HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τινος 12
τινῶν 4
Τίς 2
τις 62
τίς 25
τισὶ 1
τισι 1

Fréquences [« »]
55 ἐστι
62 λόγον
59 παρὰ
62 τις
64 τοῦτο
66 ἀλλὰ
66 ἢ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nysse, Discours catéchétique

τις

Chapitre

[6]   πυρὸς τῆς θρυαλλίδος περιδεδραγμένου, εἴ τις ἀδυνατῶν τῷ φυσήματι σβέσαι τὴν

[40]   οὐχὶ τοῦτό ἐστι. πάλιν σκώληκά τις ἀκούσας μὴ διὰ τῆς ὁμωνυμίας

[5]   καὶ αὐτεξούσιον χάριτος. εἰ γάρ τις ἀνάγκη τῆς ἀνθρωπίνης ἐπεστάτει ζωῆς,

[8]   ψυχῇ καὶ τῷ σώματι, καί τις ἀναλογία τοῦ σωματικοῦ θανάτου πρὸς

[5]   τῇ προαιρέσει τότε συνιστάμενον, ὅταν τις ἀπὸ τοῦ καλοῦ γένηται τῆς

[8]   ὑπάγεται. οὐκοῦν πρὸς τὸ πέρας τις ἀποσκοπῶν τῆς σοφίας τοῦ τὸ

[6]   τῶν στοιχείων οὔσης ἐναντιώσεως, ἐπινενόηταί τις ἁρμονία διὰ τῶν ἐναντίων ἁρμοζομένη

[37]   τὸ περιττεῦον ἀπωθουμένη; καὶ ὥσπερ τις ἀσκὸς ὑγροῦ τινὸς πλήρης ὤν,

[21]   δικαίου κρίσις· οὐ γὰρ ἄν τις ἀφροσύνῃ τὴν ἀληθῆ δικαιοσύνην προσάψειεν.

[8]   συμπαθείας τῷ ὑποκειμένῳ προσίσχεται, καί τις γίνεται τοῦ ἀλλοτρίου πρὸς τὸ

[32]   οὐχ ἁψαμένου. τάχα δ´ ἄν τις δι´ ἀκριβείας καταμαθὼν τὸ μυστήριον

[29]   ἐπὶ τῶν σωματικῶν νοσημάτων, ὅταν τις διεφθορὼς χυμὸς ὑφέρπῃ τοὺς πόρους,

[40]   τῆς Παύλου φωνῆς ὅτι Εἴ τις δοκεῖ εἶναί τι, μηδὲν ὤν,

[20]   εἰς πέρας ἄγουσιν, οἷς τεχνική τις δύναμις ἐνεργεῖ πρὸς τὴν τοῦ

[6]   πάντων ἐπιστατούσης ἐξουσίας προσνεμηθείσης, ἦν τις δύναμις καὶ ἡ τὸν περίγειον

[5]   ὑψηλῶν τε καὶ τιμίων ὀνομάζειν τις ἐθέλοι, οὐ διοισόμεθα. ὅ τι

[1]   ἀνθρώπινον βλέπεται· ἀλλ´ οὐκ ἄν τις ἐκ τῆς ὁμωνυμίας τοιαύτην καὶ

[37]   πᾶσι τοῖς τρεφομένοις σώμασιν, ἀλλά τις ἑκάστῳ κατάλληλος παρὰ τοῦ τὴν

[27]   ἀνθρώπινος ἐπολιτεύετο βίος, πῶς ἐπιζητεῖ τις ἐκεῖθεν τῷ θεῷ περιπλακῆναι τὸν

