Livre, Chap. |
[2, 10] |
ἐδαπάνα
ἕκαστος,
τοσοῦτον
δοῦναι
τοῖς
|
Σαμίοις. |
Χαλκηδόνιοι
δέ,
ξένων
ἐν
τῇ |
[2, 20] |
τῶν
ἀγρῶν
ἀπεδίδοτο
αὐτοῖς
τοῖς
|
Σαμίοις, |
ὥστε
εὐπόρησε
χρημάτων
εἰς
μισθοὺς |
[2, 10] |
ἕως
εἰς
οἶκον
ἀπῆλθον.
~Λακεδαιμόνιοι
|
Σαμίων |
δεηθέντων
χρήματα
αὐτοῖς
εἰς
τὴν |
[2, 20] |
ἕως
ἐκεῖνος
διῳκήσατο
ἃ
ἐβούλετο.
|
Σάμον |
δὲ
πολιορκῶν
τοὺς
καρποὺς
καὶ |
[2, 30] |
αὐτῷ
οὐθενός,
τηρήσας
τούς
τε
|
σατράπας |
ἅπαντας
προσδοκίμους
ὄντας
καὶ
στρατιώτας |
[2, 30] |
τὰς
βασιλικὰς
ἀναπληροῦν
ἐκέλευε
τοὺς
|
σατράπας |
κατὰ
τὸν
νόμον
τὸν
τῆς |
[2, 1] |
τοῦτο
πάλιν
νοητέον
ἡμῖν
ἡ
|
σατραπεία, |
περὶ
ἣν
ἂν
πραγματευώμεθα,
ἢ |
[2, 30] |
παρ´
ἑκάστης
Εὐαίσης
Σύρος
Αἰγύπτου
|
σατραπεύων, |
ἀφίστασθαι
μελλόντων
τῶν
νομαρχῶν
ἀπ´ |
[2, 30] |
ἐπιτίμιον.
Φιλόξενός
τις
Μακεδὼν
Καρίας
|
σατραπεύων |
δεηθεὶς
χρημάτων
Διονύσια
ἔφασκε
μέλλειν |
[2, 30] |
τὸν
νεκρόν.
Κλεομένης
Ἀλεξανδρεὺς
Αἰγύπτου
|
σατραπεύων, |
λιμοῦ
γενομένου
ἐν
μὲν
τοῖς |
[2, 30] |
τι
ἀποδραίη
ἀνδράποδον,
ἐκέλευε
τὸν
|
σατράπην |
τῆς
ἐν
ᾗ
ἐστι
τὸ |
[2, 1] |
εἰς
τοῦτο
ἐμπιπτούσας
εὑρήσομεν)
βασιλική,
|
σατραπική, |
πολιτική,
ἰδιωτική.
Τούτων
δὲ
μεγίστη |
[2, 1] |
νομίσματος
ὤνια.
Δεύτερον
δὲ
τὴν
|
σατραπικήν. |
Ἔστι
δὲ
ταύτης
εἴδη
ἓξ |
[2, 1] |
πότε
καὶ
τίνα
παρὰ
τῶν
|
σατραπῶν |
ἐν
τῇ
ταγῇ
ἐκλαβόντι
αὐτῷ |
[2, 10] |
διεδίδοσαν,
τοὺς
δὲ
σιδηροῦς
ἐκομίζοντο.
|
Σηλυβριανοὶ |
δὲ
δεηθέντες
χρημάτων,
νόμου
ὄντος |
[2, 10] |
δὲ
μάτην
ἐδαπάνων,
νόμισμα
ἔκοψαν
|
σιδηροῦν |
εἰς
ἀργυρίου
λόγον
εἴκοσι
ταλάντων, |
[2, 10] |
πρὸς
μέρος
διεδίδοσαν,
τοὺς
δὲ
|
σιδηροῦς |
ἐκομίζοντο.
