Livre, Chap. |
[2, 2] |
ξύμβασιν
μᾶλλον
καὶ
φιλίαν
τὴν
|
πόλιν |
ἀγαγεῖν
(καὶ
ἀνεῖπεν
ὁ
κῆρυξ, |
[2, 39] |
καὶ
ἔν
τε
τούτοις
τὴν
|
πόλιν |
ἀξίαν
εἶναι
θαυμάζεσθαι
καὶ
ἔτι |
[2, 37] |
γέ
τι
ἀγαθὸν
δρᾶσαι
τὴν
|
πόλιν, |
ἀξιώματος
ἀφανείᾳ
κεκώλυται.
ἐλευθέρως
δὲ |
[2, 102] |
ἐξιεὶς
παρ'
Οἰνιάδας
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
αὐτοῖς
περιλιμνάζων,
ἄπορον
ποιεῖ
ὑπὸ |
[2, 48] |
δὲ
καὶ
ἐς
τὴν
ἄνω
|
πόλιν |
ἀφίκετο,
καὶ
ἔθνῃσκον
πολλῷ
μᾶλλον |
[2, 43] |
σφαλεῖεν,
οὐκ
οὖν
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
γε
τῆς
σφετέρας
ἀρετῆς
ἀξιοῦντες |
[2, 11] |
ἔχοντες
ἐξήλθομεν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐπὶ
|
πόλιν |
δυνατωτάτην
νῦν
ἐρχόμεθα
καὶ
αὐτοὶ |
[2, 81] |
βαρβάρων
ἐνόμισαν
αὐτοβοεὶ
ἂν
τὴν
|
πόλιν |
ἑλεῖν
καὶ
αὑτῶν
τὸ
ἔργον |
[2, 75] |
ἔπειτα
χῶμα
ἔχουν
πρὸς
τὴν
|
πόλιν, |
ἐλπίζοντες
ταχίστην
αἵρεσιν
ἔσεσθαι
αὐτῶν |
[2, 81] |
προλοχίζουσι
δὴ
τὰ
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἐνέδραις,
καὶ
ἐπειδὴ
ἐγγὺς
ἦσαν, |
[2, 48] |
πολλήν.
ἐς
δὲ
τὴν
Ἀθηναίων
|
πόλιν |
ἐξαπιναίως
ἐσέπεσε,
καὶ
τὸ
πρῶτον |
[2, 11] |
οὐδ'
ἐπὶ
ἀδύνατον
ἀμύνεσθαι
οὕτω
|
πόλιν |
ἐρχόμεθα,
ἀλλὰ
τοῖς
πᾶσιν
ἄριστα |
[2, 102] |
πεδίου,
ἄνωθεν
μὲν
παρὰ
Στράτον
|
πόλιν, |
ἐς
θάλασσαν
δ'
ἐξιεὶς
παρ' |
[2, 13] |
μάχην
μὴ
ἐπεξιέναι,
ἀλλὰ
τὴν
|
πόλιν |
ἐσελθόντας
φυλάσσειν,
καὶ
τὸ
ναυτικόν, |
[2, 76] |
τοῦ
ἐντὸς
μηνοειδὲς
ἐς
τὴν
|
πόλιν |
ἐσῳκοδόμουν,
ὅπως,
εἰ
τὸ
μέγα |
[2, 22] |
γνώμῃ
ξυνελθόντας
ἐξαμαρτεῖν,
τήν
τε
|
πόλιν |
ἐφύλασσε
καὶ
δι'
ἡσυχίας
μάλιστα |
[2, 65] |
πλέονι
μορίῳ
καὶ
κατὰ
τὴν
|
πόλιν |
ἤδη
ἐν
στάσει
ὄντες
ὅμως |
[2, 2] |
σφίσιν
ὑπεναντίους
διαφθεῖραι
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
Θηβαίοις
προσποιῆσαι.
