Livre, Chap.
[2, 43]	γὰρ τὰ σώματα διδόντες ἰδίᾳ	τὸν	ἀγήρων ἔπαινον ἐλάμβανον καὶ τὸν
[2, 42]	μὴ περὶ ἴσου ἡμῖν εἶναι	τὸν	ἀγῶνα καὶ οἷς τῶνδε μηδὲν
[2, 45]	πάρεστε ἢ ἀδελφοῖς ὁρῶ μέγαν	τὸν	ἀγῶνα (τὸν γὰρ οὐκ ὄντα
[2, 95]	τῷ πολέμῳ πιεζόμενον καὶ Φίλιππον	τὸν	ἀδελφὸν αὐτοῦ πολέμιον ὄντα μὴ
[2, 95]	Θρᾳκῶν βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπὶ Περδίκκαν	τὸν	Ἀλεξάνδρου Μακεδονίας βασιλέα καὶ ἐπὶ
[2, 82]	τῇ στρατιᾷ κατὰ τάχος ἐπὶ	τὸν	Ἄναπον ποταμόν, ὃς ἀπέχει σταδίους
[2, 99]	οἰκοῦσιν· τῆς δὲ Παιονίας παρὰ	τὸν	Ἀξιὸν ποταμὸν στενήν τινα καθήκουσαν
[2, 102]	μετὰ τὸν φόνον τῆς μητρός,	τὸν	Ἀπόλλω ταύτην τὴν γῆν χρῆσαι
[2, 67]	δὲ αὐτῶν δείσαντες οἱ Ἀθηναῖοι	τὸν	Ἀριστέα μὴ αὖθις σφᾶς ἔτι
[2, 18]	τοιαύτῃ μὲν ὀργῇ ὁ στρατὸς	τὸν	Ἀρχίδαμον ἐν τῇ καθέδρᾳ εἶχεν.
[2, 20]	ἔτεμνον. ~γνώμῃ δὲ τοιᾷδε λέγεται	τὸν	Ἀρχίδαμον περί τε τὰς Ἀχαρνὰς
[2, 41]	καθ' ἕκαστον δοκεῖν ἄν μοι	τὸν	αὐτὸν ἄνδρα παρ' ἡμῶν ἐπὶ
[2, 26]	ἄλλα χωρία ἐδῄουν. ~Υπὸ δὲ	τὸν	αὐτὸν χρόνον τοῦτον Ἀθηναῖοι τριάκοντα
[2, 51]	τῷ θαρσαλέῳ εἶναι· δὶς γὰρ	τὸν	αὐτόν, ὥστε καὶ κτείνειν, οὐκ
[2, 86]	ἐπὶ ναυμαχίαν παρέπλευσαν ἐς Πάνορμον	τὸν	Ἀχαϊκόν, οὗπερ αὐτοῖς ὁ κατὰ
[2, 15]	δείσειαν, οὐ ξυνῇσαν βουλευσόμενοι ὡς	τὸν	βασιλέα, ἀλλ' αὐτοὶ ἕκαστοι ἐπολίτευον
[2, 97]	ξύνεσιν περὶ τῶν παρόντων ἐς	τὸν	βίον ἄλλοις ὁμοιοῦνται. ~Σιτάλκης μὲν
[2, 45]	ἀδελφοῖς ὁρῶ μέγαν τὸν ἀγῶνα	(τὸν	γὰρ οὐκ ὄντα ἅπας εἴωθεν
[2, 67]	τῷ Σιτάλκῃ πείθουσι τὸν Σάδοκον	τὸν	γεγενημένον Ἀθηναῖον, Σιτάλκου υἱόν, τοὺς
[2, 89]	ὧν οὐδετέρου ἡμεῖς νῦν μετέχομεν.	τὸν	δὲ ἀγῶνα οὐκ ἐν τῷ
[2, 101]	δυναμένου, ὥστ' ἐν τάχει ἀπελθεῖν.	τὸν	δὲ Σεύθην κρύφα Περδίκκας ὑποσχόμενος
[2, 12]	πρῶτον ἀποστέλλει ἐς τὰς Ἀθήνας	τὸν	Διακρίτου ἄνδρα Σπαρτιάτην, εἴ τι
[2, 52]	τοὺς νήσαντας οἱ μὲν ἐπιθέντες	τὸν	ἑαυτῶν νεκρὸν ὑφῆπτον, οἱ δὲ
[2, 10]	ἑτοῖμα γίγνοιτο, κατὰ τὸν χρόνον	τὸν	εἰρημένον ξυνῇσαν τὰ δύο μέρη
