Alphabétiquement     [«   »]
Τηλεκλέους 1
τηλικούτων 1
Τὴν 2
τὴν 131
τῆς 101
τί 8
τι 9
Fréquences     [«    »]
127 δ
117
121 τὰς
131 τὴν
150 γὰρ
193 μὲν
195 τὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre IV

τὴν


Livre, Pages
[4, 1300]   στρατηγίας καὶ τῆς τῶν περὶ  τὴν   ἀγορὰν συμβολαίων κυρίας. Λοιπὸν δὲ
[4, 1292]   διὰ δὲ τὸ ἔθος καὶ  τὴν   ἀγωγὴν πολιτεύεσθαι δημοτικῶς, ὁμοίως δὲ
[4, 1288]   ἕξεως μήτ' ἐπιστήμης τῶν περὶ  τὴν   ἀγωνίαν, μηδὲν ἧττον τοῦ παιδοτρίβου
[4, 1298]   καὶ ποίαν τινὰ δεῖ γίνεσθαι  τὴν   αἵρεσιν αὐτῶν, τρίτον δέ τί
[4, 1288]   ἁπάσαις· νῦν δ' οἱ μὲν  τὴν   ἀκροτάτην καὶ δεομένην πολλῆς χορηγίας
[4, 1294]   ἀριστοκρατίαν μάλιστα τῶν ἄλλων παρὰ  τὴν   ἀληθινὴν καὶ πρώτην. Ὅτι μὲν
[4, 1291]   τοιαῦτα μᾶλλον θετέον τῶν εἰς  τὴν   ἀναγκαίαν χρῆσιν συντεινόντων, τὸ πολεμικὸν
[4, 1297]   ἄρχειν οὐκ ἂν ὑπομείνειαν διὰ  τὴν   ἀπιστίαν τὴν πρὸς ἀλλήλους· πανταχοῦ
[4, 1295]   κατ' ἀρετὴν ἀνεμπόδιστον, μεσότητα δὲ  τὴν   ἀρετήν, τὸν μέσον ἀναγκαῖον εἶναι
[4, 1288]   γὰρ κάλλιστα πεφυκότι καὶ κεχορηγημένῳ  τὴν   ἀρίστην ἀναγκαῖον ἁρμόττειν) καὶ τίς
[4, 1288]   χρησίμων διαμαρτάνουσιν. Οὐ γὰρ μόνον  τὴν   ἀρίστην δεῖ θεωρεῖν, ἀλλὰ καὶ
[4, 1288]   πολιτείαν τῆς αὐτῆς ἐστιν ἐπιστήμης  τὴν   ἀρίστην θεωρῆσαι τίς ἐστι καὶ
[4, 1289]   κοινοτάτη καὶ τίς αἱρετωτάτη μετὰ  τὴν   ἀρίστην πολιτείαν, κἂν εἴ τις
[4, 1293]   μὲν οὖν παρὰ τὴν πρώτην  τὴν   ἀρίστην πολιτείαν ταῦτα δύο εἴδη,
[4, 1288]   εἴ τινι πόλει συμβέβηκε μήτε  τὴν   ἀρίστην πολιτεύεσθαι πολιτείαν, ἀχορήγητον δὲ
[4, 1290]   εἶναι μέρος ἐν τοῖς περὶ  τὴν   ἀριστοκρατίαν· ἐκεῖ γὰρ διείλομεν ἐκ
[4, 1289]   καὶ τῶν ἄλλων πολλοὶ περὶ  τὴν   Ἀσίαν) ἔτι πρὸς ταῖς κατὰ
[4, 1296]   αἱ μεγάλαι πόλεις ἀστασιαστότεραι διὰ  τὴν   αὐτὴν αἰτίαν, ὅτι πολὺ τὸ
[4, 1291]   καὶ τὰ τούτοις λεγόμενα κατὰ  τὴν   αὐτὴν διαφοράν. Δημοκρατία μὲν οὖν
[4, 1294]   ὀλιγαρχίαν ὅρος, ὅταν ἐνδέχηται λέγειν  τὴν   αὐτὴν πολιτείαν δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν.
