Livre, Chap. |
[2, 2] |
μὲν
κάρπιμα
χρόνον
τινά,
τὰ
|
δὲ |
ἄκαρπα
ἀεννάως·
τά
τε
θιασωτικὰ |
[2, 10] |
κομιδῆς
ἐκ
τοῦ
καρποῦ,
τοῖς
|
δὲ |
ἄλλοις
ἐκ
τῶν
λειπομένων.
~Ἐφέσιοι |
[2, 20] |
ὅσοι
οἶκοί
εἰσιν
ὀρφανικοί.
Ἀπογραψαμένων
|
δὲ |
ἄλλων
τὰ
τούτων
χρήματα
ἀπεχρᾶτο |
[2, 30] |
καὶ
οὐδεμίαν
ἐπιστροφὴν
ἐποιεῖτο.
Τῶν
|
δὲ |
ἀνθρώπων
οἰομένων
τὸ
κήρυγμα
μάτην |
[2, 20] |
ἦγον
αὑτοῖς
τὰ
ἐπιτήδεια·
ὁπότε
|
δὲ |
ἀπαλλάττοιντο,
εἴ
τι
περίλοιπον
εἴη |
[2, 20] |
δὲ
πάλιν
ἱερόθυτα
ἐποίουν·
ὃ
|
δὲ |
ἀπεῖπε
θῆλυ
μὴ
θύειν.
Πάλιν |
[2, 20] |
εἰς
διοίκησιν
τῆς
πόλεως,
τὰ
|
δὲ |
ἀπὸ
τῆς
γῆς
καὶ
οἰκιῶν |
[2, 30] |
ἐνιαυτοῦ
ὀκτὼ
δραχμάς
ἀποτίσαι†
ἂν
|
δὲ |
ἀποδρᾷ
τὸ
ἀνδράποδον,
κομίζεσθαι
τὴν |
[2, 1] |
γινομένη,
οὗ
μὲν
χρυσίον,
οὗ
|
δὲ |
ἀργύριον,
οὗ
δὲ
χαλκός,
οὗ |
[2, 20] |
εἰς
τὴν
ναυπηγίαν.
Οὐκ
εὐπορῶν
|
δὲ |
ἀργυρίου
νόμισμα
ἔκοψε
καττιτέρου,
καὶ |
[2, 10] |
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
κόμην·
οἱ
|
δὲ |
ἀσμένως
ἔδοσαν
ὃ
ᾔτει,
καὶ |
[2, 1] |
τοίνυν
τὴν
βασιλικὴν
ἴδωμεν.
Ἔστι
|
δὲ |
αὕτη
δυναμένη
μὲν
τὸ
καθόλου, |
[2, 30] |
δεκάτην
εἶναι
τῶν
εἰσαγομένων,
χρωμένου
|
δὲ |
αὐτῷ
οὐθενός,
τηρήσας
τούς
τε |
[2, 2] |
δεηθείσης
τῆς
πόλεως
χρημάτων,
εἰθισμένων
|
δὲ |
αὐτῶν
λαμπρῶς
ἄγειν
Διονύσια,
ἐν |
[2, 10] |
αὐτοῦ
αὕτη
ἀτείχιστός
ἐστιν,
ὁ
|
δὲ |
βασιλεὺς
ἐπ´
αὐτὸν
στρατεύει.
Ἐκέλευσεν |
[2, 30] |
σιτηρεσιάσαι
ἢ
αὐτοὺς
πλέειν.
Οἳ
|
δὲ |
βουλόμενοι
ἐπὶ
τῶν
ἰδίων
εἶναι |
[2, 2] |
τριάκοντα
εἶναι
πολίτην.
Ἐν
σιτοδείᾳ
|
δὲ |
γενόμενοι
καὶ
ἀποροῦντες
χρημάτων
κατήγαγον |
[2, 2] |
τὰ
ἐκ
τοῦ
Πόντου.
Χρόνου
|
δὲ |
γενομένου
τῶν
ἐμπόρων
ἀγανακτούντων,
ἐτέλουν |
[2, 20] |
τούτῳ
μὲν
ἐκεῖνον
χρᾶσθαι,
τοὺς
|
δὲ |
δανείσαντας
συστῆσαι
τοῖς
νομάρχαις
ὥστ´ |
[2, 20] |
ἀλλ´
ἀνέγραφον
τοὺς
ἔχοντας·
ὁπότε
|
δὲ |
δεηθεῖεν
χρημάτων,
ἀπεδίδοσαν
ὡς〉
ὀφείλοντες· |
[2, 10] |
πλείω
ἐπηγγέλλοντο
καὶ
εἰσέφερον.
Πάλιν
|
δὲ〉 |
δεηθεὶς
χρημάτων
ἐξεκκλησιάσας
τοῖς
Μυλασσεῦσιν, |
[2, 10] |
τοὺς
δὲ
σιδηροῦς
ἐκομίζοντο.
