Livre, Chap. |
[2, 20] |
ἔφη
αὐτοῖς
τοὺς
ἐμπόρους
τε
|
καὶ |
ἀγοραίους
ἅπαντα
ὡσαύτως
πωλήσειν.
Τοῖς |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
κατὰ
γῆν
τε
|
καὶ |
ἀγοραίων
τελῶν
γινομένη.
Πέμπτη
δὲ |
[2, 30] |
ἐσομένης
τῆς
κομιδῆς.
Ἐπεὶ
δὲ
|
καὶ |
αἱ
καταβολαὶ
τῶν
προσόδων
παρῆσαν, |
[2, 30] |
Ἀποστείλας
τέ
τινα
ἐπ´
ἀγοράσματα
|
καὶ |
αἰσθόμενος
ὅτι
εὐώνων
ἐπιτετύχηκεν,
αὐτῷ |
[2, 30] |
ἠγορακέναι·
αὐτὸς
οὖν
(οὐ)
προσέξειν·
|
καὶ |
ἅμα
τὴν
ἀβελτερίαν
αὐτοῦ
ἐλοιδόρει |
[2, 20] |
τινί,
λέγων
ἐν
ᾧ
εἴη,
|
καὶ |
ἀναζεύξας
ἐβάδιζεν
ἐπ´
αὐτό.
Εἶτα, |
[2, 20] |
τῶν
στρατιωτῶν
αἰτούντων
τοὺς
μισθοὺς
|
καὶ |
ἀπειθούντων
αὐτῷ
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[2, 1] |
ἰδιωτική.
Τούτων
δὲ
μεγίστη
μὲν
|
καὶ |
ἁπλουστάτη
ἡ
βασιλική,
ποικιλωτάτη
δὲ |
[2, 20] |
ἅπαντας
εἰσενέγκαι
τάξαντα
ὃ
δεῖ,
|
καὶ |
ἀπὸ
τοῦ
σώματος
ὡσαύτως.
Τοῦ |
[2, 30] |
ἔφασαν
δώσειν
τοῦ
μὴ
ὀχλεῖσθαι
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
ἀπεῖναι.
Ὃ |
[2, 20] |
Τιμόθεος
Ἀθηναῖος
πολεμῶν
πρὸς
Ὀλυνθίους
|
καὶ |
ἀπορούμενος
ἀργυρίου,
κόψας
χαλκὸν
διεδίδου |
[2, 2] |
πολίτην.
Ἐν
σιτοδείᾳ
δὲ
γενόμενοι
|
καὶ |
ἀποροῦντες
χρημάτων
κατήγαγον
τὰ
πλοῖα |
[2, 20] |
λαμβάνειν.
Περὶ
Κέρκυραν
δὲ
πολεμῶν
|
καὶ |
ἀπόρως
διακείμενος
καὶ
τῶν
στρατιωτῶν |
[2, 10] |
σώματος·
ἅμα
τε
οὖν
ἐντεῦθεν
|
καὶ |
ἀργύριον
ἐλάμβανεν,
ἅμα
τε
οἱ |
[2, 20] |
τῆς
Λευκοθέας
ἱεροῦ
χρυσίον
τε
|
καὶ |
ἀργύριον
πολὺ
καὶ
τὸν
ἄλλον |
[2, 20] |
ἐψηφίσαντο
καταλειπομένου
ἑνὶ
ἑκάστῳ
θήλεος
|
καὶ |
ἄρρενος
τὰ
ἄλλα
ἀποδόσθαι
τῇ |
[2, 10] |
παρὰ
τῶν
ἑτέρων·
οἱ
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἔφασαν
οὐκ
ἐλάττω
δώσειν. |
[2, 30] |
παραπομπὴν
δὲ
δώσειν·
ἅμα
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
τοῦτο
ποιῶν
φανερὸς
ἦν. |
[2, 10] |
κάθοδον
δοῦναι,
ἐψηφίσαντο
μίαν
ἡμέραν
|
καὶ |
αὐτοὺς
καὶ
τοὺς
οἰκέτας
καὶ |
[2, 10] |
ἔχει
κατὰ
πόλεως
ἢ
ἰδιώτου
|
καὶ |
βούλεται
λαβεῖν,
ἀπογράψασθαι.
