Chapitre |
[6] |
δὲ
ἡ
αἰσχύνη,
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
ἀγαθοῖς
τὰ
κατὰ
τὸ
ἐναντίον |
[6] |
νοητοῖς
εἶναι
γνωρίσμασι,
μήτε
ἐν
|
τοῖς |
αἰσθητοῖς
ἐκείνην,
ἀλλ´
ἀπὸ
τῶν |
[39] |
προεπινοεῖται
ἡ
ἀνυπαρξία,
κἂν
ἐν
|
τοῖς
|
ἄλλοις
τὸ
διάφορον
ᾖ,
οὐδεμίαν |
[29] |
οὐδὲν
ἔτι
πονηρίας
εἶδος
ἐν
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
ἀτόλμητον
ἦν,
ὡς
ἂν |
[8] |
ἦν,
ἐκ
προμηθείας
μετὰ
ταῦτα
|
τοῖς
|
ἀνθρώποις
ἐπιβεβληκέναι
τὸν
τὴν
κακίαν |
[30] |
παρὰ
τοῦ
θείου
βουλήματος
ἀποκληροῦσθαι
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
τὴν
πίστιν,
τῶν
μὲν |
[23] |
ἐλαττόνων
διαμειβόμενος;
ἀλλὰ
μὴν
ἐν
|
τοῖς |
ἀπ´
αἰῶνος
ἱστορουμένοις,
ἐν
οὐδενὶ |
[16] |
κινήματος;
εἰ
μὲν
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
ἀπηγορευμένοις
γεγενῆσθαι
τὸ
θεῖον
ὁ |
[8] |
ἔχει.
ἐπειδὴ
γάρ,
φησίν,
ἐν
|
τοῖς |
ἀπηγορευμένοις
ἐγένοντο
οἱ
πρῶτοι
ἄνθρωποι |
[0] |
τρόπον
τῆς
θεραπείας
προσαρμοστέον.
οὐ
|
τοῖς |
αὐτοῖς
θεραπεύσεις
τοῦ
Ἕλληνος
τὴν |
[0] |
μηδεμιᾷ
παραλλαγῇ
διακρινομένων
ἀλλ´
ἐν
|
τοῖς
|
αὐτοῖς
θεωρουμένων
ἢ
ἐπιδεῖξαι
τὸ |
[40] |
ἐσμεν
διαμένοιμεν.
τὸν
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
αὐτοῖς
ὄντα
οὐκ
οἶδα
πῶς |
[40] |
ἀνθρωπίνων
τρυφῶντα.
ὁ
τοίνυν
ἐν
|
τοῖς |
αὐτοῖς
ὤν,
ἔπειτα
ἐπιθρυλῶν
ἑαυτῷ |
[6] |
ὄμμα,
ὥσπερ
ὁ
ἐν
ἡλίῳ
|
τοῖς |
βλεφάροις
τὰς
ὄψεις
ὑποβαλὼν
σκότος |
[7] |
καθαρῶς
περιλάμποντος
ἑκουσίως
τις
ὑποβάλοι
|
τοῖς |
βλεφάροις
τὴν
ὅρασιν,
ἔξω
τῆς |
[18] |
καὶ
λόγῳ
γενομένην
τῷ
κρείττονι.
|
τοῖς |
γὰρ
μὴ
λίαν
ἀντιμαχομένοις
πρὸς |
[20] |
τῶν
τῷ
θεῷ
πρεπόντων
ἐπιφαίνεσθαι
|
τοῖς |
γεγενημένοις,
τὸ
δὲ
μὴ
παρεῖναι· |
[20] |
τῇ
ἀγαθότητι.
πῶς
τοίνυν
ἐν
|
τοῖς |
γεγενημένοις
τὸ
σοφὸν
τῷ
ἀγαθῷ |
[26] |
εἰ
μὴ
τὰ
δύο
ταῦτα
|
τοῖς |
γεγονόσιν
ἐνθεωρεῖται.