[30]   θεραπεύει τὴν νόσον. ~Εἰ δέ τις ἐλέγχειν οἴεται τὸν ἡμέτερον λόγον,

[32]   ἐστιν, ὃ οὐχὶ πάντως μίξις τις ἐμφαίνεται τοῦ θείου πρὸς τὸ

[20]   ἐλλιπὲς τοῦ κρείττονος πῶς ἄν τις ἐν ἀγαθοῖς ἀριθμήσειεν; εἰ δὲ

[8]   βίου μετέχουσιν. ὡς εἴ γέ τις ἐν ὀδύναις διαβιῴη, παρὰ πολὺ

[26]   ζωὴν ἐπανόδου γίγνεται. ~Ἀλλ´ ἴσως τις ἐν τῇ τῆς δικαιοσύνης τε

[27]   ἐν οὐρανῷ τὸ ἀνθρώπινον, οὐδέ τις ἐν τῇ ὑπερκοσμίῳ ζωῇ κακίας

[0]   οὐ γὰρ δι´ ὧν ἄν τις ἐπανορθώσαιτο τὸν Σαβέλλιον, διὰ τῶν

[12]   ὅλως εἶναι θεὸν οὐκ ἄν τις ἑτέραν ἀπόδειξιν ἔχοι, πλὴν τῆς

[5]   παραγαγόντος εἰς γένεσιν, οὐκ ἄν τις εὐλόγως, οὗ ἡ αἰτία τῆς

[27]   οἰήσονται συμπλοκῆς, οὐδ´ ἂν ἄλλη τις εὑρεθείη τὸ ἄξιον ἔχουσα. εἰ

[6]   λόγον φέρει. οὐκοῦν πάλιν ἀρχή τις ἡμῖν κατὰ τὸ εὔλογον εὑρεθήσεται,

[35]   ἐπινοηθῆναί τινα τρόπον, ἐν ᾧ τις ἦν συγγένειά τε καὶ ὁμοιότης

[24]   ἄνω φορά, καὶ οὐκ ἄν τις θαύματος ἄξιον ἐπὶ τῆς φλογὸς

[34]   γὰρ ἑκάστου τῶν ὄντων ἔστι τις ἰδιότης ἡ τὴν φύσιν γνωρίζουσα,

[8]   ὁ τοῦ θεοῦ λόγος οὐσιώδης τις καὶ ἐνυπόστατος ὢν αὐτὸς εἶναι

[1]   ἄλλα πάντα. καὶ γὰρ δύναμίς τις καὶ ζωὴ καὶ σοφία περὶ

[8]   τὸ σκεῦος. ἐπειδὴ δὲ σύνδεσίς τις καὶ κοινωνία τῶν κατὰ ἁμαρτίαν

[6]   αἰσθητοῦ πρὸς τὸ νοητὸν γίνεταί τις κατὰ θείαν σοφίαν μίξις τε

[1]   ἐν ἑαυτῇ δεικνυούσης, οὐκέτ´ ἄν τις κατὰ μετουσίαν ζωῆς τὸν λόγον

[30]   ἀγαθῶν ἀμοιρήσειεν· πῶς ἂν οὖν τις κατὰ τὸ εὔλογον ἔτι τὸν

[6]   θείῳ τὸ γήινον καὶ μία τις κατὰ τὸ ὁμότιμον διὰ πάσης

[22]   συμφορὰν ταύτην αὐτομολήσαντες· εἰ δέ τις κηδόμενος τοῦ ἀπεμποληθέντος βίᾳ κατὰ

[15]   ἐπὶ τῆς ἀρετῆς οὐκ ἄν τις κτίσιν τινὰ κατὰ τὸ ἐναντίον

[17]   διῃρημένων ἑνώσεως. ~Ἀλλ´ οὔπω φήσει τις λελύσθαι τὴν ὑπενεχθεῖσαν ἡμῖν ἀντίθεσιν,

[20]   τοῦ ἀγαθοῦ θεωροῖτο, κακίαν ἄν τις μᾶλλον κυρίως τὰ τοιαῦτα κατονομάσειεν·

[1]   καὶ ἡ πρόθεσις, ἵνα μή τις μίξις τῶν ἐναντίων καὶ συνδρομὴ

[32]   εἴτε φώτισμα εἴτε παλιγγενεσίαν βούλοιτό τις ὀνομάζειν, οὐδὲν πρὸς τὴν ὀνομασίαν

[15]   ἡ ἀληθὴς ἀρετή, φύσις δέ τις οὐκ ἀντιδιαιρεῖται τῇ ἀρετῇ, ἀλλὰ

[6]   ἀντικαθέστηκε λόγῳ, οὐ καθ´ ἑαυτήν τις οὖσα, ἀλλὰ τῇ ἀπουσίᾳ νοουμένη

[6]   τῆς ὑποχειρίου αὐτῷ φύσεως ἀναδειχθήσεταί τις οὐσία πρὸς τὴν ὑπερέχουσαν ἀξίαν