Ἀπογραψαμένων
δὲ |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
βοσκημάτων,
ἐπικαρπία
τε
|
καὶ |
δεκάτη
καλουμένη.
Ἕκτη
δὲ
ἡ |
[2, 20] |
ἀποκεχρημένοι.
Πολεμοῦντες
δὲ〉
πρὸς
Ὀλυνθίους
|
καὶ |
δεόμενοι
χρημάτων,
ὄντων
αὐτοῖς
ἀνδραπόδων, |
[2, 20] |
Ταῲ
τῷ
Αἰγυπτίων
βασιλεῖ
ἐκστρατεύοντι
|
καὶ |
δεομένῳ
χρημάτων
συνεβούλευε
τῶν
τε |
[2, 40] |
~(Κλεομένης·
προσπορευομένης
τε
τῆς
νουμηνίας
|
καὶ |
δέον
τοῖς
στρατιώταις
σιταρχίαν
δοῦναι, |
[2, 20] |
εἶχον
διά
τε
τὴν
θεὸν
|
καὶ |
δι´
ἐκεῖνον,
θύσας
τῇ
θεῷ |
[2, 1] |
Εἶτα
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἐμπορίων
|
καὶ |
διαγωγῶν.
Εἶτα
ἡ
ἀπὸ
τῶν |
[2, 1] |
καὶ
τῇ
προαιρέσει
φιλόπονόν
τε
|
καὶ |
δίκαιον·
ὅ
τι
γὰρ
ἂν |
[2, 30] |
ἄλλοις,
αὐτὸς
δὲ
τάξας
τριάκοντα
|
καὶ |
δύο
δραχμὰς
τοῦ
σίτου
τιμὴν |
[2, 30] |
τοὺς
ἄγοντας†
καὶ
ἰδίᾳ
ἀποδημοῦντας,
|
καὶ |
δῶρα
πολλὰ
ἀναγόμενα,
τὴν
δεκάτην |
[2, 30] |
ᾤετο
χωρίον
εὐπορώτατον
εἶναι,
ἐκέλευσεν
|
(καὶ) |
εἴ
τι
νόμισμα
ἔχουσιν
ἤ |
[2, 30] |
πληρωμάτων
τε
κατειλεγμένων
εἰς
ἑκατὸν
|
καὶ |
εἴκοσι
ναῦς,
τῷ
δὲ
Ταῲ |
[2, 20] |
παρ´
αὑτοῖς
ἕκαστοι
βουλόμενοι
εἶναι
|
καὶ |
εἶναι
αὐτοὶ
ἱερεῖς,
ἐδίδοσαν
χρήματα. |
[2, 20] |
ἐκέλευσεν
εἰς
μὲν
τὸ
ἱερὸν
|
καὶ |
εἰς
αὑτὸν
τῆς
δαπάνης
ἧς |
[2, 1] |
ποιητέον·
περὶ
δὲ
τὰ
ἐξαγώγιμα
|
καὶ |
εἰσαγώγιμα
πότε
καὶ
τίνα
παρὰ |
[2, 10] |
φοβούμενοι
πολλῷ
τούτων
πλείω
ἐπηγγέλλοντο
|
καὶ |
εἰσέφερον.
Πάλιν
δὲ〉
δεηθεὶς
χρημάτων |
[2, 30] |
αὐτὸν
τῇ
ἀληθείᾳ
τοῦτο
ποιεῖν,
|
καὶ |
ἕκαστος
βουλόμενος
τό
τε
ἱερὸν |
[2, 20] |
ὀβολόν.
