Chapitre
[5]	ἀληθεύοντα τῷ μὴ ἐν ἐκείνοις	νῦν,	ἀλλ´ ἐν πᾶσι σχεδὸν τοῖς
[26]	τοῦ κακοῦ τῆς φύσεως, τοῦ	νῦν	αὐτῇ καταμιχθέντος καὶ συμφυέντος, ἐπειδὰν
[17]	ὥστε ἐν αὐτοῖς ἀποκαλυφθῆναι τὰ	νῦν	διὰ τῆς πίστεως μόνης ὁρώμενα·
[5]	τούτων ἐν ὀλίγοις διαληψόμεθα. τὸ	νῦν	ἐν ἀτόποις εἶναι τὴν ἀνθρωπίνην
[26]	εἰς τὸ ἀρχαῖον ἀποκατάστασις τῶν	νῦν	ἐν κακίᾳ κειμένων γένηται, ὁμόφωνος
[8]	γῆν ἀναλύεται, ὅπως ἂν τῆς	νῦν	ἐναπειλημμένης αὐτῷ ῥυπαρίας ἀποκριθείσης εἰς
[25]	ἀνθρώπῳ γεγενῆσθαι διδάσκοντος τὸν οὐδὲ	νῦν	ἔξω τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πεπιστευμένον;
[25]	τὸ ἐν ἡμῖν εἶναι καὶ	νῦν	καὶ τότε κατὰ τὸ ἴσον
[40]	πείρας δι´ ἀγαθῆς προαιρέσεως ἀλλοτριοῦσθαι,	νῦν	μὲν κατὰ τὸν βίον, μετὰ
[25]	τότε κατὰ τὸ ἴσον διωμολόγηται.	νῦν	μὲν οὖν ἐγκέκραται ἡμῖν ὡς
[35]	ἀλλ´ ὅσον δυνατῶς ἔχει, τοσοῦτον	νῦν	παραδεξαμένη, τὸ λεῖπον τῷ μετὰ
[40]	βαπτίσματος ἔλεγον, τὰ αὐτὰ καὶ	νῦν	περὶ αὐτοῦ διεξέρχονται, ἐκ τῶν
[5]	ἐστιν αἴτιον τοῦ ταῦτά τε	νῦν	περὶ ἡμᾶς εἶναι καὶ τῶν
[6]	ἐν τοῖς παροῦσι κακοῖς ἐστὶ	νῦν	τὸ ἀνθρώπινον, τῆς· ἀρχῆς ἐκείνης
[37]	δύναμιν, διὰ τοῦ αὐτοῦ καὶ	νῦν	τὸ ἴσον γίνεται. ἐκεῖ τε
[37]	ἀξίαν μετεποιήθη. καλῶς οὖν καὶ	νῦν	τὸν τῷ λόγῳ τοῦ θεοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/04/2009