[16]   ἔστιν, οὐδ´ ἂν τὴν ζωήν τις πάθος προσαγορεύσειεν, ἀλλὰ τὸ καθ´

[1]   εἴτε τι τοιοῦτον ὅλως σημεῖόν τις ποιοῖτο τῆς τοῦ πατρὸς καταλήψεως,

[35]   ἰδίαν ἀναλύειν μακαριότητα. εἰ οὖν τις πρὸς τὸ εἰκὸς βλέποι καὶ

[26]   τὸ ἐκεῖνα νέμειν ἑκάστῳ, ὧν τις τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς αἰτίας

[35]   τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει, εἰ μή τις τῆς αὐτῆς ὁδοῦ λάβοιτο δι´

[1]   ἐστι λογίζεσθαι. εἰ γὰρ μή τις τὸ δυνατὸν ὁμολογοίη, τὸ ἀδύνατον

[22]   τῆς ἀνακλήσεως. οὗτος δέ ἐστί τις τὸ ἐπὶ τῷ κρατοῦντι ποιήσασθαι

[23]   ἰχθύων ἐγκατασπείραντος. καὶ πῶς ἄν τις τὸ καθ´ ἕκαστον τῶν εὐαγγελικῶν

[40]   οὖν ἡ ἄνωθεν γέννησις ἀναστοιχείωσίς τις τοῦ ἀνθρώπου γίνεται, ταῦτα δὲ

[6]   πρὸς τὴν αἰσθητὴν κτίσιν γίνεταί τις τοῦ νοητοῦ συνανάκρασις, ὡς ἂν

[7]   ἐξ αἰθρίας καθαρῶς περιλάμποντος ἑκουσίως τις ὑποβάλοι τοῖς βλεφάροις τὴν ὅρασιν,

[5]   ἢ σοφίας, ἀλλὰ κατ´ οὐσίαν τις ὑφεστῶσα δύναμις, προαιρετική τε παντὸς

[34]   γινόμενον, οὐδὲ μὴν ἄχρηστον εἶναί τις φήσει τὴν τῶν προσευχομένων σπουδήν,

