Livre, Chap. |
[2, 30] |
πρέσβεις
καὶ
τεχνίτας
κλητοὺς
ἄλλους
|
τοὺς |
ἄγοντας†
καὶ
ἰδίᾳ
ἀποδημοῦντας,
καὶ |
[2, 2] |
τὸν
λιμένα·
τούς
τε
τόπους
|
τοὺς |
ἀγοραίους
ἐν
οἷς
ἐπώλει
τίς |
[2, 20] |
τοῦτο
πεποιηκέναι,
ἠξίου
δὲ
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους,
μή
τι
μήνιμα
παρὰ |
[2, 2] |
εἰς
τὰς
δημοσίας
ὁδοὺς
καὶ
|
τοὺς |
ἀναβαθμοὺς
καὶ
τὰ
προφράγματα
καὶ |
[2, 20] |
κύριοι
ἔσεσθαι.
Ὁ
δὲ
Κότυς
|
τοὺς |
ἀποσταλέντας
εἰς
φυλακὴν
ποιήσας
τὰ |
[2, 40] |
ἐκέλευσεν
οὖν
αὐτοὺς
ἀποστέλλειν
ἕκαστον
|
τοὺς |
αὑτῶν
καταλόγους
ἐκ
τῆς
χώρας. |
[2, 20] |
ἐκέλευσε
τούτῳ
μὲν
ἐκεῖνον
χρᾶσθαι,
|
τοὺς |
δὲ
δανείσαντας
συστῆσαι
τοῖς
νομάρχαις |
[2, 10] |
διαιροῦντες
ἑκάστῳ
πρὸς
μέρος
διεδίδοσαν,
|
τοὺς |
δὲ
σιδηροῦς
ἐκομίζοντο.
Σηλυβριανοὶ
δὲ |
[2, 30] |
μὲν
ἐπιμελητὴν
κατὰ
χώραν
εἴα,
|
τοὺς |
δὲ
φόρους
πράττεσθαι
ἐκέλευεν
οὓς |
[2, 20] |
προεκήρυξεν
ὠνεῖσθαι
τὸν
βουλόμενον
καὶ
|
τοὺς |
ἐγγύους
καθιστάναι
τοῦ
τρίτου
μέρους |
[2, 20] |
διὰ
τὸ
δεῖν
ταλαντιαίους
καθιστάναι
|
τοὺς |
ἐγγύους
τῶν
εἴκοσι
ταλάντων,
προεκήρυξεν |
[2, 20] |
ἦν
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
διὰ
|
τοὺς |
εἰσαφικνουμένους,
ἀπηγόρευσε
μὴ
πωλεῖν
σῖτον |
[2, 20] |
δὲ
τῶν
στρατιωτῶν
ἔφη
αὐτοῖς
|
τοὺς |
ἐμπόρους
τε
καὶ
ἀγοραίους
ἅπαντα |
[2, 2] |
Ἡρακλεῶται
πέμποντες
ναῦς
τετταράκοντα
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἐν
Βοσπόρῳ
τυράννους,
οὐκ
εὐπορούμενοι |
[2, 20] |
μόνον
διδούς.
Τούς
τε〉
τεχνίτας
|
τοὺς |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
αὐτὸς
εἶχε |
[2, 20] |
καὶ
τὰ
χωρία
αὐτοῦ
κατασχὼν
|
τοὺς |
ἐπιμελητὰς
εἴασε
κατὰ
χώραν
τοὺς |
[2, 30] |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
δεκαδράχμου,
καλέσας
|
τοὺς |
ἐργαζομένους
ἠρώτησε
πῶς
βούλονται
αὑτῷ |
[2, 10] |
ἀπορρήτοις,
φάσκων
αὑτῷ
διδόναι
χρήματα
|
τοὺς |
ἑτέρους
ἐφ´
ᾧ
αὐτοῖς
τὰ |
[2, 10] |
τῷ
τοὺς
φόρους
δοῦναι,
συναγαγὼν
|
τοὺς |
εὐπορωτάτους
ἐν
τῇ
χώρᾳ
ἔλεγεν |
[2, 30] |
καὶ
χοραγοὺς
(προέγραψε
τῶν
Καρῶν
|
τοὺς |
εὐπορωτάτους
καὶ
προσέταττεν
αὐτοῖς
ἃ |
[2, 20] |
τὸ
διπλάσιον·
κατιδὼν
γὰρ
ὠνουμένους
|
τοὺς |
εὐπορωτέρους
ἀεὶ
διὰ
τὸ
δεῖν |
[2, 20] |
τέλη
οὐκ
ἔπραττον,
ἀλλ´
ἀνέγραφον
|
τοὺς |
ἔχοντας·
ὁπότε
δὲ
δεηθεῖεν
χρημάτων, |
[2, 10] |
παλαιοῦ,
ἐψηφίσαντο
τῇ
πόλει
παραδοῦναι
|
τοὺς |
ἰδιώτας
τὸν
σῖτον
τῆς
τεταγμένης |
[2, 20] |
ἀποδόσθαι
τῇ
πόλει
ὡς
ἐκδανεῖσαι
|
τοὺς |
ἰδιώτας
χρήματα.
