Livre, Chap. |
[2, 85] |
τὰς
Ἀθήνας
τήν
τε
παρασκευὴν
|
αὐτῶν |
ἀγγελοῦντας
καὶ
περὶ
τῆς
ναυμαχίας |
[2, 101] |
Ἀθηναίων
πολεμίους
Ελληνας,
μὴ
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ἀγόμενοι
κατὰ
τὸ
ξυμμαχικὸν
καὶ |
[2, 91] |
ναῦς·
αἱ
δὲ
εἴκοσι
νῆες
|
αὐτῶν |
αἱ
ἀπὸ
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως |
[2, 47] |
πάντα
ἀνωφελῆ
ἦν,
τελευτῶντές
τε
|
αὐτῶν |
ἀπέστησαν
ὑπὸ
τοῦ
κακοῦ
νικώμενοι. |
[2, 63] |
καὶ
εἴ
που
ἐπὶ
σφῶν
|
αὐτῶν |
αὐτόνομοι
οἰκήσειαν·
τὸ
γὰρ
ἄπραγμον |
[2, 56] |
τῆς
Πελοποννήσου.
ἄραντες
δὲ
ἀπ'
|
αὐτῶν |
ἀφίκοντο
ἐς
Πρασιὰς
τῆς
Λακωνικῆς |
[2, 2] |
ὀλίγῳ
πλείους
τριακοσίων
(ἡγοῦντο
δὲ
|
αὐτῶν |
βοιωταρχοῦντες
Πυθάγγελός
τε
ὁ
Φυλείδου |
[2, 12] |
στρατῷ
προυχώρει
ἐς
τὴν
γῆν
|
αὐτῶν. |
Βοιωτοὶ
δὲ
μέρος
μὲν
τὸ |
[2, 67] |
ἐς
τὰς
Ἀθήνας.
ἀφικομένων
δὲ
|
αὐτῶν |
δείσαντες
οἱ
Ἀθηναῖοι
τὸν
Ἀριστέα |
[2, 89] |
θρασύτεροί
ἐσμεν.
Λακεδαιμόνιοί
τε
ἡγούμενοι
|
αὐτῶν |
διὰ
τὴν
σφετέραν
δόξαν
ἄκοντας |
[2, 22] |
Πυράσιοι,
Γυρτώνιοι,
Φεραῖοι.
ἡγοῦντο
δὲ
|
αὐτῶν |
ἐκ
μὲν
Λαρίσης
Πολυμήδης
καὶ |
[2, 23] |
καὶ
Βριλησσοῦ
ὄρους.
ὄντων
δὲ
|
αὐτῶν |
ἐν
τῇ
γῇ
οἱ
Ἀθηναῖοι |
[2, 56] |
τῇ
προτέρᾳ
ἐσβολῇ.
~ἔτι
δ'
|
αὐτῶν |
ἐν
τῷ
πεδίῳ
ὄντων,
πρὶν |
[2, 72] |
τε
τοσήδε
καὶ
πόλεμος
γεγένηται
|
αὐτῶν |
ἕνεκα
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερώσεως. |
[2, 27] |
θάλασσαν
καθήκουσα.
καὶ
οἱ
μὲν
|
αὐτῶν |
ἐνταῦθα
ᾤκησαν,
οἱ
δ'
ἐσπάρησαν |
[2, 33] |
τὴν
Κρανίων
γῆν,
ἀπατηθέντες
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ἐξ
ὁμολογίας
τινὸς
ἄνδρας
τε |
[2, 24] |
ζημίαν
ἐπέθεντο.