Ἀπό
τε〉
τῶν
πλοίων
|
καὶ |
ἐργαστηρίων
καὶ
τῶν
ἄλλην
τινὰ |
[2, 30] |
προαγαγὼν
αὐτοὺς
τῆς
πόλεως
μικρὸν
|
καὶ |
ἐρευνήσας
ἃ
εἶχον,
ἔλαβεν
ὅσων |
[2, 10] |
προϊεμένων
αὐτοῖς
οὐδὲν
διὰ
τὸ
|
καὶ |
ἔτι
ὀφείλειν,
ἐψηφίσαντο
τὸν
βουλόμενον |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
πλέον
ἡ
πόλις,
|
καὶ |
εὐπόρησε
χρημάτων.
Ἡρακλεῶται
πέμποντες
ναῦς |
[2, 20] |
οὖν
ἐπὶ
τὰ
ἐμπόρια
ἀπέδοτο
|
καὶ |
εὐπόρησε
χρημάτων.
Κότυς
Θρᾷξ
παρὰ |
[2, 40] |
ἀγαλμάτων
φάσκων
αὐτὸς
καὶ
κουφότερα
|
καὶ |
εὐωδέστερα
δοῦναι·
εἶτα
ἱμάτια
μὲν |
[2, 1] |
ὁπόσα
δύναται
γίνεσθαι.
Τρίτη
δὲ
|
καὶ |
ἡ
ἀπὸ
(τῶν
ἐμπορίων.
Τετάρτη |
[2, 1] |
ἀπὸ
(τῶν
ἐμπορίων.
Τετάρτη
δὲ
|
καὶ |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
κατὰ
γῆν |
[2, 10] |
τὰς
καθ´
ἡμέραν
χρείας
ἀναλίσκειν
|
καὶ |
ἡ
πόλις
τοῦ
χρέους
ἀπηλλάγη. |
[2, 30] |
τεχνίτας
κλητοὺς
ἄλλους
τοὺς
ἄγοντας†
|
καὶ |
ἰδίᾳ
ἀποδημοῦντας,
καὶ
δῶρα
πολλὰ |
[2, 30] |
πλῆθος
καταλυθῆναι.
Οἱ
δὲ
ἱερεῖς
|
καὶ |
ἰδίᾳ
ἕκαστος
καὶ
κοινῇ
τὰ |
[2, 2] |
πολλὰ
ἀνήλισκον
ἐξ
ἐνιαυτοῦ
παρασκευάζοντες
|
καὶ |
ἱερεῖα
πολυτελῆ,
ὑπογύου
δὲ
οὔσης |
[2, 20] |
ἐγγύους
καθιστάναι
τοῦ
τρίτου
μέρους
|
καὶ |
καθ´
ὁπόσον
ἕκαστος
δύνηται
πείθειν. |
[2, 20] |
ποιήσας
ἔφησεν
ἑωρακέναι
τὴν
Δήμητραν,
|
καὶ |
κελεύειν
τὸν
τῶν
γυναικῶν
κόσμον |
[2, 30] |
δὲ
ἱερεῖς
καὶ
ἰδίᾳ
ἕκαστος
|
καὶ |
κοινῇ
τὰ
ἱερὰ
χρήματα
ἐδίδοσαν, |
[2, 40] |
περιῄρει
τῶν
ἀγαλμάτων
φάσκων
αὐτὸς
|
καὶ |
κουφότερα
καὶ
εὐωδέστερα
δοῦναι·
εἶτα |
[2, 1] |
Αὐτῶν
δὲ
τούτων
πρώτη
μὲν
|
καὶ |
κρατίστη
ἡ
ἀπὸ
τῆς
γῆς· |
[2, 30] |
Ὃ
δὲ
διομολογησάμενος
ὑπὲρ
ἑκάστου
|
καὶ |
λαβὼν
τὰ
ὁμολογηθέντα
ἀπέδωκεν
ἑκάστοις |
[2, 20] |
Οἱ
μὲν
οὖν
ταξίαρχοί
τε
|
καὶ |
λοχαγοὶ
ἀγοράζοντες
ἁθρόα
διεδίδοσαν
τοῖς |
[2, 2] |
ἁλατοπωλίαν·
τῶν
τ´
ἐργαζομένων
θαυματοποιῶν
|
καὶ |
μάντεων
καὶ
φαρμακοπωλῶν
καὶ
τῶν |
[2, 10] |
πολίταις
κατιδὼν
οὔσας
δίκας
πολλὰς
|
καὶ |
μεγάλας,
ἐκ
πολλοῦ
χρόνου
ἀδικίας |
[2, 20] |
νομίσματος
ὑπερεῖπεν·
οἳ
δὲ
ἐψηφίσαντο
|
καὶ |
μὴ
βουλόμενοι
ἕκαστος
ὃ
ἂν |
[2, 30] |
τὸ
αὐτοῦ
εἶναι
τὸ
ἐμπόριον
|
καὶ |
μὴ
ἐκεῖ.
