Livre, Chap.
[5, 26]	Ταῦτα ἐκεῖνος μὲν ἔλεγεν, ἡ	δέ	(ἔστι γὰρ χρῆμα σοφώτατον) καιρὸν
[5, 22]	τὰ μὲν ἄλλα κατεσκληκὼς ἐπιγουνίδα	δέ,	λείψανον τῆς ἐφ´ ἡλικίας ἰσχύος,
[5, 1]	πρὸς τὴν διήγησιν ἠσχολημένος· ἔοικε	δέ	μοι Ναυσικλῆς ἥκειν ὁ τῆς
[5, 20]	εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐπηγγελλόμην. Οὔπω	δέ	μου τοῦτον ἐπ´ ὀλίγον ἀποσκευασαμένου
[5, 8]	παραχωροίη τῆς κόρης ἐπισημαίνων) οὑτοσὶ	δέ,	ὅστις ποτέ ἐστι» λέγων τὸν
[5, 4]	αὐτῷ καὶ νῦν ἐπιδεικνύμενον, τάχα	δέ	που καὶ τῆς ἀνθρώπων φύσεως
[5, 27]	ἐκ τοῦ καιροῦ λαβοῦσα τάχα	δέ	που καὶ τύχης τινὸς βουλήματι
[5, 32]	κρατῆρι πατάξων τὸν Πέλωρον, ὁ	δέ,	προπαρεσκεύαστο γάρ, ἐγχειριδίῳ φθάνει διελαύνων
[5, 2]	ποῦ ποτε ἄρα τυγχάνεις; τίς	δέ	σε διεδέξατο τύχη; ἆρα μὴ
[5, 13]	σπεύδειν ἐπὶ τὴν θυσίαν. Οἱ	δέ—	τὰ πρακτέα γὰρ αὐτοῖς ἤδη
[5, 26]	σοφώτατον) καιρὸν διαθέσθαι δραστήριος ἅμα	δέ	τι καὶ τῆς ἐμῆς ὑποθήκης
[5, 25]	οὐκ ἂν ἔφασαν ἐκστῆναι. ~Ἐπεὶ	δέ	τις τῶν λῃστῶν, ὁ τολμηρότατος,
[5, 18]	τὴν Ζάκυνθον ἀγοράσοντες ἀνέτρεχον, ἐγὼ	δέ,	τοῦ κυβερνήτου γὰρ ἀκηκοὼς ἐτύγχανον
[5, 18]	μὲν ὁ κυβερνήτης οὐκ ἐγένετο	δέ,	ὦ Ναυσίκλεις, ἀλλ´ ἅμα ἥλιός
[5, 33]	θυγατρὸς θεῶν μὲν εὐμενείᾳ σῇ	δέ,	ὦ Ναυσίκλεις, εὐνοίᾳ χρησάμενος, αὐτὸς
[5, 29]	καὶ διαδρᾶναι τὴν ἐπιβουλήν. Ἐπεὶ	δέ,	ὦ παῖδες, πρὸς τοῦτο μὲν
[5, 20]	θεοὶ κατ´ ἀξίαν ἀμείψαιντο· πόθεν	δέ,	ὦ Τυρρηνέ, συνείληφας τὴν ἐπιβουλήν;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/02/2007