Livre, Chap. |
[2, 102] |
τὴν
ἐπωνυμίαν
ἐγκατέλιπεν.
τὰ
μὲν
|
περὶ |
Ἀλκμέωνα
τοιαῦτα
λεγόμενα
παρελάβομεν.
~Οἱ |
[2, 78] |
ἐπλινθεύσαντο.
καὶ
ἐπειδὴ
πᾶν
ἐξείργαστο
|
περὶ |
ἀρκτούρου
ἐπιτολάς,
καταλιπόντες
φυλακὰς
τοῦ |
[2, 18] |
ηὐτρεπίζοντο
καὶ
ἄλλως
ἐνδιέτριψαν
χρόνον
|
περὶ |
αὐτήν.
αἰτίαν
τε
οὐκ
ἐλαχίστην |
[2, 48] |
μᾶλλον
ἤδη.
λεγέτω
μὲν
οὖν
|
περὶ |
αὐτοῦ
ὡς
ἕκαστος
γιγνώσκει
καὶ |
[2, 6] |
ἄν
τι
καὶ
αὐτοὶ
βουλεύσωσι
|
περὶ |
αὐτῶν·
οὐ
γὰρ
ἠγγέλθη
αὐτοῖς |
[2, 21] |
πεισθῆναι
{τὴν
ἀναχώρησιν}
ἐπειδὴ
δὲ
|
περὶ |
Ἀχαρνὰς
εἶδον
τὸν
στρατὸν
ἑξήκοντα |
[2, 21] |
~Ἀθηναῖοι
δὲ
μέχρι
μὲν
οὗ
|
περὶ |
Ελευσῖνα
καὶ
τὸ
Θριάσιον
πεδίον |
[2, 63] |
τὰς
τιμὰς
διώκειν·
μηδὲ
νομίσαι
|
περὶ |
ἑνὸς
μόνου,
δουλείας
ἀντ'
ἐλευθερίας, |
[2, 35] |
τοῦδε
ἀνεκτοὶ
οἱ
ἔπαινοί
εἰσι
|
περὶ |
ἑτέρων
λεγόμενοι,
ἐς
ὅσον
ἂν |
[2, 91] |
ἔτυχε
δὲ
ὁλκὰς
ὁρμοῦσα
μετέωρος,
|
περὶ |
ἣν
ἡ
Ἀττικὴ
ναῦς
φθάσασα |
[2, 33] |
καὶ
τῆς
ἄλλης
Ἀκαρνανίας
τῆς
|
περὶ |
θάλασσαν
ἔστιν
ἃ
χωρία
βουλόμενοι |
[2, 42] |
πόλεως,
διδασκαλίαν
τε
ποιούμενος
μὴ
|
περὶ |
ἴσου
ἡμῖν
εἶναι
τὸν
ἀγῶνα |
[2, 86] |
τούτῳ
ἐν
ᾧ
οἱ
Ἀθηναῖοι
|
περὶ |
Κρήτην
κατείχοντο,
παρεσκευασμένοι
ὡς
ἐπὶ |
[2, 47] |
καὶ
πρότερον
πολλαχόσε
ἐγκατασκῆψαι
καὶ
|
περὶ |
Λῆμνον
καὶ
ἐν
ἄλλοις
χωρίοις, |
[2, 54] |
ἔσεσθαι,
καὶ
αὐτὸς
ἔφη
ξυλλήψεσθαι.
|
περὶ |
μὲν
οὖν
τοῦ
χρηστηρίου
τὰ |
[2, 55] |
δὲ
στρατηγὸς
ὢν
καὶ
τότε
|
περὶ |
μὲν
τοῦ
μὴ
ἐπεξιέναι
τοὺς |
[2, 80] |
εἴκοσι
νεῶν
τῶν
Ἀττικῶν
α῏
|
περὶ |
Ναύπακτον
ἐφρούρουν,
εὐθὺς
παρεσκευάζοντο
τὴν |
[2, 58] |
ἑξακόσιοι
καὶ
χίλιοι
οὐκέτι
ἦσαν
|
περὶ |
Ξαλκιδέας.
ὁ
μὲν
οὖν
Αγνων |
[2, 70] |
ἐγέγευντο,
οὕτω
δὴ
λόγους
προσφέρουσι
|
περὶ |
ξυμβάσεως
τοῖς
στρατηγοῖς
τῶν
Ἀθηναίων |
[2, 102] |
ἐπλανᾶτο.
καὶ
κατοικισθεὶς
ἐς
τοὺς
|
περὶ |
Οἰνιάδας
τόπους
ἐδυνάστευσέ
τε
καὶ |
[2, 11] |
τις
ἡγῆται,
κόσμον
καὶ
φυλακὴν
|
περὶ |
παντὸς
ποιούμενοι
καὶ
τὰ
παραγγελλόμενα |
[2, 31] |
τοῦ
Ξανθίππου
στρατηγοῦντος.
