Livre, Chap. |
[2, 20] |
ἦν
οὐθενὶ
οὐθὲν
τούτων
ποιεῖν.
|
Χαβρίας |
Ἀθηναῖος
Ταῲ
τῷ
Αἰγυπτίων
βασιλεῖ |
[2, 30] |
αὐτοὺς
τιμὴν
ἑξαδράχμου
οὕτω
πωλεῖν.
|
Χαβρίας· |
πληρωμάτων
τε
κατειλεγμένων
εἰς
ἑκατὸν |
[2, 10] |
ἕκαστος,
τοσοῦτον
δοῦναι
τοῖς
Σαμίοις.
|
Χαλκηδόνιοι |
δέ,
ξένων
ἐν
τῇ
πόλει |
[2, 20] |
Ὀλυνθίους
καὶ
ἀπορούμενος
ἀργυρίου,
κόψας
|
χαλκὸν |
διεδίδου
τοῖς
στρατιώταις.
Ἀγανακτούντων
δὲ |
[2, 20] |
προεῖπεν
ὃν
ἄν
τις
λάβῃ
|
χαλκόν, |
τούτου
πάλιν
ἀγοράζειν
τά
τ´ |
[2, 1] |
οὗ
δὲ
ἀργύριον,
οὗ
δὲ
|
χαλκός, |
οὗ
δὲ
ὁπόσα
δύναται
γίνεσθαι. |
[2, 20] |
ὃς
δ´
ἂν
περιλειφθῇ
αὐτοῖς
|
χαλκός, |
πρὸς
αὐτὸν
ἀναφέροντας
ἀργύριον
λαμβάνειν. |
[2, 20] |
Ἀνενεχθέντος
δὲ
τοῦ
ἀργυρίου,
ἐπικόψας
|
χαρακτῆρα |
ἐξέδωκε
τὴν
δραχμὴν
δύο
δυναμένην |
[2, 2] |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
κόψαι
ἕτερον
|
χαρακτῆρα, |
ἐξέδωκε
τὸ
αὐτὸ
ἀργύριον.
Ὅσοι |
[2, 30] |
οὐκέτι
ἔφασαν
ἔχειν.
Ὁ
δὲ
|
Χαρίδημος, |
ὃ
ᾤετο
χωρίον
εὐπορώτατον
εἶναι, |
[2, 30] |
ἕως
εἰς
τὴν
τριακάδα
ἦλθεν.
|
Χαρίδημος |
Ὠρείτης
ἔχων
τῆς
Αἰολίδος
τινὰ |
[2, 20] |
ὁδὸς
πολλῶν
τε
ἡμερῶν
καὶ
|
χειμέριος. |
Τὸν
δὴ
χρόνον
τοῦτον
ἀπεχρᾶτο |
[2, 20] |
ἔφησεν
οὐ
δύνασθαι
διὰ
τοὺς
|
χειμῶνας |
παραγενέσθαι
αὑτῷ
ἀργύριον,
ἐπεὶ
τοσαύτην |
[2, 1] |
τῶν
ἀνθρώπων,
ἐπικεφάλαιόν
τε
καὶ
|
χειρωνάξιον |
προσαγορευομένη.
Τρίτον
δὲ
τὴν
πολιτικήν. |
[2, 10] |
συνειλημμένους,
ἀλλὰ
χρήματα
πραξαμένους
φυγαδεῦσαι.
