Livre, Chap.
[2, 51]	ἕν τε οὐδὲ ἓν κατέστη	ἴαμα	ὡς εἰπεῖν ὅτι χρῆν προσφέροντας
[2, 47]	οὐδαμοῦ ἐμνημονεύετο γενέσθαι. οὔτε γὰρ	ἰατροὶ	ἤρκουν τὸ πρῶτον θεραπεύοντες ἀγνοίᾳ,
[2, 48]	αὐτοῦ ὡς ἕκαστος γιγνώσκει καὶ	ἰατρὸς	καὶ ἰδιώτης, ἀφ' ὅτου εἰκὸς
[2, 49]	ἀποκαθάρσεις χολῆς πᾶσαι ὅσαι ὑπὸ	ἰατρῶν	ὠνομασμέναι εἰσὶν ἐπῇσαν, καὶ αὗται
[2, 77]	οὐ μεγάλην· πᾶσαν γὰρ δὴ	ἰδέαν	ἐπενόουν, εἴ πως σφίσιν ἄνευ
[2, 51]	τοιοῦτον ἦν ἐπὶ πᾶν τὴν	ἰδέαν.	καὶ ἄλλο παρελύπει κατ' ἐκεῖνον
[2, 19]	προσβαλόντες τῇ Οἰνόῃ καὶ πᾶσαν	ἰδέαν	πειράσαντες οὐκ ἐδύναντο ἑλεῖν, οἵ
[2, 13]	ἐτύγχανε, μὴ πολλάκις ἢ αὐτὸς	ἰδίᾳ	βουλόμενος χαρίζεσθαι τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ
[2, 65]	τε τὸν πόλεμον μᾶλλον ὥρμηντο,	ἰδίᾳ	δὲ τοῖς παθήμασιν ἐλυποῦντο, ὁ
[2, 67]	καὶ Τεγεάτης Τιμαγόρας καὶ Ἀργεῖος	ἰδίᾳ	Πόλλις, πορευόμενοι ἐς τὴν Ἀσίαν
[2, 44]	οἷς ἔτι ἡλικία τέκνωσιν ποιεῖσθαι·	ἰδίᾳ	τε γὰρ τῶν οὐκ ὄντων
[2, 43]	κοινῇ γὰρ τὰ σώματα διδόντες	ἰδίᾳ	τὸν ἀγήρων ἔπαινον ἐλάμβανον καὶ
[2, 37]	μὲν τοὺς νόμους πρὸς τὰ	ἴδια	διάφορα πᾶσι τὸ ἴσον, κατὰ
[2, 65]	κατὰ τὰς ἰδίας φιλοτιμίας καὶ	ἴδια	κέρδη κακῶς ἔς τε σφᾶς
[2, 37]	ἀχθηδόνας προστιθέμενοι. ἀνεπαχθῶς δὲ τὰ	ἴδια	προσομιλοῦντες τὰ δημόσια διὰ δέος
[2, 61]	θρασύτητι ὀρεγόμενον) ἀπαλγήσαντας δὲ τὰ	ἴδια	τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας ἀντιλαμβάνεσθαι.
