Livre, Chap.
[5, 10]	τὸν Ναυσικλέα σπεύδων μαθεῖν τι	τῶν	ἀγνοουμένων ἔρχεται καὶ πυνθανομένω τίνα
[5, 19]	καὶ ὡς τοῦ πλείονος φόρτου	τῶν	ἀγωγίμων δεσπόζοι, χρυσοῦ τε ὄντων
[5, 1]	θορυβεῖσθαι σιωπᾶν δὲ ἐβιαζόμην ἐπιθυμίᾳ	τῶν	ἀεὶ πρὸς σοῦ λεχθησομένων ἑλκόμενος.
[5, 20]	δὲ καταμηνύων τὴν σκευωρουμένην πρὸς	τῶν	ἀλαστόρων ἐπιβουλὴν ἱκετεύω φροντίδα ποιεῖσθαι
[5, 11]	~Ταῦτα ὡς ἤκουσαν ὑπόνοιαν εὐθὺς	τῶν	ἀληθῶν ἐλάμβανον ἱκέτευόν τε προστάττειν
[5, 28]	ὁ Τραχῖνος ἰδίᾳ με καὶ	τῶν	ἄλλων εἰς ἀνήκοον παραλαβὼν Ὦ
[5, 13]	ἀγοραίῳ τε καὶ ἐμπορικῷ διαφερόντως	τῶν	ἄλλων θεῶν αὑτὸν καθοσιούμενος, καὶ
[5, 8]	μόνον προσφέρειν, ἄλλῳ γὰρ οὐδενὶ	τῶν	ἄλλων οὐδεὶς ἐπετύγχανεν ἐκ περάτων
[5, 32]	τὰς πληγὰς ἐνίων ὑπονοούντων, ἕως	τῶν	ἄλλων πεσόντων μόνος ὁ Θεαγένης
[5, 20]	αὐτοῖς προσκομίζων πλέον ἢ παρὰ	τῶν	ἄλλων τὸ τίμημα κομίζομαι. Τῇ
[5, 1]	τε ἐκ τῆς ὁδοιπορίας καὶ	τῶν	ἄλλων φροντίδων κάκωσιν ὕπνῳ βραχεῖ
[5, 31]	δὲ μηδὲν μελλήσας ὥς τινος	τῶν	ἀναγκαίων ἐπείγοντος ἀνίσταται καὶ λαθὼν
[5, 20]	οὐδεμίαν τοῦ διοχλεῖν μοι περὶ	τῶν	αὐτῶν ἀπολειπόμενον, ἔγνων τὸ παρὸν
[5, 21]	ἐντυχὼν ὁ ἔμπορος καὶ περὶ	τῶν	αὐτῶν διαλεγόμενος σκέμματός τινος ἐνδόσιμον
[5, 13]	Καὶ ἅμα ἐνεχείριζε δακτύλιόν τινα	τῶν	βασιλικῶν ὑπερφυές τι χρῆμα καὶ
[5, 26]	πρὸς οἶκτον ἤγετο καὶ ὑπὸ	τῶν	βλεμμάτων πρὸς τὸ ὑπήκοον ἐδουλοῦτο,
[5, 14]	τῷ ὄντι καὶ οὐχὶ μίμημα,	τῶν	γὰρ ἄκρων τῆς λίθου μέρος
[5, 5]	αὖθις ἔκλαιον ὥσπερ οἶμαι σπονδῶν	τῶν	δακρύων ἀπάρχοντες καὶ ὅρκια τὰ
[5, 26]	παρέλκοντος. Ὡς δὲ ὑπό τε	τῶν	δακρύων πρὸς οἶκτον ἤγετο καὶ
[5, 32]	τὴν πυρκαϊὰν τοὺς ἐναντίους κατοπτεύουσα,	τῶν	δὲ ἀγνοούντων τὸ κακὸν καὶ
[5, 24]	ἐπὶ τῶν ἰκρίων ἀλλήλοις παρακελευομένων	τῶν	δὲ εἰς τὸ σκάφος τὸ
[5, 3]	τὸ μὲν σῶμα παλμὸς εἶχε	τῶν	δὲ ὀδόντων ἄραβος πολὺς ἐγίνετο,
[5, 24]	τὰ κοῖλα τῆς νεὼς καταδυομένων	τῶν	δὲ προμαχεῖν ἐπὶ τῶν ἰκρίων
[5, 21]	αὖθις ἐπιβαίνειν δεήσει τῆς ὁλκάδος·	τῶν	δὲ τὸ αἰφνίδιον θαυμαζόντων καὶ
[5, 27]	μὲν τὰ ἱστία τεταραγμένως ἀνιμώντων	τῶν	δὲ τοὺς κάλως ἀπείρως κατανεμόντων,