ἡ
μὲν
γὰρ
|
[5] |
ἀλλὰ
γνῶσιν
καὶ
ἀιδιότητα
ζωῆς
|
τοῖς |
γευσαμένοις
δίδωσι,
πάντα
ταῦτα
συνᾴδει |
[34] |
εἰς
τὸ
παρεῖναι
τὸ
θεῖον
|
τοῖς |
γινομένοις
ἀποδείξεως
προσδεοίμεθα,
τὸ
μὲν |
[34] |
ἑαυτοῦ
δείξαντα,
συναπεδείχθη
τὸ
παρεῖναι
|
τοῖς |
γινομένοις
αὐτὸν
κατὰ
πάντα
καιρὸν |
[34] |
γεννήσεως
τρόπῳ,
καὶ
θεοῦ
παρέσεσθαι
|
τοῖς |
γινομένοις
ἐπηγγελμένου
καὶ
τὴν
παρ´ |
[35] |
τὰ
γινόμενα
κρίνοι,
οὐδεμίαν
ἐν
|
τοῖς |
γινομένοις
εὑρήσει
διαφοράν,
ἑκατέρου
κατὰ |
[35] |
συγγένειά
τε
καὶ
ὁμοιότης
ἐν
|
τοῖς |
γινομένοις
παρὰ
τοῦ
ἑπομένου
πρὸς |
[7] |
τῆς
ἐπιπολαίου
πιθανότητος
ἔχειν
δοκεῖ·
|
τοῖς |
δὲ
διορατικωτέροις
τῆς
ἀληθείας
σαθρὰ |
[8] |
τὴν
φυγὴν
τῆς
κακίας
σωφρονισθείημεν·
|
τοῖς |
δὲ
συνετωτέροις
ἰατρεία
καὶ
θεραπεία |
[38] |
ἐπὶ
τῆς
παρούσης
ἐκθησόμεθα
πραγματείας.
|
τοῖς |
δὲ
τὸν
τελεώτερον
ἐπιζητοῦσι
λόγον
|
[27] |
ἀρχῇ
τε
καὶ
τελευτῇ
καὶ
|
τοῖς |
διὰ
μέσου
πᾶσιν,
ἔδει
διὰ |
[12] |
θεοῦ
τὸ
βρῶσιν
καὶ
πόσιν
|
τοῖς |
διὰ
σαρκὸς
τὴν
ζωὴν
εἰληχόσι
|
[34] |
ὑπόσχεσιν
πάντως
παρεῖναι
τὴν
χάριν
|
τοῖς |
διὰ
τῆς
μυστικῆς
ταύτης
οἰκονομίας |
[34] |
εἶναι
τὸν
ἐν
σαρκὶ
φανερωθέντα,
|
τοῖς |
διὰ
τῶν
γινομένων
θαύμασι
τὴν |
[30] |
ἀρχὴν
τοῦ
κηρύγματος
ὁμόγλωσσοι
πᾶσι
|
τοῖς |
ἔθνεσιν
οἱ
διακονοῦντες
τὸν
λόγον |
[38] |
φαινομένων
τὴν
φύσιν.
~Οὐδὲν
οἶμαι
|
τοῖς |
εἰρημένοις
ἐνδεῖν
τῶν
περὶ
τὸ
|
[5] |
τῆς
φύσεως.
ἀλλ´
ἀντιλέγει
τυχὸν
|
τοῖς |
εἰρημένοις
ὁ
πρὸς
τὰ
παρόντα |
[24] |
ἀφθαρσία
τῆς
θείας
δυνάμεως
ἐν
|
τοῖς |
εἰρημένοις
ὁρᾶται.
ἵνα
τοίνυν
καὶ |
[19] |
γενέσθαι.
~Ἀλλ´
ὅμως,
ἐπειδὴ
μήτε
|
τοῖς |
ἑλληνίζουσι
μήτε
τοῖς
τῶν
Ἰουδαικῶν |
[34] |
τοῦ
θεοῦ
δυνάμει,
καθὼς
ἐν
|
τοῖς
|
ἔμπροσθεν
εἴρηται,
διαπλάσσουσι
τὸ
γεννώμενον, |
[28] |
ἤδη
περὶ
τούτου
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθεν
εἴρηται
λόγοις,
ὅτι
μόνον |
[21] |
τοῦ
ἀγαθοῦ
ἐναντίωσις,
καθὼς
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθεν
εἴρηται,
τοιοῦτόν
τινα
νοῦν |
[24] |
ἐστιν.
