HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la science économique, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  89 formes différentes pour 151 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[2, 10]   ἐδαπάνα ἕκαστος, τοσοῦτον δοῦναι τοῖς  Σαμίοις.   Χαλκηδόνιοι δέ, ξένων ἐν τῇ
[2, 20]   τῶν ἀγρῶν ἀπεδίδοτο αὐτοῖς τοῖς  Σαμίοις,   ὥστε εὐπόρησε χρημάτων εἰς μισθοὺς
[2, 10]   ἕως εἰς οἶκον ἀπῆλθον. ~Λακεδαιμόνιοι  Σαμίων   δεηθέντων χρήματα αὐτοῖς εἰς τὴν
[2, 20]   ἕως ἐκεῖνος διῳκήσατο ἐβούλετο.  Σάμον   δὲ πολιορκῶν τοὺς καρποὺς καὶ
[2, 30]   αὐτῷ οὐθενός, τηρήσας τούς τε  σατράπας   ἅπαντας προσδοκίμους ὄντας καὶ στρατιώτας
[2, 30]   τὰς βασιλικὰς ἀναπληροῦν ἐκέλευε τοὺς  σατράπας   κατὰ τὸν νόμον τὸν τῆς
[2, 1]   τοῦτο πάλιν νοητέον ἡμῖν  σατραπεία,   περὶ ἣν ἂν πραγματευώμεθα,
[2, 30]   παρ´ ἑκάστης Εὐαίσης Σύρος Αἰγύπτου  σατραπεύων,   ἀφίστασθαι μελλόντων τῶν νομαρχῶν ἀπ´
[2, 30]   ἐπιτίμιον. Φιλόξενός τις Μακεδὼν Καρίας  σατραπεύων   δεηθεὶς χρημάτων Διονύσια ἔφασκε μέλλειν
[2, 30]   τὸν νεκρόν. Κλεομένης Ἀλεξανδρεὺς Αἰγύπτου  σατραπεύων,   λιμοῦ γενομένου ἐν μὲν τοῖς
[2, 30]   τι ἀποδραίη ἀνδράποδον, ἐκέλευε τὸν  σατράπην   τῆς ἐν ἐστι τὸ
[2, 1]   εἰς τοῦτο ἐμπιπτούσας εὑρήσομεν) βασιλική,  σατραπική,   πολιτική, ἰδιωτική. Τούτων δὲ μεγίστη
[2, 1]   νομίσματος ὤνια. Δεύτερον δὲ τὴν  σατραπικήν.   Ἔστι δὲ ταύτης εἴδη ἓξ
[2, 1]   πότε καὶ τίνα παρὰ τῶν  σατραπῶν   ἐν τῇ ταγῇ ἐκλαβόντι αὐτῷ
[2, 10]   διεδίδοσαν, τοὺς δὲ σιδηροῦς ἐκομίζοντο.  Σηλυβριανοὶ   δὲ δεηθέντες χρημάτων, νόμου ὄντος
[2, 10]   δὲ μάτην ἐδαπάνων, νόμισμα ἔκοψαν  σιδηροῦν   εἰς ἀργυρίου λόγον εἴκοσι ταλάντων,
[2, 10]   πρὸς μέρος διεδίδοσαν, τοὺς δὲ  σιδηροῦς   ἐκομίζοντο. Σηλυβριανοὶ δὲ δεηθέντες χρημάτων,
[2, 40]   νουμηνίας καὶ δέον τοῖς στρατιώταις  σιταρχίαν   δοῦναι, κατέπλευσεν ἐξεπίτηδες· προπορευομένου δὲ
[2, 20]   εὐπορίαν, ὥστε τὴν προδεδομένην τριμήνου  σιταρχίαν   δωρεὰν αὐτοῖς διδόναι· οἳ (δὲ
[2, 40]   τοῦ μηνὸς ἀναπλεύσας διέδωκε τὴν  σιταρχίαν,   εἶτα τοῦ εἰσιόντος μηνὸς διέλιπεν
[2, 40]   διὰ τὸ νεωστὶ εἰληφέναι τὴν  σιταρχίαν   ἡσυχίαν εἶχον, ἐκεῖνος δὲ παραλλάξας