[2, 38]	γε καὶ θυσίαις διετησίοις νομίζοντες,	ἰδίαις	δὲ κατασκευαῖς εὐπρεπέσιν, ὧν καθ'
[2, 65]	οἰχομένοις ἐπιγιγνώσκοντες, ἀλλὰ κατὰ τὰς	ἰδίας	διαβολὰς περὶ τῆς τοῦ δήμου
[2, 65]	αὐτοὶ ἐν σφίσι κατὰ τὰς	ἰδίας	διαφορὰς περιπεσόντες ἐσφάλησαν. τοσοῦτον τῷ
[2, 2]	καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ, βουλόμενοι	ἰδίας	ἕνεκα δυνάμεως ἄνδρας τε τῶν
[2, 60]	ὁπότε οὖν πόλις μὲν τὰς	ἰδίας	ξυμφορὰς οἵα τε φέρειν, εἷς
[2, 65]	πολέμου δοκοῦντα εἶναι κατὰ τὰς	ἰδίας	φιλοτιμίας καὶ ἴδια κέρδη κακῶς
[2, 13]	καὶ ἀργυρίου ἔν τε ἀναθήμασιν	ἰδίοις	καὶ δημοσίοις καὶ ὅσα ἱερὰ
[2, 42]	μᾶλλον ὠφέλησαν ἢ ἐκ τῶν	ἰδίων	ἔβλαψαν. τῶνδε δὲ οὔτε πλούτου
[2, 65]	ἐπολίτευσαν, ἃ κατορθούμενα μὲν τοῖς	ἰδιώταις	τιμὴ καὶ ὠφελία μᾶλλον ἦν,
[2, 60]	πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν τοὺς	ἰδιώτας	ἢ καθ' ἕκαστον τῶν πολιτῶν
[2, 48]	ἕκαστος γιγνώσκει καὶ ἰατρὸς καὶ	ἰδιώτης,	ἀφ' ὅτου εἰκὸς ἦν γενέσθαι
[2, 8]	ἐλευθεροῦσιν. ἔρρωτό τε πᾶς καὶ	ἰδιώτης	καὶ πόλις εἴ τι δύναιτο
[2, 64]	ἀντέχουσιν, οὗτοι καὶ πόλεων καὶ	ἰδιωτῶν	κράτιστοί εἰσιν. ~Τοιαῦτα ὁ Περικλῆς
[2, 92]	χωρίων ὤκειλαν. ~τοὺς δ' Ἀθηναίους	ἰδόντας	ταῦτα γιγνόμενα θάρσος τε ἔλαβε,
[2, 90]	πεζὸς ἅμα τῶν Μεσσηνίων παρεβοήθει.	ἰδόντες	δὲ οἱ Πελοποννήσιοι κατὰ μίαν
[2, 49]	τὸ ἐν τῇ κεφαλῇ πρῶτον	ἱδρυθὲν	κακόν, καὶ εἴ τις ἐκ
[2, 15]	Ιωνες ἔτι καὶ νῦν νομίζουσιν.	ἵδρυται	δὲ καὶ ἄλλα ἱερὰ ταύτῃ
[2, 15]	τὸ μέρος τῆς πόλεως μᾶλλον	ἵδρυται,	τό τε τοῦ Διὸς τοῦ
[2, 48]	αὐτός τε νοσήσας καὶ αὐτὸς	ἰδὼν	ἄλλους πάσχοντας. ~Τὸ μὲν γὰρ
[2, 39]	κρυφθὲν ἄν τις τῶν πολεμίων	ἰδὼν	ὠφεληθείη, πιστεύοντες οὐ ταῖς παρασκευαῖς
[2, 11]	καὶ πάνυ ἐλπίζειν διὰ μάχης	ἰέναι	αὐτούς, εἰ μὴ καὶ νῦν
[2, 62]	ἔχοντας ἀφαιρεθῆναι ἢ κτωμένους ἀτυχῆσαι)	ἰέναι	δὲ τοῖς ἐχθροῖς ὁμόσε μὴ
[2, 93]	ὑπηρέσιον καὶ τὸν τροπωτῆρα πεζῇ	ἰέναι	ἐκ Κορίνθου ἐπὶ τὴν πρὸς