[4, 1300]   καὶ τούτων τοὺς τρόπους κατὰ  τὴν   αὐτὴν ὑπόθεσιν. Ἔστι δὲ διαφορὰ
[4, 1295]   τὸ δεσποτικῶς ἄρχειν καὶ κατὰ  τὴν   αὑτῶν γνώμην· τρίτον δὲ εἶδος
[4, 1293]   ἀγαθοὶ πρὸς τὴν πολιτείαν εἰσὶ  τὴν   αὑτῶν) οὐ μὴν ἀλλ' εἰσί
[4, 1296]   τὴν ἐγγύτατα ταύτης, χείρω δὲ  τὴν   ἀφεστηκυῖαν τοῦ μέσου πλεῖον, ἂν
[4, 1295]   ἐπαλλάττειν πως αὐτῶν καὶ πρὸς  τὴν   βασιλείαν, διὰ τὸ κατὰ νόμον
[4, 1293]   διήλθομεν ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις  (τὴν   γὰρ ἐκ τῶν ἀρίστων ἁπλῶς
[4, 1297]   ἐξ ἀρχῆς ἐκ τῶν ἱππέων  (τὴν   γὰρ ἰσχὺν καὶ τὴν ὑπεροχὴν
[4, 1289]   καὶ θειοτάτης παρέκβασιν εἶναι χειρίστην,  τὴν   δὲ βασιλείαν ἀναγκαῖον τοὔνομα
[4, 1294]   καὶ τῶν ἀπόρων, πολιτείαν λεκτέον,  τὴν   δὲ τῶν τριῶν ἀριστοκρατίαν μάλιστα
[4, 1296]   τῷ τὴν μὲν εἶναι βελτίω  τὴν   δὲ χείρω, διωρισμένης τῆς ἀρίστης
[4, 1289]   πολὺ τῆς πολιτείας) μετριωτάτην δὲ  τὴν   δημοκρατίαν. Ἤδη μὲν οὖν τις
[4, 1294]   δῆλον ἔσται καὶ οἷς ὁρίζονται  τὴν   δημοκρατίαν καὶ τὴν ὀλιγαρχίαν· ληπτέον
[4, 1293]   τὰς μὲν ἀποκλινούσας ὡς πρὸς  τὴν   δημοκρατίαν πολιτείας, τὰς δὲ πρὸς
[4, 1288]   ἐξ ὑποθέσεως (δεῖ γὰρ καὶ  τὴν   δοθεῖσαν δύνασθαι θεωρεῖν, ἐξ ἀρχῆς
[4, 1295]   περὶ βασιλείας ἐπεσκοποῦμεν, διὰ τὸ  τὴν   δύναμιν ἐπαλλάττειν πως αὐτῶν καὶ
[4, 1288]   παρασκευάσαι γε καὶ ταύτην ἐστὶ  τὴν   δύναμιν. Ὁμοίως δὲ τοῦτο καὶ
[4, 1290]   δὲ διανέμονται πάντες κατὰ  τὴν   δύναμιν τῶν μετεχόντων κατά
[4, 1288]   ἀρίστην δεῖ θεωρεῖν, ἀλλὰ καὶ  τὴν   δυνατήν, ὁμοίως δὲ καὶ τὴν
[4, 1290]   γὰρ ἐκεῖ τίθενται εἴδη δύο,  τὴν   δωριστὶ καὶ τὴν φρυγιστί, τὰ
[4, 1296]   Ἀεὶ γὰρ ἀναγκαῖον εἶναι βελτίω  τὴν   ἐγγύτατα ταύτης, χείρω δὲ τὴν
[4, 1296]   ὑπερέχει τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος  τὴν   εἰρημένην ἀναλογίαν, ἐνταῦθα πέφυκεν εἶναι
[4, 1290]   διὰ τί, λέγωμεν ἀρχὴν λαβόντες  τὴν   εἰρημένην πρότερον. Ὁμολογοῦμεν γὰρ οὐχ