Καλλίστρατος
Ἀθηναῖος〉
ἐν |
[2, 20] |
ἱερέων
τὸ
πλῆθος
φάναι
πρὸς
|
τοὺς |
ἱερεῖς
δεῖν
παραλυθῆναι
διὰ
τὴν |
[2, 30] |
τῶν
παίδων
αὐτοῦ.
Καλέσας
οὖν
|
τοὺς |
ἱερεῖς
ἔφη
πρότερος
ἀδικηθεὶς
ἀμύνεσθαι |
[2, 30] |
καταπλεύσας
εἰς
τὸν
Κάνωβον
πρὸς
|
τοὺς |
ἱερεῖς
καὶ
τοὺς
κτήματα
ἔχοντας |
[2, 20] |
τῷ
στρατοπέδῳ
αὐτὸς
εἶχε
καὶ
|
τοὺς |
καπήλους
τοὺς
μεταβαλλομένους
τι·
ἄλλῳ |
[2, 20] |
ἃ
ἐβούλετο.
Σάμον
δὲ
πολιορκῶν
|
τοὺς |
καρποὺς
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τῶν |
[2, 30] |
ἱερεῖς
ἔφη
πρότερος
ἀδικηθεὶς
ἀμύνεσθαι
|
τοὺς |
κροκοδείλους,
καὶ
προσέταξε
θηρεύειν
αὐτούς. |
[2, 30] |
Κάνωβον
πρὸς
τοὺς
ἱερεῖς
καὶ
|
τοὺς |
κτήματα
ἔχοντας
ἐκεῖ
ἐπὶ
τούτῳ |
[2, 2] |
βουλόμενον
ἀποτείσαντα
τοῦτο
ἐγγράφεσθαι
εἰς
|
τοὺς |
λελειτουργηκότας.
Τῇ
τε
ἱερείᾳ
τῇ |
[2, 10] |
ποιήσασθαι.
Συλλεγέντων
δὲ
χρημάτων
συχνῶν,
|
τοὺς |
μὲν
στρατιώτας
ἀπήλλαξαν,
ὑπὲρ
δὲ |
[2, 20] |
αὐτὸς
εἶχε
καὶ
τοὺς
καπήλους
|
τοὺς |
μεταβαλλομένους
τι·
ἄλλῳ
δὲ
οὐκ |
[2, 30] |
αὐτῷ
παρῃρεῖτο
τὰς
σιταρχίας
καὶ
|
τοὺς |
μισθοὺς
ἓξ
ἡμερῶν
τὸν
ἐνιαυτόν, |
[2, 20] |
διακείμενος
καὶ
τῶν
στρατιωτῶν
αἰτούντων
|
τοὺς |
μισθοὺς
καὶ
ἀπειθούντων
αὐτῷ
καὶ |
[2, 10] |
ἐπ´
αὐτὸν
στρατεύει.
Ἐκέλευσεν
οὖν
|
τοὺς |
Μυλασσεῖς
φέρειν
ἕκαστον
ὅτι
πλεῖστα |
[2, 30] |
βασίλεια
ἐκρέμασεν
ἅπαντας,
πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
οἰκείους
ἐκέλευσε
λέγειν
ὅτι
ἐν |
[2, 10] |
μίαν
ἡμέραν
καὶ
αὐτοὺς
καὶ
|
τοὺς |
οἰκέτας
καὶ
τὰ
ὑποζύγια
νηστεῦσαι, |
[2, 20] |
ἱκανὰ
ἦν
αὑτῷ
πρὸς
τοσοῦτον·
|
τοὺς |
οὖν
νῦν
τι
κτησαμένους
ἀτελεῖς |
[2, 10] |
τὸ
δημόσιον,
δεηθέντες
χρημάτων
ἐψηφίσαντο
|
τοὺς |
(ὀφείλοντας
μὲν
ἀποδοῦναι
τῇ
πόλει |
[2, 30] |
προσέταξεν.