Σηλυβριανοὶ
δὲ
δεηθέντες
χρημάτων, |
[2, 40] |
νουμηνίας
καὶ
δέον
τοῖς
στρατιώταις
|
σιταρχίαν |
δοῦναι,
κατέπλευσεν
ἐξεπίτηδες·
προπορευομένου
δὲ |
[2, 20] |
εὐπορίαν,
ὥστε
τὴν
προδεδομένην
τριμήνου
|
σιταρχίαν |
δωρεὰν
αὐτοῖς
διδόναι·
οἳ
(δὲ |
[2, 40] |
τοῦ
μηνὸς
ἀναπλεύσας
διέδωκε
τὴν
|
σιταρχίαν, |
εἶτα
τοῦ
εἰσιόντος
μηνὸς
διέλιπεν |
[2, 40] |
διὰ
τὸ
νεωστὶ
εἰληφέναι
τὴν
|
σιταρχίαν |
ἡσυχίαν
εἶχον,
ἐκεῖνος
δὲ
παραλλάξας |
[2, 30] |
τῇ
δευτέρᾳ
τῆς
νουμηνίας
τὴν
|
σιταρχίαν, |
τῷ
μὲν
πρώτῳ
μηνὶ
παρέβη |
[2, 30] |
στρατευομένων
παρ´
αὐτῷ
παρῃρεῖτο
τὰς
|
σιταρχίας |
καὶ
τοὺς
μισθοὺς
ἓξ
ἡμερῶν |
[2, 30] |
ὑπομενουσῶν
τοὺς
πλέοντας
εἰς
δίμηνον
|
σιτηρεσιάσαι |
ἢ
αὐτοὺς
πλέειν.
Οἳ
δὲ |
[2, 2] |
μνᾶς
τριάκοντα
εἶναι
πολίτην.
Ἐν
|
σιτοδείᾳ |
δὲ
γενόμενοι
καὶ
ἀποροῦντες
χρημάτων |
[2, 10] |
ὀλίγα
χρήματα.
Κλαζομένιοι
δ´
ἐν
|
σιτοδείᾳ |
ὄντες
χρημάτων
τε
ἀποροῦντες
ἐψηφίσαντο |
[2, 20] |
τοὺς
εἰσαφικνουμένους,
ἀπηγόρευσε
μὴ
πωλεῖν
|
σῖτον |
ἀληλεσμένον
μηδὲ
μέτρον
ἔλαττον
ἢ |
[2, 30] |
ἀποδοῦναι
τῷ
μὴ
ἐξάγεσθαι
τὸν
|
σῖτον, |
ἐξαγωγὴν
μὲν
ἐποίησε,
τέλος
δὲ |
[2, 2] |
τῶν
ἐμπόρων
συνηγόρασαν
τόν
τε
|
σῖτον |
πάντα
καὶ
τὸ
ἔλαιον
καὶ |
[2, 10] |
πόλει
παραδοῦναι
τοὺς
ἰδιώτας
τὸν
|
σῖτον |
τῆς
τεταγμένης
τιμῆς,
ὑπολειπόμενον
ἕκαστον |
[2, 10] |
τὰ
ἐμπόρια,
ὅθεν
αὐτοῖς
ἧκε
|
σῖτος, |
ὑποθήκης
γενομένης
τῆς
τοῦ
ἐλαίου |
[2, 10] |
δεηθέντες
χρημάτων,
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς
|
σίτου |
μὴ
ἐξαγωγὴν
εἶναι,
(ἐν)
λιμοῦ |
[2, 10] |
λιμοῦ
γενομένου,
ἐκείνοις
δὲ
ὑπάρχοντος
|
σίτου |
παλαιοῦ,
ἐψηφίσαντο
τῇ
πόλει
παραδοῦναι |
[2, 20] |
μεδίμνων·
τούτου
δὲ
πραχθέντος
συνελέγη
|
σίτου |
πολὺ
πλῆθος.
Καταγαγὼν
οὖν
ἐπὶ |
[2, 30] |
ὧνπερ
ἦν
ἠγορακώς.
Τοῦ
τε
|
σίτου |
πωλουμένου
ἐν
τῇ
χώρᾳ
δεκαδράχμου, |
[2, 30] |
τριάκοντα
καὶ
δύο
δραχμὰς
τοῦ
|
σίτου |
τιμὴν
οὕτως
ἐπώλει.
Τούς
τε |
[2, 20] |
τοῦ
σώματος
ὡσαύτως.