[4, 1288]   τὴν κρατίστην τε ἁπλῶς καὶ  τὴν   ἐκ τῶν ὑποκειμένων ἀρίστην οὐ
[4, 1288]   εἶναι καὶ τῶν ἀναγκαίων, μήτε  τὴν   ἐνδεχομένην ἐκ τῶν ὑπαρχόντων, ἀλλά
[4, 1289]   πάντων τούτων ὅταν ποιησώμεθα συντόμως  τὴν   ἐνδεχομένην μνείαν, πειρατέον ἐπελθεῖν τίνες
[4, 1288]   ἀληθῶς πολιτικόν) ἔτι δὲ τρίτην  τὴν   ἐξ ὑποθέσεως (δεῖ γὰρ καὶ
[4, 1294]   πᾶσιν ἐν τοῖς συσσιτίοις, καὶ  τὴν   ἐσθῆτα οἱ πλούσιοι τοιαύτην οἵαν
[4, 1292]   αἰτίας· ἕτερον δὲ εἶδος διὰ  τὴν   ἐχομένην διαίρεσιν· ἔστι γὰρ καὶ
[4, 1297]   ἐπιζήμιον, ὅπως οἱ μὲν διὰ  τὴν   ζημίαν μετέχωσιν, οἱ δὲ διὰ
[4, 1297]   ζημίαι τούτοις, ἵνα διὰ μὲν  τὴν   ζημίαν φεύγωσι τὸ ἀπογράφεσθαι, διὰ
[4, 1291]   διατρῖβον, ἄλλο δὲ τὸ περὶ  τὴν   θάλατταν, καὶ τούτου τὸ μὲν
[4, 1297]   ὥστ' ἐν τοῖς ἱππεῦσιν εἶναι  τὴν   ἰσχύν) αὐξανομένων δὲ τῶν πόλεων
[4, 1293]   μοναρχίαν ὀλιγαρχίαν δημοκρατίαν, τέταρτον δὲ  τὴν   καλουμένην ἀριστοκρατίαν) πέμπτη δ' ἐστὶν
[4, 1290]   ὡς οὖσαν ὀλιγαρχίαν τινά, καὶ  τὴν   καλουμένην πολιτείαν δημοκρατίαν, ὥσπερ ἐν
[4, 1293]   καὶ καλοῦνται ἀριστοκρατίαι καὶ πρὸς  τὴν   καλουμένην πολιτείαν. Ὅπου γὰρ μὴ
[4, 1295]   χορηγίας τυχηρᾶς, μήτε πρὸς πολιτείαν  τὴν   κατ' εὐχὴν γινομένην, ἀλλὰ βίον
[4, 1292]   συμβέβηκεν ὥστε τὴν μὲν πολιτείαν  τὴν   κατὰ τοὺς νόμους μὴ δημοτικὴν
[4, 1299]   ἅπαξ μόνον, ἔτι δὲ περὶ  τὴν   κατάστασιν τῶν ἀρχῶν, ἐκ τίνων
[4, 1288]   ἀρίστης τυχεῖν ἴσως ἀδύνατον, ὥστε  τὴν   κρατίστην τε ἁπλῶς καὶ τὴν
[4, 1300]   τὴν κυρίαν τῶν προσόδων καὶ  τὴν   κυρίαν τῆς φυλακῆς· ἄλλο γὰρ
[4, 1300]   Λέγω δὲ δύναμιν ἀρχῆς οἷον  τὴν   κυρίαν τῶν προσόδων καὶ τὴν
[4, 1294]   τῶν ἄκρων· ὅπερ συμβαίνει περὶ  τὴν   Λακεδαιμονίων πολιτείαν. Πολλοὶ γὰρ ἐγχειροῦσι
[4, 1288]   λέγοντες, τὰς ὑπαρχούσας ἀναιροῦντες πολιτείας,  τὴν   Λακωνικὴν τινα ἄλλην ἐπαινοῦσι.
