Livre, Pages |
[4, 1288] |
ὑποκειμένων
ἀρίστην
οὐ
δεῖ
λεληθέναι
|
τὸν |
ἀγαθὸν
νομοθέτην
καὶ
τὸν
ὡς |
[4, 1291] |
κτωμένῳ
ἐξουσίαν
εἶναι
μετέχειν
καὶ
|
τὸν |
ἀποβάλλοντα
μὴ
μετέχειν·
~ἕτερον
εἶδος |
[4, 1291] |
ὁποσοισοῦν
κοινωνοῖς
ἀναγκαῖον
εἶναί
τινα
|
τὸν |
ἀποδώσοντα
καὶ
κρινοῦντα
τὸ
δίκαιον. |
[4, 1296] |
μέρει
τὸ
ποσόν,
οἷον
πλείους
|
τὸν |
ἀριθμὸν
εἶναι
τῶν
γενναίων
τοὺς |
[4, 1300] |
τῶν
περὶ
τὰς
ἀρχὰς
τοσοῦτοι
|
τὸν |
ἀριθμόν
εἰσι,
καὶ
διῄρηνται
κατὰ |
[4, 1297] |
ιδημοκρατία
τε
γὰρ
οὐ
μία
|
τὸν |
ἀριθμόν
ἐστι,
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[4, 1300] |
πόσα
εἴδη
δικαστηρίων.
Ἔστι
δὲ
|
τὸν |
ἀριθμὸν
ὀκτώ,
ἓν
μὲν
εὐθυντικόν, |
[4, 1297] |
σοφίζονται
πρὸς
τὸν
δῆμον
πέντε
|
τὸν |
ἀριθμόν,
περὶ
ἐκκλησίαν,
περὶ
τὰς |
[4, 1289] |
πάσης
ἔστι
μέρη
πλείω
πόλεως
|
τὸν |
ἀριθμόν.
Πρῶτον
μὲν
γὰρ
ἐξ |
[4, 1301] |
μὲν
οὖν
οἱ
τρόποι
τέτταρες
|
τὸν |
ἀριθμόν·
τοσοῦτοι
δ'
ἕτεροι
καὶ |
[4, 1299] |
ἔσται,
τοῦτο
δ'
ἐὰν
ὀλίγοι
|
τὸν |
ἀριθμὸν
ὦσιν,
ὀλιγαρχικόν·
τοὺς
δὲ |
[4, 1299] |
πλεονάκις
τοὺς
αὐτούς,
ἢ
μὴ
|
τὸν |
αὐτὸν
δὶς
ἀλλ'
ἅπαξ
μόνον, |
[4, 1299] |
κατ'
ἄλλον
τόπον,
ἢ
πανταχοῦ
|
τὸν |
αὐτόν·
καὶ
πότερον
κατὰ
τὸ |
[4, 1296] |
ἐνταῦθα
ὀλιγαρχίαν,
καὶ
τῆς
ὀλιγαρχίας
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ἕκαστον
εἶδος
κατὰ |
[4, 1294] |
ἡλικίας,
καὶ
ὅταν
ἄνδρες
γένωνται,
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
(οὐθὲν
γὰρ
διάδηλος |
[4, 1289] |
ταῦτα
τίνα
τρόπον
δεῖ
καθιστάναι
|
τὸν |
βουλόμενον
ταύτας
τὰς
πολιτείας,
λέγω |
[4, 1289] |
μὲν
γεωργικὸν
δῆμον
ὁρῶμεν
ὄντα,
|
τὸν |
δ'
ἀγοραῖον,
τὸν
δὲ
βάναυσον. |
[4, 1289] |
ὁρῶμεν
ὄντα,
τὸν
δ'
ἀγοραῖον,
|
τὸν |
δὲ
βάναυσον.
Καὶ
τῶν
γνωρίμων |
[4, 1297] |
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
τῷ
παρακρούεσθαι
|
τὸν |
δῆμον.