τριήρεις
τε
μετ'
|
αὐτῶν |
ἐξαιρέτους
ἑκατὸν
ἐποιήσαντο
κατὰ
τὸν |
[2, 4] |
τὴν
πόλιν
οἱ
μέν
τινες
|
αὐτῶν |
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος
ἀναβάντες
ἔρριψαν |
[2, 33] |
τινὸς
ἄνδρας
τε
ἀποβάλλουσι
σφῶν
|
αὐτῶν, |
ἐπιθεμένων
ἀπροσδοκήτοις
τῶν
Κρανίων,
καὶ |
[2, 39] |
τῇ
γῇ
ἐπὶ
πολλὰ
ἡμῶν
|
αὐτῶν |
ἐπίπεμψιν·
ἢν
δέ
που
μορίῳ |
[2, 39] |
ἀπάταις
ἢ
τῷ
ἀφ'
ἡμῶν
|
αὐτῶν |
ἐς
τὰ
ἔργα
εὐψύχῳ·
καὶ |
[2, 51] |
μεταποιούμενοι·
αἰσχύνῃ
γὰρ
ἠφείδουν
σφῶν
|
αὐτῶν |
ἐσιόντες
παρὰ
τοὺς
φίλους,
ἐπεὶ |
[2, 59] |
Ἀθηναῖοι,
ὡς
ἥ
τε
γῆ
|
αὐτῶν |
ἐτέτμητο
τὸ
δεύτερον
καὶ
ἡ |
[2, 81] |
ξύμμαχοι
τρία
τέλη
ποιήσαντες
σφῶν
|
αὐτῶν |
ἐχώρουν
πρὸς
τὴν
τῶν
Στρατίων |
[2, 21] |
ἐλαχίστην
μοῖραν
εἶναι
Ἀθηναίων,
ὡς
|
αὐτῶν |
ἡ
γῆ
ἐτέμνετο,
ἐνῆγον
τὴν |
[2, 12] |
λοιπὸν
ἀναχωρήσαντας
ἐπὶ
τὰ
σφέτερα
|
αὐτῶν, |
ἤν
τι
βούλωνται,
πρεσβεύεσθαι.
ξυμπέμπουσί |
[2, 99] |
καλεῖται,
καὶ
Περδίκκας
Ἀλεξάνδρου
βασιλεὺς
|
αὐτῶν |
ἦν
ὅτε
Σιτάλκης
ἐπῄει.
~Καὶ |
[2, 5] |
οἱ
ληφθέντες,
καὶ
Εὐρύμαχος
εἷς
|
αὐτῶν |
ἦν,
πρὸς
ὃν
ἔπραξαν
οἱ |
[2, 22] |
Βοιωτοῖς
τῶν
ὁπλιτῶν
τροπὴ
ἐγένετο
|
αὐτῶν |
καὶ
ἀπέθανον
τῶν
Θεσσαλῶν
καὶ |
[2, 26] |
Θρόνιον
εἷλεν,
ὁμήρους
τε
ἔλαβεν
|
αὐτῶν, |
καὶ
ἐν
Ἀλόπῃ
τοὺς
βοηθήσαντας |
[2, 72] |
ἡσυχίαν
ἄγετε
νεμόμενοι
τὰ
ὑμέτερα
|
αὐτῶν, |
καὶ
ἔστε
μηδὲ
μεθ'
ἑτέρων, |
[2, 23] |
παρεσκευάζοντο
καὶ
χιλίους
ὁπλίτας
ἐπ'
|
αὐτῶν |
καὶ
τοξότας
τετρακοσίους·
ἐστρατήγει
δὲ |
[2, 90] |
Ἀθηναίων
ἀπέκτειναν
ὅσοι
μὴ
ἐξένευσαν
|
αὐτῶν. |
καὶ
τῶν
νεῶν
τινὰς
ἀναδούμενοι |
[2, 65] |
καὶ
τοῖς
ἀπὸ
Σικελίας
μετ'
|
αὐτῶν, |
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
ἔτι
τοῖς |
[2, 26] |
Εὐβοίας
ἅμα
φυλακήν·
ἐστρατήγει
δὲ
|
αὐτῶν |
Κλεόπομπος
ὁ
Κλεινίου.