[2, 30]   τῇ δευτέρᾳ τῆς νουμηνίας τὴν  σιταρχίαν,   τῷ μὲν πρώτῳ μηνὶ παρέβη
[2, 30]   στρατευομένων παρ´ αὐτῷ παρῃρεῖτο τὰς  σιταρχίας   καὶ τοὺς μισθοὺς ἓξ ἡμερῶν
[2, 30]   ὑπομενουσῶν τοὺς πλέοντας εἰς δίμηνον  σιτηρεσιάσαι   αὐτοὺς πλέειν. Οἳ δὲ
[2, 2]   μνᾶς τριάκοντα εἶναι πολίτην. Ἐν  σιτοδείᾳ   δὲ γενόμενοι καὶ ἀποροῦντες χρημάτων
[2, 10]   ὀλίγα χρήματα. Κλαζομένιοι δ´ ἐν  σιτοδείᾳ   ὄντες χρημάτων τε ἀποροῦντες ἐψηφίσαντο
[2, 20]   τοὺς εἰσαφικνουμένους, ἀπηγόρευσε μὴ πωλεῖν  σῖτον   ἀληλεσμένον μηδὲ μέτρον ἔλαττον
[2, 30]   ἀποδοῦναι τῷ μὴ ἐξάγεσθαι τὸν  σῖτον,   ἐξαγωγὴν μὲν ἐποίησε, τέλος δὲ
[2, 2]   τῶν ἐμπόρων συνηγόρασαν τόν τε  σῖτον   πάντα καὶ τὸ ἔλαιον καὶ
[2, 10]   πόλει παραδοῦναι τοὺς ἰδιώτας τὸν  σῖτον   τῆς τεταγμένης τιμῆς, ὑπολειπόμενον ἕκαστον
[2, 10]   τὰ ἐμπόρια, ὅθεν αὐτοῖς ἧκε  σῖτος,   ὑποθήκης γενομένης τῆς τοῦ ἐλαίου
[2, 10]   δεηθέντες χρημάτων, νόμου ὄντος αὐτοῖς  σίτου   μὴ ἐξαγωγὴν εἶναι, (ἐν) λιμοῦ
[2, 10]   λιμοῦ γενομένου, ἐκείνοις δὲ ὑπάρχοντος  σίτου   παλαιοῦ, ἐψηφίσαντο τῇ πόλει παραδοῦναι
[2, 20]   μεδίμνων· τούτου δὲ πραχθέντος συνελέγη  σίτου   πολὺ πλῆθος. Καταγαγὼν οὖν ἐπὶ
[2, 30]   ὧνπερ ἦν ἠγορακώς. Τοῦ τε  σίτου   πωλουμένου ἐν τῇ χώρᾳ δεκαδράχμου,
[2, 30]   τριάκοντα καὶ δύο δραχμὰς τοῦ  σίτου   τιμὴν οὕτως ἐπώλει. Τούς τε
[2, 20]   τοῦ σώματος ὡσαύτως. Τοῦ δὲ〉  σίτου   τοῦ πωλουμένου χωρὶς τῆς τιμῆς
[2, 30]   μετρίως, ἀπέκλεισε τὴν ἐξαγωγὴν τοῦ  σίτου.   Τῶν δὲ νομαρχῶν φασκόντων οὐ
[2, 30]   ἐποίησε, τέλος δὲ πολὺ τῷ  σίτῳ   ἐπέβαλεν, ὥστε συνέβαινεν αὐτῷ εἰ
[2, 20]   οὐδὲν ἧττον ἀπέδοτο τά τε  σκεύη,   τότε ἦν ἀποκεκρυμμένα, ἐμφανῆ
[2, 20]   ἔφασαν ἔχειν. Ἐξενέγκας οὖν τὰ  σκεύη   τὰ παρ´ αὑτοῦ ἐπώλει, ὡς
[2, 20]   τὴν τιμὴν κατέβαλον, ἐκέλευσε τὸ  σκεῦος   ἀναφέρειν ἕκαστον ἠγόρασεν. Τῶν
[2, 30]   νόμισμα ἔχουσιν τι ἄλλο  σκεῦος   ἀξιόλογον, εἰς ἕτερον χωρίον ἀποστέλλειν,
[2, 1]   ἐπικοινωνεῖται ταῖς οἰκονομίαις (καὶ προσήκει  σκοπεῖν   αὐτὸ μὴ παρέργως) μάλιστα δὲ
[2, 1]   τὸ δεῖν μὴ πρὸς ἕνα  σκοπὸν   οἰκονομεῖν, ἐλαχίστη δὲ διὰ τὸ
[2, 20]   στρατιώταις. Τῶν τε ἐπιτηδείων ἐπεὶ  σπάνις   ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ διὰ
