 1]	Οὐδὲ γὰρ ταύτην τὴν ἱστορίαν	ἀχρεῖον	ὑπολαμβάνομεν εἶναι. Ἔστι γὰρ ὅτε