|
Χῖοι |
δέ,
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς
ἀπογράψασθαι |
[2, 2] |
ἑξάδραχμον,
καὶ
τοῦ
ἐλαίου
τὸν
|
χοᾶ |
ὄντα
δραχμῶν
τριῶν〉
τεττάρων
καὶ |
[2, 2] |
ἀκροπόλει
ὑπὲρ
τοῦ
ἀποθανόντος
φέρειν
|
χοίνικα |
κριθῶν
καὶ
πυρῶν
ἑτέραν
καὶ |
[2, 30] |
Διονύσια
ἔφασκε
μέλλειν
ἄγειν
καὶ
|
χοραγοὺς |
(προέγραψε
τῶν
Καρῶν
τοὺς
εὐπορωτάτους |
[2, 2] |
τε
τριηραρχεῖν
ἢ
φυλαρχεῖν
ἢ
|
χορηγεῖν |
ἤ
τινα
εἰς
ἑτέραν
λειτουργίαν |
[2, 40] |
συναγαγὼν
αὐτοὺς
οὔτε
αὐλητὴν
ἄνευ
|
χοροῦ |
οὔτε
ἡγεμόνας
ἄνευ
ἰδιωτῶν
οὐδὲν |
[2, 20] |
πλείστων,
ἐκέλευσε
τούτῳ
μὲν
ἐκεῖνον
|
χρᾶσθαι, |
τοὺς
δὲ
δανείσαντας
συστῆσαι
τοῖς |
[2, 10] |
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς
ἀπογράψασθαι
τὰ
|
χρέα |
εἰς
τὸ
δημόσιον,
δεηθέντες
χρημάτων |
[2, 30] |
προσόδων
παρῆσαν,
ἔφησεν
ἐπ´
αὐτῷ
|
χρείαν |
εἶναι
καὶ
τούτων,
ἐκείνοις
δὲ |
[2, 40] |
αὑτῷ
τῶν
μὲν
ἰδιωτῶν
οὐδεμίαν
|
χρείαν |
εἶναι,
τῶν
δὲ
ἡγεμόνων,
ὅταν |
[2, 2] |
χρήματα
οὐκ
ὀλίγα
πρὸς
τὴν
|
χρείαν. |
Λαμψακηνοὶ
δὲ
προσδοκίμων
οὐσῶν
τριηρῶν |
[2, 10] |
εἶχον
εἰς
τὰς
καθ´
ἡμέραν
|
χρείας |
ἀναλίσκειν
καὶ
ἡ
πόλις
τοῦ |
[2, 30] |
δὲ
Ταῲ
ἑξήκοντα
μόνον
οὐσῶν
|
χρείας, |
προστάξαι
τοῖς
ἐκ
τῶν
ἑξήκοντα |
[2, 10] |
ἀναλίσκειν
καὶ
ἡ
πόλις
τοῦ
|
χρέους |
ἀπηλλάγη.
Δεύτερον
δὲ
ἐκ
τῶν |
[2, 20] |
τὸν
παρεληλυθότα
χρόνον
ἀτόκοις
τοῖς
|
χρήμασιν |
ἀποκεχρημένοι.
Πολεμοῦντες
δὲ〉
πρὸς
Ὀλυνθίους |
[2, 20] |
Ἀπογραψαμένων
δὲ
ἄλλων
τὰ
τούτων
|
χρήματα |
ἀπεχρᾶτο
ἕως
ἕκαστος
εἰς
ἡλικίαν |
[2, 10] |
οἶκον
ἀπῆλθον.
~Λακεδαιμόνιοι
Σαμίων
δεηθέντων
|
χρήματα |
αὐτοῖς
εἰς
τὴν
κάθοδον
δοῦναι, |
[2, 20] |
ἀποσταλέντας
εἰς
φυλακὴν
ποιήσας
τὰ
|
χρήματα |
αὐτοὺς
ἐκέλευσεν
ἀποσταλέντας,
ἃ
ἐδανείζετο |
[2, 30] |
φόρους
ἐπιβαλεῖν
ἢ
αὐτοὶ
ἐτάξαντο,
|
χρήματα |
δὲ
πολλαπλάσια
αὐτὸς
ἐλάμβανεν.
