Livre, Chap.
[2, 30]	κάτοικοι εἰσενέγκαντες χρήματα ἔδωκαν ἵν´	ἐᾷ	κατὰ χώραν αὐτοῖς τὸ ἐμπόριον.
[2, 10]	τεῖχος οὐκ ἔφη τὸν θεὸν	ἐᾶν〉	ἐν τῷ παρόντι οἰκοδομεῖν. Κόνδαλος
[2, 2]	(ὁ) Κορίνθιος εὐξάμενος τῷ Διί,	ἐὰν	κύριος γένηται τῆς πόλεως, τὰ
[2, 20]	ἐν ᾧ εἴη, καὶ ἀναζεύξας	ἐβάδιζεν	ἐπ´ αὐτό. Εἶτα, ὡς ἐγγὺς
[2, 20]	ἀγούσας ἀργύριον παραφαινούσας τε ταῦτα	ἐβάδιζεν.	Ἰδόντες δὲ οἱ στρατιῶται καὶ
[2, 20]	μισθῶν ἕως ἐκεῖνος διῳκήσατο ἃ	ἐβούλετο.	Σάμον δὲ πολιορκῶν τοὺς καρποὺς
[2, 2]	ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον ἀποτείσαντα τοῦτο	ἐγγράφεσθαι	εἰς τοὺς λελειτουργηκότας. Τῇ τε
[2, 20]	ὠνεῖσθαι τὸν βουλόμενον καὶ τοὺς	ἐγγύους	καθιστάναι τοῦ τρίτου μέρους καὶ
[2, 20]	τὸ δεῖν ταλαντιαίους καθιστάναι τοὺς	ἐγγύους	τῶν εἴκοσι ταλάντων, προεκήρυξεν ὠνεῖσθαι
[2, 20]	ἐβάδιζεν ἐπ´ αὐτό. Εἶτα, ὡς	ἐγγὺς	τοῦ χωρίου ἐγένετο, προελθὼν εἰς
[2, 20]	Εἶτα, ὡς ἐγγὺς τοῦ χωρίου	ἐγένετο,	προελθὼν εἰς αὐτὸ ἔλαβεν ἐκ
[2, 10]	μηκέτι ἔσεσθαι ὑπὲρ τῶν προτέρων	ἐγκλημάτων	κρίσεις. Τότε δὴ παράβολον πολλῶν
[2, 10]	ἐφ´ ᾧ αὐτοῖς τὰ πράγματα	ἐγκλῖναι,	αὐτὸς δὲ μᾶλλον βούλεσθαι παρὰ
[2, 2]	ἐπὶ κτήμασιν, οὐκ οὔσης αὐτοῖς	ἐγκτήσεως,	ἐψηφίσαντο τὸ τρίτον μέρος εἰσφέροντα
[2, 1]	δὲ ἡ ἀπὸ τῶν ἄλλων	ἐγκυκλημάτων.	Τρίτη δὲ ἡ ἀπὸ ἀργυρίου.
[2, 1]	διαγωγῶν. Εἶτα ἡ ἀπὸ τῶν	ἐγκυκλίων.	Τέταρτον δὲ καὶ τελευταῖον τὴν
[2, 40]	ἢ ἀργυρᾶν, ἀγαθοῦ δαίμονος κελεύσας	ἐγχέαι	ἐκέλευεν ἀφαιρεῖν· ὅσα δὲ τῶν
[2, 20]	χρήματα αὐτοὺς ἐκέλευσεν ἀποσταλέντας, ἃ	ἐδανείζετο	παρ´ αὐτῶν, κομίσασθαι. Μέντωρ Ῥόδιος
[2, 20]	χρημάτων. Κότυς Θρᾷξ παρὰ Περινθίων	ἐδανείζετο	χρήματα εἰς τοὺς στρατιώτας (συναγαγεῖν)
[2, 10]	τὰ ὑποζύγια νηστεῦσαι, ὅσον δὲ	ἐδαπάνα	ἕκαστος, τοσοῦτον δοῦναι τοῖς Σαμίοις.
[2, 10]	ἀπέκοπτον οὐθέν, ἀεὶ δὲ μάτην	ἐδαπάνων,	νόμισμα ἔκοψαν σιδηροῦν εἰς ἀργυρίου
[2, 10]	ὁ δὲ τοῖς ἑτέροις πάλιν	ἔδειξεν	ἃ εἰληφὼς εἴη παρὰ τῶν
[2, 30]	ἐπιστρατεύοντος ἐπ´ αὐτὸν Ἀρταβάζου, χρημάτων	ἐδεῖτο	εἰς τοὺς στρατιώτας. Τὸ μὲν
[2, 30]	ἐρευνήσας ἃ εἶχον, ἔλαβεν ὅσων	ἐδεῖτο,	ἐκείνους δὲ πάλιν εἰς τὸ
[2, 20]	(συναγαγεῖν) οἱ δὲ Περίνθιοι οὐκ	ἐδίδοσαν	αὐτῷ. Ἠξίωσεν οὖν αὐτοὺς ἄνδρας
[2, 30]	δὲ παρὰ τούτων λαβὼν ὃ	ἐδίδοσαν,	ἑτέρους κατέγραψεν, ἕως ἔλαβε παρὰ
[2, 2]	ἅπαντα. Πρότερον οὖν〉 συλλεγέντι ἀργυρίῳ	ἐδίδοσαν	οἱ στρατηγοὶ πάλιν τὸν μισθόν,
[2, 30]	καὶ κοινῇ τὰ ἱερὰ χρήματα	ἐδίδοσαν,	οἰόμενοί τε αὐτὸν τῇ ἀληθείᾳ
[2, 20]	εἶναι καὶ εἶναι αὐτοὶ ἱερεῖς,	ἐδίδοσαν	χρήματα. Ἐπεὶ δὲ παρὰ πάντων
[2, 10]	τῷ βουλομένῳ, τάξαντες τιμὴν ἣν	ἐδόκει	καλῶς ἔχειν αὐτοῖς. Ἀβυδηνοὶ δέ,
[2, 30]	Οὔτε οὖν ὃν κατέστησεν ἀτιμάσαι	ἐδόκει	οὔτ´ ἐκείνοις πλείους φόρους ἐπιβαλεῖν
[2, 30]	καταφρονηθῇ, συναγαγόντες ὅσον ἠδύναντο χρυσίον	ἔδοσαν	αὐτῷ καὶ οὕτως ἐπαύσατο. Ἀλεξάνδρου
[2, 10]	Ἑλλάδος κόμην· οἱ δὲ ἀσμένως	ἔδοσαν	ὃ ᾔτει, καὶ συνελέγη χρήματα
[2, 20]	τὰ μὲν καθ´ ἡμέραν πορίζειν	ἐδύνατο	ἐκ τῆς πολεμίας αὐτοῖς, νόμισμα
[2, 30]	βουλόμενοι ἐπὶ τῶν ἰδίων εἶναι	ἔδωκαν	ἃ προσέταξεν. Ἀντιμένης· τούς τε
[2, 30]	καὶ οἱ κάτοικοι εἰσενέγκαντες χρήματα	ἔδωκαν	ἵν´ ἐᾷ κατὰ χώραν αὐτοῖς
[2, 10]	οἱ παρόντες πορίσαντες ὅσα ἐκέλευσεν	ἔδωκαν·	ὁ δὲ τοῖς ἑτέροις πάλιν
[2, 10]	ἕκαστον (ἐνιαυτοῦ τροφήν· εἶτα ἐξαγωγὴν	ἔδωκαν	τῷ βουλομένῳ, τάξαντες τιμὴν ἣν
[2, 20]	τοῦ Ἑρμείου καθεστηκότας. Ἐπεὶ δὲ	ἐθάρρησάν	τε ἅπαντες καί, εἴ τί
[2, 20]	ἅπαντα εἶναι ἄργυρον τὰ ἀγόμενα,	ἐθάρρησαν	ὡς κομιούμενοι τὸν μισθόν. Ὃ
[2, 20]	λειπομένων. ~Ἐφέσιοι δεηθέντες χρημάτων νόμον	ἔθεντο	μὴ φορεῖν χρυσὸν τὰς γυναῖκας,
[2, 10]	Μαυσώλου ἀποκεῖραι αὐτούς. Ἔφησεν οὖν,	εἰ	βούλονται ἐπικεφάλαιον τακτὸν αὐτῷ δοῦναι,
[2, 1]	μέγιστα τούτων δυνατὴ φέρειν ἐστί·	εἰ	δ´ ἐστί, τούτοις χρηστέον. Μετὰ
[2, 30]	ὅπλον κεκτῆσθαι ἐν τῇ οἰκίᾳ,	εἰ	δὲ μή, ἀποτείσειν ἀργύριον ὃ
[2, 20]	ἔχει τις ἀργύριον πρὸς αὐτόν·	εἰ	δὲ μή, θάνατον ἔταξε τὸ
[2, 2]	ἑτέρῳ οὔτε πρίασθαι παρ´ ἑτέρου·	εἰ	δὲ μή, στέρησις ἦν. Ὄντος
[2, 30]	ἀνδραπόδων οὐκ ὀλίγον συνετέλει ἀργύριον.	Εἰ	δέ τι ἀποδραίη ἀνδράποδον, ἐκέλευε
[2, 30]	ἀπαλλάξαι αὐτὸν ἠξίουν, ἐπερωτήσας αὐτοὺς	εἰ	δυνήσονται συντελεῖν ἅπερ ἐπαγγέλλονται, φησάντων
[2, 40]	Διονύσιος· τά τε ἱερὰ περιπορευόμενος,	εἰ	μὲν τράπεζαν ἴδοι παρακειμένην χρυσῆν
[2, 30]	σίτῳ ἐπέβαλεν, ὥστε συνέβαινεν αὐτῷ	εἰ	μὴ ἐξαγομένου ὀλίγου πολὺ τέλος
[2, 20]	τοσαῦτα χρήματα τὸν Τιμόθεον αὐτοῖς	εἰ	μὴ τῇ ἀληθείᾳ προσδόκιμα ἦν
[2, 1]	πρότερον πεπράγασιν εἰς πόρον χρημάτων,	εἴ	τε〉 τεχνικῶς τι διῴκησαν, ἃ
[2, 30]	χωρίον εὐπορώτατον εἶναι, ἐκέλευσεν (καὶ)	εἴ	τι νόμισμα ἔχουσιν ἤ τι
[2, 20]	τὰ ἐπιτήδεια· ὁπότε δὲ ἀπαλλάττοιντο,	εἴ	τι περίλοιπον εἴη αὐτοῖς, ἐπώλουν,
[2, 20]	δὲ ἐθάρρησάν τε ἅπαντες καί,	εἴ	τί ποτ´ ἦν αὐτοῖς ἀποκεκρυμμένον
[2, 10]	τὰς ἐπικαρπίας. Τῶν δὲ στρατιωτῶν	εἴ	τις τελευτήσειε, διαπύλιον ἀπῄτει δραχμὴν
[2, 20]	αὐτῷ μέλλοντι ἐκ τῆς χώρας,	εἴ	τίς τι ἔχει ἄσημον ἀργύριον
[2, 10]	οὐκ ἠδύναντο διαλῦσαι. Ἀνήγγειλαν οὖν,	εἴ	τις τῶν πολιτῶν ἢ μετοίκων
[2, 30]	τὸν μὲν ἐπιμελητὴν κατὰ χώραν	εἴα,	τοὺς δὲ φόρους πράττεσθαι ἐκέλευεν
[2, 20]	χωρία αὐτοῦ κατασχὼν τοὺς ἐπιμελητὰς	εἴασε	κατὰ χώραν τοὺς ὑπὸ τοῦ
[2, 1]	αὕτη δυναμένη μὲν τὸ καθόλου,	εἴδη	δὲ ἔχουσα τέτταρα· περὶ τὸ〉
[2, 1]	τὴν σατραπικήν. Ἔστι δὲ ταύτης	εἴδη	ἓξ τῶν προσόδων (ἀπὸ γῆς,
[2, 20]	τὸν ἄλλον κόσμον οὐκ ὀλίγον.	Εἰδὼς	δὲ ὅτι καὶ οἱ ναῦται
[2, 20]	δὲ ἀπαλλάττοιντο, εἴ τι περίλοιπον	εἴη	αὐτοῖς, ἐπώλουν, ὥστε συνέβαινεν εὐπορεῖσθαι
[2, 2]	κτῆμα ἐν ᾧ τόπῳ ἕκαστον	εἴη,	ἵνα οἱ πένητες δύνωνται ὑποτιμᾶσθαι·
[2, 20]	χωρίῳ τινί, λέγων ἐν ᾧ	εἴη,	καὶ ἀναζεύξας ἐβάδιζεν ἐπ´ αὐτό.
[2, 10]	ἑτέροις πάλιν ἔδειξεν ἃ εἰληφὼς	εἴη	παρὰ τῶν ἑτέρων· οἱ δὲ
[2, 30]	τοῦ ἀγοραστοῦ ἔλεγεν ὅτι ἀκηκοὼς	εἴη	τὰ ἀγοράσματα αὐτὸν ὑπερτίμια ἠγορακέναι·
[2, 2]	Ἀντισσαῖος, δεηθείσης τῆς πόλεως χρημάτων,	εἰθισμένων	δὲ αὐτῶν λαμπρῶς ἄγειν Διονύσια,
[2, 30]	τε κατειλεγμένων εἰς ἑκατὸν καὶ	εἴκοσι	ναῦς, τῷ δὲ Ταῲ ἑξήκοντα
[2, 10]	τιμῆς. Ὀφείλοντές τε〉 στρατιώταις μισθὸν	εἴκοσι	τάλαντα καὶ οὐ δυνάμενοι, τόκον
[2, 10]	ἔκοψαν σιδηροῦν εἰς ἀργυρίου λόγον	εἴκοσι	ταλάντων, εἶτα διδόντες τοῖς εὐπορωτάτοις
[2, 20]	ἐλλιμενίου ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	εἴκοσι	ταλάντων, ἐποίησεν εὑρεῖν τὸ διπλάσιον·
[2, 20]	ταλαντιαίους καθιστάναι τοὺς ἐγγύους τῶν	εἴκοσι	ταλάντων, προεκήρυξεν ὠνεῖσθαι τὸν βουλόμενον
[2, 20]	μὴ βουλόμενοι ἕκαστος ὃ ἂν	εἵλετο	ἔχειν ὡς ἀργυροῦν ἀλλὰ μὴ
[2, 20]	χρήματα. Ἐπεὶ δὲ παρὰ πάντων	εἰλήφει,	προστάξαι αὐτοῖς ἐκέλευσεν εἰς μὲν
[2, 40]	οὖν στρατιῶται διὰ τὸ νεωστὶ	εἰληφέναι	τὴν σιταρχίαν ἡσυχίαν εἶχον, ἐκεῖνος
[2, 10]	τοῖς ἑτέροις πάλιν ἔδειξεν ἃ	εἰληφὼς	εἴη παρὰ τῶν ἑτέρων· οἱ
[2, 20]	οἱ στρατιῶται καὶ νομίσαντες ἅπαντα	εἶναι	ἄργυρον τὰ ἀγόμενα, ἐθάρρησαν ὡς
[2, 10]	ὁπότε δὲ δοκοίη χρόνος ἱκανὸς	εἶναι,	αὐτό τε τὸ τραφὲν καὶ
[2, 20]	αὑτοῖς ἕκαστοι βουλόμενοι εἶναι καὶ	εἶναι	αὐτοὶ ἱερεῖς, ἐδίδοσαν χρήματα. Ἐπεὶ
[2, 20]	ἔφη οὐκ ἀπορεῖσθαι χρημάτων, ἀλλ´	εἶναι	αὑτῷ ἐν χωρίῳ τινί, λέγων
[2, 30]	δὲ βουλόμενοι ἐπὶ τῶν ἰδίων	εἶναι	ἔδωκαν ἃ προσέταξεν. Ἀντιμένης· τούς
[2, 40]	ἄνευ ἰδιωτῶν οὐδὲν ἔφη χρησίμους	εἶναι·	ἐκέλευεν οὖν αὐτοὺς ἀπαλλάττεσθαι ἐκ
[2, 30]	Χαρίδημος, ὃ ᾤετο χωρίον εὐπορώτατον	εἶναι,	ἐκέλευσεν (καὶ) εἴ τι νόμισμα
[2, 10]	ὄντος αὐτοῖς σίτου μὴ ἐξαγωγὴν	εἶναι,	(ἐν) λιμοῦ γενομένου, ἐκείνοις δὲ
[2, 1]	ταύτην τὴν ἱστορίαν ἀχρεῖον ὑπολαμβάνομεν	εἶναι.	Ἔστι γὰρ ὅτε τούτων ἐφαρμόσει
[2, 20]	ἱερὸν παρ´ αὑτοῖς ἕκαστοι βουλόμενοι	εἶναι	καὶ εἶναι αὐτοὶ ἱερεῖς, ἐδίδοσαν
[2, 1]	ἔχειν, καὶ τῇ φύσει εὐφυῆ	εἶναι	καὶ τῇ προαιρέσει φιλόπονόν τε
[2, 30]	παρῆσαν, ἔφησεν ἐπ´ αὐτῷ χρείαν	εἶναι	καὶ τούτων, ἐκείνοις δὲ ὕστερον
[2, 30]	τό τε ἱερὸν τὸ αὑτοῦ	εἶναι	κατὰ χώραν καὐτὸς ἱερεύς. Ἀντιμένης
[2, 20]	παραγενέσθαι αὑτῷ ἀργύριον, ἐπεὶ τοσαύτην	εἶναι	περὶ αὑτὸν εὐπορίαν, ὥστε τὴν
[2, 2]	ὄντα ἀστοῦ καταβαλόντα μνᾶς τριάκοντα	εἶναι	πολίτην. Ἐν σιτοδείᾳ δὲ γενόμενοι
[2, 2]	Ὄντος δὲ νόμου αὐτοῖς μὴ	εἶναι	πολίτην ὃς ἂν μὴ ἐξ
[2, 1]	διῴκησαν, ἃ ὑπελαμβάνομεν ἀξιόλογα αὐτῶν	εἶναι,	συναγηόχαμεν. Οὐδὲ γὰρ ταύτην τὴν
[2, 20]	ἀτελῆ ἑξόντων, ἐπεὶ καιρὸν ᾤετο	εἶναι,	τιμήσασθαι κελεύσας ἐπέβαλε τέλος. Οἱ
[2, 30]	τοῦτο γὰρ αὐτῷ τὸ διάφορον	εἶναι,	τὸ αὐτοῦ εἶναι τὸ ἐμπόριον
[2, 30]	τὸ διάφορον εἶναι, τὸ αὐτοῦ	εἶναι	τὸ ἐμπόριον καὶ μὴ ἐκεῖ.
