Livre, Pages |
[4, 1294] |
ἐκ
δὲ
τῆς
δημοκρατίας
τὸ
|
μὴ |
ἀπὸ
τιμήματος.
Ὁ
μὲν
οὖν |
[4, 1294] |
ὀλιγαρχικόν,
καὶ
δημοκρατικὸν
μὲν
τὸ
|
μὴ |
ἀπὸ
τιμήματος,
ὀλιγαρχικὸν
δὲ
τὸ |
[4, 1297] |
τὸ
ἀπογράφεσθαι,
διὰ
δὲ
τὸ
|
μὴ |
ἀπογράφεσθαι
μὴ
δικάζωσι
μηδ'
ἐκκλησιάζωσιν. |
[4, 1294] |
τῶν
ἀδυνάτων
τὸ
εὐνομεῖσθαι
τὴν
|
μὴ |
ἀριστοκρατουμένην
πόλιν
ἀλλὰ
πονηροκρατουμένην,
ὁμοίως |
[4, 1292] |
ὤν,
ζητεῖ
μοναρχεῖν
διὰ
τὸ
|
μὴ |
ἄρχεσθαι
ὑπὸ
νόμου,
καὶ
γίνεται |
[4, 1293] |
νόμον
ἀξιοῦν
αὐτοῖς
ἄρχειν,
ἀλλὰ
|
μὴ |
αὐτούς)
ἐὰν
δὲ
δὴ
ἐλάττους |
[4, 1296] |
βουλόμενον
μέρος
τῆς
πόλεως
τοῦ
|
μὴ |
βουλομένου
μένειν
τὴν
πολιτείαν.
Ἔστι |
[4, 1300] |
τὸ
τινὰς
ἐκ
τινῶν
κλήρῳ
|
(μὴ |
γινομένου
δ'
ὁμοίως)
καὶ
τὸ |
[4, 1300] |
τῶν
πολιτικῶν
λέγωμεν,
περὶ
ὧν
|
μὴ |
γινομένων
καλῶς
διαστάσεις
γίνονται
καὶ |
[4, 1297] |
εὐπόροις
ἐπιζήμιον
μὴ
κεκτημένοις,
κἂν
|
μὴ |
γυμνάζωνται,
τοῖς
μὲν
οὐδεμία
ζημία, |
[4, 1292] |
πολιτείαν
τὴν
κατὰ
τοὺς
νόμους
|
μὴ |
δημοτικὴν
εἶναι,
διὰ
δὲ
τὸ |
[4, 1297] |
διὰ
δὲ
τὸ
μὴ
ἀπογράφεσθαι
|
μὴ |
δικάζωσι
μηδ'
ἐκκλησιάζωσιν.
Τὸν
αὐτὸν |
[4, 1297] |
μὲν
εὐπόροις
εἶναι
ζημίαν
ἂν
|
μὴ |
δικάζωσι,
τοῖς
δ'
ἀπόροις
ἄδειαν, |
[4, 1294] |
τοῖς
εὐπόροις
ζημίαν
τάττουσιν
ἂν
|
μὴ |
δικάζωσι,
τοῖς
δ'
ἀπόροις
οὐδένα |
[4, 1291] |
ἐστιν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν,
εἰ
μέλλουσι
|
μὴ |
δουλεύσειν
τοῖς
ἐπιοῦσιν.
Μὴ
γὰρ |
[4, 1291] |
τὸ
μικρὰν
ἔχον
οὐσίαν
ὥστε
|
μὴ |
δύνασθαι
σχολάζειν,
ἔτι
τὸ
μὴ |
[4, 1292] |
οἱ
νόμοι
ἄρχουσι,
διὰ
τὸ
|
μὴ |
εἶναι
πρόσοδον.
Τρίτον
δ'
εἶδος |
[4, 1297] |
δὲ
ἐπικεῖσθαι
τοῖς
εὐπόροις
ἐὰν
|
μὴ |
ἐκκλησιάζωσιν,
ἢ
μόνοις
ἢ
μείζω |
[4, 1290] |
ἐλεύθεροι
ὀλίγοι
ὄντες
πλειόνων
καὶ
|
μὴ |
ἐλευθέρων
ἄρχωσι,
δῆμος,
οἷον
ἐν |
[4, 1291] |
μὴ
δύνασθαι
σχολάζειν,
ἔτι
τὸ
|
μὴ |
ἐξ
ἀμφοτέρων
πολιτῶν
ἐλεύθερον,
κἂν |
[4, 1297] |
τὸ
τοῖς
μὲν
ἔχουσι
τίμημα
|
μὴ |
ἐξεῖναι
ἐξόμνυσθαι,
τοῖς
δ'
ἀπόροις |
[4, 1292] |
ὅλως
μὲν
γὰρ
τὸ
μὲν
|
μὴ |
ἐξεῖναι
πᾶσιν
ὀλιγαρχικόν,
τὸ
δὲ |
[4, 1294] |
καὶ
σῴζεσθαι
δι'
αὑτῆς
καὶ
|
μὴ |
ἔξωθεν,
καὶ
δι'
αὑτῆς
μὴ |
[4, 1294] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἀριστοκρατεῖσθαι
τὴν
|
μὴ |
εὐνομουμένην.