[2, 2]	ὥστε εὐθὺς ἔργου ἔχεσθαι καὶ	ἰέναι	ἐπὶ τὰς οἰκίας τῶν ἐχθρῶν,
[2, 16]	ἔφερον οἰκίας τε καταλείποντες καὶ	ἱερὰ	ἃ διὰ παντὸς ἦν αὐτοῖς
[2, 71]	θύσας ἐν τῇ Πλαταιῶν ἀγορᾷ	ἱερὰ	Διὶ ἐλευθερίῳ καὶ ξυγκαλέσας πάντας
[2, 15]	τετραμμένον. τεκμήριον δέ· τὰ γὰρ	ἱερὰ	ἐν αὐτῇ τῇ ἀκροπόλει καὶ
[2, 52]	τοῦ ὕδατος ἐπιθυμίᾳ. τά τε	ἱερὰ	ἐν οἷς ἐσκήνηντο νεκρῶν πλέα
[2, 17]	τῆς πόλεως ᾤκησαν καὶ τὰ	ἱερὰ	καὶ τὰ ἡρῷα πάντα πλὴν
[2, 13]	ἰδίοις καὶ δημοσίοις καὶ ὅσα	ἱερὰ	σκεύη περί τε τὰς πομπὰς
[2, 15]	νομίζουσιν. ἵδρυται δὲ καὶ ἄλλα	ἱερὰ	ταύτῃ ἀρχαῖα. καὶ τῇ κρήνῃ
[2, 47]	τέχνη οὐδεμία· ὅσα τε πρὸς	ἱεροῖς	ἱκέτευσαν ἢ μαντείοις καὶ τοῖς
[2, 2]	τότε πεντήκοντα δυοῖν δέοντα ἔτη	ἱερωμένης	καὶ Αἰνησίου ἐφόρου ἐν Σπάρτῃ
[2, 52]	γένωνται, ἐς ὀλιγωρίαν ἐτράποντο καὶ	ἱερῶν	καὶ ὁσίων ὁμοίως. νόμοι τε
[2, 15]	γαμικῶν καὶ ἐς ἄλλα τῶν	ἱερῶν	νομίζεται τῷ ὕδατι χρῆσθαι· καλεῖται
[2, 13]	καὶ τὰ ἐκ τῶν ἄλλων	ἱερῶν	προσετίθει χρήματα οὐκ ὀλίγα, οἷς
[2, 76]	αὐτοῖς κάτωθεν τοῦ χώματος καὶ	ἱζάνοντος	αἰεὶ ἐπὶ τὸ κενούμενον. δεδιότες
[2, 48]	αἰτίας ἅστινας νομίζει τοσαύτης μεταβολῆς	ἱκανὰς	εἶναι δύναμιν ἐς τὸ μεταστῆσαι
[2, 102]	τοῦ Ἀχελῴου, καὶ ἐδόκει αὐτῷ	ἱκανὴ	ἂν κεχῶσθαι δίαιτα τῷ σώματι
[2, 72]	φέροντες ἣ ἂν ὑμῖν μέλλῃ	ἱκανὴ	ἔσεσθαι. ~οἱ δ' ἀκούσαντες ἐσῆλθον
[2, 100]	τέλος ἡσυχίαν ἦγον, οὐ νομίζοντες	ἱκανοὶ	εἶναι πρὸς τὸ πλέον κινδυνεύειν.
[2, 35]	ἂν καὶ αὐτὸς ἕκαστος οἴηται	ἱκανὸς	εἶναι δρᾶσαί τι ὧν ἤκουσεν·
[2, 47]	οὐδεμία· ὅσα τε πρὸς ἱεροῖς	ἱκέτευσαν	ἢ μαντείοις καὶ τοῖς τοιούτοις
[2, 70]	καὶ τοὺς ἐπικούρους ξὺν ἑνὶ	ἱματίῳ,	γυναῖκας δὲ ξὺν δυοῖν, καὶ
[2, 49]	ὥστε μήτε τῶν πάνυ λεπτῶν	ἱματίων	καὶ σινδόνων τὰς ἐπιβολὰς μηδ'
[2, 3]	ὑποζυγίων ἐς τὰς ὁδοὺς καθίστασαν,	ἵνα	ἀντὶ τείχους ᾖ, καὶ τἆλλα
[2, 97]	τῇ Εὐρώπῃ ὅσαι μεταξὺ τοῦ	Ιονίου	κόλπου καὶ τοῦ Εὐξείνου πόντου
[2, 3]	διὰ τῶν ὁδῶν φανεροὶ ὦσιν	ἰόντες,	ἁμάξας τε ἄνευ τῶν ὑποζυγίων
