Livre, Chap.
[5, 13]	γὰρ ἦγε τὴν θυσίαν Ναυσικλῆς	ὡς	ἀγοραίῳ τε καὶ ἐμπορικῷ διαφερόντως
[5, 20]	ἦ μὴν αὐτόν τε σὲ	ὡς	ἀδελφὸν παῖδάς τε τοὺς σοὺς
[5, 3]	Ἀπόλωλά σοι» ἔφη· ζῇ γὰρ	ὡς	ἀληθῶς ἡ κακίστη Θίσβη» καὶ
[5, 16]	δημωδεστέροις ἐκχωρεῖς, πραγμάτων δὲ μυστικῶν	ὡς	ἀληθῶς καὶ ἡδονῇ θείᾳ τῷ
[5, 8]	τύχης ὑπερθαυμάζων ἐφύσα τὸν βάρβαρον	ὡς	ἄλλα τε πλεῖστα κατωρθωκότα ἐν
[5, 2]	ποτε καὶ πολλάκις τοὺς αὐτοὺς	ὡς	ἄλλοτε ἄλλον ἀνελίττων τόπους ᾔσθετο
[5, 29]	{δὲ} μηδένα μηδὲ διοχλεῖν κελεύσαντα	ὡς	ἂν καὶ κόσμου τοῦ νυμφικοῦ
[5, 8]	παρεκελεύετο, ἠρέμα καὶ ἑλληνιστὶ παραφθεγγόμενος	ὡς	ἂν λανθάνοι τοὺς παρόντας· καὶ
[5, 19]	ἀπέκναιε λιπαρῶν καὶ εἰς γάμον	ὡς	ἂν παρὰ πατρὸς αἰτῶν τὴν
[5, 29]	διείλεκτο, σιωπῶντι δὲ πρὸς ὑμᾶς	ὡς	ἂν τοῖς μέλλουσιν ἀλγεινοῖς μὴ
[5, 1]	σοι κατώρθωται δεξιὸν ἀπάγγελλε θᾶττον,	ὡς	ἂν τοῦ χαίρειν γ´ ἔχοις
[5, 7]	ἐπαινοῦσα· μὴ γὰρ εἶναι πρόδηλον	ὡς	ἀναιρήσουσι λαβόντες (οὐ γὰρ οὕτω
[5, 2]	καὶ τεθνεῶσαν, ὡς ᾤετο, ἐδάκρυσεν,	ὡς	ἀνῃρημένην ἐπένθησεν· ἀπεστέρημαι νυνὶ καὶ
[5, 27]	τῆς σωτηρίας τὴν θάλατταν ὀνειδίζοντες,	ὡς	ἀνυβρίστου θανάτου φθονήσασαν καὶ φοβερωτέρᾳ
[5, 16]	ὦ Ναυσίκλεις» ὑπολαβὼν ὁ Κνήμων	ὡς	ἅπαν μουσικῆς ὄργανον εἰς τὸ
[5, 10]	ὡς οὐδενὶ τὰ πρῶτα συνέτυχεν,	ὡς	ἀπάτῃ τὸν Μιτράνην περιῆλθε καί
[5, 18]	ἀκτὴν ἠρχόμην, τὴν μὲν ναῦν	ὡς	ἀπρεπὲς οἰκητήριον διὰ τὴν ναυτικὴν
[5, 8]	πέρατα τὴν νῆσον ἐπιδραμόντες καὶ	ὡς	ἄρκυσι τοῖς ὅπλοις πανταχόθεν πᾶσαν
[5, 21]	ἐκεῖνο μόνον τὸ μέρος ἐξέφαινον	ὡς	ἁρπάσαι τις τῶν ἐγχωρίων διανοεῖται
[5, 2]	ὁ κοινωνὸς τῶν δυστυχημάτων καὶ	ὡς	ἄχθη τὰ πάθη πρός με
[5, 7]	καὶ ἐξ ἀπιστοτέρων περιγενόμενοι. Ποιῶμεν	ὡς	βούλει» φήσας ὁ Θεαγένης εἵπετο
[5, 32]	τέλος γε ἀντέσχεν ὁ Πέλωρος·	ὡς	γὰρ ἀποροῦσα πρὸς τὴν ἐνέργειον
[5, 7]	ἐπανετείναντο μέν τινες ὡς πατάξοντες·	ὡς	δ´ ἐπιβλέψαντες οἱ νέοι κατηύγασαν
[5, 1]	ὑπ´ εἰρεσίᾳ τὸ πρῶτον ἀνήγοντο·	ὡς	δὲ λείου πνεύματος ἐκ γῆς
