Chapitre |
[15] |
ἄγει
κατάστασιν,
εἰ
τοῦτο
φίλον
|
αὐτῷ· |
ἀλλὰ
μακρὰς
περιέρχεται
περιόδους,
σώματος |
[23] |
τὸ
σύντροφόν
τε
καὶ
συγγενὲς
|
αὐτῷ |
βλέπων,
μὴ
πτοηθείη
τὸν
προσεγγισμὸν |
[35] |
τὸ
ὕδωρ
ἐστί,
καὶ
ἐν
|
αὐτῷ |
γενέσθαι
καὶ
ἐξ
αὐτοῦ
πάλιν |
[35] |
ὁ
θάνατος
πρόκειται,
καὶ
ἐν
|
αὐτῷ |
γενέσθαι
καὶ
μὴ
τραπῆναι
πρὸς |
[35] |
καὶ
τὸ
εἰς
τρὶς
ἐν
|
αὐτῷ |
γενέσθαι
τὸν
ἄνθρωπον,
ἕτερον
ἐμπεριέχει |
[35] |
λάβοιτο
δι´
ἧς
ὁ
ἐν
|
αὐτῷ |
γενόμενος
ἔξω
κατέστη
τοῦ
περιέχοντος. |
[2] |
ἐπιρρεῖν
τῷ
θεῷ
καὶ
ἐν
|
αὐτῷ |
γίνεσθαι
τὸ
πνεῦμα
θεοπρεπές
ἐστιν
|
[37] |
φαινομένου,
ἀλλὰ
τὸ
εἰσρέον
ἐν
|
αὐτῷ |
γινόμενον
σχηματίζειν
τὸ
περιέχον
τὸν
|
[4] |
λόγος.
ἐκ
γὰρ
τῶν
συντρόφων
|
αὐτῷ |
διδαγμάτων
ἡ
τῆς
ἀληθείας
ἔσται |
[17] |
καθαίρεσιν
καὶ
ζωῆς
εἴσοδον
ἐπ´
|
αὐτῷ |
εἶναι,
τί
οὐχὶ
θελήματι
μόνῳ |
[23] |
μὴ
σαρκός
τινα
μοῖραν
ἐν
|
αὐτῷ |
θεωρήσαντα,
ἣν
ἤδη
διὰ
τῆς |
[40] |
τὰ
ἐξ
ἀδικίας
κέρδη
παραμένῃ
|
αὐτῷ |
καὶ
ἡ
ἐκ
μοιχείας
αὐτῷ |
[40] |
καὶ
οὐκ
ἔστιν
ἀδικία
ἐν
|
αὐτῷ, |
καὶ
ὅσα
τοιαῦτα
σποράδην
παρὰ |
[40] |
αὐτῷ
καὶ
ἡ
ἐκ
μοιχείας
|
αὐτῷ |
κτηθεῖσα
γυνὴ
ταῖς
ἡδοναῖς
αὐτοῦ |
[16] |
καὶ
πρὸς
ταῦτα
πάλιν
τῷ
|
αὐτῷ |
λόγῳ
χρησόμεθα,
ὅτι
τὸ
πάθος |
[39] |
ὁρμῶντα
προδιαγνῶναι
τῷ
λογισμῷ,
τίς
|
αὐτῷ |
λυσιτελήσει
πατὴρ
καὶ
ἐκ
τίνος |
[15] |
σκόπον
ἀνύων,
ὡς
οὐκ
ἐξὸν
|
αὐτῷ |
μένοντι
ἐπὶ
τοῦ
ὕψους
τῆς |
[17] |
γὰρ
τοσαύτη
δύναμίς
ἐστιν
ἐν
|
αὐτῷ, |
ὅσην
ὁ
λόγος
ἐπέδειξεν,
ὡς |
[1] |
ὁ
κόσμος
καὶ
τὰ
ἐν
|
αὐτῷ
|
πάντα
σοφῶς
τε
καὶ
τεχνικῶς |
[2] |
τοῦ
ἡμετέρου
καὶ
τὸ
ἐν
|
αὐτῷ |
πνεῦμα
ὑπονοοῖτο·
ἀλλὰ
δύναμιν
οὐσιώδη |
[6] |
δυνάμεως
μηχανᾶται,
ὡς
ἂν
εὐάλωτος
|
αὐτῷ |
πρὸς
τὴν
ἐπιβουλὴν
κατασταίη.
καὶ |
[8] |
ὅπως
ἂν
τῆς
νῦν
ἐναπειλημμένης
|
αὐτῷ |
ῥυπαρίας
ἀποκριθείσης
εἰς
τὸ
ἐξ |
[7] |
θεὸς
τὴν
ἐκ
τῆς
ἀβουλίας
|
αὐτῷ |
συμβησομένην
ἦλθεν
εἰς
τὸ
κτίσαι |
[39] |
πατὴρ
καὶ
ἐκ
τίνος
ἄμεινον
|
αὐτῷ |
συστῆναι
τὴν
φύσιν·
εἴρηται
γὰρ |
[25] |
εἶναι
ἔχον.
εἰ
οὖν
ἐν
|
αὐτῷ |
τὰ
πάντα
καὶ
ἐν
πᾶσιν |
[6] |
ὁ
ἄνθρωπος·
καὶ
ἦν
ἐν
|
αὐτῷ |
τὸ
θεοειδὲς
τῆς
νοητῆς
φύσεως |
[27] |
τὸ
κάτω
ἀφέστηκε,
καὶ
ὁμοτίμως
|
αὐτῷ |
τὸ
πᾶν
ὑποβέβηκε.
τὸ
γὰρ |
[16] |
ἐπὶ
τοῦ
ὑγροῦ
συμβαίνει,
περιτρυφθέντος
|
αὐτῷ |
τοῦ
ἀγγείου,
σκεδαννυμένου
τε
καὶ |
[6] |
αἰσθητηρίων
κατανοήσεως.
ἀλλ´
ὥσπερ
ἐν
|
αὐτῷ |
τῷ
αἰσθητῷ
κόσμῳ,
πολλῆς
πρὸς |
[6] |
ὑποβαλὼν
σκότος
ὁρᾷ,
οὕτω
κἀκεῖνος
|
αὐτῷ |
τῷ
μὴ
θελῆσαι
τὸ
ἀγαθὸν |
[5] |
ποιήσας
τὸν
ἄνθρωπον
καὶ
πάντων
|
αὐτῷ |
τῶν
καλῶν
τὰς
ἀφορμὰς
ἐγκατασκευάσας |
[6] |
λαχών,
εἰ
ἐκ
τῆς
ὑποχειρίου
|
αὐτῷ |
φύσεως
ἀναδειχθήσεταί
τις
οὐσία
πρὸς |
[5] |
ὁ
ὀφθαλμὸς
διὰ
τῆς
ἐγκειμένης
|
αὐτῷ |
φυσικῶς
αὐγῆς
ἐν
κοινωνίᾳ
τοῦ
|