[2, 40]   ἐνιαυτὸν ἀφῄρει μισθὸν ἀεὶ μηνός.  Σταβέλβιος   Μυσῶν στρατιώταις μισθὸν συγκαλέσας
[2, 10]   ἄρχων Φωκαίας, ἀπορῶν χρημάτων, ὁρῶν  στάσεις   οὔσας δύο τῶν Φωκαίων, λόγους
[2, 10]   τῶν προσόδων ἀπεδίδου. Κυζικηνοὶ δὲ  στασιάσαντες   πρὸς ἀλλήλους, ἐπικρατήσαντος τοῦ δήμου,
[2, 10]   ἔχειν αὐτοῖς. Ἀβυδηνοὶ δέ, διὰ  στασιασμὸν   τῆς χώρας ἀργοῦ γενομένης καὶ
[2, 10]   λόγους ἐποιήσατο (πρὸς τὴν ἑτέραν  στάσιν   ἐν ἀπορρήτοις, φάσκων αὑτῷ διδόναι
[2, 20]   αὑτῷ τοὺς πολίτας εἰσενέγκαι δύο  στατῆρας   ἕκαστον· οἳ δ´ εἰσήνεγκαν. Διαλιπὼν
[2, 2]   παρ´ ἑτέρου· εἰ δὲ μή,  στέρησις   ἦν. Ὄντος δὲ νόμου αὐτοῖς
[2, 40]   δοῦναι· εἶτα ἱμάτια μὲν λευκά,  στεφάνους   δὲ λευκίνους περιετίθει.
[2, 40]   τά τε χρυσᾶ (καὶ τοὺς  στεφάνους)   περιῄρει τῶν ἀγαλμάτων φάσκων αὐτὸς
[2, 10]   δὲ βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν  στρατεύει.   Ἐκέλευσεν οὖν τοὺς Μυλασσεῖς φέρειν
[2, 30]   ἀποδώσειν σὺν τόκῳ. Τῶν τε  στρατευομένων   παρ´ αὐτῷ παρῃρεῖτο τὰς σιταρχίας
[2, 2]   οὖν〉 συλλεγέντι ἀργυρίῳ ἐδίδοσαν οἱ  στρατηγοὶ   πάλιν τὸν μισθόν, ὥστε συνέβαινε
[2, 40]   τῆς νουμηνίας. Οἱ μὲν οὖν  στρατιῶται   διὰ τὸ νεωστὶ εἰληφέναι τὴν
[2, 20]   ταῦτα ἐβάδιζεν. Ἰδόντες δὲ οἱ  στρατιῶται   καὶ νομίσαντες ἅπαντα εἶναι ἄργυρον
[2, 2]   τὴν πολεμίαν αὐτῶν ἠγόραζον οἱ  στρατιῶται   παρὰ τούτων ἅπαντα. Πρότερον οὖν〉
[2, 20]   ἀργυρίου, κόψας χαλκὸν διεδίδου τοῖς  στρατιώταις.   Ἀγανακτούντων δὲ τῶν στρατιωτῶν ἔφη
[2, 10]   δὲ πλουσίων συνειλημμένων, ὀφείλοντες χρήματα  στρατιώταις   ἐψηφίσαντο μὴ θανατῶσαι τοὺς συνειλημμένους,
[2, 10]   τοῦ ἐλαίου τιμῆς. Ὀφείλοντές τε〉  στρατιώταις   μισθὸν εἴκοσι τάλαντα καὶ οὐ
[2, 40]   ἀεὶ μηνός. Σταβέλβιος Μυσῶν  στρατιώταις   μισθὸν συγκαλέσας ἔφησεν αὑτῷ τῶν
[2, 20]   χωρία τινά, ἵνα τοῖς ἐκεῖ  στρατιώταις   νῦν φρουροῦσι σχῇ ἀποχρήσασθαι. Οἱ
[2, 20]   λοχαγοὶ ἀγοράζοντες ἁθρόα διεδίδοσαν τοῖς  στρατιώταις,   οἱ δὲ εἰσαφικνούμενοι ἦγον αὑτοῖς
[2, 40]   τῆς νουμηνίας καὶ δέον τοῖς  στρατιώταις   σιταρχίαν δοῦναι, κατέπλευσεν ἐξεπίτηδες· προπορευομένου
[2, 30]   πρὸ τοῦ χρόνον διδοὺς τοῖς  στρατιώταις   τῇ δευτέρᾳ τῆς νουμηνίας τὴν