Ἐπεὶ
δ´
οὐκ |
[2, 20] |
ἐβάδιζεν.
Ἰδόντες
δὲ
οἱ
στρατιῶται
|
καὶ |
νομίσαντες
ἅπαντα
εἶναι
ἄργυρον
τὰ |
[2, 2] |
χοίνικα
κριθῶν
καὶ
πυρῶν
ἑτέραν
|
καὶ |
ὀβολόν,
καὶ
ὅτῳ
ἂν
παιδάριον |
[2, 20] |
ἦν
αὐτοῖς
ἀποκεκρυμμένα
ἐμφανῆ
ἐποίουν
|
καὶ |
οἱ
ἄποροι
παρὰ
τῶν
εὐπορωτέρων |
[2, 30] |
μετοικίσαι
αὐτούς.
Οἱ
δὲ〉
ἱερεῖς
|
καὶ |
οἱ
κάτοικοι
εἰσενέγκαντες
χρήματα
ἔδωκαν |
[2, 20] |
οὐκ
ὀλίγον.
Εἰδὼς
δὲ
ὅτι
|
καὶ |
οἱ
ναῦται
πολλὰ
ἔχουσιν,
κήρυγμα |
[2, 20] |
τὰ
δὲ
ἀπὸ
τῆς
γῆς
|
καὶ |
οἰκιῶν
τέλη
οὐκ
ἔπραττον,
ἀλλ´ |
[2, 2] |
θιασωτικὰ
καὶ
τὰ
πατριωτικὰ
ὡσαύτως·
|
καὶ |
ὅσα
ἐν
χωρίοις
ἰδιωτικοῖς
ἦν· |
[2, 2] |
καὶ
πυρῶν
ἑτέραν
καὶ
ὀβολόν,
|
καὶ |
ὅτῳ
ἂν
παιδάριον
γένηται,
τὸ |
[2, 10] |
τε〉
στρατιώταις
μισθὸν
εἴκοσι
τάλαντα
|
καὶ |
οὐ
δυνάμενοι,
τόκον
ἔφερον
τοῖς |
[2, 30] |
ἀποτείσειν
ἀργύριον
ὃ
ἐπεκήρυξεν,
ἠμέλει
|
καὶ |
οὐδεμίαν
ἐπιστροφὴν
ἐποιεῖτο.
Τῶν
δὲ |
[2, 30] |
ὅσον
ἠδύναντο
χρυσίον
ἔδοσαν
αὐτῷ
|
καὶ |
οὕτως
ἐπαύσατο.
Ἀλεξάνδρου
τε〉
τοῦ |
[2, 10] |
μετ´
ἐπιτιμίων
ἐφ´
αὑτὸν
ποιούμενος
|
καὶ |
παρ´
ἑκατέρων
ἀργύριον
δι´
ἑτέρων |
[2, 20] |
οἱ
ἄποροι
παρὰ
τῶν
εὐπορωτέρων
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
ξένων
δανειζόμενοι
ἐπόρισαν |
[2, 1] |
ῥᾴστη
ἡ
πολιτική,
ἐλαχίστη
δὲ
|
καὶ |
ποικιλωτάτη
ἡ
ἰδιωτική.