[2, 96]	τὸν Εὔξεινόν τε πόντον καὶ	τὸν	Ελλήσποντον} ἔπειτα τοὺς ὑπερβάντι Αἷμον
[2, 67]	ἐπὶ τὸ πλοῖον ᾧ ἔμελλον	τὸν	Ελλήσποντον περαιώσειν, πρὶν ἐσβαίνειν ξυλλαμβάνει,
[2, 61]	ἀκεραίοις, μεταμέλειν δὲ κακουμένοις, καὶ	τὸν	ἐμὸν λόγον ἐν τῷ ὑμετέρῳ
[2, 25]	Ιχθῦν καλούμενον τὴν ἄκραν ἐς	τὸν	ἐν τῇ Φειᾷ λιμένα, οἱ
[2, 24]	αὐτῶν ἐξαιρέτους ἑκατὸν ἐποιήσαντο κατὰ	τὸν	ἐνιαυτὸν ἕκαστον τὰς βελτίστας, καὶ
[2, 51]	τῷ παραχρῆμα περιχαρεῖ καὶ ἐς	τὸν	ἔπειτα χρόνον ἐλπίδος τι εἶχον
[2, 95]	ὡμολογήκει, ὅτε τὴν ξυμμαχίαν ἐποιεῖτο,	τὸν	ἐπὶ Θρᾴκης Ξαλκιδικὸν πόλεμον καταλύσειν.
[2, 90]	ταύτῃ παραπλέοι, μὴ διαφύγοιεν πλέοντα	τὸν	ἐπίπλουν σφῶν οἱ Ἀθηναῖοι ἔξω
[2, 97]	καθήκουσα ἀπὸ Ἀβδήρων πόλεως ἐς	τὸν	Εὔξεινον πόντον μέχρι Ιστρου ποταμοῦ·
[2, 96]	ὅσων ἦρχε μέχρι θαλάσσης {ἐς	τὸν	Εὔξεινόν τε πόντον καὶ τὸν
[2, 102]	βεβαίους εἶναι ἐξήλασαν, καὶ Κύνητα	τὸν	Θεολύτου ἐς Κόροντα καταγαγόντες ἀνεχώρησαν
[2, 54]	τοῖς εἰδόσιν, ὅτε ἐπερωτῶσιν αὐτοῖς	τὸν	θεὸν εἰ χρὴ πολεμεῖν ἀνεῖλε
[2, 61]	καὶ τῆς μὴ προσηκούσης μισεῖν	τὸν	θρασύτητι ὀρεγόμενον) ἀπαλγήσαντας δὲ τὰ
[2, 13]	τῶν Πελοποννησίων ξυλλεγομένων τε ἐς	τὸν	Ισθμὸν καὶ ἐν ὁδῷ ὄντων,
[2, 10]	μέρη ἀπὸ πόλεως ἑκάστης ἐς	τὸν	Ισθμόν. καὶ ἐπειδὴ πᾶν τὸ
[2, 29]	καὶ τὸ ἔργον τὸ περὶ	τὸν	Ιτυν αἱ γυναῖκες ἐν τῇ
[2, 25]	ἐπὶ τὰς ναῦς καὶ περιέπλεον	τὸν	Ιχθῦν καλούμενον τὴν ἄκραν ἐς
[2, 84]	ναῦς παρεῖχον, τότε δὴ κατὰ	τὸν	καιρὸν τοῦτον σημαίνει, καὶ οἱ
[2, 62]	σωτηρίας ἀντιλαμβάνεσθαι. ~Τὸν δὲ πόνον	τὸν	κατὰ τὸν πόλεμον, μὴ γένηταί
[2, 89]	ἄκοντας προσάγουσι τοὺς πολλοὺς ἐς	τὸν	κίνδυνον, ἐπεὶ οὐκ ἄν ποτε
[2, 93]	Πειραιᾶ οὐκέτι, ὥσπερ διενοοῦντο, καταδείσαντες	τὸν	κίνδυνον (καί τις καὶ ἄνεμος
[2, 77]	τὴν φλόγα καὶ οὕτω παυσθῆναι	τὸν	κίνδυνον. ~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι ἐπειδὴ
[2, 71]	μετὰ Ελλήνων τῶν ἐθελησάντων ξυνάρασθαι	τὸν	κίνδυνον τῆς μάχης ἣ παρ'
[2, 61]	ἢ κινδυνεύσαντας περιγενέσθαι, ὁ φυγὼν	τὸν	κίνδυνον τοῦ ὑποστάντος μεμπτότερος. καὶ