ἔπραξαν
δὲ
ταῦτα |
[2, 73] |
ἀκούσαντες
ἐσῆλθον
αὖθις
ἐς
τὴν
|
πόλιν, |
καὶ
βουλευσάμενοι
μετὰ
τοῦ
πλήθους |
[2, 72] |
ἀκούσαντες
ταῦτα
ἐσῆλθον
ἐς
τὴν
|
πόλιν, |
καὶ
τῷ
πλήθει
τὰ
ῥηθέντα |
[2, 3] |
Θηβαίους
καὶ
ἐξαπιναίως
κατειλημμένην
τὴν
|
πόλιν, |
καταδείσαντες
καὶ
νομίσαντες
πολλῷ
πλείους |
[2, 39] |
ἐναντίων
τοῖσδε.
τήν
τε
γὰρ
|
πόλιν |
κοινὴν
παρέχομεν,
καὶ
οὐκ
ἔστιν |
[2, 78] |
δὲ
πλέον
ἀφέντες
περιετείχιζον
τὴν
|
πόλιν |
κύκλῳ,
διελόμενοι
κατὰ
πόλεις
τὸ |
[2, 61] |
τὴν
νόσον
γεγένηται.
ὅμως
δὲ
|
πόλιν |
μεγάλην
οἰκοῦντας
καὶ
ἐν
ἤθεσιν |
[2, 80] |
ἐπόρθησαν.
ἀφικνοῦνταί
τε
ἐπὶ
Στράτον,
|
πόλιν |
μεγίστην
τῆς
Ἀκαρνανίας,
νομίζοντες,
εἰ |
[2, 72] |
πρὸς
ταῦτα
ἔφη·
ὑμεῖς
δὲ
|
πόλιν |
μὲν
καὶ
οἰκίας
ἡμῖν
παράδοτε |
[2, 30] |
Ἀκαρνάνων
μόνοις
τὴν
γῆν
καὶ
|
πόλιν |
νέμεσθαι·
καὶ
Ἀστακόν,
ἧς
Εὔαρχος |
[2, 68] |
χρόνῳ
καὶ
αὐτοὶ
ἴσχουσι
τὴν
|
πόλιν. |
οἱ
δ'
Ἀμφίλοχοι
γενομένου
τούτου |
[2, 2] |
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
προσχωρήσειν
τὴν
|
πόλιν. |
~οἱ
δὲ
Πλαταιῆς
ὡς
ᾔσθοντο |
[2, 4] |
εἶναι.
διωκόμενοι
δὲ
κατὰ
τὴν
|
πόλιν |
οἱ
μέν
τινες
αὐτῶν
ἐπὶ |
[2, 63] |
δὲ
ἐπικίνδυνον.
τάχιστ'
ἄν
τε
|
πόλιν |
οἱ
τοιοῦτοι
ἑτέρους
τε
πείσαντες |
[2, 81] |
ἐχώρουν
πρὸς
τὴν
τῶν
Στρατίων
|
πόλιν, |
ὅπως
ἐγγὺς
στρατοπεδευσάμενοι,
εἰ
μὴ |
[2, 12] |
οὐ
προσεδέξαντο
αὐτὸν
ἐς
τὴν
|
πόλιν |
οὐδ'
ἐπὶ
τὸ
κοινόν·
ἦν |
[2, 15] |
τὰς
ἀρχὰς
ἐς
τὴν
νῦν
|
πόλιν |
οὖσαν,
ἓν
βουλευτήριον
ἀποδείξας
καὶ |
[2, 77] |
δύναιντο
πνεύματος
γενομένου
ἐπιφλέξαι
τὴν
|
πόλιν |
οὖσαν
οὐ
μεγάλην·
πᾶσαν
γὰρ |
[2, 72] |
τέρους
δέχεσθαι,
αὖθις
σφῶν
τὴν
|
πόλιν |
πειράσωσι
καταλαβεῖν.
ὁ
δὲ
θαρσύνων |
[2, 65] |
πάνυ
ἂν
ῥᾳδίως
περιγενέσθαι
τὴν
|
πόλιν |
Πελοποννησίων
αὐτῶν
τῷ
πολέμῳ.
