Livre, Pages |
[4, 1295] |
βασιλείαν,
διὰ
τὸ
κατὰ
νόμον
|
εἶναι |
ἀμφοτέρας
ταύτας
τὰς
ἀρχάς
(ἔν |
[4, 1296] |
τρόπον
ἐχομένην
τῷ
τὴν
μὲν
|
εἶναι |
βελτίω
τὴν
δὲ
χείρω,
διωρισμένης |
[4, 1296] |
χαλεπὸν
ἰδεῖν.
Ἀεὶ
γὰρ
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
βελτίω
τὴν
ἐγγύτατα
ταύτης,
χείρω |
[4, 1295] |
τὴν
ἀρετήν,
τὸν
μέσον
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
βίον
βέλτιστον,
τὸ
τῆς
ἑκάστοις |
[4, 1299] |
ποιοῦσι
τὰς
ἀρχάς)
καὶ
πότερον
|
εἶναι |
δεῖ
τὰς
ἀρχὰς
ἀιδίους
ἢ |
[4, 1295] |
ἄριστα·
μέσος
θέλω
ἐν
πόλει
|
εἶναι. |
Δῆλον
ἄρα
ὅτι
καὶ
ἡ |
[4, 1291] |
καθιστᾶσι,
καὶ
δύο
πολιτεῖαι
δοκοῦσιν
|
εἶναι, |
δημοκρατία
καὶ
ὀλιγαρχία.
Ὅτι
μὲν |
[4, 1296] |
τὴν
εἰρημένην
ἀναλογίαν,
ἐνταῦθα
πέφυκεν
|
εἶναι |
δημοκρατίαν,
καὶ
ἕκαστον
εἶδος
δημοκρατίας |
[4, 1292] |
ἐπιτιμᾶν
ὁ
φάσκων
τὴν
τοιαύτην
|
εἶναι |
δημοκρατίαν
οὐ
πολιτείαν.
Ὅπου
γὰρ |
[4, 1292] |
κατὰ
τοὺς
νόμους
μὴ
δημοτικὴν
|
εἶναι, |
διὰ
δὲ
τὸ
ἔθος
καὶ |
[4, 1291] |
ἀδύνατον.
Διὸ
ταῦτα
μέρη
μάλιστα
|
εἶναι |
δοκεῖ
πόλεως,
οἱ
εὔποροι
καὶ |
[4, 1295] |
δὲ
εἶδος
τυραννίδος,
ἥπερ
μάλιστ'
|
εἶναι |
δοκεῖ
τυραννίς,
ἀντίστροφος
οὖσα
τῇ |
[4, 1298] |
συμφέρει
δὲ
δημοκρατίᾳ
τῇ
μάλιστ'
|
εἶναι |
δοκούσῃ
δημοκρατίᾳ
νῦν
νλέγω
δὲ |
[4, 1290] |
τῶν
μορίων.
Μάλιστα
δὲ
δοκοῦσιν
|
εἶναι |
δύο,
καθάπερ
ἐπὶ
τῶν
πνευμάτων |
[4, 1293] |
τινὲς
οἱ
εὐδοκιμοῦντες
καὶ
δοκοῦντες
|
εἶναι |
ἐπιεικεῖς.
Ὅπου
οὖν
ἡ
πολιτεία |
[4, 1297] |
τὰ
δικαστήρια
τοῖς
μὲν
εὐπόροις
|
εἶναι |
ζημίαν
ἂν
μὴ
δικάζωσι,
τοῖς |
[4, 1292] |
κυρίως·
οὐθὲν
γὰρ
ἐνδέχεται
ψήφισμα
|
εἶναι |
καθόλου.