[2, 80]	ναυτικόν, καὶ διὰ τῆς Ἀργείας	ἰόντες	Λιμναίαν, κώμην ἀτείχιστον, ἐπόρθησαν. ἀφικνοῦνταί
[2, 81]	ἡμέραν, ἐς χεῖρας μὲν οὐκ	ἰόντων	σφίσι τῶν Στρατίων διὰ τὸ
[2, 56]	καὶ ἱππέας τριακοσίους ἐν ναυσὶν	ἱππαγωγοῖς	πρῶτον τότε ἐκ τῶν παλαιῶν
[2, 13]	ἐν φυλακῇ ὂν ἥμισυ τούτου.	ἱππέας	δὲ ἀπέφαινε διακοσίους καὶ χιλίους
[2, 9]	Σικυώνιοι, Πελληνῆς, Ηλεῖοι, Ἀμπρακιῶται, Λευκάδιοι,	ἱππέας	δὲ Βοιωτοί, Φωκῆς, Λοκροί· αἱ
[2, 22]	μετ' αὐτῶν πρὸς τοὺς Βοιωτῶν	ἱππέας,	ἐν ᾗ οὐκ ἔλασσον ἔσχον
[2, 79]	ψιλοὶ νικῶσι τοὺς τῶν Ἀθηναίων	ἱππέας	καὶ ψιλούς· εἶχον δέ τινας
[2, 22]	ἡσυχίας μάλιστα ὅσον ἐδύνατο εἶχεν.	ἱππέας	μέντοι ἐξέπεμπεν αἰεὶ τοῦ μὴ
[2, 12]	μὲν τὸ σφέτερον καὶ τοὺς	ἱππέας	παρείχοντο Πελοποννησίοις ξυστρατεύειν, τοῖς δὲ
[2, 100]	μὲν προσπέσοιεν, οὐδεὶς ὑπέμενεν ἄνδρας	ἱππέας	τε ἀγαθοὺς καὶ τεθωρακισμένους, ὑπὸ
[2, 56]	νεῶν ὁπλίτας Ἀθηναίων τετρακισχιλίους καὶ	ἱππέας	τριακοσίους ἐν ναυσὶν ἱππαγωγοῖς πρῶτον
[2, 79]	Ἀθηναῖοι δισχιλίοις ὁπλίταις ἑαυτῶν καὶ	ἱππεῦσι	διακοσίοις ἐπεστράτευσαν ἐπὶ Ξαλκιδέας τοὺς
[2, 22]	τε Ἀθηναίων τέλει ἑνὶ τῶν	ἱππέων	καὶ Θεσσαλοῖς μετ' αὐτῶν πρὸς
[2, 31]	Ἀθηναίων ἐς τὴν Μεγαρίδα καὶ	ἱππέων	καὶ πανστρατιᾷ, μέχρι οὗ Νίσαια
[2, 79]	ἐπιτίθενται αὖθις μετὰ τῶν Ξαλκιδέων	ἱππέων	καὶ τῶν προσβοηθησάντων τοῖς Ἀθηναίοις·
[2, 19]	καὶ τροπήν τινα τῶν Ἀθηναίων	ἱππέων	περὶ τοὺς Ρείτους καλουμένους ἐποιήσαντο·
[2, 29]	Σιτάλκην πέμπειν στρατιὰν Θρᾳκίαν Ἀθηναίοις	ἱππέων	τε καὶ πελταστῶν. ξυνεβίβασε δὲ
[2, 79]	ἐς τὴν Σπάρτωλον, οἱ δὲ	ἱππῆς	τῶν Ξαλκιδέων καὶ ψιλοὶ νικῶσι
[2, 79]	ἐνέκειντο καὶ ἐσηκόντιζον. οἵ τε	ἱππῆς	τῶν Ξαλκιδέων προσιππεύοντες ᾗ δοκοίη
[2, 98]	πεζὸν ἦν, τριτημόριον δὲ μάλιστα	ἱππικόν.	τοῦ δ' ἱππικοῦ τὸ πλεῖστον
[2, 98]	δὲ μάλιστα ἱππικόν. τοῦ δ'	ἱππικοῦ	τὸ πλεῖστον αὐτοὶ Οδρύσαι παρείχοντο
[2, 100]	τά {τε} κατὰ τὸν πόλεμον	ἵπποις	καὶ ὅπλοις καὶ τῇ ἄλλῃ
