Livre, Chap. |
[5, 16] |
αὐλοῦ
παντὸς
ἡδίων,
ἣν
πολλάκις
|
μοι |
διελθεῖν
ὡς
οἶσθα
ὑπερθέμενος,
ἐπειδή |
[5, 16] |
ὄντι
συγκράτων
φιληκόως
ἔχεις.
Καί
|
μοι |
δοκεῖς
καὶ
τοῦ
δαιμονίου
κάλλιστα |
[5, 18] |
δὲ
εἰπόντος
ὡς
παῖδές
εἰσί
|
μοι |
δύο
καὶ
τρίτος
ἐγώ,
Χαρίεν« |
[5, 22] |
μηρὸν
σκάζοντα
παρέλκων.
Πλησιάσας
δή
|
μοι |
καὶ
σεσηρός
τι
μειδιάσας
Ὦ |
[5, 29] |
κίνησιν
ἐξ
ὧν
ὁ
Τυρρηνός
|
μοι |
κατὰ
τὴν
Ζακυνθίων
διείλεκτο,
σιωπῶντι |
[5, 28] |
σου
ταύτην
βουλόμενος,
ἔχω
γάρ
|
μοι |
κατεγγυῶσαν
τὸ
βούλημα
τὴν
ἐξουσίαν, |
[5, 2] |
παραμυθεῖσθαι
ταῦτα
κεχωρισμένου·
σπήλαιον
ἦν
|
μοι |
λῃστρικὸν
εἰς
τὴν
παρελθοῦσαν
τὸ |
[5, 1] |
τὴν
διήγησιν
ἀποσκευαζομένου,
δοκῶ
γάρ
|
μοι |
μηδ´
εἰ
πολλὰς
μὲν
νύκτας |
[5, 1] |
τὴν
διήγησιν
ἠσχολημένος·
ἔοικε
δέ
|
μοι |
Ναυσικλῆς
ἥκειν
ὁ
τῆς
οἰκίας |
[5, 21] |
ἐμαυτῷ
βουλὰς
ἕως
ἐκ
ταὐτομάτου
|
μοι |
πάλιν
ἐντυχὼν
ὁ
ἔμπορος
καὶ |
[5, 20] |
Τῇ
προτεραίᾳ
δὴ
κύρτους
ἀναλεγομένῳ
|
μοι |
περὶ
τοὺς
κρημνοὺς
ἐντυχὼν
ὁ |
[5, 20] |
καὶ
ἡμέραν
οὐδεμίαν
τοῦ
διοχλεῖν
|
μοι |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἀπολειπόμενον,
ἔγνων |
[5, 2] |
καὶ
ζῆν
τέως
ἀνεχομένη
διότι
|
μοι
|
περιεῖναι
τὸν
γλυκύτατον
ἐλπίζω.
Ἀλλ´ |
[5, 29] |
Τραχίνου
στυγητὸς
ἔρως
οἰμώξεται,
θανάτου
|
μοι |
προλήψει
περιγραφησόμενος,
ἐμὲ
δὲ
ἥ |
[5, 19] |
ὁ
Πυθιονίκης
ᾧ
συνεπλεύσαμεν
ἰδίᾳ
|
μοι |
προσιὼν
ἠνώχλει
πολλάκις
καὶ
ἀπέκναιε |
[5, 12] |
αὐτεπάγγελτος
ἐπινεύων;
εὐχῆς
δὲ
δεῖ
|
μοι |
πρότερον.
Οὐδεὶς
φθόνος»
ἔφη
ὁ |
[5, 15] |
καὶ
ἀγαθωτάτου
τῶν
θεῶν
ἥκειν
|
μοι |
συνήθως
καὶ
τόδε
τὸ
εὕρημα |
[5, 22] |
ἣν
ἀγανακτεῖν
ὡς
παρεωραμένος
τῆσδέ
|
μοι |
τῆς
νυκτὸς
ἐπιφανεὶς
ἐξηγόρευσεν.
Ἐπηγγέλλετο |
[5, 11] |
σὴν
εἰς
κόρον
τελεσθῆναι.
Σωτήρ
|
μοι |
τῆς
οὐδαμόθεν
ἐλπισθείσης
ἔτι
θυγατρὸς |
[5, 30] |
τινὸς
ηὐχόμην,
ὥστε
ἢ
παραχωρήσει
|
μοι |
Τραχῖνος
ἑκὼν
εἰς
τὰ
πρωτεῖα |