Chapitre
[6]	πυρὸς τῆς θρυαλλίδος περιδεδραγμένου, εἴ	τις	ἀδυνατῶν τῷ φυσήματι σβέσαι τὴν
[40]	οὐχὶ τοῦτό ἐστι. πάλιν σκώληκά	τις	ἀκούσας μὴ διὰ τῆς ὁμωνυμίας
[5]	καὶ αὐτεξούσιον χάριτος. εἰ γάρ	τις	ἀνάγκη τῆς ἀνθρωπίνης ἐπεστάτει ζωῆς,
[8]	ψυχῇ καὶ τῷ σώματι, καί	τις	ἀναλογία τοῦ σωματικοῦ θανάτου πρὸς
[5]	τῇ προαιρέσει τότε συνιστάμενον, ὅταν	τις	ἀπὸ τοῦ καλοῦ γένηται τῆς
[8]	ὑπάγεται. οὐκοῦν πρὸς τὸ πέρας	τις	ἀποσκοπῶν τῆς σοφίας τοῦ τὸ
[6]	τῶν στοιχείων οὔσης ἐναντιώσεως, ἐπινενόηταί	τις	ἁρμονία διὰ τῶν ἐναντίων ἁρμοζομένη
[37]	τὸ περιττεῦον ἀπωθουμένη; καὶ ὥσπερ	τις	ἀσκὸς ὑγροῦ τινὸς πλήρης ὤν,
[21]	δικαίου κρίσις· οὐ γὰρ ἄν	τις	ἀφροσύνῃ τὴν ἀληθῆ δικαιοσύνην προσάψειεν.
[8]	συμπαθείας τῷ ὑποκειμένῳ προσίσχεται, καί	τις	γίνεται τοῦ ἀλλοτρίου πρὸς τὸ
[32]	οὐχ ἁψαμένου. τάχα δ´ ἄν	τις	δι´ ἀκριβείας καταμαθὼν τὸ μυστήριον
[29]	ἐπὶ τῶν σωματικῶν νοσημάτων, ὅταν	τις	διεφθορὼς χυμὸς ὑφέρπῃ τοὺς πόρους,
[40]	τῆς Παύλου φωνῆς ὅτι Εἴ	τις	δοκεῖ εἶναί τι, μηδὲν ὤν,
[20]	εἰς πέρας ἄγουσιν, οἷς τεχνική	τις	δύναμις ἐνεργεῖ πρὸς τὴν τοῦ
[6]	πάντων ἐπιστατούσης ἐξουσίας προσνεμηθείσης, ἦν	τις	δύναμις καὶ ἡ τὸν περίγειον
[5]	ὑψηλῶν τε καὶ τιμίων ὀνομάζειν	τις	ἐθέλοι, οὐ διοισόμεθα. ὅ τι
[1]	ἀνθρώπινον βλέπεται· ἀλλ´ οὐκ ἄν	τις	ἐκ τῆς ὁμωνυμίας τοιαύτην καὶ
[37]	πᾶσι τοῖς τρεφομένοις σώμασιν, ἀλλά	τις	ἑκάστῳ κατάλληλος παρὰ τοῦ τὴν
[27]	ἀνθρώπινος ἐπολιτεύετο βίος, πῶς ἐπιζητεῖ	τις	ἐκεῖθεν τῷ θεῷ περιπλακῆναι τὸν
[30]	θεραπεύει τὴν νόσον. ~Εἰ δέ	τις	ἐλέγχειν οἴεται τὸν ἡμέτερον λόγον,
[32]	ἐστιν, ὃ οὐχὶ πάντως μίξις	τις	ἐμφαίνεται τοῦ θείου πρὸς τὸ
[20]	ἐλλιπὲς τοῦ κρείττονος πῶς ἄν	τις	ἐν ἀγαθοῖς ἀριθμήσειεν; εἰ δὲ
[8]	βίου μετέχουσιν. ὡς εἴ γέ	τις	ἐν ὀδύναις διαβιῴη, παρὰ πολὺ
[26]	ζωὴν ἐπανόδου γίγνεται. ~Ἀλλ´ ἴσως	τις	ἐν τῇ τῆς δικαιοσύνης τε
[27]	ἐν οὐρανῷ τὸ ἀνθρώπινον, οὐδέ	τις	ἐν τῇ ὑπερκοσμίῳ ζωῇ κακίας
[0]	οὐ γὰρ δι´ ὧν ἄν	τις	ἐπανορθώσαιτο τὸν Σαβέλλιον, διὰ τῶν
[12]	ὅλως εἶναι θεὸν οὐκ ἄν	τις	ἑτέραν ἀπόδειξιν ἔχοι, πλὴν τῆς
[5]	παραγαγόντος εἰς γένεσιν, οὐκ ἄν	τις	εὐλόγως, οὗ ἡ αἰτία τῆς
[27]	οἰήσονται συμπλοκῆς, οὐδ´ ἂν ἄλλη	τις	εὑρεθείη τὸ ἄξιον ἔχουσα. εἰ
[6]	λόγον φέρει. οὐκοῦν πάλιν ἀρχή	τις	ἡμῖν κατὰ τὸ εὔλογον εὑρεθήσεται,
[35]	ἐπινοηθῆναί τινα τρόπον, ἐν ᾧ	τις	ἦν συγγένειά τε καὶ ὁμοιότης
[24]	ἄνω φορά, καὶ οὐκ ἄν	τις	θαύματος ἄξιον ἐπὶ τῆς φλογὸς
