HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

HÉLIODORE, Théagène et Chariclée, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique)


β  =  79 formes différentes pour 100 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[5, 8]   καὶ ἑπέσθω φρουρούμενος, ἀναπεμφθησόμενος εἰς  Βαβυλῶνα,   τραπέζῃ γὰρ τῇ βασιλέως διακονεῖν
[5, 13]   καὶ λιπαροῦσαι μόλις ἔπεισαν ἅμα  βαδίζειν,   τάχα οὐκ ἄν ποτε πεισθεῖσαν
[5, 30]   τοὺς παῖδας ἥκων ἐθάρρυνον, ὁδῷ  βαδίζειν   τὴν σκέψιν εὐαγγελιζόμενος. ~Ἐδειπνοῦμεν ὀλίγον
[5, 2]   ἐλάνθανε τελευτῶν, ὕπνῳ καὶ ταῦτα  βαθεῖ   κατεσχημένον. Ἀλλὰ ἀνασχὼν ἑαυτὸν
[5, 21]   παῖδας ἔφραζον ὡς μεθ´ ἑσπέραν  βαθεῖαν   αὖθις ἐπιβαίνειν δεήσει τῆς ὁλκάδος·
[5, 13]   Αἰθιοπίδος ἀκραιφνὴς μὲν καὶ ἐκ  βάθους   ἐαρινή τις ὥρα πυρσεύεται· εἰ
[5, 34]   καὶ λύπης προσβολῇ πρὸς ὕπνον  βαθὺν   ὀλισθήσασαν. Ἐπιδακρύσας οὖν ὀλίγα καὶ
[5, 31]   μακρὰν οἰμώξῃ τῷδε τῷ κρατῆρι  βαλλόμενος.   δὲ Πέλωρος ἀπιδὼν εἰς
[5, 32]   κρατῆρσι δαλοῖς τραπέζαις βαλλόντων καὶ  βαλλομένων.   Ἐγὼ δὲ ὡς πορρωτάτω χωρίσας
[5, 32]   ξύλοις λίθοις κρατῆρσι δαλοῖς τραπέζαις  βαλλόντων   καὶ βαλλομένων. Ἐγὼ δὲ ὡς
[5, 27]   τοῦ σκότους ἐκνικήσαντος. Ἤδη δὲ  βαπτιζομένων   καὶ καταδῦναι μικρὸν ἀπολειπόντων ἐπεχείρουν
[5, 2]   παρελθοῦσαν τὸ καταγώγιον, ἄδυτον καὶ  βάραθρον   καὶ τί γὰρ ἄλλ´
[5, 7]   δεξιαί, τοὺς γὰρ καλοὺς καὶ  βάρβαροι   χεῖρες ὡς ἔοικε δυσωποῦνται καὶ
[5, 7]   ἂν γένοιτο θανάτου πικρότερον; ὀλέθροις  βαρβάροις   ἐκκεῖσθαι πρὸς ὕβριν ἐπίρρητον καὶ
[5, 8]   τῆς τύχης ὑπερθαυμάζων ἐφύσα τὸν  βάρβαρον   ὡς ἄλλα τε πλεῖστα κατωρθωκότα
[5, 2]   ἀμηχανίας πᾶσαν ἔννοιαν διαπορῶν ἀνέστρεφε  βαρύ   τε καὶ συνεχὲς ἐπιστένων τὸ
[5, 1]   λοιπόν, τέκνον, γῆράς τε  βαρύνει   καὶ τῶν συμφορῶν ὑπόμνησις
[5, 25]   εἰρήνης ὀνόματι νόθῳ παραλυόμενος, συνθήκης  βαρυτέρας   πλέον τῆς μάχης ὁριζομένης.