Τὰ
μὲν
οὖν
τῆς |
[4, 1294] |
ὀλιγαρχικά,
οἷον
τὸ
πάσας
αἱρετὰς
|
εἶναι |
καὶ
μηδεμίαν
κληρωτήν,
καὶ
ὀλίγους |
[4, 1294] |
τῇ
μεμειγμένῃ
καλῶς
ἀμφότερα
δοκεῖν
|
εἶναι |
καὶ
μηδέτερον,
καὶ
σῴζεσθαι
δι' |
[4, 1289] |
δὲ
μίαν
δημοκρατίαν
οἴονταί
τινες
|
εἶναι |
καὶ
μίαν
ὀλιγαρχίαν·
οὐκ
ἔστι |
[4, 1295] |
γε
ἡ
πόλις
ἐξ
ἴσων
|
εἶναι |
καὶ
ὁμοίων
ὅτι
μάλιστα,
τοῦτο |
[4, 1295] |
δὲ
αὐτοὺς
τούτους
ὅρους
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
καὶ
πόλεως
ἀρετῆς
καὶ
κακίας |
[4, 1288] |
ἀρίστην
πολιτεύεσθαι
πολιτείαν,
ἀχορήγητον
δὲ
|
εἶναι |
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων,
μήτε
τὴν |
[4, 1291] |
τῶν
ἀδυνάτων
ᾖ
πόλιν
ἄξιον
|
εἶναι |
καλεῖν
τὴν
φύσει
δούλην·
αὐτάρκης |
[4, 1299] |
καὶ
ποίων
πανταχοῦ
μίαν
ἀρχὴν
|
εἶναι |
κυρίαν,
οἷον
εὐκοσμίας
πότερον
ἐν |
[4, 1298] |
ἐστὶ
τίνας
δεῖ
καὶ
τίνων
|
εἶναι |
κυρίας,
καὶ
ποίαν
τινὰ
δεῖ |
[4, 1293] |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀλλὰ
τὸν
νόμον
|
εἶναι |
κύριον
(ὅσῳ
γὰρ
ἂν
πλεῖον |
[4, 1292] |
τὸ
τὸν
μὲν
δῆμον
πάντων
|
εἶναι |
κύριον,
τῆς
δὲ
τοῦ
δήμου |
[4, 1294] |
καὶ
μηδεμίαν
κληρωτήν,
καὶ
ὀλίγους
|
εἶναι |
κυρίους
θανάτου
καὶ
φυγῆς,
καὶ |
[4, 1294] |
ἀρίστοις.
Δοκεῖ
δὲ
ἀριστοκρατία
μὲν
|
εἶναι |
μάλιστα
τὸ
τὰς
τιμὰς
νενεμῆσθαι |
[4, 1292] |
τούτων
τοῦτο
ποιῶσι,
δοκεῖ
τοῦτ'
|
εἶναι |
μᾶλλον
ἀριστοκρατικόν,
ἐὰν
δὲ
ἐκ |
[4, 1297] |
μόνον.
~Δεῖ
δὲ
τὴν
πολιτείαν
|
εἶναι |
μὲν
ἐκ
τῶν
τὰ
ὅπλα |
[4, 1290] |
δὴ
τοιοῦτον
ἕτερον
εἴρηται
πόλεως
|
εἶναι |
μέρος
ἐν
τοῖς
περὶ
τὴν |
[4, 1291] |
δεῖ
δὲ
τῷ
κτωμένῳ
ἐξουσίαν
|
εἶναι |
μετέχειν
καὶ
τὸν
ἀποβάλλοντα
μὴ |
[4, 1299] |
γὰρ
ἁρμόττει
μεγάλας
ἔνθα
δ'
|
εἶναι |
μικρὰς
τὰς
αὐτάς)
Οὐ
μὴν |
[4, 1296] |
θατέρου
μόνον,
ἐνταῦθ'
ἐνδέχεται
πολιτείαν
|
εἶναι |
μόνιμον.
~Οὐθὲν
γὰρ
φοβερὸν
μή |
[4, 1298] |
διοικεῖται
τρόπον,
ἣν
ἀνάλογόν
φαμεν
|
εἶναι |
ὀλιγαρχίᾳ
τε
δυναστευτικῇ
καὶ
μοναρχίᾳ |
[4, 1291] |
ἢ
τοὺς
εὐπόρους,
μηδὲ
κυρίους
|
εἶναι |
ὁποτερουσοῦν,
ἀλλ'
ὁμοίους
ἀμφοτέρους.
Εἴπερ |
[4, 1290] |
τῆς
καλῶς
συνεστηκυίας
τὰς
ἄλλας
|
εἶναι |
παρεκβάσεις,
τὰς
μὲν
τῆς
εὖ |
[4, 1293] |
πολιτείαν,
ἡμῖν
δὲ
τὴν
μέθοδον
|
εἶναι |
περὶ
πολιτείας.
Δι'
ἣν
μὲν |
[4, 1289] |
γίνεσθαι
πέφυκεν.