[4, 1291]   κατὰ μέρος τῇ πόλει ταύτην  τὴν   λειτουργίαν. Λοιπὰ δὲ περὶ ὧν
[4, 1288]   φαυλοτέραν) Παρὰ πάντα δὲ ταῦτα  τὴν   μάλιστα πάσαις ταῖς πόλεσιν ἁρμόττουσαν
[4, 1293]   ταύτην εἶναι πολιτείαν, ἡμῖν δὲ  τὴν   μέθοδον εἶναι περὶ πολιτείας. Δι'
[4, 1294]   τὸ δύο τὰς μεγίστας ἀρχὰς  τὴν   μὲν αἱρεῖσθαι τὸν δῆμον, τῆς
[4, 1296]   δὴ τὸν τρόπον ἐχομένην τῷ  τὴν   μὲν εἶναι βελτίω τὴν δὲ
[4, 1293]   δημοκρατίαν τε καὶ ὀλιγαρχίαν, ὧν  τὴν   μὲν ἑτέραν λέγουσί τε πάντες
[4, 1292]   ὁμοίως δὲ πάλιν παρ' ἄλλοις  τὴν   μὲν κατὰ τοὺς νόμους εἶναι
[4, 1292]   λανθάνειν ὅτι πολλαχοῦ συμβέβηκεν ὥστε  τὴν   μὲν πολιτείαν τὴν κατὰ τοὺς
[4, 1289]   καὶ δευτέρα τίς. Ἀνάγκη γὰρ  τὴν   μὲν τῆς πρώτης καὶ θειοτάτης
[4, 1294]   πλοῦτος καὶ ἀρετήή, φανερὸν ὅτι  τὴν   μὲν τοῖν δυοῖν μίξιν, τῶν
[4, 1296]   ταύτας τὰς αἰτίας μηδέποτε  τὴν   μέσην γίνεσθαι πολιτείαν ὀλιγάκις
[4, 1298]   τε ὦσι καὶ πλείους διὰ  τὴν   μετριότητα τοῦ τιμήματος, καὶ περὶ
[4, 1294]   εἶναι τῶν ἀδυνάτων τὸ εὐνομεῖσθαι  τὴν   μὴ ἀριστοκρατουμένην πόλιν ἀλλὰ πονηροκρατουμένην,
[4, 1294]   πονηροκρατουμένην, ὁμοίως δὲ καὶ ἀριστοκρατεῖσθαι  τὴν   μὴ εὐνομουμένην. Οὐκ ἔστι δὲ
[4, 1295]   Τοιαύτην δ' ἀναγκαῖον εἶναι τυραννίδα  τὴν   μοναρχίαν ἥτις ἀνυπεύθυνος ἄρχει τῶν
[4, 1299]   γὰρ ἐμποδιοῦσιν ἀλλήλαις) καὶ πρὸς  τὴν   ὀλιγανθρωπίαν ἀναγκαῖον τὰ ἀρχεῖα οἷον
[4, 1289]   πλεῖστον ἀπέχειν πολιτείας, δεύτερον δὲ  τὴν   ὀλιγαρχίαν (ἡ γὰρ ἀριστοκρατία διέστηκεν
[4, 1294]   οἷς ὁρίζονται τὴν δημοκρατίαν καὶ  τὴν   ὀλιγαρχίαν· ληπτέον γὰρ τὴν τούτων
[4, 1293]   δημοκρατίαν πολιτείας, τὰς δὲ πρὸς  τὴν   ὀλιγαρχίαν μᾶλλον ἀριστοκρατίας διὰ τὸ
[4, 1293]   τῆς καλουμένης πολιτείας ῥέπουσι πρὸς  τὴν   ὀλιγαρχίαν μᾶλλον. Λοιπὸν δ' ἐστὶν
[4, 1296]   ἡγεμονίᾳ γενομένων τῆς Ἑλλάδος πρὸς  τὴν   παρ' αὑτοῖς ἑκάτεροι πολιτείαν ἀποβλέποντες
[4, 1295]   Ὥστ' ἀναγκαῖον ἄριστα πολιτεύεσθαι ταύτην  τὴν   πόλιν ἐστὶν ἐξ ὧν φαμὲν
[4, 1297]   τῶν ἑτέρων μόνον. ~Δεῖ δὲ  τὴν   πολιτείαν εἶναι μὲν ἐκ τῶν
[4, 1293]   ἐν ταῖς ἄλλαις ἀγαθοὶ πρὸς  τὴν   πολιτείαν εἰσὶ τὴν αὑτῶν) οὐ
[4, 1296]   πόλεως τοῦ μὴ βουλομένου μένειν  τὴν   πολιτείαν. Ἔστι δὲ πᾶσα πόλις
[4, 1298]   λύειν οὐθὲν δυνήσεται τῶν περὶ  τὴν   πολιτείαν) ἔτι ταὐτὰ ψηφίζεσθαι
[4, 1297]   συμφέρον· ὧν ἐχόντων καλῶς ἀνάγκη  τὴν   πολιτείαν ἔχειν καλῶς, καὶ τὰς
[4, 1297]   πλεονεξίαι τῶν πλουσίων ἀπολλύασι μᾶλλον  τὴν   πολιτείαν αἱ τοῦ δήμου.
