Livre, Chap. |
[2, 20] |
Πέρσης
ἔχων
στρατιώτας
τὰ
μὲν
|
καθ´ |
ἡμέραν
πορίζειν
ἐδύνατο
ἐκ
τῆς |
[2, 10] |
οὖν
ἰδιῶται
εἶχον
εἰς
τὰς
|
καθ´ |
ἡμέραν
χρείας
ἀναλίσκειν
καὶ
ἡ |
[2, 20] |
καθιστάναι
τοῦ
τρίτου
μέρους
καὶ
|
καθ´ |
ὁπόσον
ἕκαστος
δύνηται
πείθειν.
Τιμόθεος |
[2, 40] |
αὑτοῖς
ἔσεσθαι,
ἀπέστειλαν
τοὺς
στρατιώτας,
|
καθάπερ |
ἐκεῖνος
προσέταξε.
Διαλιπὼν
δὲ
ὀλίγον |
[2, 30] |
τὸν
δ´
ἐπιμελητὴν
τὸν
νῦν
|
καθεστηκότα |
ἀπαλλάξαι
αὐτὸν
ἠξίουν,
ἐπερωτήσας
αὐτοὺς |
[2, 20] |
χώραν
τοὺς
ὑπὸ
τοῦ
Ἑρμείου
|
καθεστηκότας. |
Ἐπεὶ
δὲ
ἐθάρρησάν
τε
ἅπαντες |
[2, 10] |
ἀδικίας
οὔσης
διὰ
πολέμου,
δικαστήριον
|
καθίσας |
προεῖπεν,
ὅσοι
ἂν
μὴ
δικάσωνται |
[2, 20] |
τὸν
βουλόμενον
καὶ
τοὺς
ἐγγύους
|
καθιστάναι |
τοῦ
τρίτου
μέρους
καὶ
καθ´ |
[2, 20] |
ἀεὶ
διὰ
τὸ
δεῖν
ταλαντιαίους
|
καθιστάναι |
τοὺς
ἐγγύους
τῶν
εἴκοσι
ταλάντων, |
[2, 10] |
δεηθέντων
χρήματα
αὐτοῖς
εἰς
τὴν
|
κάθοδον |
δοῦναι,
ἐψηφίσαντο
μίαν
ἡμέραν
καὶ |
[2, 1] |
δὲ
αὕτη
δυναμένη
μὲν
τὸ
|
καθόλου, |
εἴδη
δὲ
ἔχουσα
τέτταρα·
περὶ |
[2, 20] |
ἔφη
αὐτοῖς
τοὺς
ἐμπόρους
τε
|
καὶ |
ἀγοραίους
ἅπαντα
ὡσαύτως
πωλήσειν.
Τοῖς |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
κατὰ
γῆν
τε
|
καὶ |
ἀγοραίων
τελῶν
γινομένη.
Πέμπτη
δὲ |
[2, 30] |
ἐσομένης
τῆς
κομιδῆς.
Ἐπεὶ
δὲ
|
καὶ |
αἱ
καταβολαὶ
τῶν
προσόδων
παρῆσαν, |
[2, 30] |
Ἀποστείλας
τέ
τινα
ἐπ´
ἀγοράσματα
|
καὶ |
αἰσθόμενος
ὅτι
εὐώνων
ἐπιτετύχηκεν,
αὐτῷ |
[2, 30] |
ἠγορακέναι·
αὐτὸς
οὖν
(οὐ)
προσέξειν·
|
καὶ |
ἅμα
τὴν
ἀβελτερίαν
αὐτοῦ
ἐλοιδόρει |
[2, 20] |
τινί,
λέγων
ἐν
ᾧ
εἴη,
|
καὶ |
ἀναζεύξας
ἐβάδιζεν
ἐπ´
αὐτό.
Εἶτα, |
[2, 20] |
τῶν
στρατιωτῶν
αἰτούντων
τοὺς
μισθοὺς
|
καὶ |
ἀπειθούντων
αὐτῷ
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[2, 1] |
ἰδιωτική.
Τούτων
δὲ
μεγίστη
μὲν
|
καὶ |
ἁπλουστάτη
ἡ
βασιλική,
ποικιλωτάτη
δὲ |
[2, 20] |
ἅπαντας
εἰσενέγκαι
τάξαντα
ὃ
δεῖ,
|
καὶ |
ἀπὸ
τοῦ
σώματος
ὡσαύτως.
Τοῦ |
[2, 30] |
ἔφασαν
δώσειν
τοῦ
μὴ
ὀχλεῖσθαι
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
ἀπεῖναι.
Ὃ |
[2, 20] |
Τιμόθεος
Ἀθηναῖος
πολεμῶν
πρὸς
Ὀλυνθίους
|
καὶ |
ἀπορούμενος
ἀργυρίου,
κόψας
χαλκὸν
διεδίδου |
[2, 2] |
πολίτην.
Ἐν
σιτοδείᾳ
δὲ
γενόμενοι
|
καὶ |
ἀποροῦντες
χρημάτων
κατήγαγον
τὰ
πλοῖα |
[2, 20] |
λαμβάνειν.
Περὶ
Κέρκυραν
δὲ
πολεμῶν
|
καὶ |
ἀπόρως
διακείμενος
καὶ
τῶν
στρατιωτῶν |
[2, 10] |
σώματος·
ἅμα
τε
οὖν
ἐντεῦθεν
|
καὶ |
ἀργύριον
ἐλάμβανεν,
ἅμα
τε
οἱ |
[2, 20] |
τῆς
Λευκοθέας
ἱεροῦ
χρυσίον
τε
|
καὶ |
ἀργύριον
πολὺ
καὶ
τὸν
ἄλλον |
[2, 20] |
ἐψηφίσαντο
καταλειπομένου
ἑνὶ
ἑκάστῳ
θήλεος
|
καὶ |
ἄρρενος
τὰ
ἄλλα
ἀποδόσθαι
τῇ |
[2, 10] |
παρὰ
τῶν
ἑτέρων·
οἱ
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἔφασαν
οὐκ
ἐλάττω
δώσειν. |
[2, 30] |
παραπομπὴν
δὲ
δώσειν·
ἅμα
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
τοῦτο
ποιῶν
φανερὸς
ἦν. |
[2, 10] |
κάθοδον
δοῦναι,
ἐψηφίσαντο
μίαν
ἡμέραν
|
καὶ |
αὐτοὺς
καὶ
τοὺς
οἰκέτας
καὶ |
[2, 10] |
ἔχει
κατὰ
πόλεως
ἢ
ἰδιώτου
|
καὶ |
βούλεται
λαβεῖν,
ἀπογράψασθαι.
Ἀπογραψαμένων
δὲ |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
βοσκημάτων,
ἐπικαρπία
τε
|
καὶ |
δεκάτη
καλουμένη.
Ἕκτη
δὲ
ἡ |
[2, 20] |
ἀποκεχρημένοι.
Πολεμοῦντες
δὲ〉
πρὸς
Ὀλυνθίους
|
καὶ |
δεόμενοι
χρημάτων,
ὄντων
αὐτοῖς
ἀνδραπόδων, |
[2, 20] |
Ταῲ
τῷ
Αἰγυπτίων
βασιλεῖ
ἐκστρατεύοντι
|
καὶ |
δεομένῳ
χρημάτων
συνεβούλευε
τῶν
τε |
[2, 40] |
~(Κλεομένης·
προσπορευομένης
τε
τῆς
νουμηνίας
|
καὶ |
δέον
τοῖς
στρατιώταις
σιταρχίαν
δοῦναι, |
[2, 20] |
εἶχον
διά
τε
τὴν
θεὸν
|
καὶ |
δι´
ἐκεῖνον,
θύσας
τῇ
θεῷ |
[2, 1] |
Εἶτα
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἐμπορίων
|
καὶ |
διαγωγῶν.