ἐπειδὴ
γάρ,
καθὼς
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθεν
εἴρηται,
φύσιν
οὐκ
εἶχεν |
[1] |
τοῦτο
πλάνην
ἐπανορθώσασθαι.
οὐδὲ
γὰρ
|
τοῖς |
ἔξω
τοῦ
καθ´
ἡμᾶς
δόγματος |
[18] |
δαίμονας
ἐν
ταῖς
ζωοθυσίαις
καὶ
|
τοῖς |
ἐπιβωμίοις
μιάσμασιν;
ἀφ´
οὗ
δέ, |
[34] |
ἀλήθεια.
ἀλλὰ
μὴν
ἀεὶ
παρέσεσθαι
|
τοῖς |
ἐπικαλουμένοις
ἐπήγγελται,
καὶ
ἐν
μέσῳ
|
[36] |
πᾶσι
δὲ
ὄντα,
παρεῖναι
καὶ
|
τοῖς |
ἐπικαλουμένοις
τὴν
ζωτικὴν
αὐτοῦ
δύναμιν, |
[35] |
ἀρχηγὸν
τῆς
σωτηρίας
ἡμῶν
κατορθωθῇ
|
τοῖς
|
ἑπομένοις
ἡ
μίμησις.
ὥσπερ
γὰρ |
[40] |
τὰ
ἀγαθὰ
τὰ
ἐν
ἐπαγγελίαις
|
τοῖς
|
εὖ
βεβιωκόσι
προκείμενα
τοιαῦτά
ἐστιν |
[6] |
ἂν
εἴη
καὶ
δι´
ὀλίγου
|
τοῖς |
εὐπειθεστέροις
παραθέσθαι
τὸν
λόγον.
τῆς |
[5] |
λόγῳ
καὶ
σοφίᾳ
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
θεοπρεπέσιν
ἀγαθοῖς
κατεκοσμήθη,
ὡς
ἂν |
[26] |
τεμνόμενοί
τε
καὶ
καιόμενοι
χαλεπαίνουσι
|
τοῖς |
θεραπεύουσι,
τῇ
ὀδύνῃ
τῆς
τομῆς |
[18] |
καὶ
ἀφιδρύματα
καὶ
ὅσα
ἄλλα
|
τοῖς
|
θεραπευταῖς
τῶν
δαιμόνων
ἐπὶ
ἀπάτῃ |
[17] |
εὐγνώμονας
τοσοῦτον
εἰπεῖν,
ὅτι
καὶ
|
τοῖς |
ἰατροῖς
οὐ
νομοθετοῦσι
τὸν
τρόπον
|
[13] |
εἶναι
πάντως
ᾠήθης
τὸν
ἐν
|
τοῖς |
ἰδιώμασι
τῆς
φύσεως
ἡμῶν
μαρτυρούμενον. |
[18] |
ἐν
ἐρειπίοις
ὑπολειφθείσης,
μεῖναι
δὲ
|
τοῖς |
Ἰουδαίοις
τῶν
κατὰ
τὸ
ἀρχαῖον |
[12] |
τὰς
ἐνεργείας
θαύματα
πεποιήμεθα,
πάντα
|
τοῖς |
ἱστορηθεῖσιν
ἔργοις,
δι´
ὧν
ἡ |
[8] |
καὶ
οὐχ
ὅπως
ἂν
ἐν
|
τοῖς |
καλλίστοις
βιῴημεν.
ἐπειδὴ
γὰρ
τῷ |
[8] |
εἰς
τὸ
ζῇν
παρήχθη,
πᾶσι
|
τοῖς |
καλλίστοις
θεοειδῶς
κεκοσμημένος.