[2, 22]	ἐγγὺς τῆς πόλεως κακουργεῖν· καὶ	ἱππομαχία	τις ἐγένετο βραχεῖα ἐν Φρυγίοις
[2, 96]	τοῖς Σκύθαις καὶ ὁμόσκευοι, πάντες	ἱπποτοξόται.	παρεκάλει δὲ καὶ τῶν ὀρεινῶν
[2, 13]	ἀπέφαινε διακοσίους καὶ χιλίους ξὺν	ἱπποτοξόταις,	ἑξακοσίους δὲ καὶ χιλίους τοξότας,
[2, 100]	πεζῷ μὲν οὐδὲ διενοοῦντο ἀμύνεσθαι,	ἵππους	δὲ προσμεταπεμψάμενοι ἀπὸ τῶν ἄνω
[2, 13]	Πελοποννησίων ξυλλεγομένων τε ἐς τὸν	Ισθμὸν	καὶ ἐν ὁδῷ ὄντων, πρὶν
[2, 10]	ἀπὸ πόλεως ἑκάστης ἐς τὸν	Ισθμόν.	καὶ ἐπειδὴ πᾶν τὸ στράτευμα
[2, 9]	ξύμμαχοι· Πελοποννήσιοι μὲν οἱ ἐντὸς	Ισθμοῦ	πάντες πλὴν Ἀργείων καὶ Ἀχαιῶν
[2, 18]	στρατός, ἥ τε ἐν τῷ	Ισθμῷ	ἐπιμονὴ γενομένη καὶ κατὰ τὴν
[2, 65]	ἀνδρὸς ἀρχή. οἱ δὲ ὕστερον	ἴσοι	μᾶλλον αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους ὄντες
[2, 83]	παρεσκευάζοντο, Κορινθίων δὲ Μαχάων καὶ	Ισοκράτης	καὶ Ἀγαθαρχίδας. καὶ οἱ μὲν
[2, 37]	τὰ ἴδια διάφορα πᾶσι τὸ	ἴσον,	κατὰ δὲ τὴν ἀξίωσιν, ὡς
[2, 44]	ξυνοίσει· οὐ γὰρ οἷόν τε	ἴσον	τι ἢ δίκαιον βουλεύεσθαι ο῏
[2, 39]	διαιτώμενοι οὐδὲν ἧσσον ἐπὶ τοὺς	ἰσοπαλεῖς	κινδύνους χωροῦμεν. τεκμήριον δέ· οὔτε
[2, 42]	οὐκ ἂν πολλοῖς τῶν Ελλήνων	ἰσόρροπος	ὥσπερ τῶνδε ὁ λόγος τῶν
[2, 3]	προσφέροιντο καὶ σφίσιν ἐκ τοῦ	ἴσου	γίγνωνται, ἀλλ' ἐν νυκτὶ φοβερώτεροι
[2, 42]	διδασκαλίαν τε ποιούμενος μὴ περὶ	ἴσου	ἡμῖν εἶναι τὸν ἀγῶνα καὶ
[2, 89]	νεῶν καὶ οὐκ ἀπὸ τοῦ	ἴσου	παρεσκευάσαντο· ἔπειτα ᾧ μάλιστα πιστεύοντες
[2, 87]	γὰρ παρασκευῇ ἐνδεὴς ἐγένετο, ὥσπερ	ἴστε,	καὶ οὐχὶ ἐς ναυμαχίαν μᾶλλον
[2, 97]	ξυντομώτατα, ἢν αἰεὶ κατὰ πρύμναν	ἱστῆται	τὸ πνεῦμα, νηὶ στρογγύλῃ τεσσάρων
[2, 0]	~ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ	ΙΣΤΟΡΙΩΝ	Β. ~Ἄρχεται δὲ ὁ πόλεμος
[2, 97]	τὰ ξυντομώτατα ἐξ Ἀβδήρων ἐς	Ιστρον	ἀνὴρ εὔζωνος ἑνδεκαταῖος τελεῖ. τὰ
[2, 97]	ἐς τὸν Εὔξεινον πόντον μέχρι	Ιστρου	ποταμοῦ· αὕτη περίπλους ἐστὶν ἡ
