Chapitre |
[29] |
ἀλλ´
ἀναμένουσι
τὸ
ἐνδομυχοῦν
ἅπαν
|
ἔξω
|
γενέσθαι,
καὶ
οὕτω
γυμνῷ
τῷ |
[25] |
καὶ
τῆς
τοῦ
ἀντικειμένου
τυραννίδος
|
ἔξω |
γενόμενον·
ἡ
γὰρ
ἐκείνου
ἀπὸ |
[9] |
τοῦ
θανάτου
ἐπάνοδον·
ἢ
εἰ
|
ἔξω |
κακίας
εἶναι
τὰ
εἰρημένα
συντίθενται, |
[35] |
ἧς
ὁ
ἐν
αὐτῷ
γενόμενος
|
ἔξω |
κατέστη
τοῦ
περιέχοντος.
λαβύρινθον
δέ |
[5] |
ἀρχὴν
ἔσχεν·
ἦ
γὰρ
ἂν
|
ἔξω |
μέμψεως
ἦν
ἡ
κακία,
θεὸν |
[13] |
αὐτῶν
δώσεις
πάντως
καὶ
τὸ
|
ἔξω |
πάθους
εἶναι
καὶ
τὴν
γέννησιν |
[16] |
ἀλλὰ
κἂν
προσάψηται
τοῦ
ἀρρωστήματος,
|
ἔξω |
πάθους
ὁ
θεραπευτὴς
διαμένει.
εἰ |
[24] |
θανάτῳ
ἐγκατηνέχθημεν,
τί
τοῦ
εἰκότος
|
ἔξω |
παρὰ
τοῦ
μυστηρίου
μανθάνομεν,
εἰ |
[7] |
ὑπόστασιν
θεωρουμένη·
κακὸν
γὰρ
οὐδὲν
|
ἔξω
|
προαιρέσεως
ἐφ´
ἑαυτοῦ
κεῖται,
ἀλλὰ |
[27] |
τὴν
ἰωμένην
δύναμιν
ὁμολογοῦντες,
τί
|
ἔξω |
τῆς
θεοπρεποῦς
ὑπολήψεως
πεπιστεύκαμεν;
~Ἀλλὰ |
[29] |
ὅσα
τε
μνημονεύεται
καὶ
ὅσα
|
ἔξω |
τῆς
ἱστορίας
ἐν
ταῖς
καθεξῆς |
[0] |
τὸ
γὰρ
μὴ
ἀεὶ
ὂν
|
ἔξω |
τῆς
περὶ
τὸ
θεῖόν
ἐστιν |
[12] |
εἰκότως
τὸ
μυστήριον
ἡμῶν
οἱ
|
ἔξω |
τῆς
πίστεως
παρεγράφοντο·
εἰ
δὲ |
[8] |
ἢ
εἰδότα
καὶ
πεποιηκότα
μὴ
|
ἔξω |
τῆς
πρὸς
τὸ
πονηρὸν
ὁρμῆς |
[7] |
ὑποβάλοι
τοῖς
βλεφάροις
τὴν
ὅρασιν,
|
ἔξω |
τῆς
τοῦ
μὴ
βλέποντος
αἰτίας |
[39] |
τῆς
ἰδίας
ζωῆς,
ἤ,
εἰ
|
ἔξω |
τῆς
τοῦ
πρώτου
καὶ
ἀληθινοῦ |
[5] |
τοῦτον
ἡμῖν
τὸν
λόγον
οὐκ
|
ἔξω |
τῆς
τῶν
ἀντιλεγόντων
ἐστὶ
συγκαταθέσεως. |
[7] |
ὑφεστώτων
δημιουργὸς
οὐκ
ἔστιν.
οὐκοῦν
|
ἔξω |
τῆς
τῶν
κακῶν
αἰτίας
ὁ
|
[9] |
βλέπων
διὰ
τὸ
μὴ
δοκεῖν
|
ἔξω |
τι
τῆς
θεοπρεποῦς
ἐννοίας
τῶν |
[25] |
γεγενῆσθαι
διδάσκοντος
τὸν
οὐδὲ
νῦν
|
ἔξω |
τοῦ
ἀνθρώπου
εἶναι
πεπιστευμένον;
εἰ |
[20] |
δὲ
καὶ
τὰ
λοιπά,
εἰ
|
ἔξω |
τοῦ
δικαίου
τὸ
σοφὸν
φέροιτο, |
[32] |
τὸ
ὅλον
συνεκδιδομένη.
τί
οὖν
|
ἔξω |
τοῦ
εἰκότος
ἐν
τῷ
μυστηρίῳ |
[1] |
πλάνην
ἐπανορθώσασθαι.
οὐδὲ
γὰρ
τοῖς
|
ἔξω |
τοῦ
καθ´
ἡμᾶς
δόγματος
ἄλογον |
[7] |
τὸ
κακὸν
κρίνειν
προσήκει,
ἀλλ´
|
ἔξω |
τῶν
κατὰ
τὸ
σῶμα
φαινομένων
|
[24] |
καὶ
πᾶν
ὅ
τι
περ
|
ἔξω |
τῶν
φαινομένων
καταλαμβάνεται,
ἐν
τῇ |
[6] |
ὄντων
φύσει
τῆς
διαιρέσεως
ταύτης
|
ἔξω |
φερόμενον.
διῄρηται
δὲ
ταῦτα
πρὸς |