Ἐπικοινωνεῖν
μὲν |
[2, 1] |
τῶν
νῦν
ἀναλουμένων
τίνα
τε
|
καὶ |
πόσα
περιαιρεθέντα
τὰ〉
ὅλα
μηθὲν |
[2, 1] |
δὲ
τὰ
ἀναλώματα
τίνα
περιαιρετέον
|
καὶ |
πότε,
καὶ
πότερον
δοτέον
νόμισμα |
[2, 1] |
μὲν
τὸ
νόμισμα
λέγω
ποῖον
|
καὶ |
πότε
(τίμιον
ἢ
εὔωνον)
ποιητέον· |
[2, 1] |
ἀναλώματα
τίνα
περιαιρετέον
καὶ
πότε,
|
καὶ |
πότερον
δοτέον
νόμισμα
εἰς
τὰς |
[2, 30] |
καὶ
στρατιώτας
οὐκ
ὀλίγους
(τε)
|
καὶ |
πρέσβεις
καὶ
τεχνίτας
κλητοὺς
ἄλλους |
[2, 20] |
τοὺς
μισθοὺς
καὶ
ἀπειθούντων
αὐτῷ
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
ὑπεναντίους
φασκόντων
ἀποπορεύεσθαι, |
[2, 30] |
πρότερος
ἀδικηθεὶς
ἀμύνεσθαι
τοὺς
κροκοδείλους,
|
καὶ |
προσέταξε
θηρεύειν
αὐτούς.
Οἱ
δὲ |
[2, 30] |
(προέγραψε
τῶν
Καρῶν
τοὺς
εὐπορωτάτους
|
καὶ |
προσέταττεν
αὐτοῖς
ἃ
δεῖ
παρασκευάζειν. |
[2, 1] |
πάσαις
μὲν
ἐπικοινωνεῖται
ταῖς
οἰκονομίαις
|
(καὶ |
προσήκει
σκοπεῖν
αὐτὸ
μὴ
παρέργως) |
[2, 30] |
ἔλαβε
παρὰ
τοῦτο,
ὃ
ἠβούλετο,
|
καὶ |
προσόν.
παρ´
ἑκάστης
Εὐαίσης
Σύρος |
[2, 2] |
τοῦ
ἀποθανόντος
φέρειν
χοίνικα
κριθῶν
|
καὶ |
πυρῶν
ἑτέραν
καὶ
ὀβολόν,
καὶ |
[2, 1] |
ἁπλουστάτη
ἡ
βασιλική,
ποικιλωτάτη
δὲ
|
καὶ |
ῥᾴστη
ἡ
πολιτική,
ἐλαχίστη
δὲ |
[2, 30] |
τε
σατράπας
ἅπαντας
προσδοκίμους
ὄντας
|
καὶ |
στρατιώτας
οὐκ
ὀλίγους
(τε)
καὶ |
[2, 40] |
προσέταξε.
Διαλιπὼν
δὲ
ὀλίγον
χρόνον
|
καὶ |
συναγαγὼν
αὐτοὺς
οὔτε
αὐλητὴν
ἄνευ |
[2, 20] |
δὲ
ἀργυρίου
νόμισμα
ἔκοψε
καττιτέρου,
|
καὶ |
συναγαγὼν
ἐκκλησίαν
πολλὰ
τοῦ
κεκομμένου |
[2, 2] |
οὖν
ὧν
ἦν
τὰ
κτήματα
|
καὶ |
συνελέγη
χρήματα
οὕτω
συχνά.
Τό |
[2, 10] |
δὲ
ἀσμένως
ἔδοσαν
ὃ
ᾔτει,
|
καὶ |
συνελέγη
χρήματα
πολλὰ
ἀπὸ
ὄχλου |
[2, 1] |
διὰ
τὸ
καὶ
τὰς
προσόδους
|
καὶ |
τὰ
ἀναλώματα
βραχέα
γίνεσθαι.
Αὐτῆς |
[2, 20] |
τ´
ἐκ
τῆς
χώρας
ὤνια
|
καὶ |
τὰ
ἐκ
τῶν
λειῶν
ἀγόμενα· |
[2, 20] |
Σάμον
δὲ
πολιορκῶν
τοὺς
καρποὺς
|
καὶ |
τὰ
ἐπὶ
τῶν
ἀγρῶν
ἀπεδίδοτο |
[2, 10] |
φάσκων
αὐτοὺς
τοῖς
νῦν
εἰσενεχθεῖσι
|
καὶ |
τὰ
λοιπὰ
σῴζειν.