[34]	γὰρ ἑκάστου τῶν ὄντων ἔστι	τις	ἰδιότης ἡ τὴν φύσιν γνωρίζουσα,
[8]	ὁ τοῦ θεοῦ λόγος οὐσιώδης	τις	καὶ ἐνυπόστατος ὢν αὐτὸς εἶναι
[1]	ἄλλα πάντα. καὶ γὰρ δύναμίς	τις	καὶ ζωὴ καὶ σοφία περὶ
[8]	τὸ σκεῦος. ἐπειδὴ δὲ σύνδεσίς	τις	καὶ κοινωνία τῶν κατὰ ἁμαρτίαν
[6]	αἰσθητοῦ πρὸς τὸ νοητὸν γίνεταί	τις	κατὰ θείαν σοφίαν μίξις τε
[1]	ἐν ἑαυτῇ δεικνυούσης, οὐκέτ´ ἄν	τις	κατὰ μετουσίαν ζωῆς τὸν λόγον
[30]	ἀγαθῶν ἀμοιρήσειεν· πῶς ἂν οὖν	τις	κατὰ τὸ εὔλογον ἔτι τὸν
[6]	θείῳ τὸ γήινον καὶ μία	τις	κατὰ τὸ ὁμότιμον διὰ πάσης
[22]	συμφορὰν ταύτην αὐτομολήσαντες· εἰ δέ	τις	κηδόμενος τοῦ ἀπεμποληθέντος βίᾳ κατὰ
[15]	ἐπὶ τῆς ἀρετῆς οὐκ ἄν	τις	κτίσιν τινὰ κατὰ τὸ ἐναντίον
[17]	διῃρημένων ἑνώσεως. ~Ἀλλ´ οὔπω φήσει	τις	λελύσθαι τὴν ὑπενεχθεῖσαν ἡμῖν ἀντίθεσιν,
[20]	τοῦ ἀγαθοῦ θεωροῖτο, κακίαν ἄν	τις	μᾶλλον κυρίως τὰ τοιαῦτα κατονομάσειεν·
[1]	καὶ ἡ πρόθεσις, ἵνα μή	τις	μίξις τῶν ἐναντίων καὶ συνδρομὴ
[32]	εἴτε φώτισμα εἴτε παλιγγενεσίαν βούλοιτό	τις	ὀνομάζειν, οὐδὲν πρὸς τὴν ὀνομασίαν
[15]	ἡ ἀληθὴς ἀρετή, φύσις δέ	τις	οὐκ ἀντιδιαιρεῖται τῇ ἀρετῇ, ἀλλὰ
[6]	ἀντικαθέστηκε λόγῳ, οὐ καθ´ ἑαυτήν	τις	οὖσα, ἀλλὰ τῇ ἀπουσίᾳ νοουμένη
[6]	τῆς ὑποχειρίου αὐτῷ φύσεως ἀναδειχθήσεταί	τις	οὐσία πρὸς τὴν ὑπερέχουσαν ἀξίαν
[16]	ἔστιν, οὐδ´ ἂν τὴν ζωήν	τις	πάθος προσαγορεύσειεν, ἀλλὰ τὸ καθ´
[1]	εἴτε τι τοιοῦτον ὅλως σημεῖόν	τις	ποιοῖτο τῆς τοῦ πατρὸς καταλήψεως,
[35]	ἰδίαν ἀναλύειν μακαριότητα. εἰ οὖν	τις	πρὸς τὸ εἰκὸς βλέποι καὶ
[26]	τὸ ἐκεῖνα νέμειν ἑκάστῳ, ὧν	τις	τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς αἰτίας
[35]	τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει, εἰ μή	τις	τῆς αὐτῆς ὁδοῦ λάβοιτο δι´
[1]	ἐστι λογίζεσθαι. εἰ γὰρ μή	τις	τὸ δυνατὸν ὁμολογοίη, τὸ ἀδύνατον
[22]	τῆς ἀνακλήσεως. οὗτος δέ ἐστί	τις	τὸ ἐπὶ τῷ κρατοῦντι ποιήσασθαι
[23]	ἰχθύων ἐγκατασπείραντος. καὶ πῶς ἄν	τις	τὸ καθ´ ἕκαστον τῶν εὐαγγελικῶν
[40]	οὖν ἡ ἄνωθεν γέννησις ἀναστοιχείωσίς	τις	τοῦ ἀνθρώπου γίνεται, ταῦτα δὲ
[6]	πρὸς τὴν αἰσθητὴν κτίσιν γίνεταί	τις	τοῦ νοητοῦ συνανάκρασις, ὡς ἂν
[7]	ἐξ αἰθρίας καθαρῶς περιλάμποντος ἑκουσίως	τις	ὑποβάλοι τοῖς βλεφάροις τὴν ὅρασιν,
[5]	ἢ σοφίας, ἀλλὰ κατ´ οὐσίαν	τις	ὑφεστῶσα δύναμις, προαιρετική τε παντὸς
[34]	γινόμενον, οὐδὲ μὴν ἄχρηστον εἶναί	τις	φήσει τὴν τῶν προσευχομένων σπουδήν,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/04/2009