~Οἱ |
[2, 25] |
τῶν
μεθ'
αὑτοῦ
τήν
τε
|
πόλιν |
περιεποίησε
καὶ
ἀπὸ
τούτου
τοῦ |
[2, 4] |
τῶν
Θηβαίων
περιῆσαν
κατὰ
τὴν
|
πόλιν |
πλανώμενοι,
ξυνέβησαν
τοῖς
Πλαταιεῦσι
παραδοῦναι |
[2, 60] |
ξυμφοραῖς
εἴκετε.
ἐγὼ
γὰρ
ἡγοῦμαι
|
πόλιν |
πλείω
ξύμπασαν
ὀρθουμένην
ὠφελεῖν
τοὺς |
[2, 77] |
τῶν
παρόντων
δεινῶν
ἑλεῖν
τὴν
|
πόλιν |
πρὸς
τὴν
περιτείχισιν
παρεσκευάζοντο.
πρότερον |
[2, 56] |
τὴν
πολλήν,
καὶ
πρὸς
τὴν
|
πόλιν |
προσβαλόντες
ἐς
ἐλπίδα
μὲν
ἦλθον |
[2, 3] |
σφετέρας
ἐμπειρίας
τῆς
κατὰ
τὴν
|
πόλιν. |
προσέβαλόν
τε
εὐθὺς
καὶ
ἐς |
[2, 65] |
ἐποίουν
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
πρῶτον
ἐν
ἀλλήλοις
ἐταράχθησαν.
σφαλέντες |
[2, 11] |
ὁρᾶν.
ὡς
οὖν
ἐπὶ
τοσαύτην
|
πόλιν |
στρατεύοντες
καὶ
μεγίστην
δόξαν
οἰσόμενοι |
[2, 5] |
σπονδαῖς
σφῶν
πειράσαντες
καταλαβεῖν
τὴν
|
πόλιν, |
τά
τε
ἔξω
ἔλεγον
αὐτοῖς |
[2, 64] |
τε
ξύμπαντας
καὶ
καθ'
ἑκάστους,
|
πόλιν |
τε
τοῖς
πᾶσιν
εὐπορωτάτην
καὶ |
[2, 16] |
μεταβάλλειν
καὶ
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
|
πόλιν |
τὴν
αὑτοῦ
ἀπολείπων
ἕκαστος.
~ἐπειδή |
[2, 71] |
ξυμμάχους
ἀπεδίδου
Πλαταιεῦσι
γῆν
καὶ
|
πόλιν |
τὴν
σφετέραν
ἔχοντας
αὐτονόμους
οἰκεῖν, |
[2, 41] |
τε
λέγω
τήν
τε
πᾶσαν
|
πόλιν |
τῆς
Ελλάδος
παίδευσιν
εἶναι
καὶ |
[2, 67] |
διαβάντες
ὡς
βασιλέα
τὴν
ἐκείνου
|
πόλιν |
τὸ
μέρος
βλάψωσιν.
ὁ
δὲ |
[2, 36] |
καθεστηκυίᾳ
ἡλικίᾳ
ἐπηυξήσαμεν
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
τοῖς
πᾶσι
παρεσκευάσαμεν
καὶ
ἐς |
[2, 42] |
τὰ
μέγιστα·
ἃ
γὰρ
τὴν
|
πόλιν |
ὕμνησα,
αἱ
τῶνδε
καὶ
τῶν |
[2, 20] |
τεμεῖν
καὶ
πρὸς
αὐτὴν
τὴν
|
πόλιν |
χωρήσεσθαι·
τοὺς
γὰρ
Ἀχαρνέας
ἐστερημένους |
[2, 68] |
μὲν
χώρας
ἐκράτουν,
τὴν
δὲ
|
πόλιν |
ὡς
οὐκ
ἐδύναντο
ἑλεῖν
προσβαλόντες, |