[5, 8]   φρούραρχος Ὀροονδάτου τοῦ τῷ  βασιλεῖ   τῷ μεγάλῳ τὴν Αἴγυπτον σατραπεύοντος,
[5, 9]   τὴν ἐμὴν δεσποτείαν καὶ θεῷ  βασιλεῖ   τῷ μεγίστῳ μόνῳ καὶ φαίνεσθαι
[5, 9]   κοινῷ δεσπότῃ προσάγειν οἷον  βασίλειος   αὐλὴ κόσμον οὔτε πρότερον εἶδεν
[5, 8]   εἰς Βαβυλῶνα, τραπέζῃ γὰρ τῇ  βασιλέως   διακονεῖν ἐμπρέπει. ~Τούτων εἰρημένων ἐπεραιοῦντο
[5, 13]   ἅμα ἐνεχείριζε δακτύλιόν τινα τῶν  βασιλικῶν   ὑπερφυές τι χρῆμα καὶ θεσπέσιον,
[5, 25]   σκάφους ἠπείγοντο, θᾶττον ἐν τῷ  βεβαίῳ   τοῦ περιεῖναι γενέσθαι πᾶς τις
[5, 28]   σοι τὴν ἐμαυτοῦ γνώμην, οὐ  βεβαιωθῆναι   παρά σου ταύτην βουλόμενος, ἔχω
[5, 5]   τὸν γὰρ ἀπὸ σύλων πλοῦτον  βέβηλον   ἐδοκίμαζον, δὲ αὐτοὶ μὲν
[5, 32]   Καὶ μὲν ἔκειτο καιρίᾳ  βεβλημένος,   τοῖς λοιποῖς δὲ ἄσπονδος ἐτέτατο
[5, 14]   ἄν τις αὐτὰ καὶ χρυσοῖς  βεβριθέναι   τοῖς μαλλοῖς, οὐ τῆς τέχνης
[5, 10]   ὡς Θίσβην ἀπέλαβε, καὶ ὅτι  βέλτιον   εἴη διαπεπραγμένος ταύτης ἐπιτυχὼν
[5, 1]   τὸ δὲ παρὸν ὑμῖν ὅτι  βελτίονα   Θίσβην ἐκτησάμην ἀπόχρη μαθεῖν· ἐμοὶ
[5, 16]   ἔστιν ὅπως ἂν ἐς καιρὸν  βελτίονα   τοῦ παρόντος φυλάξειας, ὅτε σου
[5, 34]   οὖν ὀλίγα καὶ πρὸς τὰ  βελτίονα   τρέψαι τὰ κατ´ αὐτὴν ἱκετεύσας
[5, 30]   καὶ θαυμαστὸν οὐδέν· ἡττήθη τοῦ  βελτίονος·   ὑφορᾶται δὲ τὸν λῄσταρχον ὡς
[5, 11]   πλεῖστον ἅμα φιλήμασι κατασπασάμενος  βέλτιστε   ἀνδρῶν» ἔλεγε σοὶ δὲ ἀντὶ
[5, 18]   Πλησιάσας δὴ Χαῖρε« εἶπον  βέλτιστε   καὶ φράζε ὅποι τις ἂν
[5, 31]   τοῦτον« εἶπεν Τραχῖνος,  βέλτιστε,   καταλύω ἀλλ´ ἑτέρῳ νόμῳ διισχυρίζομαι,
[5, 22]   σῴζοιο πρὸς τῶν θεῶν, ἀνδρῶν  βέλτιστος   περὶ ἡμᾶς γεγενημένος, καὶ τήνδε
[5, 22]   πλάσμα λέγων. Ἡμεῖς δὲ πνεύμασι  βιαίοις   χρησάμενοι ζάλης τε ἀπροσμάχου καὶ