Τοῦ
δὲ〉
|
σίτου |
τοῦ
πωλουμένου
χωρὶς
τῆς
τιμῆς |
[2, 30] |
μετρίως,
ἀπέκλεισε
τὴν
ἐξαγωγὴν
τοῦ
|
σίτου. |
Τῶν
δὲ
νομαρχῶν
φασκόντων
οὐ |
[2, 30] |
ἐποίησε,
τέλος
δὲ
πολὺ
τῷ
|
σίτῳ |
ἐπέβαλεν,
ὥστε
συνέβαινεν
αὐτῷ
εἰ |
[2, 20] |
οὐδὲν
ἧττον
ἀπέδοτο
τά
τε
|
σκεύη, |
ἃ
τότε
ἦν
ἀποκεκρυμμένα,
ἐμφανῆ |
[2, 20] |
ἔφασαν
ἔχειν.
Ἐξενέγκας
οὖν
τὰ
|
σκεύη |
τὰ
παρ´
αὑτοῦ
ἐπώλει,
ὡς |
[2, 20] |
τὴν
τιμὴν
κατέβαλον,
ἐκέλευσε
τὸ
|
σκεῦος |
ἀναφέρειν
ἕκαστον
ὃ
ἠγόρασεν.
Τῶν |
[2, 30] |
νόμισμα
ἔχουσιν
ἤ
τι
ἄλλο
|
σκεῦος |
ἀξιόλογον,
εἰς
ἕτερον
χωρίον
ἀποστέλλειν, |
[2, 1] |
ἐπικοινωνεῖται
ταῖς
οἰκονομίαις
(καὶ
προσήκει
|
σκοπεῖν |
αὐτὸ
μὴ
παρέργως)
μάλιστα
δὲ |
[2, 1] |
τὸ
δεῖν
μὴ
πρὸς
ἕνα
|
σκοπὸν |
οἰκονομεῖν,
ἐλαχίστη
δὲ
διὰ
τὸ |
[2, 20] |
στρατιώταις.
Τῶν
τε
ἐπιτηδείων
ἐπεὶ
|
σπάνις |
ἦν
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
διὰ |
[2, 40] |
ἐνιαυτὸν
ἀφῄρει
μισθὸν
ἀεὶ
μηνός.
|
Σταβέλβιος |
ὁ
Μυσῶν
στρατιώταις
μισθὸν
συγκαλέσας |
[2, 10] |
ἄρχων
Φωκαίας,
ἀπορῶν
χρημάτων,
ὁρῶν
|
στάσεις |
οὔσας
δύο
τῶν
Φωκαίων,
λόγους |
[2, 10] |
τῶν
προσόδων
ἀπεδίδου.
Κυζικηνοὶ
δὲ
|
στασιάσαντες |
πρὸς
ἀλλήλους,
ἐπικρατήσαντος
τοῦ
δήμου, |
[2, 10] |
ἔχειν
αὐτοῖς.
Ἀβυδηνοὶ
δέ,
διὰ
|
στασιασμὸν |
τῆς
χώρας
ἀργοῦ
γενομένης
καὶ |
[2, 10] |
λόγους
ἐποιήσατο
(πρὸς
τὴν
ἑτέραν
|
στάσιν |
ἐν
ἀπορρήτοις,
φάσκων
αὑτῷ
διδόναι |
[2, 20] |
αὑτῷ
τοὺς
πολίτας
εἰσενέγκαι
δύο
|
στατῆρας |
ἕκαστον·
οἳ
δ´
εἰσήνεγκαν.
Διαλιπὼν |
[2, 2] |
παρ´
ἑτέρου·
εἰ
δὲ
μή,
|
στέρησις |
ἦν.
Ὄντος
δὲ
νόμου
αὐτοῖς |
[2, 40] |
δοῦναι·
εἶτα
ἱμάτια
μὲν
λευκά,
|
στεφάνους |
δὲ
λευκίνους
περιετίθει.
|
[2, 40] |
τά
τε
χρυσᾶ
(καὶ
τοὺς
|
στεφάνους) |
περιῄρει
τῶν
ἀγαλμάτων
φάσκων
αὐτὸς |
[2, 10] |
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ἐπ´
αὐτὸν
|
στρατεύει. |
Ἐκέλευσεν
οὖν
τοὺς
Μυλασσεῖς
φέρειν |
[2, 30] |
ἀποδώσειν
σὺν
τόκῳ.
Τῶν
τε
|
στρατευομένων |
παρ´
αὐτῷ
παρῃρεῖτο
τὰς
σιταρχίας |
[2, 2] |
οὖν〉
συλλεγέντι
ἀργυρίῳ
ἐδίδοσαν
οἱ
|
στρατηγοὶ |
πάλιν
τὸν
μισθόν,
ὥστε
συνέβαινε |
[2, 40] |
τῆς
νουμηνίας.
