Livre, Chap. |
[2, 62] |
ἢν
ἀντιλαμβανόμενοι
αὐτῆς
διασώσωμεν,
ῥᾳδίως
|
ταῦτα |
ἀναληψομένην,
ἄλλων
δὲ
ὑπακούσασι
καὶ |
[2, 64] |
τε
ἀπὸ
τῶν
πολεμίων
ἀνδρείως·
|
ταῦτα |
γὰρ
ἐν
ἔθει
τῇδε
τῇ |
[2, 13] |
καὶ
τριήρεις
τὰς
πλωίμους
τριακοσίας.
|
ταῦτα |
γὰρ
ὑπῆρχεν
Ἀθηναίοις
καὶ
οὐκ |
[2, 13] |
καὶ
μηδεμίαν
οἱ
ὑποψίαν
κατὰ
|
ταῦτα |
γίγνεσθαι.
παρῄνει
δὲ
καὶ
περὶ |
[2, 92] |
ὤκειλαν.
~τοὺς
δ'
Ἀθηναίους
ἰδόντας
|
ταῦτα |
γιγνόμενα
θάρσος
τε
ἔλαβε,
καὶ |
[2, 56] |
τὸ
πόλισμα
εἷλον
καὶ
ἐπόρθησαν.
|
ταῦτα |
δὲ
ποιήσαντες
ἐπ'
οἴκου
ἀνεχώρησαν. |
[2, 36] |
τρόπων
ἐξ
οἵων
μεγάλα
ἐγένετο,
|
ταῦτα |
δηλώσας
πρῶτον
εἶμι
καὶ
ἐπὶ |
[2, 48] |
ἔχοι
τι
προειδὼς
μὴ
ἀγνοεῖν,
|
ταῦτα |
δηλώσω
αὐτός
τε
νοσήσας
καὶ |
[2, 2] |
πόλιν
Θηβαίοις
προσποιῆσαι.
ἔπραξαν
δὲ
|
ταῦτα |
δι'
Εὐρυμάχου
τοῦ
Λεοντιάδου,
ἀνδρὸς |
[2, 5] |
τινες
ἐζωγρημένοι.
καὶ
οἱ
μὲν
|
ταῦτα |
διενοοῦντο,
οἱ
δὲ
Πλαταιῆς
ἔτι |
[2, 24] |
ἢ
ἐπιψηφίσῃ
κινεῖν
τὰ
χρήματα
|
ταῦτα |
ἐς
ἄλλο
τι,
ἢν
μὴ |
[2, 72] |
οἱ
δὲ
Πλαταιῶν
πρέσβεις
ἀκούσαντες
|
ταῦτα |
ἐσῆλθον
ἐς
τὴν
πόλιν,
καὶ |
[2, 72] |
ὁ
δὲ
θαρσύνων
αὐτοὺς
πρὸς
|
ταῦτα |
ἔφη·
ὑμεῖς
δὲ
πόλιν
μὲν |
[2, 35] |
δὲ
τοῖς
πάλαι
οὕτως
ἐδοκιμάσθη
|
ταῦτα |
καλῶς
ἔχειν,
χρὴ
καὶ
ἐμὲ |
[2, 3] |
οὐδὲν
ἐνεωτέριζον.
πράσσοντες
δέ
πως
|
ταῦτα |
κατενόησαν
οὐ
πολλοὺς
τοὺς
Θηβαίους |
[2, 5] |
αὐτοῖς
τοὺς
ἄνδρας.
Θηβαῖοι
μὲν
|
ταῦτα |
λέγουσι
καὶ
ἐπομόσαι
φασὶν
αὐτούς· |
[2, 49] |
ἐνδιδοῦσα
ἰσχυρόν,
τοῖς
μὲν
μετὰ
|
ταῦτα |
λωφήσαντα,
τοῖς
δὲ
καὶ
πολλῷ |
[2, 70] |
ἐς
τὴν
Ποτείδαιαν
καὶ
κατῴκισαν.
|
ταῦτα |
μὲν
ἐν
τῷ
χειμῶνι
ἐγένετο, |
[2, 54] |
τῶν
ἄλλων
χωρίων
τὰ
πολυανθρωπότατα.
|
ταῦτα |
μὲν
τὰ
κατὰ
τὴν
νόσον |
[2, 73] |
καὶ
ἢν
πείθωσιν
αὐτούς,
ποιεῖν
|
ταῦτα· |
μέχρι
δὲ
τούτου
σπείσασθαι
σφίσιν |
[2, 40] |
ἡδέα
σαφέστατα
γιγνώσκοντες
καὶ
διὰ
|
ταῦτα |
μὴ
ἀποτρεπόμενοι
ἐκ
τῶν
κινδύνων. |
[2, 64] |
εὐπορωτάτην
καὶ
μεγίστην
ᾠκήσαμεν.
καίτοι
|
ταῦτα |
ὁ
μὲν
ἀπράγμων
μέμψαιτ'
ἄν, |
[2, 6] |
τοὺς
ἄνδρας
διεφθαρμένους.
καὶ
μετὰ
|
ταῦτα |
οἱ
Ἀθηναῖοι
στρατεύσαντες
ἐς
Πλάταιαν |
[2, 56] |
Αλιάδα
καὶ
Ερμιονίδα·
ἔστι
δὲ
|
ταῦτα |
πάντα
ἐπιθαλάσσια
τῆς
Πελοποννήσου.
ἄραντες |
[2, 7] |
δεχομένους
μιᾷ
νηὶ
ἕως
ἂν
|
ταῦτα |
παρασκευασθῇ.
Ἀθηναῖοι
δὲ
τήν
τε |
[2, 87] |
ὅσα
ἡμάρτομεν
πρότερον,
νῦν
αὐτὰ
|
ταῦτα |
προσγενόμενα
διδασκαλίαν
παρέξει.
θαρσοῦντες
οὖν |
[2, 60] |
τε
τὰ
δέοντα
καὶ
ἑρμηνεῦσαι
|
ταῦτα, |
φιλόπολίς
τε
καὶ
χρημάτων
κρείσσων. |
[2, 92] |
παρὰ
τὸ
τροπαῖον.
μετὰ
δὲ
|
ταῦτα |
φοβούμενοι
τὴν
ἀπὸ
τῶν
Ἀθηναίων |