Εἶτα
ἡ
ἀπὸ
τῶν |
[2, 1] |
καὶ
τῇ
προαιρέσει
φιλόπονόν
τε
|
καὶ |
δίκαιον·
ὅ
τι
γὰρ
ἂν |
[2, 30] |
ἄλλοις,
αὐτὸς
δὲ
τάξας
τριάκοντα
|
καὶ |
δύο
δραχμὰς
τοῦ
σίτου
τιμὴν |
[2, 30] |
τοὺς
ἄγοντας†
καὶ
ἰδίᾳ
ἀποδημοῦντας,
|
καὶ |
δῶρα
πολλὰ
ἀναγόμενα,
τὴν
δεκάτην |
[2, 30] |
ᾤετο
χωρίον
εὐπορώτατον
εἶναι,
ἐκέλευσεν
|
(καὶ) |
εἴ
τι
νόμισμα
ἔχουσιν
ἤ |
[2, 20] |
Ἐπεὶ
δὲ
ἐθάρρησάν
τε
ἅπαντες
|
καί, |
εἴ
τί
ποτ´
ἦν
αὐτοῖς |
[2, 30] |
πληρωμάτων
τε
κατειλεγμένων
εἰς
ἑκατὸν
|
καὶ |
εἴκοσι
ναῦς,
τῷ
δὲ
Ταῲ |
[2, 20] |
παρ´
αὑτοῖς
ἕκαστοι
βουλόμενοι
εἶναι
|
καὶ |
εἶναι
αὐτοὶ
ἱερεῖς,
ἐδίδοσαν
χρήματα. |
[2, 20] |
ἐκέλευσεν
εἰς
μὲν
τὸ
ἱερὸν
|
καὶ |
εἰς
αὑτὸν
τῆς
δαπάνης
ἧς |
[2, 1] |
ποιητέον·
περὶ
δὲ
τὰ
ἐξαγώγιμα
|
καὶ |
εἰσαγώγιμα
πότε
καὶ
τίνα
παρὰ |
[2, 10] |
φοβούμενοι
πολλῷ
τούτων
πλείω
ἐπηγγέλλοντο
|
καὶ |
εἰσέφερον.
Πάλιν
δὲ〉
δεηθεὶς
χρημάτων |
[2, 30] |
αὐτὸν
τῇ
ἀληθείᾳ
τοῦτο
ποιεῖν,
|
καὶ |
ἕκαστος
βουλόμενος
τό
τε
ἱερὸν |
[2, 20] |
ὀβολόν.
Ἀπό
τε〉
τῶν
πλοίων
|
καὶ |
ἐργαστηρίων
καὶ
τῶν
ἄλλην
τινὰ |
[2, 30] |
προαγαγὼν
αὐτοὺς
τῆς
πόλεως
μικρὸν
|
καὶ |
ἐρευνήσας
ἃ
εἶχον,
ἔλαβεν
ὅσων |
[2, 10] |
προϊεμένων
αὐτοῖς
οὐδὲν
διὰ
τὸ
|
καὶ |
ἔτι
ὀφείλειν,
ἐψηφίσαντο
τὸν
βουλόμενον |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
πλέον
ἡ
πόλις,
|
καὶ |
εὐπόρησε
χρημάτων.
Ἡρακλεῶται
πέμποντες
ναῦς |
[2, 20] |
οὖν
ἐπὶ
τὰ
ἐμπόρια
ἀπέδοτο
|
καὶ |
εὐπόρησε
χρημάτων.
Κότυς
Θρᾷξ
παρὰ |
[2, 40] |
ἀγαλμάτων
φάσκων
αὐτὸς
καὶ
κουφότερα
|
καὶ |
εὐωδέστερα
δοῦναι·
εἶτα
ἱμάτια
μὲν |
[2, 1] |
ὁπόσα
δύναται
γίνεσθαι.
Τρίτη
δὲ
|
καὶ |
ἡ
ἀπὸ
(τῶν
ἐμπορίων.
Τετάρτη |
[2, 1] |
ἀπὸ
(τῶν
ἐμπορίων.
Τετάρτη
δὲ
|
καὶ |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
κατὰ
γῆν |
[2, 10] |
τὰς
καθ´
ἡμέραν
χρείας
ἀναλίσκειν
|
καὶ |
ἡ
πόλις
τοῦ
χρέους
ἀπηλλάγη. |
[2, 30] |
τεχνίτας
κλητοὺς
ἄλλους
τοὺς
ἄγοντας†
|
καὶ |
ἰδίᾳ
ἀποδημοῦντας,
καὶ
δῶρα
πολλὰ |
[2, 30] |
πλῆθος
καταλυθῆναι.
Οἱ
δὲ
ἱερεῖς
|
καὶ |
ἰδίᾳ
ἕκαστος
καὶ
κοινῇ
τὰ |
[2, 2] |
πολλὰ
ἀνήλισκον
ἐξ
ἐνιαυτοῦ
παρασκευάζοντες
|
καὶ |
ἱερεῖα
πολυτελῆ,
ὑπογύου
δὲ
οὔσης |
[2, 20] |
ἐγγύους
καθιστάναι
τοῦ
τρίτου
μέρους
|
καὶ |
καθ´
ὁπόσον
ἕκαστος
δύνηται
πείθειν. |
[2, 20] |
ποιήσας
ἔφησεν
ἑωρακέναι
τὴν
Δήμητραν,
|
καὶ |
κελεύειν
τὸν
τῶν
γυναικῶν
κόσμον |
[2, 30] |
δὲ
ἱερεῖς
καὶ
ἰδίᾳ
ἕκαστος
|
καὶ |
κοινῇ
τὰ
ἱερὰ
χρήματα
ἐδίδοσαν, |
[2, 40] |
περιῄρει
τῶν
ἀγαλμάτων
φάσκων
αὐτὸς
|
καὶ |
κουφότερα
καὶ
εὐωδέστερα
δοῦναι·
εἶτα |
[2, 1] |
Αὐτῶν
δὲ
τούτων
πρώτη
μὲν
|
καὶ |
κρατίστη
ἡ
ἀπὸ
τῆς
γῆς· |
[2, 30] |
Ὃ
δὲ
διομολογησάμενος
ὑπὲρ
ἑκάστου
|
καὶ |
λαβὼν
τὰ
ὁμολογηθέντα
ἀπέδωκεν
ἑκάστοις |
[2, 20] |
Οἱ
μὲν
οὖν
ταξίαρχοί
τε
|
καὶ |
λοχαγοὶ
ἀγοράζοντες
ἁθρόα
διεδίδοσαν
τοῖς |
[2, 2] |
ἁλατοπωλίαν·
τῶν
τ´
ἐργαζομένων
θαυματοποιῶν
|
καὶ |
μάντεων
καὶ
φαρμακοπωλῶν
καὶ
τῶν |
[2, 10] |
πολίταις
κατιδὼν
οὔσας
δίκας
πολλὰς
|
καὶ |
μεγάλας,
ἐκ
πολλοῦ
χρόνου
ἀδικίας |
[2, 20] |
νομίσματος
ὑπερεῖπεν·
οἳ
δὲ
ἐψηφίσαντο
|
καὶ |
μὴ
βουλόμενοι
ἕκαστος
ὃ
ἂν |
[2, 30] |
τὸ
αὐτοῦ
εἶναι
τὸ
ἐμπόριον
|
καὶ |
μὴ
ἐκεῖ.
Ἐπεὶ
δ´
οὐκ |
[2, 20] |
ἐβάδιζεν.
Ἰδόντες
δὲ
οἱ
στρατιῶται
|
καὶ |
νομίσαντες
ἅπαντα
εἶναι
ἄργυρον
τὰ |
[2, 2] |
χοίνικα
κριθῶν
καὶ
πυρῶν
ἑτέραν
|
καὶ |
ὀβολόν,
καὶ
ὅτῳ
ἂν
παιδάριον |
[2, 20] |
ἦν
αὐτοῖς
ἀποκεκρυμμένα
ἐμφανῆ
ἐποίουν
|
καὶ |
οἱ
ἄποροι
παρὰ
τῶν
εὐπορωτέρων |
[2, 30] |
μετοικίσαι
αὐτούς.
Οἱ
δὲ〉
ἱερεῖς
|
καὶ |
οἱ
κάτοικοι
εἰσενέγκαντες
χρήματα
ἔδωκαν |
[2, 20] |
οὐκ
ὀλίγον.