Οἱ
μὲν
οὖν
|
στρατιῶται |
διὰ
τὸ
νεωστὶ
εἰληφέναι
τὴν |
[2, 20] |
ταῦτα
ἐβάδιζεν.
Ἰδόντες
δὲ
οἱ
|
στρατιῶται |
καὶ
νομίσαντες
ἅπαντα
εἶναι
ἄργυρον |
[2, 2] |
τὴν
πολεμίαν
αὐτῶν
ἠγόραζον
οἱ
|
στρατιῶται |
παρὰ
τούτων
ἅπαντα.
Πρότερον
οὖν〉 |
[2, 20] |
ἀργυρίου,
κόψας
χαλκὸν
διεδίδου
τοῖς
|
στρατιώταις. |
Ἀγανακτούντων
δὲ
τῶν
στρατιωτῶν
ἔφη |
[2, 10] |
δὲ
πλουσίων
συνειλημμένων,
ὀφείλοντες
χρήματα
|
στρατιώταις |
ἐψηφίσαντο
μὴ
θανατῶσαι
τοὺς
συνειλημμένους, |
[2, 10] |
τοῦ
ἐλαίου
τιμῆς.
Ὀφείλοντές
τε〉
|
στρατιώταις |
μισθὸν
εἴκοσι
τάλαντα
καὶ
οὐ |
[2, 40] |
ἀεὶ
μηνός.
Σταβέλβιος
ὁ
Μυσῶν
|
στρατιώταις |
μισθὸν
συγκαλέσας
ἔφησεν
αὑτῷ
τῶν |
[2, 20] |
χωρία
τινά,
ἵνα
τοῖς
ἐκεῖ
|
στρατιώταις |
νῦν
φρουροῦσι
σχῇ
ἀποχρήσασθαι.
Οἱ |
[2, 20] |
λοχαγοὶ
ἀγοράζοντες
ἁθρόα
διεδίδοσαν
τοῖς
|
στρατιώταις, |
οἱ
δὲ
εἰσαφικνούμενοι
ἦγον
αὑτοῖς |
[2, 40] |
τῆς
νουμηνίας
καὶ
δέον
τοῖς
|
στρατιώταις |
σιταρχίαν
δοῦναι,
κατέπλευσεν
ἐξεπίτηδες·
προπορευομένου |
[2, 30] |
πρὸ
τοῦ
χρόνον
διδοὺς
τοῖς
|
στρατιώταις |
τῇ
δευτέρᾳ
τῆς
νουμηνίας
τὴν |
[2, 20] |
εὐπόρησε
χρημάτων
εἰς
μισθοὺς
τοῖς
|
στρατιώταις. |
Τῶν
τε
ἐπιτηδείων
ἐπεὶ
σπάνις |
[2, 10] |
δὲ
χρημάτων
συχνῶν,
τοὺς
μὲν
|
στρατιώτας |
ἀπήλλαξαν,
ὑπὲρ
δὲ
τῶν
σύλων |
[2, 20] |
ἀποδοῦναι.
Ἰφικράτης
Ἀθηναῖος,
Κότυος
συναγαγόντος
|
στρατιώτας, |
ἐπόρισεν
αὐτῷ
χρήματα
τρόπον
τοιοῦτον. |
[2, 40] |
χρηματισμὸν
αὑτοῖς
ἔσεσθαι,
ἀπέστειλαν
τοὺς
|
στρατιώτας, |
καθάπερ
ἐκεῖνος
προσέταξε.
Διαλιπὼν
δὲ |
[2, 30] |
σατράπας
ἅπαντας
προσδοκίμους
ὄντας
καὶ
|
στρατιώτας |
οὐκ
ὀλίγους
(τε)
καὶ
πρέσβεις |
[2, 20] |
Περινθίων
ἐδανείζετο
χρήματα
εἰς
τοὺς
|
στρατιώτας |
(συναγαγεῖν)
οἱ
δὲ
Περίνθιοι
οὐκ |
[2, 20] |
τῶν
ἐπιτηδείων.