ἐπειδὴ
δὲ |
[5] |
οὖν,
ἐρεῖς,
ὁ
διὰ
πάντων
|
τοῖς
|
καλλίστοις
τετιμημένος
τὰ
χείρω
τῶν |
[7] |
προαιρέσεως
τὸ
τῶν
ἀγαθῶν
γέρας
|
τοῖς |
κατ´
ἀρετὴν
πολιτευομένοις
προθείς,
οὐκ |
[0] |
ἀπιστίαν,
οὐδὲ
ἀπὸ
τῶν
αὐτῶν
|
τοῖς |
κατὰ
τὰς
αἱρέσεις
πεπλανημένοις
ἀνατρέψεις |
[35] |
πάλιν
ἀναδῦναι.
ἀλλ´
ὥσπερ
ἐν
|
τοῖς |
κατὰ
τὸν
βίον
γινομένοις
τινὰ |
[18] |
κατακρατήσασα·
ὅπως
τοῦτο
νόμιμον
πᾶσι
|
τοῖς |
κατὰ
τὸν
κόσμον
ἔθνεσιν
ἦν, |
[32] |
ἑαυτὴν
συμφυὴς
γίνεται,
τῶν
ἄνω
|
τοῖς |
κάτω
καὶ
τῶν
πλαγίων
πρὸς |
[30] |
μὲν
καιρίῳ
πληγεῖσαν,
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
λειψάνοις
ἑαυτῆς
ἔτι
διοχλοῦσαν
τὸν |
[39] |
λόγον
ἐπὶ
τὸν
μητρῷον
κόλπον
|
τοῖς |
λογισμοῖς
κατεσύρετο.
ὥστε
εἰ
μὴ
|
[32] |
τε
φαίνεσθαι
μετὰ
τὴν
ἀνάστασιν
|
τοῖς |
μαθηταῖς,
ὅτε
βούλοιτο
παρεῖναί
τε |
[7] |
λυσιτελέστερον
ἦν.
ταῦτα
γὰρ
οἱ
|
τοῖς |
Μανιχαικοῖς
δόγμασι
δι´
ἀπάτης
παρασυρέντες |
[7] |
γὰρ
πάντα
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
|
τοῖς |
μὲν
ἐν
βάθει
καθάπερ
τινὰ |
[8] |
τῆς
ψυχῆς
ἀρρωστημάτων
κατεπαγγέλλεται,
ὃ
|
τοῖς |
μὲν
χαυνοτέροις
ἀπειλὴ
καὶ
σκυθρωπῶν |
[25] |
φύσει
γενέσθαι
ἡμῶν
τὴν
θεότητα
|
τοῖς
|
μὴ
λίαν
μικροψύχως
κατανοοῦσι
τὰ |
[33] |
τοῦ
ὕδατος
γινομένη
ζωῆς
ἀρχηγὸς
|
τοῖς
|
μυηθεῖσι
γίνεται;
πρὸς
οὕς,
εἴπερ |
[18] |
παρὰ
τοῦ
νόμου
δι´
αἰνιγμάτων
|
τοῖς |
μυστικῶς
ἐπαίειν
ἐπισταμένοις
διῄρηται,
μέχρι |
[6] |
ὡς
μήτε
τὴν
αἰσθητὴν
ἐν
|
τοῖς |
νοητοῖς
εἶναι
γνωρίσμασι,
μήτε
ἐν
|
[10] |
ὁ
μὲν
ὄγκος
τοῦ
σώματος
|
τοῖς |
οἰκείοις
μέρεσι
περιγράφεται,
ἡ
δὲ |
[32] |
θεότης,
μόνη
κατὰ
πᾶν
μέρος
|
τοῖς |
οὖσιν
ἐνθεωρουμένη
καὶ
ἐν
τῷ |
[32] |
δι´
ἑαυτοῦ
συνάγων
ἐν
γὰρ
|
τοῖς |
οὖσιν
ἢ
ἄνω
τι
νοεῖται, |
[32] |
ἀνάγκης
πιστεύειν
ἐν
πᾶσιν
εἶναι
|
τοῖς |
οὖσιν
ἡ
διαμονὴ
τῶν
ὄντων |
[6] |
ἐπαγόμενος.