[5, 27]   οὔπω πνεῦμα λάβρον τε καὶ  βίαιον   αὐτόθεν ἐμπεσὸν ἀπροσδοκήτου θορύβου τοὺς
[5, 20]   ὑπερθέσθαι χρησταῖς ἐπαγγελίαις μὴ καὶ  βίαιόν   τι κατὰ τὴν νῆσον ὑποσταίημεν,
[5, 27]   τῶν κινδύνων ἐνέβαλλεν οὐ τὸ  βίαιον   τοῦ κλύδωνος, οὔπω γὰρ ὁλοσχερῶς
[5, 2]   φιλτάτῳ, ξένον μὲν καὶ ἀλήτην  βίον   ἀλλὰ μετ´ ἐκείνου γινόμενον ἥδιστον,
[5, 6]   κερδήσωμεν ἄλην ἀνήνυτον καὶ πλάνητα  βίον   καὶ τὴν ἐπάλληλον τοῦ δαίμονος
[5, 26]   γὰρ νεανίσκον ἀνδρείας ἀνάμεστον καὶ  βίῳ   τῷ ἡμετέρῳ συντελεῖν ἐπιτήδειον· ὅδε
[5, 2]   δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν  βιῴην   εἰ μὴ θᾶττον ὑπεξελθὼν τρόπον
[5, 2]   μιαιφόνον ᾤμην θάνατον ἐλπισθέντα διαδεδρακέναι  βιώσεσθαί   τε τὸ λειπόμενον ἅμα τῷ
[5, 26]   ἀπολιπεῖν, ὡς οὐκ ἔστιν ὅπως  βιώσομαι   τούτων χωριζομένων. Καὶ ἅμα λέγουσα
[5, 26]   κατηφὲς ἐκ τῶν περιεστηκότων τοῦ  βλέμματος   ἀπεσκευασμένη καὶ πρὸς τὸ ἐπαγωγότερον
[5, 31]   ἦν αὐτόθεν ἐπανήκων ἀπὸ τοῦ  βλέμματος   ἐμμανές τι διανοούμενος. Οὔπω γὰρ
[5, 26]   οἶκτον ἤγετο καὶ ὑπὸ τῶν  βλεμμάτων   πρὸς τὸ ὑπήκοον ἐδουλοῦτο, τὴν
[5, 32]   δυναμένης, ὠδινούσης μὲν εἰς τὴν  βοήθειαν   δεδοικυίας δὲ τὴν ἀποτυχίαν, αὐτοσχεδίου
[5, 32]   τῷ Θεαγένει ἐτόξευσεν Ἀνδρίζου, φίλτατε«  βοήσασα,   ἐνταῦθα ἤδη μακρῷ τὸν Πέλωρον
[5, 27]   τύχης τινὸς βουλήματι μεταβληθεῖσα· καὶ  βόμβος   ἀνέμου κατιόντος ἠκούετο καὶ ὅσον
[5, 1]   με πάλαι θροῦς τις καὶ  βόμβος   ὄχλου κατὰ τὴν οἰκίαν περιηχεῖ,
[5, 27]   ἄλλα ἄττα τῆς νεὼς ἐξεκόμιζον  βοσκήματα   δὲ ἐκ τῶν πέριξ χωρίων
[5, 2]   ὀφθαλμοῖς ἐγνώρισα καὶ παρὰ τοῖς  βουκόλοις   χερσὶ ταυταισὶ ταῖς ἐμαῖς κατέθαψα.