Εἰδὼς
δὲ
ὅτι
|
καὶ |
οἱ
ναῦται
πολλὰ
ἔχουσιν,
κήρυγμα |
[2, 20] |
τὰ
δὲ
ἀπὸ
τῆς
γῆς
|
καὶ |
οἰκιῶν
τέλη
οὐκ
ἔπραττον,
ἀλλ´ |
[2, 2] |
θιασωτικὰ
καὶ
τὰ
πατριωτικὰ
ὡσαύτως·
|
καὶ |
ὅσα
ἐν
χωρίοις
ἰδιωτικοῖς
ἦν· |
[2, 2] |
καὶ
πυρῶν
ἑτέραν
καὶ
ὀβολόν,
|
καὶ |
ὅτῳ
ἂν
παιδάριον
γένηται,
τὸ |
[2, 10] |
τε〉
στρατιώταις
μισθὸν
εἴκοσι
τάλαντα
|
καὶ |
οὐ
δυνάμενοι,
τόκον
ἔφερον
τοῖς |
[2, 30] |
ἀποτείσειν
ἀργύριον
ὃ
ἐπεκήρυξεν,
ἠμέλει
|
καὶ |
οὐδεμίαν
ἐπιστροφὴν
ἐποιεῖτο.
Τῶν
δὲ |
[2, 30] |
ὅσον
ἠδύναντο
χρυσίον
ἔδοσαν
αὐτῷ
|
καὶ |
οὕτως
ἐπαύσατο.
Ἀλεξάνδρου
τε〉
τοῦ |
[2, 10] |
μετ´
ἐπιτιμίων
ἐφ´
αὑτὸν
ποιούμενος
|
καὶ |
παρ´
ἑκατέρων
ἀργύριον
δι´
ἑτέρων |
[2, 20] |
οἱ
ἄποροι
παρὰ
τῶν
εὐπορωτέρων
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
ξένων
δανειζόμενοι
ἐπόρισαν |
[2, 1] |
ῥᾴστη
ἡ
πολιτική,
ἐλαχίστη
δὲ
|
καὶ |
ποικιλωτάτη
ἡ
ἰδιωτική.
Ἐπικοινωνεῖν
μὲν |
[2, 1] |
τῶν
νῦν
ἀναλουμένων
τίνα
τε
|
καὶ |
πόσα
περιαιρεθέντα
τὰ〉
ὅλα
μηθὲν |
[2, 1] |
δὲ
τὰ
ἀναλώματα
τίνα
περιαιρετέον
|
καὶ |
πότε,
καὶ
πότερον
δοτέον
νόμισμα |
[2, 1] |
μὲν
τὸ
νόμισμα
λέγω
ποῖον
|
καὶ |
πότε
(τίμιον
ἢ
εὔωνον)
ποιητέον· |
[2, 1] |
ἀναλώματα
τίνα
περιαιρετέον
καὶ
πότε,
|
καὶ |
πότερον
δοτέον
νόμισμα
εἰς
τὰς |
[2, 30] |
καὶ
στρατιώτας
οὐκ
ὀλίγους
(τε)
|
καὶ |
πρέσβεις
καὶ
τεχνίτας
κλητοὺς
ἄλλους |
[2, 20] |
τοὺς
μισθοὺς
καὶ
ἀπειθούντων
αὐτῷ
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
ὑπεναντίους
φασκόντων
ἀποπορεύεσθαι, |
[2, 30] |
πρότερος
ἀδικηθεὶς
ἀμύνεσθαι
τοὺς
κροκοδείλους,
|
καὶ |
προσέταξε
θηρεύειν
αὐτούς.
Οἱ
δὲ |
[2, 30] |
(προέγραψε
τῶν
Καρῶν
τοὺς
εὐπορωτάτους
|
καὶ |
προσέταττεν
αὐτοῖς
ἃ
δεῖ
παρασκευάζειν. |
[2, 1] |
πάσαις
μὲν
ἐπικοινωνεῖται
ταῖς
οἰκονομίαις
|
(καὶ |
προσήκει
σκοπεῖν
αὐτὸ
μὴ
παρέργως) |
[2, 30] |
ἔλαβε
παρὰ
τοῦτο,
ὃ
ἠβούλετο,
|
καὶ |
προσόν.
παρ´
ἑκάστης
Εὐαίσης
Σύρος |
[2, 2] |
τοῦ
ἀποθανόντος
φέρειν
χοίνικα
κριθῶν
|
καὶ |
πυρῶν
ἑτέραν
καὶ
ὀβολόν,
καὶ |
[2, 1] |
ἁπλουστάτη
ἡ
βασιλική,
ποικιλωτάτη
δὲ
|
καὶ |
ῥᾴστη
ἡ
πολιτική,
ἐλαχίστη
δὲ |
[2, 30] |
τε
σατράπας
ἅπαντας
προσδοκίμους
ὄντας
|
καὶ |
στρατιώτας
οὐκ
ὀλίγους
(τε)
καὶ |
[2, 40] |
προσέταξε.
Διαλιπὼν
δὲ
ὀλίγον
χρόνον
|
καὶ |
συναγαγὼν
αὐτοὺς
οὔτε
αὐλητὴν
ἄνευ |
[2, 20] |
δὲ
ἀργυρίου
νόμισμα
ἔκοψε
καττιτέρου,
|
καὶ |
συναγαγὼν
ἐκκλησίαν
πολλὰ
τοῦ
κεκομμένου |
[2, 2] |
οὖν
ὧν
ἦν
τὰ
κτήματα
|
καὶ |
συνελέγη
χρήματα
οὕτω
συχνά.
Τό |
[2, 10] |
δὲ
ἀσμένως
ἔδοσαν
ὃ
ᾔτει,
|
καὶ |
συνελέγη
χρήματα
πολλὰ
ἀπὸ
ὄχλου |
[2, 1] |
διὰ
τὸ
καὶ
τὰς
προσόδους
|
καὶ |
τὰ
ἀναλώματα
βραχέα
γίνεσθαι.
Αὐτῆς |
[2, 20] |
τ´
ἐκ
τῆς
χώρας
ὤνια
|
καὶ |
τὰ
ἐκ
τῶν
λειῶν
ἀγόμενα· |
[2, 20] |
Σάμον
δὲ
πολιορκῶν
τοὺς
καρποὺς
|
καὶ |
τὰ
ἐπὶ
τῶν
ἀγρῶν
ἀπεδίδοτο |
[2, 10] |
φάσκων
αὐτοὺς
τοῖς
νῦν
εἰσενεχθεῖσι
|
καὶ |
τὰ
λοιπὰ
σῴζειν.
Εἰσενεχθέντων
δὲ |
[2, 1] |
οὖν
περὶ
τὰς
οἰκονομίας
τε
|
καὶ |
τὰ
μέρη
τὰ
τούτων
εἰρήκαμεν· |
[2, 2] |
ἄκαρπα
ἀεννάως·
τά
τε
θιασωτικὰ
|
καὶ |
τὰ
πατριωτικὰ
ὡσαύτως·
καὶ
ὅσα |
[2, 10] |
μᾶλλον
βούλεσθαι
παρὰ
τούτων
λαβεῖν
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὴν
πόλιν
τούτοις |
[2, 2] |
δημοσίας
ὁδοὺς
καὶ
τοὺς
ἀναβαθμοὺς
|
καὶ |
τὰ
προφράγματα
καὶ
τὰς
θύρας |
[2, 10] |
καὶ
αὐτοὺς
καὶ
τοὺς
οἰκέτας
|
καὶ |
τὰ
ὑποζύγια
νηστεῦσαι,
ὅσον
δὲ |
[2, 20] |
κομίσασθαι.
Μέντωρ
Ῥόδιος
Ἑρμείαν
συλλαβὼν
|
καὶ |
τὰ
χωρία
αὐτοῦ
κατασχὼν
τοὺς |
[2, 10] |
Τότε
δὴ
παράβολον
πολλῶν
δικῶν
|
καὶ |
τὰς
ἐκκλήτους
μετ´
ἐπιτιμίων
ἐφ´ |
[2, 2] |
τοὺς
ἀναβαθμοὺς
καὶ
τὰ
προφράγματα
|
καὶ |
τὰς
θύρας
τὰς
ἀνοιγομένας
ἔξω |
[2, 1] |
οἰκονομεῖν,
ἐλαχίστη
δὲ
διὰ
τὸ
|
καὶ |
τὰς
προσόδους
καὶ
τὰ
ἀναλώματα |
[2, 30] |
οἱ
ἄλλοι
πολῖται
εἰσήνεγκαν,
ἐκέλευσε
|
καὶ |
ταῦτα
αὑτῷ
δανεῖσαι
(ἐν
χρόνῳ) |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἐγκυκλίων.