[2, 90]	οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ἐπέπλεον ἐς	τὸν	κόλπον καὶ τὰ στενά, βουλόμενοι
[2, 92]	βοήθειαν ὑπὸ νύκτα ἐσέπλευσαν ἐς	τὸν	κόλπον τὸν Κρισαῖον καὶ Κόρινθον
[2, 92]	νύκτα ἐσέπλευσαν ἐς τὸν κόλπον	τὸν	Κρισαῖον καὶ Κόρινθον ἅπαντες πλὴν
[2, 93]	τὸ ἐς Κόρινθόν τε καὶ	τὸν	Κρισαῖον κόλπον ἀναχωρῆσαν ναυτικόν, ὁ
[2, 13]	ἦσαν πέντε καὶ τριάκοντα πρὸς	τὸν	κύκλον τοῦ ἄστεως, καὶ αὐτοῦ
[2, 35]	ἐπαινοῦσι τὸν προσθέντα τῷ νόμῳ	τὸν	λόγον τόνδε, ὡς καλὸν ἐπὶ
[2, 59]	πόλεμος, ἠλλοίωντο τὰς γνώμας, καὶ	τὸν	μὲν Περικλέα ἐν αἰτίᾳ εἶχον
[2, 4]	δούσης πέλεκυν λαθόντες καὶ διακόψαντες	τὸν	μοχλὸν ἐξῆλθον οὐ πολλοί (αἴσθησις
[2, 4]	ἀκοντίου ἀντὶ βαλάνου χρησάμενος ἐς	τὸν	μοχλόν, ὥστε μηδὲ ταύτῃ ἔξοδον
[2, 92]	ἔσφαξεν ἑαυτόν, καὶ ἐξέπεσεν ἐς	τὸν	Ναυπακτίων λιμένα. ἀναχωρήσαντες δὲ οἱ
[2, 97]	γὰρ τοὐναντίον τῆς Περσῶν βασιλείας	τὸν	νόμον, ὄντα μὲν καὶ τοῖς
[2, 46]	~Εἴρηται καὶ ἐμοὶ λόγῳ κατὰ	τὸν	νόμον ὅσα εἶχον πρόσφορα, καὶ
[2, 12]	φαίνεσθαι. ~Τοσαῦτα εἰπὼν καὶ διαλύσας	τὸν	ξύλλογον ὁ Ἀρχίδαμος Μελήσιππον πρῶτον
[2, 92]	ὑπέμειναν, ἔπειτα δὲ ἐτράποντο ἐς	τὸν	Πάνορμον, ὅθενπερ ἀνηγάγοντο. ἐπιδιώκοντες δὲ
[2, 7]	μέγεθος τῶν πόλεων, ὡς ἐς	τὸν	πάντα ἀριθμὸν πεντακοσίων νεῶν ἐσομένων,
[2, 36]	ἂν ἀπρεπῆ λεχθῆναι αὐτὰ καὶ	τὸν	πάντα ὅμιλον καὶ ἀστῶν καὶ
[2, 60]	σωτηρίας ἀφίεσθε, καὶ ἐμέ τε	τὸν	παραινέσαντα πολεμεῖν καὶ ὑμᾶς αὐτοὺς
[2, 21]	μὴ προϊέναι, μεμνημένοι καὶ Πλειστοάνακτα	τὸν	Παυσανίου Λακεδαιμονίων βασιλέα, ὅτε ἐσβαλὼν
[2, 94]	ἡμέρᾳ πανδημεὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐς	τὸν	Πειραιᾶ ναῦς τε καθεῖλκον καὶ
[2, 93]	τὰς ναῦς ἔπλεον ἐπὶ μὲν	τὸν	Πειραιᾶ οὐκέτι, ὥσπερ διενοοῦντο, καταδείσαντες
[2, 93]	αὐτόθι οὖσαι, πλεῦσαι εὐθὺς ἐπὶ	τὸν	Πειραιᾶ· οὔτε γὰρ ναυτικὸν ἦν
[2, 13]	τὰ δὲ μακρὰ τείχη πρὸς	τὸν	Πειραιᾶ τεσσαράκοντα σταδίων, ὧν τὸ
[2, 94]	γὰρ ἐν τῷ ἄστει ἐς	τὸν	Πειραιᾶ ᾤοντο τοὺς πολεμίους ἐσπεπλευκέναι