Πυθοκλῆς |
[2, 30] |
ἕκαστος
καὶ
κοινῇ
τὰ
ἱερὰ
|
χρήματα |
ἐδίδοσαν,
οἰόμενοί
τε
αὐτὸν
τῇ |
[2, 30] |
ἱερεῖς
καὶ
οἱ
κάτοικοι
εἰσενέγκαντες
|
χρήματα |
ἔδωκαν
ἵν´
ἐᾷ
κατὰ
χώραν |
[2, 20] |
Κότυς
Θρᾷξ
παρὰ
Περινθίων
ἐδανείζετο
|
χρήματα |
εἰς
τοὺς
στρατιώτας
(συναγαγεῖν)
οἱ |
[2, 10] |
Εἰσενεχθέντων
δὲ
πολλῶν
τὰ
μὲν
|
χρήματα |
εἶχε,
τὸ
δὲ
τεῖχος
οὐκ |
[2, 20] |
Δανεισάμενός
τε
παρὰ
τῶν
πολιτῶν
|
χρήματα |
ἐπ´
ἀποδόσει,
ὡς
ἀπῄτουν
αὐτόν, |
[2, 20] |
καὶ
εἶναι
αὐτοὶ
ἱερεῖς,
ἐδίδοσαν
|
χρήματα. |
Ἐπεὶ
δὲ
παρὰ
πάντων
εἰλήφει, |
[2, 20] |
πόλει
ὡς
ἐκδανεῖσαι
τοὺς
ἰδιώτας
|
χρήματα. |
Καλλίστρατος
Ἀθηναῖος〉
ἐν
Μακεδονίᾳ
πωλουμένου |
[2, 10] |
ἑτέρων
λαμβάνων,
συνήγαγεν
οὐκ
ὀλίγα
|
χρήματα. |
Κλαζομένιοι
δ´
ἐν
σιτοδείᾳ
ὄντες |
[2, 20] |
τὰ
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀνηλωμένα
|
χρήματα |
κομισάμενος
καὶ
ὑπὲρ
ἑκάστου
σώματος |
[2, 20] |
ξένων
δανειζόμενοι
ἐπόρισαν
ἃ
ἐκέλευσε
|
χρήματα. |
Λαβὼν
δὲ
ταῦτα
παρ´
αὐτῶν |
[2, 10] |
Ἀκούσαντες
δὲ
ταῦτα
εὐθέως
τὰ
|
χρήματα |
οἱ
παρόντες
πορίσαντες
ὅσα
ἐκέλευσεν |
[2, 2] |
συναγαγόντας
ἀποδόσθαι.
Συνελέγη
οὖν
αὐτοῖς
|
χρήματα |
οὐκ
ὀλίγα
πρὸς
τὴν
χρείαν. |
[2, 2] |
ἦν
τὰ
κτήματα
καὶ
συνελέγη
|
χρήματα |
οὕτω
συχνά.
Τό
τε
νόμισμα |
[2, 10] |
ἔδοσαν
ὃ
ᾔτει,
καὶ
συνελέγη
|
χρήματα |
πολλὰ
ἀπὸ
ὄχλου
πολλοῦ.
Ἀριστοτέλης |
[2, 10] |
μὴ
θανατῶσαι
τοὺς
συνειλημμένους,
ἀλλὰ
|
χρήματα |
πραξαμένους
φυγαδεῦσαι.
Χῖοι
δέ,
νόμου |
[2, 20] |
τῇ
ἀληθείᾳ
προσδόκιμα
ἦν
τὰ
|
χρήματα |
πρὸς
αὐτόν,
ἡσυχίαν
εἶχον
ὑπὲρ |
[2, 10] |
τῶν
δὲ
πλουσίων
συνειλημμένων,
ὀφείλοντες
|
χρήματα |
στρατιώταις
ἐψηφίσαντο
μὴ
θανατῶσαι
τοὺς |
[2, 20] |
ὡς
ἀνατεθεικότος.
Διονύσιος
Συρακούσιος
βουλόμενος
|
χρήματα |
συναγαγεῖν,
ἐκκλησίαν
ποιήσας
ἔφησεν
ἑωρακέναι |
[2, 20] |
οὐκ
ἄν
ποτε
προέσθαι
τοσαῦτα
|
χρήματα |
τὸν
Τιμόθεον
αὐτοῖς
εἰ
μὴ |
[2, 10] |
ἐν
ἀπορρήτοις,
φάσκων
αὑτῷ
διδόναι
|
χρήματα |
τοὺς
ἑτέρους
ἐφ´
ᾧ
αὐτοῖς |
[2, 20] |
Κότυος
συναγαγόντος
στρατιώτας,
ἐπόρισεν
αὐτῷ
|
χρήματα |
τρόπον
τοιοῦτον.
