Livre, Chap. |
[2, 10] |
προσόδων
ἀπεδίδου.
Κυζικηνοὶ
δὲ
στασιάσαντες
|
πρὸς |
ἀλλήλους,
ἐπικρατήσαντος
τοῦ
δήμου,
τῶν |
[2, 10] |
δὲ
παρ´
ἀμφοτέρων
κατήλλαξεν
αὐτοὺς
|
πρὸς |
ἀλλήλους.
Τοῖς
τε
πολίταις
κατιδὼν |
[2, 20] |
δ´
ἂν
περιλειφθῇ
αὐτοῖς
χαλκός,
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἀναφέροντας
ἀργύριον
λαμβάνειν.
Περὶ |
[2, 20] |
ἀναφέρειν
ὅσον
ἔχει
τις
ἀργύριον
|
πρὸς |
αὐτόν·
εἰ
δὲ
μή,
θάνατον |
[2, 20] |
τό
τε
ὀφειλόμενον
πρότερον
ἀνήνεγκαν
|
πρὸς |
αὐτόν.
Εἰς
Τυρρηνίαν
τε
πλεύσας |
[2, 10] |
ὁ
Καρίας
τύραννος,
πέμποντος
βασιλέως
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἐπὶ
τῷ
τοὺς
φόρους |
[2, 20] |
ἀληθείᾳ
προσδόκιμα
ἦν
τὰ
χρήματα
|
πρὸς |
αὐτόν,
ἡσυχίαν
εἶχον
ὑπὲρ
τῶν |
[2, 2] |
ἐποίησε,
τάξας
δὲ
τιμὴν
ἐκέλευσε
|
πρὸς |
αὑτὸν
ἀνακομίζειν.
Συνελθόντων
δὲ
ἐπὶ |
[2, 20] |
ἀργύριον
ἢ
χρυσίον,
κελεῦσαι
ἐνέγκαι
|
πρὸς |
αὑτόν·
ἐνεγκάντων
δὲ
τῶν
πλείστων, |
[2, 20] |
δεηθεὶς
χρημάτων
ἐκέλευσεν
ἀπογράψασθαι
(χρημάτων)
|
πρὸς |
αὑτὸν
ὅσοι
οἶκοί
εἰσιν
ὀρφανικοί. |
[2, 20] |
ἡμίσεα
(ὧν
ἔχει
ἕκαστος
ἀναφέρειν
|
πρὸς |
αὑτόν,
τὰ
δ´
ἡμίσεα
ἔχειν |
[2, 2] |
δὲ
προσδοκίμων
οὐσῶν
τριηρῶν
πολλῶν
|
πρὸς |
αὐτούς,
ὄντος
τοῦ〉
μεδίμνου
τῶν |
[2, 20] |
δανεῖσαι
ἕως
ὁ〉
πόλεμος
ὁ
|
πρὸς |
βασιλέα
διαλυθῇ.
Ἀπ´
οἰκίας
δὲ |
[2, 30] |
εἰς
τὰ
βασίλεια
ἐκρέμασεν
ἅπαντας,
|
πρὸς |
δὲ
τοὺς
οἰκείους
ἐκέλευσε
λέγειν |
[2, 1] |
μὲν
διὰ
τὸ
δεῖν
μὴ
|
πρὸς |
ἕνα
σκοπὸν
οἰκονομεῖν,
ἐλαχίστη
δὲ |
[2, 10] |
ὃν〉
κατέφερον
ἀεὶ
διαιροῦντες
ἑκάστῳ
|
πρὸς |
μέρος
διεδίδοσαν,
τοὺς
δὲ
σιδηροῦς |
[2, 20] |
δύνηται
πείθειν.
Τιμόθεος
Ἀθηναῖος
πολεμῶν
|
πρὸς |
Ὀλυνθίους
καὶ
ἀπορούμενος
ἀργυρίου,
κόψας |
[2, 20] |
τοῖς
χρήμασιν
ἀποκεχρημένοι.
Πολεμοῦντες
δὲ〉
|
πρὸς |
Ὀλυνθίους
καὶ
δεόμενοι
χρημάτων,
ὄντων |
[2, 30] |
βασιλέως
ἐντειλαμένου
αὐτῷ
οἰκίσαι
πόλιν
|
πρὸς |
τῇ
Φάρῳ
καὶ
τὸ
ἐμπόριον |
[2, 10] |
δύο
τῶν
Φωκαίων,
λόγους
ἐποιήσατο
|
(πρὸς |
τὴν
ἑτέραν
στάσιν
ἐν
ἀπορρήτοις, |
[2, 30] |
ἐπεὶ
ἦν
εὐτρεπῆ
αὐτῷ
τὰ
|
πρὸς |
τὴν
οἰκοδομίαν,
(ᾔτει
αὐτοὺς
χρήματα |
[2, 2] |
οὖν
αὐτοῖς
χρήματα
οὐκ
ὀλίγα
|
πρὸς |
τὴν
χρείαν.
Λαμψακηνοὶ
δὲ
προσδοκίμων |
[2, 20] |
εἶπεν
ὅτι
ἱκανὰ
ἦν
αὑτῷ
|
πρὸς |
τοσοῦτον·
τοὺς
οὖν
νῦν
τι |
[2, 20] |
τῶν
ἱερέων
τὸ
πλῆθος
φάναι
|
πρὸς |
τοὺς
ἱερεῖς
δεῖν
παραλυθῆναι
διὰ |
[2, 30] |
ποιῆσαι,
καταπλεύσας
εἰς
τὸν
Κάνωβον
|
πρὸς |
τοὺς
ἱερεῖς
καὶ
τοὺς
κτήματα |
[2, 30] |
αὐτῷ
δὲ
μέλλει
ἐκτετιμημένα
λογίζεσθαι,
|
πρὸς |
τοὺς
συνήθεις
τοῦ
ἀγοραστοῦ
ἔλεγεν |
[2, 20] |
μισθοὺς
καὶ
ἀπειθούντων
αὐτῷ
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
ὑπεναντίους
φασκόντων
ἀποπορεύεσθαι,
ἐκκλησίαν |
[2, 20] |
ἐξηπατῆσθαι,
σφάζοντες
ἐπώλουν.
Ὡς
δὲ
|
πρὸς |
τοῦτο
ἔταξε
σφάζεσθαι
ὅσα
δεῖ |