Livre, Chap. |
[2, 37] |
ἀδικουμένων
κεῖνται
καὶ
ὅσοι
ἄγραφοι
|
ὄντες |
αἰσχύνην
ὁμολογουμένην
φέρουσιν.
~Καὶ
μὴν |
[2, 100] |
οὗτοι
ἐπιόντος
πολλοῦ
στρατοῦ
ἀδύνατοι
|
ὄντες |
ἀμύνεσθαι
ἔς
τε
τὰ
καρτερὰ |
[2, 84] |
κελευστῶν,
καὶ
τὰς
κώπας
ἀδύνατοι
|
ὄντες |
ἐν
κλύδωνι
ἀναφέρειν
ἄνθρωποι
ἄπειροι |
[2, 99] |
πρόγονοι
αὐτοῦ,
Τημενίδαι
τὸ
ἀρχαῖον
|
ὄντες |
ἐξ
Ἄργους,
πρῶτοι
ἐκτήσαντο
καὶ |
[2, 31] |
(ἔτυχον
γὰρ
ἤδη
ἐν
Αἰγίνῃ
|
ὄντες |
ἐπ'
οἴκου
ἀνακομιζόμενοι)
ὡς
ᾔσθοντο |
[2, 3] |
γίγνωνται,
ἀλλ'
ἐν
νυκτὶ
φοβερώτεροι
|
ὄντες |
ἥσσους
ὦσι
τῆς
σφετέρας
ἐμπειρίας |
[2, 65] |
ἴσοι
μᾶλλον
αὐτοὶ
πρὸς
ἀλλήλους
|
ὄντες |
καὶ
ὀρεγόμενοι
τοῦ
πρῶτος
ἕκαστος |
[2, 72] |
ἐπιτρέπωσιν,
ἢ
Θηβαῖοι,
ὡς
ἔνορκοι
|
ὄντες |
κατὰ
τὸ
ἀμφο
τέρους
δέχεσθαι, |
[2, 36] |
ἡμεῖς
οἵδε
οἱ
νῦν
ἔτι
|
ὄντες |
μάλιστα
ἐν
τῇ
καθεστηκυίᾳ
ἡλικίᾳ |
[2, 4] |
διὰ
τῆς
πόλεως,
ἄπειροι
μὲν
|
ὄντες |
οἱ
πλείους
ἐν
σκότῳ
καὶ |
[2, 65] |
τὴν
πόλιν
ἤδη
ἐν
στάσει
|
ὄντες |
ὅμως
τρία
{δέκα}
μὲν
ἔτη |
[2, 88] |
ταύτην
εἰλήφεσαν,
μηδένα
ὄχλον
Ἀθηναῖοι
|
ὄντες |
Πελοποννησίων
νεῶν
ὑποχωρεῖν·
τότε
δὲ |
[2, 30] |
ταῖς
ἑκατὸν
ναυσὶν
Ἀθηναῖοι
ἔτι
|
ὄντες |
περὶ
Πελοπόννησον
Σόλλιόν
τε
Κορινθίων |
[2, 58] |
καὶ
Κλεόπομπος
ὁ
Κλεινίου,
ξυστράτηγοι
|
ὄντες |
Περικλέους,
λαβόντες
τὴν
στρατιὰν
ᾗπερ |
[2, 20] |
καὶ
οἱ
Ἀχαρνῆς
μέγα
μέρος
|
ὄντες |
τῆς
πόλεως
(τρισχίλιοι
γὰρ
ὁπλῖται |
[2, 37] |
νόμους,
παράδειγμα
δὲ
μᾶλλον
αὐτοὶ
|
ὄντες |
τισὶν
ἢ
μιμούμενοι
ἑτέρους.
καὶ |
[2, 39] |
μὲν
ἐπιπόνῳ
ἀσκήσει
εὐθὺς
νέοι
|
ὄντες |
τὸ
ἀνδρεῖον
μετέρχονται,
ἡμεῖς
δὲ |
[2, 65] |
οἰκεῖα
ἕκαστος
ἤλγει
ἀμβλύτεροι
ἤδη
|
ὄντες, |
ὧν
δὲ
ἡ
ξύμπασα
πόλις |