Ἐκέλευσε
τῶν
ἀνθρώπων |
[2, 30] |
πρὸς
τὴν
οἰκοδομίαν,
(ᾔτει
αὐτοὺς
|
χρήματα |
ὑπερβάλλων
τῷ
πλήθει·
τοῦτο
γὰρ |
[2, 10] |
Μυλασσεῖς
φέρειν
ἕκαστον
ὅτι
πλεῖστα
|
χρήματα, |
φάσκων
αὐτοὺς
τοῖς
νῦν
εἰσενεχθεῖσι |
[2, 30] |
γενομένου
Ἀλεξάνδρου
περὶ
Βαβυλῶνα,
ἐπόρισε
|
χρήματα |
ὧδε.
Νόμου
ὄντος
ἐν
Βαβυλωνίᾳ |
[2, 40] |
χώρας.
Τῶν
δὲ
ἡγεμόνων
ὑπολαβόντων
|
χρηματισμὸν |
αὑτοῖς
ἔσεσθαι,
ἀπέστειλαν
τοὺς
στρατιώτας, |
[2, 20] |
Ἐκκλησίαν
συναγαγὼν
ἔφη
οὐκ
ἀπορεῖσθαι
|
χρημάτων, |
ἀλλ´
εἶναι
αὑτῷ
ἐν
χωρίῳ |
[2, 20] |
τοὺς
ἔχοντας·
ὁπότε
δὲ
δεηθεῖεν
|
χρημάτων, |
ἀπεδίδοσαν
ὡς〉
ὀφείλοντες·
ἐκέρδαινον
οὖν |
[2, 2] |
μὴ
ἐξ
ἀστῶν
ἀμφοτέρων
ᾖ,
|
χρημάτων |
δεηθέντες
ἐψηφίσαντο
τὸν
ἐξ
ἑνὸς |
[2, 30] |
τις
Μακεδὼν
Καρίας
σατραπεύων
δεηθεὶς
|
χρημάτων |
Διονύσια
ἔφασκε
μέλλειν
ἄγειν
καὶ |
[2, 30] |
χωρία,
ἐπιστρατεύοντος
ἐπ´
αὐτὸν
Ἀρταβάζου,
|
χρημάτων |
ἐδεῖτο
εἰς
τοὺς
στρατιώτας.
Τὸ |
[2, 1] |
τῶν
πρότερον
πεπράγασιν
εἰς
πόρον
|
χρημάτων, |
εἴ
τε〉
τεχνικῶς
τι
διῴκησαν, |
[2, 2] |
Σωσίπολις
Ἀντισσαῖος,
δεηθείσης
τῆς
πόλεως
|
χρημάτων, |
εἰθισμένων
δὲ
αὐτῶν
λαμπρῶς
ἄγειν |
[2, 20] |
αὐτοῖς
τοῖς
Σαμίοις,
ὥστε
εὐπόρησε
|
χρημάτων |
εἰς
μισθοὺς
τοῖς
στρατιώταις.
Τῶν |
[2, 2] |
οἱ
ἐν
Ποτιδαίᾳ
οἰκοῦντες
δεόμενοι
|
χρημάτων |
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀπογράψασθαι
ἅπασι |
[2, 20] |
μὴ
θύειν.
Πάλιν
τε
δεηθεὶς
|
χρημάτων |
ἐκέλευσεν
ἀπογράψασθαι
(χρημάτων)
πρὸς
αὑτὸν |
[2, 20] |
ναυπηγεῖσθαι
μέλλων
ᾔδει
ὅτι
δεήσοιτο
|
χρημάτων. |
Ἐκκλησίαν
οὖν
συναγαγὼν
ἔφη
πόλιν |
[2, 10] |
καὶ
εἰσέφερον.
Πάλιν
δὲ〉
δεηθεὶς
|
χρημάτων |
ἐξεκκλησιάσας
τοῖς
Μυλασσεῦσιν,
ἔλεγεν
ὅτι |
[2, 30] |
οἰκείων
ἔπραττον
ὑπὲρ
ἑκάστου
καὶ
|
χρημάτων |
ἐξεωνοῦντο
τοὺς
συνειλημμένους.