Σηλυβριανοὶ
|
δὲ |
δεηθέντες
χρημάτων,
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς |
[2, 2] |
τὸ
τοῦ
πριαμένου
ὄνομα.
Βυζάντιοι
|
δὲ |
δεηθέντες
χρημάτων
τὰ
τεμένη
τὰ |
[2, 40] |
εἶναι,
τῶν
δὲ
ἡγεμόνων,
ὅταν
|
δὲ |
δέηται
στρατιωτῶν,
ἐκείνων
ἑκάστῳ
δοὺς |
[2, 1] |
ἣν
οἱ
μὲν
ἐκφόριον,
οἱ
|
δὲ |
δεκάτην
προσαγορεύουσιν.
Δευτέρα
δὲ
ἡ |
[2, 2] |
ἔμελλον
ἀποδώσειν
τὴν
τιμήν.
Τοῖς
|
δὲ |
δὴ
ἐμπόροις
καλῶς
εἶχε
μὴ |
[2, 1] |
πρὸς
ἕνα
σκοπὸν
οἰκονομεῖν,
ἐλαχίστη
|
δὲ |
διὰ
τὸ
καὶ
τὰς
προσόδους |
[2, 30] |
νόμον
τὸν
τῆς
χώρας·
ὁπότε
|
δὲ |
διαπορεύοιτο
στρατόπεδον
ἢ
ἕτερος
ὄχλος |
[2, 30] |
χρημάτων
ἐξεωνοῦντο
τοὺς
συνειλημμένους.
Ὃ
|
δὲ |
διομολογησάμενος
ὑπὲρ
ἑκάστου
καὶ
λαβὼν |
[2, 10] |
τρέφειν
ἕως
ἂν
ἐπανέλθοι·
ὁπότε
|
δὲ |
δοκοίη
χρόνος
ἱκανὸς
εἶναι,
αὐτό |
[2, 20] |
ἕκαστον·
οἳ
δ´
εἰσήνεγκαν.
Διαλιπὼν
|
δὲ |
δύο
ἢ
τρεῖς
ἡμέρας,
ὡς |
[2, 30] |
εἰς
ἕτερον
χωρίον
ἀποστέλλειν,
παραπομπὴν
|
δὲ |
δώσειν·
ἅμα
δὲ
καὶ
αὐτὸς |
[2, 10] |
καὶ
τὰ
ὑποζύγια
νηστεῦσαι,
ὅσον
|
δὲ |
ἐδαπάνα
ἕκαστος,
τοσοῦτον
δοῦναι
τοῖς |
[2, 20] |
ὑπὸ
τοῦ
Ἑρμείου
καθεστηκότας.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
ἐθάρρησάν
τε
ἅπαντες
καί,
εἴ |
[2, 20] |
ἁθρόα
διεδίδοσαν
τοῖς
στρατιώταις,
οἱ
|
δὲ |
εἰσαφικνούμενοι
ἦγον
αὑτοῖς
τὰ
ἐπιτήδεια· |
[2, 10] |
πόλις
τοῦ
χρέους
ἀπηλλάγη.
Δεύτερον
|
δὲ |
ἐκ
τῶν
προσόδων
ἐκείνοις
τόν |
[2, 30] |
χρημάτων
ἠξίωσεν
αὐτοὺς
εἰσενέγκαι,
κομίσασθαι
|
δὲ |
ἐκ
τῶν
προσόδων·
οἳ
δ´ |
[2, 20] |
πρὸς
βασιλέα
διαλυθῇ.
Ἀπ´
οἰκίας
|
δὲ |
ἑκάστης
κελεῦσαι
ἅπαντας
εἰσενέγκαι
τάξαντα |
[2, 1] |
εἰσαγώγιμα,
περὶ
τὰ
ἀναλώματα.
Τούτων
|
δὲ |
ἕκαστον.
Περὶ
μὲν
τὸ
νόμισμα |
[2, 2] |
ἐκέλευσε
πρὸς
αὑτὸν
ἀνακομίζειν.
Συνελθόντων
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷ
κόψαι
ἕτερον
χαρακτῆρα, |
[2, 20] |
ὡς
κομιούμενοι
τὸν
μισθόν.
Ὃ
|
δὲ |
ἔφη
δεῖν
εἰς
Ἀμισὸν
ἐλθόντας |
[2, 1] |
δυναμένη
μὲν
τὸ
καθόλου,
εἴδη
|
δὲ |
ἔχουσα
τέτταρα·
περὶ
τὸ〉
νόμισμα, |
[2, 20] |
τοῦ
κεκομμένου
νομίσματος
ὑπερεῖπεν·
οἳ
|
δὲ |
ἐψηφίσαντο
καὶ
μὴ
βουλόμενοι
ἕκαστος |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
ἐγκυκλημάτων.
Τρίτη
|
δὲ |
ἡ
ἀπὸ
ἀργυρίου.
Χωρὶς
δὲ |
[2, 1] |
ἡ
ἀπὸ
γῆς
γινομένη.