[2, 40]	τῶν μὲν ἰδιωτῶν οὐδεμίαν χρείαν	εἶναι,	τῶν δὲ ἡγεμόνων, ὅταν δὲ
[2, 30]	ὄντος ἐν Βαβυλωνίᾳ παλαιοῦ δεκάτην	εἶναι	τῶν εἰσαγομένων, χρωμένου δὲ αὐτῷ
[2, 40]	τῶν ἀγαλμάτων φιάλην εἶχε προτετακότα,	εἴπας	ἂν ὅτι δέχομαι, ἐξαιρεῖν ἐκέλευε,
[2, 20]	Ῥήγιόν τε καταλαβών, ἐκκλησίαν συναγαγὼν	εἶπε	διότι δικαίως μὲν ἂν ἐξανδραποδισθεῖεν
[2, 20]	τὰς εἰσφορὰς οὐ τρεφόντων βοσκήματα,	εἶπεν	ὅτι ἱκανὰ ἦν αὑτῷ πρὸς
[2, 1]	γίνεσθαι. Ἐπεὶ τοίνυν τὰς διαιρέσεις	εἰρήκαμεν,	μετὰ τοῦτο πάλιν νοητέον ἡμῖν
[2, 1]	καὶ τὰ μέρη τὰ τούτων	εἰρήκαμεν·	ὅσα δέ τινες τῶν πρότερον
[2, 20]	μισθόν. Ὃ δὲ ἔφη δεῖν	εἰς	Ἀμισὸν ἐλθόντας ἐπισημήνασθαι· ἦν δ´
[2, 10]	μάτην ἐδαπάνων, νόμισμα ἔκοψαν σιδηροῦν	εἰς	ἀργυρίου λόγον εἴκοσι ταλάντων, εἶτα
[2, 20]	ἐγγὺς τοῦ χωρίου ἐγένετο, προελθὼν	εἰς	αὐτὸ ἔλαβεν ἐκ τῶν ἐνόντων
[2, 20]	εἰς μὲν τὸ ἱερὸν καὶ	εἰς	αὑτὸν τῆς δαπάνης ἧς πρότερον
[2, 30]	αὐτοῦ τῶν ὑπομενουσῶν τοὺς πλέοντας	εἰς	δίμηνον σιτηρεσιάσαι ἢ αὐτοὺς πλέειν.
[2, 20]	ἄλλων τελῶν αὐτοῖς προσπορευόμενα (ἐχρῶντο)	εἰς	διοίκησιν τῆς πόλεως, τὰ δὲ
[2, 30]	πωλεῖν. Χαβρίας· πληρωμάτων τε κατειλεγμένων	εἰς	ἑκατὸν καὶ εἴκοσι ναῦς, τῷ
[2, 2]	φυλαρχεῖν ἢ χορηγεῖν ἤ τινα	εἰς	ἑτέραν λειτουργίαν τοιαύτην ἤμελλον δαπανᾶν,
[2, 30]	ἤ τι ἄλλο σκεῦος ἀξιόλογον,	εἰς	ἕτερον χωρίον ἀποστέλλειν, παραπομπὴν δὲ
[2, 20]	τούτων χρήματα ἀπεχρᾶτο ἕως ἕκαστος	εἰς	ἡλικίαν ἔλθοι. Ῥήγιόν τε καταλαβών,
[2, 20]	ἔφη πόλιν αὑτῷ τινα προδίδοσθαι,	εἰς	ἣν δεῖσθαι χρημάτων, ἠξίου τε
[2, 20]	πάντων εἰλήφει, προστάξαι αὐτοῖς ἐκέλευσεν	εἰς	μὲν τὸ ἱερὸν καὶ εἰς
[2, 20]	τοῖς Σαμίοις, ὥστε εὐπόρησε χρημάτων	εἰς	μισθοὺς τοῖς στρατιώταις. Τῶν τε
[2, 2]	ταὐτὸ (τὸ) ἀργύριον δίδοσθαι ἕως	εἰς	οἶκον ἀπῆλθον. ~Λακεδαιμόνιοι Σαμίων δεηθέντων
[2, 10]	δόντα καὶ τὸν χρόνον, ἀπαγαγόντα	εἰς	οἶκον ἐκέλευε τρέφειν ἕως ἂν
[2, 1]	δέ τινες τῶν πρότερον πεπράγασιν	εἰς	πόρον χρημάτων, εἴ τε〉 τεχνικῶς
[2, 10]	ἥκειν παρὰ βασιλέως κόμας ἀποστεῖλαι	εἰς	προκόμια· προστετάχθαι οὖν αὐτῷ ὑπὸ
[2, 30]	ἀπ´ αὐτοῦ αἰσθόμενος, καλέσας αὐτοὺς	εἰς	τὰ βασίλεια ἐκρέμασεν ἅπαντας, πρὸς
[2, 10]	Δανεισάντων δὲ μισθωσάμενοι πλοῖα ἀπέστειλαν	εἰς	τὰ ἐμπόρια, ὅθεν αὐτοῖς ἧκε
[2, 30]	ἀνάλωμα ἐν τῇ χώρᾳ γίνεσθαι	εἰς	τὰ ἱερά· δεῖν οὖν καὶ
[2, 1]	πότε, καὶ πότερον δοτέον νόμισμα	εἰς	τὰς δαπάνας ἢ ἀντὶ νομίσματος
[2, 2]	Ἀθηναῖος τὰ ὑπερέχοντα τῶν ὑπερῴων	εἰς	τὰς δημοσίας ὁδοὺς καὶ τοὺς
[2, 10]	Οἵ τε οὖν ἰδιῶται εἶχον	εἰς	τὰς καθ´ ἡμέραν χρείας ἀναλίσκειν
[2, 10]	δένδρων τὰ ὑπερέχοντα ἢ πίπτοντα	εἰς	τὰς ὁδοὺς τὰς βασιλικὰς ἐπώλει
[2, 20]	Ἀμισὸν ἐλθόντας ἐπισημήνασθαι· ἦν δ´	εἰς	τὴν Ἀμισὸν ὁδὸς πολλῶν τε
[2, 10]	~Λακεδαιμόνιοι Σαμίων δεηθέντων χρήματα αὐτοῖς	εἰς	τὴν κάθοδον δοῦναι, ἐψηφίσαντο μίαν
[2, 20]	εἰσήνεγκαν· ὃ δὲ λαβὼν εἶχεν	εἰς	τὴν ναυπηγίαν. Οὐκ εὐπορῶν δὲ
[2, 2]	ἑκάστῃ τῶν νεῶν. Ἀφικομένων δ´	εἰς	τὴν πολεμίαν αὐτῶν ἠγόραζον οἱ
[2, 30]	δὲ τὸν τρόπον προῆγεν, ἕως	εἰς	τὴν τριακάδα ἦλθεν. Χαρίδημος Ὠρείτης
[2, 10]	ὄντος αὐτοῖς ἀπογράψασθαι τὰ χρέα	εἰς	τὸ δημόσιον, δεηθέντες χρημάτων ἐψηφίσαντο
[2, 20]	κελεύειν τὸν τῶν γυναικῶν κόσμον	εἰς	τὸ ἱερὸν ἀποκομίζειν· αὐτὸς μὲν
[2, 30]	ὅσων ἐδεῖτο, ἐκείνους δὲ πάλιν	εἰς	τὸ χωρίον ἀπῆγεν. Κήρυγμά τε
[2, 2]	συνέταξαν τὰς οὐσίας, μὴ ἁθρόας	εἰς	τὸν αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον, ἀλλὰ
[2, 30]	τοῦ Κανώβου ἐνταῦθα ποιῆσαι, καταπλεύσας	εἰς	τὸν Κάνωβον πρὸς τοὺς ἱερεῖς
[2, 30]	ἀποδοῦναι. Ὀφέλας Ὀλύνθιος καταστήσας ἐπιμελητὴν	εἰς	τὸν νομὸν τὸν Ἀθριβίτην, ἐπεὶ
[2, 20]	ὑπ´ αὐτοῦ, νῦν μέντοι τὰ	εἰς	τὸν πόλεμον ἀνηλωμένα χρήματα κομισάμενος
[2, 2]	ἐν Ποτιδαίᾳ οἰκοῦντες δεόμενοι χρημάτων	εἰς	τὸν πόλεμον ἀπογράψασθαι ἅπασι συνέταξαν
[2, 10]	συχνῶν, τὰ πλοῖα τὰ πλέοντα	εἰς	τὸν Πόντον ἐσύλων μετὰ προφάσεως
[2, 2]	τὸν βουλόμενον ἀποτείσαντα τοῦτο ἐγγράφεσθαι	εἰς	τοὺς λελειτουργηκότας. Τῇ τε ἱερείᾳ
[2, 20]	Θρᾷξ παρὰ Περινθίων ἐδανείζετο χρήματα	εἰς	τοὺς στρατιώτας (συναγαγεῖν) οἱ δὲ
[2, 30]	ἐπ´ αὐτὸν Ἀρταβάζου, χρημάτων ἐδεῖτο	εἰς	τοὺς στρατιώτας. Τὸ μὲν οὖν
[2, 1]	τύπῳ διελέσθαι (τὰς γὰρ ἄλλας	εἰς	τοῦτο ἐμπιπτούσας εὑρήσομεν) βασιλική, σατραπική,
[2, 20]	ὀφειλόμενον πρότερον ἀνήνεγκαν πρὸς αὐτόν.	Εἰς	Τυρρηνίαν τε πλεύσας ναυσὶν ἑκατόν,
[2, 20]	Ὁ δὲ Κότυς τοὺς ἀποσταλέντας	εἰς	φυλακὴν ποιήσας τὰ χρήματα αὐτοὺς
[2, 20]	γε τῶν πολιτῶν φρουροὺς δοῦναι	εἰς	χωρία τινά, ἵνα τοῖς ἐκεῖ
[2, 30]	Βαβυλωνίᾳ παλαιοῦ δεκάτην εἶναι τῶν	εἰσαγομένων,	χρωμένου δὲ αὐτῷ οὐθενός, τηρήσας
[2, 1]	περὶ τὰ ἐξαγώγιμα, περὶ τὰ	εἰσαγώγιμα,	περὶ τὰ ἀναλώματα. Τούτων δὲ
[2, 1]	περὶ δὲ τὰ ἐξαγώγιμα καὶ	εἰσαγώγιμα	πότε καὶ τίνα παρὰ τῶν
[2, 20]	διεδίδοσαν τοῖς στρατιώταις, οἱ δὲ	εἰσαφικνούμενοι	ἦγον αὑτοῖς τὰ ἐπιτήδεια· ὁπότε
[2, 20]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ διὰ τοὺς	εἰσαφικνουμένους,	ἀπηγόρευσε μὴ πωλεῖν σῖτον ἀληλεσμένον
[2, 20]	ἠξίου τε αὑτῷ τοὺς πολίτας	εἰσενέγκαι	δύο στατῆρας ἕκαστον· οἳ δ´
[2, 30]	τε δεηθεὶς χρημάτων ἠξίωσεν αὐτοὺς	εἰσενέγκαι,	κομίσασθαι δὲ ἐκ τῶν προσόδων·
[2, 20]	οἰκίας δὲ ἑκάστης κελεῦσαι ἅπαντας	εἰσενέγκαι	τάξαντα ὃ δεῖ, καὶ ἀπὸ
[2, 30]	δὲ〉 ἱερεῖς καὶ οἱ κάτοικοι	εἰσενέγκαντες	χρήματα ἔδωκαν ἵν´ ἐᾷ κατὰ
[2, 20]	(δεηθεὶς χρημάτων ἠξίου τοὺς πολίτας	εἰσενεγκεῖν	αὑτῷ· οἳ δ´ οὐκ ἔφασαν
[2, 10]	χρήματα, φάσκων αὐτοὺς τοῖς νῦν	εἰσενεχθεῖσι	καὶ τὰ λοιπὰ σῴζειν. Εἰσενεχθέντων
[2, 10]	εἰσενεχθεῖσι καὶ τὰ λοιπὰ σῴζειν.	Εἰσενεχθέντων	δὲ πολλῶν τὰ μὲν χρήματα
[2, 30]	στρατιώτας. Τὸ μὲν οὖν πρῶτον	εἰσέφερον	αὐτῷ, εἶτα οὐκέτι ἔφασαν ἔχειν.
[2, 10]	πολλῷ τούτων πλείω ἐπηγγέλλοντο καὶ	εἰσέφερον.	Πάλιν δὲ〉 δεηθεὶς χρημάτων ἐξεκκλησιάσας
[2, 2]	διμναῖον τιμήσασθαι. Ἀπὸ τούτων οὖν	εἰσέφερον	τὸ ἐπιγραφὲν ἕκαστος. Σωσίπολις Ἀντισσαῖος,
[2, 20]	δύο στατῆρας ἕκαστον· οἳ δ´	εἰσήνεγκαν.	Διαλιπὼν δὲ δύο ἢ τρεῖς
[2, 30]	Ἐπεὶ δὲ οἱ ἄλλοι πολῖται	εἰσήνεγκαν,	ἐκέλευσε καὶ ταῦτα αὑτῷ δανεῖσαι
[2, 20]	πολίτας. Εἶτα πάλιν, οἰόμενοι ἀπολήψεσθαι,	εἰσήνεγκαν·	ὃ δὲ λαβὼν εἶχεν εἰς
[2, 20]	ἐπαινέσας αὐτοὺς ἀπέδωκεν ἑκάστῳ ὃ	εἰσήνεγκαν.	Ποιήσας δὲ τοῦτο ἀνεκτήσατο τοὺς
[2, 30]	ἐκ τῶν προσόδων· οἳ δ´	εἰσήνεγκαν	ὡς διὰ ταχέων αὐτοῖς ἐσομένης
[2, 1]	παράπαν οὐκ εἰσί, δυναταὶ δ´	εἰσὶ	γενέσθαι, ἢ μικραὶ νῦν οὖσαι
[2, 1]	προσόδων ἢ τὸ παράπαν οὐκ	εἰσί,	δυναταὶ δ´ εἰσὶ γενέσθαι, ἢ
[2, 1]	πραγματείαν ἣν μεταχειρίζεται. Οἰκονομίαι δέ	εἰσι	τέτταρες, ὡς ἐν τύπῳ διελέσθαι
[2, 30]	ἐκέλευσε λέγειν ὅτι ἐν φυλακῇ	εἰσιν.	Ἕκαστος οὖν τῶν οἰκείων ἔπραττον
[2, 20]	(χρημάτων) πρὸς αὑτὸν ὅσοι οἶκοί	εἰσιν	ὀρφανικοί. Ἀπογραψαμένων δὲ ἄλλων τὰ
[2, 40]	διέδωκε τὴν σιταρχίαν, εἶτα τοῦ	εἰσιόντος	μηνὸς διέλιπεν ἕως τῆς νουμηνίας.
