Livre, Chap. |
[2, 24] |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλασσαν,
|
ὥσπερ |
δὴ
ἔμελλον
διὰ
παντὸς
τοῦ |
[2, 93] |
ἐπὶ
μὲν
τὸν
Πειραιᾶ
οὐκέτι,
|
ὥσπερ |
διενοοῦντο,
καταδείσαντες
τὸν
κίνδυνον
(καί |
[2, 84] |
αὐτῶν
οὐ
μενεῖν
τὴν
τάξιν,
|
ὥσπερ |
ἐν
γῇ
πεζήν,
ἀλλὰ
ξυμπεσεῖσθαι |
[2, 4] |
Πλαταιῆς
ἀπειλημμένους
ἐβουλεύοντο
εἴτε
κατακαύσωσιν
|
ὥσπερ |
ἔχουσιν,
ἐμπρήσαντες
τὸ
οἴκημα,
εἴτε |
[2, 76] |
τὸ
διῃρημένον,
ὅπως
μὴ
διαχεόμενον
|
ὥσπερ |
ἡ
γῆ
φοροῖτο.
οἱ
δὲ |
[2, 87] |
τε
γὰρ
παρασκευῇ
ἐνδεὴς
ἐγένετο,
|
ὥσπερ |
ἴστε,
καὶ
οὐχὶ
ἐς
ναυμαχίαν |
[2, 15] |
τινες
καὶ
ἐπολέμησάν
ποτε
αὐτῶν,
|
ὥσπερ |
καὶ
Ελευσίνιοι
μετ'
Εὐμόλπου
πρὸς |
[2, 55] |
Ἀθηναίους
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
εἶχεν
|
ὥσπερ |
καὶ
ἐν
τῇ
προτέρᾳ
ἐσβολῇ. |
[2, 28] |
αὐτοῦ
θέρους
νουμηνίᾳ
κατὰ
σελήνην,
|
ὥσπερ |
καὶ
μόνον
δοκεῖ
εἶναι
γίγνεσθαι |
[2, 15] |
δωδεκάτῃ}
ποιεῖται
ἐν
μηνὶ
Ἀνθεστηριῶνι,
|
ὥσπερ |
καὶ
οἱ
ἀπ'
Ἀθηναίων
Ιωνες |
[2, 13] |
διαβολῇ
τῇ
ἑαυτοῦ
γένηται
τοῦτο,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὰ
ἄγη
ἐλαύνειν
προεῖπον |
[2, 13] |
ἄρα
μὴ
δῃώσωσιν
οἱ
πολέμιοι
|
ὥσπερ |
καὶ
τὰ
τῶν
ἄλλων,
ἀφίησιν |
[2, 47] |
οἱ
ξύμμαχοι
τὰ
δύο
μέρη
|
ὥσπερ |
καὶ
τὸ
πρῶτον
ἐσέβαλον
ἐς |
[2, 90] |
τοῦ
κόλπου,
δεξιῷ
κέρᾳ
ἡγουμένῳ,
|
ὥσπερ |
καὶ
ὥρμουν·
ἐπὶ
δ'
αὐτῷ |
[2, 44] |
ο῏
ἂν
τῆς
εὐπρεπεστάτης
λάχωσιν,
|
ὥσπερ |
οἵδε
μὲν
νῦν,
τελευτῆς,
ὑμεῖς |
[2, 89] |
ἀντίπαλοι
μὲν
γὰρ
οἱ
πλείους,
|
ὥσπερ |
οὗτοι,
τῇ
δυνάμει
τὸ
πλέον |
[2, 51] |
ἕτερος
ἀφ'
ἑτέρου
θεραπείας
ἀναπιμπλάμενοι
|
ὥσπερ |
τὰ
πρόβατα
ἔθνῃσκον·
καὶ
τὸν |
[2, 44] |
ἀχρείῳ
τῆς
ἡλικίας
τὸ
κερδαίνειν,
|
ὥσπερ |
τινές
φασι,
μᾶλλον
τέρπει,
ἀλλὰ |
[2, 42] |
ἂν
πολλοῖς
τῶν
Ελλήνων
ἰσόρροπος
|
ὥσπερ |
τῶνδε
ὁ
λόγος
τῶν
ἔργων |
[2, 101] |
τὴν
ἑαυτοῦ
ἀδελφὴν
δίδωσι
Σεύθῃ,
|
ὥσπερ |
ὑπέσχετο.
τὰ
μὲν
οὖν
κατὰ |