Εἰσενεχθέντων
δὲ |
[2, 1] |
οὖν
περὶ
τὰς
οἰκονομίας
τε
|
καὶ |
τὰ
μέρη
τὰ
τούτων
εἰρήκαμεν· |
[2, 2] |
ἄκαρπα
ἀεννάως·
τά
τε
θιασωτικὰ
|
καὶ |
τὰ
πατριωτικὰ
ὡσαύτως·
καὶ
ὅσα |
[2, 10] |
μᾶλλον
βούλεσθαι
παρὰ
τούτων
λαβεῖν
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὴν
πόλιν
τούτοις |
[2, 2] |
δημοσίας
ὁδοὺς
καὶ
τοὺς
ἀναβαθμοὺς
|
καὶ |
τὰ
προφράγματα
καὶ
τὰς
θύρας |
[2, 10] |
καὶ
αὐτοὺς
καὶ
τοὺς
οἰκέτας
|
καὶ |
τὰ
ὑποζύγια
νηστεῦσαι,
ὅσον
δὲ |
[2, 20] |
κομίσασθαι.
Μέντωρ
Ῥόδιος
Ἑρμείαν
συλλαβὼν
|
καὶ |
τὰ
χωρία
αὐτοῦ
κατασχὼν
τοὺς |
[2, 10] |
Τότε
δὴ
παράβολον
πολλῶν
δικῶν
|
καὶ |
τὰς
ἐκκλήτους
μετ´
ἐπιτιμίων
ἐφ´ |
[2, 2] |
τοὺς
ἀναβαθμοὺς
καὶ
τὰ
προφράγματα
|
καὶ |
τὰς
θύρας
τὰς
ἀνοιγομένας
ἔξω |
[2, 1] |
οἰκονομεῖν,
ἐλαχίστη
δὲ
διὰ
τὸ
|
καὶ |
τὰς
προσόδους
καὶ
τὰ
ἀναλώματα |
[2, 30] |
οἱ
ἄλλοι
πολῖται
εἰσήνεγκαν,
ἐκέλευσε
|
καὶ |
ταῦτα
αὑτῷ
δανεῖσαι
(ἐν
χρόνῳ) |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἐγκυκλίων.
Τέταρτον
δὲ
|
καὶ |
τελευταῖον
τὴν
ἰδιωτικήν.
Αὕτη
δέ |
[2, 30] |
οὐκ
ὀλίγους
(τε)
καὶ
πρέσβεις
|
καὶ |
τεχνίτας
κλητοὺς
ἄλλους
τοὺς
ἄγοντας† |
[2, 1] |
καὶ
τῇ
φύσει
εὐφυῆ
εἶναι
|
καὶ |
τῇ
προαιρέσει
φιλόπονόν
τε
καὶ |
[2, 1] |
ἂν
πραγματεύηται,
μὴ
ἀπείρως
ἔχειν,
|
καὶ |
τῇ
φύσει
εὐφυῆ
εἶναι
καὶ |
[2, 2] |
τὸ
ἔλαιον
καὶ
τὸν
οἶνον
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
ἀγοράν,
χρόνου
διισταμένου |
[2, 10] |
εἶναι,
αὐτό
τε
τὸ
τραφὲν
|
καὶ |
τὴν
ἐπικαρπίαν
λογισάμενος
ἀπῄτει.
