Livre, Chap. |
[2, 20] |
τὸν
Τιμόθεον
αὐτοῖς
εἰ
μὴ
|
τῇ |
ἀληθείᾳ
προσδόκιμα
ἦν
τὰ
χρήματα |
[2, 30] |
χρήματα
ἐδίδοσαν,
οἰόμενοί
τε
αὐτὸν
|
τῇ |
ἀληθείᾳ
τοῦτο
ποιεῖν,
καὶ
ἕκαστος |
[2, 30] |
τοῦ
χρόνον
διδοὺς
τοῖς
στρατιώταις
|
τῇ |
δευτέρᾳ
τῆς
νουμηνίας
τὴν
σιταρχίαν, |
[2, 20] |
θεὸν
καὶ
δι´
ἐκεῖνον,
θύσας
|
τῇ |
θεῷ
τὸν
κόσμον
ἀπηνέγκατο
ὡς |
[2, 30] |
μηδένα
μηδὲν
ὅπλον
κεκτῆσθαι
ἐν
|
τῇ |
οἰκίᾳ,
εἰ
δὲ
μή,
ἀποτείσειν |
[2, 10] |
ἔλαιόν
ἐστι
τῶν
ἰδιωτῶν,
δανεῖσαι
|
τῇ |
πόλει
ἐπὶ
τόκῳ·
γίνεται
δὲ |
[2, 10] |
εἶτα
διδόντες
τοῖς
εὐπορωτάτοις
ἐν
|
τῇ |
πόλει
κατὰ
λόγον
ἑκάστῳ
ἀργύριον |
[2, 10] |
δὲ
ὑπάρχοντος
σίτου
παλαιοῦ,
ἐψηφίσαντο
|
τῇ |
πόλει
παραδοῦναι
τοὺς
ἰδιώτας
τὸν |
[2, 10] |
Σαμίοις.
Χαλκηδόνιοι
δέ,
ξένων
ἐν
|
τῇ |
πόλει
συχνῶν
παρ´
αὐτοῖς
γινομένων, |
[2, 10] |
ἐψηφίσαντο
τοὺς
(ὀφείλοντας
μὲν
ἀποδοῦναι
|
τῇ |
πόλει
τὰ
δάνεια,
τὴν
δὲ |
[2, 20] |
ὅσον
δὲ
νῦν
ἔχουσι
δανεῖσαι
|
τῇ |
πόλει·
τῶν
τε
κιόνων
τῶν |
[2, 20] |
καὶ
ἄρρενος
τὰ
ἄλλα
ἀποδόσθαι
|
τῇ |
πόλει
ὡς
ἐκδανεῖσαι
τοὺς
ἰδιώτας |
[2, 1] |
τῇ
φύσει
εὐφυῆ
εἶναι
καὶ
|
τῇ |
προαιρέσει
φιλόπονόν
τε
καὶ
δίκαιον· |
[2, 1] |
τίνα
παρὰ
τῶν
σατραπῶν
ἐν
|
τῇ |
ταγῇ
ἐκλαβόντι
αὐτῷ
λυσιτελήσει
διατίθεσθαι· |
[2, 2] |
τοὺς
λελειτουργηκότας.
Τῇ
τε
ἱερείᾳ
|
τῇ |
τῆς
Ἀθηνᾶς
τῆς
ἐν
ἀκροπόλει |
[2, 30] |
ἐντειλαμένου
αὐτῷ
οἰκίσαι
πόλιν
πρὸς
|
τῇ |
Φάρῳ
καὶ
τὸ
ἐμπόριον
τὸ |
[2, 1] |
πραγματεύηται,
μὴ
ἀπείρως
ἔχειν,
καὶ
|
τῇ |
φύσει
εὐφυῆ
εἶναι
καὶ
τῇ |
[2, 10] |
πολὺς
οὗτος
ὁ
καρπὸς
ἐν
|
τῇ |
χώρᾳ
αὐτῶν.
Δανεισάντων
δὲ
μισθωσάμενοι |
[2, 30] |
ἔφησε
πολὺ
τὸ
ἀνάλωμα
ἐν
|
τῇ |
χώρᾳ
γίνεσθαι
εἰς
τὰ
ἱερά· |
[2, 1] |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
ἐν
|
τῇ |
χώρᾳ
γινομένη.
Εἶτα
ἡ
ἀπὸ |
[2, 30] |
Τοῦ
τε
σίτου
πωλουμένου
ἐν
|
τῇ |
χώρᾳ
δεκαδράχμου,
καλέσας
τοὺς
ἐργαζομένους |
[2, 10] |
δοῦναι,
συναγαγὼν
τοὺς
εὐπορωτάτους
ἐν
|
τῇ |
χώρᾳ
ἔλεγεν
ὅτι
ὁ
βασιλεὺς |
[2, 1] |
(ἀπὸ
γῆς,
ἀπὸ
τῶν
ἐν
|
τῇ |
χώρᾳ
ἰδίων
γινομένων,
ἀπὸ
ἐμπόρων, |