Τοῦ
μὲν
οὖν
|
εἶναι |
πλείους
πολιτείας
αἴτιον
ὅτι
πάσης |
[4, 1297] |
ὥστε
τοὺς
μετέχοντας
τῆς
πολιτείας
|
εἶναι |
πλείους
τῶν
μὴ
μετεχόντων,
τοῦτο |
[4, 1296] |
δημοκρατίας
καὶ
πλείους
ὀλιγαρχίας
φαμὲν
|
εἶναι, |
ποίαν
πρώτην
θετέον
καὶ
δευτέραν |
[4, 1291] |
λειτουργοῦν,
εἴπερ
ἄνευ
ἀρχόντων
ἀδύνατον
|
εἶναι |
πόλιν.
Ἀναγκαῖον
οὖν
εἶναί
τινας |
[4, 1292] |
τὴν
μὲν
κατὰ
τοὺς
νόμους
|
εἶναι |
πολιτείαν
δημοτικωτέραν,
τῇ
δ'
ἀγωγῇ |
[4, 1293] |
διὰ
τὸ
πασῶν
ἥκιστα
ταύτην
|
εἶναι |
πολιτείαν,
ἡμῖν
δὲ
τὴν
μέθοδον |
[4, 1296] |
οὐδὲν
κωλύει
συμφέρειν
ἑτέραν
μᾶλλον
|
εἶναι |
πολιτείαν.
Τίς
δὲ
πολιτεία
τίσι |
[4, 1290] |
Φανερὸν
τοίνυν
ὅτι
πλείους
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
πολιτείας,
εἴδει
διαφερούσας
ἀλλήλων·
καὶ |
[4, 1292] |
δὲ
ποίαν
λέγει
οὐκ
ἀγαθὸν
|
εἶναι |
πολυκοιρανίην,
πότερον
ταύτην
ἢ
ὅταν |
[4, 1292] |
νόμοι
ἄρχουσι,
διὰ
τὸ
μὴ
|
εἶναι |
πρόσοδον.
Τρίτον
δ'
εἶδος
τὸ |
[4, 1301] |
Ὅσους
μὲν
οὖν
ἐνδέχεται
τρόπους
|
εἶναι |
τὰ
δικαστήρια,
εἴρηται·
τούτων
δὲ |
[4, 1292] |
τοιούτοις.
Αἴτιοι
δέ
εἰσι
τοῦ
|
εἶναι |
τὰ
ψηφίσματα
κύρια
ἀλλὰ
μὴ |
[4, 1292] |
ἓν
μὲν
τὸ
ἀπὸ
τιμημάτων
|
εἶναι |
τὰς
ἀρχὰς
τηλικούτων
ὥστε
τοὺς |
[4, 1294] |
δημοκρατικὸν
μὲν
εἶναι
τὸ
κληρωτὰς
|
εἶναι |
τὰς
ἀρχάς,
τὸ
δ'
αἱρετὰς |
[4, 1292] |
δὲ
εἶδος
δημοκρατίας
τἆλλα
μὲν
|
εἶναι |
ταὐτά,
κύριον
δ'
εἶναι
τὸ |
[4, 1291] |
δόξαν
τοῖς
πλείοσιν,
ἀνάγκη
δημοκρατίαν
|
εἶναι |
ταύτην.
Ἓν
μὲν
οὖν
εἶδος |
[4, 1297] |
ὑπῆρχον,
ὥστ'
ἐν
τοῖς
ἱππεῦσιν
|
εἶναι |
τὴν
ἰσχύν)
αὐξανομένων
δὲ
τῶν |
[4, 1298] |
τῶν
νόμων
ὦσιν,
ὀλιγαρχικὴν
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
τὴν
τάξιν
ταύτην.
Ὅταν
δὲ |
[4, 1289] |
οὖσαν,
~ἢ
διὰ
πολλὴν
ὑπεροχὴν
|
εἶναι |
τὴν
τοῦ
βασιλεύοντος·
ὥστε
τὴν |
[4, 1295] |
ὧν
φαμὲν
φύσει
τὴν
σύστασιν
|
εἶναι |
τῆς
πόλεως.