[2, 37]	ἐπιτηδευμάτων ὑποψίαν, οὐ δι' ὀργῆς	τὸν	πέλας, εἰ καθ' ἡδονήν τι
[2, 101]	~ὁ δὲ Σιτάλκης πρός τε	τὸν	Περδίκκαν λόγους ἐποιεῖτο ὧν ἕνεκα
[2, 29]	καὶ πελταστῶν. ξυνεβίβασε δὲ καὶ	τὸν	Περδίκκαν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ Θέρμην
[2, 21]	τρόπῳ ἀνηρέθιστο ἡ πόλις, καὶ	τὸν	Περικλέα ἐν ὀργῇ εἶχον, καὶ
[2, 51]	ὥσπερ τὰ πρόβατα ἔθνῃσκον· καὶ	τὸν	πλεῖστον φθόρον τοῦτο ἐνεποίει. εἴτε
[2, 69]	μὴ ἐῶσιν αὐτόθεν ὁρμώμενον βλάπτειν	τὸν	πλοῦν τῶν ὁλκάδων τῶν ἀπὸ
[2, 65]	σφαλέντα δὲ τῇ πόλει ἐς	τὸν	πόλεμον βλάβη καθίστατο. αἴτιον δ'
[2, 94]	ἔκπληξις ἐγένετο οὐδεμιᾶς τῶν κατὰ	τὸν	πόλεμον ἐλάσσων. οἱ μὲν γὰρ
[2, 25]	τοῦ τολμήματος πρῶτος τῶν κατὰ	τὸν	πόλεμον ἐπῃνέθη ἐν Σπάρτῃ. οἱ
[2, 17]	γενέσθαι τῇ πόλει, ἀλλὰ διὰ	τὸν	πόλεμον ἡ ἀνάγκη τῆς οἰκήσεως,
[2, 9]	αὕτη ἑκατέρων καὶ παρασκευὴ ἐς	τὸν	πόλεμον ἦν. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[2, 17]	ἅμα δὲ καὶ τῶν πρὸς	τὸν	πόλεμον ἥπτοντο, ξυμμάχους τε ἀγείροντες
[2, 100]	τἆλλα διεκόσμησε τά {τε} κατὰ	τὸν	πόλεμον ἵπποις καὶ ὅπλοις καὶ
[2, 13]	ἔμελλε Πελοποννησίων ἔσεσθαι καὶ ἐς	τὸν	πόλεμον καθίσταντο. ἔλεγε δὲ καὶ
[2, 9]	ἑκάτεροι τάσδε ἔχοντες ξυμμάχους ἐς	τὸν	πόλεμον καθίσταντο. Λακεδαιμονίων μὲν οἵδε
[2, 13]	καὶ πρότερον, παρασκευάζεσθαί τε ἐς	τὸν	πόλεμον καὶ τὰ ἐκ τῶν
[2, 65]	Λακεδαιμονίους ἔτι ἔπεμπον ἔς τε	τὸν	πόλεμον μᾶλλον ὥρμηντο, ἰδίᾳ δὲ
[2, 62]	~Τὸν δὲ πόνον τὸν κατὰ	τὸν	πόλεμον, μὴ γένηταί τε πολὺς
[2, 65]	ἡ πρόνοια αὐτοῦ ἡ ἐς	τὸν	πόλεμον. ὁ μὲν γὰρ ἡσυχάζοντάς
[2, 8]	οὐδὲν ἀμφότεροι, ἀλλ' ἔρρωντο ἐς	τὸν	πόλεμον οὐκ ἀπεικότως· ἀρχόμενοι γὰρ
[2, 51]	διαπεφευγότες τόν τε θνῄσκοντα καὶ	τὸν	πονούμενον ᾠκτίζοντο διὰ τὸ προειδέναι
[2, 83]	δὴ ἀναγκάζονται ναυμαχεῖν κατὰ μέσον	τὸν	πορθμόν. στρατηγοὶ δὲ ἦσαν μὲν
[2, 5]	πορευόμενοί τε ἐν ὑετῷ καὶ	τὸν	ποταμὸν μόλις διαβάντες ὕστερον παρεγένοντο,
[2, 34]	προήκῃ, λέγει ἐπ' αὐτοῖς ἔπαινον	τὸν	πρέποντα· μετὰ δὲ τοῦτο ἀπέρχονται.