[5, 8]	ἐπὶ χρήμασι πολλοῖς ὑπὸ Ναυσικλέους,	ὡς	δεδήλωται, κατὰ ζήτησιν τῆς Θίσβης
[5, 4]	ἔσχε τε τὰ κατ´ αὐτοὺς	ὡς	δὴ καὶ εἴρηται. Μόνοι δὲ
[5, 16]	Τὰς μὲν γὰρ γυναῖκας ἀκούεις	ὡς	διατριβὴν τῷ πότῳ χορείαν ἐστήσαντο·
[5, 7]	δυσώνυμον, ἣν πάντα τρόπον καὶ	ὡς	δυνατὸν ἐκκλίνωμεν, ἐπιτυχίας ἐλπίδα τὴν
[5, 1]	ποτὲ ὦ θεοὶ διαπεπραγμένος; Ἅπαντα	ὡς	ἐβουλόμην» ἔφη ὁ Ναυσικλῆς ἀθρόον
[5, 16]	λόγων ἥδυσμα τῷ πότῳ συναναχέων·	ὡς	ἐγώ σου καὶ τὴν ἄλλην
[5, 14]	αὐλήμασι διατάττων, τὰ δὲ ἐπείθετο	ὡς	ἐδόκει καὶ ἠνείχετο πρὸς τὰ
[5, 7]	ὑποδραμούσης τὸν Θεαγένην τῆς Χαρικλείας	ὡς	εἰ καὶ τεθνάναι δεήσειεν ἐν
[5, 31]	καὶ σχῆμα παστάδος ἀπομιμούμενα, διακαίεται	ὡς	εἰκὸς τῇ θέᾳ, πόθου τε
[5, 15]	εὐπορώτερον ἀποφαίνει τὸν λαμβάνοντα. Ταῦτα	ὡς	εἰπὼν ἐποίησεν, ἐπὶ τὴν εὐωχίαν
[5, 2]	~Ὁ μὲν ταῦτα εἰπὼν ἀπέτρεχεν	ὡς	εἰρήκει ποιήσων, ὁ δὲ Κνήμων
[5, 30]	βελτίονος· ὑφορᾶται δὲ τὸν λῄσταρχον	ὡς	εἰς γάμον παρασκευάζοντα τὸ συμπόσιον,
[5, 1]	ἦγον ὡς ἐπὶ θάλατταν αὐτῆς	ὡς	εἶχον τῆς νυκτὸς ἐνεβίβαζόν τε
[5, 32]	γὰρ ὡς τοῦτον οἱ δὲ	ὡς	ἐκεῖνον ἀποκλίναντες οἱ μὲν αἰδεῖσθαι
[5, 1]	ὁ Κνήμων ὦ πάτερ, οὐχ	ὡς	ἐμοῦ τὴν διήγησιν ἀποσκευαζομένου, δοκῶ
[5, 4]	τύχη πολὺ δὲ καὶ ἄπειρον	ὡς	ἔοικε διάστημα τῆς ἐλπιζομένης ἡμῖν
[5, 7]	γὰρ καλοὺς καὶ βάρβαροι χεῖρες	ὡς	ἔοικε δυσωποῦνται καὶ πρὸς τὴν
[5, 25]	τῷ παραβαίνοντι διηπειλεῖτο. Ἀλλ´ ἔστιν	ὡς	ἔοικεν ἀνθρώποις ψυχὴ πάντων προτιμότερον·
[5, 17]	πρόσω φορᾶς ἀνακόπτεται προμηθείᾳ κρειττόνων,	ὡς	ἔοικεν, ἐπικλύσαι τὴν ἀντίθετον προβολῇ
[5, 32]	συμπεσόντες ἀλλήλους ἀφειδῶς, οἱ μὲν	ὡς	ἐπαμύνοντες τῷ ἄρχοντι οἱ δὲ
[5, 1]	ἀναλαβών τε τοὺς νέους ἦγον	ὡς	ἐπὶ θάλατταν αὐτῆς ὡς εἶχον
[5, 4]	ὃ καὶ τὰ ἄλλα χλεύην	ὡς	ἐπίπαν τὰ ἀνθρώπεια καὶ παιδιὰν
[5, 34]	ἦγεν εἰς τὴν καταγωγὴν ἐρυθριῶσαν	ὡς	ἐφαίνετο διότι λάθοι πρὸς τοῦ
[5, 18]	τὴν ἡμετέραν συνέρρεον, ἀγάμενοι μὲν	ὡς	ἐφαίνοντο καὶ τὸ τῆς ὁλκάδος
[5, 24]	ἵνα μηδὲ παρὰ τὸν θάνατον	ὡς	ἔφασκε χωρίζοιτο ξίφει δὲ ἑνὶ