Τέταρτον
δὲ
|
καὶ |
τελευταῖον
τὴν
ἰδιωτικήν.
Αὕτη
δέ |
[2, 30] |
οὐκ
ὀλίγους
(τε)
καὶ
πρέσβεις
|
καὶ |
τεχνίτας
κλητοὺς
ἄλλους
τοὺς
ἄγοντας† |
[2, 1] |
καὶ
τῇ
φύσει
εὐφυῆ
εἶναι
|
καὶ |
τῇ
προαιρέσει
φιλόπονόν
τε
καὶ |
[2, 1] |
ἂν
πραγματεύηται,
μὴ
ἀπείρως
ἔχειν,
|
καὶ |
τῇ
φύσει
εὐφυῆ
εἶναι
καὶ |
[2, 2] |
τὸ
ἔλαιον
καὶ
τὸν
οἶνον
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
ἀγοράν,
χρόνου
διισταμένου |
[2, 10] |
εἶναι,
αὐτό
τε
τὸ
τραφὲν
|
καὶ |
τὴν
ἐπικαρπίαν
λογισάμενος
ἀπῄτει.
Τῶν |
[2, 2] |
καὶ
τῆς
θαλάττης
τὴν
ἁλιείαν·
|
καὶ |
τὴν
τῶν
ἁλῶν
ἁλατοπωλίαν·
τῶν |
[2, 2] |
ἐν
οἷς
ἐπώλει
τίς
τι·
|
καὶ |
τῆς
θαλάττης
τὴν
ἁλιείαν·
καὶ |
[2, 1] |
τὰ
ἐξαγώγιμα
καὶ
εἰσαγώγιμα
πότε
|
καὶ |
τίνα
παρὰ
τῶν
σατραπῶν
ἐν |
[2, 2] |
ὠνοῦντο
γὰρ
πολλοῦ
ὧν
ἦν
|
καὶ |
τὸ
ἄλλο
κτῆμα·
τοῖς
δὲ |
[2, 10] |
τοῖς
δεδανεικόσι
καταφέρειν,
ἕως
ἂν
|
καὶ |
τὸ
ἀρχαῖον
εὐπορήσωσιν.
Μαύσωλος
ὁ |
[2, 2] |
συνηγόρασαν
τόν
τε
σῖτον
πάντα
|
καὶ |
τὸ
ἔλαιον
καὶ
τὸν
οἶνον |
[2, 30] |
οἰκίσαι
πόλιν
πρὸς
τῇ
Φάρῳ
|
καὶ |
τὸ
ἐμπόριον
τὸ
πρότερον
ὂν |
[2, 20] |
δαπάνην.
Ἀκούσαντες
δὲ
(οἱ
ἱερεῖς
|
καὶ |
τὸ
ἱερὸν
παρ´
αὑτοῖς
ἕκαστοι |
[2, 20] |
τὴν
δραχμὴν
δύο
δυναμένην
δραχμὰς
|
καὶ |
τό
τε
ὀφειλόμενον
πρότερον
ἀνήνεγκαν |
[2, 20] |
χρυσίον
τε
καὶ
ἀργύριον
πολὺ
|
καὶ |
τὸν
ἄλλον
κόσμον
οὐκ
ὀλίγον. |
[2, 2] |
σῖτον
πάντα
καὶ
τὸ
ἔλαιον
|
καὶ |
τὸν
οἶνον
καὶ
τὴν
ἄλλην |
[2, 10] |
ἢ
μόσχον,
ἀπογραψάμενος
τὸν
δόντα
|
καὶ |
τὸν
χρόνον,
ἀπαγαγόντα
εἰς
οἶκον |
[2, 2] |
προσέταξαν
τοῖς
ἀγοραίοις
πωλεῖν
ἑξάδραχμον,
|
καὶ |
τοῦ
ἐλαίου
τὸν
χοᾶ
ὄντα |
[2, 20] |
κόσμον
τοῦτο
πεποιηκέναι,
ἠξίου
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους,
μή
τι
μήνιμα |
[2, 2] |
ὑπερῴων
εἰς
τὰς
δημοσίας
ὁδοὺς
|
καὶ |
τοὺς
ἀναβαθμοὺς
καὶ
τὰ
προφράγματα |
[2, 20] |
ταλάντων,
προεκήρυξεν
ὠνεῖσθαι
τὸν
βουλόμενον
|
καὶ |
τοὺς
ἐγγύους
καθιστάναι
τοῦ
τρίτου |
[2, 20] |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
αὐτὸς
εἶχε
|
καὶ |
τοὺς
καπήλους
τοὺς
μεταβαλλομένους
τι· |
[2, 30] |
τὸν
Κάνωβον
πρὸς
τοὺς
ἱερεῖς
|
καὶ |
τοὺς
κτήματα
ἔχοντας
ἐκεῖ
ἐπὶ |
[2, 30] |
παρ´
αὐτῷ
παρῃρεῖτο
τὰς
σιταρχίας
|
καὶ |
τοὺς
μισθοὺς
ἓξ
ἡμερῶν
τὸν |
[2, 10] |
ἐψηφίσαντο
μίαν
ἡμέραν
καὶ
αὐτοὺς
|
καὶ |
τοὺς
οἰκέτας
καὶ
τὰ
ὑποζύγια |
[2, 40] |
(τὰ
ἱμάτια)
τά
τε
χρυσᾶ
|
(καὶ |
τοὺς
στεφάνους)
περιῄρει
τῶν
ἀγαλμάτων |
[2, 30] |
ἔφησεν
ἐπ´
αὐτῷ
χρείαν
εἶναι
|
καὶ |
τούτων,
ἐκείνοις
δὲ
ὕστερον
ἀποδώσειν |
[2, 2] |
χοᾶ
ὄντα
δραχμῶν
τριῶν〉
τεττάρων
|
καὶ |
τριωβόλου,
τοῦ
τε
οἴνου
καὶ |
[2, 30] |
δ´
ἐκείνοις
τε
βουλόμενος
ἐνδείξασθαι
|
καὶ |
τῷ
Κλεομένει,
ἀνήνεγκε
τὰς
τιμὰς |
[2, 20] |
τε〉
τῶν
πλοίων
καὶ
ἐργαστηρίων
|
καὶ |
τῶν
ἄλλην
τινὰ
ἐργασίαν
παρεχόντων |
[2, 20] |
δὲ
τὰ
μὲν
ἀπὸ
λιμένων
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
τελῶν
αὐτοῖς
προσπορευόμενα |
[2, 2] |
ἀνακείμενα,
ἐπώλει
τοῖς
τε
φυγάσι
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
τῷ
βουλομένῳ
ὥστ´ |
[2, 2] |
θαυματοποιῶν
καὶ
μάντεων
καὶ
φαρμακοπωλῶν
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιουτοτρόπων
τὸ |
[2, 2] |
καὶ
τριωβόλου,
τοῦ
τε
οἴνου
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ὡσαύτως.
Τὴν
μὲν |
[2, 20] |
θεοῦ
δεδανεισμένος.