[2, 10]	ἄνδρες αὐτῷ εὐθέως ἐπηγγέλλοντο ὅσον	εἰσοίσει	ἕκαστος. Τούτων δὲ τοῦτο πραξάντων,
[2, 2]	ἐγκτήσεως, ἐψηφίσαντο τὸ τρίτον μέρος	εἰσφέροντα	τοῦ δανείου τὸν βουλόμενον κυρίως
[2, 20]	Τῶν τε πολιτῶν διὰ τὰς	εἰσφορὰς	οὐ τρεφόντων βοσκήματα, εἶπεν ὅτι
[2, 20]	ἱερῶν ὅσος ἐνῆν κοῖλος ἄργυρος·	εἶτ´	ἐπισκευάσας τὰς ἡμιόνους ὡς ἀγούσας
[2, 30]	δὲ λαβὼν τότε μὲν ἀπηλλάγη,	εἶτα	δὲ καταπλεύσας, ἐπεὶ ἦν εὐτρεπῆ
[2, 10]	εἰς ἀργυρίου λόγον εἴκοσι ταλάντων,	εἶτα	διδόντες τοῖς εὐπορωτάτοις ἐν τῇ
[2, 10]	τιμῆς, ὑπολειπόμενον ἕκαστον (ἐνιαυτοῦ τροφήν·	εἶτα	ἐξαγωγὴν ἔδωκαν τῷ βουλομένῳ, τάξαντες
[2, 1]	ἀπὸ τῶν ἐμπορίων καὶ διαγωγῶν.	Εἶτα	ἡ ἀπὸ τῶν ἐγκυκλίων. Τέταρτον
[2, 1]	ἰδίων ἐν τῇ χώρᾳ γινομένη.	Εἶτα	ἡ ἀπὸ τῶν ἐμπορίων καὶ
[2, 40]	καὶ κουφότερα καὶ εὐωδέστερα δοῦναι·	εἶτα	ἱμάτια μὲν λευκά, στεφάνους δὲ
[2, 30]	μὲν οὖν πρῶτον εἰσέφερον αὐτῷ,	εἶτα	οὐκέτι ἔφασαν ἔχειν. Ὁ δὲ
[2, 20]	δὲ τοῦτο ἀνεκτήσατο τοὺς πολίτας.	Εἶτα	πάλιν, οἰόμενοι ἀπολήψεσθαι, εἰσήνεγκαν· ὃ
[2, 30]	τὴν πόλιν, ὥσπερ ἐπώλουν, δίδραχμον,	εἶτα	τάξαντας αὐτοὺς τιμὴν ἑξαδράχμου οὕτω
[2, 40]	μηνὸς ἀναπλεύσας διέδωκε τὴν σιταρχίαν,	εἶτα	τοῦ εἰσιόντος μηνὸς διέλιπεν ἕως
[2, 20]	καὶ ἀναζεύξας ἐβάδιζεν ἐπ´ αὐτό.	Εἶτα,	ὡς ἐγγὺς τοῦ χωρίου ἐγένετο,
[2, 20]	τοὺς ἐν τῷ στρατοπέδῳ αὐτὸς	εἶχε	καὶ τοὺς καπήλους τοὺς μεταβαλλομένους
[2, 2]	Τοῖς δὲ δὴ ἐμπόροις καλῶς	εἶχε	μὴ κοτυλίζειν, ἀλλ´ ἁθρόα τὰ
[2, 40]	ὅσα δὲ τῶν ἀγαλμάτων φιάλην	εἶχε	προτετακότα, εἴπας ἂν ὅτι δέχομαι,
[2, 10]	δὲ πολλῶν τὰ μὲν χρήματα	εἶχε,	τὸ δὲ τεῖχος οὐκ ἔφη
[2, 20]	ἀπολήψεσθαι, εἰσήνεγκαν· ὃ δὲ λαβὼν	εἶχεν	εἰς τὴν ναυπηγίαν. Οὐκ εὐπορῶν
[2, 30]	τὸ κήρυγμα μάτην αὐτὸν πεποιῆσθαι,	εἶχον	ἃ ἔτυχον ἕκαστοι κεκτημένοι κατὰ
[2, 20]	ἔσεσθαι. Ἀνενεγκάντων δὲ πάντων ἃ	εἶχον	διά τε τὴν θεὸν καὶ
[2, 10]	ἴσον. Οἵ τε οὖν ἰδιῶται	εἶχον	εἰς τὰς καθ´ ἡμέραν χρείας
[2, 40]	νεωστὶ εἰληφέναι τὴν σιταρχίαν ἡσυχίαν	εἶχον,	ἐκεῖνος δὲ παραλλάξας ἕνα μῆνα
[2, 30]	πόλεως μικρὸν καὶ ἐρευνήσας ἃ	εἶχον,	ἔλαβεν ὅσων ἐδεῖτο, ἐκείνους δὲ
[2, 20]	συλλαβὼν αὐτοὺς πάντα παρείλετο ἃ	εἶχον.	~(Μέμνων Ῥόδιος κυριεύσας Λαμψάκου δεηθεὶς
[2, 20]	ἀποκεκρυμμένον ἢ ὑπεκκείμενον, μεθ´ αὑτῶν	εἶχον,	συλλαβὼν αὐτοὺς πάντα παρείλετο ἃ
[2, 20]	τὰ χρήματα πρὸς αὐτόν, ἡσυχίαν	εἶχον	ὑπὲρ τῶν μισθῶν ἕως ἐκεῖνος
[2, 20]	τάξαντες ἀργύριον ὃ δεῖ καταβαλεῖν	εἴων	ἐπιγράφεσθαι τὸ ὄνομα τοῦ δόντος
[2, 10]	οὔσας δίκας πολλὰς καὶ μεγάλας,	ἐκ	πολλοῦ χρόνου ἀδικίας οὔσης διὰ
[2, 10]	ἐπικεφάλαιον τακτὸν αὐτῷ δοῦναι, μεταπέμψασθαι	ἐκ	τῆς Ἑλλάδος κόμην· οἱ δὲ
[2, 20]	μὲν καθ´ ἡμέραν πορίζειν ἐδύνατο	ἐκ	τῆς πολεμίας αὐτοῖς, νόμισμα δὲ
[2, 40]	εἶναι· ἐκέλευεν οὖν αὐτοὺς ἀπαλλάττεσθαι	ἐκ	τῆς χώρας. Διονύσιος· τά τε
[2, 20]	ἀποτελεῖν. Ἐκστρατεύειν δ´ αὐτῷ μέλλοντι	ἐκ	τῆς χώρας, εἴ τίς τι
[2, 40]	ἀποστέλλειν ἕκαστον τοὺς αὑτῶν καταλόγους	ἐκ	τῆς χώρας. Τῶν δὲ ἡγεμόνων
[2, 20]	τούτου πάλιν ἀγοράζειν τά τ´	ἐκ	τῆς χώρας ὤνια καὶ τὰ
[2, 10]	πρώτοις αὐτοῖς ἐσομένης τῆς κομιδῆς	ἐκ	τοῦ καρποῦ, τοῖς δὲ ἄλλοις
[2, 2]	χρημάτων κατήγαγον τὰ πλοῖα τὰ	ἐκ	τοῦ Πόντου. Χρόνου δὲ γενομένου
[2, 20]	τε πλεύσας ναυσὶν ἑκατόν, ἔλαβεν	ἐκ	τοῦ τῆς Λευκοθέας ἱεροῦ χρυσίον
[2, 30]	προσελθόντες αὐτῷ οἱ νομάρχαι οἱ	ἐκ	τοῦ τόπου τούτου ἔφασαν βούλεσθαι
[2, 20]	ἐγένετο, προελθὼν εἰς αὐτὸ ἔλαβεν	ἐκ	τῶν ἐνόντων ἱερῶν ὅσος ἐνῆν
[2, 30]	μόνον οὐσῶν χρείας, προστάξαι τοῖς	ἐκ	τῶν ἑξήκοντα νεῶν αὐτοῦ τῶν
[2, 30]	τινὰ παρ´ αὑτοῦ ἐπώλει τὰ	ἐκ	τῶν θησαυρῶν. ~(Κλεομένης· προσπορευομένης τε
[2, 30]	Ἀθηναίοις συνεβούλευσε τὸν μόλυβδον τὸν	ἐκ	τῶν Λαυρείων παραλαμβάνειν παρὰ τῶν
[2, 10]	τοῦ καρποῦ, τοῖς δὲ ἄλλοις	ἐκ	τῶν λειπομένων. ~Ἐφέσιοι δεηθέντες χρημάτων
[2, 20]	τῆς χώρας ὤνια καὶ τὰ	ἐκ	τῶν λειῶν ἀγόμενα· ὃς δ´
[2, 10]	τοῦ χρέους ἀπηλλάγη. Δεύτερον δὲ	ἐκ	τῶν προσόδων ἐκείνοις τόν τε
[2, 30]	ἠξίωσεν αὐτοὺς εἰσενέγκαι, κομίσασθαι δὲ	ἐκ	τῶν προσόδων· οἳ δ´ εἰσήνεγκαν
[2, 10]	τὰ δάνεια, τὴν δὲ πόλιν	ἐκ	τῶν προσόδων τοὺς τόκους τοῖς
[2, 20]	δανείσαντας συστῆσαι τοῖς νομάρχαις ὥστ´	ἐκ	τῶν φόρων αὐτοῖς ἀποδοῦναι. Ἰφικράτης
[2, 1]	ὅσα δὲ μάλιστα δι´ αὐτῶν	ἑκάστῃ	συμβαίνει, ταῦτα ἐπισκεπτέον ἡμῖν ἐστιν.
[2, 2]	ἄνδρα τε〉 ταμίαν ἐπέστησαν ἐφ´	ἑκάστῃ	τῶν νεῶν. Ἀφικομένων δ´ εἰς
[2, 30]	ὃ ἠβούλετο, καὶ προσόν. παρ´	ἑκάστης	Εὐαίσης Σύρος Αἰγύπτου σατραπεύων, ἀφίστασθαι
[2, 20]	βασιλέα διαλυθῇ. Ἀπ´ οἰκίας δὲ	ἑκάστης	κελεῦσαι ἅπαντας εἰσενέγκαι τάξαντα ὃ
[2, 20]	καὶ τὸ ἱερὸν παρ´ αὑτοῖς	ἕκαστοι	βουλόμενοι εἶναι καὶ εἶναι αὐτοὶ
[2, 30]	αὐτὸν πεποιῆσθαι, εἶχον ἃ ἔτυχον	ἕκαστοι	κεκτημένοι κατὰ χώραν. Ὃ δ´
[2, 30]	καὶ λαβὼν τὰ ὁμολογηθέντα ἀπέδωκεν	ἑκάστοις	τὸν νεκρόν. Κλεομένης Ἀλεξανδρεὺς Αἰγύπτου
[2, 2]	ἁθρόας εἰς τὸν αὑτοῦ δῆμον	ἕκαστον,	ἀλλὰ κατὰ κτῆμα ἐν ᾧ
[2, 2]	κατὰ κτῆμα ἐν ᾧ τόπῳ	ἕκαστον	εἴη, ἵνα οἱ πένητες δύνωνται
[2, 10]	σῖτον τῆς τεταγμένης τιμῆς, ὑπολειπόμενον	ἕκαστον	(ἐνιαυτοῦ τροφήν· εἶτα ἐξαγωγὴν ἔδωκαν
[2, 20]	κατέβαλον, ἐκέλευσε τὸ σκεῦος ἀναφέρειν	ἕκαστον	ὃ ἠγόρασεν. Τῶν τε πολιτῶν
[2, 20]	τοὺς πολίτας εἰσενέγκαι δύο στατῆρας	ἕκαστον·	οἳ δ´ εἰσήνεγκαν. Διαλιπὼν δὲ
[2, 10]	Ἐκέλευσεν οὖν τοὺς Μυλασσεῖς φέρειν	ἕκαστον	ὅτι πλεῖστα χρήματα, φάσκων αὐτοὺς
[2, 1]	περὶ τὰ ἀναλώματα. Τούτων δὲ	ἕκαστον.	Περὶ μὲν τὸ νόμισμα λέγω
[2, 40]	διδόναι· ἐκέλευσεν οὖν αὐτοὺς ἀποστέλλειν	ἕκαστον	τοὺς αὑτῶν καταλόγους ἐκ τῆς
[2, 20]	ἀγοραζόντων δὲ Συρακουσίων, ἀπεγράφετο τί	ἕκαστος	ἀγοράσειεν· ἐπεὶ δὲ τὴν τιμὴν
[2, 20]	ἐποιήσατο τὰ ἡμίσεα (ὧν ἔχει	ἕκαστος	ἀναφέρειν πρὸς αὑτόν, τὰ δ´
[2, 30]	τῇ ἀληθείᾳ τοῦτο ποιεῖν, καὶ	ἕκαστος	βουλόμενος τό τε ἱερὸν τὸ
[2, 20]	τρίτου μέρους καὶ καθ´ ὁπόσον	ἕκαστος	δύνηται πείθειν. Τιμόθεος Ἀθηναῖος πολεμῶν
[2, 20]	τὰ τούτων χρήματα ἀπεχρᾶτο ἕως	ἕκαστος	εἰς ἡλικίαν ἔλθοι. Ῥήγιόν τε
[2, 30]	Οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ ἰδίᾳ	ἕκαστος	καὶ κοινῇ τὰ ἱερὰ χρήματα
[2, 20]	δὲ ἐψηφίσαντο καὶ μὴ βουλόμενοι	ἕκαστος	ὃ ἂν εἵλετο ἔχειν ὡς
[2, 30]	λέγειν ὅτι ἐν φυλακῇ εἰσιν.	Ἕκαστος	οὖν τῶν οἰκείων ἔπραττον ὑπὲρ
[2, 2]	τούτων οὖν εἰσέφερον τὸ ἐπιγραφὲν	ἕκαστος.	Σωσίπολις Ἀντισσαῖος, δεηθείσης τῆς πόλεως
[2, 10]	ὑποζύγια νηστεῦσαι, ὅσον δὲ ἐδαπάνα	ἕκαστος,	τοσοῦτον δοῦναι τοῖς Σαμίοις. Χαλκηδόνιοι
[2, 10]	αὐτῷ εὐθέως ἐπηγγέλλοντο ὅσον εἰσοίσει	ἕκαστος.	Τούτων δὲ τοῦτο πραξάντων, οἱ
[2, 2]	τούτων τὸ δέκατον μέρος παρὰ	ἑκάστου	ἔλαβε, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐκέλευσεν
[2, 30]	συνειλημμένους. Ὃ δὲ διομολογησάμενος ὑπὲρ	ἑκάστου	καὶ λαβὼν τὰ ὁμολογηθέντα ἀπέδωκεν
[2, 30]	οὖν τῶν οἰκείων ἔπραττον ὑπὲρ	ἑκάστου	καὶ χρημάτων ἐξεωνοῦντο τοὺς συνειλημμένους.
[2, 20]	ἀνηλωμένα χρήματα κομισάμενος καὶ ὑπὲρ	ἑκάστου	σώματος τρεῖς μνᾶς ἀφήσειν αὐτούς.
[2, 10]	ἐν τῇ πόλει κατὰ λόγον	ἑκάστῳ	ἀργύριον παρ´ ἐκείνων ἔλαβον ἴσον.
[2, 40]	ὅταν δὲ δέηται στρατιωτῶν, ἐκείνων	ἑκάστῳ	δοὺς ἀργύριον ἀποστέλλειν ἐπὶ ξενολογίαν,
[2, 20]	αὐτοῖς ἀνδραπόδων, ἐψηφίσαντο καταλειπομένου ἑνὶ	ἑκάστῳ	θήλεος καὶ ἄρρενος τὰ ἄλλα
[2, 20]	τῆς πράξεως, ἐπαινέσας αὐτοὺς ἀπέδωκεν	ἑκάστῳ	ὃ εἰσήνεγκαν. Ποιήσας δὲ τοῦτο
[2, 10]	τόκον ὃν〉 κατέφερον ἀεὶ διαιροῦντες	ἑκάστῳ	πρὸς μέρος διεδίδοσαν, τοὺς δὲ
[2, 10]	ἐφ´ αὑτὸν ποιούμενος καὶ παρ´	ἑκατέρων	ἀργύριον δι´ ἑτέρων λαμβάνων, συνήγαγεν
[2, 20]	Εἰς Τυρρηνίαν τε πλεύσας ναυσὶν	ἑκατόν,	ἔλαβεν ἐκ τοῦ τῆς Λευκοθέας
[2, 30]	Χαβρίας· πληρωμάτων τε κατειλεγμένων εἰς	ἑκατὸν	καὶ εἴκοσι ναῦς, τῷ δὲ
[2, 2]	Κορινθίους ἕτερα κεκτῆσθαι. Λύγδαμις Νάξιος	ἐκβαλὼν	φυγάδας, ἐπειδὴ τὰ κτήματα αὐτῶν
[2, 20]	ἄλλα ἀποδόσθαι τῇ πόλει ὡς	ἐκδανεῖσαι	τοὺς ἰδιώτας χρήματα. Καλλίστρατος Ἀθηναῖος〉
[2, 30]	εἶναι τὸ ἐμπόριον καὶ μὴ	ἐκεῖ.	Ἐπεὶ δ´ οὐκ ἂν ἔφασαν
[2, 30]	ἱερεῖς καὶ τοὺς κτήματα ἔχοντας	ἐκεῖ	ἐπὶ τούτῳ ἥκειν ἔφη ὥστε
[2, 20]	εἰς χωρία τινά, ἵνα τοῖς	ἐκεῖ	στρατιώταις νῦν φρουροῦσι σχῇ ἀποχρήσασθαι.
[2, 20]	ἀδεῶς ἀνήνεγκαν· ὃ δ´ ἐπείπερ	ἐκεῖνα	ἔλαβεν, ἐκέλευσε πάλιν τὰ ἡμίσεα
[2, 2]	ἀλλ´ ἁθρόα τὰ φορτία πεπρᾶσθαι.	Ἐκεῖνοί	τε διαδόντες διμήνου μισθὸν παρῆγον
[2, 10]	ἐξαγωγὴν εἶναι, (ἐν) λιμοῦ γενομένου,	ἐκείνοις	δὲ ὑπάρχοντος σίτου παλαιοῦ, ἐψηφίσαντο
[2, 30]	αὐτῷ χρείαν εἶναι καὶ τούτων,	ἐκείνοις	δὲ ὕστερον ἀποδώσειν σὺν τόκῳ.
[2, 40]	τούς τε μισθοὺς οὓς δεῖ	ἐκείνοις	δοῦναι, τοῖς ἡγεμόσιν ἂν ἥδιον
[2, 30]	ὃν κατέστησεν ἀτιμάσαι ἐδόκει οὔτ´	ἐκείνοις	πλείους φόρους ἐπιβαλεῖν ἢ αὐτοὶ
[2, 30]	παρὰ τοῦ Κλεομένους· ὃ δ´	ἐκείνοις	τε βουλόμενος ἐνδείξασθαι καὶ τῷ
[2, 10]	Δεύτερον δὲ ἐκ τῶν προσόδων	ἐκείνοις	τόν τε τόκον ὃν〉 κατέφερον
[2, 20]	τε τὴν θεὸν καὶ δι´	ἐκεῖνον,	θύσας τῇ θεῷ τὸν κόσμον
[2, 20]	τῶν πλείστων, ἐκέλευσε τούτῳ μὲν	ἐκεῖνον	χρᾶσθαι, τοὺς δὲ δανείσαντας συστῆσαι
[2, 40]	εἰληφέναι τὴν σιταρχίαν ἡσυχίαν εἶχον,	ἐκεῖνος	δὲ παραλλάξας ἕνα μῆνα παρὰ
[2, 20]	εἶχον ὑπὲρ τῶν μισθῶν ἕως	ἐκεῖνος	διῳκήσατο ἃ ἐβούλετο. Σάμον δὲ
[2, 40]	ἔσεσθαι, ἀπέστειλαν τοὺς στρατιώτας, καθάπερ	ἐκεῖνος	προσέταξε. Διαλιπὼν δὲ ὀλίγον χρόνον
[2, 30]	αὐτὸν τοῖς λέγουσί τι κατ´	ἐκείνου,	ἕως αὐτὸς παραγενόμενος τὸν λόγον
[2, 30]	ἃ εἶχον, ἔλαβεν ὅσων ἐδεῖτο,	ἐκείνους	δὲ πάλιν εἰς τὸ χωρίον
[2, 30]	τοῖς ἐμπόροις ἐπώλουν. Ὃ δ´	ἐκείνους	μὲν ἐκέλευσεν αὑτῷ παραδιδόναι ὅσουπερ
[2, 40]	ἡγεμόνων, ὅταν δὲ δέηται στρατιωτῶν,	ἐκείνων	ἑκάστῳ δοὺς ἀργύριον ἀποστέλλειν ἐπὶ
[2, 10]	κατὰ λόγον ἑκάστῳ ἀργύριον παρ´	ἐκείνων	ἔλαβον ἴσον. Οἵ τε οὖν
[2, 40]	εἴπας ἂν ὅτι δέχομαι, ἐξαιρεῖν	ἐκέλευε,	(τὰ ἱμάτια) τά τε χρυσᾶ
[2, 30]	Εἰ δέ τι ἀποδραίη ἀνδράποδον,	ἐκέλευε	τὸν σατράπην τῆς ἐν ᾗ
[2, 30]	τὰς ὁδοὺς τὰς βασιλικὰς ἀναπληροῦν	ἐκέλευε	τοὺς σατράπας κατὰ τὸν νόμον
[2, 10]	τὸν χρόνον, ἀπαγαγόντα εἰς οἶκον	ἐκέλευε	τρέφειν ἕως ἂν ἐπανέλθοι· ὁπότε
[2, 40]	ἀργυρᾶν, ἀγαθοῦ δαίμονος κελεύσας ἐγχέαι	ἐκέλευεν	ἀφαιρεῖν· ὅσα δὲ τῶν ἀγαλμάτων
[2, 40]	ἰδιωτῶν οὐδὲν ἔφη χρησίμους εἶναι·	ἐκέλευεν	οὖν αὐτοὺς ἀπαλλάττεσθαι ἐκ τῆς
[2, 30]	εἴα, τοὺς δὲ φόρους πράττεσθαι	ἐκέλευεν	οὓς αὐτοὶ ὑπετιμήσαντο. Οὔτε οὖν
[2, 30]	δὲ οἱ ἄλλοι πολῖται εἰσήνεγκαν,	ἐκέλευσε	καὶ ταῦτα αὑτῷ δανεῖσαι (ἐν
[2, 30]	ἅπαντας, πρὸς δὲ τοὺς οἰκείους	ἐκέλευσε	λέγειν ὅτι ἐν φυλακῇ εἰσιν.
