Livre, Chap. |
[5, 26] |
ὅδε
ὁ
πόλεμος,
ὦ
φιλτάτη,
|
ἀλλὰ
|
διὰ
σὲ
γεγένηται
καὶ
σοὶ |
[5, 13] |
ἀλλὰ
φαιδρότητι
περιλάμπουσαν·
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
δύναμις
αὐτῇ
γνησιωτέρα
τῶν |
[5, 2] |
ξένον
μὲν
καὶ
ἀλήτην
βίον
|
ἀλλὰ |
μετ´
ἐκείνου
γινόμενον
ἥδιστον,
οὐδὲν |
[5, 20] |
δεῖ
σε
συμπλέκεσθαι
τοῖς
Φοίνιξιν
|
ἀλλὰ |
μὴ
ἀναιμωτὶ
καὶ
πρὸ
τῆς |
[5, 2] |
κατ´
οἰκίαν
ἄγνωστον
ἀλύοντα,
πλὴν
|
ἀλλὰ |
πάντα
γε
ὑπέμενε
τὸ
δεῖμα
|
[5, 22] |
μέρει
τέθεισαι
τὰ
καθ´
ἡμᾶς,
|
ἀλλὰ |
πάντων
ὅσοι
δὴ
τὴν
Κεφαλλήνων |
[5, 32] |
ἀνήλισκεν,
αὐτὴ
μὲν
οὐχ
ὁρωμένη
|
ἀλλὰ |
ῥᾳδίως
πρὸς
τὴν
πυρκαϊὰν
τοὺς |
[5, 2] |
εἰσόμεθα.
Οὐκ
ἂν
δυναίμην»
ἔφη,
|
ἀλλὰ |
σὺ
μὲν
ἀτρέμας
ἔχε
σαυτόν, |
[5, 2] |
καὶ
ἀδούλωτον
πλὴν
ἔρωτος
φρόνημα;
|
ἀλλὰ |
σῴζοιό
γε
μόνον
καὶ
θεάσαιό |
[5, 1] |
ἥκειν
ὁ
τῆς
οἰκίας
δεσπότης,
|
ἀλλὰ |
τί
ἄρα
ποτὲ
ὦ
θεοὶ |
[5, 20] |
καταγομένη
συμπλεύσεται;
Ἄδηλον
μέν»
εἶπον,
|
ἀλλὰ
|
τί
πολυπραγμονεῖς;
Ὅτι
αὐτῆς»
ἔφη |
[5, 1] |
οἷς
ἐνταῦθα
εἰσιὼν
κατείληφα
διαλεγόμενον·
|
ἀλλὰ |
τίς
ὅδε
ὁ
ξένος;
Ἕλλην» |
[5, 27] |
κλύδωνος,
οὔπω
γὰρ
ὁλοσχερῶς
ἐκτετάρακτο,
|
ἀλλὰ |
τὸ
ἄτεχνον
τοῦ
κυβερνῶντος
ἀντισχόντος |
[5, 27] |
μὴν
παντάπασι
τῶν
δεινῶν
ἀπαλλαγέντων
|
ἀλλὰ |
τρικυμίαις
τε
ἐπαλλήλοις
ἐλαυνομένων
καὶ |
[5, 13] |
οὐκ
ἀμαυροῦσαν
τραχύτητι
τὴν
ὄψιν
|
ἀλλὰ |
φαιδρότητι
περιλάμπουσαν·
οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[5, 12] |
οὐ
μέλλεις,
φιλανθρωπίας
οὐδὲν
ἀπολιπὼν
|
ἀλλὰ |
φθάνων
τε
τὰς
ἡμετέρας
παρακλήσεις |
[5, 17] |
Κνήμωνος
μηδὲ
τοῦτο
παραλιπεῖν
ἀξιοῦντος
|
ἀλλὰ |
φράζειν
εἴ
τινα
καταμεμαθήκοι
τῆς |
[5, 4] |
οὐ
Θίσβη
τὸ
θρηνοῦν
γύναιον
|
ἀλλὰ |
Χαρίκλεια.
Ἐγεγόνει
δὲ
τὰ
περὶ
|