[5, 8]   ἀφῃρέθην μὲν πρὸς τῶν ὀλέθρων  βουκόλων   ἔχω δὲ διὰ σέ, Μιτράνη,
[5, 4]   ἐνεπέπρηστο καὶ τῶν ἐνοίκων ἐκεκένωτο  βουκόλων,   μὲν Κνήμων καὶ Θέρμουθις
[5, 21]   καὶ παντοίας ἔστρεφον παρ´ ἐμαυτῷ  βουλὰς   ἕως ἐκ ταὐτομάτου μοι πάλιν
[5, 31]   Τραχίνου δὲ Παρ´ αὐτὴν  βούλει   λάμβανε« εἰπόντος Πέλωρος ὑπολαβὼν
[5, 26]   τὸν σὸν ἄγουσιν. Εἰ δὲ  βούλει   με τῷ ὄντι θαρσοῦσαν καὶ
[5, 11]   Χαρίκλεια καὶ ἐπάγγειλαι πλῆθος ὁπόσον  βούλει·   τὸν ὅρμον ὃν οἶσθα διασῴζω
[5, 7]   ἐξ ἀπιστοτέρων περιγενόμενοι. Ποιῶμεν ὡς  βούλει»   φήσας Θεαγένης εἵπετο ἡγουμένῃ
[5, 33]   δὲ προσκαθημένην καὶ θρηνοῦσαν καὶ  βούλεσθαι   μὲν ἐπισφάττειν ἑαυτὴν ἐνδεικνυμένην ὑπὸ
[5, 27]   ἀλιτήριοι· χαριστήρια δῆθεν Ποσειδῶνι θύειν  βούλεσθαι   φήσαντες οἶνον μὲν Τύριον καὶ
[5, 19]   δὲ σύμπλους οἷ δὴ καὶ  βούλεσθε   γενόμενος. ~Ὁρῶν δὴ τὸν Φοίνικα
[5, 24]   εἰσβῆναι, καὶ σῴζεθ´ ἑαυτοὺς οἷ  βούλεσθε.   Οἱ μὲν ταῦτα προὔτεινον· οἱ
[5, 20]   αὐτὸν ὥστε πᾶν ἀναπτύξαι τὸ  βούλευμα   Τί οὖν» ἔφην δεῖ σε
[5, 24]   τὸ ὑπηρετικὸν ἅλλεσθαι καὶ διαδρᾶναι  βουλευομένων·   ἕως ἐν τῷ μέλλειν καὶ
[5, 16]   σὴ πλάνη κάλλιστα ἄν, εἰ  βουληθείης,   τὴν εὐωχίαν παραπέμποι χοροῦ τε
[5, 7]   συμφορῶν ἀπαλλαγὴν συγχωρῆσαι) ἀλλ´, ἐνδεχόμενον  βουληθῆναι   καὶ περισῴζειν ἑαυτοῖς εἰς δουλείαν
[5, 12]   ἀλλ´ ἐπαρκέσει πρὸς ὅσον ἂν  βουληθῶμεν   τὸ Περσικὸν φυγαδεῦσαι φιλοχρήματον. Ἐμειδίασε
[5, 20]   εἰς ὑπερβολήν τε πρὸς τὸ  βούλημα   θερμαινόμενον καὶ ἡμέραν οὐδεμίαν τοῦ
[5, 28]   ἔχω γάρ μοι κατεγγυῶσαν τὸ  βούλημα   τὴν ἐξουσίαν, ἀλλ´ αἴσιον ἄλλως
[5, 27]   γῇ καὶ προσδοκίᾳ παραδοῦσαν ἀθέσμοις  βουλήμασι   λῃστῶν ἐκκειμένους. Οἷα γὰρ καὶ
[5, 2]   ἔρημος, αἰχμάλωτος καὶ πολύθρηνος, τύχης  βουλήμασι   πικρᾶς ἐκκειμένη, καὶ ζῆν τέως
[5, 27]   δέ που καὶ τύχης τινὸς  βουλήματι   μεταβληθεῖσα· καὶ βόμβος ἀνέμου κατιόντος
[5, 29]   ἐμοί τε ὡς πατρὶ τὴν  βουλὴν   ἐξηγόρευσεν, εἰδότι μὲν αὐτοῦ καὶ