Δευτέρα
|
δὲ |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
ἐγκυκλημάτων. |
[2, 1] |
τε
καὶ
δεκάτη
καλουμένη.
Ἕκτη
|
δὲ |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἐπικεφάλαιόν |
[2, 1] |
καὶ
ἀγοραίων
τελῶν
γινομένη.
Πέμπτη
|
δὲ |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
βοσκημάτων,
ἐπικαρπία |
[2, 1] |
οἱ
δὲ
δεκάτην
προσαγορεύουσιν.
Δευτέρα
|
δὲ |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
γινομένη, |
[2, 40] |
ἰδιωτῶν
οὐδεμίαν
χρείαν
εἶναι,
τῶν
|
δὲ |
ἡγεμόνων,
ὅταν
δὲ
δέηται
στρατιωτῶν, |
[2, 40] |
καταλόγους
ἐκ
τῆς
χώρας.
Τῶν
|
δὲ |
ἡγεμόνων
ὑπολαβόντων
χρηματισμὸν
αὑτοῖς
ἔσεσθαι, |
[2, 2] |
καὶ
τὸ
ἄλλο
κτῆμα·
τοῖς
|
δὲ |
θιασώταις
ἕτερα
χωρία,
τὰ
δημόσια |
[2, 30] |
καὶ
προσέταξε
θηρεύειν
αὐτούς.
Οἱ
|
δὲ |
ἱερεῖς,
ἵνα
μὴ
ὁ
θεὸς |
[2, 30] |
ἱερέων
τὸ
πλῆθος
καταλυθῆναι.
Οἱ
|
δὲ |
ἱερεῖς
καὶ
ἰδίᾳ
ἕκαστος
καὶ |
[2, 30] |
ἔφη
ὥστε
μετοικίσαι
αὐτούς.
Οἱ
|
δὲ〉 |
ἱερεῖς
καὶ
οἱ
κάτοικοι
εἰσενέγκαντες |
[2, 30] |
αὐτοῖς
ἐσομένης
τῆς
κομιδῆς.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
αἱ
καταβολαὶ
τῶν
προσόδων |
[2, 10] |
εἴη
παρὰ
τῶν
ἑτέρων·
οἱ
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὶ
ἔφασαν
οὐκ
ἐλάττω |
[2, 30] |
ἀποστέλλειν,
παραπομπὴν
δὲ
δώσειν·
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
τοῦτο
ποιῶν
φανερὸς |
[2, 1] |
δὲ
ὁπόσα
δύναται
γίνεσθαι.
Τρίτη
|
δὲ |
καὶ
ἡ
ἀπὸ
(τῶν
ἐμπορίων. |
[2, 1] |
ἡ
ἀπὸ
(τῶν
ἐμπορίων.
Τετάρτη
|
δὲ |
καὶ
ἡ
ἀπὸ
τῶν
κατὰ |
[2, 1] |
καὶ
ῥᾴστη
ἡ
πολιτική,
ἐλαχίστη
|
δὲ |
καὶ
ποικιλωτάτη
ἡ
ἰδιωτική.
Ἐπικοινωνεῖν |
[2, 1] |
καὶ
ἁπλουστάτη
ἡ
βασιλική,
ποικιλωτάτη
|
δὲ |
καὶ
ῥᾴστη
ἡ
πολιτική,
ἐλαχίστη |
[2, 1] |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἐγκυκλίων.
Τέταρτον
|
δὲ |
καὶ
τελευταῖον
τὴν
ἰδιωτικήν.
Αὕτη |
[2, 20] |
τὸν
κόσμον
τοῦτο
πεποιηκέναι,
ἠξίου
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἄλλους,
μή
τι |
[2, 30] |
λαβὼν
τότε
μὲν
ἀπηλλάγη,
εἶτα
|
δὲ |
καταπλεύσας,
ἐπεὶ
ἦν
εὐτρεπῆ
αὐτῷ |
[2, 20] |
τῶν
χωρίων
κύριοι
ἔσεσθαι.
Ὁ
|
δὲ |
Κότυς
τοὺς
ἀποσταλέντας
εἰς
φυλακὴν |
[2, 1] |
Τρίτον
δὲ
τὴν
πολιτικήν.
Ταύτης
|
δὲ |
κρατίστη
μὲν
πρόσοδος
ἡ
ἀπὸ |
[2, 20] |
πάλιν,
οἰόμενοι
ἀπολήψεσθαι,
εἰσήνεγκαν·
ὃ
|
δὲ |
λαβὼν
εἶχεν
εἰς
τὴν
ναυπηγίαν. |
[2, 30] |
χώραν
αὐτοῖς
τὸ
ἐμπόριον.
Ὃ
|
δὲ |
λαβὼν
τότε
μὲν
ἀπηλλάγη,
εἶτα |
[2, 40] |
εἶτα
ἱμάτια
μὲν
λευκά,
στεφάνους
|
δὲ |
λευκίνους
περιετίθει.
|
[2, 20] |
τὸ
δέκατον
μέρος
ποιεῖσθαι,
τὰ
|
δὲ |
λοιπὰ
αὑτῷ
δανεῖσαι
ἕως
ὁ〉 |
[2, 2] |
μέρος
παρὰ
ἑκάστου
ἔλαβε,
τοῖς
|
δὲ |
λοιποῖς
ἐκέλευσεν
ἐργάζεσθαι.