καὶ
ἀποβάσεις |
[2, 42] |
δὲ
τῶν
ἐναντίων
τιμωρίαν
ποθεινοτέραν
|
αὐτῶν |
λαβόντες
καὶ
κινδύνων
ἅμα
τόνδε |
[2, 81] |
ἄλλοι
βάρβαροι,
ἐκ
δεξιᾶς
δ'
|
αὐτῶν |
Λευκάδιοι
καὶ
Ἀνακτόριοι
καὶ
οἱ |
[2, 62] |
φαίνεται·
οὐδ'
εἰκὸς
χαλεπῶς
φέρειν
|
αὐτῶν |
μᾶλλον
ἢ
οὐ
κηπίον
καὶ |
[2, 79] |
Ξαλκιδέων
καὶ
ἐπίκουροί
τινες
μετ'
|
αὐτῶν |
νικῶνται
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ |
[2, 36] |
καὶ
ξένων
ξύμφορον
εἶναι
ἐπακοῦσαι
|
αὐτῶν. |
~Ξρώμεθα
γὰρ
πολιτείᾳ
οὐ
ζηλούσῃ |
[2, 70] |
τε
στρατηγοὺς
ἐπῃτιάσαντο
ὅτι
ἄνευ
|
αὐτῶν |
ξυνέβησαν
(ἐνόμιζον
γὰρ
ἂν
κρατῆσαι |
[2, 24] |
κατὰ
πόλεις
ἕκαστοι.
~Ἀναχωρησάντων
δὲ
|
αὐτῶν |
οἱ
Ἀθηναῖοι
φυλακὰς
κατεστήσαντο
κατὰ |
[2, 11] |
καὶ
ἔξω
ἐποιήσαντο,
καὶ
ἡμῶν
|
αὐτῶν |
οἱ
πρεσβύτεροι
οὐκ
ἄπειροι
πολέμων |
[2, 37] |
καὶ
τῶν
νόμων,
καὶ
μάλιστα
|
αὐτῶν |
ὅσοι
τε
ἐπ'
ὠφελίᾳ
τῶν |
[2, 6] |
τι
καὶ
αὐτοὶ
βουλεύσωσι
περὶ
|
αὐτῶν· |
οὐ
γὰρ
ἠγγέλθη
αὐτοῖς
ὅτι |
[2, 84] |
ἂν
αὐτὸς
σημήνῃ.
ἤλπιζε
γὰρ
|
αὐτῶν |
οὐ
μενεῖν
τὴν
τάξιν,
ὥσπερ |
[2, 47] |
ἐδῄουν
τὴν
γῆν.
καὶ
ὄντων
|
αὐτῶν |
οὐ
πολλάς
πω
ἡμέρας
ἐν |
[2, 22] |
ἐπεξιέναι,
ἐκκλησίαν
τε
οὐκ
ἐποίει
|
αὐτῶν |
οὐδὲ
ξύλλογον
οὐδένα,
τοῦ
μὴ |
[2, 73] |
τοὺς
Ἀθηναίους
καὶ
βουλευσάμενοι
μετ'
|
αὐτῶν |
πάλιν
ἦλθον
ἀπαγγέλλοντες
τοῖς
ἐν |
[2, 43] |
ἀλλ'
ἐν
ᾧ
ἡ
δόξα
|
αὐτῶν |
παρὰ
τῷ
ἐντυχόντι
αἰεὶ
καὶ |
[2, 25] |
Πελοπόννησον
Ἀθηναῖοι
καὶ
Κερκυραῖοι
μετ'
|
αὐτῶν |
πεντήκοντα
ναυσὶ
προσβεβοηθηκότες
καὶ
ἄλλοι |
[2, 99] |
πολλοὶ
ἐφθάρησαν,
βραχὺ
δέ
τι
|
αὐτῶν |
περὶ
Φύσκαν
κατῴκηται,
καὶ
ἐξ |
[2, 99] |
Γρηστωνίαν
καὶ
Βισαλτίαν
καὶ
Μακεδόνων
|
αὐτῶν |
πολλήν.
τὸ
δὲ
ξύμπαν
Μακεδονία |
[2, 22] |
τῶν
ἱππέων
καὶ
Θεσσαλοῖς
μετ'
|
αὐτῶν |
πρὸς
τοὺς
Βοιωτῶν
ἱππέας,
ἐν |
[2, 68] |
Ἀργείους
ἀπὸ
τοῦ
ἀνδραποδισμοῦ
σφῶν
|
αὐτῶν |
πρῶτον
ἐποιήσαντο,
ὕστερον
δὲ
ἐν |
[2, 49] |
καὶ
δυσῶδες
ἠφίει·
ἔπειτα
ἐξ
|
αὐτῶν |
πταρμὸς
καὶ
βράγχος
ἐπεγίγνετο,
καὶ |
[2, 75] |
πόλιν,
ἐλπίζοντες
ταχίστην
αἵρεσιν
ἔσεσθαι
|
αὐτῶν |
στρατεύματος
τοσούτου
ἐργαζομένου.
