Livre, Pages |
[4, 1292] |
πάντες.
Ὅμηρος
δὲ
ποίαν
λέγει
|
οὐκ |
ἀγαθὸν
εἶναι
πολυκοιρανίην,
πότερον
ταύτην |
[4, 1297] |
ταύτης.
Ἐν
μέρει
γὰρ
ἄρχειν
|
οὐκ |
ἂν
ὑπομείνειαν
διὰ
τὴν
ἀπιστίαν |
[4, 1299] |
ὑπάρχειν
πάσῃ
πόλει,
καὶ
πόσας
|
οὐκ |
ἀναγκαῖον
μὲν
δεῖ
δ'
ὑπάρχειν, |
[4, 1291] |
ἡ
πόλις,
τὸ
δὲ
δοῦλον
|
οὐκ |
αὔταρκες.
Διόπερ
ἐν
τῇ
Πολιτείᾳ |
[4, 1291] |
οἰκοδόμον·
πάλιν
δὲ
προστίθησιν,
ὡς
|
οὐκ |
αὐτάρκων
τούτων,
χαλκέα
καὶ
τοὺς |
[4, 1297] |
καὶ
βασιλικαί.
Δι'
ὀλιγανθρωπίαν
γὰρ
|
οὐκ |
εἶχον
πολὺ
τὸ
μέσον,
ὥστ' |
[4, 1289] |
καὶ
δυνήσονται
κοινωνεῖν,
ὡς
ἔστιν
|
οὐκ |
ἔλαττον
ἔργον
τὸ
ἐπανορθῶσαι
πολιτείαν |
[4, 1295] |
δούλων
καὶ
δεσποτῶν
πόλις,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐλευθέρων,
καὶ
τῶν
μὲν
φθονούντων |
[4, 1300] |
καὶ
περὶ
τούτων
γίνεσθαι
κρίσιν,
|
οὐκ |
ἐμπίπτει
δὲ
εἰς
δικαστῶν
πλῆθος. |
[4, 1290] |
πολιτειῶν.
Καὶ
γὰρ
αἱ
πόλεις
|
οὐκ |
ἐξ
ἑνὸς
ἀλλ'
ἐκ
πολλῶν |
[4, 1299] |
αὐταὶ
μέν
εἰσιν
ἀρχαὶ
κύριαι,
|
οὐκ |
ἐξ
ἴσων
δ'
οὐδ'
ἐξ |
[4, 1295] |
λίαν.
Ὥσθ'
οἱ
μὲν
ἄρχειν
|
οὐκ |
ἐπίστανται,
ἀλλ'
ἄρχεσθαι
δουλικὴν
ἀρχήν, |
[4, 1289] |
τινες
εἶναι
καὶ
μίαν
ὀλιγαρχίαν·
|
οὐκ |
ἔστι
δὲ
τοῦτ'
ἀληθές.
Ὥστε |
[4, 1292] |
Ὅπου
γὰρ
μὴ
νόμοι
ἄρχουσιν,
|
οὐκ |
ἔστι
πολιτεία.
Δεῖ
γὰρ
τὸν |
[4, 1297] |
τὸ
πλῆθος
ἁπλῶς
μὲν
ὁρισαμένους
|
οὐκ |
ἔστιν
εἰπεῖν
τοσοῦτον
ὑπάρχειν,
ἀλλὰ |
[4, 1289] |
ἀναγκαῖον
ἢ
τοὔνομα
μόνον
ἔχειν
|
οὐκ |
οὖσαν,
~ἢ
διὰ
πολλὴν
ὑπεροχὴν |
[4, 1293] |
περὶ
τυραννίδος.
Ἐτάξαμεν
δ'
οὕτως
|
οὐκ |
οὖσαν
οὔτε
ταύτην
παρέκβασιν
οὔτε |