Περιελθόντος
δὲ |
[2, 1] |
πολλὰ
ἀλλήλαις
ἀναγκαῖόν
ἐστιν·
ὅσα
|
δὲ |
μάλιστα
δι´
αὐτῶν
ἑκάστῃ
συμβαίνει, |
[2, 10] |
αὐτοῖς
τὰ
πράγματα
ἐγκλῖναι,
αὐτὸς
|
δὲ |
μᾶλλον
βούλεσθαι
παρὰ
τούτων
λαβεῖν |
[2, 10] |
μὲν
ἀρχαίου
ἀπέκοπτον
οὐθέν,
ἀεὶ
|
δὲ |
μάτην
ἐδαπάνων,
νόμισμα
ἔκοψαν
σιδηροῦν |
[2, 1] |
βασιλική,
σατραπική,
πολιτική,
ἰδιωτική.
Τούτων
|
δὲ |
μεγίστη
μὲν
καὶ
ἁπλουστάτη
ἡ |
[2, 30] |
αἰσθόμενος
ὅτι
εὐώνων
ἐπιτετύχηκεν,
αὐτῷ
|
δὲ |
μέλλει
ἐκτετιμημένα
λογίζεσθαι,
πρὸς
τοὺς |
[2, 2] |
ἄλλων
τῶν
τοιουτοτρόπων
τὸ
τρίτον
|
δὲ |
μέρος
τοῦ
ἐργαζομένου
ἀποτελεῖν
ἔταξαν· |
[2, 30] |
ἄλλοις
τόποις
σφόδρα,
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
δὲ |
μετρίως,
ἀπέκλεισε
τὴν
ἐξαγωγὴν
τοῦ |
[2, 20] |
ἡμίσεα
ἔχειν
τὸν
λαβόντα·
τῷ
|
δὲ |
μὴ
ἀνενέγκαντι
θάνατον
ἔταξε
τὸ |
[2, 30] |
κεκτῆσθαι
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ,
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἀποτείσειν
ἀργύριον
ὃ
ἐπεκήρυξεν, |
[2, 10] |
δὲ
τῶν
σύλων
διεδικάσαντο.
Τοῖς
|
δὲ |
μὴ
δικαίως
συληθεῖσιν
ἡ
πόλις |
[2, 2] |
οἱ
πένητες
δύνωνται
ὑποτιμᾶσθαι·
ὅτῳ
|
δὲ |
μὴ
ἦν
κτῆμα
μηθέν,
τὸ |
[2, 20] |
τις
ἀργύριον
πρὸς
αὐτόν·
εἰ
|
δὲ |
μή,
θάνατον
ἔταξε
τὸ
ἐπιτίμιον. |
[2, 2] |
οὔτε
πρίασθαι
παρ´
ἑτέρου·
εἰ
|
δὲ |
μή,
στέρησις
ἦν.
Ὄντος
δὲ |
[2, 20] |
παρὰ
τῆς
θεοῦ
γένηται·
τὸν
|
δὲ |
μὴ
τοῦτο
ποιήσαντα
ἔνοχον
ἔφησεν |
[2, 10] |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
αὐτῶν.
Δανεισάντων
|
δὲ |
μισθωσάμενοι
πλοῖα
ἀπέστειλαν
εἰς
τὰ |
[2, 30] |
τὴν
ἐξαγωγὴν
τοῦ
σίτου.
Τῶν
|
δὲ |
νομαρχῶν
φασκόντων
οὐ
δυνήσεσθαι
τοὺς |
[2, 2] |
δὲ
μή,
στέρησις
ἦν.
Ὄντος
|
δὲ |
νόμου
αὐτοῖς
μὴ
εἶναι
πολίτην |
[2, 20] |
φορεῖν
χρυσὸν
τὰς
γυναῖκας,
ὅσον
|
δὲ |
νῦν
ἔχουσι
δανεῖσαι
τῇ
πόλει· |
[2, 30] |
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
ἔφησεν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
οἱ
ἄλλοι
πολῖται
εἰσήνεγκαν,
ἐκέλευσε |
[2, 2] |
γένηται,
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο.
Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
οἱ
ἐν
Ποτιδαίᾳ
οἰκοῦντες
δεόμενοι |
[2, 20] |
παραλυθῆναι
διὰ
τὴν
δαπάνην.
Ἀκούσαντες
|
δὲ |
(οἱ
ἱερεῖς
καὶ
τὸ
ἱερὸν |
[2, 20] |
θάνατον
ἔταξε
τὸ
ἐπιτίμιον.
Ὑπολαβόντες
|
δὲ |
οἱ
ναῦται
ἀνενεγκόντες
τὰ
ἡμίσεα |
[2, 20] |
παραφαινούσας
τε
ταῦτα
ἐβάδιζεν.
