Chapitre |
[32] |
μὲν
βλέπειν,
παρορᾷν
δὲ
τὸ
|
ἕτερον, |
ἀλλ´
ἐν
μὲν
τῷ
θανάτῳ |
[21] |
ἀλλοίωσις
κίνησίς
τίς
ἐστιν
εἰς
|
ἕτερον |
ἀπὸ
τοῦ
ἐν
ᾧ
ἐστὶν |
[24] |
δι´
ἀκολουθίας
τῷ
ἑτέρῳ
τὸ
|
ἕτερον. |
δέδεικται
τοίνυν
τὸ
ἀγαθόν,
τὸ |
[17] |
τὴν
τοῦ
κακοῦ
λύσιν
ἐπενόησεν,
|
ἕτερον |
δέον,
ἀλλὰ
πρὸς
τὸ
πέρας |
[11] |
καταλήψεως·
ἀλλ´
ὥσπερ
ἐνταῦθα
καὶ
|
ἕτερον |
εἶναί
τι
παρὰ
τὸ
σῶμα |
[35] |
ἐν
αὐτῷ
γενέσθαι
τὸν
ἄνθρωπον,
|
ἕτερον |
ἐμπεριέχει
μυστήριον.
ἐπειδὴ
γὰρ
ὁ |
[1] |
συνθέσεως
ἡ
τοιαύτη
ὑπόληψις,
τὸ
|
ἕτερον |
ἐν
ἑτέρῳ
λέγειν
εἶναι·
ἀλλ´ |
[37] |
τί
οὖν
ἐστι
τοῦτο;
οὐδὲν
|
ἕτερον |
ἢ
ἐκεῖνο
τὸ
σῶμα
ὃ |
[15] |
ὅτι,
καὶ
οὐδὲν
παρὰ
ταύτην
|
ἕτερον. |
καθάπερ
γὰρ
πολλῶν
ὄντων
τῶν |
[3] |
τῇ
ὑποστάσει
τὸ
πνεῦμα,
καὶ
|
ἕτερον |
ὁ
λόγος,
καὶ
ἄλλο
πάλιν |
[32] |
σταυρὸς
εἰ
μέν
τινα
καὶ
|
ἕτερον |
περιέχει
λόγον
βαθύτερον,
εἰδεῖεν
ἂν |
[26] |
τῶν
ἀπατώντων
ἐστὶ
τὸ
πρὸς
|
ἕτερον |
τὰς
τῶν
ἐπιβουλευομένων
ἐλπίδας
τρέπειν |
[13] |
κατὰ
τὸ
ἀκόλουθον
ἐπὶ
τὸ
|
ἕτερον |
τῇ
ἀπιστίᾳ
χρήσασθαι,
εἰς
τὸ |
[30] |
ἑκουσίως
ἀποφοιτήσαντα
μὴ
ἑαυτόν,
ἀλλ´
|
ἕτερον |
τῆς
δυσκληρίας
ἐπαιτιᾶσθαι.
~Ἀλλ´
οὐκ |
[37] |
κοινωνίαν
ἔχει·
τὸ
δὲ
σῶμα
|
ἕτερον |
τρόπον
ἐν
μετουσίᾳ
τε
καὶ |
[28] |
ζωὴν
τὸ
γεννώμενον,
τίνα
νομοθετοῦσιν
|
ἕτερον |
τρόπον
τῷ
θεῷ
τῆς
εἰς |
[1] |
ὄντα
τῷ
νῷ,
οὔτε
παντάπασιν
|
ἕτερον· |
τῷ
μὲν
γὰρ
ἐξ
ἐκείνου |
[1] |
κατὰ
τὴν
φύσιν
ἓν
ὢν
|
ἕτερον |
τῷ
ὑποκειμένῳ
ἐστίν·
οὕτως
καὶ |
[7] |
τοῦ
ἀγαθοῦ
δημιουργίαν
ἀνάγοιτο,
ἀλλ´
|
ἕτερον |
χρὴ
τῆς
τοιαύτης
ζωῆς
αἴτιον |