Δατάμης
Πέρσης
ἔχων
|
στρατιώτας |
τὰ
μὲν
καθ´
ἡμέραν
πορίζειν |
[2, 30] |
Ἀρταβάζου,
χρημάτων
ἐδεῖτο
εἰς
τοὺς
|
στρατιώτας. |
Τὸ
μὲν
οὖν
πρῶτον
εἰσέφερον |
[2, 20] |
ἐπώλουν,
ὥστε
συνέβαινεν
εὐπορεῖσθαι
τοὺς
|
στρατιώτας |
τῶν
ἐπιτηδείων.
Δατάμης
Πέρσης
ἔχων |
[2, 10] |
παρεκρούοντο
αὐτόν,
πότε
τετελεύτηκεν
ὁ
|
στρατιώτης. |
Τούς
τε
Λυκίους
ὁρῶν
ἀγαπῶντας |
[2, 20] |
καὶ
ἀπόρως
διακείμενος
καὶ
τῶν
|
στρατιωτῶν |
αἰτούντων
τοὺς
μισθοὺς
καὶ
ἀπειθούντων |
[2, 10] |
ἐπώλει
τὰς
ἐπικαρπίας.
Τῶν
δὲ
|
στρατιωτῶν |
εἴ
τις
τελευτήσειε,
διαπύλιον
ἀπῄτει |
[2, 40] |
δὲ
ἡγεμόνων,
ὅταν
δὲ
δέηται
|
στρατιωτῶν, |
ἐκείνων
ἑκάστῳ
δοὺς
ἀργύριον
ἀποστέλλειν |
[2, 20] |
τοῖς
στρατιώταις.
Ἀγανακτούντων
δὲ
τῶν
|
στρατιωτῶν |
ἔφη
αὐτοῖς
τοὺς
ἐμπόρους
τε |
[2, 30] |
τῆς
ἐν
ᾗ
ἐστι
τὸ
|
στρατόπεδον, |
ἀνασῴζειν
ἢ〉
τὴν
τιμὴν
τῷ |
[2, 30] |
τῆς
χώρας·
ὁπότε
δὲ
διαπορεύοιτο
|
στρατόπεδον |
ἢ
ἕτερος
ὄχλος
ἄνευ
τοῦ |
[2, 20] |
τε〉
τεχνίτας
τοὺς
ἐν
τῷ
|
στρατοπέδῳ |
αὐτὸς
εἶχε
καὶ
τοὺς
καπήλους |
[2, 20] |
ἐπεὶ
σπάνις
ἦν
ἐν
τῷ
|
στρατοπέδῳ |
διὰ
τοὺς
εἰσαφικνουμένους,
ἀπηγόρευσε
μὴ |
[2, 30] |
τε
πορίζων
τἀνδράποδα
τὰ
ἐπὶ
|
στρατοπέδῳ |
ὄντα
ἐκέλευσε
τὸν
βουλόμενον
ἀπογράφεσθαι |
[2, 20] |
δὴ
χρόνον
τοῦτον
ἀπεχρᾶτο
τῷ
|
στρατοπέδῳ |
τὰ
ἐπιτήδεια
μόνον
διδούς.
Τούς |
[2, 40] |
Σταβέλβιος
ὁ
Μυσῶν
στρατιώταις
μισθὸν
|
συγκαλέσας |
ἔφησεν
αὑτῷ
τῶν
μὲν
ἰδιωτῶν |
[2, 10] |
διεδικάσαντο.
Τοῖς
δὲ
μὴ
δικαίως
|
συληθεῖσιν |
ἡ
πόλις
ἀπὸ
τῶν
προσόδων |
[2, 20] |
ἢ
ὑπεκκείμενον,
μεθ´
αὑτῶν
εἶχον,
|
συλλαβὼν |
αὐτοὺς
πάντα
παρείλετο
ἃ
εἶχον. |
[2, 20] |
αὐτῶν,
κομίσασθαι.
Μέντωρ
Ῥόδιος
Ἑρμείαν
|
συλλαβὼν |
καὶ
τὰ
χωρία
αὐτοῦ
κατασχὼν |
[2, 2] |
παρὰ
τούτων
ἅπαντα.