[5, 27]	ἄκατον ἐχώρισεν, οὐ μὴν παντάπασι	τῶν	δεινῶν ἀπαλλαγέντων ἀλλὰ τρικυμίαις τε
[5, 2]	καὶ τούτων, οἴχεται ὁ κοινωνὸς	τῶν	δυστυχημάτων καὶ ὡς ἄχθη τὰ
[5, 21]	μέρος ἐξέφαινον ὡς ἁρπάσαι τις	τῶν	ἐγχωρίων διανοεῖται τὴν κόρην πρὸς
[5, 15]	ἐπεὶ δὲ εὐφροσύνης τῆς ἐκ	τῶν	ἐδεσμάτων εἰς κόρον ᾖσαν καὶ
[5, 31]	ἀλλ´ οὐδὲ νέμησις οὐδέπω προὐτέθη	τῶν	εἰλημμένων. Καὶ ὃς Οὐκοῦν αἰτῶ
[5, 16]	δὲ ἔτι ἀδιήγητα καὶ ἐχόμενα	τῶν	εἰρημένων ἔνθεν ἑλών, ~Ὡς ἐπειδὴ
[5, 33]	ἐπιμεληθῆναι, τὰ ἐκ θαλάττης κακὰ	τῶν	ἐκ γῆς ἀδιαστάτως διαδεξαμένων. Ἄρτι
[5, 13]	ἀλλὰ καὶ δύναμις αὐτῇ γνησιωτέρα	τῶν	ἐκ δύσεων ἐγκαθίδρυται, οὐ γὰρ
[5, 27]	ἀμφοτέραις προσπλεῦσαί ποι ταῖς ναυσί,	τῶν	ἐμπλευσάντων θατέρᾳ πάντως ἐπιζητηθησομένων. Ἐδόκει
[5, 5]	τοῦ σπηλαίου κειμηλίων μὲν ἄλλων	τῶν	ἐναποκειμένων οὐδενὸς θιγόντες, τὸν γὰρ
[5, 4]	ἡ δὲ νῆσος ἐνεπέπρηστο καὶ	τῶν	ἐνοίκων ἐκεκένωτο βουκόλων, ὁ μὲν
[5, 1]	διήγησιν εἰς πέλαγος ὄντως ἀφεὶς	τῶν	ἑξῆς; Ἐνταῦθά ποι τὸν λόγον
[5, 17]	τὴν αἰτίαν, ὁ Καλάσιρις εἴχετο	τῶν	ἑξῆς Ὑπερβαλόντες δὴ» λέγων τὸν
[5, 33]	οὐδὲν ἐρανισάμενος θρήνων δὲ μόνων	τῶν	ἐπ´ αὐτῆς καὶ ὀδυρμῶν ἀφθόνων
[5, 3]	τῶν πρώτων ἕτερα ὑπονοήσας, ἐκ	τῶν	ἐπὶ τέλους τὴν Θίσβην εἶναι
[5, 6]	καὶ μόνον οὐ προσορμιζομένων ἤδη	τῶν	ἐπιόντων ἀποδιδράσκειν ἡ Χαρίκλεια καὶ
[5, 5]	λανθάνειν αὐτοὺς καὶ ἄλλα σκεύη	τῶν	εὐτελῶν ἐπιβαλοῦσα, τὸ δὲ τόξον
[5, 4]	καὶ παιδιὰν πεποίηται, καὶ οὐδὲ	τῶν	ἡδίστων ἀλύπως μετέχειν ἐπέτρεπεν ἀλλ´
[5, 2]	ἐξ ἀρχῆς εἰληχὼς δαίμων μικρὸν	τῶν	ἡδονῶν ὑποθέμενος εἶτα ἠπάτησε. Δουλείαν
[5, 22]	δὲ αὐτός τε σῴζοιο πρὸς	τῶν	θεῶν, ἀνδρῶν βέλτιστος περὶ ἡμᾶς
[5, 28]	ἑορτῶν τὴν ἡδίστην θυσίᾳ τῇ	τῶν	θεῶν ἐπισυνάπτων. Ὅπως οὖν μὴ
[5, 15]	Ἑρμοῦ τοῦ καλλίστου καὶ ἀγαθωτάτου	τῶν	θεῶν ἥκειν μοι συνήθως καὶ
[5, 12]	Θεαγένους, ὡς τό γε ἐκ	τῶν	θεῶν ἡμᾶς οὐ περιόψεται ἀλλ´
[5, 18]	προήκων ὁρῶ πρεσβύτην ἁλιευτικὸν πρόσθεν	τῶν	θυρῶν αὐτοῦ καθήμενον καὶ δικτύου
[5, 24]	καταδυομένων τῶν δὲ προμαχεῖν ἐπὶ	τῶν	ἰκρίων ἀλλήλοις παρακελευομένων τῶν δὲ