[4, 1289]   δ' οἱ κεχωρισμένοι τῶν δηλούντων  τὴν   πολιτείαν, καθ' οὓς δεῖ τοὺς
[4, 1292]   προυυπάρχοντες, κρατοῦσι δ' οἱ μεταβαλόντες  τὴν   πολιτείαν. Ὅτι δ' ἔστι τοσαῦτα
[4, 1300]   κοινῶν ἀδικεῖ, ἕτερον ὅσα εἰς  τὴν   πολιτείαν φέρει, τέταρτον καὶ ἄρχουσι
[4, 1296]   μέσον ἐκβαίνοντες καθ' αὑτοὺς ἄγουσι  τὴν   πολιτείαν, ὥστε δῆμος γίγνεται
[4, 1292]   πολιτείας, μὴ μέντοι μετέχειν διὰ  τὴν   προειρημένην αἰτίαν, ὥστ' ἀναγκαῖον καὶ
[4, 1292]   κρίνειν, δὲ ἀσμένως δέχεται  τὴν   πρόκλησιν· ὥστε καταλύονται πᾶσαι αἱ
[4, 1297]   ἂν ὑπομείνειαν διὰ τὴν ἀπιστίαν  τὴν   πρὸς ἀλλήλους· πανταχοῦ δὲ πιστότατος
[4, 1297]   περὶ τῶν ἐφεξῆς, λαβόντες ἀρχὴν  τὴν   προσήκουσαν αὐτῶν. Ἔστι δὴ τρία
[4, 1296]   τὸ τῶν γεωργῶν ὑπερτείνῃ πλῆθος,  τὴν   πρώτην δημοκρατίαν, ἐὰν δὲ τὸ
[4, 1293]   ἀρετῆς. Ἀριστοκρατίας μὲν οὖν παρὰ  τὴν   πρώτην τὴν ἀρίστην πολιτείαν ταῦτα
[4, 1288]   τὴν δυνατήν, ὁμοίως δὲ καὶ  τὴν   ῥᾴω καὶ κοινοτέραν ἁπάσαις· νῦν
[4, 1295]   τῆς μάλιστα λεγομένης βασιλείας ἐποιούμεθα  τὴν   σκέψιν, πότερον ἀσύμφορος συμφέρει
[4, 1297]   ὄντες τὸ πλῆθος καὶ κατὰ  τὴν   σύνταξιν φαῦλοι ὑπέμενον τὸ ἄρχεσθαι.
[4, 1295]   ἐστὶν ἐξ ὧν φαμὲν φύσει  τὴν   σύστασιν εἶναι τῆς πόλεως. Καὶ
[4, 1294]   οὔσης διὰ τὸ δημοκρατικὰ πολλὰ  τὴν   τάξιν ἔχειν, οἷον πρῶτον τὸ
[4, 1296]   ἐφ' ἡγεμονίᾳ γενομένων ταύτην ἀποδοῦναι  τὴν   τάξιν, ἤδη δὲ καὶ τοῖς
[4, 1298]   νόμων ὦσιν, ὀλιγαρχικὴν ἀναγκαῖον εἶναι  τὴν   τάξιν ταύτην. Ὅταν δὲ τινῶν
[4, 1296]   τὸ τῶν βαναύσων καὶ μισθαρνούντων,  τὴν   τελευταίαν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰς
[4, 1295]   γὰρ ἑκὼν ὑπομένει τῶν ἐλευθέρων  τὴν   τοιαύτην ἀρχήν. Τυραννίδος μὲν οὖν
[4, 1298]   πάντας καὶ περὶ ἁπάντων δημοτικόν·  τὴν   τοιαύτην γὰρ ἰσότητα ζητεῖ
[4, 1290]   οὐδεὶς ἂν ὀλιγαρχίαν προσαγορεύσειεν οὐδὲ  τὴν   τοιαύτην, εἰ τοῖς ἄλλοις οὖσι
[4, 1292]   ἂν δόξειεν ἐπιτιμᾶν φάσκων  τὴν   τοιαύτην εἶναι δημοκρατίαν οὐ πολιτείαν.