ξύλα
μὲν |
[2, 4] |
τρὶς
ἀπεκρούσαντο,
ἔπειτα
πολλῷ
θορύβῳ
|
αὐτῶν |
τε
προσβαλόντων
καὶ
τῶν
γυναικῶν |
[2, 93] |
καθελκύσαντας
ἐκ
Νισαίας
τοῦ
νεωρίου
|
αὐτῶν |
τεσσαράκοντα
ναῦς,
α῏
ἔτυχον
αὐτόθι |
[2, 89] |
πολὺ
αὖθις
ναυμαχεῖν.
μὴ
δὴ
|
αὐτῶν |
τὴν
τόλμαν
δείσητε.
πολὺ
δὲ |
[2, 11] |
πατέρων
χείρους
φαίνεσθαι
μήτε
ἡμῶν
|
αὐτῶν |
τῆς
δόξης
ἐνδεεστέρους.
ἡ
γὰρ |
[2, 87] |
πρὸς
μὲν
οὖν
τὸ
ἐμπειρότερον
|
αὐτῶν |
τὸ
τολμηρότερον
ἀντιτάξασθε,
πρὸς
δὲ |
[2, 5] |
δὲ
μή,
καὶ
αὐτοὶ
ἔφασαν
|
αὐτῶν |
τοὺς
ἄνδρας
ἀποκτενεῖν
οὓς
ἔχουσι |
[2, 46] |
μὲν
ἤδη
κεκόσμηνται,
τὰ
δὲ
|
αὐτῶν |
τοὺς
παῖδας
τὸ
ἀπὸ
τοῦδε |
[2, 84] |
λαβόντες
τούς
τε
ἄνδρας
ἐξ
|
αὐτῶν |
τοὺς
πλείστους
ἀνελόμενοι
ἐς
Μολύκρειον |
[2, 86] |
τοὺς
στρατιώτας
πρῶτον,
καὶ
ὁρῶντες
|
αὐτῶν |
τοὺς
πολλοὺς
διὰ
τὴν
προτέραν |
[2, 89] |
δ'
αὖ
ὑμᾶς
ὅτι
νενικήκατε
|
αὐτῶν |
τοὺς
πολλούς·
ἡσσημένων
δὲ
ἀνδρῶν |
[2, 79] |
περιόντι
τοῦ
στρατοῦ·
ἀπέθανον
δὲ
|
αὐτῶν |
τριάκοντα
καὶ
τετρακόσιοι
καὶ
οἱ |
[2, 65] |
ῥᾳδίως
περιγενέσθαι
τὴν
πόλιν
Πελοποννησίων
|
αὐτῶν |
τῷ
πολέμῳ.
~Οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι |
[2, 14] |
ᾗ
κατ'
οἶκον
ἐχρῶντο,
καὶ
|
αὐτῶν |
τῶν
οἰκιῶν
καθαιροῦντες
τὴν
ξύλωσιν· |
[2, 84] |
ἐς
ἀλκὴν
μὲν
μηδένα
τρέπεσθαι
|
αὐτῶν |
ὑπὸ
τῆς
ταραχῆς,
φεύγειν
δὲ |
[2, 5] |
οἱ
δὲ
Πλαταιῆς
ἔτι
διαβουλευομένων
|
αὐτῶν |
ὑποτοπήσαντες
τοιοῦτόν
τι
ἔσεσθαι
καὶ |
[2, 35] |
ὧν
ἤκουσεν·
τῷ
δὲ
ὑπερβάλλοντι
|
αὐτῶν |
φθονοῦντες
ἤδη
καὶ
ἀπιστοῦσιν.
ἐπειδὴ |
[2, 48] |
ἀνθρώπων,
ὥστε
καὶ
ἐλέχθη
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ὡς
οἱ
Πελοποννήσιοι
φάρμακα
ἐσβεβλήκοιεν |
[2, 15] |
καί
τινες
καὶ
ἐπολέμησάν
ποτε
|
αὐτῶν, |
ὥσπερ
καὶ
Ελευσίνιοι
μετ'
Εὐμόλπου |