[5, 17]	ἡμῖν ὑποδραμοῦσαν, καὶ ὁ κυβερνήτης	τῶν	ἱστίων παραστέλλειν ἐπέταττεν. Ἡμῶν δὲ
[5, 13]	τῷ Ναυσικλεῖ καὶ ἄλλῳ πλήθει	τῶν	κεκλημένων (δημοτελῆ γὰρ ηὐτρέπιστο τὴν
[5, 27]	γοῦν· ἡμᾶς εἰς τὸν ἔσχατον	τῶν	κινδύνων ἐνέβαλλεν οὐ τὸ βίαιον
[5, 12]	τὴν βούλησιν, τοσαῦτα λαμβάνων παρὰ	τῶν	κρειττόνων ὅσα καὶ αἰτεῖν οἶδε
[5, 27]	ἐπεχείρουν μὲν τὴν πρώτην ἔνιοι	τῶν	λῃστῶν εἰς τὴν ἰδίαν αὐτῶν
[5, 25]	ἔφασαν ἐκστῆναι. ~Ἐπεὶ δέ τις	τῶν	λῃστῶν, ὁ τολμηρότατος, ἐναλάμενος εἰς
[5, 15]	καὶ λόγος ἄλλως ἦν ἡ	τῶν	λύτρων αἴτησις, σκοπὸς δὲ ἀπριάτην
[5, 13]	Καλάσιρις ἐπιθεωρήσας καὶ ποικίλην δηλοῦσθαι	τῶν	μελλόντων συντυχίαν ἡδέων τε καὶ
[5, 2]	οὕτως ἐκτόπως ἀλύοι σχεδόν τι	τῶν	μεμηνότων οὐκ ἀποδέων· εἶτα Οὐ
[5, 24]	ἐμπέπληστο θορύβοις ὀλολυγμοῖς διαδρομαῖς καταιγιζομένη,	τῶν	μὲν εἰς τὰ κοῖλα τῆς
[5, 27]	δὲ ἄλλος ἄλλην αὐτοδίδακτος ἐθρασύνετο,	τῶν	μὲν τὰ ἱστία τεταραγμένως ἀνιμώντων
[5, 16]	χαριζόμενος ἅμα δὲ τὸν Ναυσικλέα	τῶν	μετὰ ταῦτα ἕνεκεν ὑποποιούμενος καὶ
[5, 33]	ἐδίωκε. ~Καὶ τὰ μὲν ἄλλα	τῶν	μετὰ ταῦτα οὐκ ἔχω λέγειν
[5, 22]	φωσφόρου διαλάμψαντος ἀνηγόμεθα, πολλὰ μὲν	τῶν	ναυτῶν τὴν πρώτην ἐναντιουμένων τέλος
[5, 18]	ὡς οὐκ ἀσφαλὲς διὰ τὴν	τῶν	νέων φυγὴν παραιτούμενος. Ὀλίγον οὖν
[5, 1]	ἐμοῦ τἀμαυτοῦ πάθη μέχρι πόρρω	τῶν	νυκτῶν ἀποτείναντος· κἀμὲ δὲ λοιπόν,
[5, 8]	ἔλεγεν ἣν ἀφῃρέθην μὲν πρὸς	τῶν	ὀλέθρων βουκόλων ἔχω δὲ διὰ
[5, 22]	εἰς μακρὰν τὴν δίκην καὶ	τῶν	ὁμοίων ἐμοὶ παθῶν αἰσθήσῃ, θαλάττῃ
[5, 12]	δεδιὼς δὲ μή τινα λάβοι	τῶν	ὄντων ὁ Ναυσικλῆς ὑπόνοιαν καὶ
[5, 4]	παρακινοῦντα αἴσθοιτο καὶ ἀνδριζόμενον ὑπομνήσει	τῶν	ὅρκων ἀνέστελλεν, ὁ δὲ οὐ
[5, 18]	πιεσθείη Τυρρηνός, ἀλλ´ ἐστὶ πταῖσμα	τῶν	παιδαρίων ἀπειρίᾳ τῶν ὑφάλων οὗ
[5, 18]	ἄρχουσι, καὶ τετάρτη τροφὸς ἡ	τῶν	παιδίων· ἡ γὰρ μήτηρ αὐτοῖς
[5, 16]	τοῦ παρόντος φυλάξειας, ὅτε σου	τῶν	παίδων ἡ μὲν θυγατὴρ ἥδε
[5, 21]	τινος ἐνδόσιμον παρεῖχεν· ἀποκρύπτων γὰρ	τῶν	παρὰ τοῦ Τυρρηνοῦ μηνυθέντων ἅπερ