Τῶν |
[2, 2] |
καὶ
τῆς
θαλάττης
τὴν
ἁλιείαν·
|
καὶ |
τὴν
τῶν
ἁλῶν
ἁλατοπωλίαν·
τῶν |
[2, 2] |
ἐν
οἷς
ἐπώλει
τίς
τι·
|
καὶ |
τῆς
θαλάττης
τὴν
ἁλιείαν·
καὶ |
[2, 1] |
τὰ
ἐξαγώγιμα
καὶ
εἰσαγώγιμα
πότε
|
καὶ |
τίνα
παρὰ
τῶν
σατραπῶν
ἐν |
[2, 2] |
ὠνοῦντο
γὰρ
πολλοῦ
ὧν
ἦν
|
καὶ |
τὸ
ἄλλο
κτῆμα·
τοῖς
δὲ |
[2, 10] |
τοῖς
δεδανεικόσι
καταφέρειν,
ἕως
ἂν
|
καὶ |
τὸ
ἀρχαῖον
εὐπορήσωσιν.
Μαύσωλος
ὁ |
[2, 2] |
συνηγόρασαν
τόν
τε
σῖτον
πάντα
|
καὶ |
τὸ
ἔλαιον
καὶ
τὸν
οἶνον |
[2, 30] |
οἰκίσαι
πόλιν
πρὸς
τῇ
Φάρῳ
|
καὶ |
τὸ
ἐμπόριον
τὸ
πρότερον
ὂν |
[2, 20] |
δαπάνην.
Ἀκούσαντες
δὲ
(οἱ
ἱερεῖς
|
καὶ |
τὸ
ἱερὸν
παρ´
αὑτοῖς
ἕκαστοι |
[2, 20] |
τὴν
δραχμὴν
δύο
δυναμένην
δραχμὰς
|
καὶ |
τό
τε
ὀφειλόμενον
πρότερον
ἀνήνεγκαν |
[2, 20] |
χρυσίον
τε
καὶ
ἀργύριον
πολὺ
|
καὶ |
τὸν
ἄλλον
κόσμον
οὐκ
ὀλίγον. |
[2, 2] |
σῖτον
πάντα
καὶ
τὸ
ἔλαιον
|
καὶ |
τὸν
οἶνον
καὶ
τὴν
ἄλλην |
[2, 10] |
ἢ
μόσχον,
ἀπογραψάμενος
τὸν
δόντα
|
καὶ |
τὸν
χρόνον,
ἀπαγαγόντα
εἰς
οἶκον |
[2, 2] |
προσέταξαν
τοῖς
ἀγοραίοις
πωλεῖν
ἑξάδραχμον,
|
καὶ |
τοῦ
ἐλαίου
τὸν
χοᾶ
ὄντα |
[2, 20] |
κόσμον
τοῦτο
πεποιηκέναι,
ἠξίου
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους,
μή
τι
μήνιμα |
[2, 2] |
ὑπερῴων
εἰς
τὰς
δημοσίας
ὁδοὺς
|
καὶ |
τοὺς
ἀναβαθμοὺς
καὶ
τὰ
προφράγματα |
[2, 20] |
ταλάντων,
προεκήρυξεν
ὠνεῖσθαι
τὸν
βουλόμενον
|
καὶ |
τοὺς
ἐγγύους
καθιστάναι
τοῦ
τρίτου |
[2, 20] |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
αὐτὸς
εἶχε
|
καὶ |
τοὺς
καπήλους
τοὺς
μεταβαλλομένους
τι· |
[2, 30] |
τὸν
Κάνωβον
πρὸς
τοὺς
ἱερεῖς
|
καὶ |
τοὺς
κτήματα
ἔχοντας
ἐκεῖ
ἐπὶ |
[2, 30] |
παρ´
αὐτῷ
παρῃρεῖτο
τὰς
σιταρχίας
|
καὶ |
τοὺς
μισθοὺς
ἓξ
ἡμερῶν
τὸν |
[2, 10] |
ἐψηφίσαντο
μίαν
ἡμέραν
καὶ
αὐτοὺς
|
καὶ |
τοὺς
οἰκέτας
καὶ
τὰ
ὑποζύγια |
[2, 40] |
(τὰ
ἱμάτια)
τά
τε
χρυσᾶ
|
(καὶ |
τοὺς
στεφάνους)
περιῄρει
τῶν
ἀγαλμάτων |
[2, 30] |
ἔφησεν
ἐπ´
αὐτῷ
χρείαν
εἶναι
|
καὶ |
τούτων,
ἐκείνοις
δὲ
ὕστερον
ἀποδώσειν |
[2, 2] |
χοᾶ
ὄντα