Ἀνάγκη
γὰρ
χρόνῳ
ποτὲ |
[4, 1298] |
πολιτείαν)
ἔτι
ἢ
ταὐτὰ
ψηφίζεσθαι
|
τὸν |
δῆμον
ἢ
μηθὲν
ἐναντίον
τοῖς |
[4, 1300] |
τῶν
συγκατελθόντων
καὶ
συμμαχεσαμένων
πρὸς
|
τὸν |
δῆμον)
καὶ
ταῦτα
ἢ
αἱρέσει |
[4, 1297] |
ἐν
ταῖς
πολιτείαις
σοφίζονται
πρὸς
|
τὸν |
δῆμον
πέντε
τὸν
ἀριθμόν,
περὶ |
[4, 1292] |
νόμους
οὗτοι,
πάντα
ἀνάγοντες
εἰς
|
τὸν |
δῆμον·
συμβαίνει
γὰρ
αὐτοῖς
γίνεσθαι |
[4, 1294] |
μεγίστας
ἀρχὰς
τὴν
μὲν
αἱρεῖσθαι
|
τὸν |
δῆμον,
τῆς
δὲ
μετέχειν
(τοὺς |
[4, 1292] |
δ'
οἱ
ταῖς
ἀρχαῖς
ἐγκαλοῦντες
|
τὸν |
δῆμόν
φασι
δεῖν
κρίνειν,
ὁ |
[4, 1298] |
καὶ
διοικεῖ
ἑκάστη
πολιτεία
κατὰ
|
τὸν |
εἰρημένον
διορισμόν·
συμφέρει
δὲ
δημοκρατίᾳ |
[4, 1295] |
ἐν
τοῖς
Ἠθικοῖς
εἴρηται
τὸ
|
τὸν |
εὐδαίμονα
βίον
εἶναι
τὸν
κατ' |
[4, 1290] |
τοῦ
βορέου,
τοῦ
δὲ
νότου
|
τὸν |
εὖρον.
Ὁμοίως
δ'
ἔχει
καὶ |
[4, 1295] |
τὸ
τὸν
εὐδαίμονα
βίον
εἶναι
|
τὸν |
κατ'
ἀρετὴν
ἀνεμπόδιστον,
μεσότητα
δὲ |
[4, 1293] |
ἀρχὰς
ἔχειν,
κατὰ
νόμον
δὲ
|
τὸν |
κελεύοντα
τῶν
τελευτώντων
διαδέχεσθαι
τοὺς |
[4, 1291] |
τοῖς
αὐτοῖς,
οὐθὲν
διαφέρει
πρὸς
|
τὸν |
λόγον·
καὶ
γὰρ
ὁπλιτεύειν
καὶ |
[4, 1289] |
ὁπλιτικὸν
τὸ
δὲ
ἄνοπλον.
Καὶ
|
τὸν |
μὲν
γεωργικὸν
δῆμον
ὁρῶμεν
ὄντα, |
[4, 1292] |
αὐτοῖς
γίνεσθαι
μεγάλοις
διὰ
τὸ
|
τὸν |
μὲν
δῆμον
πάντων
εἶναι
κύριον, |
[4, 1290] |
δημοκρατίαν,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
πνεύμασι
|
τὸν |
μὲν
ζέφυρον
τοῦ
βορέου,
τοῦ |
[4, 1292] |
οὐκ
ἔστι
πολιτεία.
Δεῖ
γὰρ
|
τὸν |
μὲν
νόμον
ἄρχειν
πάντων
τῶν |
[4, 1295] |
ἀνεμπόδιστον,
μεσότητα
δὲ
τὴν
ἀρετήν,
|
τὸν |
μέσον
ἀναγκαῖον
εἶναι
βίον
βέλτιστον, |
[4, 1296] |
ὀλιγαρχικοῦ
πλήθους.
Δεῖ
δ'
ἀεὶ
|
τὸν |
νομοθέτην
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
προσλαμβάνειν |
[4, 1293] |
τρέφεσθαι
ἀπὸ
τῆς
πόλεως,
ἀνάγκη
|
τὸν |
νόμον
ἀξιοῦν
αὐτοῖς
ἄρχειν,
ἀλλὰ |
[4, 1293] |
ἀνάγκη
μὴ
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀλλὰ
|
τὸν |
νόμον
εἶναι
κύριον
(ὅσῳ
γὰρ |
[4, 1292] |
οὐ
δύνανται
δὲ
σχολάζειν,
ὥστε
|
τὸν |
νόμον
ἐπιστήσαντες
ἐκκλησιάζουσι
τὰς
ἀναγκαίας |
[4, 1292] |
μόνον
ᾖ
πολίτης,
ἄρχειν
δὲ
|
τὸν |
νόμον·
ἕτερον
δὲ
εἶδος
δημοκρατίας |
[4, 1292] |
πολίτας
ὅσοι
ἀνυπεύθυνοι,
ἄρχειν
δὲ
|
τὸν |
νόμον·
ἕτερον
δὲ
εἶδος
δημοκρατίας |
[4, 1292] |
ἀναγκαῖον
καὶ
ἐν
ταύτῃ
ἄρχειν
|
τὸν |
νόμον.