καὶ
οἱ
|
περὶ |
Πελοπόννησον
Ἀθηναῖοι
ἐν
ταῖς
ἑκατὸν |
[2, 25] |
δ'
ἐν
ταῖς
ἑκατὸν
ναυσὶ
|
περὶ |
Πελοπόννησον
Ἀθηναῖοι
καὶ
Κερκυραῖοι
μετ' |
[2, 23] |
Ἀθηναῖοι
ἀπέστειλαν
τὰς
ἑκατὸν
ναῦς
|
περὶ |
Πελοπόννησον
ἅσπερ
παρεσκευάζοντο
καὶ
χιλίους |
[2, 80] |
περίπλους
οὐκέτι
ἔσοιτο
Ἀθηναίοις
ὁμοίως
|
περὶ |
Πελοπόννησον·
ἐλπίδα
δ'
εἶναι
καὶ |
[2, 69] |
Ἀθηναῖοι
ναῦς
ἔστειλαν
εἴκοσι
μὲν
|
περὶ |
Πελοπόννησον
καὶ
Φορμίωνα
στρατηγόν,
ὃς |
[2, 7] |
ξυμμαχίαν
ἐξήταζον
καὶ
ἐς
τὰ
|
περὶ |
Πελοπόννησον
μᾶλλον
χωρία
ἐπρεσβεύοντο,
Κέρκυραν |
[2, 67] |
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
ἐν
ὁλκάσι
|
περὶ |
Πελοπόννησον
πλέοντας
ἀποκτείναντες
καὶ
ἐς |
[2, 30] |
ἑκατὸν
ναυσὶν
Ἀθηναῖοι
ἔτι
ὄντες
|
περὶ |
Πελοπόννησον
Σόλλιόν
τε
Κορινθίων
πόλισμα |
[2, 89] |
τῷ
ἔργῳ
κόσμον
καὶ
σιγὴν
|
περὶ |
πλείστου
ἡγεῖσθε,
ὃ
ἔς
τε |
[2, 2] |
καὶ
Διέμπορος
ὁ
Ονητορίδου)
ἐσῆλθον
|
περὶ |
πρῶτον
ὕπνον
ξὺν
ὅπλοις
ἐς |
[2, 65] |
τὰ
πράγματα
ἐπέτρεψαν,
ὧν
μὲν
|
περὶ |
τὰ
οἰκεῖα
ἕκαστος
ἤλγει
ἀμβλύτεροι |
[2, 83] |
Ἀκαρνᾶνες,
οὐ
παραγίγνεται,
ἀλλ'
ἠναγκάσθησαν
|
περὶ |
τὰς
αὐτὰς
ἡμέρας
τῆς
ἐν |
[2, 20] |
τοιαύτῃ
μὲν
διανοίᾳ
ὁ
Ἀρχίδαμος
|
περὶ |
τὰς
Ἀχαρνὰς
ἦν.
~Ἀθηναῖοι
δὲ |
[2, 20] |
πεδίον
οὐκ
ἀπήντησαν,
πεῖραν
ἐποιεῖτο
|
περὶ |
τὰς
Ἀχαρνὰς
καθήμενος
εἰ
ἐπεξίασιν· |
[2, 52] |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
ἐκαλινδοῦντο
καὶ
|
περὶ |
τὰς
κρήνας
ἁπάσας
ἡμιθνῆτες
τοῦ |
[2, 52] |
πάντες
ξυνεταράχθησαν
οἷς
ἐχρῶντο
πρότερον
|
περὶ |
τὰς
ταφάς,
ἔθαπτον
δὲ
ὡς |
[2, 72] |
ἐκείνοις
εἶεν)
δεδιέναι
δὲ
καὶ
|
περὶ |
τῇ
πάσῃ
πόλει
μὴ
ἐκείνων |
[2, 26] |
τοῦτον
Ἀθηναῖοι
τριάκοντα
ναῦς
ἐξέπεμψαν
|
περὶ |
τὴν
Λοκρίδα
καὶ
Εὐβοίας
ἅμα |
[2, 73] |
οἱ
πατέρες
ὤμοσαν
μηδὲν
νεωτερίζειν
|
περὶ |
τὴν
ξυμμαχίαν.
~τοιαῦτα
τῶν
πρέσβεων |
[2, 92] |
δὲ
τῆς
Λευκαδίας
νεώς,
ἣ
|
περὶ |
τὴν
ὁλκάδα
κατέδυ,
Τιμοκράτης
ὁ |
[2, 81] |
ὁμοίως
προσελθεῖν,
προλοχίζουσι
δὴ
τὰ
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
ἐνέδραις,
καὶ
ἐπειδὴ |
[2, 65] |
στρατοπέδῳ
ἀμβλύτερα
ἐποίουν
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
πρῶτον
ἐν
ἀλλήλοις |
[2, 89] |
ἐγγυτέρω
καταστῆσαι
Ἀθηναίοις
τὸν
φόβον
|
περὶ |
τῆς
θαλάσσης.