Ὃ
δὲ |
[2, 30] |
~(Μέμνων
Ῥόδιος
κυριεύσας
Λαμψάκου
δεηθεὶς
|
χρημάτων |
ἐπέγραψε
τοῖς
πλουσιωτάτοις
αὐτῶν
πλῆθός |
[2, 10] |
χρέα
εἰς
τὸ
δημόσιον,
δεηθέντες
|
χρημάτων |
ἐψηφίσαντο
τοὺς
(ὀφείλοντας
μὲν
ἀποδοῦναι |
[2, 20] |
τινα
προδίδοσθαι,
εἰς
ἣν
δεῖσθαι
|
χρημάτων, |
ἠξίου
τε
αὑτῷ
τοὺς
πολίτας |
[2, 20] |
μὴ
καττιτέρινον.
Πάλιν
τε
(δεηθεὶς
|
χρημάτων |
ἠξίου
τοὺς
πολίτας
εἰσενεγκεῖν
αὑτῷ· |
[2, 30] |
αὐτοῖς
ἀποδώσει.
Πάλιν
τε
δεηθεὶς
|
χρημάτων |
ἠξίωσεν
αὐτοὺς
εἰσενέγκαι,
κομίσασθαι
δὲ |
[2, 2] |
πλέον
ἡ
πόλις,
καὶ
εὐπόρησε
|
χρημάτων. |
Ἡρακλεῶται
πέμποντες
ναῦς
τετταράκοντα
ἐπὶ |
[2, 2] |
σιτοδείᾳ
δὲ
γενόμενοι
καὶ
ἀποροῦντες
|
χρημάτων |
κατήγαγον
τὰ
πλοῖα
τὰ
ἐκ |
[2, 20] |
τὰ
ἐμπόρια
ἀπέδοτο
καὶ
εὐπόρησε
|
χρημάτων. |
Κότυς
Θρᾷξ
παρὰ
Περινθίων
ἐδανείζετο |
[2, 20] |
ἐκ
τῶν
λειπομένων.
~Ἐφέσιοι
δεηθέντες
|
χρημάτων |
νόμον
ἔθεντο
μὴ
φορεῖν
χρυσὸν |
[2, 10] |
σιδηροῦς
ἐκομίζοντο.
Σηλυβριανοὶ
δὲ
δεηθέντες
|
χρημάτων, |
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς
σίτου
μὴ |
[2, 20] |
δὲ〉
πρὸς
Ὀλυνθίους
καὶ
δεόμενοι
|
χρημάτων, |
ὄντων
αὐτοῖς
ἀνδραπόδων,
ἐψηφίσαντο
καταλειπομένου |
[2, 10] |
Ἀριστοτέλης
Ῥόδιος
ἄρχων
Φωκαίας,
ἀπορῶν
|
χρημάτων, |
ὁρῶν
στάσεις
οὔσας
δύο
τῶν |
[2, 2] |
ἐν
Βοσπόρῳ
τυράννους,
οὐκ
εὐπορούμενοι
|
χρημάτων, |
παρὰ
τῶν
ἐμπόρων
συνηγόρασαν
τόν |
[2, 20] |
τε
δεηθεὶς
χρημάτων
ἐκέλευσεν
ἀπογράψασθαι
|
(χρημάτων) |
πρὸς
αὑτὸν
ὅσοι
οἶκοί
εἰσιν |
[2, 20] |
Αἰγυπτίων
βασιλεῖ
ἐκστρατεύοντι
καὶ
δεομένῳ
|
χρημάτων |
συνεβούλευε
τῶν
τε
ἱερῶν
τινα |
[2, 10] |
αὐτῶν
ἔφασαν
ποιήσασθαι.
Συλλεγέντων
δὲ
|
χρημάτων |
συχνῶν,
τοὺς
μὲν
στρατιώτας
ἀπήλλαξαν, |
[2, 2] |
πριαμένου
ὄνομα.