Πρότερον
οὖν〉
|
συλλεγέντι |
ἀργυρίῳ
ἐδίδοσαν
οἱ
στρατηγοὶ
πάλιν |
[2, 10] |
λόγον
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἔφασαν
ποιήσασθαι.
|
Συλλεγέντων |
δὲ
χρημάτων
συχνῶν,
τοὺς
μὲν |
[2, 10] |
τις
τῶν
πολιτῶν
ἢ
μετοίκων
|
σῦλον |
ἔχει
κατὰ
πόλεως
ἢ
ἰδιώτου |
[2, 10] |
στρατιώτας
ἀπήλλαξαν,
ὑπὲρ
δὲ
τῶν
|
σύλων |
διεδικάσαντο.
Τοῖς
δὲ
μὴ
δικαίως |
[2, 1] |
δὲ
μάλιστα
δι´
αὐτῶν
ἑκάστῃ
|
συμβαίνει, |
ταῦτα
ἐπισκεπτέον
ἡμῖν
ἐστιν.
Πρῶτον |
[2, 30] |
τούτων,
ἐκείνοις
δὲ
ὕστερον
ἀποδώσειν
|
σὺν |
τόκῳ.
Τῶν
τε
στρατευομένων
παρ´ |
[2, 20] |
ἀνατεθεικότος.
Διονύσιος
Συρακούσιος
βουλόμενος
χρήματα
|
συναγαγεῖν, |
ἐκκλησίαν
ποιήσας
ἔφησεν
ἑωρακέναι
τὴν |
[2, 20] |
ἐδανείζετο
χρήματα
εἰς
τοὺς
στρατιώτας
|
(συναγαγεῖν) |
οἱ
δὲ
Περίνθιοι
οὐκ
ἐδίδοσαν |
[2, 2] |
νέωτα
ἀποδώσειν
διπλάσια,
ταῦτα
δὲ
|
συναγαγόντας |
ἀποδόσθαι.
Συνελέγη
οὖν
αὐτοῖς
χρήματα |
[2, 30] |
μὴ
ὁ
θεὸς
αὐτῶν
καταφρονηθῇ,
|
συναγαγόντες |
ὅσον
ἠδύναντο
χρυσίον
ἔδοσαν
αὐτῷ |
[2, 20] |
αὐτοῖς
ἀποδοῦναι.
Ἰφικράτης
Ἀθηναῖος,
Κότυος
|
συναγαγόντος |
στρατιώτας,
ἐπόρισεν
αὐτῷ
χρήματα
τρόπον |
[2, 40] |
Διαλιπὼν
δὲ
ὀλίγον
χρόνον
καὶ
|
συναγαγὼν |
αὐτοὺς
οὔτε
αὐλητὴν
ἄνευ
χοροῦ |
[2, 20] |
ἔλθοι.
Ῥήγιόν
τε
καταλαβών,
ἐκκλησίαν
|
συναγαγὼν |
εἶπε
διότι
δικαίως
μὲν
ἂν |
[2, 20] |
ἀργυρίου
νόμισμα
ἔκοψε
καττιτέρου,
καὶ
|
συναγαγὼν |
ἐκκλησίαν
πολλὰ
τοῦ
κεκομμένου
νομίσματος |
[2, 20] |
οὗ
ὤφειλε,
τεχνάζει
τοιόνδε.
Ἐκκλησίαν
|
συναγαγὼν |
ἔφη
οὐκ
ἀπορεῖσθαι
χρημάτων,
ἀλλ´ |
[2, 20] |
ὅτι
δεήσοιτο
χρημάτων.