Οὐκ
ἔστι
δὲ
εὐνομία |
[4, 1288] |
τέχναις
καὶ
ταῖς
ἐπιστήμαις
ταῖς
|
μὴ |
κατὰ
μόριον
γινομέναις,
ἀλλὰ
περὶ |
[4, 1297] |
κεκτῆσθαι,
τοῖς
δ'
εὐπόροις
ἐπιζήμιον
|
μὴ |
κεκτημένοις,
κἂν
μὴ
γυμνάζωνται,
τοῖς |
[4, 1297] |
Τοῖς
μὲν
γὰρ
ἀπόροις
ἔξεστι
|
μὴ |
κεκτῆσθαι,
τοῖς
δ'
εὐπόροις
ἐπιζήμιον |
[4, 1298] |
περὶ
ὧν
ὁ
νόμος
ἀπαγορεύει
|
μὴ |
κινῶσιν
ἀλλ'
ἀκολουθῶσι,
καὶ
ἐξῇ |
[4, 1298] |
ἄλλων
ἄρχοντες,
καὶ
οὗτοι
αἱρετοί,
|
μὴ |
κληρωτοί,
ἀριστοκρατία
ἡ
πολιτεία.
Ἐὰν |
[4, 1298] |
ποιεῖν
τὸ
πλῆθος,
καταψηφιζόμενον
δὲ
|
μὴ |
κύριον,
ἀλλ'
ἐπαναγέσθω
πάλιν
ἐπὶ |
[4, 1297] |
ὅταν
πόλεμος
ᾖ,
ὀκνεῖν,
ἂν
|
μὴ |
λαμβάνωσι
τροφήν,
ἄποροι
δὲ
ὦσιν· |
[4, 1289] |
ἀληθές.
Ὥστε
δεῖ
τὰς
διαφορὰς
|
μὴ |
λανθάνειν
τὰς
τῶν
πολιτειῶν,
πόσαι, |
[4, 1299] |
ἀρχήν.
Ἁρμόττει
δὲ
καὶ
τοῦτο
|
μὴ |
λεληθέναι,
ποίων
δεῖ
κατὰ
τόπον |
[4, 1292] |
ἐλεύθεροι
ὦσι,
μετέχειν
τῆς
πολιτείας,
|
μὴ |
μέντοι
μετέχειν
διὰ
τὴν
προειρημένην |
[4, 1296] |
ἢ
τῶν
πλουσίων
τοὺς
ἀπόρους,
|
μὴ |
μέντοι
τοσοῦτον
ὑπερέχειν
τῷ
ποσῷ |
[4, 1290] |
τούτων
οἱ
χίλιοι
πλούσιοι,
καὶ
|
μὴ |
μεταδιδοῖεν
ἀρχῆς
τοῖς
τριακοσίοις
καὶ |
[4, 1290] |
εἰ
τοῖς
ἄλλοις
οὖσι
πλουσίοις
|
μὴ |
μετείη
τῶν
τιμῶν.
~Μᾶλλον
τοίνυν |
[4, 1291] |
εἶναι
μετέχειν
καὶ
τὸν
ἀποβάλλοντα
|
μὴ |
μετέχειν·
~ἕτερον
εἶδος
δημοκρατίας
τὸ |
[4, 1292] |
ἀρχὰς
τηλικούτων
ὥστε
τοὺς
ἀπόρους
|
μὴ |
μετέχειν,
πλείους
ὄντας,
ἐξεῖναι
δὲ |
[4, 1297] |
Ἐθέλουσι
γὰρ
οἱ
πένητες
καὶ
|
μὴ |
μετέχοντες
τῶν
τιμῶν
ἡσυχίαν
ἔχειν, |
[4, 1297] |
τῆς
πολιτείας
εἶναι
πλείους
τῶν
|
μὴ |
μετεχόντων,
τοῦτο
τάττειν.
Ἐθέλουσι
γὰρ |
[4, 1297] |
δὲ
διὰ
τὸ
μὴ
φοβεῖσθαι
|
μὴ |
μετέχωσιν.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
ὀλιγαρχικὰ |
[4, 1289] |
πάσαις,
εἴπερ
δὴ
πλείους
καὶ
|
μὴ |
μία
δημοκρατία
μηδὲ
ὀλιγαρχία
μόνον |
[4, 1293] |
τὴν
καλουμένην
πολιτείαν.
Ὅπου
γὰρ
|
μὴ |
μόνον
πλουτίνδην
ἀλλὰ
καὶ
ἀριστίνδην |
[4, 1292] |
δημοκρατίαν
οὐ
πολιτείαν.