Ἀντιμένης·
τούς
τε
θησαυροὺς
|
τοὺς |
παρὰ
τὰς
ὁδοὺς
τὰς
βασιλικὰς |
[2, 30] |
ἑξήκοντα
νεῶν
αὐτοῦ
τῶν
ὑπομενουσῶν
|
τοὺς |
πλέοντας
εἰς
δίμηνον
σιτηρεσιάσαι
ἢ |
[2, 20] |
δεῖσθαι
χρημάτων,
ἠξίου
τε
αὑτῷ
|
τοὺς |
πολίτας
εἰσενέγκαι
δύο
στατῆρας
ἕκαστον· |
[2, 20] |
Πάλιν
τε
(δεηθεὶς
χρημάτων
ἠξίου
|
τοὺς |
πολίτας
εἰσενεγκεῖν
αὑτῷ·
οἳ
δ´ |
[2, 20] |
εἰσήνεγκαν.
Ποιήσας
δὲ
τοῦτο
ἀνεκτήσατο
|
τοὺς |
πολίτας.
Εἶτα
πάλιν,
οἰόμενοι
ἀπολήψεσθαι, |
[2, 30] |
ὁδοὺς
τὰς
βασιλικὰς
ἀναπληροῦν
ἐκέλευε
|
τοὺς |
σατράπας
κατὰ
τὸν
νόμον
τὸν |
[2, 40] |
ἱμάτια)
τά
τε
χρυσᾶ
(καὶ
|
τοὺς |
στεφάνους)
περιῄρει
τῶν
ἀγαλμάτων
φάσκων |
[2, 40] |
ὑπολαβόντων
χρηματισμὸν
αὑτοῖς
ἔσεσθαι,
ἀπέστειλαν
|
τοὺς |
στρατιώτας,
καθάπερ
ἐκεῖνος
προσέταξε.
Διαλιπὼν |
[2, 20] |
παρὰ
Περινθίων
ἐδανείζετο
χρήματα
εἰς
|
τοὺς |
στρατιώτας
(συναγαγεῖν)
οἱ
δὲ
Περίνθιοι |
[2, 30] |
αὐτὸν
Ἀρταβάζου,
χρημάτων
ἐδεῖτο
εἰς
|
τοὺς |
στρατιώτας.
Τὸ
μὲν
οὖν
πρῶτον |
[2, 20] |
αὐτοῖς,
ἐπώλουν,
ὥστε
συνέβαινεν
εὐπορεῖσθαι
|
τοὺς |
στρατιώτας
τῶν
ἐπιτηδείων.
Δατάμης
Πέρσης |
[2, 10] |
χρήματα
στρατιώταις
ἐψηφίσαντο
μὴ
θανατῶσαι
|
τοὺς |
συνειλημμένους,
ἀλλὰ
χρήματα
πραξαμένους
φυγαδεῦσαι. |
[2, 30] |
ὑπὲρ
ἑκάστου
καὶ
χρημάτων
ἐξεωνοῦντο
|
τοὺς |
συνειλημμένους.
Ὃ
δὲ
διομολογησάμενος
ὑπὲρ |
[2, 30] |
δὲ
μέλλει
ἐκτετιμημένα
λογίζεσθαι,
πρὸς
|
τοὺς |
συνήθεις
τοῦ
ἀγοραστοῦ
ἔλεγεν
ὅτι |
[2, 10] |
δὲ
πόλιν
ἐκ
τῶν
προσόδων
|
τοὺς |
τόκους
τοῖς
δεδανεικόσι
καταφέρειν,
ἕως |
[2, 20] |
καὶ
ἀπειθούντων
αὐτῷ
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
ὑπεναντίους
φασκόντων
ἀποπορεύεσθαι,
ἐκκλησίαν
συναγαγὼν |
[2, 20] |
τοὺς
ἐπιμελητὰς
εἴασε
κατὰ
χώραν
|
τοὺς |
ὑπὸ
τοῦ
Ἑρμείου
καθεστηκότας.
Ἐπεὶ |
[2, 30] |
δὲ
νομαρχῶν
φασκόντων
οὐ
δυνήσεσθαι
|
τοὺς |
φόρους
ἀποδοῦναι
τῷ
μὴ
ἐξάγεσθαι |
[2, 10] |
ἔλεγεν
ὅτι
ὁ
βασιλεὺς
αἰτεῖ
|
τοὺς |
φόρους,
αὐτὸς
δὲ
οὐκ
εὐπορεῖται. |
[2, 10] |
βασιλέως
πρὸς
αὐτὸν
ἐπὶ
τῷ
|
τοὺς |
φόρους
δοῦναι,
συναγαγὼν
τοὺς
εὐπορωτάτους |
[2, 20] |
συναγαγὼν
ἔφησεν
οὐ
δύνασθαι
διὰ
|
τοὺς |
χειμῶνας
παραγενέσθαι
αὑτῷ
ἀργύριον,
ἐπεὶ |