Ἐκκλησίαν
οὖν
|
συναγαγὼν |
ἔφη
πόλιν
αὑτῷ
τινα
προδίδοσθαι, |
[2, 20] |
τοὺς
ὑπεναντίους
φασκόντων
ἀποπορεύεσθαι,
ἐκκλησίαν
|
συναγαγὼν |
ἔφησεν
οὐ
δύνασθαι
διὰ
τοὺς |
[2, 10] |
ἐπὶ
τῷ
τοὺς
φόρους
δοῦναι,
|
συναγαγὼν |
τοὺς
εὐπορωτάτους
ἐν
τῇ
χώρᾳ |
[2, 1] |
ἃ
ὑπελαμβάνομεν
ἀξιόλογα
αὐτῶν
εἶναι,
|
συναγηόχαμεν. |
Οὐδὲ
γὰρ
ταύτην
τὴν
ἱστορίαν |
[2, 2] |
στρατηγοὶ
πάλιν
τὸν
μισθόν,
ὥστε
|
συνέβαινε |
ταὐτὸ
(τὸ)
ἀργύριον
δίδοσθαι
ἕως |
[2, 30] |
πολὺ
τῷ
σίτῳ
ἐπέβαλεν,
ὥστε
|
συνέβαινεν |
αὐτῷ
εἰ
μὴ
ἐξαγομένου
ὀλίγου |
[2, 2] |
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο
ἐποίησεν,
ὥστε
|
συνέβαινεν |
ἐν
δέκα
ἔτεσι
κεῖνόν
τε |
[2, 20] |
περίλοιπον
εἴη
αὐτοῖς,
ἐπώλουν,
ὥστε
|
συνέβαινεν |
εὐπορεῖσθαι
τοὺς
στρατιώτας
τῶν
ἐπιτηδείων. |
[2, 20] |
βασιλεῖ
ἐκστρατεύοντι
καὶ
δεομένῳ
χρημάτων
|
συνεβούλευε |
τῶν
τε
ἱερῶν
τινα
καὶ |
[2, 30] |
αὐτὸς
ἐλάμβανεν.
Πυθοκλῆς
Ἀθηναῖος
Ἀθηναίοις
|
συνεβούλευσε |
τὸν
μόλυβδον
τὸν
ἐκ
τῶν |
[2, 10] |
στρατιώταις
ἐψηφίσαντο
μὴ
θανατῶσαι
τοὺς
|
συνειλημμένους, |
ἀλλὰ
χρήματα
πραξαμένους
φυγαδεῦσαι.
Χῖοι |
[2, 30] |
ἑκάστου
καὶ
χρημάτων
ἐξεωνοῦντο
τοὺς
|
συνειλημμένους. |
Ὃ
δὲ
διομολογησάμενος
ὑπὲρ
ἑκάστου |
[2, 10] |
τοῦ
δήμου,
τῶν
δὲ
πλουσίων
|
συνειλημμένων, |
ὀφείλοντες
χρήματα
στρατιώταις
ἐψηφίσαντο
μὴ |
[2, 2] |
διπλάσια,
ταῦτα
δὲ
συναγαγόντας
ἀποδόσθαι.
|
Συνελέγη |
οὖν
αὐτοῖς
χρήματα
οὐκ
ὀλίγα |
[2, 20] |
τριῶν
μεδίμνων·
τούτου
δὲ
πραχθέντος
|
συνελέγη |
σίτου
πολὺ
πλῆθος.
Καταγαγὼν
οὖν |
[2, 2] |
ὧν
ἦν
τὰ
κτήματα
καὶ
|
συνελέγη |
χρήματα
οὕτω
συχνά.
Τό
τε |
[2, 10] |
ἀσμένως
ἔδοσαν
ὃ
ᾔτει,
καὶ
|
συνελέγη |
χρήματα
πολλὰ
ἀπὸ
ὄχλου
πολλοῦ. |
[2, 2] |
τιμὴν
ἐκέλευσε
πρὸς
αὑτὸν
ἀνακομίζειν.
|
Συνελθόντων |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
κόψαι
ἕτερον |
[2, 2] |
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀπογράψασθαι
ἅπασι
|
συνέταξαν |
τὰς
οὐσίας,
μὴ
ἁθρόας
εἰς |
[2, 30] |
οὖν
πολλῶν
ἀνδραπόδων
οὐκ
ὀλίγον
|
συνετέλει |
ἀργύριον.
Εἰ
δέ
τι
ἀποδραίη |
[2, 10] |
ἑκατέρων
ἀργύριον
δι´
ἑτέρων
λαμβάνων,
|
συνήγαγεν |
οὐκ
ὀλίγα
χρήματα.
Κλαζομένιοι
δ´ |
[2, 2] |
εὐπορούμενοι
χρημάτων,
παρὰ
τῶν
ἐμπόρων
|
συνηγόρασαν |
τόν
τε
σῖτον
πάντα
καὶ |
[2, 30] |
μέλλει
ἐκτετιμημένα
λογίζεσθαι,
πρὸς
τοὺς
|
συνήθεις |
τοῦ
ἀγοραστοῦ
ἔλεγεν
ὅτι
ἀκηκοὼς |
[2, 30] |
ἠξίουν,
ἐπερωτήσας
αὐτοὺς
εἰ
δυνήσονται
|
συντελεῖν |
ἅπερ
ἐπαγγέλλονται,
φησάντων
αὐτῶν,
τὸν |
[2, 20] |
τὸ
ἀργύριον
ὡς
ἀνατεθεικότος.