ἀναμιμνῄσκω
δ'
αὖ |
[2, 85] |
τε
παρασκευὴν
αὐτῶν
ἀγγελοῦντας
καὶ
|
περὶ |
τῆς
ναυμαχίας
ἣν
ἐνίκησαν
φράσοντας, |
[2, 42] |
ὃ
δὴ
καὶ
ἐμήκυνα
τὰ
|
περὶ |
τῆς
πόλεως,
διδασκαλίαν
τε
ποιούμενος |
[2, 65] |
ἀλλὰ
κατὰ
τὰς
ἰδίας
διαβολὰς
|
περὶ |
τῆς
τοῦ
δήμου
προστασίας
τά |
[2, 41] |
κακῶν
τε
κἀγαθῶν
ἀίδια
ξυγκατοικίσαντες.
|
περὶ |
τοιαύτης
οὖν
πόλεως
οἵδε
τε |
[2, 50] |
οὐχ
ἑωρῶντο
οὔτε
ἄλλως
οὔτε
|
περὶ |
τοιοῦτον
οὐδέν·
οἱ
δὲ
κύνες |
[2, 5] |
τοιοῦτόν
τι
ἔσεσθαι
καὶ
δείσαντες
|
περὶ |
τοῖς
ἔξω
κήρυκα
ἐξέπεμψαν
παρὰ |
[2, 29] |
οἰκουμένης,
καὶ
τὸ
ἔργον
τὸ
|
περὶ |
τὸν
Ιτυν
αἱ
γυναῖκες
ἐν |
[2, 35] |
τὰς
τιμάς,
οἷα
καὶ
νῦν
|
περὶ |
τὸν
τάφον
τόνδε
δημοσίᾳ
παρασκευασθέντα |
[2, 24] |
τι
ἢ
μετὰ
τῶν
χρημάτων
|
περὶ |
τοῦ
αὐτοῦ
κινδύνου,
ἢν
δέῃ. |
[2, 42] |
τοῦ
κατορθώσειν
ἐπιτρέψαντες,
ἔργῳ
δὲ
|
περὶ |
τοῦ
ἤδη
ὁρωμένου
σφίσιν
αὐτοῖς |
[2, 22] |
φρονοῦντας,
πιστεύων
δὲ
ὀρθῶς
γιγνώσκειν
|
περὶ |
τοῦ
μὴ
ἐπεξιέναι,
ἐκκλησίαν
τε |
[2, 19] |
τροπήν
τινα
τῶν
Ἀθηναίων
ἱππέων
|
περὶ |
τοὺς
Ρείτους
καλουμένους
ἐποιήσαντο·
ἔπειτα |
[2, 25] |
ἀνθρώπων
οὐκ
ἐνόντων.
ἔτυχε
δὲ
|
περὶ |
τοὺς
χώρους
τούτους
Βρασίδας
ὁ |
[2, 101] |
τὴν
γῆν.
καθημένου
δ'
αὐτοῦ
|
περὶ |
τοὺς
χώρους
τούτους
οἱ
πρὸς |
[2, 90] |
δέ,
ὅπερ
ἐκεῖνοι
προσεδέχοντο,
φοβηθεὶς
|
περὶ |
τῷ
χωρίῳ
ἐρήμῳ
ὄντι,
ὡς |
[2, 6] |
κελεύοντες
εἰπεῖν
μηδὲν
νεώτερον
ποιεῖν
|
περὶ |
τῶν
ἀνδρῶν
οὓς
ἔχουσι
Θηβαίων, |
[2, 5] |
ἅμα
καθ'
ὁδὸν
αὐτοῖς
ῥηθείσης
|
περὶ |
τῶν
γεγενημένων
ἐπεβοήθουν.
ἀπέχει
δὲ |
[2, 39] |
χαλεπῶς
ἐν
τῇ
ἀλλοτρίᾳ
τοὺς
|
περὶ |
τῶν
οἰκείων
ἀμυνομένους
μαχόμενοι
τὰ |
[2, 13] |
ταῦτα
γίγνεσθαι.
παρῄνει
δὲ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
παρόντων
ἅπερ
καὶ
πρότερον, |
[2, 97] |
τὴν
ἄλλην
εὐβουλίαν
καὶ
ξύνεσιν
|
περὶ |
τῶν
παρόντων
ἐς
τὸν
βίον |
[2, 6] |
δ'
Ἀθηναίοις
ἠγγέλθη
εὐθὺς
τὰ
|
περὶ |
τῶν
Πλαταιῶν
γεγενημένα,
καὶ
Βοιωτῶν |
[2, 99] |
ἐφθάρησαν,
βραχὺ
δέ
τι
αὐτῶν
|
περὶ |
Φύσκαν
κατῴκηται,
καὶ
ἐξ
Ἀλμωπίας |
[2, 40] |
τε
οἱ
αὐτοὶ
μάλιστα
καὶ
|
περὶ |
ὧν
ἐπιχειρήσομεν
ἐκλογίζεσθαι·
ὃ
τοῖς |