Βυζάντιοι
δὲ
δεηθέντες
|
χρημάτων |
τὰ
τεμένη
τὰ
δημόσια
ἀπέδοντο, |
[2, 10] |
Κλαζομένιοι
δ´
ἐν
σιτοδείᾳ
ὄντες
|
χρημάτων |
τε
ἀποροῦντες
ἐψηφίσαντο
παρ´
οἷς |
[2, 40] |
ἡγεμόνας
ἄνευ
ἰδιωτῶν
οὐδὲν
ἔφη
|
χρησίμους |
εἶναι·
ἐκέλευεν
οὖν
αὐτοὺς
ἀπαλλάττεσθαι |
[2, 1] |
ἐστί·
εἰ
δ´
ἐστί,
τούτοις
|
χρηστέον. |
Μετὰ
δὲ
τοῦτο
ποῖαι
τῶν |
[2, 10] |
ἀπογραψάμενος
τὸν
δόντα
καὶ
τὸν
|
χρόνον, |
ἀπαγαγόντα
εἰς
οἶκον
ἐκέλευε
τρέφειν |
[2, 20] |
ὀφείλοντες·
ἐκέρδαινον
οὖν
τὸν
παρεληλυθότα
|
χρόνον |
ἀτόκοις
τοῖς
χρήμασιν
ἀποκεχρημένοι.
Πολεμοῦντες |
[2, 30] |
λέγων.
Τόν
τε
πρὸ
τοῦ
|
χρόνον |
διδοὺς
τοῖς
στρατιώταις
τῇ
δευτέρᾳ |
[2, 10] |
μετὰ
προφάσεως
εὐλόγου.
Ἔταξαν
δὲ
|
χρόνον |
ἐν
ᾧ
λόγον
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[2, 40] |
ἐκεῖνος
προσέταξε.
Διαλιπὼν
δὲ
ὀλίγον
|
χρόνον |
καὶ
συναγαγὼν
αὐτοὺς
οὔτε
αὐλητὴν |
[2, 10] |
προεῖπεν,
ὅσοι
ἂν
μὴ
δικάσωνται
|
χρόνον |
ὃν
προέθηκε,
μηκέτι
ἔσεσθαι
ὑπὲρ |
[2, 2] |
δημόσια
ἀπέδοντο,
τὰ
μὲν
κάρπιμα
|
χρόνον |
τινά,
τὰ
δὲ
ἄκαρπα
ἀεννάως· |
[2, 20] |
ἡμερῶν
καὶ
χειμέριος.
Τὸν
δὴ
|
χρόνον |
τοῦτον
ἀπεχρᾶτο
τῷ
στρατοπέδῳ
τὰ |
[2, 10] |
ἂν
ἐπανέλθοι·
ὁπότε
δὲ
δοκοίη
|
χρόνος |
ἱκανὸς
εἶναι,
αὐτό
τε
τὸ |
[2, 10] |
πολλὰς
καὶ
μεγάλας,
ἐκ
πολλοῦ
|
χρόνου |
ἀδικίας
οὔσης
διὰ
πολέμου,
δικαστήριον |
[2, 20] |
οὐκ
ἔχων
διδόναι,
ἀπαιτούμενος
δὲ
|
χρόνου |
γενομένου
οὗ
ὤφειλε,
τεχνάζει
τοιόνδε. |
[2, 2] |
πλοῖα
τὰ
ἐκ
τοῦ
Πόντου.
|
Χρόνου |
δὲ
γενομένου
τῶν
ἐμπόρων
ἀγανακτούντων, |
[2, 2] |
οἶνον
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀγοράν,
|
χρόνου |
διισταμένου
ἐν
ᾧ
ἔμελλον
ἀποδώσειν |
[2, 20] |
τῆς
θεοῦ
δεδανεισμένος.
