Livre, Chap. |
[2, 20] |
οἱ
στρατιῶται
καὶ
νομίσαντες
ἅπαντα
|
εἶναι |
ἄργυρον
τὰ
ἀγόμενα,
ἐθάρρησαν
ὡς |
[2, 10] |
ὁπότε
δὲ
δοκοίη
χρόνος
ἱκανὸς
|
εἶναι, |
αὐτό
τε
τὸ
τραφὲν
καὶ |
[2, 20] |
αὑτοῖς
ἕκαστοι
βουλόμενοι
εἶναι
καὶ
|
εἶναι |
αὐτοὶ
ἱερεῖς,
ἐδίδοσαν
χρήματα.
Ἐπεὶ |
[2, 20] |
ἔφη
οὐκ
ἀπορεῖσθαι
χρημάτων,
ἀλλ´
|
εἶναι |
αὑτῷ
ἐν
χωρίῳ
τινί,
λέγων |
[2, 30] |
δὲ
βουλόμενοι
ἐπὶ
τῶν
ἰδίων
|
εἶναι |
ἔδωκαν
ἃ
προσέταξεν.
Ἀντιμένης·
τούς |
[2, 40] |
ἄνευ
ἰδιωτῶν
οὐδὲν
ἔφη
χρησίμους
|
εἶναι· |
ἐκέλευεν
οὖν
αὐτοὺς
ἀπαλλάττεσθαι
ἐκ |
[2, 30] |
Χαρίδημος,
ὃ
ᾤετο
χωρίον
εὐπορώτατον
|
εἶναι, |
ἐκέλευσεν
(καὶ)
εἴ
τι
νόμισμα |
[2, 10] |
ὄντος
αὐτοῖς
σίτου
μὴ
ἐξαγωγὴν
|
εἶναι, |
(ἐν)
λιμοῦ
γενομένου,
ἐκείνοις
δὲ |
[2, 1] |
ταύτην
τὴν
ἱστορίαν
ἀχρεῖον
ὑπολαμβάνομεν
|
εἶναι. |
Ἔστι
γὰρ
ὅτε
τούτων
ἐφαρμόσει |
[2, 20] |
ἱερὸν
παρ´
αὑτοῖς
ἕκαστοι
βουλόμενοι
|
εἶναι |
καὶ
εἶναι
αὐτοὶ
ἱερεῖς,
ἐδίδοσαν |
[2, 1] |
ἔχειν,
καὶ
τῇ
φύσει
εὐφυῆ
|
εἶναι |
καὶ
τῇ
προαιρέσει
φιλόπονόν
τε |
[2, 30] |
παρῆσαν,
ἔφησεν
ἐπ´
αὐτῷ
χρείαν
|
εἶναι |
καὶ
τούτων,
ἐκείνοις
δὲ
ὕστερον |
[2, 30] |
τό
τε
ἱερὸν
τὸ
αὑτοῦ
|
εἶναι |
κατὰ
χώραν
καὐτὸς
ἱερεύς.
Ἀντιμένης |
[2, 20] |
παραγενέσθαι
αὑτῷ
ἀργύριον,
ἐπεὶ
τοσαύτην
|
εἶναι |
περὶ
αὑτὸν
εὐπορίαν,
ὥστε
τὴν |
[2, 2] |
ὄντα
ἀστοῦ
καταβαλόντα
μνᾶς
τριάκοντα
|
εἶναι |
πολίτην.
Ἐν
σιτοδείᾳ
δὲ
γενόμενοι |
[2, 2] |
Ὄντος
δὲ
νόμου
αὐτοῖς
μὴ
|
εἶναι |
πολίτην
ὃς
ἂν
μὴ
ἐξ |
[2, 1] |
διῴκησαν,
ἃ
ὑπελαμβάνομεν
ἀξιόλογα
αὐτῶν
|
εἶναι, |
συναγηόχαμεν.
Οὐδὲ
γὰρ
ταύτην
τὴν |
[2, 20] |
ἀτελῆ
ἑξόντων,
ἐπεὶ
καιρὸν
ᾤετο
|
εἶναι, |
τιμήσασθαι
κελεύσας
ἐπέβαλε
τέλος.
Οἱ |
[2, 30] |
τοῦτο
γὰρ
αὐτῷ
τὸ
διάφορον
|
εἶναι, |
τὸ
αὐτοῦ
εἶναι
τὸ
ἐμπόριον |
[2, 30] |
τὸ
διάφορον
εἶναι,
τὸ
αὐτοῦ
|
εἶναι |
τὸ
ἐμπόριον
καὶ
μὴ
ἐκεῖ. |
[2, 40] |
τῶν
μὲν
ἰδιωτῶν
οὐδεμίαν
χρείαν
|
εἶναι, |
τῶν
δὲ
ἡγεμόνων,
ὅταν
δὲ |
[2, 30] |
ὄντος
ἐν
Βαβυλωνίᾳ
παλαιοῦ
δεκάτην
|
εἶναι |
τῶν
εἰσαγομένων,
χρωμένου
δὲ
αὐτῷ |