[5, 33]	πλῆθος ἐκ τοῦ ὑπερτείνοντος ὄρους,	ὡς	ἐῴκει, κατέτρεχεν, εἶχέ τε ἤδη
[5, 31]	ἐκ Δελφῶν ἱερὰν ἐσθῆτα ἠμφίεστο	ὡς	ἢ νικητήριον ἢ ἐντάφιον ἐσομένην)
[5, 11]	ταῦτα ἐξὸν παροῦσαν ἐπιδεικνύναι. ~Ταῦτα	ὡς	ἤκουσαν ὑπόνοιαν εὐθὺς τῶν ἀληθῶν
[5, 10]	διαπεπραγμένος ἅπαντα ὁ Ναυσικλῆς ἔλεγεν,	ὡς	ἦλθεν ἐπὶ τὴν νῆσον, ὡς
[5, 10]	περιῆλθε καί τινα φανεῖσαν κόρην	ὡς	Θίσβην ἀπέλαβε, καὶ ὅτι βέλτιον
[5, 19]	πλοῦτον καταριθμούμενος τήν τε ὁλκάδα	ὡς	ἴδιον αὐτοῦ κτῆμα τυγχάνοι καὶ
[5, 31]	εἰς τὴν ναῦν· οἶσθα γὰρ	ὡς	καὶ τοῦτο διεκώλυσεν ὁ Τραχῖνος·
[5, 10]	ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὴν νῆσον,	ὡς	κατέλαβεν ἔρημον, ὡς οὐδενὶ τὰ
[5, 21]	πρὸς δὲ τοὺς παῖδας ἔφραζον	ὡς	μεθ´ ἑσπέραν βαθεῖαν αὖθις ἐπιβαίνειν
[5, 30]	προσήκει παθών. Ἀπέτρεχον τούτων ἀκούσας	ὡς	μή τινα ἐγγενέσθαι ὑπόνοιαν, καὶ
[5, 22]	θεμένων αὐτὸς οὕτως ὀλιγώρως ἔσχηκας	ὡς	μηδὲ τοῦτο δὴ τὸ κοινὸν
[5, 27]	ἐκκρουόμενοι καὶ τοῦ Τραχίνου πείθοντος	ὡς	μυρίοις σκάφεσιν εὐπορωτέροις ἐξέσται γενέσθαι
[5, 16]	ἡδίων, ἣν πολλάκις μοι διελθεῖν	ὡς	οἶσθα ὑπερθέμενος, ἐπειδή σε τὰ
[5, 28]	γαμετὴν ἐμνηστευσάμην καὶ τοὺς γάμους	ὡς	ὁρᾷς ἑστιᾶν μέλλω τήμερον, ἑορτῶν
[5, 11]	ἀληθῶν ἐλάμβανον ἱκέτευόν τε προστάττειν	ὡς	ὅτι τάχιστα παρεῖναι τὴν κόρην,
[5, 10]	τὴν νῆσον, ὡς κατέλαβεν ἔρημον,	ὡς	οὐδενὶ τὰ πρῶτα συνέτυχεν, ὡς
[5, 19]	τε παροῦσαν πενίαν προβαλλομένου καὶ	ὡς	οὐκ ἄν ποτέ τῳ χώραν
[5, 18]	ναυτικὴν τύρβην, τὴν πόλιν δὲ	ὡς	οὐκ ἀσφαλὲς διὰ τὴν τῶν
[5, 26]	μηδὲ ἐπίτρεπε τὴν ναῦν ἀπολιπεῖν,	ὡς	οὐκ ἔστιν ὅπως βιώσομαι τούτων
[5, 18]	πλῆθος ἐπαγομένων. Ἐμοῦ δὲ εἰπόντος	ὡς	παῖδές εἰσί μοι δύο καὶ
[5, 18]	γνωρίζειν λέγοντες, πλέον δὲ θαυμάζοντες	ὡς	παραλόγῳ τῇ τύχῃ χρησαμένους εὔδιόν
[5, 22]	τῆς καθ´ ἡμῶν ἣν ἀγανακτεῖν	ὡς	παρεωραμένος τῆσδέ μοι τῆς νυκτὸς
[5, 7]	δὲ ἐπελθόντων ἐπανετείναντο μέν τινες	ὡς	πατάξοντες· ὡς δ´ ἐπιβλέψαντες οἱ