[4, 1292]   ταῖς δημοκρατίαις· καὶ καλοῦσι δὴ  τὴν   τοιαύτην ὀλιγαρχίαν δυναστείαν. Ὀλιγαρχίας μὲν
[4, 1289]   ~ἢ διὰ πολλὴν ὑπεροχὴν εἶναι  τὴν   τοῦ βασιλεύοντος· ὥστε τὴν τυραννίδα
[4, 1296]   πλοῦτον παιδείαν εὐγένειαν, ποσὸν δὲ  τὴν   τοῦ πλήθους ὑπεροχήν. Ἐνδέχεται δὲ
[4, 1294]   καὶ τὴν ὀλιγαρχίαν· ληπτέον γὰρ  τὴν   τούτων διαίρεσιν, εἶτα ἐκ τούτων
[4, 1290]   μὲν οὖν ἐστι τὸ περὶ  τὴν   τροφὴν πλῆθος, οἱ καλούμενοι γεωργοί,
[4, 1294]   πένης οὕτω) τὰ περὶ  τὴν   τροφὴν ταὐτὰ πᾶσιν ἐν τοῖς
[4, 1294]   ἔχειν, οἷον πρῶτον τὸ περὶ  τὴν   τροφὴν τῶν παίδων νὁμοίως γὰρ
[4, 1295]   ὑπάρχει παισὶν οὖσιν· διὰ γὰρ  τὴν   τρυφὴν οὐδ' ἐν τοῖς διδασκαλείοις
[4, 1289]   εἶναι τὴν τοῦ βασιλεύοντος· ὥστε  τὴν   τυραννίδα χειρίστην οὖσαν πλεῖστον ἀπέχειν
[4, 1295]   ἀνθρώπων, μήτε πρὸς ἀρετὴν συγκρίνουσι  τὴν   ὑπὲρ τοὺς ἰδιώτας, μήτε πρὸς
[4, 1293]   Ἐπεὶ οὖν ἀριστοκρατία βούλεται  τὴν   ὑπεροχὴν ἀπονέμειν τοῖς ἀρίστοις τῶν
[4, 1297]   ἱππέων (τὴν γὰρ ἰσχὺν καὶ  τὴν   ὑπεροχὴν ἐν τοῖς ἱππεῦσιν
[4, 1296]   ἴσην, ἀλλὰ τῆς νίκης ἆθλον  τὴν   ὑπεροχὴν τῆς πολιτείας λαμβάνουσιν, καὶ
[4, 1296]   καὶ ἕκαστον εἶδος δημοκρατίας κατὰ  τὴν   ὑπεροχὴν τοῦ δήμου ἑκάστου, οἷον
[4, 1296]   αὐτὸν τρόπον ἕκαστον εἶδος κατὰ  τὴν   ὑπεροχὴν τοῦ ὀλιγαρχικοῦ πλήθους. Δεῖ
[4, 1293]   μὲν πάντες τῆς πολιτείας διὰ  τὴν   ὑπεροχὴν τοῦ πλήθους, κοινωνοῦσι δὲ
[4, 1290]   εἴδη δύο, τὴν δωριστὶ καὶ  τὴν   φρυγιστί, τὰ δ' ἄλλα συντάγματα
[4, 1291]   πόλιν ἄξιον εἶναι καλεῖν  τὴν   φύσει δούλην· αὐτάρκης γὰρ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/01/2007