Ἰδόντες
|
δὲ |
οἱ
στρατιῶται
καὶ
νομίσαντες
ἅπαντα |
[2, 40] |
στρατιώτας,
καθάπερ
ἐκεῖνος
προσέταξε.
Διαλιπὼν
|
δὲ |
ὀλίγον
χρόνον
καὶ
συναγαγὼν
αὐτοὺς |
[2, 1] |
ἀργύριον,
οὗ
δὲ
χαλκός,
οὗ
|
δὲ |
ὁπόσα
δύναται
γίνεσθαι.
Τρίτη
δὲ |
[2, 20] |
ἄλλον
κόσμον
οὐκ
ὀλίγον.
Εἰδὼς
|
δὲ |
ὅτι
καὶ
οἱ
ναῦται
πολλὰ |
[2, 10] |
βασιλεὺς
αἰτεῖ
τοὺς
φόρους,
αὐτὸς
|
δὲ |
οὐκ
εὐπορεῖται.
Κατασκευαστοὶ
δ´
ἄνδρες |
[2, 20] |
ἐκ
τῆς
πολεμίας
αὐτοῖς,
νόμισμα
|
δὲ |
οὐκ
ἔχων
διδόναι,
ἀπαιτούμενος
δὲ |
[2, 20] |
καπήλους
τοὺς
μεταβαλλομένους
τι·
ἄλλῳ
|
δὲ |
οὐκ
ἦν
οὐθενὶ
οὐθὲν
τούτων |
[2, 2] |
καταλλαγὴν
ἀπέδοντο
μιᾷ
τραπέζῃ,
ἑτέρῳ
|
δὲ |
οὐκ
ἦν
οὐθενὶ
οὔτε
ἀποδόσθαι |
[2, 2] |
παρασκευάζοντες
καὶ
ἱερεῖα
πολυτελῆ,
ὑπογύου
|
δὲ |
οὔσης
ταύτης
τῆς
ἑορτῆς,
ἔπεισεν |
[2, 30] |
εἶχον,
ἔλαβεν
ὅσων
ἐδεῖτο,
ἐκείνους
|
δὲ |
πάλιν
εἰς
τὸ
χωρίον
ἀπῆγεν. |
[2, 20] |
ὅσα
δεῖ
τῆς
ἡμέρας,
οἳ
|
δὲ |
πάλιν
ἱερόθυτα
ἐποίουν·
ὃ
δὲ |
[2, 20] |
ἔνοχον
ἔφησεν
ἱεροσυλίας
ἔσεσθαι.
Ἀνενεγκάντων
|
δὲ |
πάντων
ἃ
εἶχον
διά
τε |
[2, 10] |
ἔφασαν
οὐκ
ἐλάττω
δώσειν.
Λαβὼν
|
δὲ |
παρ´
ἀμφοτέρων
κατήλλαξεν
αὐτοὺς
πρὸς |
[2, 20] |
αὐτοὶ
ἱερεῖς,
ἐδίδοσαν
χρήματα.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
παρὰ
πάντων
εἰλήφει,
προστάξαι
αὐτοῖς |
[2, 30] |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
ἀπεῖναι.
Ὃ
|
δὲ |
παρὰ
τούτων
λαβὼν
ὃ
ἐδίδοσαν, |
[2, 40] |
τὴν
σιταρχίαν
ἡσυχίαν
εἶχον,
ἐκεῖνος
|
δὲ |
παραλλάξας
ἕνα
μῆνα
παρὰ
τὸν |
[2, 20] |
εἰς
τοὺς
στρατιώτας
(συναγαγεῖν)
οἱ
|
δὲ |
Περίνθιοι
οὐκ
ἐδίδοσαν
αὐτῷ.
Ἠξίωσεν |
[2, 2] |
τιμὴν
ἐλάμβανεν
ὁ
ἰδιώτης,
τὸ
|
δὲ |
πλέον
ἡ
πόλις,
καὶ
εὐπόρησε |
[2, 10] |
ἀλλήλους,
ἐπικρατήσαντος
τοῦ
δήμου,
τῶν
|
δὲ |
πλουσίων
συνειλημμένων,
ὀφείλοντες
χρήματα
στρατιώταις |
[2, 20] |
ἀναφέροντας
ἀργύριον
λαμβάνειν.
Περὶ
Κέρκυραν
|
δὲ |
πολεμῶν
καὶ
ἀπόρως
διακείμενος
καὶ |
[2, 10] |
τῇ
πόλει
τὰ
δάνεια,
τὴν
|
δὲ |
πόλιν
ἐκ
τῶν
προσόδων
τοὺς |
[2, 20] |
ἐκεῖνος
διῳκήσατο
ἃ
ἐβούλετο.