Καὶ
σῴζονται
δ' |
[4, 1299] |
ἐστι
πολλοὺς
ἐν
ταῖς
ἀρχαῖς
|
εἶναι· |
τίνες
γὰρ
οἱ
τούτοις
ἔσονται |
[4, 1296] |
καθόλου
ταὐτόν·
δεῖ
γὰρ
κρεῖττον
|
εἶναι |
τὸ
βουλόμενον
μέρος
τῆς
πόλεως |
[4, 1294] |
δ'
οἷον
δοκεῖ
δημοκρατικὸν
μὲν
|
εἶναι |
τὸ
κληρωτὰς
εἶναι
τὰς
ἀρχάς, |
[4, 1296] |
τὸ
ἐν
ταύταις
πολλάκις
ὀλίγον
|
εἶναι |
τὸ
μέσον,
αἰεὶ
ὁπότεροι
ἂν |
[4, 1294] |
Διὸ
μίαν
μὲν
εὐνομίαν
ὑποληπτέον
|
εἶναι |
τὸ
πείθεσθαι
τοῖς
κειμένοις
νόμοις, |
[4, 1292] |
μὲν
εἶναι
ταὐτά,
κύριον
δ'
|
εἶναι |
τὸ
πλῆθος
καὶ
μὴ
τὸν |
[4, 1299] |
τοὺς
δὲ
προβούλους
ὀλίγους
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
τὸ
πλῆθος,
ὥστ'
ὀλιγαρχικόν.
Ἀλλ' |
[4, 1295] |
εἴρηται
τὸ
τὸν
εὐδαίμονα
βίον
|
εἶναι |
τὸν
κατ'
ἀρετὴν
ἀνεμπόδιστον,
μεσότητα |
[4, 1290] |
τιν'
ἀμφοῖν.
Ἀναγκαῖον
ἄρα
πολιτείας
|
εἶναι |
τοσαύτας
ὅσαι
περ
τάξεις
κατὰ |
[4, 1298] |
συμφέρει
δὲ
καὶ
τὸ
αἱρετοὺς
|
εἶναι |
τοὺς
βουλευομένους,
ἢ
κληρωτοὺς
ἴσους |
[4, 1294] |
αὑτῆς
μὴ
τῷ
πλείους
ἔξωθεν
|
εἶναι |
τοὺς
βουλομένους
(εἴη
γὰρ
ἂν |
[4, 1289] |
πλήθους
τοὺς
μὲν
εὐπόρους
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
τοὺς
δ'
ἀπόρους
τοὺς
δὲ |
[4, 1290] |
ἀλλὰ
συμβαίνει
τοὺς
μὲν
πολλοὺς
|
εἶναι |
τοὺς
δ'
ὀλίγους·
ἐλεύθεροι
μὲν |
[4, 1291] |
τὸ
πολὺ
τοὺς
μὲν
ὀλίγους
|
εἶναι |
τοὺς
δὲ
πολλοὺς
ταῦτα
ἐναντία |
[4, 1297] |
οὐ
γὰρ
ἀεὶ
συμβαίνει
χαρίεντας
|
εἶναι |
τοὺς
μετέχοντας
τοῦ
πολιτεύματος.
Καὶ |
[4, 1299] |
ἐνδέχεται
βαδίζειν
διὰ
τὸ
πολλοὺς
|
εἶναι |
τοὺς
πολίτας,
ὥστε
τὰς
μὲν |
[4, 1291] |
δοκεῖ
πολλοῖς,
οἷον
τοὺς
αὐτοὺς
|
εἶναι |
τοὺς
προπολεμοῦντας
καὶ
γεωργοῦντας
καὶ |
[4, 1295] |
τῇ
παμβασιλείᾳ.
Τοιαύτην
δ'
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
τυραννίδα
τὴν
μοναρχίαν
ἥτις
ἀνυπεύθυνος |
[4, 1294] |
καλῶν
κἀγαθῶν
μᾶλλον.
~Δοκεῖ
δ'
|
εἶναι |
τῶν
ἀδυνάτων
τὸ
εὐνομεῖσθαι
τὴν |
[4, 1296] |
ποσόν,
οἷον
πλείους
τὸν
ἀριθμὸν
|
εἶναι |
τῶν
γενναίων
τοὺς
ἀγεννεῖς
ἢ |
[4, 1296] |
καὶ
τὸ
τοὺς
βελτίστους
νομοθέτας
|
εἶναι |
τῶν
μέσων
πολιτῶν·
Σόλων
τε |
[4, 1293] |
κτωμένῳ,
καὶ
διὰ
τὸ
πλῆθος
|
εἶναι |
τῶν
μετεχόντων
τοῦ
πολιτεύματος
ἀνάγκη |
[4, 1289] |
τῆς
πρώτης
καὶ
θειοτάτης
παρέκβασιν
|
εἶναι |
χειρίστην,
τὴν
δὲ
βασιλείαν
ἀναγκαῖον |
[4, 1293] |
δὲ
τὸ
μήπω
οὕτως
ἰσχυροὶ
|
εἶναι |
ὥστ'
ἄνευ
νόμου
ἄρχειν
τὸν |