[2, 20]   εὐπόρησε χρημάτων εἰς μισθοὺς τοῖς  στρατιώταις.   Τῶν τε ἐπιτηδείων ἐπεὶ σπάνις
[2, 10]   δὲ χρημάτων συχνῶν, τοὺς μὲν  στρατιώτας   ἀπήλλαξαν, ὑπὲρ δὲ τῶν σύλων
[2, 20]   ἀποδοῦναι. Ἰφικράτης Ἀθηναῖος, Κότυος συναγαγόντος  στρατιώτας,   ἐπόρισεν αὐτῷ χρήματα τρόπον τοιοῦτον.
[2, 40]   χρηματισμὸν αὑτοῖς ἔσεσθαι, ἀπέστειλαν τοὺς  στρατιώτας,   καθάπερ ἐκεῖνος προσέταξε. Διαλιπὼν δὲ
[2, 30]   σατράπας ἅπαντας προσδοκίμους ὄντας καὶ  στρατιώτας   οὐκ ὀλίγους (τε) καὶ πρέσβεις
[2, 20]   Περινθίων ἐδανείζετο χρήματα εἰς τοὺς  στρατιώτας   (συναγαγεῖν) οἱ δὲ Περίνθιοι οὐκ
[2, 20]   τῶν ἐπιτηδείων. Δατάμης Πέρσης ἔχων  στρατιώτας   τὰ μὲν καθ´ ἡμέραν πορίζειν
[2, 30]   Ἀρταβάζου, χρημάτων ἐδεῖτο εἰς τοὺς  στρατιώτας.   Τὸ μὲν οὖν πρῶτον εἰσέφερον
[2, 20]   ἐπώλουν, ὥστε συνέβαινεν εὐπορεῖσθαι τοὺς  στρατιώτας   τῶν ἐπιτηδείων. Δατάμης Πέρσης ἔχων
[2, 10]   παρεκρούοντο αὐτόν, πότε τετελεύτηκεν  στρατιώτης.   Τούς τε Λυκίους ὁρῶν ἀγαπῶντας
[2, 20]   καὶ ἀπόρως διακείμενος καὶ τῶν  στρατιωτῶν   αἰτούντων τοὺς μισθοὺς καὶ ἀπειθούντων
[2, 10]   ἐπώλει τὰς ἐπικαρπίας. Τῶν δὲ  στρατιωτῶν   εἴ τις τελευτήσειε, διαπύλιον ἀπῄτει
[2, 40]   δὲ ἡγεμόνων, ὅταν δὲ δέηται  στρατιωτῶν,   ἐκείνων ἑκάστῳ δοὺς ἀργύριον ἀποστέλλειν
[2, 20]   τοῖς στρατιώταις. Ἀγανακτούντων δὲ τῶν  στρατιωτῶν   ἔφη αὐτοῖς τοὺς ἐμπόρους τε
[2, 30]   τῆς ἐν ἐστι τὸ  στρατόπεδον,   ἀνασῴζειν ἢ〉 τὴν τιμὴν τῷ
[2, 30]   τῆς χώρας· ὁπότε δὲ διαπορεύοιτο  στρατόπεδον   ἕτερος ὄχλος ἄνευ τοῦ
[2, 20]   τε〉 τεχνίτας τοὺς ἐν τῷ  στρατοπέδῳ   αὐτὸς εἶχε καὶ τοὺς καπήλους
[2, 20]   ἐπεὶ σπάνις ἦν ἐν τῷ  στρατοπέδῳ   διὰ τοὺς εἰσαφικνουμένους, ἀπηγόρευσε μὴ
[2, 30]   τε πορίζων τἀνδράποδα τὰ ἐπὶ  στρατοπέδῳ   ὄντα ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον ἀπογράφεσθαι
[2, 20]   δὴ χρόνον τοῦτον ἀπεχρᾶτο τῷ  στρατοπέδῳ   τὰ ἐπιτήδεια μόνον διδούς. Τούς
[2, 40]   Σταβέλβιος Μυσῶν στρατιώταις μισθὸν  συγκαλέσας   ἔφησεν αὑτῷ τῶν μὲν ἰδιωτῶν
[2, 10]   διεδικάσαντο. Τοῖς δὲ μὴ δικαίως  συληθεῖσιν   πόλις ἀπὸ τῶν προσόδων
[2, 20]   ὑπεκκείμενον, μεθ´ αὑτῶν εἶχον,  συλλαβὼν   αὐτοὺς πάντα παρείλετο εἶχον.