~Τέταρτον
δὲ
εἶδος
δημοκρατίας |
[4, 1293] |
εἶναι
ὥστ'
ἄνευ
νόμου
ἄρχειν
|
τὸν |
νόμον
τίθενται
τοιοῦτον.
Ἐὰν
δ' |
[4, 1292] |
εἶναι
τὸ
πλῆθος
καὶ
μὴ
|
τὸν |
νόμον.
Τοῦτο
δὲ
γίνεται
ὅταν |
[4, 1289] |
ὅτι
τὰς
διαφορὰς
ἀναγκαῖον
καὶ
|
τὸν |
ὁρισμὸν
ἔχειν
τῆς
πολιτείας
ἑκάστης |
[4, 1289] |
γνωρίμων
εἰσὶ
διαφοραὶ
καὶ
κατὰ
|
τὸν |
πλοῦτον
καὶ
τὰ
μεγέθη
τῆς |
[4, 1290] |
οὐσίαν
οἱ
πλείους
πρὶν
γενέσθαι
|
τὸν |
πόλεμον
τὸν
πρὸς
Λυδούς)
ἀλλ' |
[4, 1289] |
ὑπαρχούσαις
πολιτείαις
δεῖ
δύνασθαι
βοηθεῖν
|
τὸν |
πολιτικόν,
καθάπερ
ἐλέχθη
καὶ
πρότερον. |
[4, 1290] |
πλείους
πρὶν
γενέσθαι
τὸν
πόλεμον
|
τὸν |
πρὸς
Λυδούς)
ἀλλ'
ἔστι
δημοκρατία |
[4, 1297] |
πασῶν,
περὶ
ὧν
δεῖ
θεωρεῖν
|
τὸν |
σπουδαῖον
νομοθέτην
ἑκάστῃ
τὸ
συμφέρον· |
[4, 1295] |
εὐχὴν
γινομένην,
ἀλλὰ
βίον
τε
|
τὸν |
τοῖς
πλείστοις
κοινωνῆσαι
δυνατὸν
καὶ |
[4, 1299] |
δεῖ
τῆς
πολιτείας
τοῦτον
διωρίσθω
|
τὸν |
τρόπον.
Ἐχομένη
δὲ
τούτων
ἐστὶν |
[4, 1296] |
καὶ
δευτέραν
καὶ
τοῦτον
δὴ
|
τὸν |
τρόπον
ἐχομένην
τῷ
τὴν
μὲν |
[4, 1298] |
βουλευόμενον
πρὸς
τὰς
πολιτείας
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον,
καὶ
διοικεῖ
ἑκάστη
πολιτεία |
[4, 1293] |
ἣν
μὲν
οὖν
αἰτίαν
τέτακται
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον,
εἴρηται·
νῦν
δὲ |
[4, 1292] |
οὖν
τῆς
δημοκρατίας
εἴδη
διωρίσθω
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον.
Ὀλιγαρχίας
δὲ
εἴδη |
[4, 1294] |
τοῖς
τῶν
πενήτων,
καὶ
παιδεύονται
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον
ὃν
ἂν
δύναιντο |
[4, 1295] |
ἀρχαίοις
Ἕλλησιν
ἐγίγνοντό
τινες
μόναρχοι
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον,
οὓς
ἐκάλουν
αἰσυμνήτας) |
[4, 1288] |
λεληθέναι
τὸν
ἀγαθὸν
νομοθέτην
καὶ
|
τὸν |
ὡς
ἀληθῶς
πολιτικόν)
ἔτι
δὲ |