[2, 96]	ὅσα ἄλλα μέρη ἐντὸς τοῦ	Ιστρου	ποταμοῦ πρὸς θάλασσαν μᾶλλον τὴν
[2, 68]	οἱ Ἀμπρακιῶται χρόνῳ καὶ αὐτοὶ	ἴσχουσι	τὴν πόλιν. οἱ δ' Ἀμφίλοχοι
[2, 87]	οὐδεμία τέχνη πρὸς τοὺς κινδύνους	ἰσχύει.	φόβος γὰρ μνήμην ἐκπλήσσει, τέχνη
[2, 97]	προσόδῳ καὶ τῇ ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ,	ἰσχύι	δὲ μάχης καὶ στρατοῦ πλήθει
[2, 13]	διὰ χειρὸς ἔχειν, λέγων τὴν	ἰσχὺν	αὐτοῖς ἀπὸ τούτων εἶναι τῶν
[2, 51]	ὂν οὐδὲν διεφάνη πρὸς αὐτὸ	ἰσχύος	πέρι ἢ ἀσθενείας, ἀλλὰ πάντα
[2, 97]	ἐπὶ μέγα ἡ βασιλεία ἦλθεν	ἰσχύος.	τῶν γὰρ ἐν τῇ Εὐρώπῃ
[2, 13]	φυλάσσειν, καὶ τὸ ναυτικόν, ᾗπερ	ἰσχύουσιν,	ἐξαρτύεσθαι, τά τε τῶν ξυμμάχων
[2, 49]	πρῶτον μὲν τῆς κεφαλῆς θέρμαι	ἰσχυραὶ	καὶ τῶν ὀφθαλμῶν ἐρυθήματα καὶ
[2, 49]	κοιλίαν καὶ ἑλκώσεώς τε αὐτῇ	ἰσχυρᾶς	ἐγγιγνομένης καὶ διαρροίας ἅμα ἀκράτου
[2, 49]	πλέοσιν ἐνέπιπτε κενή, σπασμὸν ἐνδιδοῦσα	ἰσχυρόν,	τοῖς μὲν μετὰ ταῦτα λωφήσαντα,
[2, 49]	στήθη ὁ πόνος μετὰ βηχὸς	ἰσχυροῦ·	καὶ ὁπότε ἐς τὴν καρδίαν
[2, 62]	ἧς ἐν τῷ ἀπόρῳ ἡ	ἰσχύς,	γνώμῃ δὲ ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων,
[2, 53]	ἐκ τοῦ πάντας ὁρᾶν ἐν	ἴσῳ	ἀπολλυμένους, τῶν δὲ ἁμαρτημάτων οὐδεὶς
[2, 61]	τὴν ἀξίωσιν μὴ ἀφανίζειν (ἐν	ἴσῳ	γὰρ οἱ ἄνθρωποι δικαιοῦσι τῆς
[2, 60]	καὶ μὴ σαφῶς διδάξας ἐν	ἴσῳ	καὶ εἰ μὴ ἐνεθυμήθη· ὅ
[2, 97]	νηὶ στρογγύλῃ τεσσάρων ἡμερῶν καὶ	ἴσων	νυκτῶν· ὁδῷ δὲ τὰ ξυντομώτατα
[2, 20]	ἐς πόλεμον ὡς οὔπω πρότερον,	ἴσως	ἂν ἐπεξελθεῖν καὶ τὴν γῆν
[2, 7]	πρὸς ταῖς αὐτοῦ ὑπαρχούσαις ἐξ	Ιταλίας	καὶ Σικελίας τοῖς τἀκείνων ἑλομένοις
[2, 29]	τὸ ἔργον τὸ περὶ τὸν	Ιτυν	αἱ γυναῖκες ἐν τῇ γῇ
[2, 25]	τὰς ναῦς καὶ περιέπλεον τὸν	Ιχθῦν	καλούμενον τὴν ἄκραν ἐς τὸν
[2, 15]	ὥσπερ καὶ οἱ ἀπ' Ἀθηναίων	Ιωνες	ἔτι καὶ νῦν νομίζουσιν. ἵδρυται
[2, 9]	ἐπὶ θαλάσσῃ, Δωριῆς Καρσὶ πρόσοικοι,	Ιωνία,	Ελλήσποντος, τὰ ἐπὶ Θρᾴκης, νῆσοι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/01/2006