[2, 20]   αὐτῶν, κομίσασθαι. Μέντωρ Ῥόδιος Ἑρμείαν  συλλαβὼν   καὶ τὰ χωρία αὐτοῦ κατασχὼν
[2, 2]   παρὰ τούτων ἅπαντα. Πρότερον οὖν〉  συλλεγέντι   ἀργυρίῳ ἐδίδοσαν οἱ στρατηγοὶ πάλιν
[2, 10]   λόγον ὑπὲρ αὐτῶν ἔφασαν ποιήσασθαι.  Συλλεγέντων   δὲ χρημάτων συχνῶν, τοὺς μὲν
[2, 10]   τις τῶν πολιτῶν μετοίκων  σῦλον   ἔχει κατὰ πόλεως ἰδιώτου
[2, 10]   στρατιώτας ἀπήλλαξαν, ὑπὲρ δὲ τῶν  σύλων   διεδικάσαντο. Τοῖς δὲ μὴ δικαίως
[2, 1]   δὲ μάλιστα δι´ αὐτῶν ἑκάστῃ  συμβαίνει,   ταῦτα ἐπισκεπτέον ἡμῖν ἐστιν. Πρῶτον
[2, 30]   τούτων, ἐκείνοις δὲ ὕστερον ἀποδώσειν  σὺν   τόκῳ. Τῶν τε στρατευομένων παρ´
[2, 20]   ἀνατεθεικότος. Διονύσιος Συρακούσιος βουλόμενος χρήματα  συναγαγεῖν,   ἐκκλησίαν ποιήσας ἔφησεν ἑωρακέναι τὴν
[2, 20]   ἐδανείζετο χρήματα εἰς τοὺς στρατιώτας  (συναγαγεῖν)   οἱ δὲ Περίνθιοι οὐκ ἐδίδοσαν
[2, 2]   νέωτα ἀποδώσειν διπλάσια, ταῦτα δὲ  συναγαγόντας   ἀποδόσθαι. Συνελέγη οὖν αὐτοῖς χρήματα
[2, 30]   μὴ θεὸς αὐτῶν καταφρονηθῇ,  συναγαγόντες   ὅσον ἠδύναντο χρυσίον ἔδοσαν αὐτῷ
[2, 20]   αὐτοῖς ἀποδοῦναι. Ἰφικράτης Ἀθηναῖος, Κότυος  συναγαγόντος   στρατιώτας, ἐπόρισεν αὐτῷ χρήματα τρόπον
[2, 40]   Διαλιπὼν δὲ ὀλίγον χρόνον καὶ  συναγαγὼν   αὐτοὺς οὔτε αὐλητὴν ἄνευ χοροῦ
[2, 20]   ἔλθοι. Ῥήγιόν τε καταλαβών, ἐκκλησίαν  συναγαγὼν   εἶπε διότι δικαίως μὲν ἂν
[2, 20]   ἀργυρίου νόμισμα ἔκοψε καττιτέρου, καὶ  συναγαγὼν   ἐκκλησίαν πολλὰ τοῦ κεκομμένου νομίσματος
[2, 20]   οὗ ὤφειλε, τεχνάζει τοιόνδε. Ἐκκλησίαν  συναγαγὼν   ἔφη οὐκ ἀπορεῖσθαι χρημάτων, ἀλλ´
[2, 20]   ὅτι δεήσοιτο χρημάτων. Ἐκκλησίαν οὖν  συναγαγὼν   ἔφη πόλιν αὑτῷ τινα προδίδοσθαι,