Σάμον
|
δὲ |
πολιορκῶν
τοὺς
καρποὺς
καὶ
τὰ |
[2, 30] |
ἐπιβαλεῖν
ἢ
αὐτοὶ
ἐτάξαντο,
χρήματα
|
δὲ |
πολλαπλάσια
αὐτὸς
ἐλάμβανεν.
Πυθοκλῆς
Ἀθηναῖος |
[2, 30] |
δόντες
ἀπαλλαγῆναι
τῆς
λειτουργίας.
Οἳ
|
δὲ |
πολλῷ
πλέον
ἢ
ὅσον
ᾤοντο |
[2, 10] |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
σῴζειν.
Εἰσενεχθέντων
|
δὲ |
πολλῶν
τὰ
μὲν
χρήματα
εἶχε, |
[2, 30] |
σῖτον,
ἐξαγωγὴν
μὲν
ἐποίησε,
τέλος
|
δὲ |
πολὺ
τῷ
σίτῳ
ἐπέβαλεν,
ὥστε |
[2, 10] |
τῇ
πόλει
ἐπὶ
τόκῳ·
γίνεται
|
δὲ |
πολὺς
οὗτος
ὁ
καρπὸς
ἐν |
[2, 20] |
αὐτῷ
γῆν
τριῶν
μεδίμνων·
τούτου
|
δὲ |
πραχθέντος
συνελέγη
σίτου
πολὺ
πλῆθος. |
[2, 20] |
ἀτόκοις
τοῖς
χρήμασιν
ἀποκεχρημένοι.
Πολεμοῦντες
|
δὲ〉 |
πρὸς
Ὀλυνθίους
καὶ
δεόμενοι
χρημάτων, |
[2, 20] |
τῷ
ἐξηπατῆσθαι,
σφάζοντες
ἐπώλουν.
Ὡς
|
δὲ |
πρὸς
τοῦτο
ἔταξε
σφάζεσθαι
ὅσα |
[2, 2] |
ὀλίγα
πρὸς
τὴν
χρείαν.
Λαμψακηνοὶ
|
δὲ |
προσδοκίμων
οὐσῶν
τριηρῶν
πολλῶν
πρὸς |
[2, 20] |
τρεῖς
μνᾶς
ἀφήσειν
αὐτούς.
Οἱ
|
δὲ |
Ῥηγῖνοι
ὅσα
ποτ´
ἦν
αὐτοῖς |
[2, 10] |
ἑκάστῳ
πρὸς
μέρος
διεδίδοσαν,
τοὺς
|
δὲ |
σιδηροῦς
ἐκομίζοντο.
Σηλυβριανοὶ
δὲ
δεηθέντες |
[2, 20] |
ἀπὸ
τοῦ
σώματος
ὡσαύτως.
Τοῦ
|
δὲ〉 |
σίτου
τοῦ
πωλουμένου
χωρὶς
τῆς |
[2, 10] |
ἀπὸ
τῶν
προσόδων
ἀπεδίδου.
Κυζικηνοὶ
|
δὲ |
στασιάσαντες
πρὸς
ἀλλήλους,
ἐπικρατήσαντος
τοῦ |
[2, 10] |
βασιλικὰς
ἐπώλει
τὰς
ἐπικαρπίας.
Τῶν
|
δὲ |
στρατιωτῶν
εἴ
τις
τελευτήσειε,
διαπύλιον |
[2, 2] |
ἐς
νέωτα
ἀποδώσειν
διπλάσια,
ταῦτα
|
δὲ |
συναγαγόντας
ἀποδόσθαι.
Συνελέγη
οὖν
αὐτοῖς |
[2, 20] |
δι´
ἀπορίαν
τοῦτο
ποιῶν·
ἀγοραζόντων
|
δὲ |
Συρακουσίων,
ἀπεγράφετο
τί
ἕκαστος
ἀγοράσειεν· |
[2, 10] |
καὶ
βούλεται
λαβεῖν,
ἀπογράψασθαι.
Ἀπογραψαμένων
|
δὲ |
συχνῶν,
τὰ
πλοῖα
τὰ
πλέοντα |
[2, 1] |
ἐκλαβόντι
αὐτῷ
λυσιτελήσει
διατίθεσθαι·
περὶ
|
δὲ |
τὰ
ἀναλώματα
τίνα
περιαιρετέον
καὶ |
[2, 1] |
(τίμιον
ἢ
εὔωνον)
ποιητέον·
περὶ
|
δὲ |
τὰ
ἐξαγώγιμα
καὶ
εἰσαγώγιμα
πότε |
[2, 20] |
πάλιν
τὰ
ἡμίσεα
ἀναφέρειν.
Μενδαῖοι
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἀπὸ
λιμένων
καὶ |
[2, 30] |
ὅσουπερ
ἐπώλουν
τοῖς
ἄλλοις,
αὐτὸς
|
δὲ |
τάξας
τριάκοντα
καὶ
δύο
δραχμὰς |
[2, 30] |
ἐλοιδόρει
μετ´
ὀργῆς
προσποιητοῦ.