[5, 29]	μεταποιεῖ τὴν εὐωχίαν, ἐμοί τε	ὡς	πατρὶ τὴν βουλὴν ἐξηγόρευσεν, εἰδότι
[5, 18]	καθορμισάντων. Ὀψὲ δὴ οὖν συνεὶς	ὡς	παχύτερον ἔχει τῆς ἀκοῆς γεγωνότερον
[5, 22]	ὁ μὲν ἐλάνθανεν τὰ ὄντα	ὡς	πλάσμα λέγων. Ἡμεῖς δὲ πνεύμασι
[5, 32]	βαλλόντων καὶ βαλλομένων. Ἐγὼ δὲ	ὡς	πορρωτάτω χωρίσας ἐμαυτὸν ἐπί τινος
[5, 32]	παντάπασιν ἐνθουσιῶντι προσεοικώς, ἡ δὲ	ὡς	συνερρωγότα τὸν πόλεμον εἶδεν ἀπὸ
[5, 7]	οὕτω χρηστῷ τῷ δαίμονι προσπαλαίειν	ὡς	ταχεῖαν τῶν συμφορῶν ἀπαλλαγὴν συγχωρῆσαι)
[5, 34]	δὲ τὴν Χαρίκλειαν ἐσκοπεῖτο καὶ	ὡς	τὴν πάροδον τοῦ πλήθους παρατηρῶν
[5, 13]	χεῖρε τοῖς βωμοῖς ἐπιφθεγγόμενος καὶ	ὡς	τῆς πυρᾶς δῆθεν σπασάμενος ἃ
[5, 12]	ποτέ ἐστιν ὁ κρατῶν Θεαγένους,	ὡς	τό γε ἐκ τῶν θεῶν
[5, 17]	αὐχένος ἀποτειχιζόμενον. Κἀκ τοῦδε παλιρροίας	ὡς	τὸ εἰκὸς γινομένης καὶ περὶ
[5, 23]	ὑπήνεμος ἠνύετο μακρῷ τῆς ὁλκάδος	ὡς	τὸ εἰκὸς ὑπελείποντο μείζοσι τοῖς
[5, 12]	λύτρα καταθεῖο· πάντως δὲ ἐννοεῖς	ὡς	τὸ Περσικὸν καὶ τὸ ἐμπορικὸν
[5, 32]	ἐπαμύνοντες τῷ ἄρχοντι οἱ δὲ	ὡς	τοῦ Πελώρου σὺν τῷ δικαίῳ
[5, 19]	ἴδιον αὐτοῦ κτῆμα τυγχάνοι καὶ	ὡς	τοῦ πλείονος φόρτου τῶν ἀγωγίμων
[5, 32]	κατόχους γεγενημένους. Οἱ μὲν γὰρ	ὡς	τοῦτον οἱ δὲ ὡς ἐκεῖνον
[5, 3]	κατέχειν ἑαυτὸν ἐκαρτέρησεν ὁ Κνήμων	ὡς	τούτων ἤκουσεν οὐδὲ ὑπέμεινε τὴν
[5, 24]	πάθους ὁμοίου κοινωνήσειεν, ἐγὼ δὲ	ὡς	Τραχῖνον εἶναι τὸν ἐπιόντα ἔγνων
[5, 32]	τέλος ὁ μὲν Τραχῖνος ἐπανατείνεται	ὡς	τῷ κρατῆρι πατάξων τὸν Πέλωρον,
[5, 15]	Ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀπόβλητά ἐστιν,	ὡς	φατέ, θεῶν ἐρικυδέα δῶρα, δέχομαι
[5, 6]	καθ´ ἡμῶν πομπείαν. Οὐχ ὁρᾷς	ὡς	φυγαῖς ἐπισυνάπτειν πειρατήρια καὶ τοῖς
[5, 18]	λῷστε, μὴ μέλλε μηδὲ ἀμφίβαλλε	ὡς	χαίροντες ὑποδεξόμεθα ἄνδρα καὶ ἐκ
[5, 18]	τοῦ κυβερνήτου γὰρ ἀκηκοὼς ἐτύγχανον	ὡς	χειμαδίῳ χρήσονται τῇ νήσῳ, καταγωγὴν
[5, 2]	καὶ ζῶσαν ἐθρήνησε καὶ τεθνεῶσαν,	ὡς	ᾤετο, ἐδάκρυσεν, ὡς ἀνῃρημένην ἐπένθησεν·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/02/2007