Διονύσιος
|
Συρακούσιος |
βουλόμενος
χρήματα
συναγαγεῖν,
ἐκκλησίαν
ποιήσας |
[2, 20] |
ἀπορίαν
τοῦτο
ποιῶν·
ἀγοραζόντων
δὲ
|
Συρακουσίων, |
ἀπεγράφετο
τί
ἕκαστος
ἀγοράσειεν·
ἐπεὶ |
[2, 30] |
καὶ
προσόν.
παρ´
ἑκάστης
Εὐαίσης
|
Σύρος |
Αἰγύπτου
σατραπεύων,
ἀφίστασθαι
μελλόντων
τῶν |
[2, 20] |
ἐκεῖνον
χρᾶσθαι,
τοὺς
δὲ
δανείσαντας
|
συστῆσαι |
τοῖς
νομάρχαις
ὥστ´
ἐκ
τῶν |
[2, 2] |
κτήματα
καὶ
συνελέγη
χρήματα
οὕτω
|
συχνά. |
Τό
τε
νόμισμα
τὸ
ὂν |
[2, 10] |
δέ,
ξένων
ἐν
τῇ
πόλει
|
συχνῶν |
παρ´
αὐτοῖς
γινομένων,
ὀφείλοντες
αὐτοῖς |
[2, 10] |
βούλεται
λαβεῖν,
ἀπογράψασθαι.
Ἀπογραψαμένων
δὲ
|
συχνῶν, |
τὰ
πλοῖα
τὰ
πλέοντα
εἰς |
[2, 10] |
ἔφασαν
ποιήσασθαι.
Συλλεγέντων
δὲ
χρημάτων
|
συχνῶν, |
τοὺς
μὲν
στρατιώτας
ἀπήλλαξαν,
ὑπὲρ |
[2, 20] |
Ὡς
δὲ
πρὸς
τοῦτο
ἔταξε
|
σφάζεσθαι |
ὅσα
δεῖ
τῆς
ἡμέρας,
οἳ |
[2, 20] |
πολῖται
ἀγανακτήσαντες
ἐπὶ
τῷ
ἐξηπατῆσθαι,
|
σφάζοντες |
ἐπώλουν.
Ὡς
δὲ
πρὸς
τοῦτο |
[2, 30] |
ἐν
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
τόποις
|
σφόδρα, |
ἐν
Αἰγύπτῳ
δὲ
μετρίως,
ἀπέκλεισε |
[2, 20] |
τοῖς
ἐκεῖ
στρατιώταις
νῦν
φρουροῦσι
|
σχῇ |
ἀποχρήσασθαι.
Οἱ
δὲ
τοῦτο
ταχέως |
[2, 10] |
νῦν
εἰσενεχθεῖσι
καὶ
τὰ
λοιπὰ
|
σῴζειν. |
Εἰσενεχθέντων
δὲ
πολλῶν
τὰ
μὲν |
[2, 2] |
μὴ
ἦν
κτῆμα
μηθέν,
τὸ
|
σῶμα |
διμναῖον
τιμήσασθαι.
Ἀπὸ
τούτων
οὖν |
[2, 20] |
ταῦτα
παρ´
αὐτῶν
τά
τε
|
σώματα |
πάντα
οὐδὲν
ἧττον
ἀπέδοτο
τά |
[2, 10] |
τελευτήσειε,
διαπύλιον
ἀπῄτει
δραχμὴν
τοῦ
|
σώματος· |
ἅμα
τε
οὖν
ἐντεῦθεν
καὶ |
[2, 20] |
χρήματα
κομισάμενος
καὶ
ὑπὲρ
ἑκάστου
|
σώματος |
τρεῖς
μνᾶς
ἀφήσειν
αὐτούς.
Οἱ |
[2, 20] |
ὃ
δεῖ,
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
|
σώματος |
ὡσαύτως.
Τοῦ
δὲ〉
σίτου
τοῦ |
[2, 2] |
οὖν
εἰσέφερον
τὸ
ἐπιγραφὲν
ἕκαστος.
|
Σωσίπολις |
Ἀντισσαῖος,
δεηθείσης
τῆς
πόλεως
χρημάτων, |