Οἳ
|
δὲ |
ταῦτα
ἀκούοντες
οὐκ
ἔφασαν
δεῖν |
[2, 10] |
πόλιν
τούτοις
διοικεῖν
παραδοῦναι.
Ἀκούσαντες
|
δὲ |
ταῦτα
εὐθέως
τὰ
χρήματα
οἱ |
[2, 20] |
ἐπόρισαν
ἃ
ἐκέλευσε
χρήματα.
Λαβὼν
|
δὲ |
ταῦτα
παρ´
αὐτῶν
τά
τε |
[2, 1] |
σκοπεῖν
αὐτὸ
μὴ
παρέργως)
μάλιστα
|
δὲ |
ταύτῃ,
τὸ
τἀναλώματα
μὴ
μείζω |
[2, 1] |
Δεύτερον
δὲ
τὴν
σατραπικήν.
Ἔστι
|
δὲ |
ταύτης
εἴδη
ἓξ
τῶν
προσόδων |
[2, 1] |
τὰ
ἀναλώματα
βραχέα
γίνεσθαι.
Αὐτῆς
|
δὲ |
ταύτης
κρατίστη
μὲν
πρόσοδος
ἡ |
[2, 20] |
τι
κτησαμένους
ἀτελεῖς
ἔσεσθαι.
Πολλῶν
|
δὲ |
ταχὺ
κτησαμένων
πολλὰ
βοσκήματα
ὡς |
[2, 30] |
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
ναῦς,
τῷ
|
δὲ |
Ταῲ
ἑξήκοντα
μόνον
οὐσῶν
χρείας, |
[2, 10] |
τὰ
μὲν
χρήματα
εἶχε,
τὸ
|
δὲ |
τεῖχος
οὐκ
ἔφη
τὸν
θεὸν |
[2, 30] |
αὐτῶν
πλῆθός
τι
ἀργυρίου,
τούτοις
|
δὲ |
τὴν
κομιδὴν
ἔσεσθαι
παρὰ
τῶν |
[2, 1] |
τε
καὶ
χειρωνάξιον
προσαγορευομένη.
Τρίτον
|
δὲ |
τὴν
πολιτικήν.
Ταύτης
δὲ
κρατίστη |
[2, 1] |
ἢ
ἀντὶ
νομίσματος
ὤνια.
Δεύτερον
|
δὲ |
τὴν
σατραπικήν.
Ἔστι
δὲ
ταύτης |
[2, 20] |
ἀπεγράφετο
τί
ἕκαστος
ἀγοράσειεν·
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὴν
τιμὴν
κατέβαλον,
ἐκέλευσε
τὸ |
[2, 2] |
ὂν
Ἀθηναίοις
ἀδόκιμον
ἐποίησε,
τάξας
|
δὲ |
τιμὴν
ἐκέλευσε
πρὸς
αὑτὸν
ἀνακομίζειν. |
[2, 10] |
πορίσαντες
ὅσα
ἐκέλευσεν
ἔδωκαν·
ὁ
|
δὲ |
τοῖς
ἑτέροις
πάλιν
ἔδειξεν
ἃ |
[2, 30] |
τῷ
δ´
ἐχομένῳ
πέντε.
Τοῦτον
|
δὲ |
τὸν
τρόπον
προῆγεν,
ἕως
εἰς |
[2, 30] |
τὸν
λόγον
αὐτῷ
δῷ.
Ἀφικομένου
|
δὲ |
τοῦ
ἀγοραστοῦ
ἀπήγγειλαν
αὐτῷ
τὰ |
[2, 20] |
θάνατον
ἔταξε
τὸ
ἐπιτίμιον.
Ἀνενεχθέντος
|
δὲ |
τοῦ
ἀργυρίου,
ἐπικόψας
χαρακτῆρα
ἐξέδωκε |
[2, 30] |
βουλόμενον
ἀπογράφεσθαι
ὁπόσου
θέλει,
τελεῖν
|
δὲ |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
ὀκτὼ
δραχμάς
ἀποτίσαι† |
[2, 2] |
δὲ
λοιποῖς
ἐκέλευσεν
ἐργάζεσθαι.
Περιελθόντος
|
δὲ |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο |
[2, 10] |
τέτταρα
τάλαντα
τοῦ
ἐνιαυτοῦ·
ἐπεὶ
|
δὲ |
τοῦ
μὲν
ἀρχαίου
ἀπέκοπτον
οὐθέν, |
[2, 40] |
σιταρχίαν
δοῦναι,
κατέπλευσεν
ἐξεπίτηδες·
προπορευομένου
|
δὲ |
τοῦ
μηνὸς
ἀναπλεύσας
διέδωκε
τὴν |
[2, 30] |
τὰ
βασίλεια
ἐκρέμασεν
ἅπαντας,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
οἰκείους
ἐκέλευσε
λέγειν
ὅτι |
[2, 20] |
ἀπέδωκεν
ἑκάστῳ
ὃ
εἰσήνεγκαν.
Ποιήσας
|
δὲ |
τοῦτο
ἀνεκτήσατο
τοὺς
πολίτας.