[2, 20]   τοὺς ὑπεναντίους φασκόντων ἀποπορεύεσθαι, ἐκκλησίαν  συναγαγὼν   ἔφησεν οὐ δύνασθαι διὰ τοὺς
[2, 10]   ἐπὶ τῷ τοὺς φόρους δοῦναι,  συναγαγὼν   τοὺς εὐπορωτάτους ἐν τῇ χώρᾳ
[2, 1]   ὑπελαμβάνομεν ἀξιόλογα αὐτῶν εἶναι,  συναγηόχαμεν.   Οὐδὲ γὰρ ταύτην τὴν ἱστορίαν
[2, 2]   στρατηγοὶ πάλιν τὸν μισθόν, ὥστε  συνέβαινε   ταὐτὸ (τὸ) ἀργύριον δίδοσθαι ἕως
[2, 30]   πολὺ τῷ σίτῳ ἐπέβαλεν, ὥστε  συνέβαινεν   αὐτῷ εἰ μὴ ἐξαγομένου ὀλίγου
[2, 2]   τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐποίησεν, ὥστε  συνέβαινεν   ἐν δέκα ἔτεσι κεῖνόν τε
[2, 20]   περίλοιπον εἴη αὐτοῖς, ἐπώλουν, ὥστε  συνέβαινεν   εὐπορεῖσθαι τοὺς στρατιώτας τῶν ἐπιτηδείων.
[2, 20]   βασιλεῖ ἐκστρατεύοντι καὶ δεομένῳ χρημάτων  συνεβούλευε   τῶν τε ἱερῶν τινα καὶ
[2, 30]   αὐτὸς ἐλάμβανεν. Πυθοκλῆς Ἀθηναῖος Ἀθηναίοις  συνεβούλευσε   τὸν μόλυβδον τὸν ἐκ τῶν
[2, 10]   στρατιώταις ἐψηφίσαντο μὴ θανατῶσαι τοὺς  συνειλημμένους,   ἀλλὰ χρήματα πραξαμένους φυγαδεῦσαι. Χῖοι
[2, 30]   ἑκάστου καὶ χρημάτων ἐξεωνοῦντο τοὺς  συνειλημμένους.   δὲ διομολογησάμενος ὑπὲρ ἑκάστου
[2, 10]   τοῦ δήμου, τῶν δὲ πλουσίων  συνειλημμένων,   ὀφείλοντες χρήματα στρατιώταις ἐψηφίσαντο μὴ
[2, 2]   διπλάσια, ταῦτα δὲ συναγαγόντας ἀποδόσθαι.  Συνελέγη   οὖν αὐτοῖς χρήματα οὐκ ὀλίγα
[2, 20]   τριῶν μεδίμνων· τούτου δὲ πραχθέντος  συνελέγη   σίτου πολὺ πλῆθος. Καταγαγὼν οὖν
[2, 2]   ὧν ἦν τὰ κτήματα καὶ  συνελέγη   χρήματα οὕτω συχνά. Τό τε
[2, 10]   ἀσμένως ἔδοσαν ᾔτει, καὶ  συνελέγη   χρήματα πολλὰ ἀπὸ ὄχλου πολλοῦ.