διπλῆ
τίς
ἐστιν
ἐν
|
τοῖς |
οὖσιν
ἡ
κατανόησις,
εἰς
τὸ |
[24] |
ἐστι
τῆς
δυνάμεως
οὐδὲν
ἐν
|
τοῖς |
παρὰ
φύσιν
κωλυομένης.
ὡς
γὰρ |
[23] |
πελάγους,
καὶ
τὸν
πυθμένα
γυμνοῦντος
|
τοῖς |
παροδεύουσι
κατὰ
τὴν
ἐπὶ
Μωσέως |
[6] |
ἐναντίον
νοούμενα.
διὰ
τοῦτο
ἐν
|
τοῖς |
παροῦσι
κακοῖς
ἐστὶ
νῦν
τὸ |
[37] |
τὸ
ἀνθρώπινον,
τούτου
χάριν
πᾶσι
|
τοῖς |
πεπιστευκόσι
τῇ
οἰκονομίᾳ
τῆς
χάριτος
|
[12] |
ὧν
νοεῖται
θεός,
πάντα
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
αὐτοῦ
διηγήμασι
καθορᾶται,
τί |
[39] |
ὀνόματα
δι´
ὧν
ἡ
γέννησις
|
τοῖς
|
πιστεύουσι
γίνεται,
γεννᾶται
δὲ
κατὰ |
[18] |
ταῖς
ἑκατόμβαις
μολύσματα,
ἐν
δὲ
|
τοῖς
|
πολλοῖς
τῶν
ἐθνῶν
ἀφανισθῆναι
καθ´ |
[0] |
κατηχήσεως
λόγος
ἀναγκαῖος
μέν
ἐστι
|
τοῖς
|
προεστηκόσι
τοῦ
μυστηρίου
τῆς
εὐσεβείας, |
[17] |
τῶν
ἐπιζητουμένων
ἐξευρεῖν
τὴν
λύσιν
|
τοῖς |
προλαβοῦσι
συμβαίνουσαν.
~Καί
τοι
περιττὸν |
[5] |
γευσαμένοις
δίδωσι,
πάντα
ταῦτα
συνᾴδει
|
τοῖς |
προτεθεωρημένοις
περὶ
τὸν
ἄνθρωπον,
ὡς |
[37] |
τοῦ
θεοῦ
λόγος,
καθὼς
ἐν
|
τοῖς |
πρώτοις
διῄρηται,
ὁ
καὶ
θεὸς |
[21] |
τῶν
κατὰ
τὸ
ἀκόλουθον
ἐν
|
τοῖς |
πρώτοις
τοῦ
λόγου
διῃρημένων
ὅτι |
[8] |
ἐκείνης
ἀπεγυμνώθησαν,
δερματίνους
ἐπιβάλλει
χιτῶνας
|
τοῖς |
πρωτοπλάστοις
ὁ
κύριος·
οὔ
μοι |
[29] |
παρὰ
φύσιν
ἐγκείμενον,
οὐ
καταφαρμακεύεται
|
τοῖς
|
πυκνοῦσι
τὸ
σῶμα
παρὰ
τῶν |
[4] |
παρ´
ἡμῖν
ῥήματα
καὶ
τὸ
|
τοῖς
|
ῥήμασι
συνδιεξερχόμενον
πνεῦμα.
ἄπρακτα
πάντως |
[37] |
μὴ
διὰ
βρώσεως
καὶ
πόσεως
|
τοῖς |
σπλάγχνοις
καταμιγνύμενον.