[2, 35]	τῶν ἐνθάδε ἤδη εἰρηκότων ἐπαινοῦσι	τὸν	προσθέντα τῷ νόμῳ τὸν λόγον
[2, 29]	ἐν τῷ αὐτῷ θέρει Νυμφόδωρον	τὸν	Πύθεω ἄνδρα Ἀβδηρίτην, οὗ εἶχε
[2, 67]	Φιλήμονος παρὰ τῷ Σιτάλκῃ πείθουσι	τὸν	Σάδοκον τὸν γεγενημένον Ἀθηναῖον, Σιτάλκου
[2, 27]	ὅτι σφῶν εὐεργέται ἦσαν ὑπὸ	τὸν	σεισμὸν καὶ τῶν Εἱλώτων τὴν
[2, 29]	Οδρυσῶν ἐγένετο. οὗ δὴ ὄντα	τὸν	Σιτάλκην οἱ Ἀθηναῖοι ξύμμαχον ἐποιοῦντο,
[2, 79]	δὲ ὑπὸ Σπάρτωλον τὴν Βοττικὴν	τὸν	σῖτον διέφθειραν. ἐδόκει δὲ καὶ
[2, 71]	Ζευξιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ καθίσας	τὸν	στρατὸν ἔμελλε δῃώσειν τὴν γῆν·
[2, 21]	ἐπειδὴ δὲ περὶ Ἀχαρνὰς εἶδον	τὸν	στρατὸν ἑξήκοντα σταδίους τῆς πόλεως
[2, 98]	οὖν χώρας τοσαύτης βασιλεύων παρεσκευάζετο	τὸν	στρατόν. καὶ ἐπειδὴ αὐτῷ ἑτοῖμα
[2, 75]	~Τοσαῦτα ἐπιθειάσας καθίστη ἐς πόλεμον	τὸν	στρατόν, καὶ πρῶτον μὲν περιεσταύρωσαν
[2, 97]	Βυζαντίου ἐς Λαιαίους καὶ ἐπὶ	τὸν	Στρυμόνα (ταύτῃ γὰρ διὰ πλείστου
[2, 43]	τὸν ἀγήρων ἔπαινον ἐλάμβανον καὶ	τὸν	τάφον ἐπισημότατον, οὐκ ἐν ᾧ
[2, 34]	τὴν ἀρετὴν κρίναντες αὐτοῦ καὶ	τὸν	τάφον ἐποίησαν. ἐπειδὰν δὲ κρύψωσι
[2, 34]	γυναῖκες πάρεισιν αἱ προσήκουσαι ἐπὶ	τὸν	τάφον ὀλοφυρόμεναι. τιθέασιν οὖν ἐς
[2, 35]	τιμάς, οἷα καὶ νῦν περὶ	τὸν	τάφον τόνδε δημοσίᾳ παρασκευασθέντα ὁρᾶτε,
[2, 67]	ξυμπολεμεῖν, ἀφικνοῦνται ὡς Σιτάλκην πρῶτον	τὸν	Τήρεω ἐς Θρᾴκην, βουλόμενοι πεῖσαί
[2, 29]	καὶ μετεπέμψαντο, βουλόμενοι Σιτάλκην σφίσι	τὸν	Τήρεω, Θρᾳκῶν βασιλέα, ξύμμαχον γενέσθαι.
[2, 93]	κώπην καὶ τὸ ὑπηρέσιον καὶ	τὸν	τροπωτῆρα πεζῇ ἰέναι ἐκ Κορίνθου
[2, 36]	δηλώσας πρῶτον εἶμι καὶ ἐπὶ	τὸν	τῶνδε ἔπαινον, νομίζων ἐπί τε
[2, 29]	Σιτάλκου ξυμμαχίαν ἐποίησε καὶ Σάδοκον	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ Ἀθηναῖον τόν τε
[2, 67]	πέραν τοῦ Ελλησπόντου ὡς Φαρνάκην	τὸν	Φαρναβάζου, ὃς αὐτοὺς ἔμελλεν ὡς
[2, 89]	ναυτικοῦ ἢ ἐγγυτέρω καταστῆσαι Ἀθηναίοις	τὸν	φόβον περὶ τῆς θαλάσσης. ἀναμιμνῄσκω
[2, 102]	ὅτε δὴ ἀλᾶσθαι αὐτὸν μετὰ	τὸν	φόνον τῆς μητρός, τὸν Ἀπόλλω
[2, 76]	χῶμα ὑφεῖλκον αὖθις παρὰ σφᾶς	τὸν	χοῦν· καὶ ἐλάνθανον ἐπὶ πολὺ
[2, 51]	καὶ ἄλλο παρελύπει κατ' ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον οὐδὲν τῶν εἰωθότων· ὃ
[2, 10]	δὲ ἑκάστοις ἑτοῖμα γίγνοιτο, κατὰ	τὸν	χρόνον τὸν εἰρημένον ξυνῇσαν τὰ
[2, 77]	οὐδείς πω ἔς γε ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον χειροποίητον εἶδεν· ἤδη γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/01/2006