Προελθόντος
δὲ
χρόνου
|
καὶ |
τῶν
γυναικῶν
πάλιν
φορουσῶν,
ἐκέλευσε |
[2, 30] |
οὖν
καὶ
τῶν
ἱερῶν
τινα
|
καὶ |
τῶν
ἱερέων
τὸ
πλῆθος
καταλυθῆναι. |
[2, 20] |
συνεβούλευε
τῶν
τε
ἱερῶν
τινα
|
καὶ |
τῶν
ἱερέων
τὸ
πλῆθος
φάναι |
[2, 30] |
εἰς
τὰ
ἱερά·
δεῖν
οὖν
|
καὶ |
τῶν
ἱερῶν
τινα
καὶ
τῶν |
[2, 10] |
στασιασμὸν
τῆς
χώρας
ἀργοῦ
γενομένης
|
καὶ |
τῶν
μετοίκων
οὐ
προϊεμένων
αὐτοῖς |
[2, 20] |
δὲ
πολεμῶν
καὶ
ἀπόρως
διακείμενος
|
καὶ |
τῶν
στρατιωτῶν
αἰτούντων
τοὺς
μισθοὺς |
[2, 20] |
τὸν
πόλεμον
ἀνηλωμένα
χρήματα
κομισάμενος
|
καὶ |
ὑπὲρ
ἑκάστου
σώματος
τρεῖς
μνᾶς |
[2, 2] |
τ´
ἐργαζομένων
θαυματοποιῶν
καὶ
μάντεων
|
καὶ |
φαρμακοπωλῶν
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν |
[2, 20] |
Ἀμισὸν
ὁδὸς
πολλῶν
τε
ἡμερῶν
|
καὶ |
χειμέριος.
Τὸν
δὴ
χρόνον
τοῦτον |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἐπικεφάλαιόν
τε
|
καὶ |
χειρωνάξιον
προσαγορευομένη.
Τρίτον
δὲ
τὴν |
[2, 30] |
χρημάτων
Διονύσια
ἔφασκε
μέλλειν
ἄγειν
|
καὶ |
χοραγοὺς
(προέγραψε
τῶν
Καρῶν
τοὺς |
[2, 30] |
τῶν
οἰκείων
ἔπραττον
ὑπὲρ
ἑκάστου
|
καὶ |
χρημάτων
ἐξεωνοῦντο
τοὺς
συνειλημμένους.
Ὃ |
[2, 20] |
τῆς
τιμῆς
διδόναι
τὸν
πωλοῦντα
|
καὶ |
ὠνούμενον
ἀπὸ
τῆς
ἀρτάβης
τὸν |
[2, 20] |
βοσκήματα
ὡς
ἀτελῆ
ἑξόντων,
ἐπεὶ
|
καιρὸν |
ᾤετο
εἶναι,
τιμήσασθαι
κελεύσας
ἐπέβαλε |
[2, 30] |
τῶν
νομαρχῶν
ἀπ´
αὐτοῦ
αἰσθόμενος,
|
καλέσας |
αὐτοὺς
εἰς
τὰ
βασίλεια
ἐκρέμασεν |
[2, 30] |
οὕτως
ἐπώλει.
Τούς
τε
ἱερεῖς
|
καλέσας |
ἔφησε
πολὺ
τὸ
ἀνάλωμα
ἐν |
[2, 30] |
ἡρπάσθη
τις
τῶν
παίδων
αὐτοῦ.
|
Καλέσας |
οὖν
τοὺς
ἱερεῖς
ἔφη
πρότερος |
[2, 30] |
πωλουμένου
ἐν
τῇ
χώρᾳ
δεκαδράχμου,
|
καλέσας |
τοὺς
ἐργαζομένους
ἠρώτησε
πῶς
βούλονται |
[2, 20] |
ὡς
ἐκδανεῖσαι
τοὺς
ἰδιώτας
χρήματα.
|
Καλλίστρατος |
Ἀθηναῖος〉
ἐν
Μακεδονίᾳ
πωλουμένου
τοῦ |
[2, 1] |
βοσκημάτων,
ἐπικαρπία
τε
καὶ
δεκάτη
|
καλουμένη. |
Ἕκτη
δὲ
ἡ
ἀπὸ
τῶν |
[2, 2] |
τιμήν.
Τοῖς
δὲ
δὴ
ἐμπόροις
|
καλῶς |
εἶχε
μὴ
κοτυλίζειν,
ἀλλ´
ἁθρόα |
[2, 10] |
βουλομένῳ,
τάξαντες
τιμὴν
ἣν
ἐδόκει
|
καλῶς |
ἔχειν
αὐτοῖς.
Ἀβυδηνοὶ
δέ,
διὰ |
[2, 30] |
ἐνταῦθα
ποιῆσαι,
καταπλεύσας
εἰς
τὸν
|
Κάνωβον |
πρὸς
τοὺς
ἱερεῖς
καὶ
τοὺς |
[2, 30] |
τὸ
πρότερον
ὂν
ἐπὶ
τοῦ
|
Κανώβου |
ἐνταῦθα
ποιῆσαι,
καταπλεύσας
εἰς
τὸν |
[2, 20] |
στρατοπέδῳ
αὐτὸς
εἶχε
καὶ
τοὺς
|
καπήλους |
τοὺς
μεταβαλλομένους
τι·
ἄλλῳ
δὲ |
[2, 30] |
τὸ
ἐπιτίμιον.
Φιλόξενός
τις
Μακεδὼν
|
Καρίας |
σατραπεύων
δεηθεὶς
χρημάτων
Διονύσια
ἔφασκε |
[2, 10] |
τὸ
ἀρχαῖον
εὐπορήσωσιν.
Μαύσωλος
ὁ
|
Καρίας |
τύραννος,
πέμποντος
βασιλέως
πρὸς
αὐτὸν |
[2, 2] |
τὰ
δημόσια
ἀπέδοντο,
τὰ
μὲν
|
κάρπιμα |
χρόνον
τινά,
τὰ
δὲ
ἄκαρπα |
[2, 10] |
γίνεται
δὲ
πολὺς
οὗτος
ὁ
|
καρπὸς |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
αὐτῶν.
Δανεισάντων |
[2, 10] |
ἐσομένης
τῆς
κομιδῆς
ἐκ
τοῦ
|
καρποῦ, |
τοῖς
δὲ
ἄλλοις
ἐκ
τῶν |
[2, 20] |
ἐβούλετο.
Σάμον
δὲ
πολιορκῶν
τοὺς
|
καρποὺς |
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τῶν
ἀγρῶν |
[2, 30] |
ἄγειν
καὶ
χοραγοὺς
(προέγραψε
τῶν
|
Καρῶν |
τοὺς
εὐπορωτάτους
καὶ
προσέταττεν
αὐτοῖς |
[2, 30] |
πιστεύειν
αὐτὸν
τοῖς
λέγουσί
τι
|
κατ´ |
ἐκείνου,
ἕως
αὐτὸς
παραγενόμενος
τὸν |
[2, 1] |
δὲ
καὶ
ἡ
ἀπὸ
τῶν
|
κατὰ |
γῆν
τε
καὶ
ἀγοραίων
τελῶν |
[2, 2] |
τὸν
αὑτοῦ
δῆμον
ἕκαστον,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
κτῆμα
ἐν
ᾧ
τόπῳ
ἕκαστον |
[2, 10] |
τοῖς
εὐπορωτάτοις
ἐν
τῇ
πόλει
|
κατὰ |
λόγον
ἑκάστῳ
ἀργύριον
παρ´
ἐκείνων |
[2, 10] |
πολιτῶν
ἢ
μετοίκων
σῦλον
ἔχει
|
κατὰ |
πόλεως
ἢ
ἰδιώτου
καὶ
βούλεται |
[2, 30] |
πολλὰ
ἀναγόμενα,
τὴν
δεκάτην
ἔπραττε
|
κατὰ |
τὸν
νόμον
τὸν
κείμενον.
Πάλιν |
[2, 30] |
βασιλικὰς
ἀναπληροῦν
ἐκέλευε
τοὺς
σατράπας
|
κατὰ |
τὸν
νόμον
τὸν
τῆς
χώρας· |
[2, 1] |
ΔΕΥΤΕΡΟΣ.
~Τὸν
οἰκονομεῖν
μέλλοντά
τι
|
κατὰ |
τρόπον
τῶν
τε
τόπων,
περὶ |
[2, 30] |
εἰσενέγκαντες
χρήματα
ἔδωκαν
ἵν´
ἐᾷ
|
κατὰ |
χώραν
αὐτοῖς
τὸ
ἐμπόριον.
Ὃ |
[2, 30] |
φησάντων
αὐτῶν,
τὸν
μὲν
ἐπιμελητὴν
|
κατὰ |
χώραν
εἴα,
τοὺς
δὲ
φόρους |
[2, 30] |
τε
ἱερὸν
τὸ
αὑτοῦ
εἶναι
|
κατὰ |
χώραν
καὐτὸς
ἱερεύς.