[2, 2]   τιμὴν ἐκέλευσε πρὸς αὑτὸν ἀνακομίζειν.  Συνελθόντων   δὲ ἐπὶ τῷ κόψαι ἕτερον
[2, 2]   εἰς τὸν πόλεμον ἀπογράψασθαι ἅπασι  συνέταξαν   τὰς οὐσίας, μὴ ἁθρόας εἰς
[2, 30]   οὖν πολλῶν ἀνδραπόδων οὐκ ὀλίγον  συνετέλει   ἀργύριον. Εἰ δέ τι ἀποδραίη
[2, 10]   ἑκατέρων ἀργύριον δι´ ἑτέρων λαμβάνων,  συνήγαγεν   οὐκ ὀλίγα χρήματα. Κλαζομένιοι δ´
[2, 2]   εὐπορούμενοι χρημάτων, παρὰ τῶν ἐμπόρων  συνηγόρασαν   τόν τε σῖτον πάντα καὶ
[2, 30]   μέλλει ἐκτετιμημένα λογίζεσθαι, πρὸς τοὺς  συνήθεις   τοῦ ἀγοραστοῦ ἔλεγεν ὅτι ἀκηκοὼς
[2, 30]   ἠξίουν, ἐπερωτήσας αὐτοὺς εἰ δυνήσονται  συντελεῖν   ἅπερ ἐπαγγέλλονται, φησάντων αὐτῶν, τὸν
[2, 20]   τὸ ἀργύριον ὡς ἀνατεθεικότος. Διονύσιος  Συρακούσιος   βουλόμενος χρήματα συναγαγεῖν, ἐκκλησίαν ποιήσας
[2, 20]   ἀπορίαν τοῦτο ποιῶν· ἀγοραζόντων δὲ  Συρακουσίων,   ἀπεγράφετο τί ἕκαστος ἀγοράσειεν· ἐπεὶ
[2, 30]   καὶ προσόν. παρ´ ἑκάστης Εὐαίσης  Σύρος   Αἰγύπτου σατραπεύων, ἀφίστασθαι μελλόντων τῶν
[2, 20]   ἐκεῖνον χρᾶσθαι, τοὺς δὲ δανείσαντας  συστῆσαι   τοῖς νομάρχαις ὥστ´ ἐκ τῶν
[2, 2]   κτήματα καὶ συνελέγη χρήματα οὕτω  συχνά.   Τό τε νόμισμα τὸ ὂν
[2, 10]   δέ, ξένων ἐν τῇ πόλει  συχνῶν   παρ´ αὐτοῖς γινομένων, ὀφείλοντες αὐτοῖς
[2, 10]   βούλεται λαβεῖν, ἀπογράψασθαι. Ἀπογραψαμένων δὲ  συχνῶν,   τὰ πλοῖα τὰ πλέοντα εἰς
[2, 10]   ἔφασαν ποιήσασθαι. Συλλεγέντων δὲ χρημάτων  συχνῶν,   τοὺς μὲν στρατιώτας ἀπήλλαξαν, ὑπὲρ
[2, 20]   Ὡς δὲ πρὸς τοῦτο ἔταξε  σφάζεσθαι   ὅσα δεῖ τῆς ἡμέρας, οἳ
[2, 20]   πολῖται ἀγανακτήσαντες ἐπὶ τῷ ἐξηπατῆσθαι,  σφάζοντες   ἐπώλουν. Ὡς δὲ πρὸς τοῦτο
[2, 30]   ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις τόποις  σφόδρα,   ἐν Αἰγύπτῳ δὲ μετρίως, ἀπέκλεισε
[2, 20]   τοῖς ἐκεῖ στρατιώταις νῦν φρουροῦσι  σχῇ   ἀποχρήσασθαι. Οἱ δὲ τοῦτο ταχέως
[2, 10]   νῦν εἰσενεχθεῖσι καὶ τὰ λοιπὰ  σῴζειν.   Εἰσενεχθέντων δὲ πολλῶν τὰ μὲν
[2, 2]   μὴ ἦν κτῆμα μηθέν, τὸ  σῶμα   διμναῖον τιμήσασθαι. Ἀπὸ τούτων οὖν
[2, 20]   ταῦτα παρ´ αὐτῶν τά τε  σώματα   πάντα οὐδὲν ἧττον ἀπέδοτο τά
[2, 10]   τελευτήσειε, διαπύλιον ἀπῄτει δραχμὴν τοῦ  σώματος·   ἅμα τε οὖν ἐντεῦθεν καὶ
[2, 20]   χρήματα κομισάμενος καὶ ὑπὲρ ἑκάστου  σώματος   τρεῖς μνᾶς ἀφήσειν αὐτούς. Οἱ
[2, 20]   δεῖ, καὶ ἀπὸ τοῦ  σώματος   ὡσαύτως. Τοῦ δὲ〉 σίτου τοῦ
[2, 2]   οὖν εἰσέφερον τὸ ἐπιγραφὲν ἕκαστος.  Σωσίπολις   Ἀντισσαῖος, δεηθείσης τῆς πόλεως χρημάτων,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/02/2010