Ὅπου
γὰρ
|
μὴ |
νόμοι
ἄρχουσιν,
οὐκ
ἔστι
πολιτεία. |
[4, 1292] |
τὸ
νῦν
λεχθὲν
καὶ
ἄρχῃ
|
μὴ |
ὁ
νόμος
ἀλλ'
οἱ
ἄρχοντες. |
[4, 1292] |
τὰ
ψηφίσματα
κύρια
ᾖ
ἀλλὰ
|
μὴ |
ὁ
νόμος·
συμβαίνει
δὲ
τοῦτο |
[4, 1298] |
μὲν
τὸ
κατὰ
μέρος
ἀλλὰ
|
μὴ |
πάντας
ἀθρόους
(ὥσπερ
ἐν
τῇ |
[4, 1300] |
αἱρέσει
τῶν
ἀρχῶν·
τὸ
δὲ
|
μὴ |
πάντας
ἅμα
μὲν
καθιστάναι,
ἐξ |
[4, 1298] |
διὰ
τὸ
μετριάζειν·
ὅταν
δὲ
|
μὴ |
πάντες
τοῦ
βουλεύεσθαι
μετέχωσιν
ἀλλ' |
[4, 1298] |
οἱ
δημοτικοὶ
τῶν
πολιτικῶν
ἢ
|
μὴ |
πᾶσι
διδόναι
μισθόν,
ἀλλ'
ὅσοι |
[4, 1294] |
τὸ
εὖ
κεῖσθαι
τοὺς
νόμους,
|
μὴ |
πείθεσθαι
δέ.
Διὸ
μίαν
μὲν |
[4, 1289] |
ἱπποτροφίας
(τοῦτο
γὰρ
οὐ
ῥᾴδιον
|
μὴ |
πλουτοῦντας
ποιεῖν·
διόπερ
ἐπὶ
τῶν |
[4, 1293] |
καλεῖται.
Καὶ
γὰρ
ἐν
ταῖς
|
μὴ |
ποιουμέναις
κοινὴν
ἐπιμέλειαν
ἀρετῆς
εἰσὶν |
[4, 1293] |
γὰρ
καλοῦσινν,
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
|
μὴ |
πολλάκις
γίνεσθαι
λανθάνει
τοὺς
πειρωμένους |
[4, 1293] |
ἔχωσιν
οὐσίαν,
ἐλάττω
δὲ
καὶ
|
μὴ |
πολλὴν
λίαν,
τὸ
τῆς
πρώτης |
[4, 1295] |
τὸ
σφέτερον
αὐτῆς
συμφέρον,
ἀλλὰ
|
μὴ |
πρὸς
τὸ
τῶν
ἀρχομένων.
Διόπερ |
[4, 1296] |
ἀφεστηκυῖαν
τοῦ
μέσου
πλεῖον,
ἂν
|
μὴ |
πρὸς
ὑπόθεσιν
κρίνῃ
τις.
Λέγω |
[4, 1293] |
ἁπλῶς
κατ'
ἀρετὴν
πολιτείαν
καὶ
|
μὴ |
πρὸς
ὑπόθεσίν
τινα
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν |
[4, 1292] |
δὲ
δὴ
ἐξεῖναι
σχολάζειν
ἀδύνατον
|
μὴ |
προσόδων
οὐσῶν.
Τοῦτο
μὲν
οὖν |
[4, 1288] |
ἐστίν)
ἔτι
δ'
ἐάν
τις
|
μὴ |
τῆς
ἱκνουμένης
ἐπιθυμῇ
μήθ'
ἕξεως |
[4, 1299] |
ἀλλὰ
πλεονάκις
τοὺς
αὐτούς,
ἢ
|
μὴ |
τὸν
αὐτὸν
δὶς
ἀλλ'
ἅπαξ |
[4, 1292] |
δ'
εἶναι
τὸ
πλῆθος
καὶ
|
μὴ |
τὸν
νόμον.
Τοῦτο
δὲ
γίνεται |
[4, 1293] |
τῶν
μετεχόντων
τοῦ
πολιτεύματος
ἀνάγκη
|
μὴ |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀλλὰ
τὸν
νόμον |
[4, 1292] |
εἶναι
τὰ
ψηφίσματα
κύρια
ἀλλὰ
|
μὴ |
τοὺς
νόμους
οὗτοι,
πάντα
ἀνάγοντες |
[4, 1294] |
μὴ
ἔξωθεν,
καὶ
δι'
αὑτῆς
|
μὴ |
τῷ
πλείους
ἔξωθεν
εἶναι
τοὺς |
[4, 1297] |
μετέχωσιν,
οἱ
δὲ
διὰ
τὸ
|
μὴ |
φοβεῖσθαι
μὴ
μετέχωσιν.
Ταῦτα
μὲν |