[5, 7]	ἐκκλίνωμεν, ἐπιτυχίας ἐλπίδα τὴν πεῖραν	τῶν	παρελθόντων ὑποθέμενοι, πολλάκις ἤδη καὶ
[5, 17]	τούτοις κρότου γενομένου καὶ ἐπαίνου	τῶν	παρόντων ἀληθῆ εἶναι μαρτυρούντων τὴν
[5, 4]	τὸ σπήλαιον ὑπελείποντο τὸ ὑπερβάλλον	τῶν	παρόντων δεινῶν ἀγαθὸν μέγιστον τιθέμενοι·
[5, 26]	ὑποθήκης ἀνύουσα, τὸ κατηφὲς ἐκ	τῶν	περιεστηκότων τοῦ βλέμματος ἀπεσκευασμένη καὶ
[5, 27]	νεὼς ἐξεκόμιζον βοσκήματα δὲ ἐκ	τῶν	πέριξ χωρίων τοὺς ὠνησομένους ἀπέστελλον,
[5, 7]	ἐπιόντας περιεσκόπουν ἔλαθον ὑπὸ μοίρας	τῶν	πολεμίων ἣ κατ´ ἄλλο μέρος
[5, 18]	ἡμῖν, εἰ μή τις τυγχάνοις	τῶν	πολυκλίνους οἴκους ἐπιζητούντων ἢ θεραπείαν
[5, 31]	τοὺς παρόντας Ὁρᾶτε« ἔφη τἀπίχειρα	τῶν	πόνων; οὕτω καὶ ὑμῶν ἕκαστος
[5, 4]	γινόμενος. Ἐπεὶ δὲ ὀψέ ποτε	τῶν	πρακτέων εἰς ἔννοιαν ἐλθόντες δόξαι
[5, 29]	~Ἀποχωρήσας τε μικρὸν καί τινα	τῶν	πρακτέων ἔννοιαν ἐπ´ ἐμαυτοῦ φροντίσας,
[5, 18]	ἄλλοι σχεδόν τι πάντες ἔτι	τῶν	πρυμνησίων ἀναπτομένων ἀπολιπόντες τὴν ναῦν
[5, 3]	τῶν ὑπολοίπων ἀκρόασιν, ἀλλ´ ἐκ	τῶν	πρώτων ἕτερα ὑπονοήσας, ἐκ τῶν
[5, 7]	τῷ δαίμονι προσπαλαίειν ὡς ταχεῖαν	τῶν	συμφορῶν ἀπαλλαγὴν συγχωρῆσαι) ἀλλ´, ἐνδεχόμενον
[5, 1]	γῆράς τε βαρύνει καὶ ἡ	τῶν	συμφορῶν ὑπόμνησις παραλύουσα τὴν διάνοιαν
[5, 24]	~Ἤδη δὲ πλησιαζόντων ἀνέκραγέ τις	τῶν	συνεμβεβηκότων ἀπὸ τῆς Ζακυνθίων Τοῦτο
[5, 22]	εἰς ἄκραν τινὰ Κρητικὴν προσωκείλαμεν,	τῶν	τε πηδαλίων θάτερον ἀποβαλόντες καὶ
[5, 16]	καὶ ἄλλου πρὸς ἄλλο τι	τῶν	τερπόντων ἀποκλίναντος, ὕδατος ἀπαραχύτου φιάλην
[5, 9]	Μιτράνης δὲ ἐπὶ ἑτέρας κώμας	τῶν	ὑπηκόων ἐκτραπεὶς οὐδὲν ὑπερθέμενος ἅμα
[5, 3]	τούτων ἤκουσεν οὐδὲ ὑπέμεινε τὴν	τῶν	ὑπολοίπων ἀκρόασιν, ἀλλ´ ἐκ τῶν
[5, 25]	Τραχίνου παρ´ ἐλπίδα πᾶσαν ἐφείδοντο	τῶν	ὑποπεσόντων, ἐγίνετο δὲ ἄσπονδος ἐκεχειρία
[5, 18]	ἐστὶ πταῖσμα τῶν παιδαρίων ἀπειρίᾳ	τῶν	ὑφάλων οὗ μὴ ἐχρῆν τὰ
[5, 5]	χρόνον εἶναι ὅσος ἀμαυρῶσαι αὐτοῖς	τῶν	ψυχῶν τὰ ἐρωτικὰ γνωρίσματα. Ὅμως
[5, 29]	ὑπηρετεῖται πάντα ἀφειδῶς, καὶ ἐπὶ	τῶν	ὤμων ἀκόσμως ἐξετίθεντο, πλοῦτον ὃν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/02/2007