Προελθόντος
δὲ
|
χρόνου |
καὶ
τῶν
γυναικῶν
πάλιν
φορουσῶν, |
[2, 30] |
καὶ
ταῦτα
αὑτῷ
δανεῖσαι
(ἐν
|
χρόνῳ) |
διειπάμενος
ἐν
ᾧ
πάλιν
αὐτοῖς |
[2, 40] |
ἐκέλευε,
(τὰ
ἱμάτια)
τά
τε
|
χρυσᾶ |
(καὶ
τοὺς
στεφάνους)
περιῄρει
τῶν |
[2, 40] |
εἰ
μὲν
τράπεζαν
ἴδοι
παρακειμένην
|
χρυσῆν |
ἢ
ἀργυρᾶν,
ἀγαθοῦ
δαίμονος
κελεύσας |
[2, 30] |
αὐτῶν
καταφρονηθῇ,
συναγαγόντες
ὅσον
ἠδύναντο
|
χρυσίον |
ἔδοσαν
αὐτῷ
καὶ
οὕτως
ἐπαύσατο. |
[2, 20] |
τι
ἔχει
ἄσημον
ἀργύριον
ἢ
|
χρυσίον, |
κελεῦσαι
ἐνέγκαι
πρὸς
αὑτόν·
ἐνεγκάντων |
[2, 1] |
τῶν
ἰδίων
γινομένη,
οὗ
μὲν
|
χρυσίον, |
οὗ
δὲ
ἀργύριον,
οὗ
δὲ |
[2, 20] |
ἐκ
τοῦ
τῆς
Λευκοθέας
ἱεροῦ
|
χρυσίον |
τε
καὶ
ἀργύριον
πολὺ
καὶ |
[2, 20] |
χρημάτων
νόμον
ἔθεντο
μὴ
φορεῖν
|
χρυσὸν |
τὰς
γυναῖκας,
ὅσον
δὲ
νῦν |
[2, 20] |
πάλιν
φορουσῶν,
ἐκέλευσε
τὴν
βουλομένην
|
χρυσοφορεῖν |
τάγμα
τι
ἀνατιθέναι
ἐν
τῷ |
[2, 30] |
παλαιοῦ
δεκάτην
εἶναι
τῶν
εἰσαγομένων,
|
χρωμένου |
δὲ
αὐτῷ
οὐθενός,
τηρήσας
τούς |
[2, 10] |
οὗτος
ὁ
καρπὸς
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
αὐτῶν.
Δανεισάντων
δὲ
μισθωσάμενοι
πλοῖα |
[2, 30] |
πολὺ
τὸ
ἀνάλωμα
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
γίνεσθαι
εἰς
τὰ
ἱερά·
δεῖν |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
γινομένη.
Εἶτα
ἡ
ἀπὸ
τῶν |
[2, 30] |
τε
σίτου
πωλουμένου
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
δεκαδράχμου,
καλέσας
τοὺς
ἐργαζομένους
ἠρώτησε |
[2, 10] |
συναγαγὼν
τοὺς
εὐπορωτάτους
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
ἔλεγεν
ὅτι
ὁ
βασιλεὺς
αἰτεῖ |
[2, 1] |
γῆς,
ἀπὸ
τῶν
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
ἰδίων
γινομένων,
ἀπὸ
ἐμπόρων,
ἀπὸ |
[2, 30] |
χρήματα
ἔδωκαν
ἵν´
ἐᾷ
κατὰ
|
χώραν |
αὐτοῖς
τὸ
ἐμπόριον.
Ὃ
δὲ |
[2, 30] |
αὐτῶν,
τὸν
μὲν
ἐπιμελητὴν
κατὰ
|
χώραν |
εἴα,
τοὺς
δὲ
φόρους
πράττεσθαι |
[2, 30] |
ἱερὸν
τὸ
αὑτοῦ
εἶναι
κατὰ
|
χώραν |
καὐτὸς
ἱερεύς.