δραχμῶν
τριῶν〉
τεττάρων
|
καὶ |
τριωβόλου,
τοῦ
τε
οἴνου
καὶ |
[2, 30] |
δ´
ἐκείνοις
τε
βουλόμενος
ἐνδείξασθαι
|
καὶ |
τῷ
Κλεομένει,
ἀνήνεγκε
τὰς
τιμὰς |
[2, 20] |
τε〉
τῶν
πλοίων
καὶ
ἐργαστηρίων
|
καὶ |
τῶν
ἄλλην
τινὰ
ἐργασίαν
παρεχόντων |
[2, 20] |
δὲ
τὰ
μὲν
ἀπὸ
λιμένων
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
τελῶν
αὐτοῖς
προσπορευόμενα |
[2, 2] |
ἀνακείμενα,
ἐπώλει
τοῖς
τε
φυγάσι
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
τῷ
βουλομένῳ
ὥστ´ |
[2, 2] |
θαυματοποιῶν
καὶ
μάντεων
καὶ
φαρμακοπωλῶν
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιουτοτρόπων
τὸ |
[2, 2] |
καὶ
τριωβόλου,
τοῦ
τε
οἴνου
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ὡσαύτως.
Τὴν
μὲν |
[2, 20] |
θεοῦ
δεδανεισμένος.
Προελθόντος
δὲ
χρόνου
|
καὶ |
τῶν
γυναικῶν
πάλιν
φορουσῶν,
ἐκέλευσε |
[2, 30] |
οὖν
καὶ
τῶν
ἱερῶν
τινα
|
καὶ |
τῶν
ἱερέων
τὸ
πλῆθος
καταλυθῆναι. |
[2, 20] |
συνεβούλευε
τῶν
τε
ἱερῶν
τινα
|
καὶ |
τῶν
ἱερέων
τὸ
πλῆθος
φάναι |
[2, 30] |
εἰς
τὰ
ἱερά·
δεῖν
οὖν
|
καὶ |
τῶν
ἱερῶν
τινα
καὶ
τῶν |
[2, 10] |
στασιασμὸν
τῆς
χώρας
ἀργοῦ
γενομένης
|
καὶ |
τῶν
μετοίκων
οὐ
προϊεμένων
αὐτοῖς |
[2, 20] |
δὲ
πολεμῶν
καὶ
ἀπόρως
διακείμενος
|
καὶ |
τῶν
στρατιωτῶν
αἰτούντων
τοὺς
μισθοὺς |
[2, 20] |
τὸν
πόλεμον
ἀνηλωμένα
χρήματα
κομισάμενος
|
καὶ |
ὑπὲρ
ἑκάστου
σώματος
τρεῖς
μνᾶς |
[2, 2] |
τ´
ἐργαζομένων
θαυματοποιῶν
καὶ
μάντεων
|
καὶ |
φαρμακοπωλῶν
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν |
[2, 20] |
Ἀμισὸν
ὁδὸς
πολλῶν
τε
ἡμερῶν
|
καὶ |
χειμέριος.
Τὸν
δὴ
χρόνον
τοῦτον |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἐπικεφάλαιόν
τε
|
καὶ |
χειρωνάξιον
προσαγορευομένη.
Τρίτον
δὲ
τὴν |
[2, 30] |
χρημάτων
Διονύσια
ἔφασκε
μέλλειν
ἄγειν
|
καὶ |
χοραγοὺς
(προέγραψε
τῶν
Καρῶν
τοὺς |
[2, 30] |
τῶν
οἰκείων
ἔπραττον
ὑπὲρ
ἑκάστου
|
καὶ |
χρημάτων
ἐξεωνοῦντο
τοὺς
συνειλημμένους.
Ὃ |
[2, 20] |
τῆς
τιμῆς
διδόναι
τὸν
πωλοῦντα
|
καὶ |
ὠνούμενον
ἀπὸ
τῆς
ἀρτάβης
τὸν |