[2, 20]	ὃ δ´ ἐπείπερ ἐκεῖνα ἔλαβεν,	ἐκέλευσε	πάλιν τὰ ἡμίσεα ἀναφέρειν. Μενδαῖοι
[2, 2]	ἀδόκιμον ἐποίησε, τάξας δὲ τιμὴν	ἐκέλευσε	πρὸς αὑτὸν ἀνακομίζειν. Συνελθόντων δὲ
[2, 20]	καὶ τῶν γυναικῶν πάλιν φορουσῶν,	ἐκέλευσε	τὴν βουλομένην χρυσοφορεῖν τάγμα τι
[2, 20]	ἐπεὶ δὲ τὴν τιμὴν κατέβαλον,	ἐκέλευσε	τὸ σκεῦος ἀναφέρειν ἕκαστον ὃ
[2, 30]	τἀνδράποδα τὰ ἐπὶ στρατοπέδῳ ὄντα	ἐκέλευσε	τὸν βουλόμενον ἀπογράφεσθαι ὁπόσου θέλει,
[2, 2]	ἤμελλον δαπανᾶν, τίμημα τάξας μέτριον	ἐκέλευσε	τὸν βουλόμενον ἀποτείσαντα τοῦτο ἐγγράφεσθαι
[2, 20]	αὑτόν· ἐνεγκάντων δὲ τῶν πλείστων,	ἐκέλευσε	τούτῳ μὲν ἐκεῖνον χρᾶσθαι, τοὺς
[2, 20]	ἐπόρισεν αὐτῷ χρήματα τρόπον τοιοῦτον.	Ἐκέλευσε	τῶν ἀνθρώπων ὧν ἦρχε προστάξαι
[2, 20]	τῶν ξένων δανειζόμενοι ἐπόρισαν ἃ	ἐκέλευσε	χρήματα. Λαβὼν δὲ ταῦτα παρ´
[2, 20]	ἐπ´ ἀποδόσει, ὡς ἀπῄτουν αὐτόν,	ἐκέλευσεν	ἀναφέρειν ὅσον ἔχει τις ἀργύριον
[2, 20]	θύειν. Πάλιν τε δεηθεὶς χρημάτων	ἐκέλευσεν	ἀπογράψασθαι (χρημάτων) πρὸς αὑτὸν ὅσοι
[2, 20]	φυλακὴν ποιήσας τὰ χρήματα αὐτοὺς	ἐκέλευσεν	ἀποσταλέντας, ἃ ἐδανείζετο παρ´ αὐτῶν,
[2, 2]	τὰ ὄντα Κορινθίοις πάντα ἀναθήσειν,	(ἐκέλευσεν	αὐτοὺς ἀπογράψασθαι. Ἀπογραψαμένων δὲ τούτων
[2, 30]	ἐπώλουν. Ὃ δ´ ἐκείνους μὲν	ἐκέλευσεν	αὑτῷ παραδιδόναι ὅσουπερ ἐπώλουν τοῖς
[2, 10]	χρήματα οἱ παρόντες πορίσαντες ὅσα	ἐκέλευσεν	ἔδωκαν· ὁ δὲ τοῖς ἑτέροις
[2, 20]	παρὰ πάντων εἰλήφει, προστάξαι αὐτοῖς	ἐκέλευσεν	εἰς μὲν τὸ ἱερὸν καὶ
[2, 2]	ἑκάστου ἔλαβε, τοῖς δὲ λοιποῖς	ἐκέλευσεν	ἐργάζεσθαι. Περιελθόντος δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ
[2, 30]	ὃ ᾤετο χωρίον εὐπορώτατον εἶναι,	ἐκέλευσεν	(καὶ) εἴ τι νόμισμα ἔχουσιν
[2, 40]	τοῖς ἡγεμόσιν ἂν ἥδιον διδόναι·	ἐκέλευσεν	οὖν αὐτοὺς ἀποστέλλειν ἕκαστον τοὺς
[2, 10]	δὲ βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν στρατεύει.	Ἐκέλευσεν	οὖν τοὺς Μυλασσεῖς φέρειν ἕκαστον
[2, 20]	δεηθεῖεν χρημάτων, ἀπεδίδοσαν ὡς〉 ὀφείλοντες·	ἐκέρδαινον	οὖν τὸν παρεληλυθότα χρόνον ἀτόκοις
[2, 20]	μέλλων ᾔδει ὅτι δεήσοιτο χρημάτων.	Ἐκκλησίαν	οὖν συναγαγὼν ἔφη πόλιν αὑτῷ
[2, 20]	Διονύσιος Συρακούσιος βουλόμενος χρήματα συναγαγεῖν,	ἐκκλησίαν	ποιήσας ἔφησεν ἑωρακέναι τὴν Δήμητραν,
[2, 20]	νόμισμα ἔκοψε καττιτέρου, καὶ συναγαγὼν	ἐκκλησίαν	πολλὰ τοῦ κεκομμένου νομίσματος ὑπερεῖπεν·
[2, 20]	ἡλικίαν ἔλθοι. Ῥήγιόν τε καταλαβών,	ἐκκλησίαν	συναγαγὼν εἶπε διότι δικαίως μὲν
[2, 20]	γενομένου οὗ ὤφειλε, τεχνάζει τοιόνδε.	Ἐκκλησίαν	συναγαγὼν ἔφη οὐκ ἀπορεῖσθαι χρημάτων,
[2, 20]	πρὸς τοὺς ὑπεναντίους φασκόντων ἀποπορεύεσθαι,	ἐκκλησίαν	συναγαγὼν ἔφησεν οὐ δύνασθαι διὰ
[2, 10]	παράβολον πολλῶν δικῶν καὶ τὰς	ἐκκλήτους	μετ´ ἐπιτιμίων ἐφ´ αὑτὸν ποιούμενος
[2, 1]	τῶν σατραπῶν ἐν τῇ ταγῇ	ἐκλαβόντι	αὐτῷ λυσιτελήσει διατίθεσθαι· περὶ δὲ
[2, 10]	μέρος διεδίδοσαν, τοὺς δὲ σιδηροῦς	ἐκομίζοντο.	Σηλυβριανοὶ δὲ δεηθέντες χρημάτων, νόμου
[2, 10]	ἀεὶ δὲ μάτην ἐδαπάνων, νόμισμα	ἔκοψαν	σιδηροῦν εἰς ἀργυρίου λόγον εἴκοσι
[2, 20]	Οὐκ εὐπορῶν δὲ ἀργυρίου νόμισμα	ἔκοψε	καττιτέρου, καὶ συναγαγὼν ἐκκλησίαν πολλὰ
[2, 30]	καλέσας αὐτοὺς εἰς τὰ βασίλεια	ἐκρέμασεν	ἅπαντας, πρὸς δὲ τοὺς οἰκείους
[2, 20]	μέρος τὸ δέκατον κελεῦσαι ἀποτελεῖν.	Ἐκστρατεύειν	δ´ αὐτῷ μέλλοντι ἐκ τῆς
[2, 20]	Ἀθηναῖος Ταῲ τῷ Αἰγυπτίων βασιλεῖ	ἐκστρατεύοντι	καὶ δεομένῳ χρημάτων συνεβούλευε τῶν
[2, 30]	εὐώνων ἐπιτετύχηκεν, αὐτῷ δὲ μέλλει	ἐκτετιμημένα	λογίζεσθαι, πρὸς τοὺς συνήθεις τοῦ
[2, 1]	ἐπικαρπία τε καὶ δεκάτη καλουμένη.	Ἕκτη	δὲ ἡ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων,
[2, 1]	δέ ἐστιν ἣν οἱ μὲν	ἐκφόριον,	οἱ δὲ δεκάτην προσαγορεύουσιν. Δευτέρα
[2, 20]	τότε ἦν ἀποκεκρυμμένα, ἐμφανῆ ἅπαντα	ἔλαβε.	Δανεισάμενός τε παρὰ τῶν πολιτῶν
[2, 30]	ὃ ἐδίδοσαν, ἑτέρους κατέγραψεν, ἕως	ἔλαβε	παρὰ τοῦτο, ὃ ἠβούλετο, καὶ
[2, 2]	τὸ δέκατον μέρος παρὰ ἑκάστου	ἔλαβε,	τοῖς δὲ λοιποῖς ἐκέλευσεν ἐργάζεσθαι.
[2, 20]	Τυρρηνίαν τε πλεύσας ναυσὶν ἑκατόν,	ἔλαβεν	ἐκ τοῦ τῆς Λευκοθέας ἱεροῦ
[2, 20]	χωρίου ἐγένετο, προελθὼν εἰς αὐτὸ	ἔλαβεν	ἐκ τῶν ἐνόντων ἱερῶν ὅσος
[2, 20]	ἀνήνεγκαν· ὃ δ´ ἐπείπερ ἐκεῖνα	ἔλαβεν,	ἐκέλευσε πάλιν τὰ ἡμίσεα ἀναφέρειν.
[2, 30]	μικρὸν καὶ ἐρευνήσας ἃ εἶχον,	ἔλαβεν	ὅσων ἐδεῖτο, ἐκείνους δὲ πάλιν
[2, 10]	λόγον ἑκάστῳ ἀργύριον παρ´ ἐκείνων	ἔλαβον	ἴσον. Οἵ τε οὖν ἰδιῶται
[2, 10]	τε ἀποροῦντες ἐψηφίσαντο παρ´ οἷς	ἔλαιόν	ἐστι τῶν ἰδιωτῶν, δανεῖσαι τῇ
[2, 2]	τε σῖτον πάντα καὶ τὸ	ἔλαιον	καὶ τὸν οἶνον καὶ τὴν
[2, 10]	σῖτος, ὑποθήκης γενομένης τῆς τοῦ	ἐλαίου	τιμῆς. Ὀφείλοντές τε〉 στρατιώταις μισθὸν
[2, 2]	ἀγοραίοις πωλεῖν ἑξάδραχμον, καὶ τοῦ	ἐλαίου	τὸν χοᾶ ὄντα δραχμῶν τριῶν〉
[2, 10]	τε οὖν ἐντεῦθεν καὶ ἀργύριον	ἐλάμβανεν,	ἅμα τε οἱ ἡγεμόνες οὐ
[2, 2]	Τὴν μὲν οὖν (ἀρχαίαν τιμὴν	ἐλάμβανεν	ὁ ἰδιώτης, τὸ δὲ πλέον
[2, 30]	ἐτάξαντο, χρήματα δὲ πολλαπλάσια αὐτὸς	ἐλάμβανεν.	Πυθοκλῆς Ἀθηναῖος Ἀθηναίοις συνεβούλευσε τὸν
[2, 20]	πωλεῖν σῖτον ἀληλεσμένον μηδὲ μέτρον	ἔλαττον	ἢ μέδιμνον, μηδὲ τῶν ὑγρῶν
[2, 20]	μέδιμνον, μηδὲ τῶν ὑγρῶν μηθὲν	ἔλαττον	ἢ μετρητήν. Οἱ μὲν οὖν
[2, 30]	αὑτῷ ἐργάζεσθαι· οἳ δ´ ἔφασαν	ἐλάττονος	ἢ ὅσου ἂν τοῖς ἐμπόροις
[2, 10]	δὲ καὶ αὐτοὶ ἔφασαν οὐκ	ἐλάττω	δώσειν. Λαβὼν δὲ παρ´ ἀμφοτέρων
[2, 1]	μὴ πρὸς ἕνα σκοπὸν οἰκονομεῖν,	ἐλαχίστη	δὲ διὰ τὸ καὶ τὰς
[2, 1]	δὲ καὶ ῥᾴστη ἡ πολιτική,	ἐλαχίστη	δὲ καὶ ποικιλωτάτη ἡ ἰδιωτική.
[2, 30]	πρὸς τοὺς συνήθεις τοῦ ἀγοραστοῦ	ἔλεγεν	ὅτι ἀκηκοὼς εἴη τὰ ἀγοράσματα
[2, 10]	δεηθεὶς χρημάτων ἐξεκκλησιάσας τοῖς Μυλασσεῦσιν,	ἔλεγεν	ὅτι μητρόπολις οὖσα ἡ πόλις
[2, 10]	τοὺς εὐπορωτάτους ἐν τῇ χώρᾳ	ἔλεγεν	ὅτι ὁ βασιλεὺς αἰτεῖ τοὺς
[2, 20]	ἀπεχρᾶτο ἕως ἕκαστος εἰς ἡλικίαν	ἔλθοι.	Ῥήγιόν τε καταλαβών, ἐκκλησίαν συναγαγὼν
[2, 20]	δὲ ἔφη δεῖν εἰς Ἀμισὸν	ἐλθόντας	ἐπισημήνασθαι· ἦν δ´ εἰς τὴν
[2, 10]	αὐτῷ δοῦναι, μεταπέμψασθαι ἐκ τῆς	Ἑλλάδος	κόμην· οἱ δὲ ἀσμένως ἔδοσαν
[2, 20]	Ἀθηναῖος〉 ἐν Μακεδονίᾳ πωλουμένου τοῦ	ἐλλιμενίου	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ εἴκοσι
[2, 30]	καὶ ἅμα τὴν ἀβελτερίαν αὐτοῦ	ἐλοιδόρει	μετ´ ὀργῆς προσποιητοῦ. Οἳ δὲ
[2, 2]	ἀγοράν, χρόνου διισταμένου ἐν ᾧ	ἔμελλον	ἀποδώσειν τὴν τιμήν. Τοῖς δὲ
[2, 1]	(τὰς γὰρ ἄλλας εἰς τοῦτο	ἐμπιπτούσας	εὑρήσομεν) βασιλική, σατραπική, πολιτική, ἰδιωτική.