[5, 31]   πάντων ἀγῶνα προκινδυνεύσαντι τοῦ κατὰ  βούλησιν   ἐκλογὴν ἀπένειμεν. Οὐ τοῦτον« εἶπεν
[5, 12]   σοφὸς ἀλλ´ ὕπαρξιν ἔχει τὴν  βούλησιν,   τοσαῦτα λαμβάνων παρὰ τῶν κρειττόνων
[5, 33]   σοι τὸν ἄριστον Θεαγένην πειρασόμεθα.  Βουλοίμην   ἂν» εἶπεν Καλάσιρις· νῦν
[5, 21]   ἰσχύειν πρόσταγμα, τῆς ἐρχομένης ἂν  βουλοίμην   ἀποπλεῦσαι νυκτός« Καὶ μὲν
[5, 18]   χαίροις« ἀπεκρίνατο καὶ μένοις εἰ  βούλοιο   παρ´ ἡμῖν, εἰ μή τις
[5, 8]   Χαρικλείᾳ Θίσβην ὁμολογεῖν ἑαυτὴν εἰ  βούλοιτο   σῴζεσθαι παρεκελεύετο, ἠρέμα καὶ ἑλληνιστὶ
[5, 20]   ἔργου δύο τὰ μέγιστα κτήσασθαι  βούλομαι,   τόν τε πλοῦτον τῆς νεὼς
[5, 6]   τραγικὴν ταύτην ποίησιν καὶ τοῖς  βουλομένοις   ἀναιρεῖν ἐγχειρίζομεν; μή πη καὶ
[5, 14]   τε καὶ θρασύτεροι, καὶ ὑπεράλλεσθαι  βουλομένοις   τὸν κύκλον ἐῴκεσαν εἰργομένοις δὲ
[5, 28]   οὐ βεβαιωθῆναι παρά σου ταύτην  βουλόμενος,   ἔχω γάρ μοι κατεγγυῶσαν τὸ
[5, 2]   γάρ με καλέσεις καὶ μὴ  βουλόμενος.   ~Οὐκέτι κατέχειν ἑαυτὸν ἐκαρτέρησεν
[5, 2]   εἰπεῖν καὶ πικρότερα, τοῦ καὶ  βουλομένου   καὶ δυναμένου παραμυθεῖσθαι ταῦτα κεχωρισμένου·
[5, 23]   ἤδη τῆς ἡμέρας ὅτε ἀρότρου  βοῦν   ἐλευθεροῖ γηπόνος, δὲ ἄνεμος
[5, 17]   ἔτι τῷ ἀνατρέχοντι πολλάκις ἐμπίπτοντος,  βρασμόν   τε ἴσχει τὸ ὕδωρ καὶ
[5, 1]   τῶν ἄλλων φροντίδων κάκωσιν ὕπνῳ  βραχεῖ   γοῦν ἐστι παραμυθητέον. ~Ὁ μὲν
[5, 27]   δι´ ἑνὸς τὸ παρὸν εὐδοκιμεῖν,  βραχείας   ῥᾳστώνης αἰσθομένων ἐξ οὗ τὴν
[5, 13]   τὰ ἱερὰ τάχιστα τέθυτο, πρὸς  βραχὺ   τὰ σπλάγχνα Καλάσιρις ἐπιθεωρήσας
[5, 23]   ἕπεσθαι ταῖς ὑπερόγκοις ναυσὶ τὰς  βραχυτέρας,   ὥσπερ ὑπὸ πλείονος ἐμπειρίας ὁδηγουμένας.
[5, 13]   μακρῷ τῆς Ἰβηρίδος τε καὶ  Βρεττανίδος   ὑπερφερούσῃ· μὲν γὰρ ἀδρανεῖ
[5, 18]   αὐτοῦ καθήμενον καὶ δικτύου διερρωγότος  βροχίδας   ἀκεζόμενον. Πλησιάσας δὴ Χαῖρε« εἶπον
[5, 16]   ~Τοῦ πότου δὲ λαμπρῶς ἤδη  βρυάζοντος   καὶ ἄλλου πρὸς ἄλλο τι
[5, 13]   ἐμφήνας, ἐπιβάλλει τὼ χεῖρε τοῖς  βωμοῖς   ἐπιφθεγγόμενος καὶ ὡς τῆς πυρᾶς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/02/2007