Ἀντιμένης
Ῥόδιος |
[2, 30] |
εἶχον
ἃ
ἔτυχον
ἕκαστοι
κεκτημένοι
|
κατὰ |
χώραν.
Ὃ
δ´
ἔρευναν
ἐξαίφνης |
[2, 20] |
αὐτοῦ
κατασχὼν
τοὺς
ἐπιμελητὰς
εἴασε
|
κατὰ |
χώραν
τοὺς
ὑπὸ
τοῦ
Ἑρμείου |
[2, 20] |
νεῷ
τάξαντες
ἀργύριον
ὃ
δεῖ
|
καταβαλεῖν |
εἴων
ἐπιγράφεσθαι
τὸ
ὄνομα
τοῦ |
[2, 2] |
τὸν
ἐξ
ἑνὸς
ὄντα
ἀστοῦ
|
καταβαλόντα |
μνᾶς
τριάκοντα
εἶναι
πολίτην.
Ἐν |
[2, 30] |
κομιδῆς.
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
αἱ
|
καταβολαὶ |
τῶν
προσόδων
παρῆσαν,
ἔφησεν
ἐπ´ |
[2, 20] |
πραχθέντος
συνελέγη
σίτου
πολὺ
πλῆθος.
|
Καταγαγὼν |
οὖν
ἐπὶ
τὰ
ἐμπόρια
ἀπέδοτο |
[2, 20] |
εἰς
ἡλικίαν
ἔλθοι.
Ῥήγιόν
τε
|
καταλαβών, |
ἐκκλησίαν
συναγαγὼν
εἶπε
διότι
δικαίως |
[2, 20] |
χρημάτων,
ὄντων
αὐτοῖς
ἀνδραπόδων,
ἐψηφίσαντο
|
καταλειπομένου |
ἑνὶ
ἑκάστῳ
θήλεος
καὶ
ἄρρενος |
[2, 2] |
ἔταξαν·
τῶν
τε
νομισμάτων
τὴν
|
καταλλαγὴν |
ἀπέδοντο
μιᾷ
τραπέζῃ,
ἑτέρῳ
δὲ |
[2, 40] |
αὐτοὺς
ἀποστέλλειν
ἕκαστον
τοὺς
αὑτῶν
|
καταλόγους |
ἐκ
τῆς
χώρας.
Τῶν
δὲ |
[2, 20] |
ναῦται
ἀνενεγκόντες
τὰ
ἡμίσεα
τὰ
|
κατάλοιπα |
ἔχειν,
ἀδεῶς
ἀνήνεγκαν·
ὃ
δ´ |
[2, 30] |
καὶ
τῶν
ἱερέων
τὸ
πλῆθος
|
καταλυθῆναι. |
Οἱ
δὲ
ἱερεῖς
καὶ
ἰδίᾳ |
[2, 30] |
ἐπὶ
τοῦ
Κανώβου
ἐνταῦθα
ποιῆσαι,
|
καταπλεύσας |
εἰς
τὸν
Κάνωβον
πρὸς
τοὺς |
[2, 30] |
τότε
μὲν
ἀπηλλάγη,
εἶτα
δὲ
|
καταπλεύσας, |
ἐπεὶ
ἦν
εὐτρεπῆ
αὐτῷ
τὰ |
[2, 1] |
οὖσαι
μείζους
οἷαί
(τινες)
τε〉
|
κατασκευασθῆναι, |
ἢ
τῶν
ἀναλωμάτων
τῶν
νῦν |
[2, 10] |
φόρους,
αὐτὸς
δὲ
οὐκ
εὐπορεῖται.
|
Κατασκευαστοὶ |
δ´
ἄνδρες
αὐτῷ
εὐθέως
ἐπηγγέλλοντο |
[2, 20] |
τῶν
ἀνθρώπων
ὧν
ἦρχε
προστάξαι
|
κατασπεῖραι |
αὐτῷ
γῆν
τριῶν
μεδίμνων·
τούτου |
[2, 30] |
τῷ
κυρίῳ
ἀποδοῦναι.
Ὀφέλας
Ὀλύνθιος
|
καταστήσας |
ἐπιμελητὴν
εἰς
τὸν
νομὸν
τὸν |
[2, 20] |
συλλαβὼν
καὶ
τὰ
χωρία
αὐτοῦ
|
κατασχὼν |
τοὺς
ἐπιμελητὰς
εἴασε
κατὰ
χώραν |
[2, 10] |
προσόδων
τοὺς
τόκους
τοῖς
δεδανεικόσι
|
καταφέρειν, |
ἕως
ἂν
καὶ
τὸ
ἀρχαῖον |
[2, 30] |
ἵνα
μὴ
ὁ
θεὸς
αὐτῶν
|
καταφρονηθῇ, |
συναγαγόντες
ὅσον
ἠδύναντο
χρυσίον
ἔδοσαν |
[2, 20] |
ἀγοράσειεν·
ἐπεὶ
δὲ
τὴν
τιμὴν
|
κατέβαλον, |
ἐκέλευσε
τὸ
σκεῦος
ἀναφέρειν
ἕκαστον |
[2, 30] |
τούτων
λαβὼν
ὃ
ἐδίδοσαν,
ἑτέρους
|
κατέγραψεν, |
ἕως
ἔλαβε
παρὰ
τοῦτο,
ὃ |
[2, 30] |
οὕτω
πωλεῖν.
Χαβρίας·
πληρωμάτων
τε
|
κατειλεγμένων |
εἰς
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
ναῦς, |
[2, 40] |
δέον
τοῖς
στρατιώταις
σιταρχίαν
δοῦναι,
|
κατέπλευσεν |
ἐξεπίτηδες·
προπορευομένου
δὲ
τοῦ
μηνὸς |
[2, 30] |
αὐτοὶ
ὑπετιμήσαντο.
Οὔτε
οὖν
ὃν
|
κατέστησεν |
ἀτιμάσαι
ἐδόκει
οὔτ´
ἐκείνοις
πλείους |
[2, 10] |
ἐκείνοις
τόν
τε
τόκον
ὃν〉
|
κατέφερον |
ἀεὶ
διαιροῦντες
ἑκάστῳ
πρὸς
μέρος |
[2, 2] |
δὲ
γενόμενοι
καὶ
ἀποροῦντες
χρημάτων
|
κατήγαγον |
τὰ
πλοῖα
τὰ
ἐκ
τοῦ |
[2, 10] |
δώσειν.
Λαβὼν
δὲ
παρ´
ἀμφοτέρων
|
κατήλλαξεν |
αὐτοὺς
πρὸς
ἀλλήλους.
Τοῖς
τε |
[2, 20] |
ταλάντων,
ἐποίησεν
εὑρεῖν
τὸ
διπλάσιον·
|
κατιδὼν |
γὰρ
ὠνουμένους
τοὺς
εὐπορωτέρους
ἀεὶ |
[2, 10] |
πρὸς
ἀλλήλους.
Τοῖς
τε
πολίταις
|
κατιδὼν |
οὔσας
δίκας
πολλὰς
καὶ
μεγάλας, |
[2, 30] |
Οἱ
δὲ〉
ἱερεῖς
καὶ
οἱ
|
κάτοικοι |
εἰσενέγκαντες
χρήματα
ἔδωκαν
ἵν´
ἐᾷ |
[2, 20] |
ἔχειν
ὡς
ἀργυροῦν
ἀλλὰ
μὴ
|
καττιτέρινον. |
Πάλιν
τε
(δεηθεὶς
χρημάτων
ἠξίου |
[2, 20] |
εὐπορῶν
δὲ
ἀργυρίου
νόμισμα
ἔκοψε
|
καττιτέρου, |
καὶ
συναγαγὼν
ἐκκλησίαν
πολλὰ
τοῦ |
[2, 30] |
τὸ
αὑτοῦ
εἶναι
κατὰ
χώραν
|
καὐτὸς |
ἱερεύς.