[2, 20]	πλῆθος. Καταγαγὼν οὖν ἐπὶ τὰ	ἐμπόρια	ἀπέδοτο καὶ εὐπόρησε χρημάτων. Κότυς
[2, 10]	μισθωσάμενοι πλοῖα ἀπέστειλαν εἰς τὰ	ἐμπόρια,	ὅθεν αὐτοῖς ἧκε σῖτος, ὑποθήκης
[2, 30]	εἶναι, τὸ αὐτοῦ εἶναι τὸ	ἐμπόριον	καὶ μὴ ἐκεῖ. Ἐπεὶ δ´
[2, 30]	ἐᾷ κατὰ χώραν αὐτοῖς τὸ	ἐμπόριον.	Ὃ δὲ λαβὼν τότε μὲν
[2, 30]	πρὸς τῇ Φάρῳ καὶ τὸ	ἐμπόριον	τὸ πρότερον ὂν ἐπὶ τοῦ
[2, 1]	γινομένη. Εἶτα ἡ ἀπὸ τῶν	ἐμπορίων	καὶ διαγωγῶν. Εἶτα ἡ ἀπὸ
[2, 1]	δὲ καὶ ἡ ἀπὸ (τῶν	ἐμπορίων.	Τετάρτη δὲ καὶ ἡ ἀπὸ
[2, 30]	ἐλάττονος ἢ ὅσου ἂν τοῖς	ἐμπόροις	ἐπώλουν. Ὃ δ´ ἐκείνους μὲν
[2, 2]	τὴν τιμήν. Τοῖς δὲ δὴ	ἐμπόροις	καλῶς εἶχε μὴ κοτυλίζειν, ἀλλ´
[2, 20]	ἅπαντα ὡσαύτως πωλήσειν. Τοῖς δ´	ἐμπόροις	προεῖπεν ὃν ἄν τις λάβῃ
[2, 20]	τῶν στρατιωτῶν ἔφη αὐτοῖς τοὺς	ἐμπόρους	τε καὶ ἀγοραίους ἅπαντα ὡσαύτως
[2, 2]	Πόντου. Χρόνου δὲ γενομένου τῶν	ἐμπόρων	ἀγανακτούντων, ἐτέλουν αὐτοῖς τόκους ἐπιδεκάτους,
[2, 1]	τῇ χώρᾳ ἰδίων γινομένων, ἀπὸ	ἐμπόρων,	ἀπὸ τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων, ἀπὸ
[2, 2]	οὐκ εὐπορούμενοι χρημάτων, παρὰ τῶν	ἐμπόρων	συνηγόρασαν τόν τε σῖτον πάντα
[2, 20]	σκεύη, ἃ τότε ἦν ἀποκεκρυμμένα,	ἐμφανῆ	ἅπαντα ἔλαβε. Δανεισάμενός τε παρὰ
[2, 20]	ὅσα ποτ´ ἦν αὐτοῖς ἀποκεκρυμμένα	ἐμφανῆ	ἐποίουν καὶ οἱ ἄποροι παρὰ
[2, 30]	μὲν τοῖς ἄλλοις τόποις σφόδρα,	ἐν	Αἰγύπτῳ δὲ μετρίως, ἀπέκλεισε τὴν
[2, 2]	ἱερείᾳ τῇ τῆς Ἀθηνᾶς τῆς	ἐν	ἀκροπόλει ὑπὲρ τοῦ ἀποθανόντος φέρειν
[2, 10]	ἐποιήσατο (πρὸς τὴν ἑτέραν στάσιν	ἐν	ἀπορρήτοις, φάσκων αὑτῷ διδόναι χρήματα
[2, 30]	ἐπόρισε χρήματα ὧδε. Νόμου ὄντος	ἐν	Βαβυλωνίᾳ παλαιοῦ δεκάτην εἶναι τῶν
[2, 2]	πέμποντες ναῦς τετταράκοντα ἐπὶ τοὺς	ἐν	Βοσπόρῳ τυράννους, οὐκ εὐπορούμενοι χρημάτων,
[2, 2]	αὐτὸ τοῦτο ἐποίησεν, ὥστε συνέβαινεν	ἐν	δέκα ἔτεσι κεῖνόν τε ἅπαντα
[2, 30]	ἀνδράποδον, ἐκέλευε τὸν σατράπην τῆς	ἐν	ᾗ ἐστι τὸ στρατόπεδον, ἀνασῴζειν
[2, 10]	αὐτοῖς σίτου μὴ ἐξαγωγὴν εἶναι,	(ἐν)	λιμοῦ γενομένου, ἐκείνοις δὲ ὑπάρχοντος
[2, 20]	τοὺς ἰδιώτας χρήματα. Καλλίστρατος Ἀθηναῖος〉	ἐν	Μακεδονίᾳ πωλουμένου τοῦ ἐλλιμενίου ὡς
[2, 30]	Ἀλεξανδρεὺς Αἰγύπτου σατραπεύων, λιμοῦ γενομένου	ἐν	μὲν τοῖς ἄλλοις τόποις σφόδρα,
[2, 2]	δὲ αὐτῶν λαμπρῶς ἄγειν Διονύσια,	ἐν	οἷς ἄλλα τε πολλὰ ἀνήλισκον
[2, 2]	τούς τε τόπους τοὺς ἀγοραίους	ἐν	οἷς ἐπώλει τίς τι· καὶ
[2, 2]	μισθὸν παρῆγον (ἀλλὰ) τὴν ἀγορὰν	ἐν	ὁλκάσιν, ἄνδρα τε〉 ταμίαν ἐπέστησαν
[2, 2]	αὐτὸ τοῦτο. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ	ἐν	Ποτιδαίᾳ οἰκοῦντες δεόμενοι χρημάτων εἰς
[2, 2]	καταβαλόντα μνᾶς τριάκοντα εἶναι πολίτην.	Ἐν	σιτοδείᾳ δὲ γενόμενοι καὶ ἀποροῦντες
[2, 10]	οὐκ ὀλίγα χρήματα. Κλαζομένιοι δ´	ἐν	σιτοδείᾳ ὄντες χρημάτων τε ἀποροῦντες
[2, 30]	χωρίον ἀπῆγεν. Κήρυγμά τε ποιησάμενος	ἐν	ταῖς πόλεσιν ὧν ἦρχε, μηδένα
[2, 30]	ἦρχε, μηδένα μηδὲν ὅπλον κεκτῆσθαι	ἐν	τῇ οἰκίᾳ, εἰ δὲ μή,
[2, 10]	ταλάντων, εἶτα διδόντες τοῖς εὐπορωτάτοις	ἐν	τῇ πόλει κατὰ λόγον ἑκάστῳ
[2, 10]	τοῖς Σαμίοις. Χαλκηδόνιοι δέ, ξένων	ἐν	τῇ πόλει συχνῶν παρ´ αὐτοῖς
[2, 1]	καὶ τίνα παρὰ τῶν σατραπῶν	ἐν	τῇ ταγῇ ἐκλαβόντι αὐτῷ λυσιτελήσει
[2, 10]	δὲ πολὺς οὗτος ὁ καρπὸς	ἐν	τῇ χώρᾳ αὐτῶν. Δανεισάντων δὲ
[2, 30]	καλέσας ἔφησε πολὺ τὸ ἀνάλωμα	ἐν	τῇ χώρᾳ γίνεσθαι εἰς τὰ
[2, 1]	πρόσοδος ἡ ἀπὸ τῶν ἰδίων	ἐν	τῇ χώρᾳ γινομένη. Εἶτα ἡ
[2, 30]	ἠγορακώς. Τοῦ τε σίτου πωλουμένου	ἐν	τῇ χώρᾳ δεκαδράχμου, καλέσας τοὺς
[2, 10]	φόρους δοῦναι, συναγαγὼν τοὺς εὐπορωτάτους	ἐν	τῇ χώρᾳ ἔλεγεν ὅτι ὁ
[2, 1]	προσόδων (ἀπὸ γῆς, ἀπὸ τῶν	ἐν	τῇ χώρᾳ ἰδίων γινομένων, ἀπὸ
[2, 1]	Οἰκονομίαι δέ εἰσι τέτταρες, ὡς	ἐν	τύπῳ διελέσθαι (τὰς γὰρ ἄλλας
[2, 20]	βουλομένην χρυσοφορεῖν τάγμα τι ἀνατιθέναι	ἐν	τῷ ἱερῷ. Τριηρεῖς τε ναυπηγεῖσθαι
[2, 20]	πόλει· τῶν τε κιόνων τῶν	ἐν	τῷ νεῷ τάξαντες ἀργύριον ὃ
[2, 10]	οὐκ ἔφη τὸν θεὸν ἐᾶν〉	ἐν	τῷ παρόντι οἰκοδομεῖν. Κόνδαλος Μαυσώλου
[2, 20]	διδούς. Τούς τε〉 τεχνίτας τοὺς	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ αὐτὸς εἶχε καὶ
[2, 20]	τε ἐπιτηδείων ἐπεὶ σπάνις ἦν	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ διὰ τοὺς εἰσαφικνουμένους,
[2, 30]	τοὺς οἰκείους ἐκέλευσε λέγειν ὅτι	ἐν	φυλακῇ εἰσιν. Ἕκαστος οὖν τῶν
[2, 30]	ἐκέλευσε καὶ ταῦτα αὑτῷ δανεῖσαι	(ἐν	χρόνῳ) διειπάμενος ἐν ᾧ πάλιν
[2, 2]	τὰ πατριωτικὰ ὡσαύτως· καὶ ὅσα	ἐν	χωρίοις ἰδιωτικοῖς ἦν· ὠνοῦντο γὰρ
[2, 20]	ἀπορεῖσθαι χρημάτων, ἀλλ´ εἶναι αὑτῷ	ἐν	χωρίῳ τινί, λέγων ἐν ᾧ
[2, 20]	αὑτῷ ἐν χωρίῳ τινί, λέγων	ἐν	ᾧ εἴη, καὶ ἀναζεύξας ἐβάδιζεν
[2, 2]	τὴν ἄλλην ἀγοράν, χρόνου διισταμένου	ἐν	ᾧ ἔμελλον ἀποδώσειν τὴν τιμήν.
[2, 10]	προφάσεως εὐλόγου. Ἔταξαν δὲ χρόνον	ἐν	ᾧ λόγον ὑπὲρ αὐτῶν ἔφασαν
[2, 30]	αὑτῷ δανεῖσαι (ἐν χρόνῳ) διειπάμενος	ἐν	ᾧ πάλιν αὐτοῖς ἀποδώσει. Πάλιν
[2, 2]	δῆμον ἕκαστον, ἀλλὰ κατὰ κτῆμα	ἐν	ᾧ τόπῳ ἕκαστον εἴη, ἵνα
[2, 2]	τε ἀναθήματα, ὅσα ἦν αὐτῶν	ἔν	τισιν ἐργαστηρίοις ἡμίεργα ἀνακείμενα, ἐπώλει
[2, 40]	ἡσυχίαν εἶχον, ἐκεῖνος δὲ παραλλάξας	ἕνα	μῆνα παρὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἀφῄρει
[2, 1]	διὰ τὸ δεῖν μὴ πρὸς	ἕνα	σκοπὸν οἰκονομεῖν, ἐλαχίστη δὲ διὰ
[2, 30]	ὃ δ´ ἐκείνοις τε βουλόμενος	ἐνδείξασθαι	καὶ τῷ Κλεομένει, ἀνήνεγκε τὰς
[2, 20]	ἄσημον ἀργύριον ἢ χρυσίον, κελεῦσαι	ἐνέγκαι	πρὸς αὑτόν· ἐνεγκάντων δὲ τῶν
[2, 20]	χρυσίον, κελεῦσαι ἐνέγκαι πρὸς αὑτόν·	ἐνεγκάντων	δὲ τῶν πλείστων, ἐκέλευσε τούτῳ
[2, 20]	ἐκ τῶν ἐνόντων ἱερῶν ὅσος	ἐνῆν	κοῖλος ἄργυρος· εἶτ´ ἐπισκευάσας τὰς
[2, 20]	ὄντων αὐτοῖς ἀνδραπόδων, ἐψηφίσαντο καταλειπομένου	ἑνὶ	ἑκάστῳ θήλεος καὶ ἄρρενος τὰ
[2, 40]	παραλλάξας ἕνα μῆνα παρὰ τὸν	ἐνιαυτὸν	ἀφῄρει μισθὸν ἀεὶ μηνός. Σταβέλβιος
[2, 30]	τοὺς μισθοὺς ἓξ ἡμερῶν τὸν	ἐνιαυτόν,	φάσκων ταύταις ταῖς ἡμέραις οὔτε
[2, 10]	τοῖς ἡγεμόσι τέτταρα τάλαντα τοῦ	ἐνιαυτοῦ·	ἐπεὶ δὲ τοῦ μὲν ἀρχαίου
[2, 30]	ὁπόσου θέλει, τελεῖν δὲ τοῦ	ἐνιαυτοῦ	ὀκτὼ δραχμάς ἀποτίσαι† ἂν δὲ
[2, 2]	ἄλλα τε πολλὰ ἀνήλισκον ἐξ	ἐνιαυτοῦ	παρασκευάζοντες καὶ ἱερεῖα πολυτελῆ, ὑπογύου
[2, 2]	ἐκέλευσεν ἐργάζεσθαι. Περιελθόντος δὲ τοῦ	ἐνιαυτοῦ	τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐποίησεν, ὥστε
[2, 10]	τῆς τεταγμένης τιμῆς, ὑπολειπόμενον ἕκαστον	(ἐνιαυτοῦ	τροφήν· εἶτα ἐξαγωγὴν ἔδωκαν τῷ
[2, 20]	εἰς αὐτὸ ἔλαβεν ἐκ τῶν	ἐνόντων	ἱερῶν ὅσος ἐνῆν κοῖλος ἄργυρος·
[2, 2]	χρημάτων δεηθέντες ἐψηφίσαντο τὸν ἐξ	ἑνὸς	ὄντα ἀστοῦ καταβαλόντα μνᾶς τριάκοντα
[2, 20]	τὸν δὲ μὴ τοῦτο ποιήσαντα	ἔνοχον	ἔφησεν ἱεροσυλίας ἔσεσθαι. Ἀνενεγκάντων δὲ
[2, 30]	πρότερον ὂν ἐπὶ τοῦ Κανώβου	ἐνταῦθα	ποιῆσαι, καταπλεύσας εἰς τὸν Κάνωβον
[2, 30]	ἐπαύσατο. Ἀλεξάνδρου τε〉 τοῦ βασιλέως	ἐντειλαμένου	αὐτῷ οἰκίσαι πόλιν πρὸς τῇ
[2, 10]	τοῦ σώματος· ἅμα τε οὖν	ἐντεῦθεν	καὶ ἀργύριον ἐλάμβανεν, ἅμα τε
[2, 2]	εἶναι πολίτην ὃς ἂν μὴ	ἐξ	ἀστῶν ἀμφοτέρων ᾖ, χρημάτων δεηθέντες
[2, 2]	οἷς ἄλλα τε πολλὰ ἀνήλισκον	ἐξ	ἐνιαυτοῦ παρασκευάζοντες καὶ ἱερεῖα πολυτελῆ,
[2, 2]	ᾖ, χρημάτων δεηθέντες ἐψηφίσαντο τὸν	ἐξ	ἑνὸς ὄντα ἀστοῦ καταβαλόντα μνᾶς
[2, 30]	τὰς σιταρχίας καὶ τοὺς μισθοὺς	ἓξ	ἡμερῶν τὸν ἐνιαυτόν, φάσκων ταύταις
[2, 1]	σατραπικήν. Ἔστι δὲ ταύτης εἴδη	ἓξ	τῶν προσόδων (ἀπὸ γῆς, ἀπὸ
[2, 30]	τοὺς φόρους ἀποδοῦναι τῷ μὴ	ἐξάγεσθαι	τὸν σῖτον, ἐξαγωγὴν μὲν ἐποίησε,
[2, 30]	ὥστε συνέβαινεν αὐτῷ εἰ μὴ	ἐξαγομένου	ὀλίγου πολὺ τέλος λαμβάνειν, αὐτούς
[2, 10]	ὑπολειπόμενον ἕκαστον (ἐνιαυτοῦ τροφήν· εἶτα	ἐξαγωγὴν	ἔδωκαν τῷ βουλομένῳ, τάξαντες τιμὴν
[2, 10]	νόμου ὄντος αὐτοῖς σίτου μὴ	ἐξαγωγὴν	εἶναι, (ἐν) λιμοῦ γενομένου, ἐκείνοις
[2, 30]	τῷ μὴ ἐξάγεσθαι τὸν σῖτον,	ἐξαγωγὴν	μὲν ἐποίησε, τέλος δὲ πολὺ
[2, 30]	Αἰγύπτῳ δὲ μετρίως, ἀπέκλεισε τὴν	ἐξαγωγὴν	τοῦ σίτου. Τῶν δὲ νομαρχῶν
[2, 1]	εὔωνον) ποιητέον· περὶ δὲ τὰ	ἐξαγώγιμα	καὶ εἰσαγώγιμα πότε καὶ τίνα
[2, 1]	περὶ τὸ〉 νόμισμα, περὶ τὰ	ἐξαγώγιμα,	περὶ τὰ εἰσαγώγιμα, περὶ τὰ
[2, 2]	τετραδράχμου, προσέταξαν τοῖς ἀγοραίοις πωλεῖν	ἑξάδραχμον,	καὶ τοῦ ἐλαίου τὸν χοᾶ
[2, 30]	δίδραχμον, εἶτα τάξαντας αὐτοὺς τιμὴν	ἑξαδράχμου	οὕτω πωλεῖν. Χαβρίας· πληρωμάτων τε
[2, 40]	προτετακότα, εἴπας ἂν ὅτι δέχομαι,	ἐξαιρεῖν	ἐκέλευε, (τὰ ἱμάτια) τά τε
[2, 30]	πορείαν οὔτε δαπάνην ποιεῖσθαι, τὰς	ἐξαιρεσίμους	λέγων. Τόν τε πρὸ τοῦ
[2, 30]	κατὰ χώραν. Ὃ δ´ ἔρευναν	ἐξαίφνης	ποιησάμενος τῶν οἰκιῶν, παρ´ οἷς
[2, 20]	εἶπε διότι δικαίως μὲν ἂν	ἐξανδραποδισθεῖεν	ὑπ´ αὐτοῦ, νῦν μέντοι τὰ
[2, 20]	δὲ τοῦ ἀργυρίου, ἐπικόψας χαρακτῆρα	ἐξέδωκε	τὴν δραχμὴν δύο δυναμένην δραχμὰς
[2, 2]	ἐπὶ τῷ κόψαι ἕτερον χαρακτῆρα,	ἐξέδωκε	τὸ αὐτὸ ἀργύριον. Ὅσοι τε
[2, 10]	εἰσέφερον. Πάλιν δὲ〉 δεηθεὶς χρημάτων	ἐξεκκλησιάσας	τοῖς Μυλασσεῦσιν, ἔλεγεν ὅτι μητρόπολις
[2, 20]	οἳ δ´ οὐκ ἔφασαν ἔχειν.	Ἐξενέγκας	οὖν τὰ σκεύη τὰ παρ´
[2, 40]	τοῖς στρατιώταις σιταρχίαν δοῦναι, κατέπλευσεν	ἐξεπίτηδες·	προπορευομένου δὲ τοῦ μηνὸς ἀναπλεύσας
[2, 30]	ἔπραττον ὑπὲρ ἑκάστου καὶ χρημάτων	ἐξεωνοῦντο	τοὺς συνειλημμένους. Ὃ δὲ διομολογησάμενος
[2, 30]	εἴκοσι ναῦς, τῷ δὲ Ταῲ	ἑξήκοντα	μόνον οὐσῶν χρείας, προστάξαι τοῖς
[2, 30]	χρείας, προστάξαι τοῖς ἐκ τῶν	ἑξήκοντα	νεῶν αὐτοῦ τῶν ὑπομενουσῶν τοὺς
[2, 20]	οὖν πολῖται ἀγανακτήσαντες ἐπὶ τῷ	ἐξηπατῆσθαι,	σφάζοντες ἐπώλουν. Ὡς δὲ πρὸς
[2, 20]	κτησαμένων πολλὰ βοσκήματα ὡς ἀτελῆ	ἑξόντων,	ἐπεὶ καιρὸν ᾤετο εἶναι, τιμήσασθαι
[2, 2]	καὶ τὰς θύρας τὰς ἀνοιγομένας	ἔξω	ἐπώλησεν· ὠνοῦντο οὖν ὧν ἦν
[2, 2]	ὑπογύου δὲ οὔσης ταύτης τῆς	ἑορτῆς,	ἔπεισεν αὐτοὺς τῷ μὲν Διονύσῳ
[2, 30]	μετῴκισεν αὐτούς. Ἀποστείλας τέ τινα	ἐπ´	ἀγοράσματα καὶ αἰσθόμενος ὅτι εὐώνων
[2, 20]	τε παρὰ τῶν πολιτῶν χρήματα	ἐπ´	ἀποδόσει, ὡς ἀπῄτουν αὐτόν, ἐκέλευσεν
[2, 20]	ᾧ εἴη, καὶ ἀναζεύξας ἐβάδιζεν	ἐπ´	αὐτό. Εἶτα, ὡς ἐγγὺς τοῦ
[2, 30]	τῆς Αἰολίδος τινὰ χωρία, ἐπιστρατεύοντος	ἐπ´	αὐτὸν Ἀρταβάζου, χρημάτων ἐδεῖτο εἰς
[2, 10]	ἀτείχιστός ἐστιν, ὁ δὲ βασιλεὺς	ἐπ´	αὐτὸν στρατεύει. Ἐκέλευσεν οὖν τοὺς
[2, 30]	καταβολαὶ τῶν προσόδων παρῆσαν, ἔφησεν	ἐπ´	αὐτῷ χρείαν εἶναι καὶ τούτων,
[2, 30]	αὐτοὺς εἰ δυνήσονται συντελεῖν ἅπερ	ἐπαγγέλλονται,	φησάντων αὐτῶν, τὸν μὲν ἐπιμελητὴν
[2, 20]	ἡμέρας, ὡς διημαρτηκὼς τῆς πράξεως,	ἐπαινέσας	αὐτοὺς ἀπέδωκεν ἑκάστῳ ὃ εἰσήνεγκαν.