Εἶτα |
[2, 1] |
δ´
ἐστί,
τούτοις
χρηστέον.
Μετὰ
|
δὲ |
τοῦτο
ποῖαι
τῶν
προσόδων
ἢ |
[2, 10] |
ἐπηγγέλλοντο
ὅσον
εἰσοίσει
ἕκαστος.
Τούτων
|
δὲ |
τοῦτο
πραξάντων,
οἱ
εὐπορώτεροι
τὰ |
[2, 20] |
νῦν
φρουροῦσι
σχῇ
ἀποχρήσασθαι.
Οἱ
|
δὲ |
τοῦτο
ταχέως
ἐποίησαν,
οἰόμενοι
τῶν |
[2, 1] |
δὲ
ἡ
ἀπὸ
ἀργυρίου.
Χωρὶς
|
δὲ |
τούτων
ὃ
πάσαις
μὲν
ἐπικοινωνεῖται |
[2, 1] |
βοσκημάτων,
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων)
Αὐτῶν
|
δὲ |
τούτων
πρώτη
μὲν
καὶ
κρατίστη |
[2, 2] |
ἀναθήσειν,
(ἐκέλευσεν
αὐτοὺς
ἀπογράψασθαι.
Ἀπογραψαμένων
|
δὲ |
τούτων
τὸ
δέκατον
μέρος
παρὰ |
[2, 40] |
κελεύσας
ἐγχέαι
ἐκέλευεν
ἀφαιρεῖν·
ὅσα
|
δὲ |
τῶν
ἀγαλμάτων
φιάλην
εἶχε
προτετακότα, |
[2, 30] |
τοῦτο
ποιῶν
φανερὸς
ἦν.
Πεισθέντων
|
δὲ |
τῶν
ἀνθρώπων,
προαγαγὼν
αὐτοὺς
τῆς |
[2, 20] |
κελεῦσαι
ἐνέγκαι
πρὸς
αὑτόν·
ἐνεγκάντων
|
δὲ |
τῶν
πλείστων,
ἐκέλευσε
τούτῳ
μὲν |
[2, 20] |
χαλκὸν
διεδίδου
τοῖς
στρατιώταις.
Ἀγανακτούντων
|
δὲ |
τῶν
στρατιωτῶν
ἔφη
αὐτοῖς
τοὺς |
[2, 10] |
τοὺς
μὲν
στρατιώτας
ἀπήλλαξαν,
ὑπὲρ
|
δὲ |
τῶν
σύλων
διεδικάσαντο.
Τοῖς
δὲ |
[2, 10] |
εἶναι,
(ἐν)
λιμοῦ
γενομένου,
ἐκείνοις
|
δὲ |
ὑπάρχοντος
σίτου
παλαιοῦ,
ἐψηφίσαντο
τῇ |
[2, 20] |
σιταρχίαν
δωρεὰν
αὐτοῖς
διδόναι·
οἳ
|
(δὲ |
ὑπολαβόντες
οὐκ
ἄν
ποτε
προέσθαι |
[2, 30] |
χρείαν
εἶναι
καὶ
τούτων,
ἐκείνοις
|
δὲ |
ὕστερον
ἀποδώσειν
σὺν
τόκῳ.
Τῶν |
[2, 10] |
εὐπορώτεροι
τὰ
μὲν
αἰσχυνόμενοι,
τὰ
|
δὲ |
φοβούμενοι
πολλῷ
τούτων
πλείω
ἐπηγγέλλοντο |
[2, 30] |
ἐπιμελητὴν
κατὰ
χώραν
εἴα,
τοὺς
|
δὲ |
φόρους
πράττεσθαι
ἐκέλευεν
οὓς
αὐτοὶ |
[2, 1] |
χρυσίον,
οὗ
δὲ
ἀργύριον,
οὗ
|
δὲ |
χαλκός,
οὗ
δὲ
ὁπόσα
δύναται |
[2, 30] |
εἶτα
οὐκέτι
ἔφασαν
ἔχειν.
Ὁ
|
δὲ |
Χαρίδημος,
ὃ
ᾤετο
χωρίον
εὐπορώτατον |
[2, 10] |
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἔφασαν
ποιήσασθαι.
Συλλεγέντων
|
δὲ |
χρημάτων
συχνῶν,
τοὺς
μὲν
στρατιώτας |
[2, 10] |
ἐσύλων
μετὰ
προφάσεως
εὐλόγου.
Ἔταξαν
|
δὲ |
χρόνον
ἐν
ᾧ
λόγον
ὑπὲρ |
[2, 20] |
δὲ
οὐκ
ἔχων
διδόναι,
ἀπαιτούμενος
|
δὲ |
χρόνου
γενομένου
οὗ
ὤφειλε,
τεχνάζει |
[2, 20] |
παρὰ
τῆς
θεοῦ
δεδανεισμένος.
Προελθόντος
|
δὲ |
χρόνου
καὶ
τῶν
γυναικῶν
πάλιν |