Ἀντιμένης
Ῥόδιος
ἡμιόλιος,
γενομένου |
[2, 30] |
ἔπραττε
κατὰ
τὸν
νόμον
τὸν
|
κείμενον. |
Πάλιν
τε
πορίζων
τἀνδράποδα
τὰ |
[2, 2] |
ὥστε
συνέβαινεν
ἐν
δέκα
ἔτεσι
|
κεῖνόν |
τε
ἅπαντα
ἔχειν
ἅπερ
ἀνιέρωσε, |
[2, 20] |
καὶ
συναγαγὼν
ἐκκλησίαν
πολλὰ
τοῦ
|
κεκομμένου |
νομίσματος
ὑπερεῖπεν·
οἳ
δὲ
ἐψηφίσαντο |
[2, 30] |
πεποιῆσθαι,
εἶχον
ἃ
ἔτυχον
ἕκαστοι
|
κεκτημένοι |
κατὰ
χώραν.
Ὃ
δ´
ἔρευναν |
[2, 30] |
ὧν
ἦρχε,
μηδένα
μηδὲν
ὅπλον
|
κεκτῆσθαι |
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ,
εἰ
δὲ |
[2, 2] |
ἀνιέρωσε,
τούς
τε
Κορινθίους
ἕτερα
|
κεκτῆσθαι. |
Λύγδαμις
Νάξιος
ἐκβαλὼν
φυγάδας,
ἐπειδὴ |
[2, 20] |
ἔφησεν
ἑωρακέναι
τὴν
Δήμητραν,
καὶ
|
κελεύειν |
τὸν
τῶν
γυναικῶν
κόσμον
εἰς |
[2, 20] |
διαλυθῇ.
Ἀπ´
οἰκίας
δὲ
ἑκάστης
|
κελεῦσαι |
ἅπαντας
εἰσενέγκαι
τάξαντα
ὃ
δεῖ, |
[2, 20] |
τῆς
ἐργασίας
μέρος
τὸ
δέκατον
|
κελεῦσαι |
ἀποτελεῖν.
Ἐκστρατεύειν
δ´
αὐτῷ
μέλλοντι |
[2, 20] |
ἔχει
ἄσημον
ἀργύριον
ἢ
χρυσίον,
|
κελεῦσαι |
ἐνέγκαι
πρὸς
αὑτόν·
ἐνεγκάντων
δὲ |
[2, 40] |
χρυσῆν
ἢ
ἀργυρᾶν,
ἀγαθοῦ
δαίμονος
|
κελεύσας |
ἐγχέαι
ἐκέλευεν
ἀφαιρεῖν·
ὅσα
δὲ |
[2, 20] |
ἐπεὶ
καιρὸν
ᾤετο
εἶναι,
τιμήσασθαι
|
κελεύσας |
ἐπέβαλε
τέλος.
Οἱ
οὖν
πολῖται |
[2, 20] |
αὐτὸν
ἀναφέροντας
ἀργύριον
λαμβάνειν.
Περὶ
|
Κέρκυραν |
δὲ
πολεμῶν
καὶ
ἀπόρως
διακείμενος |
[2, 20] |
καὶ
οἱ
ναῦται
πολλὰ
ἔχουσιν,
|
κήρυγμα |
ἐποιήσατο
τὰ
ἡμίσεα
(ὧν
ἔχει |
[2, 30] |
Τῶν
δὲ
ἀνθρώπων
οἰομένων
τὸ
|
κήρυγμα |
μάτην
αὐτὸν
πεποιῆσθαι,
εἶχον
ἃ |
[2, 30] |
πάλιν
εἰς
τὸ
χωρίον
ἀπῆγεν.
|
Κήρυγμά |
τε
ποιησάμενος
ἐν
ταῖς
πόλεσιν |
[2, 20] |
δανεῖσαι
τῇ
πόλει·
τῶν
τε
|
κιόνων |
τῶν
ἐν
τῷ
νεῷ
τάξαντες |
[2, 10] |
λαμβάνων,
συνήγαγεν
οὐκ
ὀλίγα
χρήματα.
|
Κλαζομένιοι |
δ´
ἐν
σιτοδείᾳ
ὄντες
χρημάτων |
[2, 30] |
τε
βουλόμενος
ἐνδείξασθαι
καὶ
τῷ
|
Κλεομένει, |
ἀνήνεγκε
τὰς
τιμὰς
ὧνπερ
ἦν |
[2, 30] |
ὁμολογηθέντα
ἀπέδωκεν
ἑκάστοις
τὸν
νεκρόν.
|
Κλεομένης |
Ἀλεξανδρεὺς
Αἰγύπτου
σατραπεύων,
λιμοῦ
γενομένου |
[2, 40] |
ἐπώλει
τὰ
ἐκ
τῶν
θησαυρῶν.
|
~(Κλεομένης· |
προσπορευομένης
τε
τῆς
νουμηνίας
καὶ |
[2, 30] |
ἀπήγγειλαν
αὐτῷ
τὰ
παρὰ
τοῦ
|
Κλεομένους· |
ὃ
δ´
ἐκείνοις
τε
βουλόμενος |
[2, 30] |
(τε)
καὶ
πρέσβεις
καὶ
τεχνίτας
|
κλητοὺς |
ἄλλους
τοὺς
ἄγοντας†
καὶ
ἰδίᾳ |
[2, 20] |
τῶν
ἐνόντων
ἱερῶν
ὅσος
ἐνῆν
|
κοῖλος |
ἄργυρος·
εἶτ´
ἐπισκευάσας
τὰς
ἡμιόνους |
[2, 30] |
ἱερεῖς
καὶ
ἰδίᾳ
ἕκαστος
καὶ
|
κοινῇ |
τὰ
ἱερὰ
χρήματα
ἐδίδοσαν,
οἰόμενοί |
[2, 10] |
ἔφησε
γράμματα
ἥκειν
παρὰ
βασιλέως
|
κόμας |
ἀποστεῖλαι
εἰς
προκόμια·
προστετάχθαι
οὖν |
[2, 10] |
δοῦναι,
μεταπέμψασθαι
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
|
κόμην· |
οἱ
δὲ
ἀσμένως
ἔδοσαν
ὃ |
[2, 30] |
τι
ἀργυρίου,
τούτοις
δὲ
τὴν
|
κομιδὴν |
ἔσεσθαι
παρὰ
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν |
[2, 10] |
ὡς
πρώτοις
αὐτοῖς
ἐσομένης
τῆς
|
κομιδῆς |
ἐκ
τοῦ
καρποῦ,
τοῖς
δὲ |
[2, 30] |
διὰ
ταχέων
αὐτοῖς
ἐσομένης
τῆς
|
κομιδῆς. |
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
αἱ
καταβολαὶ |
[2, 30] |
ἂν
δὲ
ἀποδρᾷ
τὸ
ἀνδράποδον,
|
κομίζεσθαι |
τὴν
τιμὴν
(ἧς
ἀνεγράψατο.
Ἀπογραφέντων |
[2, 20] |
ἄργυρον
τὰ
ἀγόμενα,
ἐθάρρησαν
ὡς
|
κομιούμενοι |
τὸν
μισθόν.
Ὃ
δὲ
ἔφη |
[2, 20] |
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀνηλωμένα
χρήματα
|
κομισάμενος |
καὶ
ὑπὲρ
ἑκάστου
σώματος
τρεῖς |
[2, 30] |
δεηθεὶς
χρημάτων
ἠξίωσεν
αὐτοὺς
εἰσενέγκαι,
|
κομίσασθαι |
δὲ
ἐκ
τῶν
προσόδων·
οἳ |
[2, 20] |
ἀποσταλέντας,
ἃ
ἐδανείζετο
παρ´
αὐτῶν,
|
κομίσασθαι. |
Μέντωρ
Ῥόδιος
Ἑρμείαν
συλλαβὼν
καὶ |
[2, 10] |
ἐᾶν〉
ἐν
τῷ
παρόντι
οἰκοδομεῖν.
|
Κόνδαλος |
Μαυσώλου
ὕπαρχος,
ὁπότε
διαπορευομένῳ
αὐτῷ |
[2, 2] |
γένηται
τῆς
πόλεως,
τὰ
ὄντα
|
Κορινθίοις |
πάντα
ἀναθήσειν,
(ἐκέλευσεν
αὐτοὺς
ἀπογράψασθαι. |
[2, 2] |
ἂν
αὐτὸς
πραγματεύῃ.