[2, 10]	οἶκον ἐκέλευε τρέφειν ἕως ἂν	ἐπανέλθοι·	ὁπότε δὲ δοκοίη χρόνος ἱκανὸς
[2, 30]	χρυσίον ἔδοσαν αὐτῷ καὶ οὕτως	ἐπαύσατο.	Ἀλεξάνδρου τε〉 τοῦ βασιλέως ἐντειλαμένου
[2, 20]	καιρὸν ᾤετο εἶναι, τιμήσασθαι κελεύσας	ἐπέβαλε	τέλος. Οἱ οὖν πολῖται ἀγανακτήσαντες
[2, 30]	τέλος δὲ πολὺ τῷ σίτῳ	ἐπέβαλεν,	ὥστε συνέβαινεν αὐτῷ εἰ μὴ
[2, 30]	Ῥόδιος κυριεύσας Λαμψάκου δεηθεὶς χρημάτων	ἐπέγραψε	τοῖς πλουσιωτάτοις αὐτῶν πλῆθός τι
[2, 30]	τὸ ἐμπόριον καὶ μὴ ἐκεῖ.	Ἐπεὶ	δ´ οὐκ ἂν ἔφασαν δύνασθαι
[2, 20]	τοὺς ὑπὸ τοῦ Ἑρμείου καθεστηκότας.	Ἐπεὶ	δὲ ἐθάρρησάν τε ἅπαντες καί,
[2, 30]	ταχέων αὐτοῖς ἐσομένης τῆς κομιδῆς.	Ἐπεὶ	δὲ καὶ αἱ καταβολαὶ τῶν
[2, 30]	παρὰ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἔφησεν.	Ἐπεὶ	δὲ οἱ ἄλλοι πολῖται εἰσήνεγκαν,
[2, 20]	εἶναι αὐτοὶ ἱερεῖς, ἐδίδοσαν χρήματα.	Ἐπεὶ	δὲ παρὰ πάντων εἰλήφει, προστάξαι
[2, 20]	Συρακουσίων, ἀπεγράφετο τί ἕκαστος ἀγοράσειεν·	ἐπεὶ	δὲ τὴν τιμὴν κατέβαλον, ἐκέλευσε
[2, 10]	ἡγεμόσι τέτταρα τάλαντα τοῦ ἐνιαυτοῦ·	ἐπεὶ	δὲ τοῦ μὲν ἀρχαίου ἀπέκοπτον
[2, 30]	μὲν ἀπηλλάγη, εἶτα δὲ καταπλεύσας,	ἐπεὶ	ἦν εὐτρεπῆ αὐτῷ τὰ πρὸς
[2, 20]	πολλὰ βοσκήματα ὡς ἀτελῆ ἑξόντων,	ἐπεὶ	καιρὸν ᾤετο εἶναι, τιμήσασθαι κελεύσας
[2, 30]	εἰς τὸν νομὸν τὸν Ἀθριβίτην,	ἐπεὶ	προσελθόντες αὐτῷ οἱ νομάρχαι οἱ
[2, 20]	τοῖς στρατιώταις. Τῶν τε ἐπιτηδείων	ἐπεὶ	σπάνις ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[2, 1]	μὴ μείζω τῶν προσόδων γίνεσθαι.	Ἐπεὶ	τοίνυν τὰς διαιρέσεις εἰρήκαμεν, μετὰ
[2, 20]	τοὺς χειμῶνας παραγενέσθαι αὑτῷ ἀργύριον,	ἐπεὶ	τοσαύτην εἶναι περὶ αὑτὸν εὐπορίαν,
[2, 2]	κεκτῆσθαι. Λύγδαμις Νάξιος ἐκβαλὼν φυγάδας,	ἐπειδὴ	τὰ κτήματα αὐτῶν οὐθεὶς ἠθέλησεν
[2, 20]	ἔχειν, ἀδεῶς ἀνήνεγκαν· ὃ δ´	ἐπείπερ	ἐκεῖνα ἔλαβεν, ἐκέλευσε πάλιν τὰ
[2, 2]	δὲ οὔσης ταύτης τῆς ἑορτῆς,	ἔπεισεν	αὐτοὺς τῷ μὲν Διονύσῳ εὔξασθαι
[2, 30]	δὲ μή, ἀποτείσειν ἀργύριον ὃ	ἐπεκήρυξεν,	ἠμέλει καὶ οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν ἐποιεῖτο.
[2, 30]	νῦν καθεστηκότα ἀπαλλάξαι αὐτὸν ἠξίουν,	ἐπερωτήσας	αὐτοὺς εἰ δυνήσονται συντελεῖν ἅπερ
[2, 2]	ἐν ὁλκάσιν, ἄνδρα τε〉 ταμίαν	ἐπέστησαν	ἐφ´ ἑκάστῃ τῶν νεῶν. Ἀφικομένων
[2, 10]	δὲ φοβούμενοι πολλῷ τούτων πλείω	ἐπηγγέλλοντο	καὶ εἰσέφερον. Πάλιν δὲ〉 δεηθεὶς
[2, 10]	Κατασκευαστοὶ δ´ ἄνδρες αὐτῷ εὐθέως	ἐπηγγέλλοντο	ὅσον εἰσοίσει ἕκαστος. Τούτων δὲ
[2, 2]	ἐπιδέκατον. (Μετοίκων δέ τινων ἐπιδεδανεικότων	ἐπὶ	κτήμασιν, οὐκ οὔσης αὐτοῖς ἐγκτήσεως,
[2, 40]	ἐκείνων ἑκάστῳ δοὺς ἀργύριον ἀποστέλλειν	ἐπὶ	ξενολογίαν, τούς τε μισθοὺς οὓς
[2, 30]	Πάλιν τε πορίζων τἀνδράποδα τὰ	ἐπὶ	στρατοπέδῳ ὄντα ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον
[2, 20]	σίτου πολὺ πλῆθος. Καταγαγὼν οὖν	ἐπὶ	τὰ ἐμπόρια ἀπέδοτο καὶ εὐπόρησε
[2, 20]	Μακεδονίᾳ πωλουμένου τοῦ ἐλλιμενίου ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ εἴκοσι ταλάντων, ἐποίησεν
[2, 10]	τῶν ἰδιωτῶν, δανεῖσαι τῇ πόλει	ἐπὶ	τόκῳ· γίνεται δὲ πολὺς οὗτος
[2, 30]	τὸ ἐμπόριον τὸ πρότερον ὂν	ἐπὶ	τοῦ Κανώβου ἐνταῦθα ποιῆσαι, καταπλεύσας
[2, 2]	χρημάτων. Ἡρακλεῶται πέμποντες ναῦς τετταράκοντα	ἐπὶ	τοὺς ἐν Βοσπόρῳ τυράννους, οὐκ
[2, 30]	καὶ τοὺς κτήματα ἔχοντας ἐκεῖ	ἐπὶ	τούτῳ ἥκειν ἔφη ὥστε μετοικίσαι
[2, 20]	τέλος. Οἱ οὖν πολῖται ἀγανακτήσαντες	ἐπὶ	τῷ ἐξηπατῆσθαι, σφάζοντες ἐπώλουν. Ὡς
[2, 2]	πρὸς αὑτὸν ἀνακομίζειν. Συνελθόντων δὲ	ἐπὶ	τῷ κόψαι ἕτερον χαρακτῆρα, ἐξέδωκε
[2, 10]	τύραννος, πέμποντος βασιλέως πρὸς αὐτὸν	ἐπὶ	τῷ τοὺς φόρους δοῦναι, συναγαγὼν
[2, 20]	πολιορκῶν τοὺς καρποὺς καὶ τὰ	ἐπὶ	τῶν ἀγρῶν ἀπεδίδοτο αὐτοῖς τοῖς
[2, 30]	αὐτοὺς πλέειν. Οἳ δὲ βουλόμενοι	ἐπὶ	τῶν ἰδίων εἶναι ἔδωκαν ἃ
[2, 30]	ἐδόκει οὔτ´ ἐκείνοις πλείους φόρους	ἐπιβαλεῖν	ἢ αὐτοὶ ἐτάξαντο, χρήματα δὲ
[2, 2]	Ἀπὸ τούτων οὖν εἰσέφερον τὸ	ἐπιγραφὲν	ἕκαστος. Σωσίπολις Ἀντισσαῖος, δεηθείσης τῆς
[2, 20]	ἀργύριον ὃ δεῖ καταβαλεῖν εἴων	ἐπιγράφεσθαι	τὸ ὄνομα τοῦ δόντος τὸ
[2, 2]	τῶν ἄλλων τῷ βουλομένῳ ὥστ´	ἐπιγραφῆναι	τὸ τοῦ πριαμένου ὄνομα. Βυζάντιοι
[2, 2]	τὸ ἐπιδέκατον. (Μετοίκων δέ τινων	ἐπιδεδανεικότων	ἐπὶ κτήμασιν, οὐκ οὔσης αὐτοῖς
[2, 2]	χωρὶς τῆς τιμῆς διδόναι τὸ	ἐπιδέκατον.	(Μετοίκων δέ τινων ἐπιδεδανεικότων ἐπὶ
[2, 2]	ἐμπόρων ἀγανακτούντων, ἐτέλουν αὐτοῖς τόκους	ἐπιδεκάτους,	τοῖς δ´ ὠνουμένοις τι ἔταξαν
[2, 1]	δὲ ἡ ἀπὸ τῶν βοσκημάτων,	ἐπικαρπία	τε καὶ δεκάτη καλουμένη. Ἕκτη
[2, 10]	τε τὸ τραφὲν καὶ τὴν	ἐπικαρπίαν	λογισάμενος ἀπῄτει. Τῶν τε δένδρων
[2, 10]	ὁδοὺς τὰς βασιλικὰς ἐπώλει τὰς	ἐπικαρπίας.	Τῶν δὲ στρατιωτῶν εἴ τις
[2, 10]	αὐτούς. Ἔφησεν οὖν, εἰ βούλονται	ἐπικεφάλαιον	τακτὸν αὐτῷ δοῦναι, μεταπέμψασθαι ἐκ
[2, 1]	δὲ ἡ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων,	ἐπικεφάλαιόν	τε καὶ χειρωνάξιον προσαγορευομένη. Τρίτον
[2, 1]	δὲ καὶ ποικιλωτάτη ἡ ἰδιωτική.	Ἐπικοινωνεῖν	μὲν τὰ πολλὰ ἀλλήλαις ἀναγκαῖόν
[2, 1]	δὲ τούτων ὃ πάσαις μὲν	ἐπικοινωνεῖται	ταῖς οἰκονομίαις (καὶ προσήκει σκοπεῖν
[2, 20]	ἐπιτίμιον. Ἀνενεχθέντος δὲ τοῦ ἀργυρίου,	ἐπικόψας	χαρακτῆρα ἐξέδωκε τὴν δραχμὴν δύο
[2, 10]	Κυζικηνοὶ δὲ στασιάσαντες πρὸς ἀλλήλους,	ἐπικρατήσαντος	τοῦ δήμου, τῶν δὲ πλουσίων
[2, 20]	τὰ χωρία αὐτοῦ κατασχὼν τοὺς	ἐπιμελητὰς	εἴασε κατὰ χώραν τοὺς ὑπὸ
[2, 30]	κυρίῳ ἀποδοῦναι. Ὀφέλας Ὀλύνθιος καταστήσας	ἐπιμελητὴν	εἰς τὸν νομὸν τὸν Ἀθριβίτην,
[2, 30]	ἐπαγγέλλονται, φησάντων αὐτῶν, τὸν μὲν	ἐπιμελητὴν	κατὰ χώραν εἴα, τοὺς δὲ
[2, 30]	αὐτοὶ πολὺ φέρειν, τὸν δ´	ἐπιμελητὴν	τὸν νῦν καθεστηκότα ἀπαλλάξαι αὐτὸν
[2, 20]	ἔφη δεῖν εἰς Ἀμισὸν ἐλθόντας	ἐπισημήνασθαι·	ἦν δ´ εἰς τὴν Ἀμισὸν
[2, 1]	δι´ αὐτῶν ἑκάστῃ συμβαίνει, ταῦτα	ἐπισκεπτέον	ἡμῖν ἐστιν. Πρῶτον μὲν τοίνυν
[2, 20]	ὅσος ἐνῆν κοῖλος ἄργυρος· εἶτ´	ἐπισκευάσας	τὰς ἡμιόνους ὡς ἀγούσας ἀργύριον
[2, 30]	ἔχων τῆς Αἰολίδος τινὰ χωρία,	ἐπιστρατεύοντος	ἐπ´ αὐτὸν Ἀρταβάζου, χρημάτων ἐδεῖτο
[2, 30]	ὃ ἐπεκήρυξεν, ἠμέλει καὶ οὐδεμίαν	ἐπιστροφὴν	ἐποιεῖτο. Τῶν δὲ ἀνθρώπων οἰομένων
[2, 30]	ἀγοράσματα καὶ αἰσθόμενος ὅτι εὐώνων	ἐπιτετύχηκεν,	αὐτῷ δὲ μέλλει ἐκτετιμημένα λογίζεσθαι,
[2, 20]	τοῦτον ἀπεχρᾶτο τῷ στρατοπέδῳ τὰ	ἐπιτήδεια	μόνον διδούς. Τούς τε〉 τεχνίτας
[2, 20]	δὲ εἰσαφικνούμενοι ἦγον αὑτοῖς τὰ	ἐπιτήδεια·	ὁπότε δὲ ἀπαλλάττοιντο, εἴ τι
[2, 20]	συνέβαινεν εὐπορεῖσθαι τοὺς στρατιώτας τῶν	ἐπιτηδείων.	Δατάμης Πέρσης ἔχων στρατιώτας τὰ
[2, 20]	μισθοὺς τοῖς στρατιώταις. Τῶν τε	ἐπιτηδείων	ἐπεὶ σπάνις ἦν ἐν τῷ
[2, 20]	δὲ μή, θάνατον ἔταξε τὸ	ἐπιτίμιον.	Ἀνενεχθέντος δὲ τοῦ ἀργυρίου, ἐπικόψας
[2, 20]	μὴ ἀνενέγκαντι θάνατον ἔταξε τὸ	ἐπιτίμιον.	Ὑπολαβόντες δὲ οἱ ναῦται ἀνενεγκόντες
[2, 30]	εὗρεν ὅπλον τι, ἐπράττετο τὸ	ἐπιτίμιον.	Φιλόξενός τις Μακεδὼν Καρίας σατραπεύων
[2, 10]	δικῶν καὶ τὰς ἐκκλήτους μετ´	ἐπιτιμίων	ἐφ´ αὑτὸν ποιούμενος καὶ παρ´
[2, 30]	ἐπεκήρυξεν, ἠμέλει καὶ οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν	ἐποιεῖτο.	Τῶν δὲ ἀνθρώπων οἰομένων τὸ
[2, 20]	ἀποχρήσασθαι. Οἱ δὲ τοῦτο ταχέως	ἐποίησαν,	οἰόμενοι τῶν χωρίων κύριοι ἔσεσθαι.
[2, 10]	οὔσας δύο τῶν Φωκαίων, λόγους	ἐποιήσατο	(πρὸς τὴν ἑτέραν στάσιν ἐν
[2, 20]	οἱ ναῦται πολλὰ ἔχουσιν, κήρυγμα	ἐποιήσατο	τὰ ἡμίσεα (ὧν ἔχει ἕκαστος
[2, 2]	νόμισμα τὸ ὂν Ἀθηναίοις ἀδόκιμον	ἐποίησε,	τάξας δὲ τιμὴν ἐκέλευσε πρὸς
[2, 30]	ἐξάγεσθαι τὸν σῖτον, ἐξαγωγὴν μὲν	ἐποίησε,	τέλος δὲ πολὺ τῷ σίτῳ
[2, 20]	ἐπὶ τὸ πολὺ εἴκοσι ταλάντων,	ἐποίησεν	εὑρεῖν τὸ διπλάσιον· κατιδὼν γὰρ
[2, 2]	τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ αὐτὸ τοῦτο	ἐποίησεν,	ὥστε συνέβαινεν ἐν δέκα ἔτεσι
[2, 20]	ποτ´ ἦν αὐτοῖς ἀποκεκρυμμένα ἐμφανῆ	ἐποίουν	καὶ οἱ ἄποροι παρὰ τῶν
[2, 20]	ἡμέρας, οἳ δὲ πάλιν ἱερόθυτα	ἐποίουν·	ὃ δὲ ἀπεῖπε θῆλυ μὴ
[2, 20]	αὑτὸν τῆς δαπάνης ἧς πρότερον	ἐποιοῦντο	τὸ δέκατον μέρος ποιεῖσθαι, τὰ
[2, 20]	καὶ παρὰ τῶν ξένων δανειζόμενοι	ἐπόρισαν	ἃ ἐκέλευσε χρήματα. Λαβὼν δὲ
[2, 30]	ἡμιόλιος, γενομένου Ἀλεξάνδρου περὶ Βαβυλῶνα,	ἐπόρισε	χρήματα ὧδε. Νόμου ὄντος ἐν
[2, 20]	Ἰφικράτης Ἀθηναῖος, Κότυος συναγαγόντος στρατιώτας,	ἐπόρισεν	αὐτῷ χρήματα τρόπον τοιοῦτον. Ἐκέλευσε
[2, 30]	δῶρα πολλὰ ἀναγόμενα, τὴν δεκάτην	ἔπραττε	κατὰ τὸν νόμον τὸν κείμενον.