οὐκοῦν
ἐπάναγκες
κατὰ |
[40] |
μετανοεῖ
ἐπὶ
κακίας·
χρηστὸς
κύριος
|
τοῖς |
σύμπασι,
μὴ
ὀργὴν
ἐπάγων
καθ´ |
[37] |
οἴνου
τε
καὶ
ἄρτου
ἐστί,
|
τοῖς |
σώμασι
τῶν
πεπιστευκότων
κατακιρνάμενος,
ὡς |
[7] |
τῆς
τῶν
δογμάτων
τούτων
μυθοποιίας
|
τοῖς |
τὰ
τοιαῦτα
προφέρουσιν
ἐγγεγενῆσθαι,
ὅτι |
[1] |
μυστήριον
ταῖς
Ἑλληνικαῖς
μαχόμενον
ὑπολήψεσι
|
τοῖς |
τὰ
τῶν
Ἰουδαίων
πρεσβεύουσι
συνενεχθῆναι· |
[21] |
θείας
φύσεως
κατεσκευάσθη
ὁ
ἄνθρωπος,
|
τοῖς |
τε
λοιποῖς
τῶν
ἀγαθῶν
καὶ |
[26] |
καύσεως
ἀλγηδὼν
παρέλθοι,
χάριν
εἴσονται
|
τοῖς |
τὴν
θεραπείαν
ἐπ´
αὐτῶν
ἐνεργήσασι· |
[10] |
μέρεσι
περιγράφεται,
ἡ
δὲ
ψυχὴ
|
τοῖς |
τῆς
διανοίας
κινήμασι
πάσῃ
κατ´ |
[40] |
ἐγένου
τέκνον
θεοῦ·
εἰ
δὲ
|
τοῖς |
τῆς
κακίας
ἐπιμένεις
γνωρίσμασι,
μάτην |
[8] |
κατάλογον,
τὸν
ἐν
τούτοις
καὶ
|
τοῖς |
τοιούτοις
ἐξ
ἀβουλίας
ἐμπεπτωκότα·
οὐδὲ |
[7] |
διάλυσιν
ῥεοῦσαν,
ἐπακολουθεῖν
δέ
πως
|
τοῖς |
τοιούτοις
παθήμασιν
ἀλγεινήν
τινα
αἴσθησιν, |
[8] |
τῶν
καταθυμίων
ἀπόλαυσιν
αἱρετόν
ἐστι
|
τοῖς |
τοῦ
βίου
μετέχουσιν.
ὡς
εἴ
|
[37] |
δὲ
οὐχ
ἡ
αὐτὴ
πᾶσι
|
τοῖς |
τρεφομένοις
σώμασιν,
ἀλλά
τις
ἑκάστῳ |
[19] |
ἐπειδὴ
μήτε
τοῖς
ἑλληνίζουσι
μήτε
|
τοῖς
|
τῶν
Ἰουδαικῶν
προεστῶσι
δογμάτων
δοκεῖ |
[5] |
νῦν,
ἀλλ´
ἐν
πᾶσι
σχεδὸν
|
τοῖς |
ὑπεναντίοις,
ὁρᾶσθαι
τὸν
ἄνθρωπον.
ποῦ |
[13] |
ἐντὸς
τῆς
φύσεως
ὁ
ἐν
|
τοῖς
|
ὑπὲρ
τὴν
φύσιν
γεγενῆσθαι
ἀποδεικνύμενος. |
[8] |
ἀπολεπτυνομένης
τε
καὶ
ἐκτηκομένης
ἐν
|
τοῖς |
ὑπὲρ
τῆς
ἁμαρτίας
ἐλεγμοῖς,
καθώς |
[5] |
ὄντων
ὁμολογήσουσιν.
ἀλλὰ
μὴν
ἐν
|
τοῖς |
φθάσασιν
ἀποδέδεικται
μὴ
αὐτὸ
τοῦτο |
[20] |
διαδείκνυσιν.
ἐπεὶ
δέ,
καθὼς
ἐν
|
τοῖς
|
φθάσασιν
εἴρηται,
πάντως
τῷ
δικαίῳ |
[15] |
μὲν
οὖν,
ὅπερ
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
φθάσασιν
ἤδη
μετρίως
ἐξήτασται,
τί |
[35] |
δὲ
τὸ
τοιοῦτον
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
φθάσασιν,
ὅτι
κατ´
οἰκονομίαν
ἐπῆκται |
[4] |
ἀρκεῖ
δὲ
μιᾶς
μαρτυρίας
ἐπιμνησθέντας
|
τοῖς |
φιλοτιμοτέροις
καταλιπεῖν
τῶν
πλειόνων
τὴν |
[40] |
ἐπονομασθῇ
τι
τῶν
ἐκεῖ
κολαστηρίων
|
τοῖς |
ὧδε
γνωριζομένοις
ὀνόμασιν,
οὐκ
ἐν |