~Κύψελος
(ὁ)
|
Κορίνθιος |
εὐξάμενος
τῷ
Διί,
ἐὰν
κύριος |
[2, 2] |
ἔχειν
ἅπερ
ἀνιέρωσε,
τούς
τε
|
Κορινθίους |
ἕτερα
κεκτῆσθαι.
Λύγδαμις
Νάξιος
ἐκβαλὼν |
[2, 20] |
ἐκεῖνον,
θύσας
τῇ
θεῷ
τὸν
|
κόσμον |
ἀπηνέγκατο
ὡς
παρὰ
τῆς
θεοῦ |
[2, 20] |
καὶ
κελεύειν
τὸν
τῶν
γυναικῶν
|
κόσμον |
εἰς
τὸ
ἱερὸν
ἀποκομίζειν·
αὐτὸς |
[2, 20] |
ἀργύριον
πολὺ
καὶ
τὸν
ἄλλον
|
κόσμον |
οὐκ
ὀλίγον.
Εἰδὼς
δὲ
ὅτι |
[2, 20] |
τῶν
παρ´
αὑτῷ
γυναικῶν
τὸν
|
κόσμον |
τοῦτο
πεποιηκέναι,
ἠξίου
δὲ
καὶ |
[2, 2] |
δὴ
ἐμπόροις
καλῶς
εἶχε
μὴ
|
κοτυλίζειν, |
ἀλλ´
ἁθρόα
τὰ
φορτία
πεπρᾶσθαι. |
[2, 20] |
φόρων
αὐτοῖς
ἀποδοῦναι.
Ἰφικράτης
Ἀθηναῖος,
|
Κότυος |
συναγαγόντος
στρατιώτας,
ἐπόρισεν
αὐτῷ
χρήματα |
[2, 20] |
ἐμπόρια
ἀπέδοτο
καὶ
εὐπόρησε
χρημάτων.
|
Κότυς |
Θρᾷξ
παρὰ
Περινθίων
ἐδανείζετο
χρήματα |
[2, 20] |
χωρίων
κύριοι
ἔσεσθαι.
Ὁ
δὲ
|
Κότυς |
τοὺς
ἀποσταλέντας
εἰς
φυλακὴν
ποιήσας |
[2, 40] |
τῶν
ἀγαλμάτων
φάσκων
αὐτὸς
καὶ
|
κουφότερα |
καὶ
εὐωδέστερα
δοῦναι·
εἶτα
ἱμάτια |
[2, 2] |
ἀνακομίζειν.
Συνελθόντων
δὲ
ἐπὶ
τῷ
|
κόψαι |
ἕτερον
χαρακτῆρα,
ἐξέδωκε
τὸ
αὐτὸ |
[2, 20] |
πρὸς
Ὀλυνθίους
καὶ
ἀπορούμενος
ἀργυρίου,
|
κόψας |
χαλκὸν
διεδίδου
τοῖς
στρατιώταις.
Ἀγανακτούντων |
[2, 1] |
δὲ
τούτων
πρώτη
μὲν
καὶ
|
κρατίστη |
ἡ
ἀπὸ
τῆς
γῆς·
αὕτη |
[2, 1] |
βραχέα
γίνεσθαι.
Αὐτῆς
δὲ
ταύτης
|
κρατίστη |
μὲν
πρόσοδος
ἡ
ἀπὸ
γῆς |
[2, 1] |
δὲ
τὴν
πολιτικήν.
Ταύτης
δὲ
|
κρατίστη |
μὲν
πρόσοδος
ἡ
ἀπὸ
τῶν |
[2, 2] |
ὑπὲρ
τοῦ
ἀποθανόντος
φέρειν
χοίνικα
|
κριθῶν |
καὶ
πυρῶν
ἑτέραν
καὶ
ὀβολόν, |
[2, 10] |
ἔσεσθαι
ὑπὲρ
τῶν
προτέρων
ἐγκλημάτων
|
κρίσεις. |
Τότε
δὴ
παράβολον
πολλῶν
δικῶν |
[2, 30] |
νομόν,
οὗ
ἐστι
θεὸς
ὁ
|
κροκόδειλος, |
ἡρπάσθη
τις
τῶν
παίδων
αὐτοῦ. |
[2, 30] |
ἔφη
πρότερος
ἀδικηθεὶς
ἀμύνεσθαι
τοὺς
|
κροκοδείλους, |
καὶ
προσέταξε
θηρεύειν
αὐτούς.
Οἱ |
[2, 2] |
αὑτοῦ
δῆμον
ἕκαστον,
ἀλλὰ
κατὰ
|
κτῆμα |
ἐν
ᾧ
τόπῳ
ἕκαστον
εἴη, |
[2, 2] |
τὸν
βουλόμενον
κυρίως
ἔχειν
τὸ
|
κτῆμα. |
Ἱππίας
Ἀθηναῖος
τὰ
ὑπερέχοντα
τῶν |
[2, 2] |
ὑποτιμᾶσθαι·
ὅτῳ
δὲ
μὴ
ἦν
|
κτῆμα |
μηθέν,
τὸ
σῶμα
διμναῖον
τιμήσασθαι. |
[2, 2] |
ὧν
ἦν
καὶ
τὸ
ἄλλο
|
κτῆμα· |
τοῖς
δὲ
θιασώταις
ἕτερα
χωρία, |
[2, 2] |
(Μετοίκων
δέ
τινων
ἐπιδεδανεικότων
ἐπὶ
|
κτήμασιν, |
οὐκ
οὔσης
αὐτοῖς
ἐγκτήσεως,
ἐψηφίσαντο |
[2, 2] |
Νάξιος
ἐκβαλὼν
φυγάδας,
ἐπειδὴ
τὰ
|
κτήματα |
αὐτῶν
οὐθεὶς
ἠθέλησεν
ἀλλ´
ἢ |
[2, 30] |
πρὸς
τοὺς
ἱερεῖς
καὶ
τοὺς
|
κτήματα |
ἔχοντας
ἐκεῖ
ἐπὶ
τούτῳ
ἥκειν |
[2, 2] |
ὠνοῦντο
οὖν
ὧν
ἦν
τὰ
|
κτήματα |
καὶ
συνελέγη
χρήματα
οὕτω
συχνά. |
[2, 20] |
τοσοῦτον·
τοὺς
οὖν
νῦν
τι
|
κτησαμένους |
ἀτελεῖς
ἔσεσθαι.
Πολλῶν
δὲ
ταχὺ |
[2, 20] |
ἀτελεῖς
ἔσεσθαι.
Πολλῶν
δὲ
ταχὺ
|
κτησαμένων |
πολλὰ
βοσκήματα
ὡς
ἀτελῆ
ἑξόντων, |
[2, 10] |
πόλις
ἀπὸ
τῶν
προσόδων
ἀπεδίδου.
|
Κυζικηνοὶ |
δὲ
στασιάσαντες
πρὸς
ἀλλήλους,
ἐπικρατήσαντος |
[2, 30] |
παρείλετο
ἃ
εἶχον.
~(Μέμνων
Ῥόδιος
|
κυριεύσας |
Λαμψάκου
δεηθεὶς
χρημάτων
ἐπέγραψε
τοῖς |
[2, 20] |
ταχέως
ἐποίησαν,
οἰόμενοι
τῶν
χωρίων
|
κύριοι |
ἔσεσθαι.
Ὁ
δὲ
Κότυς
τοὺς |
[2, 2] |
Κορίνθιος
εὐξάμενος
τῷ
Διί,
ἐὰν
|
κύριος |
γένηται
τῆς
πόλεως,
τὰ
ὄντα |
[2, 30] |
ἀνασῴζειν
ἢ〉
τὴν
τιμὴν
τῷ
|
κυρίῳ |
ἀποδοῦναι.
Ὀφέλας
Ὀλύνθιος
καταστήσας
ἐπιμελητὴν |
[2, 2] |
εἰσφέροντα
τοῦ
δανείου
τὸν
βουλόμενον
|
κυρίως |
ἔχειν
τὸ
κτῆμα.
Ἱππίας
Ἀθηναῖος |
[2, 2] |
τι
οἷς
ἂν
αὐτὸς
πραγματεύῃ.
|
~Κύψελος |
(ὁ)
Κορίνθιος
εὐξάμενος
τῷ
Διί, |