[2, 30]	παρ´ οἷς εὗρεν ὅπλον τι,	ἐπράττετο	τὸ ἐπιτίμιον. Φιλόξενός τις Μακεδὼν
[2, 20]	γῆς καὶ οἰκιῶν τέλη οὐκ	ἔπραττον,	ἀλλ´ ἀνέγραφον τοὺς ἔχοντας· ὁπότε
[2, 30]	εἰσιν. Ἕκαστος οὖν τῶν οἰκείων	ἔπραττον	ὑπὲρ ἑκάστου καὶ χρημάτων ἐξεωνοῦντο
[2, 30]	βασιλέως, πέμψας τινὰ παρ´ αὑτοῦ	ἐπώλει	τὰ ἐκ τῶν θησαυρῶν. ~(Κλεομένης·
[2, 10]	εἰς τὰς ὁδοὺς τὰς βασιλικὰς	ἐπώλει	τὰς ἐπικαρπίας. Τῶν δὲ στρατιωτῶν
[2, 2]	τόπους τοὺς ἀγοραίους ἐν οἷς	ἐπώλει	τίς τι· καὶ τῆς θαλάττης
[2, 2]	ἔν τισιν ἐργαστηρίοις ἡμίεργα ἀνακείμενα,	ἐπώλει	τοῖς τε φυγάσι καὶ τῶν
[2, 30]	δραχμὰς τοῦ σίτου τιμὴν οὕτως	ἐπώλει.	Τούς τε ἱερεῖς καλέσας ἔφησε
[2, 20]	τὰ σκεύη τὰ παρ´ αὑτοῦ	ἐπώλει,	ὡς δὴ δι´ ἀπορίαν τοῦτο
[2, 2]	τὰς θύρας τὰς ἀνοιγομένας ἔξω	ἐπώλησεν·	ὠνοῦντο οὖν ὧν ἦν τὰ
[2, 30]	τῶν ἰδιωτῶν τὴν πόλιν, ὥσπερ	ἐπώλουν,	δίδραχμον, εἶτα τάξαντας αὐτοὺς τιμὴν
[2, 30]	ἢ ὅσου ἂν τοῖς ἐμπόροις	ἐπώλουν.	Ὃ δ´ ἐκείνους μὲν ἐκέλευσεν
[2, 30]	μὲν ἐκέλευσεν αὑτῷ παραδιδόναι ὅσουπερ	ἐπώλουν	τοῖς ἄλλοις, αὐτὸς δὲ τάξας
[2, 20]	ἀγανακτήσαντες ἐπὶ τῷ ἐξηπατῆσθαι, σφάζοντες	ἐπώλουν.	Ὡς δὲ πρὸς τοῦτο ἔταξε
[2, 20]	εἴ τι περίλοιπον εἴη αὐτοῖς,	ἐπώλουν,	ὥστε συνέβαινεν εὐπορεῖσθαι τοὺς στρατιώτας
[2, 30]	ἐργαζομένους ἠρώτησε πῶς βούλονται αὑτῷ	ἐργάζεσθαι·	οἳ δ´ ἔφασαν ἐλάττονος ἢ
[2, 2]	ἔλαβε, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐκέλευσεν	ἐργάζεσθαι.	Περιελθόντος δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ
[2, 2]	τὸ τρίτον δὲ μέρος τοῦ	ἐργαζομένου	ἀποτελεῖν ἔταξαν· τῶν τε νομισμάτων
[2, 30]	τῇ χώρᾳ δεκαδράχμου, καλέσας τοὺς	ἐργαζομένους	ἠρώτησε πῶς βούλονται αὑτῷ ἐργάζεσθαι·
[2, 2]	τῶν ἁλῶν ἁλατοπωλίαν· τῶν τ´	ἐργαζομένων	θαυματοποιῶν καὶ μάντεων καὶ φαρμακοπωλῶν
[2, 20]	ἐργαστηρίων καὶ τῶν ἄλλην τινὰ	ἐργασίαν	παρεχόντων τῆς ἐργασίας μέρος τὸ
[2, 20]	ἄλλην τινὰ ἐργασίαν παρεχόντων τῆς	ἐργασίας	μέρος τὸ δέκατον κελεῦσαι ἀποτελεῖν.
[2, 2]	ὅσα ἦν αὐτῶν ἔν τισιν	ἐργαστηρίοις	ἡμίεργα ἀνακείμενα, ἐπώλει τοῖς τε
[2, 20]	Ἀπό τε〉 τῶν πλοίων καὶ	ἐργαστηρίων	καὶ τῶν ἄλλην τινὰ ἐργασίαν
[2, 10]	βουλόμενον τοῖς γεωργοῖς δανείζειν ὡς	ἐργάσωνται,	ὡς πρώτοις αὐτοῖς ἐσομένης τῆς
[2, 30]	κεκτημένοι κατὰ χώραν. Ὃ δ´	ἔρευναν	ἐξαίφνης ποιησάμενος τῶν οἰκιῶν, παρ´
[2, 30]	αὐτοὺς τῆς πόλεως μικρὸν καὶ	ἐρευνήσας	ἃ εἶχον, ἔλαβεν ὅσων ἐδεῖτο,
[2, 20]	παρ´ αὐτῶν, κομίσασθαι. Μέντωρ Ῥόδιος	Ἑρμείαν	συλλαβὼν καὶ τὰ χωρία αὐτοῦ
[2, 20]	κατὰ χώραν τοὺς ὑπὸ τοῦ	Ἑρμείου	καθεστηκότας. Ἐπεὶ δὲ ἐθάρρησάν τε
[2, 2]	αὐτοὺς τῷ μὲν Διονύσῳ εὔξασθαι	ἐς	νέωτα ἀποδώσειν διπλάσια, ταῦτα δὲ
[2, 20]	τοῦτο ποιήσαντα ἔνοχον ἔφησεν ἱεροσυλίας	ἔσεσθαι.	Ἀνενεγκάντων δὲ πάντων ἃ εἶχον
[2, 40]	δὲ ἡγεμόνων ὑπολαβόντων χρηματισμὸν αὑτοῖς	ἔσεσθαι,	ἀπέστειλαν τοὺς στρατιώτας, καθάπερ ἐκεῖνος
[2, 20]	ἐποίησαν, οἰόμενοι τῶν χωρίων κύριοι	ἔσεσθαι.	Ὁ δὲ Κότυς τοὺς ἀποσταλέντας
[2, 30]	ἀργυρίου, τούτοις δὲ τὴν κομιδὴν	ἔσεσθαι	παρὰ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἔφησεν.
[2, 20]	οὖν νῦν τι κτησαμένους ἀτελεῖς	ἔσεσθαι.	Πολλῶν δὲ ταχὺ κτησαμένων πολλὰ
[2, 10]	δικάσωνται χρόνον ὃν προέθηκε, μηκέτι	ἔσεσθαι	ὑπὲρ τῶν προτέρων ἐγκλημάτων κρίσεις.
[2, 10]	ὡς ἐργάσωνται, ὡς πρώτοις αὐτοῖς	ἐσομένης	τῆς κομιδῆς ἐκ τοῦ καρποῦ,
[2, 30]	εἰσήνεγκαν ὡς διὰ ταχέων αὐτοῖς	ἐσομένης	τῆς κομιδῆς. Ἐπεὶ δὲ καὶ
[2, 1]	τὰ μέγιστα τούτων δυνατὴ φέρειν	ἐστί·	εἰ δ´ ἐστί, τούτοις χρηστέον.
[2, 30]	δ´ αὐτοῦ τὸν νομόν, οὗ	ἐστι	θεὸς ὁ κροκόδειλος, ἡρπάσθη τις
[2, 30]	τὸν σατράπην τῆς ἐν ᾗ	ἐστι	τὸ στρατόπεδον, ἀνασῴζειν ἢ〉 τὴν
[2, 1]	δυνατὴ φέρειν ἐστί· εἰ δ´	ἐστί,	τούτοις χρηστέον. Μετὰ δὲ τοῦτο
[2, 10]	ἀποροῦντες ἐψηφίσαντο παρ´ οἷς ἔλαιόν	ἐστι	τῶν ἰδιωτῶν, δανεῖσαι τῇ πόλει
[2, 1]	τὴν ἱστορίαν ἀχρεῖον ὑπολαμβάνομεν εἶναι.	Ἔστι	γὰρ ὅτε τούτων ἐφαρμόσει τι
[2, 1]	μὲν τοίνυν τὴν βασιλικὴν ἴδωμεν.	Ἔστι	δὲ αὕτη δυναμένη μὲν τὸ
[2, 1]	ὤνια. Δεύτερον δὲ τὴν σατραπικήν.	Ἔστι	δὲ ταύτης εἴδη ἓξ τῶν
[2, 1]	τελευταῖον τὴν ἰδιωτικήν. Αὕτη δέ	ἐστιν	ἀνώμαλος μὲν διὰ τὸ δεῖν
[2, 1]	ἀπὸ τῆς γῆς· αὕτη δέ	ἐστιν	ἣν οἱ μὲν ἐκφόριον, οἱ
[2, 10]	ἡ πόλις αὐτοῦ αὕτη ἀτείχιστός	ἐστιν,	ὁ δὲ βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν
[2, 1]	μὲν τὰ πολλὰ ἀλλήλαις ἀναγκαῖόν	ἐστιν·	ὅσα δὲ μάλιστα δι´ αὐτῶν
[2, 1]	ἑκάστῃ συμβαίνει, ταῦτα ἐπισκεπτέον ἡμῖν	ἐστιν.	Πρῶτον μὲν τοίνυν τὴν βασιλικὴν
[2, 10]	τὰ πλέοντα εἰς τὸν Πόντον	ἐσύλων	μετὰ προφάσεως εὐλόγου. Ἔταξαν δὲ
[2, 10]	Πόντον ἐσύλων μετὰ προφάσεως εὐλόγου.	Ἔταξαν	δὲ χρόνον ἐν ᾧ λόγον
[2, 2]	δὲ μέρος τοῦ ἐργαζομένου ἀποτελεῖν	ἔταξαν·	τῶν τε νομισμάτων τὴν καταλλαγὴν
[2, 2]	ἐπιδεκάτους, τοῖς δ´ ὠνουμένοις τι	ἔταξαν	χωρὶς τῆς τιμῆς διδόναι τὸ
[2, 30]	πλείους φόρους ἐπιβαλεῖν ἢ αὐτοὶ	ἐτάξαντο,	χρήματα δὲ πολλαπλάσια αὐτὸς ἐλάμβανεν.
[2, 20]	ἐπώλουν. Ὡς δὲ πρὸς τοῦτο	ἔταξε	σφάζεσθαι ὅσα δεῖ τῆς ἡμέρας,
[2, 20]	αὐτόν· εἰ δὲ μή, θάνατον	ἔταξε	τὸ ἐπιτίμιον. Ἀνενεχθέντος δὲ τοῦ
[2, 20]	τῷ δὲ μὴ ἀνενέγκαντι θάνατον	ἔταξε	τὸ ἐπιτίμιον. Ὑπολαβόντες δὲ οἱ
[2, 2]	δὲ γενομένου τῶν ἐμπόρων ἀγανακτούντων,	ἐτέλουν	αὐτοῖς τόκους ἐπιδεκάτους, τοῖς δ´
[2, 2]	ἅπερ ἀνιέρωσε, τούς τε Κορινθίους	ἕτερα	κεκτῆσθαι. Λύγδαμις Νάξιος ἐκβαλὼν φυγάδας,
[2, 2]	ἄλλο κτῆμα· τοῖς δὲ θιασώταις	ἕτερα	χωρία, τὰ δημόσια ὅσα ἦν
[2, 2]	φέρειν χοίνικα κριθῶν καὶ πυρῶν	ἑτέραν	καὶ ὀβολόν, καὶ ὅτῳ ἂν
[2, 2]	ἢ χορηγεῖν ἤ τινα εἰς	ἑτέραν	λειτουργίαν τοιαύτην ἤμελλον δαπανᾶν, τίμημα
[2, 10]	Φωκαίων, λόγους ἐποιήσατο (πρὸς τὴν	ἑτέραν	στάσιν ἐν ἀπορρήτοις, φάσκων αὑτῷ
[2, 10]	ἐκέλευσεν ἔδωκαν· ὁ δὲ τοῖς	ἑτέροις	πάλιν ἔδειξεν ἃ εἰληφὼς εἴη
[2, 2]	Συνελθόντων δὲ ἐπὶ τῷ κόψαι	ἕτερον	χαρακτῆρα, ἐξέδωκε τὸ αὐτὸ ἀργύριον.
[2, 30]	τι ἄλλο σκεῦος ἀξιόλογον, εἰς	ἕτερον	χωρίον ἀποστέλλειν, παραπομπὴν δὲ δώσειν·
[2, 30]	ὁπότε δὲ διαπορεύοιτο στρατόπεδον ἢ	ἕτερος	ὄχλος ἄνευ τοῦ βασιλέως, πέμψας
[2, 2]	ἀποδόσθαι ἑτέρῳ οὔτε πρίασθαι παρ´	ἑτέρου·	εἰ δὲ μή, στέρησις ἦν.
[2, 10]	φάσκων αὑτῷ διδόναι χρήματα τοὺς	ἑτέρους	ἐφ´ ᾧ αὐτοῖς τὰ πράγματα
[2, 30]	παρὰ τούτων λαβὼν ὃ ἐδίδοσαν,	ἑτέρους	κατέγραψεν, ἕως ἔλαβε παρὰ τοῦτο,
[2, 2]	τὴν καταλλαγὴν ἀπέδοντο μιᾷ τραπέζῃ,	ἑτέρῳ	δὲ οὐκ ἦν οὐθενὶ οὔτε
[2, 2]	οὐκ ἦν οὐθενὶ οὔτε ἀποδόσθαι	ἑτέρῳ	οὔτε πρίασθαι παρ´ ἑτέρου· εἰ
[2, 10]	καὶ παρ´ ἑκατέρων ἀργύριον δι´	ἑτέρων	λαμβάνων, συνήγαγεν οὐκ ὀλίγα χρήματα.
[2, 10]	ἃ εἰληφὼς εἴη παρὰ τῶν	ἑτέρων·	οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ ἔφασαν
[2, 2]	ἐποίησεν, ὥστε συνέβαινεν ἐν δέκα	ἔτεσι	κεῖνόν τε ἅπαντα ἔχειν ἅπερ
[2, 10]	αὐτοῖς οὐδὲν διὰ τὸ καὶ	ἔτι	ὀφείλειν, ἐψηφίσαντο τὸν βουλόμενον τοῖς
[2, 30]	μάτην αὐτὸν πεποιῆσθαι, εἶχον ἃ	ἔτυχον	ἕκαστοι κεκτημένοι κατὰ χώραν. Ὃ
[2, 30]	ἠβούλετο, καὶ προσόν. παρ´ ἑκάστης	Εὐαίσης	Σύρος Αἰγύπτου σατραπεύων, ἀφίστασθαι μελλόντων
[2, 10]	εὐπορεῖται. Κατασκευαστοὶ δ´ ἄνδρες αὐτῷ	εὐθέως	ἐπηγγέλλοντο ὅσον εἰσοίσει ἕκαστος. Τούτων
[2, 10]	διοικεῖν παραδοῦναι. Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα	εὐθέως	τὰ χρήματα οἱ παρόντες πορίσαντες
[2, 10]	τὸν Πόντον ἐσύλων μετὰ προφάσεως	εὐλόγου.	Ἔταξαν δὲ χρόνον ἐν ᾧ
[2, 2]	αὐτὸς πραγματεύῃ. ~Κύψελος (ὁ) Κορίνθιος	εὐξάμενος	τῷ Διί, ἐὰν κύριος γένηται
[2, 2]	ἔπεισεν αὐτοὺς τῷ μὲν Διονύσῳ	εὔξασθαι	ἐς νέωτα ἀποδώσειν διπλάσια, ταῦτα
[2, 20]	εἴη αὐτοῖς, ἐπώλουν, ὥστε συνέβαινεν	εὐπορεῖσθαι	τοὺς στρατιώτας τῶν ἐπιτηδείων. Δατάμης
[2, 10]	τοὺς φόρους, αὐτὸς δὲ οὐκ	εὐπορεῖται.	Κατασκευαστοὶ δ´ ἄνδρες αὐτῷ εὐθέως
[2, 20]	ἀπεδίδοτο αὐτοῖς τοῖς Σαμίοις, ὥστε	εὐπόρησε	χρημάτων εἰς μισθοὺς τοῖς στρατιώταις.