Ἀντιμένης
Ῥόδιος
ἡμιόλιος, |
[2, 30] |
ἃ
ἔτυχον
ἕκαστοι
κεκτημένοι
κατὰ
|
χώραν. |
Ὃ
δ´
ἔρευναν
ἐξαίφνης
ποιησάμενος |
[2, 20] |
κατασχὼν
τοὺς
ἐπιμελητὰς
εἴασε
κατὰ
|
χώραν |
τοὺς
ὑπὸ
τοῦ
Ἑρμείου
καθεστηκότας. |
[2, 10] |
Ἀβυδηνοὶ
δέ,
διὰ
στασιασμὸν
τῆς
|
χώρας |
ἀργοῦ
γενομένης
καὶ
τῶν
μετοίκων |
[2, 40] |
οὖν
αὐτοὺς
ἀπαλλάττεσθαι
ἐκ
τῆς
|
χώρας. |
Διονύσιος·
τά
τε
ἱερὰ
περιπορευόμενος, |
[2, 20] |
δ´
αὐτῷ
μέλλοντι
ἐκ
τῆς
|
χώρας, |
εἴ
τίς
τι
ἔχει
ἄσημον |
[2, 30] |
κατὰ
τὸν
νόμον
τὸν
τῆς
|
χώρας· |
ὁπότε
δὲ
διαπορεύοιτο
στρατόπεδον
ἢ |
[2, 10] |
ὁπότε
διαπορευομένῳ
αὐτῷ
διὰ
τῆς
|
χώρας |
προσενέγκοι
τις
πρόβατον
ἢ
ὗν |
[2, 40] |
τοὺς
αὑτῶν
καταλόγους
ἐκ
τῆς
|
χώρας. |
Τῶν
δὲ
ἡγεμόνων
ὑπολαβόντων
χρηματισμὸν |
[2, 20] |
ἀγοράζειν
τά
τ´
ἐκ
τῆς
|
χώρας |
ὤνια
καὶ
τὰ
ἐκ
τῶν |
[2, 20] |
Ῥόδιος
Ἑρμείαν
συλλαβὼν
καὶ
τὰ
|
χωρία |
αὐτοῦ
κατασχὼν
τοὺς
ἐπιμελητὰς
εἴασε |
[2, 30] |
Ὠρείτης
ἔχων
τῆς
Αἰολίδος
τινὰ
|
χωρία, |
ἐπιστρατεύοντος
ἐπ´
αὐτὸν
Ἀρταβάζου,
χρημάτων |
[2, 2] |
κτῆμα·
τοῖς
δὲ
θιασώταις
ἕτερα
|
χωρία, |
τὰ
δημόσια
ὅσα
ἦν
περὶ |
[2, 20] |
τῶν
πολιτῶν
φρουροὺς
δοῦναι
εἰς
|
χωρία |
τινά,
ἵνα
τοῖς
ἐκεῖ
στρατιώταις |
[2, 2] |
πατριωτικὰ
ὡσαύτως·
καὶ
ὅσα
ἐν
|
χωρίοις |
ἰδιωτικοῖς
ἦν·
ὠνοῦντο
γὰρ
πολλοῦ |
[2, 30] |
ἐκείνους
δὲ
πάλιν
εἰς
τὸ
|
χωρίον |
ἀπῆγεν.
Κήρυγμά
τε
ποιησάμενος
ἐν |
[2, 30] |
ἄλλο
σκεῦος
ἀξιόλογον,
εἰς
ἕτερον
|
χωρίον |
ἀποστέλλειν,
παραπομπὴν
δὲ
δώσειν·
ἅμα |
[2, 30] |
Ὁ
δὲ
Χαρίδημος,
ὃ
ᾤετο
|
χωρίον |
εὐπορώτατον
εἶναι,
ἐκέλευσεν
(καὶ)
εἴ |
[2, 20] |
αὐτό.
Εἶτα,
ὡς
ἐγγὺς
τοῦ
|
χωρίου |
ἐγένετο,
προελθὼν
εἰς
αὐτὸ
ἔλαβεν |
[2, 1] |
Τρίτη
δὲ
ἡ
ἀπὸ
ἀργυρίου.
|
Χωρὶς |
δὲ
τούτων
ὃ
πάσαις
μὲν |
[2, 2] |
τοῖς
δ´
ὠνουμένοις
τι
ἔταξαν
|
χωρὶς |
τῆς
τιμῆς
διδόναι
τὸ
ἐπιδέκατον. |
[2, 20] |
Τοῦ
δὲ〉
σίτου
τοῦ
πωλουμένου
|
χωρὶς |
τῆς
τιμῆς
διδόναι
τὸν
πωλοῦντα |
[2, 20] |
χρημάτων,
ἀλλ´
εἶναι
αὑτῷ
ἐν
|
χωρίῳ |
τινί,
λέγων
ἐν
ᾧ
εἴη, |
[2, 20] |
τοῦτο
ταχέως
ἐποίησαν,
οἰόμενοι
τῶν
|
χωρίων |
κύριοι
ἔσεσθαι.
Ὁ
δὲ
Κότυς |