[2, 2]	δὲ πλέον ἡ πόλις, καὶ	εὐπόρησε	χρημάτων. Ἡρακλεῶται πέμποντες ναῦς τετταράκοντα
[2, 20]	ἐπὶ τὰ ἐμπόρια ἀπέδοτο καὶ	εὐπόρησε	χρημάτων. Κότυς Θρᾷξ παρὰ Περινθίων
[2, 10]	ἕως ἂν καὶ τὸ ἀρχαῖον	εὐπορήσωσιν.	Μαύσωλος ὁ Καρίας τύραννος, πέμποντος
[2, 20]	ἐπεὶ τοσαύτην εἶναι περὶ αὑτὸν	εὐπορίαν,	ὥστε τὴν προδεδομένην τριμήνου σιταρχίαν
[2, 2]	τοὺς ἐν Βοσπόρῳ τυράννους, οὐκ	εὐπορούμενοι	χρημάτων, παρὰ τῶν ἐμπόρων συνηγόρασαν
[2, 20]	εἶχεν εἰς τὴν ναυπηγίαν. Οὐκ	εὐπορῶν	δὲ ἀργυρίου νόμισμα ἔκοψε καττιτέρου,
[2, 10]	εἴκοσι ταλάντων, εἶτα διδόντες τοῖς	εὐπορωτάτοις	ἐν τῇ πόλει κατὰ λόγον
[2, 30]	δὲ Χαρίδημος, ὃ ᾤετο χωρίον	εὐπορώτατον	εἶναι, ἐκέλευσεν (καὶ) εἴ τι
[2, 10]	τοὺς φόρους δοῦναι, συναγαγὼν τοὺς	εὐπορωτάτους	ἐν τῇ χώρᾳ ἔλεγεν ὅτι
[2, 30]	χοραγοὺς (προέγραψε τῶν Καρῶν τοὺς	εὐπορωτάτους	καὶ προσέταττεν αὐτοῖς ἃ δεῖ
[2, 10]	Τούτων δὲ τοῦτο πραξάντων, οἱ	εὐπορώτεροι	τὰ μὲν αἰσχυνόμενοι, τὰ δὲ
[2, 20]	διπλάσιον· κατιδὼν γὰρ ὠνουμένους τοὺς	εὐπορωτέρους	ἀεὶ διὰ τὸ δεῖν ταλαντιαίους
[2, 20]	καὶ οἱ ἄποροι παρὰ τῶν	εὐπορωτέρων	καὶ παρὰ τῶν ξένων δανειζόμενοι
[2, 20]	τὸ πολὺ εἴκοσι ταλάντων, ἐποίησεν	εὑρεῖν	τὸ διπλάσιον· κατιδὼν γὰρ ὠνουμένους
[2, 30]	ποιησάμενος τῶν οἰκιῶν, παρ´ οἷς	εὗρεν	ὅπλον τι, ἐπράττετο τὸ ἐπιτίμιον.
[2, 1]	γὰρ ἄλλας εἰς τοῦτο ἐμπιπτούσας	εὑρήσομεν)	βασιλική, σατραπική, πολιτική, ἰδιωτική. Τούτων
[2, 30]	εἶτα δὲ καταπλεύσας, ἐπεὶ ἦν	εὐτρεπῆ	αὐτῷ τὰ πρὸς τὴν οἰκοδομίαν,
[2, 1]	ἀπείρως ἔχειν, καὶ τῇ φύσει	εὐφυῆ	εἶναι καὶ τῇ προαιρέσει φιλόπονόν
[2, 40]	φάσκων αὐτὸς καὶ κουφότερα καὶ	εὐωδέστερα	δοῦναι· εἶτα ἱμάτια μὲν λευκά,
[2, 1]	ποῖον καὶ πότε (τίμιον ἢ	εὔωνον)	ποιητέον· περὶ δὲ τὰ ἐξαγώγιμα
[2, 30]	ἐπ´ ἀγοράσματα καὶ αἰσθόμενος ὅτι	εὐώνων	ἐπιτετύχηκεν, αὐτῷ δὲ μέλλει ἐκτετιμημένα
[2, 10]	καὶ τὰς ἐκκλήτους μετ´ ἐπιτιμίων	ἐφ´	αὑτὸν ποιούμενος καὶ παρ´ ἑκατέρων
[2, 2]	ὁλκάσιν, ἄνδρα τε〉 ταμίαν ἐπέστησαν	ἐφ´	ἑκάστῃ τῶν νεῶν. Ἀφικομένων δ´
[2, 10]	αὑτῷ διδόναι χρήματα τοὺς ἑτέρους	ἐφ´	ᾧ αὐτοῖς τὰ πράγματα ἐγκλῖναι,
[2, 1]	εἶναι. Ἔστι γὰρ ὅτε τούτων	ἐφαρμόσει	τι οἷς ἂν αὐτὸς πραγματεύῃ.
[2, 30]	οἱ ἐκ τοῦ τόπου τούτου	ἔφασαν	βούλεσθαι πλείω αὐτοὶ πολὺ φέρειν,
[2, 30]	Οἳ δὲ ταῦτα ἀκούοντες οὐκ	ἔφασαν	δεῖν πιστεύειν αὐτὸν τοῖς λέγουσί
[2, 30]	ἐκεῖ. Ἐπεὶ δ´ οὐκ ἂν	ἔφασαν	δύνασθαι δοῦναι, μετῴκισεν αὐτούς. Ἀποστείλας
[2, 30]	πλέον ἢ ὅσον ᾤοντο ἀναλώσειν	ἔφασαν	δώσειν τοῦ μὴ ὀχλεῖσθαι καὶ
[2, 30]	βούλονται αὑτῷ ἐργάζεσθαι· οἳ δ´	ἔφασαν	ἐλάττονος ἢ ὅσου ἂν τοῖς
[2, 20]	εἰσενεγκεῖν αὑτῷ· οἳ δ´ οὐκ	ἔφασαν	ἔχειν. Ἐξενέγκας οὖν τὰ σκεύη
[2, 30]	πρῶτον εἰσέφερον αὐτῷ, εἶτα οὐκέτι	ἔφασαν	ἔχειν. Ὁ δὲ Χαρίδημος, ὃ
[2, 10]	ἑτέρων· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ	ἔφασαν	οὐκ ἐλάττω δώσειν. Λαβὼν δὲ
[2, 10]	ἐν ᾧ λόγον ὑπὲρ αὐτῶν	ἔφασαν	ποιήσασθαι. Συλλεγέντων δὲ χρημάτων συχνῶν,
[2, 30]	Καρίας σατραπεύων δεηθεὶς χρημάτων Διονύσια	ἔφασκε	μέλλειν ἄγειν καὶ χοραγοὺς (προέγραψε
[2, 10]	τάλαντα καὶ οὐ δυνάμενοι, τόκον	ἔφερον	τοῖς ἡγεμόσι τέτταρα τάλαντα τοῦ
[2, 20]	δὲ ἄλλοις ἐκ τῶν λειπομένων.	~Ἐφέσιοι	δεηθέντες χρημάτων νόμον ἔθεντο μὴ
[2, 20]	στρατιώταις. Ἀγανακτούντων δὲ τῶν στρατιωτῶν	ἔφη	αὐτοῖς τοὺς ἐμπόρους τε καὶ
[2, 20]	κομιούμενοι τὸν μισθόν. Ὃ δὲ	ἔφη	δεῖν εἰς Ἀμισὸν ἐλθόντας ἐπισημήνασθαι·
[2, 20]	ὤφειλε, τεχνάζει τοιόνδε. Ἐκκλησίαν συναγαγὼν	ἔφη	οὐκ ἀπορεῖσθαι χρημάτων, ἀλλ´ εἶναι
[2, 20]	δεήσοιτο χρημάτων. Ἐκκλησίαν οὖν συναγαγὼν	ἔφη	πόλιν αὑτῷ τινα προδίδοσθαι, εἰς
[2, 30]	αὐτοῦ. Καλέσας οὖν τοὺς ἱερεῖς	ἔφη	πρότερος ἀδικηθεὶς ἀμύνεσθαι τοὺς κροκοδείλους,
[2, 10]	εἶχε, τὸ δὲ τεῖχος οὐκ	ἔφη	τὸν θεὸν ἐᾶν〉 ἐν τῷ
[2, 40]	οὔτε ἡγεμόνας ἄνευ ἰδιωτῶν οὐδὲν	ἔφη	χρησίμους εἶναι· ἐκέλευεν οὖν αὐτοὺς
[2, 30]	ἔχοντας ἐκεῖ ἐπὶ τούτῳ ἥκειν	ἔφη	ὥστε μετοικίσαι αὐτούς. Οἱ δὲ〉
[2, 10]	ὁρῶν ἀγαπῶντας τὸ τρίχωμα φορεῖν,	ἔφησε	γράμματα ἥκειν παρὰ βασιλέως κόμας
[2, 30]	ἐπώλει. Τούς τε ἱερεῖς καλέσας	ἔφησε	πολὺ τὸ ἀνάλωμα ἐν τῇ
[2, 40]	ὁ Μυσῶν στρατιώταις μισθὸν συγκαλέσας	ἔφησεν	αὑτῷ τῶν μὲν ἰδιωτῶν οὐδεμίαν
[2, 30]	αἱ καταβολαὶ τῶν προσόδων παρῆσαν,	ἔφησεν	ἐπ´ αὐτῷ χρείαν εἶναι καὶ
[2, 30]	ἔσεσθαι παρὰ τῶν ἄλλων πολιτῶν	ἔφησεν.	Ἐπεὶ δὲ οἱ ἄλλοι πολῖται
[2, 20]	βουλόμενος χρήματα συναγαγεῖν, ἐκκλησίαν ποιήσας	ἔφησεν	ἑωρακέναι τὴν Δήμητραν, καὶ κελεύειν
[2, 20]	δὲ μὴ τοῦτο ποιήσαντα ἔνοχον	ἔφησεν	ἱεροσυλίας ἔσεσθαι. Ἀνενεγκάντων δὲ πάντων
[2, 20]	ὑπεναντίους φασκόντων ἀποπορεύεσθαι, ἐκκλησίαν συναγαγὼν	ἔφησεν	οὐ δύνασθαι διὰ τοὺς χειμῶνας
[2, 10]	αὐτῷ ὑπὸ Μαυσώλου ἀποκεῖραι αὐτούς.	Ἔφησεν	οὖν, εἰ βούλονται ἐπικεφάλαιον τακτὸν
[2, 20]	τῆς χώρας, εἴ τίς τι	ἔχει	ἄσημον ἀργύριον ἢ χρυσίον, κελεῦσαι
[2, 20]	κήρυγμα ἐποιήσατο τὰ ἡμίσεα (ὧν	ἔχει	ἕκαστος ἀναφέρειν πρὸς αὑτόν, τὰ
[2, 10]	τῶν πολιτῶν ἢ μετοίκων σῦλον	ἔχει	κατὰ πόλεως ἢ ἰδιώτου καὶ
[2, 20]	ἀπῄτουν αὐτόν, ἐκέλευσεν ἀναφέρειν ὅσον	ἔχει	τις ἀργύριον πρὸς αὐτόν· εἰ
[2, 20]	ἀνενεγκόντες τὰ ἡμίσεα τὰ κατάλοιπα	ἔχειν,	ἀδεῶς ἀνήνεγκαν· ὃ δ´ ἐπείπερ
[2, 2]	δέκα ἔτεσι κεῖνόν τε ἅπαντα	ἔχειν	ἅπερ ἀνιέρωσε, τούς τε Κορινθίους
[2, 10]	τάξαντες τιμὴν ἣν ἐδόκει καλῶς	ἔχειν	αὐτοῖς. Ἀβυδηνοὶ δέ, διὰ στασιασμὸν
[2, 20]	αὑτῷ· οἳ δ´ οὐκ ἔφασαν	ἔχειν.	Ἐξενέγκας οὖν τὰ σκεύη τὰ
[2, 1]	οὓς ἂν πραγματεύηται, μὴ ἀπείρως	ἔχειν,	καὶ τῇ φύσει εὐφυῆ εἶναι
[2, 30]	εἰσέφερον αὐτῷ, εἶτα οὐκέτι ἔφασαν	ἔχειν.	Ὁ δὲ Χαρίδημος, ὃ ᾤετο
[2, 2]	τοῦ δανείου τὸν βουλόμενον κυρίως	ἔχειν	τὸ κτῆμα. Ἱππίας Ἀθηναῖος τὰ
[2, 20]	πρὸς αὑτόν, τὰ δ´ ἡμίσεα	ἔχειν	τὸν λαβόντα· τῷ δὲ μὴ
[2, 20]	βουλόμενοι ἕκαστος ὃ ἂν εἵλετο	ἔχειν	ὡς ἀργυροῦν ἀλλὰ μὴ καττιτέρινον.
[2, 30]	παρέβη τρεῖς ἡμέρας, τῷ δ´	ἐχομένῳ	πέντε. Τοῦτον δὲ τὸν τρόπον
[2, 30]	τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς κτήματα	ἔχοντας	ἐκεῖ ἐπὶ τούτῳ ἥκειν ἔφη
[2, 20]	οὐκ ἔπραττον, ἀλλ´ ἀνέγραφον τοὺς	ἔχοντας·	ὁπότε δὲ δεηθεῖεν χρημάτων, ἀπεδίδοσαν
[2, 1]	μὲν τὸ καθόλου, εἴδη δὲ	ἔχουσα	τέτταρα· περὶ τὸ〉 νόμισμα, περὶ
[2, 20]	τὰς γυναῖκας, ὅσον δὲ νῦν	ἔχουσι	δανεῖσαι τῇ πόλει· τῶν τε
[2, 30]	ἐκέλευσεν (καὶ) εἴ τι νόμισμα	ἔχουσιν	ἤ τι ἄλλο σκεῦος ἀξιόλογον,
[2, 20]	ὅτι καὶ οἱ ναῦται πολλὰ	ἔχουσιν,	κήρυγμα ἐποιήσατο τὰ ἡμίσεα (ὧν
[2, 20]	τῶν ἄλλων τελῶν αὐτοῖς προσπορευόμενα	(ἐχρῶντο)	εἰς διοίκησιν τῆς πόλεως, τὰ
[2, 20]	πολεμίας αὐτοῖς, νόμισμα δὲ οὐκ	ἔχων	διδόναι, ἀπαιτούμενος δὲ χρόνου γενομένου
[2, 20]	στρατιώτας τῶν ἐπιτηδείων. Δατάμης Πέρσης	ἔχων	στρατιώτας τὰ μὲν καθ´ ἡμέραν
[2, 30]	τὴν τριακάδα ἦλθεν. Χαρίδημος Ὠρείτης	ἔχων	τῆς Αἰολίδος τινὰ χωρία, ἐπιστρατεύοντος
[2, 20]	κεκομμένου νομίσματος ὑπερεῖπεν· οἳ δὲ	ἐψηφίσαντο	καὶ μὴ βουλόμενοι ἕκαστος ὃ
[2, 20]	δεόμενοι χρημάτων, ὄντων αὐτοῖς ἀνδραπόδων,	ἐψηφίσαντο	καταλειπομένου ἑνὶ ἑκάστῳ θήλεος καὶ
[2, 10]	πλουσίων συνειλημμένων, ὀφείλοντες χρήματα στρατιώταις	ἐψηφίσαντο	μὴ θανατῶσαι τοὺς συνειλημμένους, ἀλλὰ
[2, 10]	αὐτοῖς εἰς τὴν κάθοδον δοῦναι,	ἐψηφίσαντο	μίαν ἡμέραν καὶ αὐτοὺς καὶ
[2, 10]	σιτοδείᾳ ὄντες χρημάτων τε ἀποροῦντες	ἐψηφίσαντο	παρ´ οἷς ἔλαιόν ἐστι τῶν
[2, 10]	ἐκείνοις δὲ ὑπάρχοντος σίτου παλαιοῦ,	ἐψηφίσαντο	τῇ πόλει παραδοῦναι τοὺς ἰδιώτας
[2, 2]	κτήμασιν, οὐκ οὔσης αὐτοῖς ἐγκτήσεως,	ἐψηφίσαντο	τὸ τρίτον μέρος εἰσφέροντα τοῦ
[2, 10]	διὰ τὸ καὶ ἔτι ὀφείλειν,	ἐψηφίσαντο	τὸν βουλόμενον τοῖς γεωργοῖς δανείζειν
[2, 2]	ἀστῶν ἀμφοτέρων ᾖ, χρημάτων δεηθέντες	ἐψηφίσαντο	τὸν ἐξ ἑνὸς ὄντα ἀστοῦ
[2, 10]	εἰς τὸ δημόσιον, δεηθέντες χρημάτων	ἐψηφίσαντο	τοὺς (ὀφείλοντας μὲν ἀποδοῦναι τῇ
[2, 20]	χρήματα συναγαγεῖν, ἐκκλησίαν ποιήσας ἔφησεν	ἑωρακέναι	τὴν Δήμητραν, καὶ κελεύειν τὸν
[2, 10]	ἀπαγαγόντα εἰς οἶκον ἐκέλευε τρέφειν	ἕως	ἂν ἐπανέλθοι· ὁπότε δὲ δοκοίη
[2, 10]	τοὺς τόκους τοῖς δεδανεικόσι καταφέρειν,	ἕως	ἂν καὶ τὸ ἀρχαῖον εὐπορήσωσιν.
[2, 30]	τοῖς λέγουσί τι κατ´ ἐκείνου,	ἕως	αὐτὸς παραγενόμενος τὸν λόγον αὐτῷ
[2, 2]	συνέβαινε ταὐτὸ (τὸ) ἀργύριον δίδοσθαι	ἕως	εἰς οἶκον ἀπῆλθον. ~Λακεδαιμόνιοι Σαμίων
[2, 30]	Τοῦτον δὲ τὸν τρόπον προῆγεν,	ἕως	εἰς τὴν τριακάδα ἦλθεν. Χαρίδημος
[2, 20]	ἄλλων τὰ τούτων χρήματα ἀπεχρᾶτο	ἕως	ἕκαστος εἰς ἡλικίαν ἔλθοι. Ῥήγιόν
[2, 20]	ἡσυχίαν εἶχον ὑπὲρ τῶν μισθῶν	ἕως	ἐκεῖνος διῳκήσατο ἃ ἐβούλετο. Σάμον
[2, 30]	λαβὼν ὃ ἐδίδοσαν, ἑτέρους κατέγραψεν,	ἕως	ἔλαβε παρὰ τοῦτο, ὃ ἠβούλετο,
[2, 20]	τὰ δὲ λοιπὰ αὑτῷ δανεῖσαι	ἕως	ὁ〉 πόλεμος ὁ πρὸς βασιλέα
[2, 40]	εἶτα τοῦ εἰσιόντος μηνὸς διέλιπεν	ἕως	τῆς νουμηνίας. Οἱ μὲν οὖν